Αποσπάσματα από Έρωτες - Γιώργος Ζαμπέτας (1973) [HD].

Αποσπάσματα από Έρωτες - Γιώργος Ζαμπέτας (1973).
Μουσική - Στίχοι: Γιώργος Ζαμπέτας
Το τραγούδι περιλαμβάνεται στο άλμπουμ του...
«Μάλιστα κύριε» - Γιώργος Ζαμπέτας (1973)
♬ •♩ •.•´¯`•.•♭•♪ •.•´¯`•.• ♪ •♭•.•´¯`•.•♩ •♬
Αποσπάσματα από έρωτες
Χειμώνας βαρύς, κρύο πολύ κι εκείνο το βράδυ
το φεγγάρι δε βγήκε, τα σύννεφα χαμηλώσανε
και η βρόχα έπεφτε, στρέϊ θρου.
Εκείνη μονάχη της,
έψησε ένα καφεδάκι,
άναψε ένα τσιγαράκι,
πήγε στη βιβλιοθήκη της,
πήρε τον πρώτο τόμο από τ' απομνημονεύματά της,
ξάπλωσε στη ντιβανοκασέλα της
κι άρχισε να τα διαβάζει ένα ένα.
♬ •♩ •.•´¯`•.•♭•♪ •.•´¯`•.• ♪ •♭•.•´¯`•.•♩ •♬
Ο πρόλογος δεν έλεγε και πολλά πράγματα. Μα σαν έφτασε στη σελίδα
96 εκατομμύρια τετρακόσια εβδομήντα τρία οχτακόσια είκοσι έξι, κάθετος, παύλα και κάτι ψιλά,
έγραφε ότι...
συνεδέθη με νεαρόν,
αλλά το ειδύλλιο δεν εκράτησε παρά μόνον τρία εικοσιτετράωρα διότι ούτος εκ των υστέρων απεδείχθη
ακατάλληλος.
Κι έτσι "καθαρίσανε" ένα βράδυ
που το φεγγάρι δεν βγήκε
και η βρόχα έπεφτε, ράϊ θρου.
♬ •♩ •.•´¯`•.•♭•♪ •.•´¯`•.• ♪ •♭•.•´¯`•.•♩ •♬
Σελίδα 9 του εβδομηκοστού τετάρτου τόμου
Έγραφε ότι...
ήτανε καλοκαιριά κι είχε βγει στην παραλία να κάνει το μπάνιο της
Εκεί γνώρισε ένα νεαρό,
τον επλησίασε,
ανταλλάξανε μερικές κουβέντες, τον ρώτησε για τ' όνομά του
Εγώ, της λέει αυτός, ονομάζομαι Φριτς. Τον αγάπησε τρελά
Αλλά σαν μπήκε το φθινόπωρο, αυτός την πούλεψε, για την πατρίδα του
και κείνη ξέμεινε μόνη της,
ένα βράδυ που το φεγγάρι δεν βγήκε και η βρόχα έπεφτε, ράϊ θρου.
♬ •♩ •.•´¯`•.•♭•♪ •.•´¯`•.• ♪ •♭•.•´¯`•.•♩ •♬
Σελίδα 6,
Άρθρο Βου,
Παράγραφος Ξου,
Κεφάλαιο Θου.
Έγραφε ότι...
πήγε και τον εσυνάντησε και του είπε οτι θα έπρεπε να γίνει ο γάμος.
Αυτός δεν έφερε αντίρρηση και προσδιορίστηκε Πέμπτη ώρα μηδέν και τριάντα τρία πρώτα και σαράντα εννέα δεύτερα.
♬ •♩ •.•´¯`•.•♭•♪ •.•´¯`•.• ♪ •♭•.•´¯`•.•♩ •♬
Η μέρα πλησίασε,
εκείνη για να πάει να παντρευτεί,
μπήκε στο μπάνιο της,
έριξε τα αποσμητικά της, τα απορρυπαντικά της,
ντύθηκε, φόρεσε το νυφικό ενώ απ' όξω το φεγγάρι δεν βγήκε
και η βρόχα έπεφτε, ράϊ θρου.
♬ •♩ •.•´¯`•.•♭•♪ •.•´¯`•.• ♪ •♭•.•´¯`•.•♩ •♬
Αυτή είναι η ιστορία...
μιας κυρίας.

[@pcon71]

Με τρελλενει η πριφορα του Σ..

[@KonstantinosKalligeris.]

Για το πώς εμπνεύστηκε και έγραψε αυτό το τραγούδι, ο Γ. Ζαμπέτας έχει πει, μεταξύ των άλλων, τα εξής: «Ένα βράδυ έβρεχε πολύ, έκανε κατακλυσμό. Βγαίνω να τραγουδήσω (εννοεί στο κέντρο ΤΡΙΑΝΑ ΤΟΥ ΧΕΙΛΑ, όπου έπαιζε τότε), κάνω μια εισαγωγή και πάω να τραγουδήσω ένα τραγούδι αλλά έχω ξεχάσει τα λόγια και δεν ξέρω τι να κάνω. Τι λένε τώρα, σκέφτομαι, θα ξεφτιλιστώ, θα γίνω ρεζίλι. Συνέρχομαι όμως, δεν χάνω την ψυχραιμία μου κι αρχίζω να λέω διάφορα με μουσική υπόκρουση: "Χειμώνας βαρύς, κρύο κάργα κι εκείνο το βράδυ το φεγγάρι δεν βγήκε και η βρόχα έπιπτε... στρέιτ θρου".
Κα, κα, κα, κα τα γέλια από κάτω ! Σταματάω και πάω να παίξω ένα κανονικό τραγούδι. "Όχι, όχι φωνάζανε από κάτω, το ίδιο θέλουμε" ! Καλά λέω. Σκύβω στη Μοσχολιού και της λέω: "Άκου Βικάκι, για σένα είναι αυτό". "Πες το, πες το, λέει η Βίκυ".
Συνεχίζω να αυτοσχεδιάζω: "Εκείνη μονάχη της, έχει ξαπλώσει στην ντιβανοκασέλα της". Από κάτω γινότανε χαμός, χειροκροτήματα, το σώσε! Άλλα ξεκίναγα να πω, άλλα μου ερχόντουσαν στο στόμα κι εγώ γέλαγα μαζί ! Ξαναπές το και ξαναπές το, γινόταν όλο το βράδυ !
Κάθε βράδυ το ζητάγανε κι εγώ συμπλήρωνα συνέχεια την ιστορία με ό,τι σκεφτόμουνα, ό,τι μου ερχότανε στο μυαλό, της στιγμής πράματα ! Το 1972 μου είπανε να το βάλω σε δίσκο. Το έκανα με τίτλο "Αποσπάσματα από έρωτες" αλλά πολύ μαζεμένο. Ήταν η λογοκρισία που τα έκοβε όλα».

[@pcon71]

Διοτι ουτως εκ των υστερων απεδειχθει ακατάλληλος 🤣🤣🤣