🗝️ Oppacı değilim uzatma. 🗝️ İstek yazıyorum 💌 🗝️ Yazım yanlışlarını olabilir üzgünüm.. 🗝️ Sadece BTS'e yazıyorum ☘️ 🗝️ Smut yazmıyorum. 🗝️ Emeğimin karşılığını alamıyorum lütfen abone ol♡ 🗝️ Kim Taehyung~ 🗝️ Kim Vennesa~ 🗝️ İstek Hikâye~ ▫️𝓑𝓪𝔂𝓪𝓷_𝓟𝓪𝓻𝓴▫️ 〰️ 🄷🄸🄺🄰🅈🄴 〰️ Venn- Yeter ki sen iste yaparım tabii! Taehyung benim bu tepkime karşı kahkaha attığın da ben sadece hayranlıkla ona bakmaya devam ettim, şuan iş için yurtdışındaydı bu gün yanımda olmadığı 2. Günün akşamıydı, Kısa süre onsuz olsamsa onu çok özlemiştim o da beni özlemiş olacak ki benden önce o aramıştı, az önce bana geri geldiğin de benim ona yemek yapmamı istemişti bende bu cevabı vermiştim. Normalde yapmıyordum çünkü yardımcılar vardı ve onlar yapıyordu, ama taehyung ile konuşmamıza göre onun geleceği gün yardımcılara izin verecektim ve evde yalnız ikmiz kalacaktık bu yüzden de yemekleri ben yapacaktım. Venn- Taehyung ne zaman geleceksin? Dedim dudağımı büzüp bebek taklidi yaparak Taehyung- Aslında bugün toplantı iptal olmasa yarın da kalacak sonra ki gün gelecektim ama toplantı yapacağımız adamlar bir nedenden dolayı gelemeyeceklerini söylediler.. Venn- Ya.. ne sebebimiş bu! Taehyung- Bilmiyorum ki bebeğim bize de sadece bir nedenden dolayı dediler. Yani toplantı yarın olacak sonra ki günde dosyalar ve sıkıntı çıkmasın diye burada kalacağım sonra ki gün geleceğim. Cevap vermek yerine dudağımı büzmeye devam etmiştim Taehyung- Bakma öyle bebeğim.. Venn- Tamam tamam.. Taehyung- Bak geleceğim gün yardımcılar evde olmasın. Venn- Nedenmiş o? Diye sordum sebebini bildiğim halde, alay edercesine. Taehyung- Çünkü yalnız kalalım istiyorum. Venn- Yalnız kalırsak ne olacak? Taehyung- Hiçbir şey, sadece yalnız kalmış olacağız ve daha rahat davranacağız, sanki bilmiyorsun sebebini. Kahkaha attım, Venn- Şaka yapıyorum ya, biliyorum benim mafya sevgilimin yardımcılarının yanında rahat hissetmediğini, Taehyung- O zaman neden soruyorsun kızım? Diyerek hafif azarlar gibi yapmıştı, Taehyung mafyaydı ama ben onun mafya tarafı ile hiçbir zaman karşılaşmadım. Tekrar kahkaha attım ve cevap verdim Venn- Öylesine sordum tae-shii! Taehyung- Sinir etmek istiyorsun yani? Venn- Hayııırrr! Alakası yok, sinir etmek istemiyorum. Dedim yalan söylediğimi belli edecek bir şekilde Taehyung- Hmm kesin kesin, kapatıyorum ben. Venn- Ya tae! Şaka yapıyorum ne var! Güldü ve Taehyung- Tamam tamam anladım onu ama şimdi işim var ben seni yine arayacağım, Dedi, anında yüzüm düştü ve dudak büzdüm Venn- Of ya.. tamam o zaman sonra konuşuruz. Dedim bakışlarımı kaçırarak, Taehyung- Aaa! Hadi ama tekrar ararım seni hemen surat asma! Venn- Peki peki.. zaten bende duş alacaktım.. Taehyung- Bana bu önemli bilgiyi verdiğin için çok teşekkür ederim sevgilim, Gözlerimi şaşkınlıkla ardına kadar açıp ona baktım Venn- Ya taehyung!! Taehyung- Tamam.. birşey demedim, kapatıyorum o zaman. Venn- Hmhm, Taehyung- Öptüm bebeğim görüşürüzz Venn- Görüşürüz yakışıklım. El salladım o da el salladı ve ardından kapattı, o kapattıktan birkaç salise sonra leptob'un da şarjı bittiği için kapandı, bende boş ekranla bakışmaya başladım. Halim yoktu epey yorgundum işte bu yüzden şuan da kalkmak yerine siyah ekranla bakışıyordum çünkü bu sırada güç toplamaya çalışıyordum. Bir kaç saniye sonra nefes verdim ve ayağa kalktım ardından duşa yöneldim. __
Sıcak su çok iyi gelmişti saçımda ki şampuanı su ile duruladıktan sonra duşa kabinden çıktım ve havluya sarıldım. Giyinme odasına girdim ve alışkanlık olduğundan kapıyı kilitledim, altıma siyah kısa bir şort üstüme de beyaz bir sweat buldum tam giyinirken silah sesleri ard arda gelmeye başladı, her bir silah sesinde yerimden sıçrarken gözlerim korku ile açılmıştı, ardından kapının kulp sesini duydum, korku ile hızlıca sweati üstüme geçirdim. Kapıya yaklaştım ve kulbu elim ile kavradım. Venn: T-ta- Daha bir kelime bile söyleyemeden bir kahkaha duydum, anladım ki kahkahayı atan kişi taehyung değildi, bir başkasıydı, korumalar olamazdı çünkü onlar hiçbir zaman eve girmezdi girse bile neden kahkaha atsınlar ki.. o an hayatım için hissettiğim endişeyle omurgamdan aşağı korku dolu bir ürperti indi, kahretsin.. başıma çok kötü şeyler gelecekti.. X: Hadi ama, beni taehyung sanmış olamazsın? Oh, bir dakika yoksa taehyung sana kötü şeyler yaptığı için mi beni o sansın? Kurduğu cümleden hiçbir şey anlamadığım birkaç saniyenin sonunda kaşlarımı çatım, Taehyung'un bana şiddet uyguladığını iddia ediyordu, gözlerim istemsizce dolmuştu, çünkü tehlikedeydim, bu taehyung veya koruma değildi, yabancı birinin bu eve girebilmesi için de hem Taehyung'un hem de korumaların olmaması gerekirdi, taehyung zaten yoktu, demek ki artık korumalar da yoktu, o hâlde.. beni kim koruyacaktı? Ya da beni biri korumalımıydı? Veya korunmam gerekirse ben kendimi koruyabilecek miydim? Neden gelmişti ki? Düşman mıydı? Bana zarar verecek miydi? Taehyung'un gitmiş olduğunu öğrenip bana zarar vermek için mi gelmişti yoksa Taehyung'un evde olduğunu sanıp çatışma çıkarmaya mı? X: Hadi ama, konuşsana? Neyse, konuşmayada bilirsin, ne bok yersen ye. Taehyung nerde? Kafamda ki onlarca sorudan bir tanesinin cevabını almıştım, Taehyung'un evde olduğunu sanıp çatışma çıkarmaya gelmişti. İçinde bulunduğum durum dilimin tutulmasını, göz yaşlarımı akmasını sağlarken ben sadece olduğum yerde duruyordum. X: Sanırım dilini yuttu, gidip diğer odalara bakın. Benden başka birisi ile de konuştuğuna göre, gerçekten çatışmaya gelmişti.. peki.. şimdi ne olacaktı? Korku ile bir iki adım gerileyip giyinme dolabının önünde ki küçük koltuğa bıraktığım telefonumu elime aldım, ellerim titriyordu, göz yaşlarım telefonun ekranına damlıyordu, hız yaşlarım aynı zaman da görüş acımı bulanıklaştırdığı için zar zor görüyordum ekranı, adım sesleri gelmeye başlayınca kapıya hızlı bir bakış attım ve gözyaşlarımı silip Taehyung'u rehberde buldum, ardından aradım, birkaç saniye çaldı, açmamasın dan korkuyordum, ama açarsa ne diyeceğimi de bilmiyordum, ona şuan baskın yapıldığını söylesem ne yapardı? Belki buraya gelirdi, ama onun gelmesi saatlar sürerdi, bu süre içinde ben ne yapacaktım? Korkuyordum ve ne yapmam gerektiğini bilmiyordum, çalmaya devam eden telefon açılmıyordu, neden polisleri araladığım kafama dank ettiğinde aramayı sonlandırma tuşuna bastım, evet bastım ve kapandı ama ben kapatmadan bir saniye önce taehyung aramayı cevaplamıştı, bunu umursamadan polisin numarasını tuşladım, bir kaç saniye içinde açıldı. Dudaklarımı araladım ve birşeyler söylemek istedim ama sadece istedim, çünkü içinde bulunduğum giyinme odasının kapısına atılan yumruk buna engel olmuştu, aynı gözümden ard arda yaş düştü, konuşmak için araladığım dudaklarım ve telefonu tuttuğum ellerim titriyordu, Polis: E- Polis bey ağzını açtığında anda telefonu kapatmıştım, buna sebep olan şey ise polis ile aynı anda konuşmaya başlayan mafya olmuştu. X: Bana bak, sesini duydum, içerdesin anladık! Sana birşey yapmayacağız sevgilin veya kocan her neyse artık onun canını alıp gideceğiz o kadar, hadi söyle, nerde kocan? Hâlâ ne demem, ne yapmam gerektiğini bilmiyordum. Titreyen ellerim de başka bir titreme hissettiğim de telefonumun ekranına baktım, Taehyung arıyordu. Aramayı cevapladım ve odanın kapıya uzak olan köşesine gittim, sanki birşey fark edecekmiş gibi geçtiğimiz köşeye çömelip sağ omzumu duvara yasladım. Taehyung- Alo sevgilim? Ne oldu- Venn- T-ta-taeh-taehyubg l-lütfen sesiz ol.. Taehyung- V-vennesa, sen ağladın mı?! Dedi aynı ses tonu ile, Venn- Taehyung sesiz ol.. Taehyung- A-ama neden, vennesa sen iyi misin? Ağlamam artık hız ve yoğunluk sınırını aşmış hıçkırıklara karışmıştı, Venn- Taehyung e-evde biri var, k-ki-kim olduğunu bilmiyorum, seni arıyor, canını almak istiyor. Taehyung- S-se-sen, sen peki nerdesin şuan?! Venn- Giyinme -o-oda-odasın-odasındayım, kapı kilitli ve ben dolabın i-içindeyim, Evet, tam olarak dolabın içindeydim, taehyung ile konuşurken kapının önünde nefes verme ve adım sesleri çoğalmıştı ve ben gittikçe korkuyordum bu yüzden az önce dolaba girmiştim. Taehyung'un konuşmamasından anlamıştım ki şaşırmış ve korkmuştu, belki de sinirlenmişti fazlasıyla. X: Of yeter konuşacaksan konuş yoksa seni de gebertirim!!! Diye fazlasıyla bağırdığında emin oldum ki bu bağırışma evin tüm odalarında yankılanmış hatta yan daireye ulaşmıştı. Ben ise korkuyla olduğum yerde sıçramış kıyafet dolabının neresi olduğunu bilmediğim bir yerine çarparak belimin fazlasıyla açılmasına sebep olmuştum. Tabii bu acı ağzımdan acı dolu bir mırıltı kaçmasına sebap olmuştu, aynı zamanda göz yaşlarım tekrar ard arda akmıştı. Taehyung- Lanet olası pislik herif! Şimdiye kadar sesiz ağlamış olsamsa hıçkırıklara karışan ağlamam bu bağırmadan ve bu açıdan sonra buna izin vermemiş mırıltılar eşliğinde ağlamama sebep olmuştu. Taehyung- Vennesa.. bebeğim korkma.. sana hiçbir şey yapamaz tamam mı? Ben buna asla izin vermem, şimdi ben otelden çıkıyorum ve yola koyuluyorum, sende polisi arıyorsun ve odadan çıkmıyorsun, şimdi sakin ol, dolaptan çıkarıp ve nefes al, sakin ol, birşey olmayacak.. Venn- Sen gelene kadar ne olacaksa olur taehyung, saatler sürüyor yol.. Taehyung- Sen bunları düşünme bebeğim, sana zarar gelmemesi için ne gerekirse yapar en kısa zamanda varırım yanına, bak emin ol sadece 1-2 saat içinde yanında olacagim, anlaştık mı? Hayır anlamında mırıltı çıkarttım zorlukla ve ardından nefesim kendinisini daha fazla tutmama izin vermeyip nefes vererek daha fazla ağlamanı sağladı. Vennesa- Hayır, bu imkansız, taehyung.. ölecek miyim? Telefonda anı duruş yapan bir araba sesi duydum, ardından kapı kapanma sesi ve araba motorunun çalışma sesleri. Tabii bu sırada Taehyung'ta konuşuyordu Taehyung- Saçmalama vennesa bir daha bunu dediğin duymayacağım şimdi kapat şu telefonu ve polisi ara. Vennesa- T-tamam. Kapattım ve tekrar polisin numarasını tuşladım, aradım ve bu sefer başka bir polis açtı. Vennesa: ..... sokağında ..... sitesin de ..... 'da oturuyorum acil bir polis ekibi gerekiyor, bir mafya tarafından evimize baskın yapıldı ve ben şuan da tek başımayım adamlar kaç kişi bilmiyorum sadece çabuk gelmezseniz bu evden cesedimi çıkaracaksınız onu biliyorum lütfen çabuk gelin! Polis- Hemen geliyoruz. Dedi ve telefonu kapattı, kendime çekmiş olduğum dizlerime kollarımı sardım ve kafamı dizime yasladım, göz yaşlarım durmaksızın akmaya devam ediyordu, X: Of!! Diye yine bağırdı, ve yine tahminimce az önce ki bağırışı gibi oldukça yüksek sesliydi. Fakat ben telefonu tuttuğum elimin işaret parmağı ile zar zor kulağımı kapattığım için pek duymamamıştım.
X: Bak sıkıldım artık, sana şimdiye kadar kapıyı aç dahi demedim içerde ne yaşıyorsun anlamıyorum?! Heyy?! Sana sesleniyorum!! Kocanın işini bitireceğim, bana ne senden?! Aç kapıyı da söyle şu herifin yerini!! Yoksa kapıyı kırıp geberteceğim seni!! Bir dediği bir dediğini tutmuyordu, bir an önce kurtulmak istiyordum.. X: Pekâlâ, sen istedin, Kır. İşaret parmağımı kulağımdan çekil kafamı kaldırdım, yüzümde ki kanların çekildiğini hissettim, donup kalan yüzüm, yanağımdan yavaşça süzülen göz yaşımdan huylandığından telefonumu tutuğum elimin tersi ile göz yaşımı sildim, yavaşça dolabın sürgüsünü cektimyve içinden çıktım, kapıya yanaşırken fazlalık olduğu için bu odaya koyduğumuz yemek sandalyesini ses çıkarması için kaldırarak kapının önünde getirdim ve kulbun hemen Altına koydum, bu işe yarıyor muydu? Bilmiyorum, peki az da olsa zaman kazandırıyor muydu? Bilmiyordum, o hâlde bu yaptığım şeyi neden yapmıştım? Onu da bilmiyordum. Kapıya sert bir şekilde vurulduğunda, sertliğinden ve sesinden yola çıkarak bunun bir tekme olduğunu anladım, olduğum yerde irkilirken arkaya doğru küçük bir adım attım, tekrar aynı darbe geldi kapıya, ve ben tekrar aynı şekilde irkilerek geriye gittim, bu birkaç defa tekrarlandığında az önce içinden çıktığım dolapın hemen yanında geldiğimi fark ettim, yine içine girip aynı pozisyona geçtim ve dolabın sürgülü kapağını çekip kapattım. Kapının sağlamlığından mı kıramıyordu, yoksa benim koyduğum sandalyenin bir etkisi varmıydı? Kapının kırılmasını engelleyen ne varsa lütfen olmaya devam etsin.. gözlerimi kapattım, kapalı gözlerim göz yaşlarımı durdurmadı. Aynı tekme, aynı güçle dakikalarca devam etti, X: Hadi!!!! Diye yine fazlasıyla bağırdığında ben yine irkildim, ve yine o kızıma çarptım belimi. Kapının yediği darbeler daha da fazla şiddetlenirken kurulacağını anladım ve bunun korkusu gözlerimden daha da fazla yaş akmasına sebep olan birşeydi. Gözlerim benden bağımsızca kapanmaya başlamıştı, midem bulanmış, başım dönmüştü, açmaya çalıştığım gözlerimin önünde yavaşça kararmaya başladı. --- 𝒯𝒶ℯ𝒽𝓎𝓊𝓃ℊ'𝓉𝒶𝓃 Vennesa'ya söz verdiğim gibi 1-2 saat arasında varmıştım eve, taksi siteye girip evimizin kapısına ilerlerken bizim kapımız da duran polisleri fark ettim, oluş arabasının içine birkaç adam biniyordu, birisi ile polislere birşeyler anlatıyordu, takisinin dumamasını umursamadan kapıyı açtığımda taksici de durdu, cebimde ki parayı çıkartıp koltuğa attım ve ardıma bile bakmadan evimize koştum, hızımı alamayıp duramadığım için evimizin açık kapısına tutunarak durdum, evet polislere birşeyler anlatan kişi tanıdık gelmişti, o düşmanım dı, baskın yapan da oydu tabii, ama şuan onu bile umursamadım ve ortalıkta gözükmeyen vennesa'yı bulmak için eve girdim, salonda da bir iki polis vardı ve neden cinayet olmuş gibi davranıyorlardı, öyle birşey yoktur değil mi? Yaşıyordu vennesa..? Yukarı çıktım hızlıca, odamızda yoktu, giyinme odasına koşarken bir polis merdivenlerden ikişer ikişer çıkıp benim önüme geçti, hayır.. öyle birşey yok.. yaşıyor vennesa! Polis: Bir dakika bey efendi kimsiniz? Taehyung: K-kim taehyung, s-sizi arayan kadın, kim vennesa değil mi? Onun sevgilisiyim, o-o nerde? İyi değil mi?? Polis: Evet bizi arayan kadın kim vennesa, iyi mi bizde bilmiyoruz geldiğimiz de yoktu sanırım pencereden kaçmış biz gelmeden. Taehyung: N-nasıl yani, nasıl yoktu? Polis: Yani biz kaçtığını düşünüyoruz, ama baskın yapan kişi vennesa hanıma zarar vermiş ve bir yere saklamış olabileceğinden onun şuan ifadesi alınıyor, bizde arkadaşlarla aşağı da odaları inceliyoruz. Taehyung: Saçmalamayın! O pislik vennesa'yı birşey yapmadı değil mi?!! Polis bilmiyorum derecesine kafa hareketi yaptığında, gözlerim saniyesinde doldu. Taehyung: Hayır, o.. o.. Telefon konuşmalarımız aklımda yankılandı birkaç saniye, sonra aklıma gelen konuşma ile rahatladım Taehyung: O giysi dolabında saklamıyordu, orada olmalı. Hemen polisi geçip odaya girdim, giysi dolabında ilerledim ve gözümden yaş akmasını umursamayıp sürgülü kapağı çektim, anında ayaklarımın ucuna yığılan beden ile rahatladım, evet buradaydı, sonra ise korktum, yaşıyordu değil mi? Kendi isteği ile girmişti bu dolaba, öldürülüp koyulmamıştı buraya, ya da nefessizlikten ölmemişti? Hemen yere oturdum ve kafasını dizlerimin üstüne koyup saçlarını okşamaya başladım aynı zamanda yalvarıyordum. Taehyung: Vennesa.. bebeğim aç hadi gözlerini, bak geldim.. tehlike yok artık hadi aç gözlerini.. Hafifçe eğilip nefesini dinledim, aynı zamanda elimi boynuna koyup çok hafif bastırdım ve kalp atışını kontrol ettim, evet yaşıyordu, nefes aldığını da duymuştum, kalp atışını da. Nefes verdim, Polis: Kadını bulduk söyle daha fazla konuşturuo zaman kaybetmesinler. Sende ekibi toparla. Polisi işitmeme rağmen hiç umursamadan kucağımda yatan vennesa'nın siyah saçlarını okşamaya başladım, nefes almak çok iyi gelmiş olacak ki saniyeler içerisinde gözlerini açtı, Vennesa: T-taehyung.. Taehyung: Güzelim..? Vennesa: Gelmişsin, sonunda.. Taehyung: Sana hiçbir şey yapmadı değil mi..? Gözlerini benden ayırıp başka bir yere odakladı, sanırım düşünüyordu. Vennesa: Taehyung... ben... be kısa süre sonra bayıldım ki.. ben bayılırken adamı kapıyı kırmaya çalışıyordu, Devam etmeden önce sesiz kaldığımız birkaçı saniye bakışlarım kırılmış olan kapıya ve biraz ilerisinde tert dönmüş sandalyeye kaydı. Vennesa: Ben bayılırken çok az kalmıştı kırılmasına, sonra kırdılar büyük ihtimal. Ama beni dolaptan.. daha yeni sen çıkarıyorsan ya beni bulamamışlar ya da tam o sırada polisler gelmiş.. Hafif doğrulttup sarıldım, Vennesa: Çok korktum, gerçekten öleceğim sandım ne yapacağımı bilemedim.. Taehyung: Bayılmanın üstünden çok az zaman geçmiş olmalı, daha göz yaşların bile kurumamış.. Dedim kıpkırmızı olmuş yüzüne bakarken, kendisi farkında mıydı bilmiyorum ama şuan bile titriyordu.. Vennesa: silahlar patladı önce, sonra saçma sapan laflar etti, Bayılmadan birkaç dakika önceleri o kadar berbattı ki Tae.. tiril tiril titriyordum.. göz yaşlarım bir salise olsun durmadı, o kapıya her tekme attığında ben yerimde sıçradım.. Taehyung: Korkma.. korkma artık asla böyle birşey yaşamayacaksın, seni bir gün, bir saat, bir dakika, bırak dakikayı saniye bile yalnız bırakmayacağım. Vennesa: Ya ölseydim.. Taehyung: Bende öldürüdüm kendimi.. Vennesa'nın gözünden bir damla yaş aktığın da aynı şey benim içinde geçerli oldu. Tekrar sarıldık ve kafasını omzuna koydu, Taehyung: Çok özür dilerim.. benim mafyalığım yüzünden sana birşey olsaydı gerçekten alırdım kendi canımı da, ama önce o p!ci öldürürdüm.. Vennesa: Bir daha gitme yeter.. beni de götür ya da.. taşımalımı bu evden..? Taehyung: Sen kendini nasıl güvende hissedeceksen öyle olsun çiçeğim.. Sarılmayı hiç bırakmamıştır bunları konuşurken, cümlemi bitirdiğim de kafasını daha rahat olacak şekilde koydu omzuma, aynı zamanda kollarını da daha sıkı sardı bana. Bende aynısını onun için yaptım ve kulağına sesizce Taehyung: Seni, çok seviyorum.. Dedim, Vennesa: Bende seni çok seviyorum.. Fısıldayarak cevap verdi. Gülümsedim. --SON--
![Felix "Unfair" | [Stray Kids : SKZ-PLAYER]](http://i.ytimg.com/vi/Oswujxm2Ag0/mqdefault.jpg)
🗝️ Oppacı değilim uzatma.
🗝️ İstek yazıyorum 💌
🗝️ Yazım yanlışlarını olabilir üzgünüm..
🗝️ Sadece BTS'e yazıyorum ☘️
🗝️ Smut yazmıyorum.
🗝️ Emeğimin karşılığını alamıyorum lütfen abone ol♡
🗝️ Kim Taehyung~
🗝️ Kim Vennesa~
🗝️ İstek Hikâye~
▫️𝓑𝓪𝔂𝓪𝓷_𝓟𝓪𝓻𝓴▫️
〰️ 🄷🄸🄺🄰🅈🄴 〰️
Venn- Yeter ki sen iste yaparım tabii!
Taehyung benim bu tepkime karşı kahkaha attığın da ben sadece hayranlıkla ona bakmaya devam ettim, şuan iş için yurtdışındaydı bu gün yanımda olmadığı 2. Günün akşamıydı, Kısa süre onsuz olsamsa onu çok özlemiştim o da beni özlemiş olacak ki benden önce o aramıştı, az önce bana geri geldiğin de benim ona yemek yapmamı istemişti bende bu cevabı vermiştim. Normalde yapmıyordum çünkü yardımcılar vardı ve onlar yapıyordu, ama taehyung ile konuşmamıza göre onun geleceği gün yardımcılara izin verecektim ve evde yalnız ikmiz kalacaktık bu yüzden de yemekleri ben yapacaktım.
Venn- Taehyung ne zaman geleceksin?
Dedim dudağımı büzüp bebek taklidi yaparak
Taehyung- Aslında bugün toplantı iptal olmasa yarın da kalacak sonra ki gün gelecektim ama toplantı yapacağımız adamlar bir nedenden dolayı gelemeyeceklerini söylediler..
Venn- Ya.. ne sebebimiş bu!
Taehyung- Bilmiyorum ki bebeğim bize de sadece bir nedenden dolayı dediler. Yani toplantı yarın olacak sonra ki günde dosyalar ve sıkıntı çıkmasın diye burada kalacağım sonra ki gün geleceğim.
Cevap vermek yerine dudağımı büzmeye devam etmiştim
Taehyung- Bakma öyle bebeğim..
Venn- Tamam tamam..
Taehyung- Bak geleceğim gün yardımcılar evde olmasın.
Venn- Nedenmiş o?
Diye sordum sebebini bildiğim halde, alay edercesine.
Taehyung- Çünkü yalnız kalalım istiyorum.
Venn- Yalnız kalırsak ne olacak?
Taehyung- Hiçbir şey, sadece yalnız kalmış olacağız ve daha rahat davranacağız, sanki bilmiyorsun sebebini.
Kahkaha attım,
Venn- Şaka yapıyorum ya, biliyorum benim mafya sevgilimin yardımcılarının yanında rahat hissetmediğini,
Taehyung- O zaman neden soruyorsun kızım?
Diyerek hafif azarlar gibi yapmıştı, Taehyung mafyaydı ama ben onun mafya tarafı ile hiçbir zaman karşılaşmadım. Tekrar kahkaha attım ve cevap verdim
Venn- Öylesine sordum tae-shii!
Taehyung- Sinir etmek istiyorsun yani?
Venn- Hayııırrr! Alakası yok, sinir etmek istemiyorum.
Dedim yalan söylediğimi belli edecek bir şekilde
Taehyung- Hmm kesin kesin, kapatıyorum ben.
Venn- Ya tae! Şaka yapıyorum ne var!
Güldü ve
Taehyung- Tamam tamam anladım onu ama şimdi işim var ben seni yine arayacağım,
Dedi, anında yüzüm düştü ve dudak büzdüm
Venn- Of ya.. tamam o zaman sonra konuşuruz.
Dedim bakışlarımı kaçırarak,
Taehyung- Aaa! Hadi ama tekrar ararım seni hemen surat asma!
Venn- Peki peki.. zaten bende duş alacaktım..
Taehyung- Bana bu önemli bilgiyi verdiğin için çok teşekkür ederim sevgilim,
Gözlerimi şaşkınlıkla ardına kadar açıp ona baktım
Venn- Ya taehyung!!
Taehyung- Tamam.. birşey demedim, kapatıyorum o zaman.
Venn- Hmhm,
Taehyung- Öptüm bebeğim görüşürüzz
Venn- Görüşürüz yakışıklım.
El salladım o da el salladı ve ardından kapattı, o kapattıktan birkaç salise sonra leptob'un da şarjı bittiği için kapandı, bende boş ekranla bakışmaya başladım. Halim yoktu epey yorgundum işte bu yüzden şuan da kalkmak yerine siyah ekranla bakışıyordum çünkü bu sırada güç toplamaya çalışıyordum. Bir kaç saniye sonra nefes verdim ve ayağa kalktım ardından duşa yöneldim.
__
Sıcak su çok iyi gelmişti saçımda ki şampuanı su ile duruladıktan sonra duşa kabinden çıktım ve havluya sarıldım. Giyinme odasına girdim ve alışkanlık olduğundan kapıyı kilitledim, altıma siyah kısa bir şort üstüme de beyaz bir sweat buldum tam giyinirken silah sesleri ard arda gelmeye başladı, her bir silah sesinde yerimden sıçrarken gözlerim korku ile açılmıştı, ardından kapının kulp sesini duydum, korku ile hızlıca sweati üstüme geçirdim. Kapıya yaklaştım ve kulbu elim ile kavradım.
Venn: T-ta-
Daha bir kelime bile söyleyemeden bir kahkaha duydum, anladım ki kahkahayı atan kişi taehyung değildi, bir başkasıydı, korumalar olamazdı çünkü onlar hiçbir zaman eve girmezdi girse bile neden kahkaha atsınlar ki.. o an hayatım için hissettiğim endişeyle omurgamdan aşağı korku dolu bir ürperti indi, kahretsin.. başıma çok kötü şeyler gelecekti..
X: Hadi ama, beni taehyung sanmış olamazsın? Oh, bir dakika yoksa taehyung sana kötü şeyler yaptığı için mi beni o sansın?
Kurduğu cümleden hiçbir şey anlamadığım birkaç saniyenin sonunda kaşlarımı çatım, Taehyung'un bana şiddet uyguladığını iddia ediyordu, gözlerim istemsizce dolmuştu, çünkü tehlikedeydim, bu taehyung veya koruma değildi, yabancı birinin bu eve girebilmesi için de hem Taehyung'un hem de korumaların olmaması gerekirdi, taehyung zaten yoktu, demek ki artık korumalar da yoktu, o hâlde.. beni kim koruyacaktı? Ya da beni biri korumalımıydı? Veya korunmam gerekirse ben kendimi koruyabilecek miydim? Neden gelmişti ki? Düşman mıydı? Bana zarar verecek miydi? Taehyung'un gitmiş olduğunu öğrenip bana zarar vermek için mi gelmişti yoksa Taehyung'un evde olduğunu sanıp çatışma çıkarmaya mı?
X: Hadi ama, konuşsana? Neyse, konuşmayada bilirsin, ne bok yersen ye. Taehyung nerde?
Kafamda ki onlarca sorudan bir tanesinin cevabını almıştım, Taehyung'un evde olduğunu sanıp çatışma çıkarmaya gelmişti. İçinde bulunduğum durum dilimin tutulmasını, göz yaşlarımı akmasını sağlarken ben sadece olduğum yerde duruyordum.
X: Sanırım dilini yuttu, gidip diğer odalara bakın.
Benden başka birisi ile de konuştuğuna göre, gerçekten çatışmaya gelmişti.. peki.. şimdi ne olacaktı? Korku ile bir iki adım gerileyip giyinme dolabının önünde ki küçük koltuğa bıraktığım telefonumu elime aldım, ellerim titriyordu, göz yaşlarım telefonun ekranına damlıyordu, hız yaşlarım aynı zaman da görüş acımı bulanıklaştırdığı için zar zor görüyordum ekranı, adım sesleri gelmeye başlayınca kapıya hızlı bir bakış attım ve gözyaşlarımı silip Taehyung'u rehberde buldum, ardından aradım, birkaç saniye çaldı, açmamasın dan korkuyordum, ama açarsa ne diyeceğimi de bilmiyordum, ona şuan baskın yapıldığını söylesem ne yapardı? Belki buraya gelirdi, ama onun gelmesi saatlar sürerdi, bu süre içinde ben ne yapacaktım? Korkuyordum ve ne yapmam gerektiğini bilmiyordum, çalmaya devam eden telefon açılmıyordu, neden polisleri araladığım kafama dank ettiğinde aramayı sonlandırma tuşuna bastım, evet bastım ve kapandı ama ben kapatmadan bir saniye önce taehyung aramayı cevaplamıştı, bunu umursamadan polisin numarasını tuşladım, bir kaç saniye içinde açıldı. Dudaklarımı araladım ve birşeyler söylemek istedim ama sadece istedim, çünkü içinde bulunduğum giyinme odasının kapısına atılan yumruk buna engel olmuştu, aynı gözümden ard arda yaş düştü, konuşmak için araladığım dudaklarım ve telefonu tuttuğum ellerim titriyordu,
Polis: E-
Polis bey ağzını açtığında anda telefonu kapatmıştım, buna sebep olan şey ise polis ile aynı anda konuşmaya başlayan mafya olmuştu.
X: Bana bak, sesini duydum, içerdesin anladık! Sana birşey yapmayacağız sevgilin veya kocan her neyse artık onun canını alıp gideceğiz o kadar, hadi söyle, nerde kocan?
Hâlâ ne demem, ne yapmam gerektiğini bilmiyordum. Titreyen ellerim de başka bir titreme hissettiğim de telefonumun ekranına baktım, Taehyung arıyordu. Aramayı cevapladım ve odanın kapıya uzak olan köşesine gittim, sanki birşey fark edecekmiş gibi geçtiğimiz köşeye çömelip sağ omzumu duvara yasladım.
Taehyung- Alo sevgilim? Ne oldu-
Venn- T-ta-taeh-taehyubg l-lütfen sesiz ol..
Taehyung- V-vennesa, sen ağladın mı?!
Dedi aynı ses tonu ile,
Venn- Taehyung sesiz ol..
Taehyung- A-ama neden, vennesa sen iyi misin?
Ağlamam artık hız ve yoğunluk sınırını aşmış hıçkırıklara karışmıştı,
Venn- Taehyung e-evde biri var, k-ki-kim olduğunu bilmiyorum, seni arıyor, canını almak istiyor.
Taehyung- S-se-sen, sen peki nerdesin şuan?!
Venn- Giyinme -o-oda-odasın-odasındayım, kapı kilitli ve ben dolabın i-içindeyim,
Evet, tam olarak dolabın içindeydim, taehyung ile konuşurken kapının önünde nefes verme ve adım sesleri çoğalmıştı ve ben gittikçe korkuyordum bu yüzden az önce dolaba girmiştim. Taehyung'un konuşmamasından anlamıştım ki şaşırmış ve korkmuştu, belki de sinirlenmişti fazlasıyla.
X: Of yeter konuşacaksan konuş yoksa seni de gebertirim!!!
Diye fazlasıyla bağırdığında emin oldum ki bu bağırışma evin tüm odalarında yankılanmış hatta yan daireye ulaşmıştı. Ben ise korkuyla olduğum yerde sıçramış kıyafet dolabının neresi olduğunu bilmediğim bir yerine çarparak belimin fazlasıyla açılmasına sebep olmuştum. Tabii bu acı ağzımdan acı dolu bir mırıltı kaçmasına sebap olmuştu, aynı zamanda göz yaşlarım tekrar ard arda akmıştı.
Taehyung- Lanet olası pislik herif!
Şimdiye kadar sesiz ağlamış olsamsa hıçkırıklara karışan ağlamam bu bağırmadan ve bu açıdan sonra buna izin vermemiş mırıltılar eşliğinde ağlamama sebep olmuştu.
Taehyung- Vennesa.. bebeğim korkma.. sana hiçbir şey yapamaz tamam mı? Ben buna asla izin vermem, şimdi ben otelden çıkıyorum ve yola koyuluyorum, sende polisi arıyorsun ve odadan çıkmıyorsun, şimdi sakin ol, dolaptan çıkarıp ve nefes al, sakin ol, birşey olmayacak..
Venn- Sen gelene kadar ne olacaksa olur taehyung, saatler sürüyor yol..
Taehyung- Sen bunları düşünme bebeğim, sana zarar gelmemesi için ne gerekirse yapar en kısa zamanda varırım yanına, bak emin ol sadece 1-2 saat içinde yanında olacagim, anlaştık mı?
Hayır anlamında mırıltı çıkarttım zorlukla ve ardından nefesim kendinisini daha fazla tutmama izin vermeyip nefes vererek daha fazla ağlamanı sağladı.
Vennesa- Hayır, bu imkansız, taehyung.. ölecek miyim?
Telefonda anı duruş yapan bir araba sesi duydum, ardından kapı kapanma sesi ve araba motorunun çalışma sesleri. Tabii bu sırada Taehyung'ta konuşuyordu
Taehyung- Saçmalama vennesa bir daha bunu dediğin duymayacağım şimdi kapat şu telefonu ve polisi ara.
Vennesa- T-tamam.
Kapattım ve tekrar polisin numarasını tuşladım, aradım ve bu sefer başka bir polis açtı.
Vennesa: ..... sokağında ..... sitesin de ..... 'da oturuyorum acil bir polis ekibi gerekiyor, bir mafya tarafından evimize baskın yapıldı ve ben şuan da tek başımayım adamlar kaç kişi bilmiyorum sadece çabuk gelmezseniz bu evden cesedimi çıkaracaksınız onu biliyorum lütfen çabuk gelin!
Polis- Hemen geliyoruz.
Dedi ve telefonu kapattı, kendime çekmiş olduğum dizlerime kollarımı sardım ve kafamı dizime yasladım, göz yaşlarım durmaksızın akmaya devam ediyordu,
X: Of!!
Diye yine bağırdı, ve yine tahminimce az önce ki bağırışı gibi oldukça yüksek sesliydi. Fakat ben telefonu tuttuğum elimin işaret parmağı ile zar zor kulağımı kapattığım için pek duymamamıştım.
X: Bak sıkıldım artık, sana şimdiye kadar kapıyı aç dahi demedim içerde ne yaşıyorsun anlamıyorum?! Heyy?! Sana sesleniyorum!! Kocanın işini bitireceğim, bana ne senden?! Aç kapıyı da söyle şu herifin yerini!! Yoksa kapıyı kırıp geberteceğim seni!!
Bir dediği bir dediğini tutmuyordu, bir an önce kurtulmak istiyordum..
X: Pekâlâ, sen istedin, Kır.
İşaret parmağımı kulağımdan çekil kafamı kaldırdım, yüzümde ki kanların çekildiğini hissettim, donup kalan yüzüm, yanağımdan yavaşça süzülen göz yaşımdan huylandığından telefonumu tutuğum elimin tersi ile göz yaşımı sildim, yavaşça dolabın sürgüsünü cektimyve içinden çıktım, kapıya yanaşırken fazlalık olduğu için bu odaya koyduğumuz yemek sandalyesini ses çıkarması için kaldırarak kapının önünde getirdim ve kulbun hemen Altına koydum, bu işe yarıyor muydu? Bilmiyorum, peki az da olsa zaman kazandırıyor muydu? Bilmiyordum, o hâlde bu yaptığım şeyi neden yapmıştım? Onu da bilmiyordum. Kapıya sert bir şekilde vurulduğunda, sertliğinden ve sesinden yola çıkarak bunun bir tekme olduğunu anladım, olduğum yerde irkilirken arkaya doğru küçük bir adım attım, tekrar aynı darbe geldi kapıya, ve ben tekrar aynı şekilde irkilerek geriye gittim, bu birkaç defa tekrarlandığında az önce içinden çıktığım dolapın hemen yanında geldiğimi fark ettim, yine içine girip aynı pozisyona geçtim ve dolabın sürgülü kapağını çekip kapattım. Kapının sağlamlığından mı kıramıyordu, yoksa benim koyduğum sandalyenin bir etkisi varmıydı? Kapının kırılmasını engelleyen ne varsa lütfen olmaya devam etsin.. gözlerimi kapattım, kapalı gözlerim göz yaşlarımı durdurmadı. Aynı tekme, aynı güçle dakikalarca devam etti,
X: Hadi!!!!
Diye yine fazlasıyla bağırdığında ben yine irkildim, ve yine o kızıma çarptım belimi. Kapının yediği darbeler daha da fazla şiddetlenirken kurulacağını anladım ve bunun korkusu gözlerimden daha da fazla yaş akmasına sebep olan birşeydi. Gözlerim benden bağımsızca kapanmaya başlamıştı, midem bulanmış, başım dönmüştü, açmaya çalıştığım gözlerimin önünde yavaşça kararmaya başladı.
---
𝒯𝒶ℯ𝒽𝓎𝓊𝓃ℊ'𝓉𝒶𝓃
Vennesa'ya söz verdiğim gibi 1-2 saat arasında varmıştım eve, taksi siteye girip evimizin kapısına ilerlerken bizim kapımız da duran polisleri fark ettim, oluş arabasının içine birkaç adam biniyordu, birisi ile polislere birşeyler anlatıyordu, takisinin dumamasını umursamadan kapıyı açtığımda taksici de durdu, cebimde ki parayı çıkartıp koltuğa attım ve ardıma bile bakmadan evimize koştum, hızımı alamayıp duramadığım için evimizin açık kapısına tutunarak durdum, evet polislere birşeyler anlatan kişi tanıdık gelmişti, o düşmanım dı, baskın yapan da oydu tabii, ama şuan onu bile umursamadım ve ortalıkta gözükmeyen vennesa'yı bulmak için eve girdim, salonda da bir iki polis vardı ve neden cinayet olmuş gibi davranıyorlardı, öyle birşey yoktur değil mi? Yaşıyordu vennesa..? Yukarı çıktım hızlıca, odamızda yoktu, giyinme odasına koşarken bir polis merdivenlerden ikişer ikişer çıkıp benim önüme geçti, hayır.. öyle birşey yok.. yaşıyor vennesa!
Polis: Bir dakika bey efendi kimsiniz?
Taehyung: K-kim taehyung, s-sizi arayan kadın, kim vennesa değil mi? Onun sevgilisiyim, o-o nerde? İyi değil mi??
Polis: Evet bizi arayan kadın kim vennesa, iyi mi bizde bilmiyoruz geldiğimiz de yoktu sanırım pencereden kaçmış biz gelmeden.
Taehyung: N-nasıl yani, nasıl yoktu?
Polis: Yani biz kaçtığını düşünüyoruz, ama baskın yapan kişi vennesa hanıma zarar vermiş ve bir yere saklamış olabileceğinden onun şuan ifadesi alınıyor, bizde arkadaşlarla aşağı da odaları inceliyoruz.
Taehyung: Saçmalamayın! O pislik vennesa'yı birşey yapmadı değil mi?!!
Polis bilmiyorum derecesine kafa hareketi yaptığında, gözlerim saniyesinde doldu.
Taehyung: Hayır, o.. o..
Telefon konuşmalarımız aklımda yankılandı birkaç saniye, sonra aklıma gelen konuşma ile rahatladım
Taehyung: O giysi dolabında saklamıyordu, orada olmalı.
Hemen polisi geçip odaya girdim, giysi dolabında ilerledim ve gözümden yaş akmasını umursamayıp sürgülü kapağı çektim, anında ayaklarımın ucuna yığılan beden ile rahatladım, evet buradaydı, sonra ise korktum, yaşıyordu değil mi? Kendi isteği ile girmişti bu dolaba, öldürülüp koyulmamıştı buraya, ya da nefessizlikten ölmemişti? Hemen yere oturdum ve kafasını dizlerimin üstüne koyup saçlarını okşamaya başladım aynı zamanda yalvarıyordum.
Taehyung: Vennesa.. bebeğim aç hadi gözlerini, bak geldim.. tehlike yok artık hadi aç gözlerini..
Hafifçe eğilip nefesini dinledim, aynı zamanda elimi boynuna koyup çok hafif bastırdım ve kalp atışını kontrol ettim, evet yaşıyordu, nefes aldığını da duymuştum, kalp atışını da. Nefes verdim,
Polis: Kadını bulduk söyle daha fazla konuşturuo zaman kaybetmesinler. Sende ekibi toparla.
Polisi işitmeme rağmen hiç umursamadan kucağımda yatan vennesa'nın siyah saçlarını okşamaya başladım, nefes almak çok iyi gelmiş olacak ki saniyeler içerisinde gözlerini açtı,
Vennesa: T-taehyung..
Taehyung: Güzelim..?
Vennesa: Gelmişsin, sonunda..
Taehyung: Sana hiçbir şey yapmadı değil mi..?
Gözlerini benden ayırıp başka bir yere odakladı, sanırım düşünüyordu.
Vennesa: Taehyung... ben... be kısa süre sonra bayıldım ki.. ben bayılırken adamı kapıyı kırmaya çalışıyordu,
Devam etmeden önce sesiz kaldığımız birkaçı saniye bakışlarım kırılmış olan kapıya ve biraz ilerisinde tert dönmüş sandalyeye kaydı.
Vennesa: Ben bayılırken çok az kalmıştı kırılmasına, sonra kırdılar büyük ihtimal. Ama beni dolaptan.. daha yeni sen çıkarıyorsan ya beni bulamamışlar ya da tam o sırada polisler gelmiş..
Hafif doğrulttup sarıldım,
Vennesa: Çok korktum, gerçekten öleceğim sandım ne yapacağımı bilemedim..
Taehyung: Bayılmanın üstünden çok az zaman geçmiş olmalı, daha göz yaşların bile kurumamış..
Dedim kıpkırmızı olmuş yüzüne bakarken, kendisi farkında mıydı bilmiyorum ama şuan bile titriyordu..
Vennesa: silahlar patladı önce, sonra saçma sapan laflar etti, Bayılmadan birkaç dakika önceleri o kadar berbattı ki Tae.. tiril tiril titriyordum.. göz yaşlarım bir salise olsun durmadı, o kapıya her tekme attığında ben yerimde sıçradım..
Taehyung: Korkma.. korkma artık asla böyle birşey yaşamayacaksın, seni bir gün, bir saat, bir dakika, bırak dakikayı saniye bile yalnız bırakmayacağım.
Vennesa: Ya ölseydim..
Taehyung: Bende öldürüdüm kendimi..
Vennesa'nın gözünden bir damla yaş aktığın da aynı şey benim içinde geçerli oldu. Tekrar sarıldık ve kafasını omzuna koydu,
Taehyung: Çok özür dilerim.. benim mafyalığım yüzünden sana birşey olsaydı gerçekten alırdım kendi canımı da, ama önce o p!ci öldürürdüm..
Vennesa: Bir daha gitme yeter.. beni de götür ya da.. taşımalımı bu evden..?
Taehyung: Sen kendini nasıl güvende hissedeceksen öyle olsun çiçeğim..
Sarılmayı hiç bırakmamıştır bunları konuşurken, cümlemi bitirdiğim de kafasını daha rahat olacak şekilde koydu omzuma, aynı zamanda kollarını da daha sıkı sardı bana. Bende aynısını onun için yaptım ve kulağına sesizce
Taehyung: Seni, çok seviyorum..
Dedim,
Vennesa: Bende seni çok seviyorum..
Fısıldayarak cevap verdi. Gülümsedim.
--SON--
MÜÜÜÜQQQQOOOO olmuş bu müüqqqq harikkaaaaa❤❤❤❤❤❤❤🎉🎉🎉🎉🎉🎉🎉klavyene ellerine parmaklarına sağlıkk🥰
Ne aģlaması gözüme aksiyon ve romantiklik kaçtı
Çok güzel
Agagga çok teşekkür ederimmm, yine şaheser yaratmışsınn♡
Senin okuluna nakil olduğunda zorbalık gördüğünü öğrenirin yeni bölümü gelsin lütfen
Mükemmelto olmuş ellerine sağlık ❤
İlkkk
Çok gûzel Olmuş 💗🎧✨😢
Eeee nerdeee