Ωδή δ' Κανόνων των Χριστουγέννων

Η δ' ωδή των Κανόνων των Χριστουγέννων, ήχος α'
Ψάλλει ο Ιερομόναχος πατήρ Φιλοθέοs ο Βατοπαιδινός
«Ράβδος εκ τής ρίζης Ιεσσαί, καί άνθος εξ αυτής Χριστέ, εκ τής Παρθένου ανεβλάστησας. εξ όρους ο αινετός κατασκίου δασέος ήλθες σαρκωθείς εξ απειράνδρου, ο άϋλος καί Θεός. Δόξα τή δυνάμει σου Κύριε.
Ον πάλαι προείπεν Ιακώβ, εθνών απεκδοχήν Χριστέ, φυλής Ιούδα εξανέτειλας, καί δύναμιν Δαμασκού, Σαμαρείας σκύλά τε, ήλθες προνομεύσων πλάνην τρέπων, εις πίστιν Θεοτερπή. Δόξα τή δυνάμει σου Κύριε.
Τού Μάντεως πάλαι Βαλαάμ, τών λόγων μυητάς σοφούς, αστεροσκόπους χαράς έπλησας, αστήρ εκ τού Ιακώβ, ανατείλας Δέσποτα, Εθνών απαρχήν εισαγομένους, εδέξω δέ προφανώς, δώρά σοι δεκτά προσκομίζοντας.
Ως πόκω γαστρί Παρθενική, κατέβης υετός Χριστέ, καί ως σταγόνες εν γή στάζουσαι. Αιθίοπες καί θαρσείς, καί Αράβων νήσοί τε, Σαβά Μήδων, πάσης γής κρατούντες, προσέπεσόν σοι Σωτήρ. Δόξα τή δυνάμει σου Κύριε.
Γένους βροτείου τήν ανάπλασιν πάλαι, Αδων Προφήτης Αββακούμ, προμηνύει, Ιδείν αφράστως αξιωθείς τόν τύπον. Νέον βρέφος γάρ, εξ όρους τής Παρθένου, Εξήλθε λαών, εις ανάπλασιν Λόγος.
Ίσος προήλθες τοίς βροτοίς εκουσίως, Ύψιστε, σάρκα προσλαβών εκ Παρθένου, Ιόν καθάραι τής δρακοντείας κάρας, Άγων άπαντας πρός σέλας ζωηφόρον, Θεός πεφυκώς, εκ πυλών ανηλίων.
Ρίζης φυείσα τού Ιεσσαί Παρθένε, Όρους παρήλθες, τών βροτών τής ουσίας, Πατρός τεκούσα τόν πρό αιώνων Λόγον. Ως ηυδόκησεν αυτός, εσφραγισμένην, Νηδύν διελθείν τή κενώσει τή ξένη.»