*Acemi yazar Huin* TB: Kocanın seni aldattığını düşünürsun /Kim Seungmin/23/ Kim YN/23 YN'den Yağmurlu havada ağlayarak koşuyordum. Arkamdan da Seungmin geliyordu. Şimdi sorucaksınız "Bu kızın yağmurlu havalarda dışarıda ne işi var" diye. Keyfime dışarı çıkmadım. Seungmin'le bu gece şiddetli bir şekilde kavga ettik. *Flashbek* Seungmin anahtarı ile eve girer. Yn ise kotukta oturmuş bir şey düşünüyordu. Seungmin içeri girer girmez ayağa kalkıp: - Seungmin nerdeydin? - Şirkette. Başka nerde olayım ki? - Her zaman mı şirktte? Neden eve bu kadar geç geliyorsun? - Söyleyemem. - Neden? Bilmek istiyorum. Kocamın gecenin 1 buçuğunda eve neden bu kadar geç geldiğini bilmek istiyorum! - Söyleyemem dedim! YN ağlamaya başladı: - HEMEN SÖYLE YOKSA... -Yoksa ne? - BU EVDEN GİDERİM! - Söyleyemem! YN ağlamayla karışık bağrışlarıyla: - BENİ ALDATIYORSUN DEĞİL Mİ? BENİ BAŞKASIYLA ALDATTIYORSUN! BUNUN BAŞKA BİR AÇIKLAMASI YOK! - YN SAÇMALAMAYI KES! BEN SENİ ASLA ADATM- - O ZAMAN NEREYE GİTİĞİNİ SÖYLE! - SÖYLEYEMEM! - O ZAMAN BENİ UNUT! Dedi ve kapıyı sertçe kaptıp evden çıktı. Seungmin de askılıktan şemsiyesini alıp arkasından koşmaya başladı...
YN'den Seungmin bana yatişmişti. Kolumdan tutup: - YN beni böyle belli olmayan bir şey için suçlayamasın! Anlatmama izin ve- - Seungmin git başımdan! Seni dinlemek istemiyorum! - YN beni dinlemek zorundasın. Durudum ve tekrar sordum: - Gece gece nereye gidiyorsun? - YN sana söyleyeme- - Bırak o zaman gideceğim! Tam gidiyordum ki beni durdurdu: - Dur gece gece nereye gideceksin? Elime şemsiyeyi tutuşturup: - Bu şemsiyeyi de al eve git. Yarın konuşalım. Böyle anlaşmayız yarın sakin kafayla konuşalım. Dedi ve gitti. Havaya baktım yağmur hızlanmaya başlamıştı. Etrafıma baktım kimse yoktu. Evden fazla uzaklaşmaştım. Yağmur şiddetlenmeden eve gitmeye başladım...
YN'den Eve geldim ve gözyaşlarımı silip aynadan kendime baktım. Saçlarım sırılsıklamdı, gözlerimin altıda simsiyah olmuştu. Yüzümü yıkayıp üstümü değiştirdim. Saat gece 2'ydi. Camdan dışarı baktım. Yağmur daha da şiddetlenmişti. Bir an aklımdan şu soruyu geçirdim: - Acaba nerde? Yağmurlu havada hasta olacak. Gitmesine izin vermesemiydim acaba? Birden kafamı salayıp: - YN saçmalama. Hak etti. Hepsi aynı değil mi? Erkek işte! Saate baktım geçti ama içim hâlâ rahat değildi. İçimi birine dökmem gerekiyordu. Akan gözyaşlarımı silip telefonuma yöneldim ve en yakın arkadaşım olan Sana'yı aradım. Telefonu telaşlı bir şekilde açıp: - Kızm ne oldu? Bu saate adam mı aranır? Kendimi tutamadım ve ağlamaya başladım: - Sana ben çok kötüyüm. Seungmin'le kavga ettik. İnanabilyor musun? Beni aldatıyormuş! - Kızm biraz tane tane yavaş yavaş anlat. Yada dur ben size geliyorum. Dedi ve telefonu kapattı. ....................................................................................... *10 dk sonra* Kapı çaldı. Hemen kapıya yönelip kapıyı açtım ve Sana'ya sarıldım: - Sana çok kötüyüm. Bana yardım et. Ağlamaya başladım. O da bana sarıldıktan sonra içeri geçti ve beni sakinleştirdi: - Sen koltukta otur ben sana bir bardak su getirip geliyorum. Onun dediği gibi yapıp koltuğa oturup onu beklemeye başladım. Kısa süre sonra geldi. Elindeki bardağı bana verip: - Hadi ne oldu anlat çabuk. Telefonda beni aldattı falan demiştin. Doğru mu? Suyumu bitirip orta sehpanın üstüne koyduktan sonra: - Tam öyle değil ama ben öyle düşünüyorum. - Niye öyle düşünüyorsun ki? Bunu düşünmeni gerektirecek şey ne? - Eve bu son bir haftadır geç geliyor. Nereye gittiğini sorduğumda da şirkette gittim diyor ya da söylemiyor. - Ama nasıl olur? Bu imkansız! - Ne imkansız? - Seungmin bu hafta içi şirketten kovuldu. Nasıl şirkette olabilir? - Ne kovulması? - Bilmiyor musun? Sana söyleyememedi mi? - Hayır yok söylemedi. Bir dakika yoksa o yüzden mi eve geç geliyor? - Büyük ihtimalle. Çocuğun günahını aldın boşu boşuna. - Off ne kadar salağım! Emin olmadan yargıladım onu! Ben nasıl bir eşim! Bu sefer de onu yanlış anladığım için ağladım. Sana bana sarılıp: - Şiiit. Sen bilemezdin! Hem kim olsa seninle aynı düşünür. Üzme kendini ona da zarar vereceksin! Sana doğru söylüyordu. Bu aylar bu kadar üzülmem gerekiyor. Nede olsa hamileyim. Bu son bir haftadır hamile olduğumu öğrendim. Seungmin'e de hâlâ söylememiştim. Ona kızgındım...
YN'den Sana bana sarılmayı bırakıp: - YN doğru ya unutum. Seungmin'e hamile olduğunu söyledin mi? - Hayır söylemedim. Offf ya ya beni affetmese? - Öyle düşünme. Hem o dayanamaz affeder seni. - Yok ben ariycam yoksa bu gece rahat uyuyamam. - YN saçmalama. Şimdi arama geç oldu. Yarın sakin kafayla konuşursunuz. - Sana hava yağmurlu gece gece nereye gider? Arayayım da gece gece dolaşmasın. - Hayır dedim. Hem merak etme. Hyunjin'e gitmiştir. - Öyle mi olmuştur? - Tabi ne sandın. Başka kime gitsin? Geç oldu ben gideyim. - Tamam sen git. Bende uyumaya çalışıcağım. - Tamam ben gidiyorum seni yarım saat sonra arayacağım. Uyumuş ol. - Tamam. Görüşürüz. - Görüşürüz asko! Dedi ve gitti. Bende yatak odasına gidip yatağa yattım. Yastığa onun kokusu sinmiş. Ona sarılıp uyumaya çalıştım... ( baya karışık oldu çaktırmayın qmfjqof)
YN'den (Sabah 7.40) Telefonumum sesiyle uyandım. Arayan Felix'ti. Hızlıca telefonu açıp konuşamaya başladım: - Alo. Hyunjin sabahın bu saatinde insan mı aranır? - YN çabuk buraya gelmen lazım! Seungmin. - Ne olmuş Seungmin'e? - Ateşler içinde yanıyor! Ne yapacağımı bilmiyorum yardım et! Hastaneye gidelim diyorum, YN gelmeden gitmem diyor! Çabuk gel de kocanı iknâ et! - Tamam ben 5 dakikaya geliyorum. Dedim ve telefonu kapatıp hızlıca üstüme bir şeyler geçirip evden çıktım. Arabaya binip Hyunjin'in evine doğru sürmeye başladım... ....................................................................................... (Yarım saat sonra) Hyunjin'in evine varmıştım. Hızlıca yukarı çıkıp zili çaldım. Kapıyı Hyunjin açtı: - Hoş geldin. Gel geç. Dedi. Hızlıca içeri girip salonda üstüne yorganı çekmiş Seungmin'i buldum. Hızlıca yanına çöküp ateşine baktım. Yanıyordu resmen. Hyunjin'e sinirli bir şekilde dönüp: - Salak mısın? Ateşli adamın üstüne yorgan mı atılır? - Nerden bileyim! Üşüyorum dedi bende örtüm. Bana kızma! Hem hasteneye gitmiyeceğim diye tuturan o! - Neyse boş verde sen küveti suyla doldur. Banyonun başından bana seslenip: - SICAK MI SOĞUK MU? Kendi kendime: - Ya Rabbim! Sen bana sabır ver! Dedikten sonra Hyunjin'e dönüp: - SENCE! SOĞUK TABİ! - ÖFF NEDEN BANA KIZIYON! SANKİ HER GÜN ATEŞ DÜŞÜRÜYORUM! Dedi. Seungmin'e geri döndüm. Titriyen bedenini zar zor bana dönüp: - YN sen misin? - Benim. Ateşin var. Üstündekileri çıkarmam gerek! Dedim ve üstündeki yorganı üstünden çektim. Titrek bir sesle: - Y-YN ç-çok ü-üşüyorum. G-geri ört ü-üstüme. - Olamaz havale geçirirsin. Elimi üstünde ki kapşonluya atınca: - B-bırak b-bari o kalsın. - Olamaz. Hadi yürü banyoya. Zar zor yerinden kaldırıp banyoya götürdüm. Hyunjin küveteki suyla oynuyordu. Yimin ederim onun 23 yaşında olduğunu bilmesem 3 yaşında derim. Beni görünce ayağa kalktı: - Ne yapacaksın bu suyla? - Sence? Önümden çıkta yıkayayım şu koca adamı. Önümden çıkıp kapının önüne geçti. Seungmin'i soyup: - Şimdi seni soğuk suya atıcam. Dedim ve onu soğuk suya attım. Suyun içinde tir tir titriyordu. Beş dakika kadar soğuk suyun içinde kaldıktan sonra tekrar ateşine baktım. Biraz olsun düşmüştü. Su da sıcalmıştı. Hyunjin'e tekrar dönüp: - Havlu verir misin? - Ha tamam bi dakika bekle. Seungmin'i sudan çıkarıp Hyunjin'in verdiği havluya sardım. Tekrar Hyunjin'e dönüp: - Hyunjin tişört falan varsa verebilir misin? - Tamam bekle getireyim. Dedi ve kendi odasına gitti. Bizde Seungmin'le salondaydık. Seungmin titremesine aldrış etmeyerek: - YN b-ben se-seni aldat-madım. Ye-yemin ederim. - Biliyorum. Bana işten kovulduğunu neden söylemedin? - Ü-üzülürsün diye. - Neyse boş ver ateşin düşsün öyle konuşuruz. Bir şey demden titremeye devam etti. Hyunjin gelip elindeki kıyafetleri bana verip: - Bunlar olur mu? - Olur. Dedim ve Seungmin'in üstüne giydirdikten sonra Seungmin'i koltuğa yatırdım. Ateşi biraz düşmüş olsa da hâlâ vardı. Mutfağa gidip sirkeli su yaptıktan sonra tekrar yanına döndüm ve bezi ıslatıp anlına koydum. Onunla ilgilenirken birden midem bulandı. Hızlıca lavaboya gidip kapıyı kapattım...
YN'den Hyunjin arkamdan gelip: - YN iyi misin? - İyiyim. Oluyor arada böyle. Dedim ve lovabodan çıktım. Hyunjin beni süzdükten sonra: - Hiç iyi görünmüyorsun. Rengin atmış. Otur istiyorsan ben ilgilenirim Seungmin'le. - Yok olamaz hem normal bu aylarda. - Neresi normal kızım! Hasta gibisin. Biraz bekledikten sonra bağrarak: - YOKSA HAMİLE MİSİN? OLEYY AMCA OLUYORUM! Elimi Hyunjin'in ağzına götürüp susmasını sağladıktan sonra: - Şitt! Sus Seungmin duyacak! Elimi ağzından çektim. Bana sarılıp: - İnanmıyorum. İddiayı ben kazandım. Minho hyung çatlasın! - Hyunjin biraz daha sıkarsan patlıycam! - Ah pardon sorry. Dedi ve ayrıldı. Tam gidecekken onu durdurup: - Ne iddiası? - Hii ben kaçayım. - Dur gitme söyelemek zorundasın! *Flashbek* *1 yıl önce* Hyunjin, Seungmin ve diğerleri düğün için damat odasında hazırlanıyordu. Hyunjin kıravatı ile uğraşırken Changbin ve Jeongin önünden geçti. Cangbin Jeongin'i kovalıyordu. Hyunjin sinirli bir şekilde: - Hay ben sizin! Changbin çocuk gibi niye kovalıyorsun Jeongin'i? - Minho hyung tut şu sinsi tilkiyi! Minho'nun da önünden geçip gitti. Minho sinirli bir şekilde takım elbisesini silkeledikten sonra Jeongin'e dönüp: - Jeongin ben senin ananı- Çocuğum önüne baksana! Minho Hyunjin'in yanına gidip ikisini izlemeye başladı. Seungmin hâlâ saçı ile uğraşıyordu. Hyunjin gözlerini silip: ( Her zamanki Drama Queenlik modu açıldı 💅❣️) - Ah günler ne kadar hızlı geçiyor. Daha dün beraber oyun oynuyorduk. Şimdi hepimizden önce evleniyor. Günler ne kadar hızlı geçiyor. Gözümüzü açana kadar çocukları da olur artık. Minho güldükten sonra: - Ben öyle düşünmüyorum. Bence iki yıla kadar çocukları olmaz. Hemen çocuk yapamazlar bence. - Sen öyle san. Görmüyor musun? Bence çok istiyorlar. - Tamam o zaman iddiasına var mısın? - Nesine? - 1000 won'una. Ne dersin? - Tamam ama mızıkçılık yok ona göre. - Tamam. Şimdiden belli de neyse. - Sen görürsün. O sırada Changbin hâlâ Jeongin'i kovalıyordur: - Kaçma gel buraya! Ben sana yemeğimi yemek neymiş göstericem. - CHAN HYUNG KURTAR BENİİİİİİİ! AĞĞĞĞĞĞĞĞĞ!
Askom denedim hatta onu atmayı düşünüyorum ama beni tatmin etmedi. Bilmiyorum belki sonra fln atarım ama bu hafta atacağımı sanmıyorum. Şimdiden kusura bakma...
Tabletin klavye bozuk zar zor yaziyorum neyse askim hani bi tana sessiz kiz diye bi tane hikayen varya bangchan nin kizi oldugumuz yine bangchan nin kizi oldugumuz bi tane hikaye gelirmi serili plssss yalvariyorum he bide kendinne acemi deme cok guzel yoziyorsun
Bilmiyorum belki yazarım ama aklımda çok konu var ve daha devam eden bir ficimiz var. Ama sen marak etme anket açacağım. Bu fic bi bitsin ondan sonraki fice siz konuları ile karar vereceksiniz.
*Acemi yazar Huin*
TB: Kocanın seni aldattığını düşünürsun
/Kim Seungmin/23/
Kim YN/23
YN'den
Yağmurlu havada ağlayarak koşuyordum. Arkamdan da Seungmin geliyordu. Şimdi sorucaksınız "Bu kızın yağmurlu havalarda dışarıda ne işi var" diye. Keyfime dışarı çıkmadım. Seungmin'le bu gece şiddetli bir şekilde kavga ettik.
*Flashbek*
Seungmin anahtarı ile eve girer. Yn ise kotukta oturmuş bir şey düşünüyordu. Seungmin içeri girer girmez ayağa kalkıp:
- Seungmin nerdeydin?
- Şirkette. Başka nerde olayım ki?
- Her zaman mı şirktte? Neden eve bu kadar geç geliyorsun?
- Söyleyemem.
- Neden? Bilmek istiyorum. Kocamın gecenin 1 buçuğunda eve neden bu kadar geç geldiğini bilmek istiyorum!
- Söyleyemem dedim!
YN ağlamaya başladı:
- HEMEN SÖYLE YOKSA...
-Yoksa ne?
- BU EVDEN GİDERİM!
- Söyleyemem!
YN ağlamayla karışık bağrışlarıyla:
- BENİ ALDATIYORSUN DEĞİL Mİ? BENİ BAŞKASIYLA ALDATTIYORSUN! BUNUN BAŞKA BİR AÇIKLAMASI YOK!
- YN SAÇMALAMAYI KES! BEN SENİ ASLA ADATM-
- O ZAMAN NEREYE GİTİĞİNİ SÖYLE!
- SÖYLEYEMEM!
- O ZAMAN BENİ UNUT!
Dedi ve kapıyı sertçe kaptıp evden çıktı. Seungmin de askılıktan şemsiyesini alıp arkasından koşmaya başladı...
YN'den
Seungmin bana yatişmişti. Kolumdan tutup:
- YN beni böyle belli olmayan bir şey için suçlayamasın! Anlatmama izin ve-
- Seungmin git başımdan! Seni dinlemek istemiyorum!
- YN beni dinlemek zorundasın.
Durudum ve tekrar sordum:
- Gece gece nereye gidiyorsun?
- YN sana söyleyeme-
- Bırak o zaman gideceğim!
Tam gidiyordum ki beni durdurdu:
- Dur gece gece nereye gideceksin?
Elime şemsiyeyi tutuşturup:
- Bu şemsiyeyi de al eve git. Yarın konuşalım. Böyle anlaşmayız yarın sakin kafayla konuşalım.
Dedi ve gitti. Havaya baktım yağmur hızlanmaya başlamıştı. Etrafıma baktım kimse yoktu. Evden fazla uzaklaşmaştım. Yağmur şiddetlenmeden eve gitmeye başladım...
YN'den
Eve geldim ve gözyaşlarımı silip aynadan kendime baktım. Saçlarım sırılsıklamdı, gözlerimin altıda simsiyah olmuştu.
Yüzümü yıkayıp üstümü değiştirdim. Saat gece 2'ydi. Camdan dışarı baktım. Yağmur daha da şiddetlenmişti. Bir an aklımdan şu soruyu geçirdim:
- Acaba nerde? Yağmurlu havada hasta olacak. Gitmesine izin vermesemiydim acaba?
Birden kafamı salayıp:
- YN saçmalama. Hak etti. Hepsi aynı değil mi? Erkek işte!
Saate baktım geçti ama içim hâlâ rahat değildi. İçimi birine dökmem gerekiyordu. Akan gözyaşlarımı silip telefonuma yöneldim ve en yakın arkadaşım olan Sana'yı aradım. Telefonu telaşlı bir şekilde açıp:
- Kızm ne oldu? Bu saate adam mı aranır?
Kendimi tutamadım ve ağlamaya başladım:
- Sana ben çok kötüyüm. Seungmin'le kavga ettik. İnanabilyor musun? Beni aldatıyormuş!
- Kızm biraz tane tane yavaş yavaş anlat. Yada dur ben size geliyorum.
Dedi ve telefonu kapattı.
.......................................................................................
*10 dk sonra*
Kapı çaldı. Hemen kapıya yönelip kapıyı açtım ve Sana'ya sarıldım:
- Sana çok kötüyüm. Bana yardım et.
Ağlamaya başladım. O da bana sarıldıktan sonra içeri geçti ve beni sakinleştirdi:
- Sen koltukta otur ben sana bir bardak su getirip geliyorum.
Onun dediği gibi yapıp koltuğa oturup onu beklemeye başladım. Kısa süre sonra geldi. Elindeki bardağı bana verip:
- Hadi ne oldu anlat çabuk. Telefonda beni aldattı falan demiştin. Doğru mu?
Suyumu bitirip orta sehpanın üstüne koyduktan sonra:
- Tam öyle değil ama ben öyle düşünüyorum.
- Niye öyle düşünüyorsun ki? Bunu düşünmeni gerektirecek şey ne?
- Eve bu son bir haftadır geç geliyor. Nereye gittiğini sorduğumda da şirkette gittim diyor ya da söylemiyor.
- Ama nasıl olur? Bu imkansız!
- Ne imkansız?
- Seungmin bu hafta içi şirketten kovuldu. Nasıl şirkette olabilir?
- Ne kovulması?
- Bilmiyor musun? Sana söyleyememedi mi?
- Hayır yok söylemedi. Bir dakika yoksa o yüzden mi eve geç geliyor?
- Büyük ihtimalle. Çocuğun günahını aldın boşu boşuna.
- Off ne kadar salağım! Emin olmadan yargıladım onu! Ben nasıl bir eşim!
Bu sefer de onu yanlış anladığım için ağladım. Sana bana sarılıp:
- Şiiit. Sen bilemezdin! Hem kim olsa seninle aynı düşünür. Üzme kendini ona da zarar vereceksin!
Sana doğru söylüyordu. Bu aylar bu kadar üzülmem gerekiyor. Nede olsa hamileyim. Bu son bir haftadır hamile olduğumu öğrendim. Seungmin'e de hâlâ söylememiştim. Ona kızgındım...
YN'den
Sana bana sarılmayı bırakıp:
- YN doğru ya unutum. Seungmin'e hamile olduğunu söyledin mi?
- Hayır söylemedim. Offf ya ya beni affetmese?
- Öyle düşünme. Hem o dayanamaz affeder seni.
- Yok ben ariycam yoksa bu gece rahat uyuyamam.
- YN saçmalama. Şimdi arama geç oldu. Yarın sakin kafayla konuşursunuz.
- Sana hava yağmurlu gece gece nereye gider? Arayayım da gece gece dolaşmasın.
- Hayır dedim. Hem merak etme. Hyunjin'e gitmiştir.
- Öyle mi olmuştur?
- Tabi ne sandın. Başka kime gitsin? Geç oldu ben gideyim.
- Tamam sen git. Bende uyumaya çalışıcağım.
- Tamam ben gidiyorum seni yarım saat sonra arayacağım. Uyumuş ol.
- Tamam. Görüşürüz.
- Görüşürüz asko!
Dedi ve gitti. Bende yatak odasına gidip yatağa yattım. Yastığa onun kokusu sinmiş. Ona sarılıp uyumaya çalıştım...
( baya karışık oldu çaktırmayın qmfjqof)
YN'den
(Sabah 7.40)
Telefonumum sesiyle uyandım. Arayan Felix'ti. Hızlıca telefonu açıp konuşamaya başladım:
- Alo. Hyunjin sabahın bu saatinde insan mı aranır?
- YN çabuk buraya gelmen lazım! Seungmin.
- Ne olmuş Seungmin'e?
- Ateşler içinde yanıyor! Ne yapacağımı bilmiyorum yardım et! Hastaneye gidelim diyorum, YN gelmeden gitmem diyor! Çabuk gel de kocanı iknâ et!
- Tamam ben 5 dakikaya geliyorum.
Dedim ve telefonu kapatıp hızlıca üstüme bir şeyler geçirip evden çıktım. Arabaya binip Hyunjin'in evine doğru sürmeye başladım...
.......................................................................................
(Yarım saat sonra)
Hyunjin'in evine varmıştım. Hızlıca yukarı çıkıp zili çaldım. Kapıyı Hyunjin açtı:
- Hoş geldin. Gel geç.
Dedi. Hızlıca içeri girip salonda üstüne yorganı çekmiş Seungmin'i buldum. Hızlıca yanına çöküp ateşine baktım. Yanıyordu resmen. Hyunjin'e sinirli bir şekilde dönüp:
- Salak mısın? Ateşli adamın üstüne yorgan mı atılır?
- Nerden bileyim! Üşüyorum dedi bende örtüm. Bana kızma! Hem hasteneye gitmiyeceğim diye tuturan o!
- Neyse boş verde sen küveti suyla doldur.
Banyonun başından bana seslenip:
- SICAK MI SOĞUK MU?
Kendi kendime:
- Ya Rabbim! Sen bana sabır ver!
Dedikten sonra Hyunjin'e dönüp:
- SENCE! SOĞUK TABİ!
- ÖFF NEDEN BANA KIZIYON! SANKİ HER GÜN ATEŞ DÜŞÜRÜYORUM!
Dedi. Seungmin'e geri döndüm. Titriyen bedenini zar zor bana dönüp:
- YN sen misin?
- Benim. Ateşin var. Üstündekileri çıkarmam gerek!
Dedim ve üstündeki yorganı üstünden çektim. Titrek bir sesle:
- Y-YN ç-çok ü-üşüyorum. G-geri ört ü-üstüme.
- Olamaz havale geçirirsin.
Elimi üstünde ki kapşonluya atınca:
- B-bırak b-bari o kalsın.
- Olamaz. Hadi yürü banyoya.
Zar zor yerinden kaldırıp banyoya götürdüm. Hyunjin küveteki suyla oynuyordu.
Yimin ederim onun 23 yaşında olduğunu bilmesem 3 yaşında derim. Beni görünce ayağa kalktı:
- Ne yapacaksın bu suyla?
- Sence? Önümden çıkta yıkayayım şu koca adamı.
Önümden çıkıp kapının önüne geçti. Seungmin'i soyup:
- Şimdi seni soğuk suya atıcam.
Dedim ve onu soğuk suya attım. Suyun içinde tir tir titriyordu. Beş dakika kadar soğuk suyun içinde kaldıktan sonra tekrar ateşine baktım. Biraz olsun düşmüştü. Su da sıcalmıştı. Hyunjin'e tekrar dönüp:
- Havlu verir misin?
- Ha tamam bi dakika bekle.
Seungmin'i sudan çıkarıp Hyunjin'in verdiği havluya sardım. Tekrar Hyunjin'e dönüp:
- Hyunjin tişört falan varsa verebilir misin?
- Tamam bekle getireyim.
Dedi ve kendi odasına gitti. Bizde Seungmin'le salondaydık. Seungmin titremesine aldrış etmeyerek:
- YN b-ben se-seni aldat-madım. Ye-yemin ederim.
- Biliyorum. Bana işten kovulduğunu neden söylemedin?
- Ü-üzülürsün diye.
- Neyse boş ver ateşin düşsün öyle konuşuruz.
Bir şey demden titremeye devam etti. Hyunjin gelip elindeki kıyafetleri bana verip:
- Bunlar olur mu?
- Olur.
Dedim ve Seungmin'in üstüne giydirdikten sonra Seungmin'i koltuğa yatırdım. Ateşi biraz düşmüş olsa da hâlâ vardı. Mutfağa gidip sirkeli su yaptıktan sonra tekrar yanına döndüm ve bezi ıslatıp anlına koydum. Onunla ilgilenirken birden midem bulandı. Hızlıca lavaboya gidip kapıyı kapattım...
YN'den
Hyunjin arkamdan gelip:
- YN iyi misin?
- İyiyim. Oluyor arada böyle.
Dedim ve lovabodan çıktım. Hyunjin beni süzdükten sonra:
- Hiç iyi görünmüyorsun. Rengin atmış. Otur istiyorsan ben ilgilenirim Seungmin'le.
- Yok olamaz hem normal bu aylarda.
- Neresi normal kızım! Hasta gibisin.
Biraz bekledikten sonra bağrarak:
- YOKSA HAMİLE MİSİN? OLEYY AMCA OLUYORUM!
Elimi Hyunjin'in ağzına götürüp susmasını sağladıktan sonra:
- Şitt! Sus Seungmin duyacak!
Elimi ağzından çektim. Bana sarılıp:
- İnanmıyorum. İddiayı ben kazandım. Minho hyung çatlasın!
- Hyunjin biraz daha sıkarsan patlıycam!
- Ah pardon sorry.
Dedi ve ayrıldı. Tam gidecekken onu durdurup:
- Ne iddiası?
- Hii ben kaçayım.
- Dur gitme söyelemek zorundasın!
*Flashbek*
*1 yıl önce*
Hyunjin, Seungmin ve diğerleri düğün için damat odasında hazırlanıyordu. Hyunjin kıravatı ile uğraşırken Changbin ve Jeongin önünden geçti. Cangbin Jeongin'i kovalıyordu. Hyunjin sinirli bir şekilde:
- Hay ben sizin! Changbin çocuk gibi niye kovalıyorsun Jeongin'i?
- Minho hyung tut şu sinsi tilkiyi!
Minho'nun da önünden geçip gitti. Minho sinirli bir şekilde takım elbisesini silkeledikten sonra Jeongin'e dönüp:
- Jeongin ben senin ananı- Çocuğum önüne baksana!
Minho Hyunjin'in yanına gidip ikisini izlemeye başladı. Seungmin hâlâ saçı ile uğraşıyordu. Hyunjin gözlerini silip:
( Her zamanki Drama Queenlik modu açıldı 💅❣️)
- Ah günler ne kadar hızlı geçiyor. Daha dün beraber oyun oynuyorduk. Şimdi hepimizden önce evleniyor. Günler ne kadar hızlı geçiyor. Gözümüzü açana kadar çocukları da olur artık.
Minho güldükten sonra:
- Ben öyle düşünmüyorum. Bence iki yıla kadar çocukları olmaz. Hemen çocuk yapamazlar bence.
- Sen öyle san. Görmüyor musun? Bence çok istiyorlar.
- Tamam o zaman iddiasına var mısın?
- Nesine?
- 1000 won'una. Ne dersin?
- Tamam ama mızıkçılık yok ona göre.
- Tamam. Şimdiden belli de neyse.
- Sen görürsün.
O sırada Changbin hâlâ Jeongin'i kovalıyordur:
- Kaçma gel buraya! Ben sana yemeğimi yemek neymiş göstericem.
- CHAN HYUNG KURTAR BENİİİİİİİ! AĞĞĞĞĞĞĞĞĞ!
İlk
Hyunjin ile hayal et olsunn nolurrrr bu arada mukemmeldiiiiii❤❤
Askom denedim hatta onu atmayı düşünüyorum ama beni tatmin etmedi. Bilmiyorum belki sonra fln atarım ama bu hafta atacağımı sanmıyorum. Şimdiden kusura bakma...
@@Hiun-pov tamam askmm senin elinden her sey guzell tesekkur ederim yenidee💗💗
Bayıldımmmm❤mm❤m❤
Mükemmelsin müqqooo
Tabletin klavye bozuk zar zor yaziyorum neyse askim hani bi tana sessiz kiz diye bi tane hikayen varya bangchan nin kizi oldugumuz yine bangchan nin kizi oldugumuz bi tane hikaye gelirmi serili plssss yalvariyorum he bide kendinne acemi deme cok guzel yoziyorsun
Bilmiyorum belki yazarım ama aklımda çok konu var ve daha devam eden bir ficimiz var. Ama sen marak etme anket açacağım. Bu fic bi bitsin ondan sonraki fice siz konuları ile karar vereceksiniz.
Bu arada teşekkürler ama sen ne kadar acemi olamdığımı söylesen de daha ilerleyeceğim çok yolum var. Tekrardan teşekkür ederim 🤍~hiun
Ağğğğğğğğğ koş anket açmış Sesiz Kız elden gidiyor çabuk oy ver
her zamanki gibi mükemmel olmuş askm ellerine sağlık
Askm müsait olduğunda minho ile hayal et yapabilir misin?
Askom benden Minho ile hayal et istemiştin. Bende şu an yazıyorum. Bitince atıcam. İyi okumalar😊🤍😘
daha hikayeyi okumadan beğendim çünki mükemmel bi şey çıkacağından eminim
çok güzel yazıyosun jisung a da yazarsan sevinirim😊
Biraz geç cevap veriyorum ama Jisung la 2 serimiz var biri devam ediyor biri bitti