HRONIKA SBIZS 450: Sećanje na ubijene srpske civile u Varivodama

U organizaciji Srpskog narodnog veća i opštine Kistanje u selu Varivode održana je komemoracija za devet srpskih civila koji su 28. septembra 1995. godine, gotovo dva meseca od okončanja hrvatske vojno-policijske akcije „Oluja”, mučki ubijeni u svom selu i na svojim ognjištima.
Porodice žrtava, meštani i meštanke sela Varivode, predstavnici srpskih i hrvatskih vlasti i izaslanici državnog vrha Republike Hrvatske, okupili su se i ovog septembra u selu Varivode, u opštini Kistanje, kako bi odali počast srpskim civilima ubijenim u ovom mestu pre dvadeset i devet godina. Gotovo tri decenije su prošle od kako su vremešni civili Varivoda, starosne dobi između 55 i 84 godine, sačekali hrvatsku vojsku u svojim domovima, na prozore svojih kuća okačili bela platna, uslišili poziv tadašnjih hrvatskih vlasti da ostanu u svojim domovima i računajući na njihovu zaštitu, verujući u svoju nevinost, cenu ostanka platili svojim životima. Ispred spomenika sa imenima devet ubijenih srpskih civila parastos je služio sveštenik Eparhije dalmatinske Milan Grubić koji je u svojoj besedi, osvrćući se na zločin počinjen nad devetoro nevinih i nedužnih srpskih civila, pozvao na molitveno sećanje, nezaborav, kajanje i oprost.
Kao pravoslavni hrišćani mi smo dužni da se molimo za duše naših mučenički postradalih sunarodnika, jer njihova smrt zaista jeste bila takva, mučenička. Oni koji su postradali zarad imena svoga, samo zato što su bili pravoslavni Srbi, dok se mi molimo za njih siguran sam da se mole za sve nas kao naši predstavnici pred Gospodom. Istovremeno treba da se molimo za te nesrećne ljude koji su počinili ovakav zločin, da se pokaju, da svoja dela priznaju, da shvate šta su uradili, jer je pokajanje prvi korak ka spasenju. I sada ću ponoviti da pravde nema do pravde Božje, a svi mi hrišćani koji smo pozvani pre svega na ljubav, pokajanje i praštanje, jednog ćemo dana pred lice Božje - rekao je, između ostalog, sveštenik Grubić ističući da nije dovoljno jednom godišnje setiti se svih nevino postradalih, već da oni moraju trajno ostati u pamćenju i molitvama svih svojih sunarodnika.