Σε ευχαριστώ που μας σύστησες τον Καββαδία,τον Χιμκετ, τον Αναγνωστάκη ,τον Καβάφη και τόσους άλλους ποιητές. Που μας διδαξες να χορεύουμε πάνω στο φτερό του καρχαρία.
Πρωτον, η συγκεκριμενη εκτελεση του τραγουδιου ειναι κατα τη γνωμη μου ΑΨΟΓΗ. Δηλωνω θαυμαστρια του Μικρουτσικου, τον σεβομαι οπως σεβεται κι εκεινος τους ακροατες του. Ο ανθρωπος αυτος εχει παντα κατι να σου δωσει, εμενα προσωπικα με κανει να θελω να γινω καλυτερη. Θα ηταν μεγαλη μου τιμη και επιθυμια να τον γνωριζα απο κοντα, γιατι τετοιοι ανθρωποι πρεπει να λαμβανουν την αγαπη του κοσμου με καθε τροπο ωστε να συνεχιζουν να μας προσφερουν αριστουργηματα. Δευτερον, βλεπω παρακατω οτι καποιος εκανε συγκριση των δυο καλλιτεχνων. Αγαπητοι μου, δεν τιθεται τετοιο θεμα. Το χει δεν το χει παραδεχτει ο Θηβαιος, δεν θα μπορουσε να κανει κι αλλιως μιας και το Μικρουτσικο δεν τον φτανει ουτε στο μικρο του δαχτυλακι... Και στο κατω κατω, αλλο το εργο του ενος και αλλο του αλλου.
...παίξε στον άνεμο την γλώσσα σου και πέρνα... "Τσιγάρο; Πάρε. Παίξε στον αγέρα τη γλώσσα σου όσο θέλεις. Δε θα 'ρθω μαζί σου. Δε θέλω ν' ανέβω τη γυριστή σκάλα. Ξέρω απ' όλες τις σκάλες ποιό σκαλί λείπει. Ξέρω ποιός τοίχος είναι να πέσει. Το κρεβάτι με το σπασμένο ποδάρι, τη βρεγμένη πετσέτα στο καρφί, τη ξεχειλισμένη λεκάνη με το περμαγκανάτο, που μου θυμίζει το βυσσινί του Τiziano. Οχι. Δεν ανεβαίνω. Θα 'ρχόμουνα μαζί σου αν είχες αυτό που χρόνια γυρεύω... [Νίκος Καββαδίας Βάρδια]
«...Χόρεψε πάνω στο φτερό τού καρχαρία…» Φανταστείτε έναν νέο ή μία νέα να χορεύει πάνω στον καρχαρία. Ο καρχαρίας, δεν ξέρω αν ξέρετε, είναι το πιο παλιό ζώο που υπάρχει πάνω στον πλανήτη. Έχει ηλικία περίπου 4 εκατομμυρίων ετών, από την εποχή των δεινοσαύρων. Άρα είναι το ανθεκτικότερο ζώο και στις άγριες μορφές του είναι το σκληρότερο. Είναι δυνατόν ποτέ κανένας, εάν το δούμε ρεαλιστικά, να δαμάσει αυτό το ζώο και να χορέψει πάνω του; Λέει, λοιπόν, ο Καββαδίας «κατάκτησε το αδύνατο». Η ζωή μας, ξέρετε, δικαιώνεται εάν κάθε φορά ξεπερνάμε τα προδιαγεγραμμένα μας όρια. Κατακτάμε το αδύνατο εάν σπάσουμε το τσόφλι τού αβγού. Κάποια στιγμή θα συνειδητοποιήσει ο καθένας μας ότι αυτά που έμαθε, αυτά που θέλει να κάνει έχουν έναν κύκλο πέρα από τον οποίο δεν μπορεί να πάει. Εάν αυτό το αποδεχτούμε ως τρόπο ζωής, στο τέλος θα καμπουριάσουμε όταν περάσουν τα χρόνια. Αν όμως αυτά τα όρια μπορούμε να τα σπρώξουμε, να τα ξεπεράσουμε, να τα σπάσουμε, τότε μπορούμε να κάνουμε τη ζωή μας όνειρο. Αυτό ακριβώς είναι η ποίηση τού Καββαδία. [Θάνος Μικρούτσικος]
Φίλε Πιέρο δίνεις σεμινάρια αποκωδικοποίησης των στίχων του θαλασσινού Καββαδία και σε μας τους ναυτικούς που θέλουμε να καταλάβουμε ακριβώς το νόημα κάποιων στίχων του και σου βαράω ρισπεκτ.ναυτικος
Βασικά εδώ - κατά την δική μου άποψη - μιλάει για τις 'κοινές' γυναίκες που γνώριζε στα 'σπίτια' ("Βαμμένη. Να σε φέγγει φως αρρωστημένο. Διψάς χρυσάφι. Πάρε, ψάξε, μέτρα.") και που πάντα θεωρούσε πως είναι πιο τίμιες από αυτές που παντρεύεσαι...
afto p me kathilwnei pio poli ine to oti mpenun sti skini..kanun ta magika ts k fevgun..den apozitun ute sfirigmata ute epivravefseis..to kanun gia ftus k fente.!
Για να καταλάβεις πρώτον απαραίτητη προϋπόθεση είναι να έχεις τελειώσει το Λύκειο μ΄έναν ευπρεπή ας πούμε βαθμό. Δεύτερον να ξέρεις "κάτι τις" από ποίηση και στο προκείμενο τον Καββαδία και το έργο του. Δεν είναι κακό να μην καταλαβαίνουμε κάτι. Αλλά από την άλλη αν μας ενδιαφέρει γιατί δεν καταλαβαίνουμε, μπορούμε ας πούμε να διαβάσουμε για αυτό ή στην καλύτερη περίπτωση να ακούμε ότι καταλαβαίνουμε χωρίς να έχουμε απορίες!
@@1adrida Για να καταλάβουμε το ποίημα του Καββαδία πρέπει να έχουμε τελειώσει το λύκειο με καλό βαθμό... Ο,τι να'ναι... Πέρα από το άστοχο σχόλιο, δε προσέθεσες απολύτως τίποτα. Φυσικά και μπορεί να ρωτάει. Μόνο και μόνο ότι άκουσε κάτι και μπήκε στην διαδικασία να γράψει ένα σχόλιο για να μάθει περισσότερα είναι αξιέπαινο. Θα μπορούσες να γράψεις τι καταλαβαίνεις από τους στοίχους ή να τον/την παραπέμψεις σε κάτι να διαβάσει αντί για το επίσης άστοχο σχόλιο: "να ακούμε ο,τι καταλαβαίνουμε χωρίς να έχουμε απορίες" Γιατί να μην έχει απορίες; Τέλος πάντων, αν και το πρώτο σχόλιο είναι πριν 7 χρόνια, σε περίπτωση που το δει ο ίδιος/ίδια ή όποιος άλλος ενδιαφέρεται, δείτε το παρακάτω σάιτ για μια ωραία ανάλυση του ποιήματος. antonispetrides.wordpress.com/2015/08/03/kavvadias_gynaika/
Σε ευχαριστώ που μας σύστησες τον Καββαδία,τον Χιμκετ, τον Αναγνωστάκη ,τον Καβάφη και τόσους άλλους ποιητές. Που μας διδαξες να χορεύουμε πάνω στο φτερό του καρχαρία.
Πρωτον, η συγκεκριμενη εκτελεση του τραγουδιου ειναι κατα τη γνωμη μου ΑΨΟΓΗ. Δηλωνω θαυμαστρια του Μικρουτσικου, τον σεβομαι οπως σεβεται κι εκεινος τους ακροατες του. Ο ανθρωπος αυτος εχει παντα κατι να σου δωσει, εμενα προσωπικα με κανει να θελω να γινω καλυτερη. Θα ηταν μεγαλη μου τιμη και επιθυμια να τον γνωριζα απο κοντα, γιατι τετοιοι ανθρωποι πρεπει να λαμβανουν την αγαπη του κοσμου με καθε τροπο ωστε να συνεχιζουν να μας προσφερουν αριστουργηματα. Δευτερον, βλεπω παρακατω οτι καποιος εκανε συγκριση των δυο καλλιτεχνων. Αγαπητοι μου, δεν τιθεται τετοιο θεμα. Το χει δεν το χει παραδεχτει ο Θηβαιος, δεν θα μπορουσε να κανει κι αλλιως μιας και το Μικρουτσικο δεν τον φτανει ουτε στο μικρο του δαχτυλακι... Και στο κατω κατω, αλλο το εργο του ενος και αλλο του αλλου.
...παίξε στον άνεμο την γλώσσα σου και πέρνα...
"Τσιγάρο; Πάρε. Παίξε στον αγέρα τη γλώσσα σου όσο θέλεις. Δε θα 'ρθω μαζί σου. Δε θέλω ν' ανέβω τη γυριστή σκάλα. Ξέρω απ' όλες τις σκάλες ποιό σκαλί λείπει. Ξέρω ποιός τοίχος είναι να πέσει. Το κρεβάτι με το σπασμένο ποδάρι, τη βρεγμένη πετσέτα στο καρφί, τη ξεχειλισμένη λεκάνη με το περμαγκανάτο, που μου θυμίζει το βυσσινί του Τiziano. Οχι. Δεν ανεβαίνω. Θα 'ρχόμουνα μαζί σου αν είχες αυτό που χρόνια γυρεύω...
[Νίκος Καββαδίας Βάρδια]
"Τι με κοιτάς; Θα σου θυμίσω εγώ πού μ' είδες;..."
Καλό ταξίδι αθανατος
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΘΑ ΞΑΝΑΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΟΝ ΝΙΚΟ !!!!
Συγκλονιστική η ερμηνεία του Μικρούτσικου... εξάλλου πρόκειται για ποίηση που του ενέπνευσε θεϊκή μουσική!
«...Χόρεψε πάνω στο φτερό τού καρχαρία…»
Φανταστείτε έναν νέο ή μία νέα να χορεύει πάνω στον καρχαρία. Ο καρχαρίας, δεν ξέρω αν ξέρετε, είναι το πιο παλιό ζώο που υπάρχει πάνω στον πλανήτη. Έχει ηλικία περίπου 4 εκατομμυρίων ετών, από την εποχή των δεινοσαύρων. Άρα είναι το ανθεκτικότερο ζώο και στις άγριες μορφές του είναι το σκληρότερο. Είναι δυνατόν ποτέ κανένας, εάν το δούμε ρεαλιστικά, να δαμάσει αυτό το ζώο και να χορέψει πάνω του; Λέει, λοιπόν, ο Καββαδίας «κατάκτησε το αδύνατο». Η ζωή μας, ξέρετε, δικαιώνεται εάν κάθε φορά ξεπερνάμε τα προδιαγεγραμμένα μας όρια. Κατακτάμε το αδύνατο εάν σπάσουμε το τσόφλι τού αβγού. Κάποια στιγμή θα συνειδητοποιήσει ο καθένας μας ότι αυτά που έμαθε, αυτά που θέλει να κάνει έχουν έναν κύκλο πέρα από τον οποίο δεν μπορεί να πάει. Εάν αυτό το αποδεχτούμε ως τρόπο ζωής, στο τέλος θα καμπουριάσουμε όταν περάσουν τα χρόνια. Αν όμως αυτά τα όρια μπορούμε να τα σπρώξουμε, να τα ξεπεράσουμε, να τα σπάσουμε, τότε μπορούμε να κάνουμε τη ζωή μας όνειρο. Αυτό ακριβώς είναι η ποίηση τού Καββαδία. [Θάνος Μικρούτσικος]
Και όμως δεν είναι
CT SCAN δηλαδή;
Pieros Papaioannou δεν είναι ο καρχαρίας το πιο παλιό ζώο που υπάρχει στον πλανήτη
Φίλε Πιέρο δίνεις σεμινάρια αποκωδικοποίησης των στίχων του θαλασσινού Καββαδία και σε μας τους ναυτικούς που θέλουμε να καταλάβουμε ακριβώς το νόημα κάποιων στίχων του και σου βαράω ρισπεκτ.ναυτικος
Ο καρχαρίας υπάρχει και εξελίσσεται για 400 εκατομ. χρόνια και όχι 4.
5:31...Φοβερός!!!
Sublime !...
Ποτέ άλλοτε οι πέντε πρώτες νότες ενός τραγουδιού δε μ'εκαναν να κλάψω...
Βασικά εδώ - κατά την δική μου άποψη - μιλάει για τις 'κοινές' γυναίκες που γνώριζε στα 'σπίτια' ("Βαμμένη. Να σε φέγγει φως αρρωστημένο. Διψάς χρυσάφι. Πάρε, ψάξε, μέτρα.") και που πάντα θεωρούσε πως είναι πιο τίμιες από αυτές που παντρεύεσαι...
Μοναδικό. Εκπληκτική διασκευή.
"... διψάς χρυσάφι / πάρε / ψάξε / μέτρα / εδώ κοντά σου / χρόνια ασάλευτος να μένω / ως να μου γίνεις / μοίρα / θάνατος / και πέτρα"
Ψάξε στο Γκουγκλ για τις σχέσεις του Καββαδία με τις γυναίκες!
Εκπληκτικό
Ο ενας που πατησε δυςlike πινει ακομα φραπε στην καφετερια.
do not judge........................
δεν είναι πολλοί, ένας είναι...
Καλλιτέχνης
afto p me kathilwnei pio poli ine to oti mpenun sti skini..kanun ta magika ts k fevgun..den apozitun ute sfirigmata ute epivravefseis..to kanun gia ftus k fente.!
ναι.................
ωραια εκτελεση και θεεικη μουσικη ενα εχω να πω ο μικρουτσικος ειναι ταλαντουχος και αυτος που πατησε dislike θα πρεπει να την παιζει
μπορει καποιος να γραψει τι καταλαβαινει από αυτούς τους στίχους?
σοβαρα τωρα, δν κοροιδευω... απλα δν καταλαβαινω...
Για να καταλάβεις πρώτον απαραίτητη προϋπόθεση είναι να έχεις τελειώσει το Λύκειο μ΄έναν ευπρεπή ας πούμε βαθμό. Δεύτερον να ξέρεις "κάτι τις" από ποίηση και στο προκείμενο τον Καββαδία και το έργο του. Δεν είναι κακό να μην καταλαβαίνουμε κάτι. Αλλά από την άλλη αν μας ενδιαφέρει γιατί δεν καταλαβαίνουμε, μπορούμε ας πούμε να διαβάσουμε για αυτό ή στην καλύτερη περίπτωση να ακούμε ότι καταλαβαίνουμε χωρίς να έχουμε απορίες!
@@1adrida
Για να καταλάβουμε το ποίημα του Καββαδία πρέπει να έχουμε τελειώσει το λύκειο με καλό βαθμό... Ο,τι να'ναι...
Πέρα από το άστοχο σχόλιο, δε προσέθεσες απολύτως τίποτα.
Φυσικά και μπορεί να ρωτάει. Μόνο και μόνο ότι άκουσε κάτι και μπήκε στην διαδικασία να γράψει ένα σχόλιο για να μάθει περισσότερα είναι αξιέπαινο.
Θα μπορούσες να γράψεις τι καταλαβαίνεις από τους στοίχους ή να τον/την παραπέμψεις σε κάτι να διαβάσει αντί για το επίσης άστοχο σχόλιο: "να ακούμε ο,τι καταλαβαίνουμε χωρίς να έχουμε απορίες" Γιατί να μην έχει απορίες;
Τέλος πάντων, αν και το πρώτο σχόλιο είναι πριν 7 χρόνια, σε περίπτωση που το δει ο ίδιος/ίδια ή όποιος άλλος ενδιαφέρεται, δείτε το παρακάτω σάιτ για μια ωραία ανάλυση του ποιήματος.
antonispetrides.wordpress.com/2015/08/03/kavvadias_gynaika/
@@kashkash113 σε συγχαίρω, κάνεις το σωστό
μιλαμε για υπερκουλτουρα !! τρεχω να ακουσω κουρδοταϋλανδεζικο μεταλ ...