Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Ίσως | Vasilis Papakonstantinou - Isws
HTML-код
- Опубликовано: 9 окт 2013
- Κάντε ΕΓΓΡΑΦΗ εδώ: / @vasilis_papakonstantinou
Επισκεφτείτε το ηλεκτρονικό μας κατάστημα και βρείτε σε βινύλιο 180 γραμμαρίων και CD τις νέες κυκλοφορίες του Βασίλη πατώντας εδώ: rainmusic.gr/eshop/
Official Facebook: / papakonstantinouv
Instagram: / papakonstantinouv
Official Website: www.vasilisp.com/html/
RUclips Iocastis: / @iocastis
Twitter: / vasilisp_com
Spotify Βασίλης Παπακωνσταντίνου: open.spotify.com/artist/6QO0e... Κάντε ΕΓΓΡΑΦΗ εδώ: / @vasilis_papakonstanti...
Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Ίσως | Vasilis Papakonstantinou - Isws
Δίσκος: Χαμένες αγάπες
Μουσική: Χριστόφορος Κροκίδης
Στίχοι: Βασίλης Γιαννόπουλος
Copyright: 2000
Δισκογραφική εταιρία: Minos
Βασίλης Παπακωνσταντίνου: bit.ly/VasilispSubscribe
Spotify Βασίλης Παπακωνσταντίνου: bit.ly/VasilisPapakonstantinou
RUclips Iocastis: bit.ly/IocastisSubscribe
Official Website: bit.ly/2kjDQx7
Official Facebook: bit.ly/2H0hIiQ
Official Instagram: bit.ly/2tBZfpI
Twitter: bit.ly/2tCmmAt
© 2020 - Rain Music
Επικοινωνία για συναυλία Stray Music: www.straymusic.gr/
(Υπεύθυνος καλλιτεχνικού γραφείου) Ελισσαίος Πατσέλας: 6976768782, 2109024100
Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Ίσως | Vasilis Papakonstantinou - Isws
Δίσκος: Χαμένες αγάπες
Μουσική: Χριστόφορος Κροκίδης
Στίχοι: Βασίλης Γιαννόπουλος
Copyright: 2000
Δισκογραφική εταιρία: Minos
Οι δρόμοι δεν τον πήγαν πουθενά,
παράξενες τον δέρνανε απόψεις,
η μάνα του καμάρωνε κρυφά,
εσύ μια μέρα, γιε μου θα προκόψεις.
Μια νύχτα που κοιμήθηκε βαριά,
τον είδανε στον ύπνο του να κλαίει,
σκυφτός σα να 'χε φάει μαχαιριά,
τον άκουσαν οι φίλοι του να λέει.
Ίσως να είναι η αγάπη μια θλιμμένη γιορτή,
ένα ζευγάρι σκουριασμένες χειροπέδες.
Ίσως να είναι η αλήθεια μια πληγή ανοιχτή,
ένα κελί με χρυσαφένιους μεντεσέδες.
Ίσως να είναι το φεγγάρι μια τελεία λευκή,
σ' ένα τετράδιο με φύλλα από σκοτάδι.
Ίσως να έχεις χαραγμένο κι εσύ,
πάνω στο μέτωπο της τρέλλας το σημάδι.
Οι δρόμοι δεν τον πήγαν πουθενά,
κλεισμένος στων ονείρων τους τις χώρες,
γυρνούσε σαν αέρας τα στενά
και μίλαγε μονάχος με τις ώρες.
Μια νύχτα που κοιμήθηκε βαριά,
τον άκουσαν σε κάποιον να μιλάει
και είπαν πως σταμάτησε η καρδιά,
την πόρτα της ζωής να του χτυπάει.
Ίσως να είναι η αγάπη μια θλιμμένη γιορτή,
ένα ζευγάρι σκουριασμένες χειροπέδες.
Ίσως να είναι η αλήθεια μια πληγή ανοιχτή,
ένα κελί με χρυσαφένιους μεντεσέδες.
Ίσως να είναι το φεγγάρι μια τελεία λευκή,
σ' ένα τετράδιο με φύλλα από σκοτάδι.
Ίσως να έχεις χαραγμένο κι εσύ,
πάνω στο μέτωπο της τρέλλας το σημάδι.
Εγγραφείτε στο επίσημο κανάλι του Βασίλη Παπακωνσταντίνου! 
Видеоклипы
Ρε Βασίλη, πόσο ταυτίζεται η ζωή μου με αυτό το τραγούδι....;
Οι δρόμοι όντως δεν με πήγαν πουθενά...και είμαι εδώ κλεισμένος μέσα στα όνειρά μου, να γυρνώ μονάχος μιλώντας μόνος μου με τις ώρες...
Και κάθε νύχτα, μα κάθε νύχτα, να βιώνω μια θλιμμένη γιορτή, να κλαίω, μα να μην αφήνω κανέναν να με δει...
Αναρωτιέμαι αν έχω πραγματικά της τρέλλας το σημάδι...
Ειμαστε πολλοι οι "τρελλοι" φιλε μου. . .
+ohtar7 τελικα ειμαστε πολλοι , αλλα μαλλον ειμαστε σκορπισμενοι :)
Γαμισετα φίλε μ ζωή...
Τι τραγούδι..... Τι στίχοι..... Και αυτή η μουσική....... Ρε Βασίλη τι μας εκανες πάλι.....
Μπορεί να μην τον έζησα στο ζενίθ του τον έχω δει λάιβ πολλές φορές από μικρός αλλά αυτό το τραγούδι που πλ σπάνια το άκουσα σαιβ έχει μείνει μέσα μου μετά από τόσα χρόνια ειδικά μετά από τότε π έφυγα από την πατρίδα για ένα καλύτερο μέλλον....νομίζω πως βρήκα αυτό π θέλω πραγματικά στα 27 μου πλέον αλλά αυτό το τραγούδι δεν θα πάψει ποτέ θα μου θυμίζει τι έχω περάσει και τι θα περάσω στην ζωή μου.Μπραβο σε αυτόν τον τεράστιο τραγουδιστή που θα είναι πάντα στην καρδιά μου και ελπίζω πως όσοι το δείτε και καταλαβαίνετε τι εννοώ με όλα αυτά να βρείτε την ευτυχία σας 😁
Πραγματικά.... Τι τραγούδι...... Ποσο δικό μου το νιώθω.....
Слушаю этого певца впервые,нравится исполнение,без надрыва,хотя слова не все понятны,хочу его слушать,это как общение одинокого....Костаки
Oι άνθρωποι με θεωρούν παράξενο. Αλλά δεν είναι έτσι.
Έχω την καρδιά ενός μικρού παιδιού. Είναι σ’ ένα βάζο, πάνω στο γραφείο μου.
Τι τραγούδι...
Υπέροχο
Μοναδικός
Φοιτητικά χρόνια...Γλυκά αλλά δύσκολα...Κανείς δεν καταλάβαινε το τί έλεγα...Σκυφτός σαν να έχω φάει μαχαιριά...Γεμάτες πλατείες, έξοδοι σκιρτήματα και μετά το μηδέν. Τώρα, μακριά από αυτά (χρονικά και χωρικά), βλέπω τα λάθη μας, τα λάθη μου...Γλυκια πίκρα...Γλυκά συναισθήματα...Μακριά όμως...
Τελειο
Ίσως 😢😢😢😢😢😢
Β.Π. Για πάντα.
Les Kai Grafike gia mena!
Στο ίδιο καζάνι βράζουμε όλοι φίλοι μου......όσοι το χάσατε το σημάδι της τρέλας ψάξτε να το βρείτε ξανά.......αυτο έκανα και εγω
Γεια σου βασιλιά
Κάθε άνθρωπος έχει το δικό του κλειδί αρκεί να το βρεις κ να τον ξεκλειδώσεις!!!!👍
Οι δρόμοι δεν τον πήγαν πουθενά...
an kai akoyw synexws san vaskih moysikh to rap ayto to tragoydi me xei magepsei....!!!
Ίσως
Οι δρόμοι δεν τον πήγαν πουθενά, παράξενες τον δέρνανε απόψεις..
Η μάνα του καμάρωνε κρυφά "Εσύ μια μέρα γιε μου θα προκόψεις".
Μια νύχτα που κοιμήθηκε βαριά, τον είδανε στον ύπνο του να κλαίει.
Σκυφτός σαν να 'χε φάει μαχαιριά, τον άκουσαν οι φίλοι του να λέει...
"Ίσως να είναι η αγάπη μια θλιμμένη γιορτή,
ένα ζευγάρι σκουριασμένες χειροπέδες.
Ίσως να είναι η αλήθεια μια πληγή ανοιχτή,
ένα κελί με χρυσαφένιους μεντεσέδες.
Ίσως να είναι το φεγγάρι μια τέλεια λευκή,
σε ένα τερτάδιο με φύλλα από σκοτάδι.
Ίσως να έχεις χαραγμένο σαν εμένα και εσύ,
πάνω στο μέτωπο της τρέλας το σημάδι."
Οι δρόμοι δεν τον πήγαν πουθενά
Κλεισμένος στων ονείρων του τις χώρες
Γυρνούσε σαν αέρας τα στενά
Και μίλαγε μονάχος με τις ώρες
Μια νύχτα που κοιμήθηκε βαριά
Τον άκουσαν σε κάποιον να μιλάει
Και είδαν πως σταμάτησε η καρδιά
Την πόρτα της ζωής να του χτυπάει
Ίσως να είναι η αγάπη μια θλιμμένη γιορτή
Ένα ζευγάρι σκουριασμένες χειροπέδες
Ίσως να είναι η αλήθεια μια πληγή ανοιχτή
Ένα κελί με χρυσαφένιους μεντεσέδες
Ίσως να είναι το φεγγάρι μια τελεία λευκή
Σ’ ένα τετράδιο με φύλλα από σκοτάδι
Ίσως να έχεις χαραγμένο σαν μένα κι εσύ
Πάνω στο μέτωπο της τρέλας το σημάδι
!!!!!!!
*************************************************
Ίσως ....
!!!!
8eos !!!
ΓΙΑ ΕΣΈΝΑ. .....ΤΟ ΞΕΡΕΙΣ.
το ολογιομο φεγγαρι του γεναρη , εκεινου του γεναρη που δεν θα λησμονησω,
στην πολη μου ειχε ξαστερια και στη δικη σου συννεφια ....
Ισως.......
DEMETRA VELANI σιγουρα ματια μου..οχι ισως...σιγουρα..
@@Bonda80 Είχες δίκιο!!!!Τώρα ξέρω....
*:(*
Z