İsmet Özel - Beni Yaşamakla Coşturan Bir Kaynak / Of Not Being a Jew’dan
HTML-код
- Опубликовано: 30 апр 2021
- *The Best Pessimist, Above the Fog (Pt.2)
**Andreas Achenbach
I
nereye bir kucak dolusu
sonluluk sorgusu getiriyorsam
oraya bir kucak da getiriyorum
bir kucak sadece genç ve diri değil
bir kucak sadece yaşlı ve yorgun değil
bir kucak sadece erkek ve vakur değil
bir kucak sadece kıvrak ve dişi değil
bir kucak sadece kavruk ve intikamcı değil
bir kucak sadece gürbüz ve atak değil
bir kucak sadece üzgün ve dindar değil
bir kucak sadece temiz ve sevecen değil
bir kucak sadece pis ve sırnaşık değil
bir kucak sadece cömert ve sıcak değil
bir kucak sadece sancılı ve keskin değil
bir kucak sadece umursamaz ve bezgin değil
bir kucak sadece öksüz ve çolak değil
bir kucak
sadece bir kucak
açılınca açıkları kapatan
acıkınca doyuran
ve doyurunca
nasıl da perişan, ne kadar da ölçülü
darası alınmaz yüküm bu benim
kayda geçirilemez, narhı konulmaz
resmen ve alenen ifade usulü yok
gözümün feri saydım onu, gücüm bundadır
dizimin dermanıdır o
buradan gelir cesaretim
bende bu kucak olduktan sonra
iyi veya kötü ne yapılabilir
kendi hayatı aleyhine
binlerce defa dolap
çevirmiş olan bana?
bakın, bulduğum her gerçeği delik deşik ediyor
kayboluş kapımı sürgüleyen bir vaşak
her sevincimi viran eden bu hayvan
yalanlar içinde boğulmamı önlüyor
ondan kurtulacak olursam biliyorum
beni yaşamakla coşturan
bir kaynak keşfederim
ondan kurtulduğum an
bütün boyutlarımı
kaybederim.
önceleri, acemiyken
bu vaşak yokken daha yanıbaşımda
okul müdürü
veresiye satan bakkal
kapıcı ve akrabaları
dört ayrı ölümle ölmeyi öğren
demişlerdi bana
dört bucakmış
anlattıklarına bakılırsa dünya
omzun güneş kokuyor demişti
kısa eteklikli kız
o da omzuma bir şey konduracak mutlaka.
işte o zaman bildimdi
anladımdı o sıra
ne bir atlas kalır bende, ne ibrişim
bu çuha, bu sicim elden çıkarsa
acemiydim gitmem dedim sizin provalarınıza
bön ve berbat buluyorum yaldızlı yaz gecelerinizi
berbattır balkonda o güneşli sabahlar
biraz açılmak için açıldığınız kırların
aniden karşılaştığınız ırmakların
ürpertisi ahmakça
böndür beni belimden bölmeye kalkan enlem
benden iki bakışık parça
çıkarmaya çabalayan boylam da berbat
ipekli libas giymem, altın takınmam
atımın eğerinde kaplan derisi yoktur
çehreme iyi baksalardı yırtılırdı
uykularının zarı
uykuluydular sinerken bedenime kıraç dağlar
bitek vadilerle beraber ben tenimi yumarken
uykularına tutundular…
çocuklar acıları paylaşmaz demiştim omuz silkerek
acılardır paylaşan çocukları
gün geldi paylaşıldı acılar
çocuklar paylaşıldı
bana bırakılan neyse ona burun kıvırdım
gittim bir kuyudan su çektim
halka boynumdan geçti
geçti boynuma kemend
d harfine bak dedim
nasıl da soylu duruyor sonunda kelimenin
harfe bak, harfe dokun, harfin içinde eri
harf ol harfle birlikte kıyam et
harf of harfler ummanına bat
çünkü gördüm ne varsa sonunda kelimenin
çünkü böndür altında kaldığım töhmet
uğradığım kinayeler bön ve berbat.
evet, ilmektir boynumdaki ama ben
kimsenin kölesi değilim
tarantula yazdılar diye göğsümdeki yaftaya
tarantulaymış benim adım diyecek değilim
tam düşecekken tutunduğum tuğlayı
kendime rabb bellemiyeceğim
razı değilim beni tanımayan tarihe
beni sinesine sarmayan
tabiattan rıza dilenmeyeceğim.
gittim su çektim en derin kuyudan
en hileli desteden
kendi kartımı çektim
yaktım belgeleri
bütün tanıkları yok etmek için
ricacıları öldürdüm
onlar bu dumanlı dünyanın
beni nasıl özlediğini görmüş olabilirdi
gerçekten özlemişti beni dünya öze çekmişti
özüm gelinceye kadar bana temas etmişti
bu dokunuş parlatınca beni
benden biraz dünya
isteyen ricacıları
öldürdüm ve
kıtal bitti.
yazık.
yazık ki yazgımın boyası koyu.
inilecek kadar indim. Hayfa.
yine bir geçitteyim, yeniden bir liman şehri bura
eskilerin tayfası yine hep buradalar
hep bilinen tecimenler, tanıdık yosmalar
havada hayza benzeyen aynı koku
binalara yaklaşırken eskisi gibi
sıklet artıyor
hâlâ ayırt edilemiyor dişli gıcırtıları
çocuk çığlıklarından
tanıyorum bunlar
bulutlara bakmak için penceresi evlerin
bu da deniz
hırs püsküren, toynak durduran deniz
rezeleri yerlerinden oynatan
vâdeden, vâdeden, vâdeden tesellicimiz.
bir yanımda kıyısı kışkırtıcı
ufku muallâk deniz, bir yanımda
kamu açıklamaları, genelgeler, tahvilât
kimin yüzünü çevirdiysem
hüznü de sevinci kadar ıskarta…
niye indim buraya ben?
boşuna mıydı yol boyunca benliğime
musallat olan belâ?
bir çevrim tamamlandı mı şimdi?
yine mi döndüm başa?
olmaz diyor yanımdan ayrılmayan vaşak
kimse başa dönmemiştir, dönemez
hele sen geçtiğin o ormanlar
rüyalarındaki canavarlardan sonra
çok uzaksın o ilk
fırlatıldığın zamana.
aldanma bunlar tayfa değil
burada doğdu hepsi
denize hiç açılmadılar
denizi sen kadar bile
tanıyan yoktur aralarında
her biri uzak bir beldeden geldi
sanılsın istiyor yosmalar
böylece saygın fahişeler
arasına katışacaklar
müptezel birer facire ofsalar da.
tecimenler, onlar da sahi değil
onlar da olmayan tayfaların
gemilerinden çıkan malları
sattıklarına inandırmak istiyor
şehrin acemi insanlarını.
sen ve yağmur.
başa dönemezsiniz.
öyle bir yol yürüdünüz ki ancak
dönüş yolunu yok ederek gelebilirdiniz
Ne zaman gece karanlığında yalnızlık ile can yangınına düşsem, İsmet Özel'in sesi dışında bir ses olmuyor yanımda.. Aşikar ama bir o kadar saklı..
Beni bir ses sahibi kıl kefarete hazırım diyor ya... ne bileyim öyle bi şey işte
@@ibrahimklc6065 kim bilir kefareti neydi..
“Neye uzattıysak elimiz
bir arşın bizden ırak
Kayıyor gözyaşlarının göğerttiği
ne varsa gövdemizden
Saklı kim
biz
sırlı kim
biz
kimdir sığıntı
biziz.”
- İsmet Özel, Savaş Bitti'den
sigarami aldim hole gectim yt girdim ismet ozel actim yorumu begendim
@@orchininenbolpantolonu6299 gece resmen başlamıştır 🌑
sadece türk şiiri değil, aynı zamanda dünya şiirinin de zirvesi bu kesit
Fon önce çok absürd geliyor sonra uyum içinde devam ediyor ve en son ufff diyor insan. efsane. şiirin içinden bir cümle sçip buraya yazmak ne haddimize .
Bunun burası ismet özel yani.
müzik ve şiirin uyumu. kulaklığı takıp defalarca dinledim
"kimin yüzünü çevirdiysem
hüznü de sevinci kadar ıskarta…
Niye indim buraya ben?
Boşuna mıydı yol boyunca benliğime
musallat olan belâ?
Bir çevrim tamamlandı mı şimdi?
Yine mi döndüm başa?"
'sen ve yağmur geri dönemezsiniz'
Herkes anlayamadigi için bu kadar az populer olmasi... yeni nesil böyle şiirleri hiçbir zaman bilemeyecek
Ürpertici bir şiir , nasıl bir bakış açın var İsmet Özel..Sen dünyanın en büyük şairisin
Bu fon müziği ve bu şiir sanki birbirleri için meydana getirilmiş.
8 aylık kızımı kucağıma alırken sürekli bunu söylüyorum “ bir kucak “ “ bir kucak sadece “ diyorum
“Darası alınmaz bu yüküm benim.”
Düşerken tutunduğum tuğlayı kendime rab bellemiyeceğim.
Benim en beğendim yerleri :)
Ellerine sağlık üstadım. Şahane. Seni daha sık aramızda görmek istiyor yüreğimiz :)
Düştük yine gece gece…İsmet ÖZEL böyle şiirler yazarak, bizi ağlatarak, ne yapmak, nereye varmak istemektedir.
"Her sevincimi viran eden bu hayvan, yalanlar içinde boğulmamı önlüyor"
Dünyaya dönüp yaşama arzusu veren bir şiir
Bissürü teşekkür ediyorum
uzun zaman olmus buralara ugramayali cok yorulmusumum hocam y
Her konuda hayattaki tek reisim...
gözümün feri saydım onu gücüm bundadır 🖤
EVET İLMEKTİR BOYNUMDAKİ
FAKAT BEN KİMSENİN KÖLESİ DEĞİLİM.
(O' HARİÇ. )
Bulduğum her gerçeği delik deşik ediyorum
21 ekim 2021 oldu. Gidiyor günler. 20 ekim normaldi.akşama doğru sıkıcıydı. Hayırlısı.
Baktığım her yerde ilk senin yokluğunun bilinci uyanıyor içimde
Muhteşem ve ötesi …
Ürperiyorum şiire saklı gerçekler karşısında. Anlamıyorum anlamlandıramıyorum ama ürperiyorum.
Yorumlarda seni bulmak..
mahvediyor. mahvıma seviniyorum.
çok sağlam
Beni yaşamakla coşturan kaynak ölmem için zorluyor
dört ayrı ölümle ölmeyi öğrenmemiz gerek.
sancının doğduğu yerden zafer nidaları duymak içindir tüm çabam
Ne diyebilirim ki. Şaheser resmen.
Bu kadar gizli ve bu kadar aşikar......tam dusecekken tutunduğum tuzlayı kendime Rab beklemeyecegim.....😢
Sâhi seninle kulak verdik mi dikkat kesildiğimiz seslere? Şiirlere?
İsmet özele doğru düşüyorum
Yeni şiir atmalısın yegâne dostum, yeni çıkışlar ve inişler görmeliyim, görmeliyiz
"tam düşecekken tutunduğum tuğlayı kendime rabb bellemiyeceğim
razı değilim beni tanımayan tarihe
beni sinesine sarmayan tabiattan rıza dilenmeyeceğim"
beni yaşamakla coşturan bir kaynak NEREDE?
Nabzım hızlanıyor..
Sanırım bu adamı özel kılan şeylerden biri de ses tonu
Tarantula
yazdılar
"Evet ilmektir boynumdaki ama ben kimsenin kölesi değilim."
Evet, ilmektir boynumdaki ama ben
kimsenin kölesi değilim
tarantula yazdılar diye göğsümdeki yaftaya
tarantulaymış benim adım diyecek değilim
tam düşecekken tutunduğum tuğlayı
kendime rabb bellemiyeceğim
razı değilim beni tanımayan tarihe
beni sinesine sarmayan
tabiattan rıza dilenmeyeceğim.
Hayfa
Önceleri acemiyken... 4 ayrı ölümle ölmeyi öğren dediler... Bon ve berbat buluyorum yaz gecelerinizi