Prof. Adam Wielomski: Idee Rewolucji Francuskiej, cz 2: Idea suwerenności narodu (Etat-Nation).
HTML-код
- Опубликовано: 27 авг 2024
- Jeśli film Ci się podobał, to wesprzyj nas finansowo:
Instytut Badawczy Pro Vita Bona / Rozumieć, by dobrze żyć
provitabona.pl/
BGŻ BNP PARIBAS, Warszawa
Nr konta: 79 1600 1462 1841 4950 0000 0001
Dane do przelewów zagranicznych:
PL79160014621841495000000001
SWIFT: PPABPLPK
Słuchanie wykładów Pana profesora to czysta przyjemność.
Dziekuje
Bardzo podoba mi się dobre ustrukturyzowanie podawanej w wykładach wiedzy
Wspaniały wykład. Jak tylko będę mógł to wysłucham części trzeciej o ideach Rewolucji Francuskiej.
Super. Czuć wyższy poziom kultury. Bardzo przyjemnie i ciekawie się słucha.
34:18 - genialne :)
Żadna ideologia nie prawa ingerować w moją wiarę.
To moje motto.
A Twoja wiara nie jest ideologią?
Czy są jakieś pamiętniki, wspomnienia, książki polskich emigrantów, którzy widzieli rewolucję, okres przedrewolucyjny albo epokę naoleońską na własne oczy?
A co zamierzano zrobić z mieszkańcami, których rewolucjoniści nie chcieli uznać za obywateli i naród?
Oto i on: Emmanuel-Joseph Sieyès, konstruktor "narodu francuskiego", padajec - - pl.wikipedia.org/wiki/Emmanuel-Joseph_Siey%C3%A8s
Panie Profesorze, czy mógłby Pan wygłosić internetowy wykład o samej historii rewolucji antyfrancuskiej?
Pewnie tak, choć powinien to raczej zrobić profesjonalny historyk. Ja jestem historykiem idei.
@@prof.adamwielomski.naukowo6802 myślę, że jeśli Pan Profesor zdecydowałby się to zrealizować widzowie byliby zobowiązani.
*Misją fundacji jest budowanie kultury dobrego życia i przedsiębiorczości wśród dzieci, młodzieży, a także ich rodziców. (...) Nazwa fundacji - Instytut Badawczy Pro vita bona - nawiązuje do klasycznej koncepcji dobrego życia. Klasycznej, to znaczy stworzonej między innymi przez Platona i Arystotelesa, a rozwijanej później przez średniowiecznych filozofów.*
Arystokrata Platon i wychwalający arystokrację Arystoteles pogardzali ludźmi zajmującymi się handlem i twierdzili, że cechuje ich bezkresna chciwość. Ta nuta pobrzmiewała także w wiekach ciemnych w klasztornej i wiejskiej teorii ekonomii, by w końcu schedę przejął sam Karol Marks.
Platon i Arystoteles pogardzali pracą jako taką, była niegodna wolnego obywatela.
Aha, to dzisiaj sejm tak głosuje, jak im karzą
Te zawiłości kogo uznać za członka narodu a kogo nie ciągną się od XVIIIw. do dzisiaj. No bo jeśli np. uznamy za naród wspólnotę etniczną no to Amerykanie w zasadzie jako naród nie istnieją. Dlatego w XXw. pojęcie narodu (zwłaszcza w drugiej połowie wieku) często zastępowano pojęciem społeczeństwa, rozumianego jako ogół wszystkich obywateli danego państwa.
czy da się porównać rewolucyjne francuskie koncepcje narodu i sprawowania przezeń władzy z ówczesnymi rozwiązaniami brytyjskimi (działającymi od rew. chwalebnej) i (konstytuującymi się) amerykańskimi.
Brakuje mi tu czegoś.
0:45 Rozumiem, że tematyką wykładu jest Francja, ale jak ma się do tego polska tradycja - suwerenna szlachta wybiera sobie króla - dlaczego tylu Polaków (głównie z polskiej szlachty) popierało rewolucję, skoro tradycja polityczna była tak odmienna ? Czy to wszystko brało się ze stosunku do monarchii krajów zaborczych ?
Cóż, wtedy w Polsce po prostu bardzo rozpanoszyły się idee oświeceniowe.
Wszyscy wrogowie rewolucji byli wrogami niepodległej Polski. Przy czym sam upadek Polski dawał wielu do myślenia na Ike jej pierwotny kształt był prawidłowy. Zwłaszcza że wtedy w Polsce zaczęły się już odgórne reformy w kierunku "oświeceniowym". Reakcja zabaroców będących absolutnymi monarchiami z pewnością była więc odczytywana jako obawa przed wzniosłymi ideami "oświecenia" .
Witam. Część polskich elit faktycznie wyznawała rewolucyjne idee oświecenia i niepodległości. Natomiast polskie elity konserwatywne i tradycjonalistyczne nie uznawały nigdy czegoś takiego jak niepodległość. Dla nich liczył się tylko ten władca który zachowywał tradycyjny porządek, zwyczaje i przywileje - bez względu na jego pochodzenie i nawet jeśli był tzw. "zaborcą". Przytoczę tutaj nawet pewną deklarację polskich tradycjonalistów:
*"My, konserwatyści tradycjonalistyczni - to prawda - nie uznajemy niepodległości ani istnienia odrębnego państwa polskiego za wartość samą w sobie. Jeżeli dziwnym zrządzeniem losu Unia Europejska przekształci się pewnego dnia w chrześcijańskie cesarstwo - prawdziwe cesarstwo i prawdziwie chrześcijańskie - staniemy się największymi zwolennikami przynależności Polski do tego imperium. Prawicowiec i konserwatysta w każdym kraju europejskim jest monarchistą lub na drodze wyjątku zwolennikiem dyktatury autorytarnej opartej o model rządzenia zbliżony dla tradycyjnych monarchii średniowiecznych tudzież absolutnych. Pod pewnymi względami może to być też absolutyzm oświecony, pod warunkiem, że będzie bardziej absolutny niż oświecony i demoliberalny (np. absolutyzm Fryderyka Wilhelma I)."*
Widzimy zatem że konserwatyzm tradycjonalistyczny nie jest do pogodzenia z ideą niepodległości a już tym bardziej z ideą nacjonalizmu. W zasadzie to spójrzmy nawet na pewien konserwatyzm "ludowy" który przez wiele wieków opierał się na życiu zaściankowym, prowincjonalnym. Przeciętny mieszczanin albo włościanin nawet nie uważał siebie za Polaka, nie utożsamiał się z żadnym państwem, a jedynie ze swoją rodzinną miejscowością i mniejszą lokalną wspólnotą, gminą, okolicą, parafią etc. - to był cały jego świat. Takiego człowieka nie interesowało czy jego gmina będzie wchodziła w skład monarchii X czy Y, bo i tak będzie leżeć tam gdzie leży czyli nad rzeką pilicą koło Piotrkowa.
Tożsamość konserwatywnej i drobnej szlachty właściwie też ograniczała się do swojego zaścianka, prowincji albo przynajmniej konkretnego regionu - stąd określenia jak szlachta Podlaska, szlachta Mazowiecka itd. Jedynie król, książęta i magnaci myśleli w kategorii krajowej i też nie zawsze zależało im na całkowitej niepodległości swojego kraju. Liczyło się tylko to aby jakikolwiek władca zwierzchni zachowywał tradycyjny porządek i tradycyjne zasady rządzenia i hierarchii. Chociaż byli i tacy którzy faktycznie chcieli polskiego króla na polskim tronie, ale ciężko tu mówić jeszcze o nacjonalizmie i myśleniu o jakimkolwiek narodzie w kategorii masowej.
Mieszczanin dóbr koneckich to był mieszczanin konecki, włościanin dobr opoczyńskich to był włościanin opoczyński, ale nie Polak w dzisiejszym rozumieniu - i taki był właśnie tradycyjny porządek czyli quasi-federacja regionów, prowincji i magnackich państewek zamieszkałych przez różne stany społeczne. Pozdrawiam.
A czy suwerenność ludu to nie jest po prostu "res cogitans" Kartezjusza w polityce? W sensie, że co lud se przegłosuje, to się stanie, np. że przez głosowanie można uznać, że kobieta przemieniła się w mężczyznę.
Tak, jakobini ustawowo przegłosowali nieistnienie Boga :)
Ha ha. Dobre pomysły mieli. Ciekawe co na to Bóg 😁
Panie Profesorze, czy idee panujące w Rzeczypospolitej Obojga Narodów można uznać za swego rodzaju antycypację idei suwerenności narodu? Tam przecież władza także nie szła wprost "od góry do dołu", bo naród szlachecki był suwerenny wobec króla, z którym przy oborze nawiązywał umowę i w razie jej złamania mógł mu wypowiedzieć posłuszeństwo. Jak miał powiedzieć jeden z posłów, gdy Stefan Batory w czasie sejmu nazwał go błaznem: "Nie jestem błaznem, tylko obywatelem, który obiera królów i obala tyranów".
Tak, ale pod pojęciem narodu rozumiano wyłącznie szlachtę, nawet jeśli mówiła tylko po rusku. Narodem nie byli chłopi i mieszczanie. Swoją drogą nurt ten w XVIII w. zachwycał się koncepcjami Rousseau, np. konfederaci barscy poprosili go o napisanie projektu konstytucji dla RP.
@@prof.adamwielomski.naukowo6802 Oczywiście, że narodem była tylko szlachta, choć z drugiej strony ks. Piotr Skarga i Frycz Modrzewski zwracali uwagę na to, że chłopi również są częścią wspólnoty.
Dziękuję za odpowiedź i czekam na dalsze wykłady!
Nie zgadzam się z tym co pan mówi o rozumieniu narodu przez Francuzów. Zauważmy, że Deklaracja Praw Człowieka i Obywatela nie odnosiła się do ludów kolonizowanych. Przypadek? Nie sądzę.
Etat-Nation to przykład rozminięcia się marzeń z rzeczywistością. A mianowicie Francuzi byli subiektywnie przekonani, że tworzą naród obywatelski, podczas gdy w rzeczywistości Francja była po prostu w 100% biała i różniła się dialektami. Innymi słowy ich teoria nie wcieliła się w rzeczywistość. I zauważmy, że obecnie na skutek masowej imigracji ludzi islamu, Francuzi są skłonni mówić, że islam nie pasuje do Francji. Mówi to choćby Zemmour, który twierdzi, że Francuzi to biali katolicy.
Innymi słowy, hipokryzja Francuzów wzięła górę nad twardą rzeczywistością od 1789 roku. Natomiast gdy Francuzi zaczęli konfrontować się z autentycznymi różnicami kulturowymi, to już nie są aż tak silnie przekonani czy ich idea spełnia się faktycznie.
Niewolnictwo w koloniach przywrócił... Robespierre. Generalnie uznano, że niektórzy ludzie nie są "ludżmi". Dotyczyło to nie tylko czarnych, ale np. i arystokratów. Dlatego nie dotyczyły ich żadne naturalne uprawnienia.