Hel. Największe działa na Bałtyku. B2 "Bruno" - Bateria Schleswig-Holstein. Historia, militaria

Jedna z największych atrakcji militarnych na Helu. One of the greatest military attractions in Hel. English below. Batterie Schleswig-Holstein.
Pozostałości Baterii „Schleswig Holstein” są militarnym zabytkiem klasy światowej. Największe działa montowane na stałych stanowiskach lądowych i największy tego typu obiekt na Bałtyku. Budowę rozpoczęto pod koniec 1940 r. W jej skład wchodziły 3 żelbetowe schrony koszarowo-bojowe, na których ustawiono działa kalibru 406 mm, 2 schrony amunicyjne, a także 9-kondygnacyjna (25 m) wieża kierowania ogniem z dalmierzem na stropie. Bateria miała zwalczać największe jednostki nawodne przeciwnika, które mogłyby zagrozić portom Zatoki Gdańskiej, przede wszystkim Gdańskowi i Gdyni, mogła jednak razić także cele lądowe, gdyż zakres obrotu wieży obejmował 360 stopni. Zasięg ognia dochodził do 56 km. Działo SK C/34 - Schiffskanonne z 1934 r., zwane też potocznie Adolfkanone, było przebudowaną wersją działa okrętowego. Zakłady Kruppa wyprodukowały ich najprawdopodobniej 12 (lub kilka więcej) na uzbrojenie niemieckich pancerników typu „H” (każdy miał mieć po 8 takich dział), których budowy zaniechano. Jego szybkostrzelność wynosiła 1 strzał na minutę, pocisk ważył ponad tonę.
Bateria weszła w skład 119. Dywizjonu Artylerii Morskiej (Marine-Artillerie-Abteilung 119, M.A.A. 119) jako 2. Bateria Ciężka Artylerii. 2 działa baterii były wstępnie gotowe 15 maja 1941 r. Pierwsze strzelanie, zakończone zakleszczeniem się łusek w lufach i przerwaniem testów, odbyło się 6 czerwca.
Wieżę armaty typu BSG skonstruowano specjalnie dla artylerii nadbrzeżnej. Chronił ją 5 cm-owy pancerz, a jej całkowita waga sięgała ok. 400 ton. Cała załoga jednego stanowiska to 88 żołnierzy, tj. 3 oficerów, 13 podoficerów i 72 szeregowych. Wieżę oraz komory amunicyjne obsługiwało 55 osób, w samej wieży miało ich służyć 20.
W okresie październik 1941 - maj 1942 działa i resztę wyposażenia zdemontowano i przeniesiono do Sangatte koło Calais we Francji, gdzie bateria pod nową nazwą „Lindemann” stanowiła część Wału Atlantyckiego. Jej zadaniem była blokada żeglugi w kanale La Manche i nękanie angielskiego Dover. Wybudowane tam ciężkie stanowiska artyleryjskie różniły się konstrukcyjnie od tych na Helu, były zakryte również od góry.
Po wojnie wieża kierowania ogniem służyła jako dwustronny punkt obserwacyjny dla 13. Baterii Artylerii Stałej (BAS). Wojsko wykorzystywało północne koszary i bunkier bojowy „Ceasar” jako magazyn żywności. Nad stanowiskiem działa stworzono prowizoryczny sufit.
Obecnie z obiektów baterii korzystają Muzeum Obrony Wybrzeża, Muzeum Kolejnictwa Półwyspu Helskiego oraz Muzeum Przyrodniczo-Etnograficzne.
Zdjęcie na karcie tytułowej: Stanowisko bojowe baterii Schleswig-Holstein. Źródło: Zeszyt Helski nr 1.
The remains of the Schleswig Holstein Battery are a world-class military monument. These were the largest guns mounted on permanent land positions and the largest facility of this type in the Baltic Sea. Construction began at the end of 1940. It included 3 reinforced concrete barracks and combat shelters with 406 mm caliber guns, 2 ammunition shelters, and a 9-story (25 m) fire control tower with a rangefinder on the ceiling. The battery was intended to combat the largest enemy surface vessels that could threaten the ports of the Bay of Gdańsk, primarily Gdańsk and Gdynia, but it could also hit land targets, as the tower's rotation range covered 360 degrees. The fire range was up to 56 km. The SK C/34 - Schiffskanonne gun from 1934, also commonly called Adolfkanonne, was a rebuilt version of a ship gun. The Krupp plant most likely produced 12 of them (or a few more) to arm the German "H" type battleships (each of them was supposed to have 8 such guns), the construction of which was discontinued. Its rate of fire was 1 shot per minute and the bullet weighed over a ton.
The battery became part of the 119th Marine Artillery Squadron (Marine-Artillerie-Abteilung 119, M.A.A. 119) as the 2nd Heavy Artillery Battery. 2 guns of the battery were initially ready on May 15, 1941. The first firing took place on June 6, which ended with the shells jamming in the barrels and the tests being interrupted.
The BSG type gun turret was constructed especially for coastal artillery. It was protected by 5 cm thick armor and its total weight was approximately 400 tons. The entire crew of one station is 88 soldiers, i.e. 3 officers, 13 non-commissioned officers and 72 privates. The tower and ammunition chambers were serviced by 55 people, and 20 were to serve in the tower itself.
Between October 1941 and May 1942, the guns and the rest of the equipment were dismantled and moved to Sangatte near Calais in France, where the battery under the new name "Lindemann" was part of the Atlantic Wall. Its task was to block shipping in the English Channel and harass English Dover. The heavy artillery positions built there were structurally different from those in Hel, and were also covered from above.
#hel #history #atrakcje

[@user-jo4ks4hj5e]

ciekawa wystawa. dzięki

[@adboroutdoor..7662]

Tak, polecam. Warto się wybrać.