03 «Τέρε με μάνα τέρε με…»

3. Τέρε με μάνα τέρε με
Στιχουργός ανώνυμος - μουσική παραδοσιακή
Η νεολαία παίρνει το δρόμο για το βουνό, για τον απελευθερωτικό αγώνα. Το αντάρτικο ξεκινάει ορμητικά.
----------------------------
Τέρε με μάνα, τέρε με,τέρε με κι εσύ θεία.
(Κοίτα με μάνα, κοίτα με, κοίτα με και συ θεία).
Αχπάσκουμε σ’ αντάρτικα, ζωσμένος τα σπαθία.
(βγαίνω στ’ αντάρτικα, ζωσμένος τα σπαθιά)
Αντάρτεν επαρεξέγκα,τ’ οσπίτι μ’ ευκαιρώθεν.
(Αντάρτη ξεπροβόδησα, το σπίτι μου άδειασε)
Ελέπατον και σσιέρουμετο όπλον τ’ εφορτώθεν.
(Τον βλέπω και χαίρομαι (για) το όπλο που φορτώθηκε)
Αντάρτε μ’ σα ψηλά ρασσιά, ποίος μαειρεύ’ και φάει σε.
(Αντάρτη μου στα ψηλά βουνά, ποιος μαγειρεύει και σε ταϊζει)
Ποίος πλυν και τα λώματα σ’, κάθα Σάββαν αλλάει σε.
(Ποιος πλένει και τα ρούχα σου, κάθε Σάββατο σε αλλάζει(τα ρούχα)
Άνοιξον θεία μ’ άνοιξον, αντάρτες μη φοάσαι.
(Άνοιξε θεία άνοιξε, αντάρτης (είμαι) , μη φοβάσαι)
Έναν ψωμίν θα δείς εμέν, εκείνο πα λυπάσαι.
Ένα ψωμί θα δώσεις εμένα, κι αυτό το λυπάσαι)
Ση Πιερίων τα ρασσιά,ντο εφτάγω ερώτα.
(Στων Πιερίων τα βουνά, τι κάνω ρώτα)
Είκοσ’ νομάτ’ ένα λαβάς, εκείνο πα ποπότα
(Είκοσι νοματαίοι μια τυγανόπιττα, κι αυτό μπομπότα)