19 yaşındayım mezuna kaldım tekrar üni sınavına hazırlanıyorum ama o kadar kötü değerlendirdim ki 3 ay kaldı sınava ilerleyebildiğim kadar ilerlemek istiyorum ama istediğim bölüm diş hekimliği olur mu olmaz ki tekrar mezuna kalır mıyım yaşıtlarımdan geri olur muyum o kadar şey düşünüyorum ki daralıyorum artık
Tesadüfen elim deydi bu videoya😂 yorumlara bakayim dedim Her kes şu yaşdayim gec kaldim. Öyle hiss ediyorum, bundan sonra ne yapicam. Amman Allahim. 😂 Öncelikle her seyi bu kadar ciddiye almayin. Hayellerinizi her yasta gerceklesdire bilirsiniz. Yaş olayina şu lanet rakamlara cok takiliyorsunuz. Yaş sadece bir rakam. Önemli olan fit , saglikli , ve güzel gorunmek...Bu hayatda ki, hayaliniz her neyse, fark etmez ilk once spora baslayin. 1 ay hic bir sey dusunmeden spor yapin. Hem fiziksel hem piskoloji kendinizi iyi hiss ediceksiniz. Bak o zaman arkasi gelicek. Her kes her insan kendisinin en iyi versiyonunu yarata bilir. Aglanmayi , sizlanmayi, kendinizi birileri ile kiyaslamayi birakin. Hedeflerinize odaklanin ve cok çalışın. Oyrenmek basarmak sizi güçlü kilicak. Elinde ne varsa onlarla basla. İnanan bana arkasi gelicek. Bakin 50 yasina gelmis 35 yasinda gosteren fazla insan var. Neden çünkü hep calisiyorlar. Kendilerini bi biraksalar, mesela kilo alsalar aninda piskolojileri, hayat kaliteleri düşer. Lütfen sporla baslayin hedeflerinize adimlamaya. İnanin basarili olucaksiniz. Ben basarali olmak icin inanılmaz bedeller odedim. Yani hayatimi anlatsam filim olur. Kisa anlatiyim. 22 yasindayken bir trafik kazasi gecirdim. O kazada annemi, babami erkek kardesimi kayb etdim. Kendim agir yaralandim. Komaya girdim . 5 ay komada kaldim, kendime geldiyimde ailemin öldüğünü oyrendim. 6 kez kolumdan emeliyat oldum. Zor gunlerdi. Canım öyle yaniyordu ki, anlatamam. 6 kez intihar etdim. Agir piskolojik tedavi gördüm. 3 yilim hastane koşelerinde gecdi. Amcam beni iyilesdiricek diye kalb kirizi gecirdi. 49 kiloya indim. Berbat görünüyordum. Bir gün uzun süre sonra yalnız duş alamaya girdim banyoya, uzun yillar sonra ilk kez bakiyordum aynaya. Bok gibi, hata bir ucube gibi gözüküyordum. Saclarim berbat sekilde bakimsiz, gozlerimin altı çökmüş, dudaklarim morarmış, kemiklerim sayılıyordu. Zayif güçsüz, yüz yillik alkolik gibi gözüküyordum. 28 yasindaydim Amma 80 yasinda hiss ediyorum dum kendimi. Sonra aynaya bakib yemin edim. Toparlanicam eskisinden daha guzel daha güçlü olucam diye. O zaman gelene kadar da aynaya bakmiyicam diye yemin etdim. İyi bir duş alib, tika basa yemek yedim. O gece uyudum. Uzun süre sonra ilk kez gercekden uyudum. Sabah erken kalkdim. Saat 6 ti falandi. Proqrami mi yapdim. Aynada ki, giruntum gozumun onundeydi. Onu yok etmek icin her gun calisdim. İyi beslendim, deliler gibi spor yapdim. Aylar gecdi. Guclendiyimi hiss ediyorudum. İyilesiyordum. Spordan donerken cam vitrinlerde kendimi goruyordum bazen. Goz ucu bakiyordum. Amma o bile yetiyordu deyisdiyimi , iyi gördüğümü bilmeye. Bu hissi anlatamam. Uzun aylar sonra aynada kendime bakdigimda mutlulukdan aglamisdim. Eskisindende guzeldim. Saglikliydim. Goz aliciydim. Muhteşemdi. Sanki o kaza hic yasanmamisdi ve ben 22 yasinda kalmisdim. Amma ben 29 yasindaydim. 😂😂😂 Şuan 31 yasindayim. Amma her kes ben 26 yasinda zan ediyor..😂😂😂 Sonrasinda cok sey oldu tabi. Babamdan kalan her seyi satib ortagimla bir is kurdum. Dunyayi gezdim. Aşık bile oldum. Güzel seyler yasadim. Bir sürü guzel anilarim oldu.. Yaşadığım onca seyden sonra hic bir sey zor gelmiyor bana. Yine daha büyük hayellerim var. Gitmem gereken ulkeler, yapmam gereken onca sey var. Hepsini yapicagimida biliyorum... Kendime inanıyorum. Yani ne kadar kötü seyler yasarsaniz yaşayın, hic bir sey icin gec kalmadiniz. Sizlanmayi birakin kendinizin yeni versiyonunu yaratin. Mutlu olun. Bir kitab okurken, bir kahve icerken, guzel bir duş alurken mutlu olun. Ve en onemlisi sadece kendi hayatiniza odaklanin. Kendinizle meşgul olun. Ölüm geldiyinde gözünüzün onunden gecicek guzel anilariniz olsun. Aaahh kisa yazicakdim güya. Kendimi kapdirdim. Okuyan her kese şimdiden teşekkürler.❤
Hayatim o kadar cetindiki ne ergenlik ne bu krizi yasamaya firsatim olmadi. Tek istegim var mutlu olmak mutlu huzurlu olarak kalan ömrümü yasamak. Baska bisey istemiyorum. Mutlu olmak nasil bisey bunu yasamak istiyorum🤲
33 yasındayım 3 senedir kendi hayatımı sorguluyorum. Hiç bir zaman toplumu dinlemedim kendi bildiğim gibi yaşadım ve yaşıyorum fakat yine de kendi yanlış verdiğim kararlar kaybettiğimi düşündüğüm uzun zaman insanın yüzüne tokat gibi çarpıyor.
32 yaşındayım, trenlerin hepsinin arkasından sırayla su döktüğümü düşünüyorum, tam diyorum ki geç değil bi bakıyorum bi tren geliyor, bi bakıyorum gele gele kara bir tren yanaşmış istasyona 😳😳 vallahi yorulduk mola istiyoruz, bütün yıkıklar olarak olaylara iyi tarafından bakmaktan boynumuz tutuldu
@@reyhanaybattal5679 etrafınızda ruhunuzu derinden etkileyen durumlar var ise ve siz bunu yaşamak zorunda kalıyorsanız, terapi kumdan kalelere benzer. Ben kendi kendimin doktoru olmayı da öğrendim zamanla. Fakat insanı hasta eden şeyler bir süreklilik içerisindeyse bizimki sadece vakit kazanmak oluyor
Hala krizdeyim.kimseyi suçlsmıyorum aksine kendimi suçluyorum.sizin saydığınız elde ettiklerini de elde edemedim..herşeye geç kalmışım..kariyer adına özel hayat fıııssd...annelik gibi...meslek de kıdem gibi ksybedilmiş..bunun üzerine bir şey konmaz..ama başka bir güzellik ve görev keşfedebilir miyiz..uzmsnımız nr düşünür çok merak ettim..
45 yaşımdan sonra paniklemeye başladım 😬 annemin düşmesi ve 3.5 yıl onun hastalığı da üzerine denk geldi. 50'ye bir kala kendimi anlamaya çalışıyorum, videolarınızdan çok faydalanıyorum. Çok teşekkürler 🙏🏻
Evet yaa böyle herhangi bir şey yapacak bir şeye başlayacak oluyorum çoğu insan benim çok ilerimde olduğunu görüyorum ve o işten korkuyo ve çekiliyorum
Ben de oyle dusunuyorum 20 yawlarimda herweye gec kaldim diyordum simdi 36 yasim oldu ayni fikre devam ediyorum. Kawki gencliyimde oyle duwunmeseydim doktura getseydim
Yas 38 iş yok cilt hastaligimdan dolayi hiç evlenmedim. Ailemde beni terketti yalnız yasiyom eski arkadaşlarımın akrabalarımın yüzüne utancımdan bakamıyorum hepsi çoluk çocuk sahibi olmuşlar. Bende allaha isyan ediyom hergün ama sen haline şükret beterin beteri var
senin kararın senin görüşün ama bence evlilik çok boş bir iş. toplumun dayattığı bir tür işkence ve sisteme dahil edebilmek için kullandığı bir yem adeta. kendi başına yaşayıp ayaklarının üzerinde de durabilirsin bence . bende cilt hastalığı geçirdim seboreik dermatit ti şuan 100 de 95 geçti. eğer seninki de buysa yardımcı olabilirim. dediğim gibi bence önemli olan kendi ayaklarının üzerinde durabilmek. çağımızda evlilik adeta devletin bir tuzağı evlenen adam sisteme köle olur bence hep bir kısıtlama bunlar benim görüşlerim. insanlar önce kendilerini sevmeyi başaramadığı için sevgiyi başkalarında arıyorlar ve evlenme yolunu seçiyorlar ama bu yol adeta bataklık gibi .şuan umarım iyi durumdasınızdır.hem iş hem sağlık olarak.
@@enki7776 valla dediklerin doğru gibi ama bu şekilde de hiç evlenemeyiz ki, ben tamam sevgiyi kendimde görüyorum ama bizim türk kızları bunlardan hoşlanmıyor malesef , onlara serseri olacaksın, bazen sevgiyi dışarı da bazense sevgisiz olacaksın bak nasıl ilişki oluyor ama malesef hiç bir türk kızı filozof ile evlenmeye yanaşmıyor ve bu yüzden kaliteli adamlar yalnız kalıyor:(
Teşekkürler iyiki varsınız. Çünkü yanlış olay yok yanlış tepkiler var aslında ve hayatımızı onlar yönetiyor. Muhteşem bir anlatım ve ders içeriyor videonuz 👍
Yaş 28 den selamlar … 4 yaşında çocuğum var … asgari ücretli 10 saatlik bir işim var … beni hayatta hep yalnız bırakan bir eşim var … ne mutluki hepimiz farkında olduğumuz için bu videoyu izliyoruz 🥰 düşününce hiç mutlu değilim sadece yavrum iyi ki var …
Ben de 29 yasinda yaşadım.Hissettim.Anksiyete depresyon tedavisi oldum Tam normale döndü her şey yoluna koydum dedim Sonra pandemi patlak verdi ve alt üst oldu her şey 32 yaşında aynı şeyleri yaşıyorum
yaş olmuş 36.. düzgün bir işim var şükürler olsun.. annem babam hayatta ve sağlıklılar şükürler olsun.. kendi sağlığım yerinde şükürler olsun.. ruh sağlığım yerinde ve hayat neşem alçak yüksek belli bir seyir halinde şükürler olsun.. ancak yuva kuramadım. bir bayanla tanışamadım. ve olcak mı bilmiyorum. olcaksa da istediğim gibi olmayacak onu biliyorum. bir bayan bulamadan ve bu yola giremeden üretken örnek bir insan olmamın bir ihtimali var mı. bilmiyorum. bu güne kadar bir fark yarattım mı çok emin değilim. bu günden sonra yaratır mıyım bilmiyorum. allah sonumuzu hayır etsin.
Hepimiz şu soruyu net ve objektif bir şekilde cevaplamalıyız; “Neydim ne oldum? Ben şimdiki hayatımdan memnun muyum?” Eğer cevaplarınız ben gibi sizi de tatmin etmediyse o zaman yallah iç sesimizi dinlemeye a dostlar. Hayat bir gün o da bugünmüş... Toplum olarak melankolik, çoğu zaman karamsar bir milletiz haliyle bir çoğumuz endişeli, gelecek kaygısı,belirsizlikler vs. yüzünden obsesif kesilmiş insanlarız. Ama yaşamımıza yön veren biziz.Tabi ki bazen kontrolümüz dışında yaşanan birtakım hadiseler de gelişebilir. Lakin sadece şunu düşünmek bile bana oldukça farkındalık sağladı; eğer şu an bir ihtiyar olsam eski gücümün kalmadığı hale gelsem geçmişte en çok neyi yapmadığım yapamadığım şeyler için üzgün pişman hissederdim? Bi 10-15 dk gözünüz kapalı bunu hayal edip sorun kendinize cevap içimizde....
O zaman mal gibi kabul edelim herseyi, midye gibi..aciz.. niye değiştirme olasılıklarını kullanmayalım ki? Örnek; bankada çalışıyorsun memnun değilsin..bunun üzerine mi kuracaksın yarınlarını? Bankacısın yani öyle kalacaksın. Allah allah ben mi anlayamadım ya.. geçkalmışlık isim değiştirecek öğrenilmiş çaresizlik olacak..
18 yaşındayım tüm bu soruları soruyorum kendime ilerde pişman olmayacağım hep kendim olacağım bir hayat istiyorum şimdiye kadar hiç bişey yapmadığım aklıma geliyo ozaman bundan sonra yap diyorum kendi kendime ama nasıl olucak bilmiyorum boşlukta hissediyorum.
Ben ikinci secenegi sectimBence bu yaş geçmişin kötü yüklerinden kurtulmak için tam zamanı insan geçmişi kötüyse onlara devam edemez yeni şeyler denemeli kişinin ruh haline göre degisir eğer çocuk ruhlu birineyseniz 80 yaşinda bile yeni şeyler yapabilirsiniz ama eğer soğuk ihtiyar ruhlu birisiyseniz 20 yaşinda bile çokersiniz
Ben herkes gibi degildim... Cok parlak bir ogrenciydim. Etrafimdaki herkesten ustun bir basarim vardi. Ancak nazara geldim, ve hayatim mahvoldu. Hatalar yaptim, ve etrafimda benimle ayni okuldan mezunlarin hepsinin istisnasiz daha iyi bir hayati varken, ben hep kaybettim... O kadar cok sorun, talihsizlik, mutsuzluk yasadim ki; bunlari dusundugumu yasadigimi bile farketmedim... Vasat degildim.... vasatin alti oldum....
Seni galiba Morgan Freemanin sundugu evrenin yaratilisiyla ilgili bir videonun yorum bölümünde de gördüm. Kendine haksizlik etme, bence kendini gelistirmek yolunda cok iyi ilerliyorsun. Devam.🏃♂️ Bak ileride neler var!!!!!
Babam aslında kötü bir insan değil.Tam aksine şevkatli bir insan. Ancak kariyer seçiminde farkında olmadan bana zarar verdiğini düşünüyorum.O zamanlar yaşım 18 veya 20 lerde. Üniversite sınavı zamanlarında illa asker olmam için diretti ( maaşın belli,saatin belli, sigortan belli,tatilin belli ). Öyle bir zihin bulanıklığı yaşadım ki hicbir baltaya sap olamadık. Şuan babamın çiçekçi dükkanında çalışıyorum. Yaşım 24. Şimdilerde ise marangozluk mesleğini araştırdım ve bunu sevebilecegimi duşundum. Bununla ilgili egitim alayım falan diye duşunmeye kalmadan şunları soyledi. Marangozluk uzun hikaye usta olman en az 3 yılını alır olcak işe bak sen diyor. Şuan benden beklentisi onun işine sahip cikıp zamanı gelince devir almamı istoyor. Ama benim cetvelim bu değil ki
Abi terapi diyorda herkes kime gidek napak ya ben korkuyorum açıkçası herşey pahalı zaten param boşa gider mi nolur ülkede liyakat yok apartman üniversiteleri heryerde diploma satıyor kimseye güvenemiyorum da yani ondan soruyorum ben geç kalmışlık hissini 17 yaşımdan beri yaşıyorum fnhfhfhfj yani 15 yaşımda anksiyete ve depresyon yüzünden okul hayatım durdu sonra pandemi girdi vs derken izole oldum sorgulamaya başladım hayatımı ne istediğimi bile bilmiyordum ve ağırlıkli olarak dini ve ailemi sorguladım sonra fark ettim ot gibi büyümüşüm neyi istediğimi bilmemem normal bu yüzden neyi yaparken keyif aldığımı anlamam için denemiş olmam gerekiyordu ve çocukken deneseydim keşke en azından deneyim güzel anı olurdu yapmasam bile ama yok ot gibi büyümüşüm resmen ne spor ne sanat ne bir dil öğrenme ne birşey hep çocuğunu baleye piano dersine gönderip büyüten entellektuel aileye sahip birilerini görünce bile abi ben ne yaşadım yaşamamışim ki oluyorum yani zaman konusunda çocukkende takıntılıydim zaman en değerli şey bidaha asla çocukluğuma bu yaşlarıma dönemem bu yaşlarım verimsiz ot gibi geçmiş geliyor bence ve bende geçmişimi kabullenmiyorum suçta ailemde hayat tecrübesi olarak akıl vercek bilinçte değilsen niye çocuk yapıyon ya ne katican bana ben büyüyüp birey olucam birgün hep Bebek kalmıyorum ki bu his her yaşta olabiliyor ya cidden terapi şart bana hedeflerini bildiğimde ailem yanımda olmadı ne maddi ne manevi sürekli kavga ettim ben kendim olmak kendi hayatımı kendim yaşamak istiyorum kendimi onlara yedirmem 😂😂
28 Yaşıma girmek üzereyim son 6 aydır bu psikolojideyim artık her şeye çok geç kalmış gibi hissediyorum, hayatımda yaşamak istediğim hayal ettiğim hemen hiçbir şeye ulaşamamış hissediyorum ve dediğiniz 2.katagorideki insanlardan birisi olma yolunda ilerliyor olabilirim, hemen her gün yeni planlar yeni düşüncelerle boğuşuyorum sonunda nereye varabileceğimi kestiremiyorum ve bu kadar düşünmek çok yorucu...
@@bilgenurozeken6822 22 Yaş çok geç sayılmaz ya :) Yani şuan 22 yaşıma dönsem aslında benim için yeterli olurdu. Karamsarlığı bir köşeye atıp adım atmalısın. Ben bu mesajı yazdıktan sonra bir kaç adım attım henüz meyvalarını yemeye başlamadım ama bir yerden başlamak lazım.
Hocam biliyor musunuz orta yaş krizine ben girmemek için 2 sene önce 16 yaşındayken ideolojileri,dini,kültürleri tek tek en başından inceleyip kendime değerler sistemi kurdum,birçok kişi anlamadı ve karşıma aldım lakin şuan oluşturduğum kişiden memnunum ve onlarda memnunlar hatta garip bir şekilde o süreci hatırlamıyorlar bile,şuan kendi ideallerim ve sevdiğim meslek için sınava giricem. Kendini gerçekleştirmek için mücadele vermek bu sürecin bir parçası ve fırtına dinince,sakinleşince,değdi diyorsunuz,siz biliyorsunuz kimse anlamıyor,tıpkı anne kareninanın sonunda yazıldığı gibi. Muazzam umarım herkes kendini gerçekleştirebilir :)
1 ve 2 yi anlamam ama anladığım şu bizim toplumda başarılı ve mutlu olmak için gerekirse fırlama ve Z kuşağının hareket hali olacaksın .Yoksa toplumun sana çizdiği yolda ilerleyip mutsuz bir yarinlar inşa edince onun içinden de çıkmak zor oluyor .Çıkmaya çalışınca evliysen işler daha da zorlaşıyor , çünkü evde yemek bekliyorlar sen "dur askim kariyer değiştireyim mi " diyeceksin. Bekarsan da kimse tahammül etmiyor, herkes o zamana kadar nerdeydin diye bakıyor . Ve pişmanlık başlıyor, ya kabul edip olanla mutlu olacaksın, ya da sisteme baş kaldırıp, risk alıp, gerekirse kimse desteklemesin diyip bambaşka yollar çizeceksin. Dedigim gibi risk büyük, en büyüğü emekten çok zaman riski ve herkes sana deli gözüyle bakacak, ama sen inatla dikenli yollara süreceksin direksiyonu, sonuçta bu sefer sen varsın o koltukta , nerden mi bunları biliyorum. Çünkü bunları yasamaya başlayan ve başka sorunlarla da yaşayacağımı bilen benim. Beni desteklemeyin , yarın da ben kimi destekleyeceğimi seçeceğim.iyi geceler
Bir ucuncu tepki daha var. Once 2. tepkiyi secip, onu derinlemesine yasadikdan sonra birinci secimide goz onune alarak 3. secimi olusturma, insaa etme donemi....
Hocam ben annemle yaşıyordum.annem ölünce kendimi yeni büyümüş gibi hisettim 60 yaşındayım.bu yaştan sonra ne yapacağım tek başıma kendimi çok yalnız hissediyorum.
Etməyinizə saglik hocam. Ama bence hər şey insanın terbiyesine ve genetiyine bağlıdır.benim kocam zaten bir şey deyildir,40 na geldi,daha beter oldu.elinden cekmediyim kalmadi
Bir şeyi merak ettim ,siz neden erken girdiniz orta yaş krizine hepimiz insanız normaldir kimse kimseni şartlarını bilemez ve erken yaşayıp erken farkına varmak bir yerde iyidir genç yaşta böyle bir psikolojiye girmek ilerisi için iyidir bir noktada kimisi başarıyor kimisi bocalıyor siz başaranlardan olmuşsunuz bende erken girmiştim orta yaş krizine kah bocaladım kah başardım üstüne bir şeyler koydum ,koyabildim yada ,teşekkürler güzel bir video
bunu 19 yaşında yaşamak çok garip hayat çabuk yoruyor gitgide tükeniyorum ve vasat bir insan olarak ben de yok olup gideceğim bu hayatı ben seçtim diyebiliyorum ama bu hayatı istiyorum diyemiyorum
bn de okulu 4 e tamamlayamadım. hatta 3. sınıfta kazanıp bırakmıştım. bunun hkkında yaşları benden büyük olup yorum atanları görüyorum.hayatım boyunca bu üzüntü içimde kalıcak demek ki. :D ne güzel.
Çok ilginç ,tam düşünürken ben orta yaş krizine erken girdim diye ,aynısını video da duydum ve çok sancılıydı (28 yaşımda ) , kabullenmek ve üstüne bişiler koymak ,koyabildim sanırım ve devam
Ne gūzel hayatın erken yaşlarda sorgulanması .sizler çok şanslısınız asıl sorgu 50 li yaşlarda çok ızdırap verici oluyor ,insan bu yaştan sonra benden ne olur ki ,gençlikteki gibi herşey kolay olmuyor diye dūşūnūyor ,sorgulamak hayatı kaliteli yaşamaya itiyor ,sancįılı da olsa ,adeta bir doğum gibi ,bence bu yaşlarınız çok gūzel ,kıymetini biliyorsunuzdur zaten ,48 yaşında biri olarak söylūyorum bunu ,
Hocam,o kadar guzel anlatmissiniz ki,beni😔1-ci kateqori qrupuna tamamen ait buldum kendimi.Gencliyimde tamam baska bir insandim.Sanirdimki dunyani deyistirmeyi basara bilirim.Unversite okudugum yillarimda o kadar enerjik ve cilgindimki.Simdi orta yas krizinin tamda ortasindayim.Firtinalar esdi cosdu sakinlesti kalbimde.Ama simdiki halimi kabullene bilmiyorum.Ruhsuz gibiyim sanki😔Okyanusda bir gemide tenha kalmis biri gibiyim.Heyat eskimin,yasama hevesimin yeniden geri donmesini cokk isterdim.Boyle yasamak cox aci verir.Alevi sonmus bir ocagim sanki
Biz Türküz sayın Hocam , böyle şeyler yıkmaz bizi, ortalama ömür 65 yıl zaten. Herşeyi kafaya takarak 50, 55 yaşa gelmeden erkenden göçeriz zaten . Kabullenip yola devam etmek gerekiyor bence. Geçmiş adı üstünde geçmiş bitmiş , herkes önündeki yılların kıymetini bilmeli, zaman insanoğlunun aleyhine akıp gider her zaman. Uzun vadeli plan programa da gerek yok anı yaşayın sadece zira yarının da garantisi yok.
Daha sen çocuksun ( lütfen gücenme doğrular bunlar ben de öyleydim) olayı yanlış anlamışsın. Geç kalmışlık hissni orta yaş şokunu daha yaşamamışsın 30-35 ine bir gel iş hayatına gir bi iş arkadaşlarının akrabalarının çirkefliklerini dibine kadar yaşa ondan sonra orta yaş şokununu yaşayacaksın ha bu seni güçlü yapar tek şartla bundan ders çıkartırsan esenlikler
Bak büyük bi tavsiye meditasyon yapıp düşüncelerine kendine uzaktan bak mantıksız düşüncelerini görebilirsin üşenme zeynep aksoy reset kanalı var mesela
43 yaşındayım hayata bir türlü başlayamadım. Kendimi halen 20 li yaşlarda ve yapmam gereken çok şey olduğunu düşünüyor ve planlar yapıyorum ama gelip aynaya baktığımda yaşlandığımı görüyor yapmak istediklerimi yapabilmem için yeterli zamanımın kalmadığını düşünüp üzülüyorum..karşımdaki ayna ile içimdeki aynada görünen arasında sıkıştım kaldım kımıldayamıyorum. .bir doktora gitmeye de cesaret edemiyorum
Ben orta yaş sınırını geçmiş biriyim.Bazı maddi ve manevi sebeplerden istediğim şeyleri gerçekleştiremedim.Şimdi ben herşey için çok geç deyip hayallerimden vaz mı geçmeliyim?Yoksa hayellerimin peşinden mi koşmalıyım?Bu dünyaya bir kere geliyoruz.Hala birincisini düşünenler WANG DE SHUN videosunu izlesin
Başkalarının biçtiği elbise giydirilir. Sonra herkes kenara çekilir. Sende elbise biçmeyi öğrenmediğin için okyanusta sandal misali çarpa çarpa yol alır alır alırsın
Hocam ben çok hisediyorum geç kalmışlik hissini gencken çoluk çocuk büyüt birşey anlamadım yanında desdek olan yok daha çok kösdek olan çok ee şümdi geldik elliye bakıyorum kendim için yapmam gereken şeylere geç kaldim isdiyorum ama mesala ehliyet alayım ama yaşim için geç yada isdedim birşey için geç olduğunu düşünüyorum
Hocam hararetle, kaygılarınızı yara yara kendi gerçekliğinizin peşinde olun belirsizliklere doğru atın kendinizi, düz yolu değil, dikenli yolu tercih edin diyordunuz. Bu videonuz diğer söylediklerinizle tamamen çelişkili duruyor.
Bu kanal bir nimet, kıymet bilene... Sonzuz teşekkürler.
Aynenn
Yes plis 😉
19 yaşındayım mezuna kaldım tekrar üni sınavına hazırlanıyorum ama o kadar kötü değerlendirdim ki 3 ay kaldı sınava ilerleyebildiğim kadar ilerlemek istiyorum ama istediğim bölüm diş hekimliği olur mu olmaz ki tekrar mezuna kalır mıyım yaşıtlarımdan geri olur muyum o kadar şey düşünüyorum ki daralıyorum artık
Tesadüfen elim deydi bu videoya😂 yorumlara bakayim dedim
Her kes şu yaşdayim gec kaldim. Öyle hiss ediyorum, bundan sonra ne yapicam. Amman Allahim. 😂
Öncelikle her seyi bu kadar ciddiye almayin. Hayellerinizi her yasta gerceklesdire bilirsiniz.
Yaş olayina şu lanet rakamlara cok takiliyorsunuz. Yaş sadece bir rakam. Önemli olan fit , saglikli , ve güzel gorunmek...Bu hayatda ki, hayaliniz her neyse, fark etmez ilk once spora baslayin. 1 ay hic bir sey dusunmeden spor yapin. Hem fiziksel hem piskoloji kendinizi iyi hiss ediceksiniz. Bak o zaman arkasi gelicek. Her kes her insan kendisinin en iyi versiyonunu yarata bilir. Aglanmayi , sizlanmayi, kendinizi birileri ile kiyaslamayi birakin. Hedeflerinize odaklanin ve cok çalışın. Oyrenmek basarmak sizi güçlü kilicak. Elinde ne varsa onlarla basla. İnanan bana arkasi gelicek. Bakin 50 yasina gelmis 35 yasinda gosteren fazla insan var. Neden çünkü hep calisiyorlar. Kendilerini bi biraksalar, mesela kilo alsalar aninda piskolojileri, hayat kaliteleri düşer. Lütfen sporla baslayin hedeflerinize adimlamaya. İnanin basarili olucaksiniz.
Ben basarali olmak icin inanılmaz bedeller odedim. Yani hayatimi anlatsam filim olur.
Kisa anlatiyim.
22 yasindayken bir trafik kazasi gecirdim. O kazada annemi, babami erkek kardesimi kayb etdim. Kendim agir yaralandim. Komaya girdim . 5 ay komada kaldim, kendime geldiyimde ailemin öldüğünü oyrendim. 6 kez kolumdan emeliyat oldum. Zor gunlerdi. Canım öyle yaniyordu ki, anlatamam. 6 kez intihar etdim. Agir piskolojik tedavi gördüm. 3 yilim hastane koşelerinde gecdi. Amcam beni iyilesdiricek diye kalb kirizi gecirdi. 49 kiloya indim. Berbat görünüyordum. Bir gün uzun süre sonra yalnız duş alamaya girdim banyoya, uzun yillar sonra ilk kez bakiyordum aynaya. Bok gibi, hata bir ucube gibi gözüküyordum. Saclarim berbat sekilde bakimsiz, gozlerimin altı çökmüş, dudaklarim morarmış, kemiklerim sayılıyordu. Zayif güçsüz, yüz yillik alkolik gibi gözüküyordum. 28 yasindaydim Amma 80 yasinda hiss ediyorum dum kendimi. Sonra aynaya bakib yemin edim. Toparlanicam eskisinden daha guzel daha güçlü olucam diye. O zaman gelene kadar da aynaya bakmiyicam diye yemin etdim. İyi bir duş alib, tika basa yemek yedim. O gece uyudum. Uzun süre sonra ilk kez gercekden uyudum. Sabah erken kalkdim. Saat 6 ti falandi. Proqrami mi yapdim. Aynada ki, giruntum gozumun onundeydi. Onu yok etmek icin her gun calisdim. İyi beslendim, deliler gibi spor yapdim. Aylar gecdi. Guclendiyimi hiss ediyorudum. İyilesiyordum. Spordan donerken cam vitrinlerde kendimi goruyordum bazen. Goz ucu bakiyordum. Amma o bile yetiyordu deyisdiyimi , iyi gördüğümü bilmeye. Bu hissi anlatamam. Uzun aylar sonra aynada kendime bakdigimda mutlulukdan aglamisdim.
Eskisindende guzeldim. Saglikliydim. Goz aliciydim. Muhteşemdi. Sanki o kaza hic yasanmamisdi ve ben 22 yasinda kalmisdim.
Amma ben 29 yasindaydim. 😂😂😂 Şuan 31 yasindayim. Amma her kes ben 26 yasinda zan ediyor..😂😂😂
Sonrasinda cok sey oldu tabi. Babamdan kalan her seyi satib ortagimla bir is kurdum. Dunyayi gezdim. Aşık bile oldum. Güzel seyler yasadim. Bir sürü guzel anilarim oldu.. Yaşadığım onca seyden sonra hic bir sey zor gelmiyor bana. Yine daha büyük hayellerim var. Gitmem gereken ulkeler, yapmam gereken onca sey var. Hepsini yapicagimida biliyorum... Kendime inanıyorum.
Yani ne kadar kötü seyler yasarsaniz yaşayın, hic bir sey icin gec kalmadiniz. Sizlanmayi birakin kendinizin yeni versiyonunu yaratin. Mutlu olun. Bir kitab okurken, bir kahve icerken, guzel bir duş alurken mutlu olun. Ve en onemlisi sadece kendi hayatiniza odaklanin. Kendinizle meşgul olun.
Ölüm geldiyinde gözünüzün onunden gecicek guzel anilariniz olsun.
Aaahh kisa yazicakdim güya. Kendimi kapdirdim.
Okuyan her kese şimdiden teşekkürler.❤
Hayatim o kadar cetindiki ne ergenlik ne bu krizi yasamaya firsatim olmadi. Tek istegim var mutlu olmak mutlu huzurlu olarak kalan ömrümü yasamak. Baska bisey istemiyorum. Mutlu olmak nasil bisey bunu yasamak istiyorum🤲
33 yasındayım 3 senedir kendi hayatımı sorguluyorum. Hiç bir zaman toplumu dinlemedim kendi bildiğim gibi yaşadım ve yaşıyorum fakat yine de kendi yanlış verdiğim kararlar kaybettiğimi düşündüğüm uzun zaman insanın yüzüne tokat gibi çarpıyor.
bunlar neler acaba. belki tecrübelerinizden bahsederseniz ben akıllanabilirim
?
32 yaşındayım, trenlerin hepsinin arkasından sırayla su döktüğümü düşünüyorum, tam diyorum ki geç değil bi bakıyorum bi tren geliyor, bi bakıyorum gele gele kara bir tren yanaşmış istasyona 😳😳 vallahi yorulduk mola istiyoruz, bütün yıkıklar olarak olaylara iyi tarafından bakmaktan boynumuz tutuldu
Şimdi durum nedir? Gönlünüzce gitmiştir umarım bir şeyler..
Terapi almayı deneyin 😊
@@gulcanglcn3916 maalesef .. daha dipteyim
@@reyhanaybattal5679 etrafınızda ruhunuzu derinden etkileyen durumlar var ise ve siz bunu yaşamak zorunda kalıyorsanız, terapi kumdan kalelere benzer. Ben kendi kendimin doktoru olmayı da öğrendim zamanla. Fakat insanı hasta eden şeyler bir süreklilik içerisindeyse bizimki sadece vakit kazanmak oluyor
Sorunlarınıza odaklanırsanız sorunları çoğaltırsınız. Çözümlere odaklanırsanız çözümleri üretirsiniz.
Das ist eine logische These👍
Hala krizdeyim.kimseyi suçlsmıyorum aksine kendimi suçluyorum.sizin saydığınız elde ettiklerini de elde edemedim..herşeye geç kalmışım..kariyer adına özel hayat fıııssd...annelik gibi...meslek de kıdem gibi ksybedilmiş..bunun üzerine bir şey konmaz..ama başka bir güzellik ve görev keşfedebilir miyiz..uzmsnımız nr düşünür çok merak ettim..
Hocam ben orta yaş krizini 21 yaşında yaşıyorum Allahım ne kadar erkennnn😔
Çok teşekkür ederim hocam.Ben bu dönemi 33 yaşında yaşadım ve çok ağladım. Gerçekten sonra kabul aşaması var.
45 yaşımdan sonra paniklemeye başladım 😬 annemin düşmesi ve 3.5 yıl onun hastalığı da üzerine denk geldi. 50'ye bir kala kendimi anlamaya çalışıyorum, videolarınızdan çok faydalanıyorum. Çok teşekkürler 🙏🏻
İnsanlar için en uygunu ilahi farkındalıktır fakat herkese nasip olmaz
Abi stres terapisi yapar mısın? Çünkü dönemin asıl sorunu stres
Ben 27 yaşındayım bu hisleri bu yaşta hissediyorum
:)ben de yaşıyorum
18 im.
22
Hocam ben 20 yaşındayım her şeye geç kalmış gibi hissediyorum sanki bundan sonra yapacaklarıma da geç kalmışım gibi hissediyorum
körpeciksin dostum saçmalama şuan 20 yaşında olmak isteyen o kadar insan var kii
Evet yaa böyle herhangi bir şey yapacak bir şeye başlayacak oluyorum çoğu insan benim çok ilerimde olduğunu görüyorum ve o işten korkuyo ve çekiliyorum
@@iviangogh9252 öyle ya da bçyle o zaman geçecek sonuçta. ne yaparsan yap 5 yıl illa geçecek. 5 yıl sonra nerde olmak istersen ona yönel
Lan yürü git biz napalım 20 yaşındaymışta herşeye geç kalmış 😀😀😀😀 güldürme işine vak kendini geliştirmeye bak ah ah o yaşlarda olacaktım ki
Ben de oyle dusunuyorum 20 yawlarimda herweye gec kaldim diyordum simdi 36 yasim oldu ayni fikre devam ediyorum. Kawki gencliyimde oyle duwunmeseydim doktura getseydim
Ahkaf Suresi 15.Ayette 40 yaşının olgunluğundan bahsediyor. Aklima bu ayet geldi videonuzdan sonra
üff dinle ne alakası var. sözler köşkü mü burası. defol
Yaşım 38 güneşi göğsümde hissediyorum ve üretiyorum. Ne üretiyorum? Sorun üretiyorum
Ertan Bozkurt 😂😂
Ertan Bozkurt 😂😂😂
Yaş 28 atama yok iş güç yok evlilik yok askerlik yapılmadı Allahım bu nasıl bir durum?
Yas 38 iş yok cilt hastaligimdan dolayi hiç evlenmedim. Ailemde beni terketti yalnız yasiyom eski arkadaşlarımın akrabalarımın yüzüne utancımdan bakamıyorum hepsi çoluk çocuk sahibi olmuşlar. Bende allaha isyan ediyom hergün ama sen haline şükret beterin beteri var
Allah yardımcınız olsuuun
senin kararın senin görüşün ama bence evlilik çok boş bir iş. toplumun dayattığı bir tür işkence ve sisteme dahil edebilmek için kullandığı bir yem adeta. kendi başına yaşayıp ayaklarının üzerinde de durabilirsin bence . bende cilt hastalığı geçirdim seboreik dermatit ti şuan 100 de 95 geçti. eğer seninki de buysa yardımcı olabilirim. dediğim gibi bence önemli olan kendi ayaklarının üzerinde durabilmek. çağımızda evlilik adeta devletin bir tuzağı evlenen adam sisteme köle olur bence hep bir kısıtlama bunlar benim görüşlerim. insanlar önce kendilerini sevmeyi başaramadığı için sevgiyi başkalarında arıyorlar ve evlenme yolunu seçiyorlar ama bu yol adeta bataklık gibi .şuan umarım iyi durumdasınızdır.hem iş hem sağlık olarak.
@@enki7776 valla dediklerin doğru gibi ama bu şekilde de hiç evlenemeyiz ki, ben tamam sevgiyi kendimde görüyorum ama bizim türk kızları bunlardan hoşlanmıyor malesef , onlara serseri olacaksın, bazen sevgiyi dışarı da bazense sevgisiz olacaksın bak nasıl ilişki oluyor ama malesef hiç bir türk kızı filozof ile evlenmeye yanaşmıyor ve bu yüzden kaliteli adamlar yalnız kalıyor:(
21 yasindayim geç kalmişlik hissi yiyip bitiriyor beni(
Teşekkürler iyiki varsınız. Çünkü yanlış olay yok yanlış tepkiler var aslında ve hayatımızı onlar yönetiyor. Muhteşem bir anlatım ve ders içeriyor videonuz 👍
Teşəkrler ben azeriyi sizin vidolarnzı izliyirem ❤
Sen çok güzel bir insansın, yine merhem oluyorsun
Siz deseniz cok daha degerli olur.
20 yaşındayım her Şeye geç kalmış hissediyorum
20 yaş çok genç yaşayabilirsin daha yaşayamadıklarını
Keşke 20 olabilsem. Ne istiyorsanız gayret edip hedefinize ulaşın. Ne güzel gençlik kıymetini bilin değerlendirin
Daha yolun başındasin dostum ben 30 yaşındayım keşke o his 20 yaşında gelip bana hadi deseydi gönlünce yasa
Bendede o yaşlarda oldu.lise dönemini kaçırmıştım..
23 yaşındayım 40 yaşına gelince kim bilir nolur
21 yaşında bunu hissetmem hakkında ne düşüneceğimi şaşırmış haldeyim.
Kişisel gelişim kitaplarının tersini öğütlüyor hocamız
Yaş 28 den selamlar … 4 yaşında çocuğum var … asgari ücretli 10 saatlik bir işim var … beni hayatta hep yalnız bırakan bir eşim var … ne mutluki hepimiz farkında olduğumuz için bu videoyu izliyoruz 🥰 düşününce hiç mutlu değilim sadece yavrum iyi ki var …
Ben 29 yaşındayken bu düşünceye sahiptim şimdi 32 yim hâlâ geç kalmış hissediyorum
Ben de 29 yasinda yaşadım.Hissettim.Anksiyete depresyon tedavisi oldum
Tam normale döndü her şey yoluna koydum dedim
Sonra pandemi patlak verdi ve alt üst oldu her şey
32 yaşında aynı şeyleri yaşıyorum
yaş olmuş 36.. düzgün bir işim var şükürler olsun.. annem babam hayatta ve sağlıklılar şükürler olsun.. kendi sağlığım yerinde şükürler olsun.. ruh sağlığım yerinde ve hayat neşem alçak yüksek belli bir seyir halinde şükürler olsun.. ancak yuva kuramadım. bir bayanla tanışamadım. ve olcak mı bilmiyorum. olcaksa da istediğim gibi olmayacak onu biliyorum. bir bayan bulamadan ve bu yola giremeden üretken örnek bir insan olmamın bir ihtimali var mı. bilmiyorum. bu güne kadar bir fark yarattım mı çok emin değilim. bu günden sonra yaratır mıyım bilmiyorum. allah sonumuzu hayır etsin.
15 yaşındayım ve böyle hissediyorum
Hepimiz şu soruyu net ve objektif bir şekilde cevaplamalıyız; “Neydim ne oldum? Ben şimdiki hayatımdan memnun muyum?” Eğer cevaplarınız ben gibi sizi de tatmin etmediyse o zaman yallah iç sesimizi dinlemeye a dostlar. Hayat bir gün o da bugünmüş... Toplum olarak melankolik, çoğu zaman karamsar bir milletiz haliyle bir çoğumuz endişeli, gelecek kaygısı,belirsizlikler vs. yüzünden obsesif kesilmiş insanlarız. Ama yaşamımıza yön veren biziz.Tabi ki bazen kontrolümüz dışında yaşanan birtakım hadiseler de gelişebilir. Lakin sadece şunu düşünmek bile bana oldukça farkındalık sağladı; eğer şu an bir ihtiyar olsam eski gücümün kalmadığı hale gelsem geçmişte en çok neyi yapmadığım yapamadığım şeyler için üzgün pişman hissederdim? Bi 10-15 dk gözünüz kapalı bunu hayal edip sorun kendinize cevap içimizde....
Bu hayatı ben seçtim ama sonuçlarını ben seçmedim engellemeler adaletsizlikler benim seçimim değildi
O zaman mal gibi kabul edelim herseyi, midye gibi..aciz.. niye değiştirme olasılıklarını kullanmayalım ki? Örnek; bankada çalışıyorsun memnun değilsin..bunun üzerine mi kuracaksın yarınlarını? Bankacısın yani öyle kalacaksın. Allah allah ben mi anlayamadım ya.. geçkalmışlık isim değiştirecek öğrenilmiş çaresizlik olacak..
45 yasımdan sonra Ben sıfırdan basladım hayata . Ve sımdıde yalnı olarak ormanda yasıyorum .
( tıpkı nıche gıbı bır hayat yasıyorum . Saygılarımla .
süpeeerrr...erkek olmanın şanslılığı..
Nerde nasıl
En iyisi vergi, trafik, keşmekeşten uzak yaşamak.
Ne güzel
Huzur vardir o güzel orman da yeriniz de olmak isterdim
Herkes çok erken anlamış bunu, ben ne yazıkki 60 yaşımda anladım çok acı ..
16 yaşındayım her seye geç kaldım gibi hissediyorum
18 yaşındayım tüm bu soruları soruyorum kendime ilerde pişman olmayacağım hep kendim olacağım bir hayat istiyorum şimdiye kadar hiç bişey yapmadığım aklıma geliyo ozaman bundan sonra yap diyorum kendi kendime ama nasıl olucak bilmiyorum boşlukta hissediyorum.
Bende 28 yasindayim ve orta yas krizini yaşıyorum cok iyi geldi bu video teşekkür ederim
Ccoookkkk cokk gencsin daha.💖
Ne orta yaşı yaa
Aşabildiniz mi
Ben ikinci secenegi sectimBence bu yaş geçmişin kötü yüklerinden kurtulmak için tam zamanı insan geçmişi kötüyse onlara devam edemez yeni şeyler denemeli kişinin ruh haline göre degisir eğer çocuk ruhlu birineyseniz 80 yaşinda bile yeni şeyler yapabilirsiniz ama eğer soğuk ihtiyar ruhlu birisiyseniz 20 yaşinda bile çokersiniz
Orta yaş krizi 24 yaşında yaşanır mı ki 🙄🙄🙄
sizin gibi 29 yaşındayım şu an ve iki seçenek arasındayım..ve daha bir çok ikili problemler arasında pesimist depresif geçiyor hayatım...
Duzeldimi birşeyler?
Ben herkes gibi degildim... Cok parlak bir ogrenciydim. Etrafimdaki herkesten ustun bir basarim vardi.
Ancak nazara geldim, ve hayatim mahvoldu. Hatalar yaptim, ve etrafimda benimle ayni okuldan mezunlarin hepsinin istisnasiz daha iyi bir hayati varken, ben hep kaybettim...
O kadar cok sorun, talihsizlik, mutsuzluk yasadim ki; bunlari dusundugumu yasadigimi bile farketmedim...
Vasat degildim.... vasatin alti oldum....
Seni galiba Morgan Freemanin sundugu evrenin yaratilisiyla ilgili bir videonun yorum bölümünde de gördüm. Kendine haksizlik etme, bence kendini gelistirmek yolunda cok iyi ilerliyorsun. Devam.🏃♂️ Bak ileride neler var!!!!!
Toparlarsin kardeşim inşallah
Aynı şeyleri yaşamışız. Nasılsın, düzeldin mi?
tek değilmişim ... ben yazdım sanki bu yazılanlar benim hayatımın ta kendisi ,,nasıl bu duruma geldım bilmiyorum düşündükçe çıldırıyorum
Babam aslında kötü bir insan değil.Tam aksine şevkatli bir insan. Ancak kariyer seçiminde farkında olmadan bana zarar verdiğini düşünüyorum.O zamanlar yaşım 18 veya 20 lerde. Üniversite sınavı zamanlarında illa asker olmam için diretti ( maaşın belli,saatin belli, sigortan belli,tatilin belli ). Öyle bir zihin bulanıklığı yaşadım ki hicbir baltaya sap olamadık. Şuan babamın çiçekçi dükkanında çalışıyorum. Yaşım 24. Şimdilerde ise marangozluk mesleğini araştırdım ve bunu sevebilecegimi duşundum. Bununla ilgili egitim alayım falan diye duşunmeye kalmadan şunları soyledi. Marangozluk uzun hikaye usta olman en az 3 yılını alır olcak işe bak sen diyor. Şuan benden beklentisi onun işine sahip cikıp zamanı gelince devir almamı istoyor. Ama benim cetvelim bu değil ki
Hayatıma baktığımda koca bir hiçten başka bir şey göremiyorum
Abi terapi diyorda herkes kime gidek napak ya ben korkuyorum açıkçası herşey pahalı zaten param boşa gider mi nolur ülkede liyakat yok apartman üniversiteleri heryerde diploma satıyor kimseye güvenemiyorum da yani ondan soruyorum ben geç kalmışlık hissini 17 yaşımdan beri yaşıyorum fnhfhfhfj yani 15 yaşımda anksiyete ve depresyon yüzünden okul hayatım durdu sonra pandemi girdi vs derken izole oldum sorgulamaya başladım hayatımı ne istediğimi bile bilmiyordum ve ağırlıkli olarak dini ve ailemi sorguladım sonra fark ettim ot gibi büyümüşüm neyi istediğimi bilmemem normal bu yüzden neyi yaparken keyif aldığımı anlamam için denemiş olmam gerekiyordu ve çocukken deneseydim keşke en azından deneyim güzel anı olurdu yapmasam bile ama yok ot gibi büyümüşüm resmen ne spor ne sanat ne bir dil öğrenme ne birşey hep çocuğunu baleye piano dersine gönderip büyüten entellektuel aileye sahip birilerini görünce bile abi ben ne yaşadım yaşamamışim ki oluyorum yani zaman konusunda çocukkende takıntılıydim zaman en değerli şey bidaha asla çocukluğuma bu yaşlarıma dönemem bu yaşlarım verimsiz ot gibi geçmiş geliyor bence ve bende geçmişimi kabullenmiyorum suçta ailemde hayat tecrübesi olarak akıl vercek bilinçte değilsen niye çocuk yapıyon ya ne katican bana ben büyüyüp birey olucam birgün hep Bebek kalmıyorum ki bu his her yaşta olabiliyor ya
cidden terapi şart bana hedeflerini bildiğimde ailem yanımda olmadı ne maddi ne manevi sürekli kavga ettim ben kendim olmak kendi hayatımı kendim yaşamak istiyorum kendimi onlara yedirmem 😂😂
28 Yaşıma girmek üzereyim son 6 aydır bu psikolojideyim artık her şeye çok geç kalmış gibi hissediyorum, hayatımda yaşamak istediğim hayal ettiğim hemen hiçbir şeye ulaşamamış hissediyorum ve dediğiniz 2.katagorideki insanlardan birisi olma yolunda ilerliyor olabilirim, hemen her gün yeni planlar yeni düşüncelerle boğuşuyorum sonunda nereye varabileceğimi kestiremiyorum ve bu kadar düşünmek çok yorucu...
Of bende 22 yaşındayım ve aynılarını yaşıyorum ama yoruldum gerçekten sadece ağlamak geliyor içimden
@@bilgenurozeken6822 22 Yaş çok geç sayılmaz ya :) Yani şuan 22 yaşıma dönsem aslında benim için yeterli olurdu. Karamsarlığı bir köşeye atıp adım atmalısın. Ben bu mesajı yazdıktan sonra bir kaç adım attım henüz meyvalarını yemeye başlamadım ama bir yerden başlamak lazım.
Senin yasinda olmak icin neler yapmazdim lütfen ama lütfen yaşının cok genc oldugunu unutma ve ne istiyorsan onu yap
Çok teşekkürler hocam çok yerinde bir çalışma olmuş Yine. Emeğinize bilginize sağlık
Hocam biliyor musunuz orta yaş krizine ben girmemek için 2 sene önce 16 yaşındayken ideolojileri,dini,kültürleri tek tek en başından inceleyip kendime değerler sistemi kurdum,birçok kişi anlamadı ve karşıma aldım lakin şuan oluşturduğum kişiden memnunum ve onlarda memnunlar hatta garip bir şekilde o süreci hatırlamıyorlar bile,şuan kendi ideallerim ve sevdiğim meslek için sınava giricem. Kendini gerçekleştirmek için mücadele vermek bu sürecin bir parçası ve fırtına dinince,sakinleşince,değdi diyorsunuz,siz biliyorsunuz kimse anlamıyor,tıpkı anne kareninanın sonunda yazıldığı gibi. Muazzam umarım herkes kendini gerçekleştirebilir :)
56 Yaşimdayim. s?k?m'den aşşa kasimpaşa dönemini yaşiyorüm.Zaten Hep öyleydim.Bende bir gariplik var bea...
Teşekkürler anlattıklarınız için. Eric From' un yazdığı Kendini Savunan İnsan ı okuyorum. 30 yaşımdayım geçmişimi çok fazla irdeledim sanırım.
1 ve 2 yi anlamam ama anladığım şu bizim toplumda başarılı ve mutlu olmak için gerekirse fırlama ve Z kuşağının hareket hali olacaksın .Yoksa toplumun sana çizdiği yolda ilerleyip mutsuz bir yarinlar inşa edince onun içinden de çıkmak zor oluyor .Çıkmaya çalışınca evliysen işler daha da zorlaşıyor , çünkü evde yemek bekliyorlar sen "dur askim kariyer değiştireyim mi " diyeceksin. Bekarsan da kimse tahammül etmiyor, herkes o zamana kadar nerdeydin diye bakıyor . Ve pişmanlık başlıyor, ya kabul edip olanla mutlu olacaksın, ya da sisteme baş kaldırıp, risk alıp, gerekirse kimse desteklemesin diyip bambaşka yollar çizeceksin. Dedigim gibi risk büyük, en büyüğü emekten çok zaman riski ve herkes sana deli gözüyle bakacak, ama sen inatla dikenli yollara süreceksin direksiyonu, sonuçta bu sefer sen varsın o koltukta , nerden mi bunları biliyorum. Çünkü bunları yasamaya başlayan ve başka sorunlarla da yaşayacağımı bilen benim. Beni desteklemeyin , yarın da ben kimi destekleyeceğimi seçeceğim.iyi geceler
Şahane yazmışsınız,ben sizi destekliyorum
Bir ucuncu tepki daha var. Once 2. tepkiyi secip, onu derinlemesine yasadikdan sonra birinci secimide goz onune alarak 3. secimi olusturma, insaa etme donemi....
Hocam ben annemle yaşıyordum.annem ölünce kendimi yeni büyümüş gibi hisettim 60 yaşındayım.bu yaştan sonra ne yapacağım tek başıma kendimi çok yalnız hissediyorum.
Etməyinizə saglik hocam. Ama bence hər şey insanın terbiyesine ve genetiyine bağlıdır.benim kocam zaten bir şey deyildir,40 na geldi,daha beter oldu.elinden cekmediyim kalmadi
Bir şeyi merak ettim ,siz neden erken girdiniz orta yaş krizine hepimiz insanız normaldir kimse kimseni şartlarını bilemez ve erken yaşayıp erken farkına varmak bir yerde iyidir genç yaşta böyle bir psikolojiye girmek ilerisi için iyidir bir noktada kimisi başarıyor kimisi bocalıyor siz başaranlardan olmuşsunuz bende erken girmiştim orta yaş krizine kah bocaladım kah başardım üstüne bir şeyler koydum ,koyabildim yada ,teşekkürler güzel bir video
Cok sacma 23 yasindayim ve gec kalmis hissediyorum yasla ne alakasi var
bunu 19 yaşında yaşamak çok garip hayat çabuk yoruyor gitgide tükeniyorum ve vasat bir insan olarak ben de yok olup gideceğim bu hayatı ben seçtim diyebiliyorum ama bu hayatı istiyorum diyemiyorum
20 li yaşlarda oluşması normal mi?
Degildir... yeni resit sayilirsin hayati idame adina belli standarda ulasma cabasinin sabirsizligi sarmis seni, heleki zengin CEO lari okuyup hirslaniyosan s,ctin.... cunki onlari hedef belirliyosun heleki turkiyedee! En minimalin muhtac olmamak allahtan baska
Orta yaş olmasa da okuyan düşünen insan zaman zaman dünyada inanlar ne başarılara imza atmış bende ne yapabilmiştim diye sorguluyor.
Hocam ben yirmi bir yaşındayım. Yine de böyle düşünüyorum. Yolun sonunda gibiyim.
bn de okulu 4 e tamamlayamadım. hatta 3. sınıfta kazanıp bırakmıştım. bunun hkkında yaşları benden büyük olup yorum atanları görüyorum.hayatım boyunca bu üzüntü içimde kalıcak demek ki. :D ne güzel.
Bende 34 yasindayim bu yıl yaşadım
29 yaş krizi nasıl birşey?
Çok ilginç ,tam düşünürken ben orta yaş krizine erken girdim diye ,aynısını video da duydum ve çok sancılıydı (28 yaşımda ) , kabullenmek ve üstüne bişiler koymak ,koyabildim sanırım ve devam
Ne gūzel hayatın erken yaşlarda sorgulanması .sizler çok şanslısınız asıl sorgu 50 li yaşlarda çok ızdırap verici oluyor ,insan bu yaştan sonra benden ne olur ki ,gençlikteki gibi herşey kolay olmuyor diye dūşūnūyor ,sorgulamak hayatı kaliteli yaşamaya itiyor ,sancįılı da olsa ,adeta bir doğum gibi ,bence bu yaşlarınız çok gūzel ,kıymetini biliyorsunuzdur zaten ,48 yaşında biri olarak söylūyorum bunu ,
Bu güne kadar elde edilenler, devam etmeye yaramiyorsa 2. Yol mecburen
Dinledikçe daha da samimi geliyorsunuz dinledikçe daha akıllı daha iyi bir insan olduğunuzu hissediyorum Allah gönlünüzün hakkını versin inşallah
Ben 22 yasinda niye buradayım o zaman?
25 yaşında böyle hissetmek normal mi?
Ben çok beğeniyorum anlatımlarını samimiyetini ve kendimi buldugum bir sürü his, farkındalık vs. var değerler enerjim belki de kişiyle uyuştu
İnsanlar sadece para kazanmak ve hayatta kalmak için berbat işlerde çalışarak ömür geçiriyor böyle bir yaşamın sonu hep bir pişmanlık olacaktır
Yazık değil mi adamcağız güzel güzel anlatmış beğenmedim butonuna basmışsınız
Hocam,o kadar guzel anlatmissiniz ki,beni😔1-ci kateqori qrupuna tamamen ait buldum kendimi.Gencliyimde tamam baska bir insandim.Sanirdimki dunyani deyistirmeyi basara bilirim.Unversite okudugum yillarimda o kadar enerjik ve cilgindimki.Simdi orta yas krizinin tamda ortasindayim.Firtinalar esdi cosdu sakinlesti kalbimde.Ama simdiki halimi kabullene bilmiyorum.Ruhsuz gibiyim sanki😔Okyanusda bir gemide tenha kalmis biri gibiyim.Heyat eskimin,yasama hevesimin yeniden geri donmesini cokk isterdim.Boyle yasamak cox aci verir.Alevi sonmus bir ocagim sanki
Yasamak istedigim hayat kesinlikle bu degil. Bu hayati yasamiyorum sadece bu hayata katlaniyorum
Yaş 35 ve en baştan başlamak zorundayım her şeye
Dusunduyunuzden cok daha iyi isler goruyorsunuz .insalarin hayatina gozel tokunuslar ediyorsunuz💌🇦🇿
17 yaşında bu videoya tıklamak....
Durum ayni birinci kateqori
21 yaşındayım geç kalmışlık hissi var
Biz Türküz sayın Hocam , böyle şeyler yıkmaz bizi, ortalama ömür 65 yıl zaten. Herşeyi kafaya takarak 50, 55 yaşa gelmeden erkenden göçeriz zaten . Kabullenip yola devam etmek gerekiyor bence. Geçmiş adı üstünde geçmiş bitmiş , herkes önündeki yılların kıymetini bilmeli, zaman insanoğlunun aleyhine akıp gider her zaman. Uzun vadeli plan programa da gerek yok anı yaşayın sadece zira yarının da garantisi yok.
Çok faydali vidyo oldu çox sağolun
Çok güzel olmuş evet insan orta yaş krizi geçirmiş olduğu hayata acıyor bazen herşeyden vazgeçiyor 👍👋👋
25 yaşındayım ve bunu yaşıyorum. Bir ile iki arasında gidip geliyorum.
Aynı yastayım aynu şeyleri hissediyorum gec kalmışlık korku
Ben krizi yeni yeni atlattığımı düşünüyorum. 1.durumun mantıklı olduğunu düşünerek ve yaşayarak farkettim. Emeğinize sağlık, teşekkürler 🙏 🌸
Gerçekten bu krizi yaşamamış olan var mı varsa çok şanslılar
hocam ben 19 yaşındayım üniversite sınavını 2 kez kazanamadım aşırı derecede geç kalınmışlık hissi yaşıyorum.
Sana ünv hayatımı anlatsam ağlarsın 😂
Aynen ben de.
Daha sen çocuksun ( lütfen gücenme doğrular bunlar ben de öyleydim) olayı yanlış anlamışsın. Geç kalmışlık hissni orta yaş şokunu daha yaşamamışsın 30-35 ine bir gel iş hayatına gir bi iş arkadaşlarının akrabalarının çirkefliklerini dibine kadar yaşa ondan sonra orta yaş şokununu yaşayacaksın ha bu seni güçlü yapar tek şartla bundan ders çıkartırsan esenlikler
Çok küçüksün daha ne gecikmesi.. önüne bak herkesin zamanı farklı işler bu hayatta. Kazanırsın inşallah daha çooook erken
Hayatta hiçbirşey geç değildir. Yeter ki azmet iste
Hocamızın ismi nedir acaba'
Ben de hep her şeye geç kalmış hissettim.Bu ortaokuldayken de böyleydi şuanki yaşımda da böyle
Ben de.... annelige geckaldim 😢
Ben ikinci kategoriyim 😊
Içimde bu sene öleceğime dair bir hiss var,bu yüzden 17 yaşım var ama şimdiden geç kalmışlık hissim var ,hem de çok güçlü, susduramadigim bir şekilde
Cok kötü
17 yaş erken bir yaş
Bak büyük bi tavsiye meditasyon yapıp düşüncelerine kendine uzaktan bak mantıksız düşüncelerini görebilirsin üşenme zeynep aksoy reset kanalı var mesela
Yaşın 27 olduğunda da aynısını hissedeceksin ben hissetmiştim umarım sende hissedersin ve atlatırsın
Daha çocuk sun nereye geç kaldın?
Emeğinize yüreğinize sağlık paylaşım için teşekkürler
2. kategori insanım.
43 yaşındayım hayata bir türlü başlayamadım. Kendimi halen 20 li yaşlarda ve yapmam gereken çok şey olduğunu düşünüyor ve planlar yapıyorum ama gelip aynaya baktığımda yaşlandığımı görüyor yapmak istediklerimi yapabilmem için yeterli zamanımın kalmadığını düşünüp üzülüyorum..karşımdaki ayna ile içimdeki aynada görünen arasında sıkıştım kaldım kımıldayamıyorum. .bir doktora gitmeye de cesaret edemiyorum
çok iyi psikolog ya
Ben orta yaş sınırını geçmiş biriyim.Bazı maddi ve manevi sebeplerden istediğim şeyleri gerçekleştiremedim.Şimdi ben herşey için çok geç deyip hayallerimden vaz mı geçmeliyim?Yoksa hayellerimin peşinden mi koşmalıyım?Bu dünyaya bir kere geliyoruz.Hala birincisini düşünenler WANG DE SHUN videosunu izlesin
Başkalarının biçtiği elbise giydirilir. Sonra herkes kenara çekilir. Sende elbise biçmeyi öğrenmediğin için okyanusta sandal misali çarpa çarpa yol alır alır alırsın
Hocam ben çok hisediyorum geç kalmışlik hissini gencken çoluk çocuk büyüt birşey anlamadım yanında desdek olan yok daha çok kösdek olan çok ee şümdi geldik elliye bakıyorum kendim için yapmam gereken şeylere geç kaldim isdiyorum ama mesala ehliyet alayım ama yaşim için geç yada isdedim birşey için geç olduğunu düşünüyorum
Hocam hararetle, kaygılarınızı yara yara kendi gerçekliğinizin peşinde olun belirsizliklere doğru atın kendinizi, düz yolu değil, dikenli yolu tercih edin diyordunuz. Bu videonuz diğer söylediklerinizle tamamen çelişkili duruyor.
Hocam bizi aydinlatiğiniz icin Allah razi olsun
Keşke sorunları böyle fazla fazla betimlemek yerine biraz çözümlerden bahsetseydiniz :(
Yaa ben eşsiz değilmisim. Henuz 15 yasindayim davranislarima baktigimda elbette goruyordum fakat içim oyle demiyordu. Içim saniyordu. Aaaaman Allah immm
İnsan bu durumdan duruma, halden hale evrilip duruyoruz. Tek gerçek bütün bu durum gelip geçici haller
Vasat zaten arapçada orta anlamına gelir. Aynı şekliyle türkçede kullanılır lakin anlam kaymasına uğramış. Gerçek anlamı orta, orta hallidir.