نشید فارسی ««غافل منشین که میرسد روز جزا»» که همه رو به گریه می‌آورد
HTML-код
- Опубликовано: 18 сен 2024
- #غافل-منشین-که-میرسد-روز-جزا#نشید-فارسی##
متن شعر
غافل منشین کی میرسد روزی جزا
از هر عملت ز حق رسد بر تو سزا
گفتی که به پیری تو بسازی تو ولی
می‌ترسم از آنکه نوجوان گردی قضا
نتوانی دهی اگر به هیچکس نانی
هرگز متراش ز شخص خود سلطانی
اندازه کرپت برون پای میار
نفع نبود از این عمل چندانی
روزی برسد روی از این خانه برون
آوار و سرسان به صحرای جنون
هر نیک و بدی در این جهان کرده بودی
آماده بشو وقت جواب است کنون
ای آنکه ز بوی ثروت امروز مستی
با کیف و صفا و عیش و نوش پا بستی
اندیشه نما که روز بنده به شمار
فکر تو غلط که تا قیامت هستی
ای بنده که امروز چنان مشهوری
از فرض خدا سنت رسول دوری
در قدرت اگر به اوج افلاک رسی
روزی برسد که عاقبت در گوری
شب می‌گذرد چو باز آید سحری
ای بنده غافل چه کنی نوحه گری
خرسند چه گردی به گذشت شب و روز
بگذشت قدری ز عمرت تو بی‌خبری
خواهی که در این زمانه باشی تو عزیز
جوینده پی خرد شو و عقل و تمیز
با مقصد آزار کسی رنج مبر
تا بد ز پست کسی نگوید هرگز
در منت دنیا گرفتار مباش
از دوست عزیز به هیچ چیز زار نباش
گر دوست تو را حاتم طائی خواهد بود
منتش مکش به پیش او خوار مباش
یا رب تو یگانه خالق ارض و سماء
بنمای ره هم تا نروم راه خطا
من رهگذرم چنان از این راه بروم
که عاصی نشوم پیش تو بر روز جزا
ای بنده بکوش تا ز گناه پاک شوی
در علم زمان تا به افلاک شوی
مغرور مباش و پند پیران آموز
که از خاک بودی و عاقبت خاک شوی
این خانه که مدتی شده منزل تو
پیوسته بکوش خوب شود حاصل تو
از حلقه علما برون پا مگذار
تا روزی جزا رفع شود مشکل تو
این دهر کسی که آمد و باز خواهد رفت
بر کار زمانه بیش مکن گیر و درفت
اندیشه فردا ز خیالت مبرار
زین کهنه ربات زود می‌باید رفت
شکرانه بکن چون نیم نانی داری
نکشک نه قصر، آشیانی داری
امین ز غم و منت کس را نکشی
ای بنده بدان چه خوش جهانی داری
ما را پس پرده قضا نیست خبر
آگاه نیستیم ذره از سیر قدر
بی ما ره ما کشیده نقاش ازل
بیهوده من و تو می‌خوریم خون جیگر
❤❤❤🥀🏳🏳
❤ ماشاءالله
❤