Λεπτά, δυναμικά, ακριβή, ταχύτατα, ελκυστικά, σίγουρα, ζυγισμένα, απέρριτα...ίσως είναι μερικά από τα επίθετα για όσα στοιχεία φαίνονται στην κίνηση της όλης θήρας (συναγρίδα βαθινή). Σαν μιά καλοδουλεμένη χορογραφία, που φαντάζει εύκολη, προβλέψιμη....κι όμως η "lady" μάχεται και ο ψαράς δεν βιάζεται περισσότερο, αλλά ούτε καικαθυστερεί περισσότερο. "Πάει" μαζί με την κίνησή της κι αυτό προσωπικά θεωρώ το ζητούμενο, ως μιά συνέχεια κινήσεων, που λίγο αν σταθεί κάποιος στο στιγμιότυπο θα καταλάβει, ότι "κάτι" πυροδότησε τους θηρευτές του βυθού, κάνοντάς τους να αναζητήσουν την εύκολη λεία στις κινήσεις του "τραυματισμένου" ψαριού.... Ερώτημα: - Αν μιά κιθάρα είναι ξεκούρδιστη, αν έχει λάθος χορδές, αν δεν την κρατούν σωστά τα χέρια κάποιου θα παραχθεί ήχος αρμονικός? Αντίστροφα τώρα... - Αν μιά εκπληκτικής κατασκευής κιθάρα τοποθετηθεί στα χέρια κάποιου, που απλά την κρατά και ασυναίσθητα παίζει τα δάκτυλά του στις χορδές θα παραχθεί αρμονική μελωδία? Πιστεύω, ότι κι στις δύο περιπτώσεις το ζητούμενο είναι η αρμονία, ως προϊόν πλέον άσκησης, μελέτης, βούλησης του "παίχτη". Όπως ένας βιολιστής, ένας κιθαρίστας, έχουν εμπειρία από τα έγχορδα...δεν θα δυσκολευτούν να δεχθούν και να δώσουν μουσική, ότι κι αν τους βάλεις στα χέρια ως όργανο. Έχουν δηλαδή την βάση, επάνω στην οποία θα προσπαθήσουν. Θα κουρδίσουν, θα δοκιμάσουν και κάποια στιγμή θα βάλουν τις νότες στην σειρά και όλο μαζί θα είναι μουσική, χαρούμενη ή λυπητερή...θα είναι όπως μουσική. Με τάξη, με αρχή, μέση και τέλος...όσο σύντομη κι αν είναι αυτή. Έτσι κι ο ψαράς, "κουρδίζει πρίν το strike (που όλοι θέλουν να δούν), δοκιμάζει, "ξυπνά", ζωηρεύει το άψυχο μέταλλο, που ξεγελά σε πρώτη φάση όλους εμάς ακίνητο, μέσα στην συσκευασία του... Όμως, η κίνηση είναι αυτό που φέρνει το αποτέλεσμα του "προσελκύω" την συναγρίδα να έρθει να επιτεθεί...άλλη κίνηση για να φάει, άλλη κίνηση για να αποδιώξει τον εισβολέα, τον "παράξενο", άλλη κίνηση για να κάνει την προσδωκόμενη εντύπωση, ότι κάτι διαφορετικό συμβαίνει στον κόσμο των ψαριών, εκτός από τον μονότονο τόνο του μοτέρ.... Ο τρόπος της κίνησης, η μετάδοση της κίνησης, η σχέση της με οτιδήποτε γύρω από αυτήν και κυρίως η σχέση της με οτιδήποτε και μηδέποτε τυχαίο, στην τελική της κατάληξη. - Άν το ζητούμενο ήταν να πετύχουμε την διέγερση, την προσέλκυση, την αναστάτωση των ενστίκτων του θηρευτή με έναν όρο όμως....Να μην έχουμε αγκίστρια, θα δοκιμάζαμε τον κόπο? Μόνο και μόνο για να τα δούμε να "ξεκολλούν", να επιτίθεντε, να δαγκώνουν και να ξαναεπιτίθεντε χωρίς τα αγκίστρια να μας ξεγελούν την ματαιοδοξία μας, ότι...εμείς το πιάσαμε! Η γνώμη μου είναι ότι, στις περισσότερες περιπτώσεις η χαρά, ο ενθουσιασμός, που πλυμμηρίζει τον ψαρά, όταν αγκιστρώνει ένα ψάρι και νιώθει ότι ...υπερέχει του ψαριού, δεν τον αφήνει να σπουδάσει την κίνηση, να αφεθεί μαθητής κάθε φορά στο καινούριο, το διαφορετικό της κάθε εξόδου...Ο νούς ξεγελά και μας κάνει να πιστεύουμε ότι τα καταφέραμε, ότι κατέχουμε την κίνηση πριν την ανάκτηση.... - Είναι όμως έτσι? Θα σας το πώ όταν δοκιμάσω την "τρελλή ιδέα" μου να ψαρέψω, χωρίς αγκίστρια στους πλάνους, μόνο και μόνο για να καταλάβω, ...αν καταλάβω! Ίσως, μόνο τότε θα μπορώ να επιλέξω, θα συνειδητοποιήσω τί κρατώ ως set, ποιός είμαι αλιευτικά και τί θέλω να κάνω. Ίσως, μόνο όταν απελευθερωθεί κάποιος από το "βάρος της κάρπωσης" να εξερευνήσει ελεύθερος τα μυστικά της κίνησης και να γίνει master της τεχνικής...ίσως δημιουργήσει την τεχνική του, την δική του τεχνική, χωρίς αντιγραφές, χωρίς μιμίσεις και κυρίως χωρίς την ανάγκη να αποδείξει με επίδειξη (φωτό στο facebook) το αποτέλεσμα της αλιείας του. -Είναι άλλη κουλτούρα ίσως το να εξερευνάς, να αναζητάς, να εξελίσσεις αλιευτικά τον εαυτό σου?... Ίσως.... Η πράξη θα το δείξει, η πράξη και η δοκιμή θα δημιουργήσει αυτό, που μας εξέλιξε ως ανθρώπους...η παρατήρηση! Η παρατήρηση ως ιδιότητα του φαινομένου της "πλάνης" πλέον, η επεξεργασία της ως αληθινή διασκέδαση και όχι ως αντιστάθμιση και εξαργύρωση μιάς οικονομικής επένδυσης εξοπλισμού, που απλά θα καλύπτει τα "κενά" και την πιθανή (και απίθανη) αγνωσία της προσωπικής αλιείας μας. Θα απαντήσω σε όλους, που συνεχώς αναρωτιούνται, έμπροσθεν και όπισθεν, γιατί ασχολούμαι με τον συγκεκριμένο ψαρά και γράφω "διθυράμβους" και καλά λόγια.... Ακριβώς, διότι αν και δεν έχω την εμπειρία σε τέτοιο ψάρεμα μαζί του....για να "κλέψω" τί κάνει! Σαφώς αυτό απουσιάζει και η καμία διάθεση δεν έχω για κάτι τέτοιο, κατά πρώτον. Επίσης, διότι διακρίνω αυτή την "απαίσια διάθεση του χιούμορ", που έχει σε μέγιστο βαθμό να τα κάνει όλα να φαίνονται εύκολα και κάθε φορά αλλάζει τις παραμέτρους, μόνο και μόνο για να δώσει το περιθώριο να "παίξει στα ίσια" μιά lady, που για να φτάσει σε αυτό το μέγεθος, έχει ζήσει αρκετά κι έχει ίσως ολοκληρώσει έναν κύκλο ζωής. Πρέπει να νιώσεις λίγο ...σαν ψάρι για να μπορέσεις να το ξεγελάσεις, πρέπει να γνωρίσεις το όριο και να το πάς παρακάτω, χωρίς το άγχος ότι θα "τα σπάσεις" όλα....Εκεί ίσως ανοίγει κι ένας νέος κόσμος, που μόνο με "ψιλά εργαλεία" φανερώνει τα μυστικά της κίνησης, μιάς κίνησης, με δεκάδες παράγοντες βυθού και επιφανείας....όλοι έτοιμοι να φανερωθούν, σε όσους θελήσουν να τους γνωρίσουν και να την κατακτήσουν. Να την κάνουν μέρος του εαυτού τους και να την αφήσουν να τους καθορίσει στο κάθε τί, έξω από την θάλασσα και μέσα σε αυτήν....για κίνηση μιλάμε, ίσως και για κίνηση Ιδεών! Η κίνηση του πλάνου σε light μορφή έστω, με όλα τα χαραχτηριστικά μιάς κουλτούρας, που ως αναγκαίον εστίν απαιτήται από το σπίτι μας, πριν καν κάποιος μπεί για ψάρεμα, ως παράγων γνώσης για να δημιουργηθεί διασκέδαση. Αυτό ακριβώς και βρίσκω, στον Νίκο! Εξακριβώνω και για πρώτη φορά επεξηγώ γιατί τον ξεχωρίζω, όχι φυσικά ως τον καλύτερο ψαρά (αυτό το αφήνω στους υπόλοιπους), αλλά ως κάποιον, που θέλει να δημιουργήσει ελευθερία στον εαυτό του από κατεστημένα τεχνικής και τακτικής. Έτσι κι αλλιώς, φρονώ, οτι καμία χροίαν δεν έχει την γνώμη μου, την άποψή μου, τα γραφόμενά μου. Απλά, πιστεύω ΄οτι αξίζει να γράψω δυό κουβέντες από χαρά, που βλέπω κάποιον να διαφοροποιεί συνεχώς χωρίς πολλά λόγια τους κανόνες, ανατρέποντας και αναδομώντας, ότιδήποτε ο ίδιος "φαίνεται" ότι κτίζει... (ανόρθωση και κατάλυση, ξεψύχισμα και ζωντάνεμα...αυτό γίνεται στην "πλάνη"...) Άλλωστε δεν είναι όλα όπως "φαίνονται"...Έτσι δεν είναι?
Δεν εχω λογια......Μπραβο Νικολα!!!!!!!!!!!!!!!
Magnifique, au top 👍🎣🐟
Hello wonderful. What equipment do you use. Rod ,reel, and line?thanks
hots stiletto sss63l.... accurate valiand 300,,,,.......hots y2 80gr...
Λεπτά, δυναμικά, ακριβή, ταχύτατα, ελκυστικά, σίγουρα, ζυγισμένα, απέρριτα...ίσως είναι μερικά από τα επίθετα για όσα στοιχεία φαίνονται στην κίνηση της όλης θήρας (συναγρίδα βαθινή).
Σαν μιά καλοδουλεμένη χορογραφία, που φαντάζει εύκολη, προβλέψιμη....κι όμως η "lady" μάχεται και ο ψαράς δεν βιάζεται περισσότερο, αλλά ούτε καικαθυστερεί περισσότερο. "Πάει" μαζί με την κίνησή της κι αυτό προσωπικά θεωρώ το ζητούμενο, ως μιά συνέχεια κινήσεων, που λίγο αν σταθεί κάποιος στο στιγμιότυπο θα καταλάβει, ότι "κάτι" πυροδότησε τους θηρευτές του βυθού, κάνοντάς τους να αναζητήσουν την εύκολη λεία στις κινήσεις του "τραυματισμένου" ψαριού....
Ερώτημα:
- Αν μιά κιθάρα είναι ξεκούρδιστη, αν έχει λάθος χορδές, αν δεν την κρατούν σωστά τα χέρια κάποιου θα παραχθεί ήχος αρμονικός?
Αντίστροφα τώρα...
- Αν μιά εκπληκτικής κατασκευής κιθάρα τοποθετηθεί στα χέρια κάποιου, που απλά την κρατά και ασυναίσθητα παίζει τα δάκτυλά του στις χορδές θα παραχθεί αρμονική μελωδία?
Πιστεύω, ότι κι στις δύο περιπτώσεις το ζητούμενο είναι η αρμονία, ως προϊόν πλέον άσκησης, μελέτης, βούλησης του "παίχτη".
Όπως ένας βιολιστής, ένας κιθαρίστας, έχουν εμπειρία από τα έγχορδα...δεν θα δυσκολευτούν να δεχθούν και να δώσουν μουσική, ότι κι αν τους βάλεις στα χέρια ως όργανο. Έχουν δηλαδή την βάση, επάνω στην οποία θα προσπαθήσουν. Θα κουρδίσουν, θα δοκιμάσουν και κάποια στιγμή θα βάλουν τις νότες στην σειρά και όλο μαζί θα είναι μουσική, χαρούμενη ή λυπητερή...θα είναι όπως μουσική. Με τάξη, με αρχή, μέση και τέλος...όσο σύντομη κι αν είναι αυτή.
Έτσι κι ο ψαράς, "κουρδίζει πρίν το strike (που όλοι θέλουν να δούν), δοκιμάζει, "ξυπνά", ζωηρεύει το άψυχο μέταλλο, που ξεγελά σε πρώτη φάση όλους εμάς ακίνητο, μέσα στην συσκευασία του...
Όμως, η κίνηση είναι αυτό που φέρνει το αποτέλεσμα του "προσελκύω" την συναγρίδα να έρθει να επιτεθεί...άλλη κίνηση για να φάει, άλλη κίνηση για να αποδιώξει τον εισβολέα, τον "παράξενο", άλλη κίνηση για να κάνει την προσδωκόμενη εντύπωση, ότι κάτι διαφορετικό συμβαίνει στον κόσμο των ψαριών, εκτός από τον μονότονο τόνο του μοτέρ.... Ο τρόπος της κίνησης, η μετάδοση της κίνησης, η σχέση της με οτιδήποτε γύρω από αυτήν και κυρίως η σχέση της με οτιδήποτε και μηδέποτε τυχαίο, στην τελική της κατάληξη.
- Άν το ζητούμενο ήταν να πετύχουμε την διέγερση, την προσέλκυση, την αναστάτωση των ενστίκτων του θηρευτή με έναν όρο όμως....Να μην έχουμε αγκίστρια, θα δοκιμάζαμε τον κόπο?
Μόνο και μόνο για να τα δούμε να "ξεκολλούν", να επιτίθεντε, να δαγκώνουν και να ξαναεπιτίθεντε χωρίς τα αγκίστρια να μας ξεγελούν την ματαιοδοξία μας, ότι...εμείς το πιάσαμε!
Η γνώμη μου είναι ότι, στις περισσότερες περιπτώσεις η χαρά, ο ενθουσιασμός, που πλυμμηρίζει τον ψαρά, όταν αγκιστρώνει ένα ψάρι και νιώθει ότι ...υπερέχει του ψαριού, δεν τον αφήνει να σπουδάσει την κίνηση, να αφεθεί μαθητής κάθε φορά στο καινούριο, το διαφορετικό της κάθε εξόδου...Ο νούς ξεγελά και μας κάνει να πιστεύουμε ότι τα καταφέραμε, ότι κατέχουμε την κίνηση πριν την ανάκτηση....
- Είναι όμως έτσι?
Θα σας το πώ όταν δοκιμάσω την "τρελλή ιδέα" μου να ψαρέψω, χωρίς αγκίστρια στους πλάνους, μόνο και μόνο για να καταλάβω, ...αν καταλάβω!
Ίσως, μόνο τότε θα μπορώ να επιλέξω, θα συνειδητοποιήσω τί κρατώ ως set, ποιός είμαι αλιευτικά και τί θέλω να κάνω. Ίσως, μόνο όταν απελευθερωθεί κάποιος από το "βάρος της κάρπωσης" να εξερευνήσει ελεύθερος τα μυστικά της κίνησης και να γίνει master της τεχνικής...ίσως δημιουργήσει την τεχνική του, την δική του τεχνική, χωρίς αντιγραφές, χωρίς μιμίσεις και κυρίως χωρίς την ανάγκη να αποδείξει με επίδειξη (φωτό στο facebook) το αποτέλεσμα της αλιείας του.
-Είναι άλλη κουλτούρα ίσως το να εξερευνάς, να αναζητάς, να εξελίσσεις αλιευτικά τον εαυτό σου?... Ίσως....
Η πράξη θα το δείξει, η πράξη και η δοκιμή θα δημιουργήσει αυτό, που μας εξέλιξε ως ανθρώπους...η παρατήρηση!
Η παρατήρηση ως ιδιότητα του φαινομένου της "πλάνης" πλέον, η επεξεργασία της ως αληθινή διασκέδαση και όχι ως αντιστάθμιση και εξαργύρωση μιάς οικονομικής επένδυσης εξοπλισμού, που απλά θα καλύπτει τα "κενά" και την πιθανή (και απίθανη) αγνωσία της προσωπικής αλιείας μας.
Θα απαντήσω σε όλους, που συνεχώς αναρωτιούνται, έμπροσθεν και όπισθεν, γιατί ασχολούμαι με τον συγκεκριμένο ψαρά και γράφω "διθυράμβους" και καλά λόγια....
Ακριβώς, διότι αν και δεν έχω την εμπειρία σε τέτοιο ψάρεμα μαζί του....για να "κλέψω" τί κάνει! Σαφώς αυτό απουσιάζει και η καμία διάθεση δεν έχω για κάτι τέτοιο, κατά πρώτον.
Επίσης, διότι διακρίνω αυτή την "απαίσια διάθεση του χιούμορ", που έχει σε μέγιστο βαθμό να τα κάνει όλα να φαίνονται εύκολα και κάθε φορά αλλάζει τις παραμέτρους, μόνο και μόνο για να δώσει το περιθώριο να "παίξει στα ίσια" μιά lady, που για να φτάσει σε αυτό το μέγεθος, έχει ζήσει αρκετά κι έχει ίσως ολοκληρώσει έναν κύκλο ζωής. Πρέπει να νιώσεις λίγο ...σαν ψάρι για να μπορέσεις να το ξεγελάσεις, πρέπει να γνωρίσεις το όριο και να το πάς παρακάτω, χωρίς το άγχος ότι θα "τα σπάσεις" όλα....Εκεί ίσως ανοίγει κι ένας νέος κόσμος, που μόνο με "ψιλά εργαλεία" φανερώνει τα μυστικά της κίνησης, μιάς κίνησης, με δεκάδες παράγοντες βυθού και επιφανείας....όλοι έτοιμοι να φανερωθούν, σε όσους θελήσουν να τους γνωρίσουν και να την κατακτήσουν.
Να την κάνουν μέρος του εαυτού τους και να την αφήσουν να τους καθορίσει στο κάθε τί, έξω από την θάλασσα και μέσα σε αυτήν....για κίνηση μιλάμε, ίσως και για κίνηση Ιδεών!
Η κίνηση του πλάνου σε light μορφή έστω, με όλα τα χαραχτηριστικά μιάς κουλτούρας, που ως αναγκαίον εστίν απαιτήται από το σπίτι μας, πριν καν κάποιος μπεί για ψάρεμα, ως παράγων γνώσης για να δημιουργηθεί διασκέδαση. Αυτό ακριβώς και βρίσκω, στον Νίκο!
Εξακριβώνω και για πρώτη φορά επεξηγώ γιατί τον ξεχωρίζω, όχι φυσικά ως τον καλύτερο ψαρά (αυτό το αφήνω στους υπόλοιπους), αλλά ως κάποιον, που θέλει να δημιουργήσει ελευθερία στον εαυτό του από κατεστημένα τεχνικής και τακτικής. Έτσι κι αλλιώς, φρονώ, οτι καμία χροίαν δεν έχει την γνώμη μου, την άποψή μου, τα γραφόμενά μου. Απλά, πιστεύω ΄οτι αξίζει να γράψω δυό κουβέντες από χαρά, που βλέπω κάποιον να διαφοροποιεί συνεχώς χωρίς πολλά λόγια τους κανόνες, ανατρέποντας και αναδομώντας, ότιδήποτε ο ίδιος "φαίνεται" ότι κτίζει...
(ανόρθωση και κατάλυση, ξεψύχισμα και ζωντάνεμα...αυτό γίνεται στην "πλάνη"...)
Άλλωστε δεν είναι όλα όπως "φαίνονται"...Έτσι δεν είναι?