Το ζεϊμπέκικο είναι κλειστός χορός, με οδύνη και εσωτερικότητα. Δεν απευθύνεται στους άλλους. Ο χορευτής δεν επικοινωνεί με το περιβάλλον. Περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του, τον οποίο τοποθετεί στο κέντρο του κόσμου. Για πάρτη του καίγεται, για πάρτη του πονάει και δεν επιζητεί οίκτο από τους γύρω. Τα ψαλίδια, τα τινάγματα, οι ισορροπίες στο ένα πόδι είναι για τα πανηγύρια. Το πολύ να χτυπήσει το δάπεδο με το χέρι «ν' ανοίξει η γη να μπει». Και, όσο χορεύει, τόσο μαυρίζει.
prepei na kanoume kati,na teleionoun pia autoi oi xoroi,oi petaloudisioi,edo exoume ena tragoudi mnhmio kai xafnika bgenoune petalouditses kai fteroygizoyn
Το ζεϊμπέκικο δύσκολα χορεύεται. Δεν έχει βήματα είναι ιερατικός χορός με εσωτερική ένταση και νόημα που ο χορευτής οφείλει να το γνωρίζει και να το σέβεται. Είναι η σωματική έκφραση της ήττας. Η απελπισία της ζωής . Το ανεκπλήρωτο όνειρο. Είναι το «δεν τα βγάζω πέρα». Το κακό που βλέπεις να έρχεται. Το παράπονο των ψυχών που δεν προσαρμόστηκαν στην τάξη των άλλων. Το ζεϊμπέκικο δεν χορεύεται ποτέ στην ψύχρα ει μη μόνον ως κούφια επίδειξη
Ένα ρούχο ματωμένο στρώνω για να ξαποσταίνω στο υγρό τσιμέντο, ωχ, μανούλα μου Στο κελί το διπλανό μου φέραν κάποιον αδελφό μου πόσο θα τραβήξει, ωχ, μανούλα μου Μα εγώ δε ζω γονατιστός...
Ούτε στρώμα να πλαγιάσω, ούτε φως για να διαβάσω το γλυκό σου γράμμα, ωχ, μανούλα μου Καλοκαίρι κι είναι κρύο ένα μέτρο επί δύο είναι το κελί μου, ωχ, μανούλα μου
παλικαρι μου το ζειμπεκικο δεν θελει χορογραφια... η σου βγαινει απο την ψυχή σου, μετατρέποντας τον καημο σου σε βήματα ή κάθεσαι απλα και βαράς παλαμακια! το ζειμπεκικο δεν διδασκεται γιαυτο και διαφέρει απο τους πιο πολλους χορους στον κοσμο.
Το ζεϊμπέκικο είναι κλειστός χορός, με οδύνη και εσωτερικότητα. Δεν απευθύνεται στους άλλους. Ο χορευτής δεν επικοινωνεί με το περιβάλλον. Περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του, τον οποίο τοποθετεί στο κέντρο του κόσμου. Για πάρτη του καίγεται, για πάρτη του πονάει και δεν επιζητεί οίκτο από τους γύρω. Τα ψαλίδια, τα τινάγματα, οι ισορροπίες στο ένα πόδι είναι για τα πανηγύρια. Το πολύ να χτυπήσει το δάπεδο με το χέρι «ν' ανοίξει η γη να μπει». Και, όσο χορεύει, τόσο μαυρίζει.
Μαγικό, μπράβο, χρόνια πολλά, ευχαριστώ πολύ για τα νιδεο.
ΑΓΑΠΗΤΟΊ ΤΕΤΆΡΤΗ 😂😂😂😂😂😮😮😮😮😮
Ο Βαγγέλης ο Κορακάκης δεν είναι απλά γνωστός είναι ένας από τους καλύτερους μπουζουξήδες και μπουζουκοσυνθέτες που έχουμε! :-)
Αξιοπρεπέστατη,συγκλονιστική,καλλιτεχνάρα, θεά!!
Μπραβο Γιωτα
Ean proseksate apo tin mesi tou tragoudiou k meta to pire o skinothetis prefa k den tou ekane oute ena plano...xxx
Δεν παίζεται η γυναίκα λέμε!!!
COK SEVDIGIM BIR SARKI
It is "Guzel"
Çok güzel
ΣΕΒΑΣΜΟΣ Σ'ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ. ΙΣΩΣ ΔΕΝ ΘΑΠΡΕΠΕ ΝΑ ΧΟΡΕΥΕΤΑΙ ΚΑΝ
Συμφωνω. Με μια εξαίρεση. Μονο απ όσους περάσανε απο Αβερωφ και Χαιδάρι. Σαν τον συχωρεμένο τον πατέρα μου.
Φιλακια
Ρε φίλε εσύ δεν είσαι της γερακίνας γιός... της σβούρας είσαι ο γιός
Τι φάση με όλες εκείνες τις στροφές;
prepei na kanoume kati,na teleionoun pia autoi oi xoroi,oi petaloudisioi,edo exoume ena tragoudi mnhmio kai xafnika bgenoune petalouditses kai fteroygizoyn
to zeibekiko panw ap ola prepei na xoreyetai VARIA.!
To tragoudi milaei yia fylakes kai to paidi xorevei san na xorevei xaroumeno zebekiko...polu grhgoro ...de paei
ΓΙΩΤΑ ΝΕΓΚΑ = Ο ΘΥΛΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗΣ...ΤΕΛΟΣ...
Ο Ζιμπεκικος δεν χορευεται με τα ποδια,αλλα με την ΚΑΡΔΙΑ και την ΨΥΧΗ.
β . κορακακης ενας λαμπρος συνεχειστης του καλου λαικου
Wraio tragoudi. Wraia fwnh. Th mpalarina pou th brhkane?
maggas pantws...me toses strofes sthn arxh egw tha eixa pesei...:P
Το ζεϊμπέκικο δύσκολα χορεύεται. Δεν έχει βήματα είναι ιερατικός χορός με εσωτερική ένταση και νόημα που ο χορευτής οφείλει να το γνωρίζει και να το σέβεται. Είναι η σωματική έκφραση της ήττας. Η απελπισία της ζωής . Το ανεκπλήρωτο όνειρο. Είναι το «δεν τα βγάζω πέρα». Το κακό που βλέπεις να έρχεται. Το παράπονο των ψυχών που δεν προσαρμόστηκαν στην τάξη των άλλων.
Το ζεϊμπέκικο δεν χορεύεται ποτέ στην ψύχρα ει μη μόνον ως κούφια επίδειξη
Πες τα μεγαλε
Δεν έχεις άδικο καλημέρα για τη ζεϊμπέκια
Μάνα μη λυπάσαι. Μάνα μη με κλαις!
Το παρακάνει λίγο το παληκάρι...
Μα εγώ δε ζω γονατιστός,
είμαι της γερακίνας γιος
Τι κι αν μ’ ανοίγουνε πληγές
εγώ αντέχω τις φωτιές
Μάνα μη λυπάσαι, μάνα μη με κλαις
Ένα ρούχο ματωμένο
στρώνω για να ξαποσταίνω
στο υγρό τσιμέντο, ωχ, μανούλα μου
Στο κελί το διπλανό μου
φέραν κάποιον αδελφό μου
πόσο θα τραβήξει, ωχ, μανούλα μου
Μα εγώ δε ζω γονατιστός...
ΜΑ ΕΓΩ ΔΕΝ ΖΩ ΓΟΝΑΤΙΣΤΟΣ>>>>>>>>>>>
Σαν να βλέπω το Σάκη ρουβά να χορεύει τσάμικο
pl wraia ermhnia..twra gia to zeimpekiko mia xara to xorevei alla einai gia allou eidous tragoudia....dn einai xaroumeno song re eleos.
Ούτε στρώμα να πλαγιάσω,
ούτε φως για να διαβάσω
το γλυκό σου γράμμα, ωχ, μανούλα μου
Καλοκαίρι κι είναι κρύο
ένα μέτρο επί δύο
είναι το κελί μου, ωχ, μανούλα μου
παλικαρι μου το ζειμπεκικο δεν θελει χορογραφια...
η σου βγαινει απο την ψυχή σου, μετατρέποντας τον καημο σου σε βήματα ή κάθεσαι απλα και βαράς παλαμακια!
το ζειμπεκικο δεν διδασκεται γιαυτο και διαφέρει απο τους πιο πολλους χορους στον κοσμο.
Ξέρασα με τη μπαλαρίνα...!
Στελαρας Καζαντζίδης
pane kalytera gia balleto...