ποσο πολυ μου λειπεις!Εχει περασει 1,5χρονος κ ακομα περιμενω να σε δω καπου!Ο χρονος το κανει χειροτερα δν το μαλακωνει.συγχωρεσε με σε παρακαλω κ που κ που να ερχεσαι στον υπνο μου να με αγκαλιαζεις.Δν στο ειπα ποτε,σ'αγαπαω πολυ.
Να χαιρεσαι για οσα προλαβες και εκανες μαζι του... Και να ξερεις οτι τωρα ξερει ποσο τον αγαπας!! Δεν εχει νοημα να βασανιζομαστε για οσα δεν καναμε, οταν δε γινεται να αλλαξουμε την οποια δεδομενη κατασταση... Ας ειναι παραδειγμα για την υπολοιπη ζωη μας, να μην κανουμε δευτερη φορα κατι για το οποιο εχουμε μετανιωσει... σε αλλη στιγμη, με αλλη δεδομενη κατασταση.... :)
Στα χέρια της μητέρας μου, κοιμόταν ο πατέρας μου Και η ζωή ξημερώνει στα παιδικά μου μάτια Και το πρωί που έφευγε, μια ακτίνα του ήλιου ξέφευγε Και χόρευε στο βήμα του αργά στα σκαλοπάτια Ρεφρέν: Στο μεσιανό του δάκτυλο μια φαγωμένη βέρα Κι ανάμεσα στα χείλη του μια ήσυχη γραμμή Δε μίλαγε μα δάκρυζε, στην πρώτη καλημέρα Λογια είναι τα δάκρυα, κρυμμένα στα κορμί Τους δρόμους που περπάταγε, ασίκικα τους πάταγε Κι ας ήταν ο πατέρας μου σκαρί συνηθισμένο Στους ουρανούς αρμένισε και το σακάκι ανέμισε Καιρός πάει που έφυγε μα εγώ τον περιμένω.
Видеоклипы
Όσοι έχουν χάσει το πατέρα τους το νιώθουν παραπάνω!
Σε ευχαριστούμε Παντελή !
bu adamı dinleyince dinleniyorum huzur buluyorum.canlı dinlemek isterdim
ποσο πολυ μου λειπεις!Εχει περασει 1,5χρονος κ ακομα περιμενω να σε δω καπου!Ο χρονος το κανει χειροτερα δν το μαλακωνει.συγχωρεσε με σε παρακαλω κ που κ που να ερχεσαι στον υπνο μου να με αγκαλιαζεις.Δν στο ειπα ποτε,σ'αγαπαω πολυ.
Να χαιρεσαι για οσα προλαβες και εκανες μαζι του... Και να ξερεις οτι τωρα ξερει ποσο τον αγαπας!! Δεν εχει νοημα να βασανιζομαστε για οσα δεν καναμε, οταν δε γινεται να αλλαξουμε την οποια δεδομενη κατασταση... Ας ειναι παραδειγμα για την υπολοιπη ζωη μας, να μην κανουμε δευτερη φορα κατι για το οποιο εχουμε μετανιωσει... σε αλλη στιγμη, με αλλη δεδομενη κατασταση.... :)
Ποσο μου λείπεις! Ελα στο όνειρο μου μια αγκαλιά να σε κάνω! Αχ ρε μπαμπά μου! Σε περιμένω!
Η βέρα του παρέα με τη δική μου στο δάχτυλο, με της μάνας τ'όνομα γραμμένο απο μέσα. Τα τέσσερα χρόνια που λείπει ειναι σα σαράντα. Σ'αγαπώ, μπαμπά.
Στα χέρια της μητέρας μου, κοιμόταν ο πατέρας μου
Και η ζωή ξημερώνει στα παιδικά μου μάτια
Και το πρωί που έφευγε, μια ακτίνα του ήλιου ξέφευγε
Και χόρευε στο βήμα του αργά στα σκαλοπάτια
Ρεφρέν:
Στο μεσιανό του δάκτυλο μια φαγωμένη βέρα
Κι ανάμεσα στα χείλη του μια ήσυχη γραμμή
Δε μίλαγε μα δάκρυζε, στην πρώτη καλημέρα
Λογια είναι τα δάκρυα, κρυμμένα στα κορμί
Τους δρόμους που περπάταγε, ασίκικα τους πάταγε
Κι ας ήταν ο πατέρας μου σκαρί συνηθισμένο
Στους ουρανούς αρμένισε και το σακάκι ανέμισε
Καιρός πάει που έφυγε μα εγώ τον περιμένω.
Υπέροχη φωνή καταπληκτικά τραγουδια
xanazo thn mera ekeinh...opote akouo ayto to tragoudi...
Θα συναντηθούμε πάλι πατέρα και θα είμαστε όλιο μαζί. Αλλά οχι ακόμα. Σε περιμένουμε και μας περιμένεις.
Να σαι καλά εκει πάνω...
Bitter-sweet and so beautiful.
ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗ...ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΠΑΡΕΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΓΕΛΟΥΣ...ΠΑΡΕ ΕΝΑ ΠΑΡΕΑ ΚΙ ΕΛΑΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΔΏ ΣΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΜΟΥ...
a re patera......
😢
Αυτοί οι δύο άνθρωποι (Κατσούλης-Θαλασσινός) έχουν γράψει υπέροχα τραγούδια! Για αυτό όμως, νομίζω ότι είναι λίγος ο χαρακτηρισμός "υπέροχο"....
poso se katalavainw na xeres.....
Paei Kairos pou efuge...ma egw ton Perimenw...
Τι λες μωρε!! Τι λες!!! Αχ και να υπάρχει άλλη ζωή.
Τι λες μωρε!! Τι λες!!!