με ενοχλεί σαυτη τη φάση οποιαδήποτε νοσταλγία, κάθε μία τάση για πολυλογία συγκρατώ στα δύο χέρια την φαντασία μην ξεφύγει και για την αρρυθμία μην ξεφύγεις συγκρατώ σφιχτά τη μνήμη... κάθε φορά που το ακούω σαυτο το συγκεκριμένο στίχο είναι που πέφτει το δάκρυ
Για τυχόν λάθη (σίγουρα υπάρχουν) πείτε μου. Και είναι τα μέρη για τους μονους τα αγαπημένα μου μέρη , τα οποία να δεις δεν πρέπει εριστικοι πλανόδιοι που παίζουν το κομματι μας και ανωριμα μυαλά σε έρημο σώματα ανταλαζουνε υγρά με καυλα και. Παιδιά από σπίτια που πέφτουν σιγά σιγά παιδιά βαρανε τσιτες απτα υπνωτικα πως να πιστέψεις όλα αυτά αν δεν τα ζήσεις και αν είχα την επιλογή για δύο καλούς γονείς πάλι θα σε ήθελα να λείπεις είναι.. ραπ εφ όλης της ύλης είναι κατάθεση και ο δημιουργός της άσχημη κατάσταση δε λέμε καλή ανταμωση ποιος ξέρει. Θα έγραφα πάλι τα τέλη μα φέτος τελείωσα εγώ πριν τον Δεκέμβρη, αρητα συνδεδεμένοι δεμενοι δεν μένει τίποτα εγώ και ένας προτζέκτορας να στε στο τοίχο βήματα. Τι καλά τώρα είστε εδώ και στα δύσκολα μα πέφτει ο προτζέκτορας και έπειτα είστε θριψαλα. Από όταν φυγατε από εδώ γράφω καλύτερα μάνα-το μυαλό με τυραννα-οταν υπεραναλυω ψυχικά ψυχή κάνε μου την χάρη και κράτα κράτα γερά. Γιατί να τα πούμε ξανά στο κάτω κάτω; αναρωτιέμαι καθώς γράφω πολλά συμβαίνουν πέφτουμε κοίτα να κοιτάζεις πάνω η ζωή που δεν θα κάνω - στα ρούχα που δεν πρόκειται να βάλω. 'Κάποτε συνηθιζες να περνάς έξω από το σπίτι' - 'Τώρα βρήκα πιο σύντομο δρομολόγιο'.. Ο ήλιος σήμερα μας ξεγελα να πούμε ότι είναι μια ωραία μέρα-ηλιος βιταμίνη ντε νικοτινη και δύο ρουφιανοι με πολιτικά αφήνουν κλήση στα διπλοπαρκαρισμενα, εξεταστική περνώ σιωπή και κρύα αστεία στην απόγνωση. Ξυπνω και σε ένα δέκατο ξερνω γελώ που γλίτωσα πάλι την αναροφυση ο πόνος δεν αρκεί και ξες γιατί-γιατι ο πόνος είναι ηδονή και απόλαυση. Το δώρο του κέρατα από την κόλαση για μας. Διεστραμενα φλερτ και ενας ανούσιος τσαμπουκάς το πρωινό μιας Δευτέρας και έπειτα πατάς πέντε και εφτά σε ένα ασανσέρ που θα γεμίσει ασφυκτικά. Δύο ώρες ανατομία δύο φροιντ και μια νοσολογια μισή διάλυμα άρα μισή Καμύ μπουφοσκι καφές και ναυτία. Διαρκής μονοτονια με ενοχλεί σε αυτή την φαση οποία δηποτε νοσταλγία κάθε μία τάση για πολυλογια, συγκρατω στα δύο χέρια την φαντασία - μην ξεφύγει και για την αριθμια μην ξεφύγει συγκρατω σφιχτά την μνήμη. Ότι θυμόμαστε λυπομασται τ'αφησαμε η διάλεξε μα φύγει ξέρω πως θα ξανά ρθειτε δεν έχω ιδέα το που θα λαβει χώρα και που είστε ξέρω όμως πότε όταν ξανά κλαψει ο νιτσε - όταν ξανά κλαψει ο νιτσε
Και είναι τα μέρη για τους μόνους τα αγαπημένα μου μέρη τα οποία να δεις δεν πρέπει εριστικοί πλανόδιοι που παίζουν το κομμάτι μας και ανώριμα μυαλά σε ώριμα σώματα ανταλλάζουν υγρά με καύλα και έρωτα Παιδιά από σπίτια που πέφτουν σιγά σιγά παιδιά βαράνε τσιτες απ' τα υπνωτικά πως να πιστέψεις σε όλα αυτά αν δεν τα ζήσεις και αν είχα την επιλογή για δύο καλούς γονείς πάλι θα σε ήθελα να λείπεις Είναι Ραπ εφ όλης της ύλης είναι κατάθεση και ο δημιουργός της σε άσχημη κατάσταση δεν λέμε καλή αντάμωση ποιος ξέρει θα έγραφα πάλι τα τέλη μα φέτος τελείωσα εγώ πριν τον Δεκέμβρη αρυκτα συνδεδεμένοι δεμένοι δεν μένει τίποτα εγώ και ένας προτζεκτορας να στε στον τοίχο ποιήματα τι καλά τώρα είστε εδώ και στα δύσκολα μα πέφτει ο προτζεκτορας και έπειτα είστε θρυψαλα από όταν φύγατε από εδώ γράφω καλύτερα μάνα το μυαλό με τυραννά όταν υπεραναλυω ψυχικά ψυχή κάνε μου την χάρη και κρατά κράτα γερά Γιατί να τα πούμε ξανά στο κάτω κάτω αναρωτιέμαι καθώς γράφω πολλά συμβαίνουν πέφτουμε κοίτα να κοιτάζεις πάνω στην ζωή που δεν θα κάνω , στα ρούχα που δεν πρόκειται να βάλω Ο ήλιος σήμερα μας ξεγελά να πούμε ότι είναι μια ωραία μέρα ήλιος βιταμίνη D νικοτίνη και δύο ρουφιάνοι με πολιτικά αφήνουν κλήση στα διπλό παρκαρισμένα εξεταστική πενθω σιωπή και κρύα αστεία στην απόγνωση ξυπνω και σε ένα δέκατο (?) ξερνω γελω που γλυτωσα πάλι την αναρρόφηση ο πόνος δεν αρκεί και ξέρεις γιατί γιατί Ο ΠΟΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΗΔΟΝΉ ΚΑΙ ΑΠΌΛΑΥΣΗ το δώρο του κερατά από την κόλαση για εμάς , διεστραμμένα φλερτ και ένας ανούσιος τσαμπουκας στο πρωινό μιας Δευτέρας και έπειτα πατάς πέντε δύο εφτά σε ένα ανσασερ που θα γεμίσει ασφυκτικά 2 ώρες ανατομία 2 ώρες Φρόυντ και 1 ανοσολογια μισή διάλειμμα άρα μισή Καμύ Μπουκόφσκι καφές και ναυτία διαρκείς μονοτονία με ενοχλεί σε αυτήν την φάση οποιαδήποτε νοσταλγία κάθε μία τάση για πολυλογια συγκρατω στα δύο χέρια την φαντασία μην ξεφύγει και για την αρρυθμία μην ξεφύγει συγκρατώ σφικτά την μνήμη ότι θυμόμαστε λυπόμαστε τα αφήσαμε ή διάλεξε να φύγει ξέρω πως θα ξανά ρθειτε δεν έχω ιδέα το που θα λάβει χώρα και που είστε ξέρω όμως το πότε όταν ξανά κλάψει ο Νίτσε ΟΤΑΝ ΞΑΝΑ ΚΛΑΨΕΙ Ο ΝΙΤΣΕ
Γελω που γλιτωσα παλι την αναρωφηση...μενοχλει σαυτη τη φαση οποιαδηποτε νοσταλγια..καθε μια ταση για πολυλογια.. οτι θυμομαστε λυπομαστε τ'αφησαμε ή διαλεξε να φυγει...
Re file se akouw ap to kinito xwris akoustika exw piei 2 mpires kai exw kollisei to hxeio sto auti kai kapnizw me tsigaro sto stoma kai katouraw ap to balkoni xwris na me noiazei an me dei kanas geitonas
με ενοχλεί σαυτη τη φάση οποιαδήποτε νοσταλγία,
κάθε μία τάση για πολυλογία
συγκρατώ στα δύο χέρια την φαντασία μην ξεφύγει
και για την αρρυθμία μην ξεφύγεις συγκρατώ σφιχτά τη μνήμη...
κάθε φορά που το ακούω σαυτο το συγκεκριμένο στίχο είναι που πέφτει το δάκρυ
Χαραλαλπε ειμαστε εδω να σε ακουμε !
Δυναμη αδερφε και χρονια καλα!!!
Καρφί στην ψυχή ρε, μπέσα.. Να ΄σαι πάντα καλά..
Πολλα συμβαινουνε πεφτουμε κοιτα να κοιταζεις πανω , στην ζωη που δεν θα κανω.
Νιώθουμε αδερφέ, κράτα γερά.
Μάνα το μυαλό με τυρρανά όταν υπεραναλύω ψυχικά ψυχή κάνε μου την χάρη και κράτα, κράτα γερά
Να σαι καλά παραλίκαρε Ups!
Πανέμορφο ρε, μένουν στην ψυχή τα λόγια
Γιατί να τα πούμε ξανά στο κάτω κάτω, αναρωτιέμαι.
_Κι αν είχα την επιλογή για δυο καλούς γονείς πάλι θα σ'ήθελα να λείπεις_ .
ναι ρε χαρη μου μας ξεκουραζεις....
Για τυχόν λάθη (σίγουρα υπάρχουν) πείτε μου.
Και είναι τα μέρη για τους μονους τα αγαπημένα μου μέρη , τα οποία να δεις δεν πρέπει εριστικοι πλανόδιοι που παίζουν το κομματι μας και ανωριμα μυαλά σε έρημο σώματα ανταλαζουνε υγρά με καυλα και. Παιδιά από σπίτια που πέφτουν σιγά σιγά παιδιά βαρανε τσιτες απτα υπνωτικα πως να πιστέψεις όλα αυτά αν δεν τα ζήσεις και αν είχα την επιλογή για δύο καλούς γονείς πάλι θα σε ήθελα να λείπεις είναι.. ραπ εφ όλης της ύλης είναι κατάθεση και ο δημιουργός της άσχημη κατάσταση δε λέμε καλή ανταμωση ποιος ξέρει. Θα έγραφα πάλι τα τέλη μα φέτος τελείωσα εγώ πριν τον Δεκέμβρη, αρητα συνδεδεμένοι δεμενοι δεν μένει τίποτα εγώ και ένας προτζέκτορας να στε στο τοίχο βήματα. Τι καλά τώρα είστε εδώ και στα δύσκολα μα πέφτει ο προτζέκτορας και έπειτα είστε θριψαλα. Από όταν φυγατε από εδώ γράφω καλύτερα μάνα-το μυαλό με τυραννα-οταν υπεραναλυω ψυχικά ψυχή κάνε μου την χάρη και κράτα κράτα γερά. Γιατί να τα πούμε ξανά στο κάτω κάτω; αναρωτιέμαι καθώς γράφω πολλά συμβαίνουν πέφτουμε κοίτα να κοιτάζεις πάνω η ζωή που δεν θα κάνω - στα ρούχα που δεν πρόκειται να βάλω. 'Κάποτε συνηθιζες να περνάς έξω από το σπίτι' - 'Τώρα βρήκα πιο σύντομο δρομολόγιο'.. Ο ήλιος σήμερα μας ξεγελα να πούμε ότι είναι μια ωραία μέρα-ηλιος βιταμίνη ντε νικοτινη και δύο ρουφιανοι με πολιτικά αφήνουν κλήση στα διπλοπαρκαρισμενα, εξεταστική περνώ σιωπή και κρύα αστεία στην απόγνωση. Ξυπνω και σε ένα δέκατο ξερνω γελώ που γλίτωσα πάλι την αναροφυση ο πόνος δεν αρκεί και ξες γιατί-γιατι ο πόνος είναι ηδονή και απόλαυση. Το δώρο του κέρατα από την κόλαση για μας. Διεστραμενα φλερτ και ενας ανούσιος τσαμπουκάς το πρωινό μιας Δευτέρας και έπειτα πατάς πέντε και εφτά σε ένα ασανσέρ που θα γεμίσει ασφυκτικά. Δύο ώρες ανατομία δύο φροιντ και μια νοσολογια μισή διάλυμα άρα μισή Καμύ μπουφοσκι καφές και ναυτία. Διαρκής μονοτονια με ενοχλεί σε αυτή την φαση οποία δηποτε νοσταλγία κάθε μία τάση για πολυλογια, συγκρατω στα δύο χέρια την φαντασία - μην ξεφύγει και για την αριθμια μην ξεφύγει συγκρατω σφιχτά την μνήμη. Ότι θυμόμαστε λυπομασται τ'αφησαμε η διάλεξε μα φύγει ξέρω πως θα ξανά ρθειτε δεν έχω ιδέα το που θα λαβει χώρα και που είστε ξέρω όμως πότε όταν ξανά κλαψει ο νιτσε - όταν ξανά κλαψει ο νιτσε
''μισή Καμύ'' όχι ''μισή γραμμή'', ωραιος!
@@Dinosbr δε έχω το είχα ακουστά και το γραμμή που έβγαζε νόημα! Να σαι καλά αδερφάκο.
δεν εχω ιδεα το που θα λαβη χωρα και που ειστε...
@@rafailkef3373 το παρατηρησα μολις.. και λεω δε το χει διορθωσει κανει αυτο.. και μολις ειδα το σχολι.. κανει συνεχεια!
εξεταστικη *πενθος σιωπή
Πανέμορφο.
Και είναι τα μέρη για τους μόνους τα αγαπημένα μου μέρη τα οποία να δεις δεν πρέπει εριστικοί πλανόδιοι που παίζουν το κομμάτι μας και ανώριμα μυαλά σε ώριμα σώματα ανταλλάζουν υγρά με καύλα και έρωτα
Παιδιά από σπίτια που πέφτουν σιγά σιγά παιδιά βαράνε τσιτες απ' τα υπνωτικά πως να πιστέψεις σε όλα αυτά αν δεν τα ζήσεις και αν είχα την επιλογή για δύο καλούς γονείς πάλι θα σε ήθελα να λείπεις
Είναι
Ραπ εφ όλης της ύλης είναι κατάθεση και ο δημιουργός της σε άσχημη κατάσταση δεν λέμε καλή αντάμωση ποιος ξέρει θα έγραφα πάλι τα τέλη μα φέτος τελείωσα εγώ πριν τον Δεκέμβρη αρυκτα συνδεδεμένοι δεμένοι δεν μένει τίποτα εγώ και ένας προτζεκτορας να στε στον τοίχο ποιήματα τι καλά τώρα είστε εδώ και στα δύσκολα μα πέφτει ο προτζεκτορας και έπειτα είστε θρυψαλα από όταν φύγατε από εδώ γράφω καλύτερα μάνα το μυαλό με τυραννά όταν υπεραναλυω ψυχικά ψυχή κάνε μου την χάρη και κρατά κράτα γερά
Γιατί να τα πούμε ξανά στο κάτω κάτω αναρωτιέμαι καθώς γράφω πολλά συμβαίνουν πέφτουμε κοίτα να κοιτάζεις πάνω στην ζωή που δεν θα κάνω , στα ρούχα που δεν πρόκειται να βάλω
Ο ήλιος σήμερα μας ξεγελά να πούμε ότι είναι μια ωραία μέρα ήλιος βιταμίνη D νικοτίνη και δύο ρουφιάνοι με πολιτικά αφήνουν κλήση στα διπλό παρκαρισμένα εξεταστική πενθω σιωπή και κρύα αστεία στην απόγνωση ξυπνω και σε ένα δέκατο (?) ξερνω γελω που γλυτωσα πάλι την αναρρόφηση ο πόνος δεν αρκεί και ξέρεις γιατί γιατί Ο ΠΟΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΗΔΟΝΉ ΚΑΙ ΑΠΌΛΑΥΣΗ το δώρο του κερατά από την κόλαση για εμάς , διεστραμμένα φλερτ και ένας ανούσιος τσαμπουκας στο πρωινό μιας Δευτέρας και έπειτα πατάς πέντε δύο εφτά σε ένα ανσασερ που θα γεμίσει ασφυκτικά 2 ώρες ανατομία 2 ώρες Φρόυντ και 1 ανοσολογια μισή διάλειμμα άρα μισή Καμύ Μπουκόφσκι καφές και ναυτία διαρκείς μονοτονία με ενοχλεί σε αυτήν την φάση οποιαδήποτε νοσταλγία κάθε μία τάση για πολυλογια συγκρατω στα δύο χέρια την φαντασία μην ξεφύγει και για την αρρυθμία μην ξεφύγει συγκρατώ σφικτά την μνήμη ότι θυμόμαστε λυπόμαστε τα αφήσαμε ή διάλεξε να φύγει ξέρω πως θα ξανά ρθειτε δεν έχω ιδέα το που θα λάβει χώρα και που είστε ξέρω όμως το πότε όταν ξανά κλάψει ο Νίτσε
ΟΤΑΝ ΞΑΝΑ ΚΛΑΨΕΙ Ο ΝΙΤΣΕ
Ότι θυμόμαστε λυπόμαστε τ αφήσαμε η διάλεξε να φύγει .
Ο πονος δεν αρκει και ξες γιατι; Γιατι ο πονος ειναι ηδονή κι απόλαυση ..🖤
kaaiii
einaii ta meroi gia tous monous
ta agapimena mou meroi
Πάμε Χάρη να σαι καλά που το ανέβασες! Βίβες
Άιντα ρε ευτυχώς το ανέβασες, Χάρη χρονια πολλά για χθες κι ας σου φανεί ειρωνικό το "πολλά"
AJ KENOS ......
Αυτό...όταν ξανακλαψει ο Νιτσε.
Γιατί να τα πούμε ξανά στο κάτω κάτω; αναρωτιέμαι καθώς γράφω ...
Γελω που γλιτωσα παλι την αναρωφηση...μενοχλει σαυτη τη φαση οποιαδηποτε νοσταλγια..καθε μια ταση για πολυλογια..
οτι θυμομαστε λυπομαστε τ'αφησαμε ή διαλεξε να φυγει...
Πολλα συμβαινουνε , πεφτουμε κοιτα να κοιταζεις πανω ,
στη ζωη που δεν θα κανω , στα ρουχα που δεν προκειται να βαλω.
Γιατί κάποιος να βάλει ντισλάικ σε ένα παλικάρι που απλά γράφει μέσα από την ψυχή του;
Κάτι τέτοια κομμάτια με διαλύουν και έπειτα δεν μου μένει τίποτα...
Wraia mera
ωραίο και ουσιαστικό rap, μπράβο φίλε. εάν μπορείς ανέβαζε και τους στίχους.
Απερίγραπτο
Πεφτουμε κοιτα να κοιταζεις πανω !
Αιντααα ρεεηηη
Από που είναι το απόσπασμα στο 1:30?
Periplanhseis alkoolikou pu den khmate pote/khmhthike ysyxa mia gia pada mono se ena meros 644 mk/tp
Re file se akouw ap to kinito xwris akoustika exw piei 2 mpires kai exw kollisei to hxeio sto auti kai kapnizw me tsigaro sto stoma kai katouraw ap to balkoni xwris na me noiazei an me dei kanas geitonas
Παιδιά από σπίτια που πέφτουν σιγά σιγά παιδιά βαρανε τσιτες απτα υπνωτικα πως να πιστέψεις όλα αυτά αν δεν τα ζήσεις
Ποιο είναι το απόσπασμα στο 1:30?
| ποιημα |
Ας φανταστούμε τον Σισυφο ευτυχισμένο ρε φίλε.
Και θα περασει
Συγκρατω στα δύο χέρια την φαντασία μην ξεφύγει
Ο ήλιος σήμερα μας ξεγελά να πούμε ότι είναι μια ωραία μέρα
Ήλιος , βιταμίνη D , νικοτίνη και δύο ρουφιάνοι αφήνουν κλίσεις στα διπλοπαρκαρισμένα
demenoi de me nei TI PO TA
Και για την αρρυθμια μην ξεφυγει συγκρατω σφιχτα τη μνημη.
Τουλάχιστον άψογος
η υπαρξη ειναι πονος...