Tiu Bobore Mannu - Tenore San Gavino di Oniferi - sottotitoli

Поделиться
HTML-код
  • Опубликовано: 5 фев 2025
  • Tiu Bobore Mannu
    Tenzo ottant’annos, fizos mios caros,
    e su meu vivire nd’est ja passau,
    ma l’ischit Deus si nd’apo provau
    in sa vida de tribulos amaros.
    Jaiu 'ostru, babbu meu santu,
    mortu l’aian pro una venditta;
    deo piseddu fia ancora in tita
    e no apo connotu cussu ispantu.
    E mi fachei a mannu orfanu, solu,
    sena mai bogare allegru mutu,
    connoschinde a mama sempere in lutu
    e i sa domo piena de dolu.
    In mes’e tant’isventura e tant’anneu
    su coro si pieneit de tristura;
    e andende in su monte a s’avventura
    giurabo de vendicare a babbu meu.
    A babbu chi deo mai l’apo connotu
    e téteru e nieddu intro unu sacu
    nde l’an batiu mortu e istracu
    supra de unu ramu de ilighe trotu.
    E los apo connotos sos nemicos
    chi an fattu viuda a mama mia,
    chi fin cun nois sempere a marrania
    dae tempos famosos e anticos.
    E una die falei a su cuile
    issoro, cun sa canneta istrinta in manu,
    fit una die 'e ferias de beranu,
    propriu a Pasca Santa de aprile.
    Jubanne, su pius malu 'e s'areu,
    cuntentu iscannaiat un anzone.
    L’abbochineit: “Mira, attentzione!
    a oe giompet sos annos babbu meu!”
    Jubanne cun sos ateros pastores,
    intendende sa forte 'oche mia,
    si pesein che canes cun furia
    ma cun sa cara de milli colores.
    E deo inchietu che porcavru in tana
    fia pro dare focu a sa canneta,
    cand’assustrada dae sa pinneta
    besseit una giovana galana.
    E pianghende e currende a facu a mie
    mi nareit: “Pro cantu siet feu
    su coro tuo a babbu, a babbu meu
    non bocas pro sa santa e bella die
    chi Deus a sos chelos est artzau
    pro saludare a sa Mama Maria!
    Ecco, o Bobore, sa pessone mia!
    ma non toches a babbu meu amau.”
    Sa cara sua fit che i sa luna
    e nieddos sos ojos che mura:
    deo olvidei s’antiga isventura
    e mi passeit s’ira tot’ind’una.
    Istei gai firmu e isturdìu
    casi 'irgonzosu poi apo esclamau:
    “Tando perdono, ca tue as precau,
    culumba confidente, in custu nidu!”
    E perdonei pro non prosichire
    sambene supra sambene e venditta
    supra venditta in custa malaitta
    gherra de odios malos a finire.
    E cussa giovana, fiza de sa nostra
    ratza nemiga, antiga e odiada,
    cussa s’isposa mia est diventada,
    sa bona e amorosa mama bostra.
    E dae ue prima essian sas gherras
    e sas discordias malas e timias
    dae cue sas festas sun bessidas
    e cust’ischera de homines fortes.
    Pro cussu, o fizos mios, odiade
    'onzi mala discòrdia, 'onzi brutu
    odiu vanu chi non batit fruttu,
    e vivide cun pache e amistade!

Комментарии • 25