Ik begrijp wat ze zegt. Het lijkt logisch, dat wanneer je aan verlatingsangst lijdt, sommige mensen zich liever niet eens binden. Wat niet werkelijk verbonden is, kan ook niet verbroken worden. Heb helaas niet zo'n aha!- erlebnis. Voor mezelf wéét ik dat ik aan verlatingsangst lijd, en waar het (hoogstwaarschijnlijk) vandaan komt. Mijn ex lijdt denk ik meer onder dat "dubbele" gevoel; wel een band willen, maar niet de "skills" hebben om dat te bewerkstelligen. Hij is zwaar getraumatiseerd in zijn jeugd. Loopt mijns inziens al zijn hele leven rond met PTSS. Verder kan ik er niet veel mee. Met dit verhaal.
Wél frappant: de oorzaak van Hannah's verlatingsangst lijkt wel érg op die van mij: toen ik twee jaar was, of daaromtrent, verloor mijn moeder een voldragen jongetje meteen na de geboorte. Hij bleek een open ruggetje te hebben (spina bifida). In de zes weken erna logeerde ik daarom bij mijn (ontzettend lieve) oma. Toen ik thuiskwam, begonnen mijn problemen met slapen en angstgevoelens.
mooie inhoudelijke podcast....! (enkel die WHO foto op het einde, die zou je toch beter weghalen, want dat geeft me enkel walg, waar zij mee bezig zijn, vanuit de industrie en de multinationals)
dit soort gesprekken over bewustzijn kan je niet met iedereen voeren. Jammer want een relatie met zo iemand is dan niet mogelijk, iemand moet bereid zijn om aan zijn dynamiek te werken
Bedankt voor deze waardevolle podcast, exact waar ik nu mee bezig ben. Heel herkenbaar en fijn dat alles benoemt wordt.🙏
Duidelijk en herkenbaar.
Fijn om uitleg te krijgen en mee aan de slag😊
Ik begrijp wat ze zegt. Het lijkt logisch, dat wanneer je aan verlatingsangst lijdt, sommige mensen zich liever niet eens binden. Wat niet werkelijk verbonden is, kan ook niet verbroken worden. Heb helaas niet zo'n aha!- erlebnis. Voor mezelf wéét ik dat ik aan verlatingsangst lijd, en waar het (hoogstwaarschijnlijk) vandaan komt. Mijn ex lijdt denk ik meer onder dat "dubbele" gevoel; wel een band willen, maar niet de "skills" hebben om dat te bewerkstelligen. Hij is zwaar getraumatiseerd in zijn jeugd. Loopt mijns inziens al zijn hele leven rond met PTSS.
Verder kan ik er niet veel mee. Met dit verhaal.
Wél frappant: de oorzaak van Hannah's verlatingsangst lijkt wel érg op die van mij: toen ik twee jaar was, of daaromtrent, verloor mijn moeder een voldragen jongetje meteen na de geboorte. Hij bleek een open ruggetje te hebben (spina bifida). In de zes weken erna logeerde ik daarom bij mijn (ontzettend lieve) oma. Toen ik thuiskwam, begonnen mijn problemen met slapen en angstgevoelens.
Geweldig gesprek.
32:05 is voor mij ook erg treffend
mooie inhoudelijke podcast....! (enkel die WHO foto op het einde, die zou je toch beter weghalen, want dat geeft me enkel walg, waar zij mee bezig zijn, vanuit de industrie en de multinationals)
Mooi hoor! Zijn de filosofie en de oefeningen gerelateerd aan h’oponopono?
Zo mooi! ❤
dit soort gesprekken over bewustzijn kan je niet met iedereen voeren. Jammer want een relatie met zo iemand is dan niet mogelijk, iemand moet bereid zijn om aan zijn dynamiek te werken