Bardzo ciekawy i w sumie ważny temat patrząc na to jak media społecznościowe wpływają na życie nie tylko twórców ale zwykłych ludzi. I fajny głos ze strony człowieka, który ma okazję obserwować show-biz "od wewnątrz". Szanuję, że podejmujesz ten temat bo to i ciekawe i tak jak wspomniałem wyżej ważne. Ja pędu do zdjęć jakoś specjalnie nie mam (fakt nie jestem zawodowym twórcą więc patrzę na to inaczej fotografia to dla mnie hobby, pewna odskocznia od codzienności wpisana poniekąd w tą codzienność). Fotografuję to co mnie interesuje lub co wydaje mi się ciekawe/warte udokumentowania/zabawne itd. choć faktycznie publikuję sporo bo ostatnio sporo rzeczy mi się podoba a że nie mam jednej-dwóch specjalizacji więc trochę się zbierze nawet z jednego foto wyjścia (tu jakieś ujęcie streetowe, tu jakaś architekturka, jakieś macro, jakaś zabawa z kolorem itd. i już mam kilka zdjęć z których jestem zadowolony na tyle by je opublikować i oczywiście kilkadziesiąt, które idą do śmieci ;) ). Wrzucam w miarę regularnie bo materiału mam sporo ale nie czuję specjalnie spiny by to było co 24 godziny czy co 2 dni czy jeszcze jakoś inaczej. Tak samo nie mam spiny na "miejscówki" (nie byłem jeszcze ani na nowej kładce, ani przy wysokościowcach w centrum, ani w kilku "okrzyczanych" muzeach mimo, że mam do nich niedaleko. Pewnie się wybiorę ale póki co szukam trochę mniej ogranych miejsc, które zwyczajnie mi się podobają.) Nie mam też ciśnienia na 100 lajków choć wiadomo fajnie jak polubi ktoś nowy a jeszcze lepiej jak napisze coś sensownego pod zdjęciem. Nie jest to jednak sens mojego istnienia na Insta. To raczej społecznościowa wizytówka tego co lubię i co wydaje mi się godne uwiecznienia jako fotoamatorowi. Taka wirtualna wersja "ściany" wspomnień mniej lub bardziej osobistych/artystycznych/dokumentalnych itd. Pewnie gdybym miał dom to w gabinecie zrobiłbym sobie taką ścianę w wersji rzeczywistej i pokazywałbym ją gościom ;). Natomiast do niedawna faktycznie miałem tak, że większość zdjęć kadrowałem coś w okolice kwadratu żeby ładniej wyglądały na Instagramie (dopiero gdy ostatnio chciałem je wywołać w 10x15 uśmiałem się sam z siebie) i czasem do dziś walczę z ciągotami do takiego kadrowania. I zgadzam się, że media społecznościowe mogą spowodować, że stracimy równowagę między wirtualem a realem. Sam czasem łapię się na tym, że bezmyślnie zaczynam skrolowanie i siedzę tak zamiast skupić się na kilku interesujących mnie treściach i spędzić przed ekranem mniej czasu. To ważne spostrzeżenie szczególnie wobec młodszych pokoleń od małego siedzących mocniej niż my 30-40 latkowie w świecie mediów społecznościowych a jednocześnie łatwiej się od nich uzależniających. Dzięki piękne za ten materiał i już czekam na kolejne :)
Wpadamy w pułapkę pędu i szablonów, aby tylko wpasować się w trendy, bo myślimy, że jak tego nie zrobimy to znikniemy z rynku. Trzeba po prostu przez to przejść, aby to poczuć 🙂 Tutaj widać od początku, że w swój kanał wszedłeś jak w masło. I tu jest ta autentyczność, która jest i będzie w cenie ❤ gratuluję kolejnego dobrego odcinka
To nie tylko w mediach socjalnych tak jest. Wystawiam się w galeriach czyli wieszam prawdziwe zdjęcia na ścianach i mam porównanie jakiego rodzaju zdjęcia mają większą "oglądalność". Często jest tak że wystawa nie jest spójna tylko jest to zbiór może tylko trochę ze sobą współgrających zdjęć często są to zdjęcia na zasadzie co mam w szufladzie
Mnie rozwala jak ktoś kogo lubię robi materia ło zdjęciach analogowych i ma cały dzień jedne iso na filmie... Ten moment kiedy zdajesz sobie sprawę, z tego, że twoje zdjęcia cieszą tylko Ciebie. Pozdrawiam, fajny materiał a moja refleksja jest dzika. Pozytywna
Bardzo ciekawy i w sumie ważny temat patrząc na to jak media społecznościowe wpływają na życie nie tylko twórców ale zwykłych ludzi. I fajny głos ze strony człowieka, który ma okazję obserwować show-biz "od wewnątrz". Szanuję, że podejmujesz ten temat bo to i ciekawe i tak jak wspomniałem wyżej ważne.
Ja pędu do zdjęć jakoś specjalnie nie mam (fakt nie jestem zawodowym twórcą więc patrzę na to inaczej fotografia to dla mnie hobby, pewna odskocznia od codzienności wpisana poniekąd w tą codzienność). Fotografuję to co mnie interesuje lub co wydaje mi się ciekawe/warte udokumentowania/zabawne itd. choć faktycznie publikuję sporo bo ostatnio sporo rzeczy mi się podoba a że nie mam jednej-dwóch specjalizacji więc trochę się zbierze nawet z jednego foto wyjścia (tu jakieś ujęcie streetowe, tu jakaś architekturka, jakieś macro, jakaś zabawa z kolorem itd. i już mam kilka zdjęć z których jestem zadowolony na tyle by je opublikować i oczywiście kilkadziesiąt, które idą do śmieci ;) ). Wrzucam w miarę regularnie bo materiału mam sporo ale nie czuję specjalnie spiny by to było co 24 godziny czy co 2 dni czy jeszcze jakoś inaczej. Tak samo nie mam spiny na "miejscówki" (nie byłem jeszcze ani na nowej kładce, ani przy wysokościowcach w centrum, ani w kilku "okrzyczanych" muzeach mimo, że mam do nich niedaleko. Pewnie się wybiorę ale póki co szukam trochę mniej ogranych miejsc, które zwyczajnie mi się podobają.) Nie mam też ciśnienia na 100 lajków choć wiadomo fajnie jak polubi ktoś nowy a jeszcze lepiej jak napisze coś sensownego pod zdjęciem. Nie jest to jednak sens mojego istnienia na Insta. To raczej społecznościowa wizytówka tego co lubię i co wydaje mi się godne uwiecznienia jako fotoamatorowi. Taka wirtualna wersja "ściany" wspomnień mniej lub bardziej osobistych/artystycznych/dokumentalnych itd. Pewnie gdybym miał dom to w gabinecie zrobiłbym sobie taką ścianę w wersji rzeczywistej i pokazywałbym ją gościom ;). Natomiast do niedawna faktycznie miałem tak, że większość zdjęć kadrowałem coś w okolice kwadratu żeby ładniej wyglądały na Instagramie (dopiero gdy ostatnio chciałem je wywołać w 10x15 uśmiałem się sam z siebie) i czasem do dziś walczę z ciągotami do takiego kadrowania.
I zgadzam się, że media społecznościowe mogą spowodować, że stracimy równowagę między wirtualem a realem. Sam czasem łapię się na tym, że bezmyślnie zaczynam skrolowanie i siedzę tak zamiast skupić się na kilku interesujących mnie treściach i spędzić przed ekranem mniej czasu. To ważne spostrzeżenie szczególnie wobec młodszych pokoleń od małego siedzących mocniej niż my 30-40 latkowie w świecie mediów społecznościowych a jednocześnie łatwiej się od nich uzależniających.
Dzięki piękne za ten materiał i już czekam na kolejne :)
fajnie się Ciebie słucha, masz też dystans do siebie, super👍
Wpadamy w pułapkę pędu i szablonów, aby tylko wpasować się w trendy, bo myślimy, że jak tego nie zrobimy to znikniemy z rynku. Trzeba po prostu przez to przejść, aby to poczuć 🙂
Tutaj widać od początku, że w swój kanał wszedłeś jak w masło. I tu jest ta autentyczność, która jest i będzie w cenie ❤ gratuluję kolejnego dobrego odcinka
To nie tylko w mediach socjalnych tak jest. Wystawiam się w galeriach czyli wieszam prawdziwe zdjęcia na ścianach i mam porównanie jakiego rodzaju zdjęcia mają większą "oglądalność". Często jest tak że wystawa nie jest spójna tylko jest to zbiór może tylko trochę ze sobą współgrających zdjęć często są to zdjęcia na zasadzie co mam w szufladzie
Kolejny cenny materiał, w dodatku w pięknym wykonaniu jak zawsze ❤
Mnie rozwala jak ktoś kogo lubię robi materia ło zdjęciach analogowych i ma cały dzień jedne iso na filmie...
Ten moment kiedy zdajesz sobie sprawę, z tego, że twoje zdjęcia cieszą tylko Ciebie.
Pozdrawiam, fajny materiał a moja refleksja jest dzika. Pozytywna
Czekam na książkę!