Размер видео: 1280 X 720853 X 480640 X 360
Показать панель управления
Автовоспроизведение
Автоповтор
ผมชอบนะ คนทำงานอย่างเดียว แล้วยิ่งงานดีด้วย แล้วไม่เอาเวลาไปเม้าท์หรือเสือกเรื่องชาวบ้าน
มีความสุขจริงๆหรอที่ทำงานอย่างเดียว
@@Ntpk123 มีความสุขได้ครับ ถ้าเป็นงานที่เราชอบงานที่เรารัก
@@Ntpk123 ทำงานก็คือทำงานครับ
เราเป็นคนหนึ่งที่เข้าใจน้องผู้ชายนะที่บอกมองไม่ชัด ไม่แน่ใจว่าใคร แต่มันมีจริงๆนะคนที่จำหน้าใครไม่ค่อยได้เพราะสายตาแอบสั้น ไม่ก็ถ้าไม่เจอบ่อยก็จำหน้าไม่ค่อยได้ ถ้าไม่ทัก เราไม่เพ็งดูก็ไม่รู้ว่าใคร อย่าไปมองว่าเขาอ้าง เพราะมันมีจริงๆ
ผมคนนึงอ่ะที่จำหน้าใครไม่ได้ จะจำจากเอกลักษณ์ของคนๆนั้น สมมติมีคนใส่แว่นผมจะจำหน้าตอนใส่แว่น ถ้าเขาถอดแว่นผมจะจำไม่ได้เลยว่าใคร
มันคือข้ออ้างของคน"หยิ่งยโสคะ"
ใช่ผมก็เป็น ถ้าไม่เพ่งตามองหน้าคนอื่นจะเบลอๆ ขนาดเพื่อนสนิทตัวเองเดินมาอยู่ฝั่งตรงข้ามถนนเราก็มองแล้วนะแต่หน้ามันเบลอๆก็อาจจะทักผิดคนเลยไม่สน แต่เพื่อนมันก็เดินตามมาทัก 555
@@iceburn7496 เขาเรียกสายตาสั้น แล้วคนสายตาสั้นอ่ะ เวลาทักใครมันผิดบ่อยมากเพราะมองเห็นไม่ชัด ถ้าจะให้มองนานๆ คนอื่นก็อาจจะคิดว่าหาเรื่องได้อีก มันเลยทำให้เขาสูญเสียความมั่นใจไปด้วย ผมก็เป็นอยู่#ค่ะ/คะ จะแซะคนอื่น พิมพ์ให้ถูกก่อน
จริงค่ะ บางทีกลัวทักไปเขาไม่ทักกลับเราก็เฟล
สมัยพ่อผมยังอยู่แกเป็นหัวหน้างานที่มีลูกน้องเยอะ พ่อผมสอนว่า เวลาจะตักเตือนลูกน้องให้เรียกมาคุยกันแค่ 2 คน แต่เวลาชมให้ชมในที่หมู่มาก
นึกถึงคำพี่เหว่ง ตอนออกรายการใต้โต๊ะทำงาน คุนทั้งบริษัทจำเค้าแค่คนเดียวแต่กลับกันน้องเข้ามาฝึกงานคนเดียวต้องจำพวกคุนกี่คน ควรจะทำตัวเป็นรุ่นพี่ที่ดีก่อนรึเปล่า ควรเข้าไปแนะนำตัวว่าชื่ออะไรเป็นยังไง เพราะยังไงแรกๆน้องเค้าไม่รู้จักใครหรอกเพราะเค้าเข้าไปคนเดียว ละก็คงเป็นพวกพูดไม่เก่ง สื่อสารกับคนในสังคมไม่เป็นมันเลยออกมาแบบนี้
มันก็อาจจะใช่ โลกส่วนตัวสูงก็แค่ข้ออ้าง เพราะอะไรรู้ไหม บริษัทไม่ใช่บ้าน ณ ที่ๆคุณอยู่คือสังคม มันไม่มีความเป็นส่วนตัวอยู่เเล้ว ตามหลักรุ่นพี่แนะนำตัวอ่ะถูกเเล้ว แต่ถ้าคนล่ะแผนก คุณต้องเดินเข้าไปทักเอง ถ้ามีงานในกับแผนกนี้ คุณก็ต้องเดินเข้าไปทักไปเสนองาน แล้วการทำงานทำกันเป็นทีม ไม่ใช่คนเดียว คุณจะเงียบไม่ได้ การเสนอไอเดียก็สำคัญ คุณต้องเข้าสังคมให้เก่ง เพราะมันมีผลต่อการคิดงาน จะไม่มีใครเชื่อถือคุณ มันก็เหมือนกฎรุ่นพี่คุมรุ่นน้องอ่ะแหละ มันจะมีรุ่นพี่ที่ฟังและไม่ฟัง
@@stop3564 ในงานทุกวันนี้ เขาแข่งขันกันแค่งานนิ เขาไม่ได้แข่งขันกันด้วยความประจบสอพอ อีกอย่างอย่าอ้างรุ่นเลย เด็กเขามุ่งมั่นคืองาน แล้วเด็กก็ไม่ได้อยากเข้าหาผู้บริหาร มองแล้วมันคนละชั้น เขาก็ทำตัวถูกแล้ว ไม่จำเป็นต้องทักหรือเข้าไปประจบ
@Dilve Tam คำว่าประธานบริษัท มันคือสูงที่สุดนะ ไม่จำเป็นที่เด็กจะต้องเข้าไปหาเลย ระดับมันต่างมาด เรื่องงานน้องก็ไม่มีปัญหา มันไม่จำเป็นต้องทำแบบที่โพสต์ออกมาเลย อีกอย่าง ทำงานเสร็จก็กลับบ้าน สังคมกับเพื่อนฝูงก็มี คนที่ทำงานรู้จักกันแค่ที่ทำงาน พอลาออกก็เหมือนคนไม่รู้จักกันแล้ว คิดเยอะไปทำไม เอาแค่งานดีกว่ามั๊ย
@Dilve Tam เอ่าเขาก็บอกอยู่ นี่ฟังที่เขาอ่านโพสต์จบมั๊ยนิ เด็กมันเรื่องงานหรือออกคงามคิดเห็นไม่มีปัญหา กลับเข้าไปฟังใหม่นะ เด็กมันแค่ไม่ทักทายไม่อยากจะเสวณากับใคร ประเด็นมันอยู่ตรงนี้จ๊ะ กลับไปฟังใหม่แล้วตีความให้แตกก่อนมาตอบนะ
@Dilve Tam น้องเขามาฝึกงาน เขาไม่ได้บอกสะหน่อยว่าเขาจะอยู่ต่อ ยิ่งโพสต์รังแกเด็กแบบนี้ ไม่จำเป็นที่เด็กรุ่นใหม่เก่งๆจะทำงานด้วยเลย บริษัทต่างชาติ ต้องการตัวมาก อย่างเราก็ทำงานกับต่างชาติ คุยหรือสั่งงานก็เฉพาะแผนก เข้าพบผู้บริหารบ้าง แต่ไม่จำเป็นต้องทำตัวสนิท เด็กมาฝึกงานไม่ได้จะอยู่ต่อ ฝึกงานเสร็จน้องเขาอาจจะไปเรียนต่อหรือไปทำงานที่อื่น อย่าไปคาดหวังว่าเด็กต้องเป็นแบบนั้นแบบนี้ นี่มันสมัยไหนแล้ว การมาโพสต์แบบนี้คุณเป็นระดับผู้บริหารแต่คุณทำตัวแบบนี้หรอ? น่าจะมีมุมมองที่ดีหกว่านี้นะ
ไม่เห็นด้วยกับการนำใครมาแขวนหรือประจานอยู่แล้วครับ มองส่วนดีของน้องฝึกงานดีกว่า บางครั้งน้องเขาอาจไม่ถนัดพูดคุยกับใครมากกว่าต้ังใจทำงานที่ได้รับมอบหมายให้เสร็จ ความคิดเห็นส่วนตัวครับ.
@watched with kapwing เรื่องนี้เป็นบทเรียนให้หัวหน้าองค์กรต้องศึกษาบริบทของสังคมให้มากขึ้นครับ มนุษย์มีความหลากหลายทางด้านบุคลิกภาพ หากเสริมเพิ่มเติมกับคนในองค์กร ลำพังแค่การพูดคุยโน้มน้าวจิตใจให้เห็นถึงประโยชน์ของการเข้าสังคมน่าจะเพียงพอแล้วหละครับ👍.
บางที.." เข้าเมืองตาหลิ่วต้องหลิ่วตาตาม"โดยส่วนตัวเราเองก็เป็นคนไม่ชอบเข้าสังคมแถมไม่ค่อยมีหัวข้ออะไรจะคุยกับเขาด้วยแต่เวลาเห็นคนที่รู้จักหรือคนที่ทำงานด้วยก็ต้องแบบ พยักหน้าบ้างหวัดดีบ้าง ไรงี้ เคสนี้ เป็นเคสที่ดี ก็ถือได้ศึกษา ถือว่าได้ปรึกษาหารือหาทางออกร่วมกัน ปรับความเข้าใจ
เราจะโดนดราม่ามั้ย ถ้าเราบอกว่า เราเข้าใจคุณหนุ่ยการที่ทำงานเก่ง แต่ถ้าคุณจะไม่สื่อสารกับใครเลยขนาดนี้ มันอาจจะส่งผลเสียกับงานในอนาคตการทำงานในออฟฟิศ คุณต้องทำงานร่วมกับคนอื่น ถ้าปิดกั้นตัวเองขนาดนั้น คนรอบข้างจะอึดอัดนะถ้าไม่อยากพูดอะไร แค่ยิ้มกลับไปก็พอ แต่ก็เห็นด้วยกับคนอื่นที่ว่า ให้คุยกับน้องเขาโดยตรง ดีกว่าจะมาโพสท์ให้คนอื่นเห็นแบบนี้
เราก็คิดแบบนั้นนะคะ จริงๆ มันคงจะไม่ดราม่าเลยถ้าเริ่มด้วยการพูดคุยกันอย่างเป็นส่วนตัวกันก่อน
เห็นด้วยมากค่ะ ที่ว่าไม่สมควรเอามาแขวนเลย
+1 จริงครับ เห็นด้วยสุดๆเลย ไม่สื่อสารเลยมันก็ไม่ได้เพราะมันมีผลเสียจริงคนรอบข้างอึดอัดแน่นอน และคุยโดยตรงก็ดีกว่าครับ
แต่เขาบอกว่าทำงานดี แสดงว่างานกลุ่มเขาก็คงคุยตามปกติรึป่าวครับ ไม่งั้นจะเรียกว่าทำงานออกมาดีทุกครั้งได้ไง
ผมก็เห็นด้วยกับคุณ
ถ้าผมมีบริษัท ผมอยากได้คนแบบนี้ เยอะๆ เลยครับ วันๆทำงาน ไม่ต้องไปยุ่งเรื่องชาวบ้าน แต่ผมก็ไม่รุ้ว่า มันอาการหนักขนาดไหน น่ะสิ
จริงครัย ทำงานอย่างเดียวเเถมส่วนใหญ่งานดีด้วยข้อเสียคือคนพวกนี้จะค่อนข้างสะสมความเครียดเเต่มันก็ไม่ใช่ปัญหาที่เราต้องไปเดือดร้อนอยู่ดี กลับกันพวกคุยเก่งคุยสนุกเรากลับต้องไปคอยช่วยงานเพราะสนิท จะไม่ช่วยก็หาว่าไม่มีน้ำใจอีก
ใช่ครับ ผมว่าบางทีคุณหนุ๋ยเค้าก็คิดว่าคนอื่นต้องเป็นเหมือนเค้ารึเปล่าครับ?
ยอมรับว่าเป็นอินโทรเวิดแล้วคือพ่อบังคับให้ไปร้านไปขายของเจอสังคมคือมันอึดอัดนะบางทีไม่อยากทักใครไม่อยากพูดกับใครสุดๆพูดแล้วเหนื่อยอะเวลาเจอสังคมเวลาเจอคนเยอะๆอยากมาชาจต์พลังแบบอยู่คนเดียวเจอสังคมแล้วปวดหัวจริงๆค่ะนินทาใครไม่เคยนินทาเพราะไม่อยากยุ้งเรื่องใครแล้วยอมรับว่ายุ้งแล้วเหนื่อยทั้งกายทั้งใจคุยเรื่องแมวเรื่องหนังกับเพื่อนดีกว่าสุขใจ5555
พูดแบบนี้แสดงว่าเด็กน้อยไม่เคยทำงานจริงๆ เดี๋ยวโตไปเจอสภาพมีแต่คนไม่สนหัวใครอยู่ด้วยกันแบบนั้น เดี๋ยวรู้เลยจ๊ะ เหอๆ
เคยเห็นลุงคนสวนที่ทำงาน ยืนรดน้ำต้นไม้ใครผ่านไปผ่านมาแกก็จะคุยๆคนนึง 20 30นาที ต้นไม้แทบสำลักน้ำตาย 555
คนเรามันไม่ได้สมบูรณ์เเบบไปทุกเรื่องหรอก เขามาเรียนรู้งานไม่ได้มาฝึกเข้าสังคม ทำงานได้ไม่ขาดตกบกพร่องก็เพียงพอเเล้ว หรืออยากได้คนทำงานเเบบอีตำรวจหญิงที่เป็นข่าวเข้าสังคมเก่งเเต่เนื้องานกาก เเละการเอามาประจานเเบบนี้เเหละที่ทำให้บรรยากาศมันเสีย คนทำงานประจำเขาจะคิดยังไงที่มีเจ้านายปากสว่าง
นี่มองว่าถ้าเด็กทำงานได้ดี ไม่มีปัญหาอะไร ไม่น่าไปยุ่งกับน้องเขา ส่วนหนุ่ยโตๆกันเเล้วเเต่โพสเหมือนเด็กเพิ่งหัดเล่นเฟส
เราก็คิดอย่างนั้นค่ะ สัมมาคาราวะควรมีในที่ทำงานก็จริง แต่ที่สำคัญที่สุดคือการทำงาน หากการทำงานไม่มีปัญหาก็ไม่น่าหยิบมาเป็นประเด็นใหญ่นะคะ
การทำงานเก่งงานอย่างเดียวไปไม่รอดหรอก ถ้างานที่ทำต้องทำงานร่วมกับคนอื่น
@@Goodwin147 ผมว่าเท่าทีฟังในคลิป น้องเขาไม่มีปัญหากับการสื่อสารระหว่างทำงานนะครับ
@@Goodwin147 ไม่รอดยังไง เขาก็บอกเอง "งานดี ไม่มีอะไรเสียหาย" เก่งงานอย่างเดียวไปไม่รอด ได้ยินบ่อยจากพวกไม่ค่อยได้งาน
เมื่อก่อนเลย ไม่ยอมรับคนอื่นเพราะนิสัยตัวเองไม่อยากเอาตัวเองไปอยู่กับสงคมที่ไม่ใช่ พอมาวันนี้เเค่ไปมุ้งเน้นที่ตัวเอง ผลคือ ไม่ไปจมกับสังคมเเต่เป็นตัวเองมากขึ้น อยู่ได้ทุกที่เข้าใจทุกคนเเสดงออกน้อยลงฟังมากขึ้น สบายใจขึ้นมากครับ เเละสามารถอยู่กับตัวเองได้
เป็นที่บุคลิกส่วนตัวมากกว่าค่ะไม่เกี่ยวกับวัยgenไหน ถ้าไม่สนิทกันก็จะไม่คุยด้วย อึดอัดใจที่จะพูดคุยเรื่องส่วนตัว ค่ะ ป้าอายุ52ปีแล้วก็ไม่ชอบพูดคุยกับบอสและเพื่อนร่วมงาน ทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุดแล้วก็แยกย้ายกันกลับบ้าน แล้วพรุ่งนี้ก็มาเริ่มงานอีก กิจวัตรก็จะเป็นแบบนี้ซ้ำๆมาหลายปีแล้ว จนเป็นความเคยชิน ค่ะ
ผมคือคนที่เป็นคนไม่มั่นใจ ไม่ทักใครเวลาทำงานใหม่ๆแรกไม่ว่าจะที่ไหนๆจนเพื่อนร่วมงานประเดิมพุดคุยผมจึงกล้าทักนะเพราะผมเขาสังคมไม่เก่งไม่เป็นเรยทำงานเลิกงานเข้าบ้าน ไม่ใช่แค่ที่ทำงานแม้กระทั่งคนรุ่จักแฟนเพื่อนของเพื่อน ญาติเป็นหมด เราเดาไม่ออกเขาคิดยังไง เพราะเคยเป็นฝ่ายทักคนไม่รู้จักแล้วบางคนเมินทำตึงใส่บางทีไม่พูดแค่ผยักหน้า คนเรามีหลายแบบจริงๆและการที่เรากลัวมันไม่ใช่เรื่องแปลกใช่มั้ย บางคนเขาอาจจะมีความกลัวกำแพงคนเราไม่เหมือนกันสำหรับเรานะ
เราคนรุ่น90เนาะ คือชอบทักทาย ยกหน้าทักทายให้คน ไม่ไหว้ก็ได้แต่แค่ยิ้มทัก เจอเหมือนกันเด็กคนนึงเรียนจบแล้ว น้องมาทำงานทุกวันเข้าได้กับทุกคนแต่ไม่คุยกับใครก่อนเลย แต่ถ้าจะคุยต้องเป็นคนถามเค้าก็ตอบแค่นั้น แต่น้องคนนี้ไม่เคยมีคำถามไม่เคยชวนใครคุยก่อน ไม่ได้หยิ่งแต่คือเค้าไม่คุย ประชุมถ้าไม่มีคนถามเค้าก็เงียบกริบ มีรอยยิ้มบ้างถ้าเอ็นเตอร์เทน เดินไปกินข้าวเที่ยงได้กับทุกคนในออฟฟิศ แต่จะไม่คุยกับใครเพราะติดสายแฟนตลอดเวลาพัก น้องไม่มีพิษมีภัยกับใครแต่แค่น้องไม่มีปฏิกิริยากับใครทั้งสิ้นแค่นั้นเอง อันนี้ก็ยังงงเหมือนกันว่าทนไม่พูดไม่จาได้ไง เรานี่ไม่พูดสัก2ชั่วโมงคืออกจะแตกตาย😹😹😹😹😹😹😹8เดือนที่อยู่กับน้องมาก็รักน้องนะเรามองว่าดีไม่พูดไม่มีพิษมีภัยดี😂
เราเป็นคนจำหน้าใครไม่ค่อยได้ค่ะ จำชื่อไม่ค่อยได้ด้วย55555 แล้วก็เป็นคนพูดน้อย ถ้าไม่สนิทแทบจะไม่พูดด้วยเลย แต่ถ้าเวลาทำงานเราจะไหว้ แล้วก็ยิ้มรับไว้ก่อนอะ เพราะส่วนตัวคิดว่ามันเป็นมารยาทที่ควรทำ
ก็สมควรแต่ไม่สมควรตรงเอามาโพสลงครับ มนุษย์เป็นสัตว์สังคมถ้าเอาแต่ทำงานแล้วให้คนอื่นเป็นอากาศก็ต้องปรับตัวนะครับ
ตามเริ่องนี้ไม่ทัน ต้องขอบคุณพี่ลัค เป็นอย่างสูงครับ
หัวข้อนี้ดีมากเลย มันเป็นตัวจุดชนวนความคิดให้เด็กๆที่กำลังเรียนอยู่และกำลังจะไปเจอกับโลกแห่งเป็นความจริงในอีกไม่กี่ปี ได้เตรียมตัวว่า สังคมการทำงานแท้จริงเป็นยังไง// มีเคล็ดไม่ลับอยู่ข้อนึงคือ จงปรับสภาพตามสังคมที่ทำงานให้ได้และคุณจะอยู่ง่ายขึ้นมาก แต่เมื่อไหร่ที่คุณไม่ลดอีโก้ตัวเองว่าฉันทำแค่งานให้ดีเป็นพอ สังคมไม่สน ผมบอกได้เลย ต่อให้งานดีเงินดีแค่ไหน ก็บั่นทอนจิตใจจนอยากจะลาออกแน่นอน
ถ้าเป็นรปภ.ไปอยู่ธนาคารเจอพนักงานบรูลี่ตั้งแต่วันอรกทำไง
บางคนมันก็แค่ไม่ได้อยากทักอะ เรายอมรับว่าเป็นคนที่ไม่ชอบเข้าสังคมเท่าไหร่ ไม่ใช่ไม่อยากมีเพื่อนนะแค่รู้สึกว่าเป็นคนนอกในวงสนทนาตลอด โดนเมินมาก่อนก็ไม่อยากจะเข้าหาใครละเหนื่อย พยายามนะมันยากกับการหาเพื่อนใหม่ในวงที่เขารู้จักกันมาก่อน สนิทกันมาก่อน แต่ของเราก็จะเป็นใครยิ้มก็ยิ้มจอบ ใครทักก็ตอบ แต่เลิกเข้าหาแล้วมันเหงาหน่อย แต่อยู่ได้ ไม่ชอบเรื่องเฟคๆ ไม่ชอบการใส่หน้ากากเข้าหากัน ไม่ชอบทำนั่นนี่เอาหน้า นี่เรียนในม.รัฐ ให้เก็บกิจกรรมให้ครบ42 แทบไม่ได้เรียนครูติดงานบ้าง งานกิจกรรมม.บ้าง กิจกรรมบางอันก็แค่ทำเอาหน้าถ่ายรูปเสร็จพอลวกๆ ขอโทษที่บ่นค่ะเบื่อเฉยๆแสดงถึงความเฉยชาเฉื่อยชา ความเบื่อหน่าย เข้าสังคมก็ไม่เก่ง เพื่อนก็เกือบไม่มี ช่องที่ทำในติกตอก40kก็หมดแพชชั่น เพราะปาร์ตี้มันแตกแบบงงๆ ในวงรู้กันหมดยกเว้นเรา เกิดอะไรขึ้นก็ไม่รู้แล้วมาตึงใส่กัน อยู่กันไม่ได้ ให้โอกาสให้เวลาอธิบายเป็นเดือนๆไม่มีใครพูด ขอฌทษค่ะนอกเรื่องอีกแล้วจริงๆเป็นคนตลก แต่ติดตรงหน้านิ่งและออกไปทางง่วงๆตลอดเวลา จะให้ยิ้มหรือทำหน้าปกติต้องมองกระจกไม่ก็กล้อง เป็นอีกสาเหตุที่ไม่ค่อยมีใครกล้าเข้าหาเราเพราะเราหน้าบูดบึ้งด้วย เห้อ~~~
หัวอกเดียวกันครับ
เหมือนผมเลยครับขอติ้กต้อกหน่อยครับ
ผมไม่เข้าใจทำไม พี่นุ่ย ทำตัวแบบนี้ นี่คือปัญหาของคนในองค์กร ไม่ควรเอามันออกมาเล่าให้ชาวบ้านเค้ารู้ อีกอย่างนี้เป็น เด็กฝึกงาน ไม่ใช่คนที่เคยทำงานใน องค์กร มาก่อนถ้าจะ เกิดเรื่องงี้ขึ้นก็ไม่แปลก ผมเคยมี นักศึกษาฝึกงาน เข้ามาในกลุ่มเหมือนกัน เค้าก็ไม่ได้ทักทายเหมือนกัน และ เหมือนจะมีปัญหาด้วย บรรยากาศก็ไม่ดีขึ้นมาเลย ผมก็เลยเปิด Meme ฮาๆ ให้คนในกลุ่มดู บรรยากาศก็ดีขึ้นมาทันที พอเป็นอย่างนี่หลายๆเดือนเข้า นักศึกษาฝึกงานก็เริ่ม พูดคุยกันมากขึ้น คงเริ่มชินแล้ว ทึ่อยากจะบอกก็คือ พี่นุ่ย ทำให้เรื่องเล็กๆต้องใหญ่ขึ้นมาเกินความจำเป็น ต้องแยกแยะให้ออก เรื่องงาน เรื่องส่วนตัว และ โลกออนไลน์ ในองค์กร ที่ผมทำงานอยู่จะมีแต่ ผู้ชาย(ในกลุ่ม) สิ่งที่จะพูดกันก็มีแต่ การทำงาน MEME และ เกม แบบมา Dota 2 มี But อะไรมันส์ๆบ้างวะ หรือ เดือนนี้ call of duty 4 ลดราคา 50% นะเล่นป่าว
สำหรับผมผมแบ่งคนที่ทำงานออกเป็น 3 ข้อ คือ 1 คนร่วมงาน คือคนที่อยู่แค่ในที่ทำงานพอไม่ต้องมายุ่งกันหรือเราไม่ชอบเขาเขาไม่ชอบ 2. เพื่อนร่วมงาน คือ คนที่พูดคุยกันเรื่องงาน แต่ไม่เป็นเพื่อนกันในชีวิตจริง เช่น เฟส ไลน์ หรือนัดเจอกันข้างนอก 3 เพื่อน คือคนที่พัฒนาจาก ข้อ1และข้อ2 มาเป็นเพื่อนในชีวิตจริง ผมจึงคิดว่าเด็กฝึกงานไม่ผิดอะไรเลย และเจ้านายควรทำความเข้าใจ เพราะบางทีเขาไม่ได้อยากเป็นเพื่อนคุณ
คุณต้องรู้จักมารยาททางสังคมบ้าง ทำงานได้แต่เมินทุกคนจะบอกสิทธิส่วนบุคคลก็ไม่ใช่ คุณเสนอชื่อไปไปขอฝึกงานกับเค้า อย่างน้อยๆการอ่อนน้อมถ่อมตนคือ1ในข้อนั้นและอีกอย่างวัฒนธรรมในองค์กร
ตามนี้เลยค่ะ ปัจจุบันเราทำงาน เราจัดกลุ่มเพื่อนร่วมงานคือแค่เพื่อนร่วมงานจริงๆ สื่อสารและทำงานแค่เรื่องงานพอ จะไม่ก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวและจะไม่ให้กลุ่มนี้เข้ามาก้าวก่ายในพื้นที่ส่วนตัว และวิธีนี้คือเป็นการจัดสภาพแวดล้อมล้อมในการทำงานที่ดีมากๆ เพื่อนๆ คนอื่นล้วนมีปัญหากับเพื่อนร่วมงาน แต่เราไม่มีเลย เพราะตัดปัญหาตั้งแต่ต้นลม คือจัดเขาไว้แค่ชั้นเพื่อนร่วมงานพอ แรกๆ ก็โดนมองและว่าแบบน้องฝึกงานนี่แหละ เช่นเป็นคนแปลกๆ ความลับเยอะจัง ไม่เอาใครเลย เห็นแก่ตัว แต่พอเวลาผ่านไปวิธีนี้มันช่วยได้เยอะมากๆ เวลาที่ต้องโดนบังคับเลือกข้าง หรือมีการนินทาบุคคลที่สาม เราสามารถเลือกเดินหนีหรือออกจากบริเวณนั้นได้เลย เพราะเราไม่ได้สนิทกับพวกเขาขนาดจับกลุ่มเมาส์มอยอยู่แล้ว ซึ่งมันทำให้เราอยู่ในที่ทำงานอย่างมีความสุขนะ
เขาไม่ได้อย่ารู้จักหรือเป็นเพื่อน เข้าใจคำว่า ทักทายปะเนี้ย
@@surachatfa.3354 แต่คือ เขาก็ทำงานได้เก่งอ่ะ มีความสามารถ ต่างฝ่ายก็ต่างได้
ลองคิดกลับกันเค้าก็ไม่ได้อยากเป็นเพื่อนคุณหรอกแต่ในเมื่อคุณเป็นเพื่อนร่วมงานเค้าอย่างน้อยทักกันสักหน่อยจะเป็นไรไป รู้จักสร้างบรรยากาศในที่ทำงานให้มันดีๆจะช่วยให้การทำงานราบลื่นและไม่ดูน่าอึดอัดด้วย
เหตุผมมันอาจจะมีเยอะนะแบบเขาอาจจะไม่กล้าทักนะ เวลาเจอคนแปลกหน้าเขาคงไม่กล้าไปทักในทันทีหลอกโดยเฉพาะในที่ทำงานที่มีคนอายุเยอะกว่าหลายคนหรือเหตุผลที่2เขาอาจเป็นพวกส่วนตัวสูงไม่อยากยุ่งกับใครมากและไม่อยากให้ใครเข้าไปยุ่ง
ไม่เข้าข้างใครแต่จะพูดในความเป็นจริงที่เจอกับตัว ปกติเราไม่ใช่คนชอบคุย หรือมีปฏิสัมพันธ์กับใคร จริงๆ แอบรำคาญนิดๆด้วยซ้ำว่าทำไมต้องคอยไหว้ คอยพูดคุยกับคนอื่นตลอด แต่มันคือสังคมการทำงานไง ถ้าเราไม่ปรับตัวให้เข้ากับสังคมที่ทำงานเลย ปลีกตัว แยกตัวตลอด มีโอกาสสูงที่บรรยากาศการทำงานจะอึดอัดขึ้น ยิ่งเวลาคุณต้องไปขอให้ใครช่วย มันจะยิ่งยาก เพราะคุณไม่มีปฏิสัมพันธ์ที่ดีกับใครเลย ถ้างานคุณต้องขอเอกสารจากคนอื่น ต้องขอคำแนะนำจากคนอื่น คุณคิดว่าอยู่ๆเข้าไปถามจะมีใครอยากบอกคุณไหม เพราะมันไม่ใช่งานเขา และมันเสียเวลางานของเขา แทนที่เขาจะได้ทำงานตัวเอง กลับต้องมาช่วยใครก็ไม่รู้ที่อยู่ๆเดินมาหา พูดตรงๆอีกครั้ง สำหรับเราชีวิตคือการปรับตัว อยู่ที่ไหนก็ต้องปรับตัวให้เข้ากับคนอื่น มันคือเรื่องปกติมากๆ แต่เรื่องเอามาโพสลงโซเชียลนี่ไม่เห็นด้วยนะ ควรเรียกไปคุยมากกว่า แต่การที่ไม่ทักทายพูดคุยกันเลย บอกตรงๆอึดอัดเหมือนกัน เพราะถ้าต้องทำงานด้วยกันทุกวัน คงเหนื่อยแย่
เอาจริงผมก็ไม่ค่อยชอบคุยเยอะะ คุยเยอะเรื่องแยะ
ผมก็ไม่คุยชอบคุยเท่าไหร่แล้วก็ชวนคุยไม่เก่งชอบทำงานของตัวเองเงียบๆ
ทุกวันเหมือนการแสดง นี่แหละชีวิต
เราก็เป็น introvert คนหนึ่งที่ไม่ชอบคุย ไม่อยากเข้าสังคม แต่มันก็ต้องมีมารยาททางสังคม ยิ้มให้ คุยตอบบ้าง ต่อให้ไม่ชอบก็ต้องทำ
ใช่ครับผมก็เป็นแต่บางคนไม่เข้าใจแค่ไม่ชอบร้องเพลงหรือเต้นให้ใครเห็นก็มาบอกว่าจะบวชหรอบ้างละ ผมชอบนั่งเงียบๆพอเราพูดด้วยดันว่าพูดมากซะอีก
ผมว่าอินโทรเวิร์ดแบบคุณนี้ดีมากๆเลยครับ ปรับตัวได้ตามสถาการณ์ ดูเป็นอินโทรเวิร์ดที่โตเป็นผู้ใหญ่แล้ว
@@Watcher_0 จริงๆ มันเป็นมารยาทขั้นพื้นฐานในการอยู่ร่วมกันในสังคมด้วยซํ้าค่ะ คนเรามีหลายนิสัยหลากความคิด มันถึงมีตรงกลางที่ทุกคนสามารถอยู่ด้วยกันได้ไม่ทำให้อึดอัด เราไม่ชอบเข้าสังคมอยากให้คนอื่นเข้าใจเราก็ต้องเข้าใจคนอื่นเหมือนกัน จะสุดโต่งจนintrovert ด้วยกันยังเหนื่อยใจนี่ก็ไม่ได้ ( เราไม่ค่อยเจออินโทรเวิร์ดด้วยกันแบบคุณเลยค่ะ ส่วนใหญ่เจอแต่แบบสุดโต่งตลอด5555+ )
แบบนี้คือคนที่เป็นผู้ใหญ่เขาทำกันครับ ผมก็เป็นแบบนี้แหล่ะ โลกส่วนตัวค่อนข้างสูง แต่จะ introvert หรืออะไรก็ตามแต่ แต่มารยาททางสังคมก็ควรจะมี โดยเฉพาะในเวลางาน ถ้าเราไม่ได้ทำงานคนเดียวก็ควรจะลดอะไรที่มันเป็นอีโก้ของตัวเองลงบ้าง ไม่งั้นบอกเลยอยู่ยาก คนที่เป็นวัยทำงานจริงๆเขาจะรู้
ใช่ครับบบ👍🏾
เป็น Introvert มันเหนื่อยมากที่จะต้องมาแสร้งเป็น Extrovert ต้องมาปั้นหน้า ปั้นตาคุยกับคนอื่น ขออยู่เงียบๆ ไม่คุยกับใครก็หาว่าแปลก อึดอัดจนบรรยายไม่ถูก ไม่มีเวลาที่จะไปนินทาใครต่อใคร ไม่เสือ ก สมองไม่ได้มีไว้คิดเรื่องพวกนั้น รีบๆ ทำงานให้มันเสร็จๆ ไปดีกว่า "ไม่วางใจ ไม่ไว้ใจ ไม่สบายใจ" ยุให้พูดแค่ไหน อยู่นิ่งเสียสะดีกว่า
ส่วนตัวผมนะถ้าเราเข้า ร่วมไม่ได้เราควร เลือกทางที่ใช่สำหรับเราเราเข้าสังคมไม่เก่ง ไม่ชอบ เข้าสังคมชอบโลกส่วนตัวสูง ชอบใช้เวลาว่างกับ นิยาย ธรรมชาติ ผมรู้ตัวว แบบนี้ผมเลือกตั้งแต่ ม ปลาย เลยว่าผมจะทำงานที่มีอิสสระ ไม่ไปเปนลูกจ้างใคร ได้เงินไม่เท่า บริษัท หรือ ราชการชั่งมัน แต่เรา มีความสุขเราสบายใจผมว่าเดกๆหลายๆคน อาจ ขาดการคิดหรือการแนะนำที่ดี บางทีครอบครัวก้สำคัญ แต่บางทีครอบครัว ก้บังครับบผมเปนคนหนึ่งที่ทนเรียน ตามที บังคับแต่พอผมโต ผมเกบเงินเอง ไปเรียนไปทำในสิ่งที่ชอบบบผมว่าครอบครัวไทยก้มีส่วนมากสงสาร เดกๆรุ่นใหม่เหมือนกันการทำและอยู่กับสิ่งที่ไม้ชอบมันทรมาน
เข้าสังคมไม่เก่ง ไม่ชอบคุยไม่ว่านะคะแต่ส่วนมากที่เจอคือ ไม่ทักไม่คุยเชิดๆแต่พอโดนคนอื่นเชิดใส่บ้าง เล่นบทเหยื่อเฉยเหนื่อยจริมๆ คนหลากหลาย มากความ
ผมก็เป็น introvert ยิ่งเพื่อนร่วมงานแย่ ก็ปิดกั้นการพูดคุยเลย เราไม่รู้ว่าจะโดนแทงตอนไหน ง่ายๆคือ ไม่ไว้ใจใครเลย เวลาคุยกะคุยเรื่องงานเป็นส่วนใหญ่ เรื่องส่วนตัวจะค่อนข้างระวังการพูดคุยเลย มันทำให้เพื่อนร่วมงานรู้จุดอ่อนของเรา แล้วอาจมาใช้เล่นงานเราภายหลังได้
การไม่สื่อสารของน้องฝึกงาน ถ้าพูดว่ามีผลต่องานไหมอาจจะไม่หนักหนาขนาดนั้น แต่บรรยากาศการทำงานมันส่งผลแน่นอน ถ้าเพื่อนร่วมงานจะไม่สนใจมันคงทำได้แต่ความอึดอัดมีมากแน่นอน คุณหนุ่ยเค้าเรียกคุยแล้วแสดงว่าพยายามแก้แล้ว การทำงานในองค์กรคือการทำงานกลุ่ม เราว่าการปฏิเสธเพื่อนร่วมงานมันก็เกินไป ความขี้อาย กับ การไม่สนใจมันแบ่งกันได้ง่ายมาก
ก็แล้วไงละ...งานที่รับผิดชอบก็ทำได้ดียังจะต้องเอาอะไรอีกละ
@@ononononon504 อันนั้น ก็ส่วนของ ผลงานครับ แต่เวลา มีประชุมหรือ มีการเข้าร่วมกิจกรรม หรืออะไรก็แล้วแต่ ถ้าคนนึง เก่งทำงานดีอย่างเดียว แต่ไม่สนใจคนรอบข้าง ว่า เขาจะเป็นอะไร ทำอะไร ถ้าทำแต่งานดี ผลงานได้ แต่ เวลามีการสอบถาม หรือ มีการมาสำรวจ แต่ตอบไม่ได้หรือ ช่วยเขาแนะนำในการ ปรับปรุง ซึ่ง บริษัท ต่างชาติ หรือ บริษัทใหญ่ ๆ เขาไม่ได้เน้น งานดีมีคุณภาพอย่างเดียว เขาก็อย่างให้มีสังคมพนักงานด้วย เพื่อที่จะได้ขับเคลื่อนอย่างมี ประสิทธิภาพ
@@ononononon504 แบบนั้น มันก็ไม่ต่างจะเป็น หุ่นยนต์ เลยหรอ ทำแต่งาน ไม่สนคนรอบข้าง หรือสิ่งรอบตัว แต่ก็เข้าใจอักฝั่งว่า อาจจะมบุคลิกที่ไม่สามารถ ปรับได้ หรือ มีการแก้ไขในตัวเอง อย่างล่าสุด ก็มีหลายๆคนบอกว่า เขาสายตาสั้น เลย ไม่สามารถ ทักทายได้ดีเพราะกลัวจะทักผิด หรือเสียมารยาท บางอย่าง
ผมเคยทำงานกับคนเเบบนี้ ไม่เห็นจะอึดอัดเลย
@@Fanny-fx1zm คนเรามันไม่เหมือนกันอยู่เเล้วครับ
เคยไปฝึกงาน เราต้องเดินไหว้ทุกคนเลยหรอ พอเจอหน้าค่อยสวัสดีก็ได้ หวังให้เดินไหว้ทั้งตึกเลยมั้ง
ไม่เกี่ยวกับเจน คนแบบนี้มีทุกรุ่น ดูง่ายๆ ตอนเข้ามหาลัย แล้วมีรับน้อง จะมีคนกลุ่มนึง ไม่เข้ารับน้อง ไม่ทักรุ่นพี่ มาเรียนเสร็จกลับบ้านทันที แล้วทั้งห้องทำยังไงกับเพื่อนแบบนี้ คำตอบคือ ไม่ต้องทำอะไรเลย แค่เข้าใจเค้า ยอมรับสิ่งที่เค้าเป็น เห็นเค้าเป็นส่วนนึงของกลุ่ม ตราบไดที่เค้าไม่ทำใครเดือดร้อน เรื่องไม่ถูกใจ ไม่ใช่เรื่องผิดหนุ่ยเป็น extrovert หนุ่ยช่างพูด และมีมนุษยสัมพันธ์ แต่ไม่ใช่ว่าทุกคนจะเหมือนหนุ่ย ถ้าอยากรู้จักโลกของเค้า ก็แค่เดินเข้าไปหาเค้า แค่นั้นก็พอแล้ว
ต้องให้คนทั้งโลกมาปรับตัวเข้าหา ผมคนนึงไม่ยอมเป็นหนึ่งในนั้นแน่ มันจะง่ายกว่าไหมที่จะเริ่มปรับเปลี่ยนตัวเองเข้าหาสังคม ฟังดูเข้าท่าดีใช่ไหมคับ 😉
@@hostclub3227 เราบังคับคนอื่นไม่ได้หรอกครับ ถ้าไม่โอเคกับคนแบบนี้ ก็ทำได้แค่ ไม่คบหา ไม่ยุ่งกับเค้า เพราะเค้าเองก็คงไม่ค่อยอยากยุ่งกับใครเหมือนกัน
ไม่ยอมแล้วทำไงอะครับกดดันเค้า หรืออกกฏบังคับ ถ้าออกแนวๆนี้นะ คุณทำให้เค้าเหนื่อยและเบื่อจะทำลานกับคนแบบคุณมากกว่าปกติ อาจทำให้เค้าหมดไฟการทำงานก่อนเวลา แล้วเค้าต้องปรับตัวให้คน extrovert อย่างคุณพอใจ หรือเป็นคุณที่ควรปรับตัวเข้ากับโลกที่มีคนหลายประเภทได้แล้ว
@@newhuman09 ถ้าเป็นผม คงไม่ไปเสียเวลากะคนแบบนี้คับ โลกเรากว้างใหญ่ ก็แค่คนที่เข้ามาสบตาแล้วก็จากไปแค่นั้นสำหรับผม เสียเวลากะคนแบบนี้เสียเวลาชีวิต i don't care ทุกอย่างมันมีเอฟเฟคของมันเสมอ สังคมก็เหมือนแม่น้ำสายใหญ่ ว่ายทวนน้ำก็จะเหนื่อยหน่อย ผมขอตามกะแสน้ำไปแล้วกัน ความคิดไม่เหมือนกัน ไม่ว่ากันไครจะคิดแบบไหนก็คงจะแบบนั้น 🥲
@@hostclub3227 คุณคิดว่าการทำงานหรือคบหากับคนเงียบๆมันเสียเวลา ก็ความเห็นสวนตัวเลยครับสำหรับสังคมที่ผมอยู่ ทุกคนเข้าใจว่าคนแบบนี้มีทุกที่ แล้วก็คบหากันตามปกติทำงานกันปกติได้ เรากับเค้าแค่ไม่เหมือนกัน พวกเค้าเป็นคนประเภทเหนื่อยเวลาเห็นคน กระตือรือร้นในเรื่องที่เค้าไม่สนใจ แล้วต้องทำตามมารยาทแกล้งทำเป็นสนใจ ผลที่ออกมาคือ เค้าไม่เข้าใจคุณและใช้เวลากับสิ่งที่เค้าหลงใหลมากกว่าสนใจคุณ ส่วนคนแบบคุณน่าจะไหลไปตามโลกแล้วคุณยังสนุกกับมันได้อยู่ จนคุณอาจจะลืมไปว่า คุณอาจชอบเด็ก แต่คนอื่นอาจไม่ชอบเด็กเหมือนคุณ คุณจะบอกว่าเสียเวลาคุยกับเค้าเพราะ เค้าไม่ชอบเด็ก ก็คงไม่แฟร์นะ
สถานที่ฝึกงานแต่ละที่ก็จะมี mindset เรื่องการทำงานต่างกันเป็นธรรมดาครับ จะเน้นแค่ผลงานหรือเน้นทั้งงานทั้งมนุษยสัมพันธ์ก็แล้วแต่ การที่หัวหน้าและพนักงานคนอื่นๆพยายามชวนเด็กฝึกงานคุยก็ไม่ใช่เรื่องเสียหายอะไร คนฝึกงานถ้าเป็นพวก introvert หรือ ขี้อาย อย่างน้อยๆก็ทักนิดๆหน่อยๆพอเป็นพิธีไม่ต้องเคารพหรือทางการก็ได้ แต่เท่าที่ฟังจากพี่ลัคพูดมาเหมือนน้องแกหยิ่งมากกว่า คือทำงานดีแต่ไม่คุยไม่สนคนที่จ้างหรือรุ่นพี่ที่ทำงานเลยมันก็ดูแย่ๆได้ แต่การที่น้องไม่ชอบอะไรแบบนั้นก็อาจจะมีเหตุผลหรือความไม่ชอบอะไรแบบนี้เป็นส่วนตัวอยู่ ซึ่งจะไปว่าน้องมันก็ไม่ได้ กรณีนี้ก็ความคิดของใครของมัน ก็แล้วแต่คนจะพิจารณาเลยเพราะนิสัยคนเรามันเอามาเทียบกันไม่ได้อยู่แล้วครับ
ที่ทำงานก็คือที่ทำงานอ่ะ มาเพื่อทำงานไม่ได้มาหาเพื่อน ตราบใดที่ยังทำงานให้คุณได้ ไม่มีอะไรเสียหาย เขาจะคุยหรือไม่คุยกับใครก็สิทธิ์ของเขา
อย่าปล่อยผ่านนั้นถูกแล้ว แต่ควรเลือกวิธีที่ คุย ส่วนตัว เผื่อปรับทัศนคติต่อคนในองค์กร ไม่ว่าจะฝึกงาน หรือ เป็นส่วนนึงขององค์กรแล้ว ให้ได้มีคอนเนคชั่น ต่อแผนกอื่นๆที่ อาจจะร่วมงานกัน ค่อยๆเริ่มค่อยๆทักทายกันไป ส่วนตัวเคยเจอ นศ.ฝึกงาน แต่ไม่เกี่ยวกับส่วนงานโดยตรง ยังจำได้ว่ามาขอความช่วยเหลือด้วยคำว่า"พี่ค่ะ แผนก....ให้หนูมายืมของคะ" โดยไม่มีการไหว้หรือเคารพใดๆ แน่นอนผมเจองี้ก็ต้องนิ่งแล้วก็หยิบของให้น้องไป แบบ งงๆ แล้วก็ไม่ได้เจอน้องคนนั้นอีกเลย ผมทำได้แค่นั้นจริงๆครับ
แล้วคุณต้องการคนแบบไหน? ก้มไหว้ก่อนเข้ามาถามหรอ ? มันไม่มีหรอก คนละแผนกกันไม่รู้จักกันเป็นเรื่องปกติครับที่จะแค่ถามความต้องการอย่างเดียว คุณไปซื้อก๋วยเตี๋ยวร้านโชคชัย 4 คุณจะไปไหว้เจ้าของร้านแล้วค่อยเริ่มสั่งอาหารก่อนไหมล่ะ ! แน่นอนว่าไม่
ไม่ต้องการแบบไหนอย่างไรครับหากคุณเจอบ้างจะรู้เองครับ และก็ไม่ได้ติดใจอะไร ผมมีคำตอบในใจแล้วไม่ติดค้างอะไรครับ
@@eggs7459 แต่ถ้าจะเอาเรื่องร้านก๋วยเตี๋ยวมาเปรียบมันคนละเรื่องครับ เพราะซื้อ ไม่ได้ขอ ครับ
เจอคนต่างแผนกมาให้ช่วยนิดๆหน่อยๆ บ่อยๆ ไม่เคยอยากให้ใครมาไหว้เลย แค่พูดกันปกติก็พอ
@@wd4409 อย่างผมก็เจอและเป็นแบบนั้นแหละครับ แต่ส่วนที่ผมเจอ นับว่าน้อยคน จากประโยคที่ผมคอมเมนต์ไว้ เป็นไปตามนี้เลย ดูตึงๆ และไม่ขอบคุณ ผมก็ทำได้แค่ หยิบยื่นให้ไป ซึ่งผมจะไม่ช่วยก็ได้ เพราะอุปกรณ์นั้นเป็นของส่วนตัว
ผมว่าเท่าที่ฟังคุณหนุ่ยโพสมันเข้าใจและเห็นภาพมากเลยนะ และผมเข้าใจคุณหนุ่ยในทันที เด็กนักเรียน นักศึกษาสมัยนี้ กำลังมองคนรุ่นก่อน(จะว่าไปคุณหนุ่ยก็ไม่ได้แก่)แต่เป็นรุ่นก่อนได้ว่าเป็นคนละรุ่นกับตน บางคนเลยเลือกที่จะไม่ปฏิสัมพันธ์กับรุ่นพี่กว่าไปเลย เพื่อเอาง่ายตัดปัญหาคุณหนุ่ยยกเรื่องนี้ขึ้นมา ผมว่ามันดีมากเลยนะ มันจะได้เริ่มมีการปรับตัว หรือทบทวนตัวเองมากขึ้นเด็กสมัยนี้จะเริ่มดื้อ อาจจะด้วยเรื่องของการเมือง(ที่จริงๆแล้วผมก็ข้างเดียวกับน้องๆนะ) ไม่ค่อยฟังใครแต่เด็กยังไงก็ยังเป็นเด็ก ยังมีความคิดแบบไม่ใช่ผู้ใหญ่ คนที่มีความเป็นเด็ก แต่คิดว่าตัวเป็นผู้ใหญ่คนพวกนี้น่ากลัวมากเลยนะ เพราะมันจะเป็นผู้ใหญ่แบบตื้นเขิน ที่มักจะตัดสินใจเรื่องโง่ๆได้การทำงานในอนาคตของเด็กจบใหม่ ยังไงก็ต้องปฏิสัมพันธ์กับคนให้ได้ ไม่งั้นแทบจหมดทางเติบโตพฤติกรรมของน้องๆมันน่าเป็นห่วงมากเลยนะครับ ว่าจะอยู่ร่วมสังคมต่อไปยาก
ผมเป็นคนที่เข้าหาใครไม่เป็นเหมือนกัน ถ้าไปทำงานใหม่ๆ แต่ผมหาอะไรที่เราเหมือนเขาๆมาคุยกันอย่างเช่น เกมส์ น้ำท่อม บลาๆ มันจะได้สนิทเร็วขึ้นมาก คุยกันยาวเลย แต่ถ้าไม่มีอะไร ผมทักคุยยากเลย คิดไปเองนี่แหละปัญหา
ผมก็ว่า ทำไมคาเเคร์เพื่อนผม รักกันกลมเกลียว เพราะมันต้มท่อมกินหลังร้านทุกวันยันเจ้าของ55555555555555555
@@Timsomenaja 555 ต้องหาอะไรเหมือนกันแบบนี้แหละ ผมไปที่ทำงานใหม่ๆ ก็หาเพื่อนกินท่อมก่อนเลย หลังจากนั้นก็คุยกันง่าย ที่ทำงานผมนี่ หัวหน้าต้มกินกับผมบ่อย ผมไปทำงานเอาน้ำท่อมไป 3-4 ขวดเอาไปใส่ตู้เย็นออฟฟิส คนในออฟฟิสก็ไม่ว่าไรเลย ทำไงได้ สายเดียวกัน ทำงานโรงงานนี้ชอบที่สุดเท่าที่เคยทำมาที่อื่น😂
เรื่องบางเรื่องควรไปพูดกับน้องตรงๆให้ปรับปรุงตัว แล้วก็จบๆกันไปไม่ต้องเอากลับมาคิดต่อ ไม่ใช่ไม่ยอมพูดต่อหน้าแล้วเอาน้องมาแขวนในโลกโซเซียล
หัวหน้างานคนนี้เป็นคนที่น่ากลัวมาก เอาตัวเองเป็นใหญ่ คิดว่าตัวเองสูงส่ง ฉันต้องช่วยเขา บลาๆ ทั้งๆที่มันไม่ใช่สิ่งที่เขาต้องการ และการที่เขาไม่ทักมันไม่ได้ทำให้งานเสียหายอะ แล้วไปเรียกเขาน้องสาว คุกคามชัดๆ คนไม่รู้จักเขาไม่เรียกคนแบบนี้ แล้วเป็นอะไรอะ ต้องมาบังคับให้คนอื่นเหมือนตัวเอง ต้องร่าเริงเฮฮาแบบนี้ทุกคน พิมพ์เดียวกัน ทั้งๆที่เขาก็ทำงานได้ตามปกติไม่สร้างปัญหาให้ใคร ถ้าสมมติต้องทำงานร่วมกัน เชื่อว่าเขาไม่มีปัญหาหรอก นอกเวลางานก็ปล่อยเขาไป
แล้วลงโทษแขวนบนทวิตเตอร์บ้าอะไร แกไปแขวนเขาก่อนโว้ย
ยกตัวอย่างง่ายๆเลยครับ เด็กไทยเก่งมากถ้าไปแข่งแบบเดี่ยวๆ จะเห็นว่าได้เหรียญทองกลับมา แต่พอแบบเป็นทีมเท่านั้นแหละทั้ง100 ชนะ1 สู้ยุโรป-อเมริกา-ญี่ปุ่นไม่ได้ การปลูกฝังการทำงานเป็นทีมผมว่าสำคัญมากไม่ต่างจากหลักสูตรเลยครับ ให้เด็กนักเรียนนึกถึงผลงานของทีมมากกว่าบุคคล สำหรับผม เท่าที่ผมจำได้จับกลุ่มทีจะมี1คนที่ทำงาน(คนที่ทำมักจะเป็นพวกเรียนเก่ง คะแนนสอบก็จะแบ่งคนไปอีก)นอกนั้นให้กำลังใจ อย่างว่าแหละผมไม่อยุ่ในสถานะที่จะพูดได้ เรื่องการศึกษาจะใช้คำว่าเปลี่ยนแปลงยากต้นๆของประเทศ สุดท้ายถ้าผมมีลูกไม่ใช่ลูกผมแล้วหนึ่ง
ถ้ามีลูกน้องแบบนี้ทั้งหมดก็ดี เหมือนหุ่นยนต์ ก้มหน้าทำงานไป ไม่ต้องมีความสัมพันธ์กับองค์กร ทำงานไม่ดีก็ไล่ออกไม่ต้องเกรงใจ
เราคนหนึ่งมีญาตินักเรียนมาพักอยู่ด้วย ใกล้จบม,6แล้ว เราเห็นมาตั้งแต่เด็กก็พูดคุยกันตลอดที่เจอกันสนิทกับครอบครัวเขา เมื่อต้องมาพักบ้านเดียวกัน เราอึดอัดใจมาก เธอกลับมาจะขึ้นห้องพักชั้นบนแล้วไม่ลงมาเลย จะลงมาเมื่อหิวหาอะไรกิน เราจะถามตลอดว่ากินข้าวไหม หิวไหม ลงมาคุยกันบ้างเธอพยักหน้ารับรู้ เธอก็เหมือนเดิม วันหยุดเธอก็อยู่แต่ห้องตลอดเราก็กลัวว่าเป็นอะไรหรือเปล่า แสนจะเป็นห่วง งานบ้านเธอไม่เคยช่ายทำ ถ้าบอกจะทำ กืนข้าวล้างแค่จานตังเอง แล้วขึ้นห้อง เธอซื้ออะไรข้างนอกมากินกินคนเดียวไม่แบ่งใครทั้งที่นั่งกินด้วยกัน มาอยู่บ้านเราให้อยู่ฟรีทุกอย่าง เราอึดอัดใจมากกับเด็กสมัยนี้ ขนาดหลานแท้ๆเรายังเป็นแบบนี้ ไม่มีความสัมพันธุ์กับคนใกล้ตัวเลย แต่เธอเรียนดี ได้ทุนเรียนฟรี
น้องน่าจะมีอาการ Introvert ครับ ประมาณว่าชอบอยู่คนเดียว ทำอะไรเอง ไม่ชอบให้ใครมายุ่ง แต่ไม่ถึงขนาด ฮิคิโคโมริ สามารถเข้าสังคมได้แต่ไม่ถึงขนาดเก็บตัวไม่ออกไปไหนครับ
ผมเห็นด้วยกับพี่หนุ่ย เรื่องนึงคือ ถ้าต้องรับคนสไตล์นี้มาทำงานจริงๆคงไม่ไหว ต่อให้งานดีแค่ไหน แต่เข้าสังคมไม่ได้ บรรยากาศในที่ทำงานอะ? ลองคิดว่าคุณอยู่ในห้องทำงานเล็กๆ ที่ไม่มีใครพูดกัน หรือมองหน้าอะไรกันเลย มันจะเป็นยังไง ผมไม่รู้ว่าคนที่มาแสดงความคิดเห็นอีกฝั่งนึง ได้เคยใช้ชีวิตในช่วงวัยออฟฟิศรึยังนะ แต่ผมบอกเลย ต้องลองคิดในมุมที่เราเป็นคนเจอครับ ถ้ามีแต่คนแบบนี้ ไม่ต้องมีพนง.ก็ได้ครับอนาคต เอาหุ่นยนทำแทนเลยดีกว่า555555 บริษัทต้องระบุชัดเจนครับ ว่าจะรับคนแบบไหน ถึงจะไม่มีปัญหาแบบนี้
ผมเป็น introvert เข้าสังคมไม่เก่ง สายตาก็แบบถ้าเวลาเดินผ่านคนใกล้ๆก็มองไม่เห็นเพราะเวลาเดินคือถ้าไม่โฟกัสคนข้างๆ คือรอบข้างจะเบลอๆ บางทีเดินผ่านเพื่อนไปแบบผมไม่เห็นจริงๆจนเพื่อนต้องทัก การเข้าสังคมสำหรับผมคือเป็นอะไรที่เหนื่อยมากกินพลังงานมาก ถ้าไม่ใช่เรื่องงาน เราก็ไม่อยากยุ่งกับใครอยากอยู่เงียบๆสงบๆมากกว่า
ผลงานดีทุกอย่างแต่แพ้คนขี้ประจบประแจง (เข้าสังคมเก่ง) ปั้นหน้าเก่ง
ผมเด็กใต้ ตอนไปฝึกงานกรุงเทพเป็นเวลา1ปีในโรงเหล็กผมใหว้ทักทายหัวหน้าทุกครั้งทีไปทำงานแม้ตัวผมเองไม่ชอบเข้าสังคมไม่ชอบยุ่งกับใครแต่ผมก็รู้ตัวเองดีว่าควรทำตัวยังไงให้ผู้ใหญ่เขารัก เด็กใต้ทีไปฝึกงานด้วยกันมีประมาณ10-11คนเป็นแบบนี้ทุกคน เรายังวัยรุ่นไปขอความรู้ขอประสบการณ์จากเขาก็ควรมีมารยาทหน่อย
ผมมองว่าเขาเริ่มเรื่องก่อน แล้วโดนกระแสตีกลับ เลยออกมาอ้างว่ายุคเก่าตามไม่ทัน ผมว่าหลังจากนี้ความมั่นของเขาที่คิดว่าตัวเองดังแล้วมีผู้ติดตามจำนวนที่ติดตามเขาคิดว่าคิดเหมือนกันแต่ตีกลับแบบนี้ความมั่นใจคงลดลงทั้งองกรค์ เอาตามตรงจากประสบการณ์ฝึกงานกับสถาบัน บริษัทตั้งการความขยันทำงานมากกว่าการเข้าสังคม หัวหน้าที่รับหน้าที่ดูเคยบอกว่า โดนสั่งอะไรมาให้ทำตาม ถ้าอะไรคิดว่าทำได้ไม่ไหวให้บอกเด๋วมีคนมาทำแทนเพื่ออะไรให้เกิดข้อผิดพลาด อย่ากลัวที่จะพูดคุยกับผู้อื่นจงเหมือนพนักงานในบริษัทไม่ต่างจะรุ่นพี่ในสถาบัน สรุปจากตอนนั้นคือ เราไหวเราตั้งใจทำ สุดท้ายก็ได้เท่ากัยคนที่ทำๆไปบอกไม่ไหวบ่อยครั้ง เพราะจริงๆ บริษัทมองพนักงานฝึกงายจากสถาบันเป็นแค่พนักงานทั่วไป ที่จ่ายค่าแรงน้อยกว่าปกติแต่ไดด้ผลงานเท่าเดิมเพื่อเอายอดชื่อเสียงกับสถาบัน เพราะงั้น เด็กที่ไปฝึกงานจริงๆ แค่ทำงานไปวันๆ ไม่จำเป็นต้องพูดคุยอะไร ถ้าเราไม่ได้มองว่าอยากทำงานที่นี่ในอนาคต แล้วมองแค่ว่าทำเพื่อประสบการณ์แล้วผ่ายๆไป การที่พี่ออกมาแขวนแบบนี้ คือเหมือนอยากเรียกร้องหาความน่าคิดถึงยุคเก่า ที่เด็กเดินผ่านต้องไหว้แม้ไม่สนิท หรือทักทายง่ายๆ โดยไม่ได้ดูอารมณ์ของผู้อื่น คิดจะให้เป็นแบบที่ตัวเองต้องการ พอไม่ผ่านตัวเอง ต้องหาแนวร่วม สมควรอะ บทเรียนยุคเก่าเลยแบบนี้
เข้าใจทั้งสองฝ่าย แต่ถ้าไม่สนใจก็อาจจะได้คนที่ทำงานดีอีกคนเพิ่มแต่ บรรยากาศงานมันก็จะไม่ค่อยดี เพราะฝ่ายนึงก็ต้องให้ทักส่วนอีกฝ่ายไม่ทักก็ได้ป่าว ก็กูทำงานได้ดีอะแค่นั้นก็คงพอแล้วอะไรแบบนี้
เพิ่งเคยได้ยิน แบไต๋ ก็วันนี้ล่ะ ก่อนหน้านี้ไม่รู้จักสมัยนี้แม่งเยอะจริงๆบริษัทเนี่ย งานดีก็จะเอา งานนอบน้อมก็ต้องการ
ตอนเราไปฝึกงาน เราไหว้หมดทุกคนไหว้ซ้ำคนก็ช่างแม่ง สวัสดีเช้าบ่าย5555เพราะเราไม่รู้ว่าใครถือไม่ถือเรื่องนี้ ไหว้ไว้ก่อนเลย ไม่อยากเป็นปัญหาทีหลัง+อาจารย์กำชับไว้ด้วย
ผมก็เป็น ไหว้สิ้นผัวป้าเเม่บ้านอะ เเต่ถ้าผมไม่ชอบใครก็ไม่ไหว้จริง เเละปัจจุบัน ก็ออกจากงานมาเเล้วคับ55555555
เหมือนผมเลย เจอหน้าใครสวัสดีหมด มีไหว้ซ้ำบ้างจนพี่แกบอกว่า ก่อนหน้านี้ไหว้ไปแล้วนะ 555+ คือปกติผมก็ไม่ค่อยคุยกับใครเท่าไหร่(จริงๆก็แล้วแต่หัวข้อที่คุยด้วย) แต่เรื่องทักทายนี่มันควรเป็นมารยาทพื้นฐานอ่ะ ไม่เกี่ยวกับ intovert หรอก
นี่เคยพิมพ์ในทวิตนะ คือมันไม่ใช่ทุกคนในเจนนั้นๆหรอกที่เป็นแบบนี้ เคยพิมพ์ว่า เออ เรื่องเจนเนี่ย มันก็มีส่วนสำคัญกับบางเรื่องในชีวิตนะ แต่ก็ไม่น่าจะยึดเจนเนอเรชั่นจนเป็นส่วนสำคัญในชีวิตเป็นเรื่องหลักขนาดนี้ และมันควรปรับตัวตามกันบ้าง ที่คุณหนุ่ยพูดเรื่องเจนไปน่ะนะคะ ก็ลองทักเด็กมันบ้าง ลองทักผู้ใหญ่ดูบ้างก็ได้ คือบางคนไม่ใช่นิสัยเสียมากๆเลยไม่ทักนะ แต่อาจจะเป็นพวกขี้อาย สายตาไม่ดี จำคนไม่แม่น ระแวงกลัวทักผิด โลกส่วนตัวสูงงี้ มันจริงอยู่ที่ต้องปรับตัว แต่บางคนก็ทำยาก และก็จริงที่ว่าควรมีมารยาท แต่ไม่น่าจะต้องมาใส่ใจจุดที่มันดูหยุมหยิมขนาดนี้อีกเหมือนกัน ในด้านการทำงาน
ผมอะคนนึง ไม่ชอบเข้าหาไครก่อน ไม่ค่อยชอบทักไคร ไม่สนิทก็ไม่คุย สนิทแล้วก็คุยเยอะ ทำงานเลิกงานกลับบ้านแต่ก็เคารพรักทุกคนเสมอแค่ไม่ได้แสดงออก บางคน ทัก แฟรนลี่ แต่ไม่จริงใจมีเยอะเยะไป
ก็ต้องแยกแยะด้วยว่ามาทำงานเพื่อเอาเงินเดือนไม่ได้มาคุยเพื่อเอาเงินเดือน ถ้าทำงานตัดต่อทำงานตั้งแต่เช้าถึงเย็นไม่มีเวลาพักเลยก็ไม่มีใครอยากจะคุยเพราะมันเสียเวลาเอาเวลากลับบ้านไปนอนพักดีกว่าก็บอกอยู่นี่ว่าเวลาทำงานไม่มีปัญหาอะไรเลยแต่แค่ว่าไม่ได้คุยเล่นอะไรด้วยออกมาโพสต์แบบนี้ไม่มืออาชีพเลยทำงานปกติไม่มีปัญหาแต่แค่ไม่ได้คุยเป็นจริงเป็นจังด้วยก็ไม่พอใจออกมาโพสต์อย่างนี้ไม่มีมารยาทเลยไม่ใช่ทุกคนที่เขาอยากจะคุยด้วยเพราะไม่ได้สนิทแล้วก็บังคับไม่ได้ด้วยว่าจะให้คนอื่นมาสนิทด้วย บางอยู่ด้วยกันมานานคน 3-4 ปีถึงจะยอมคุยเล่นด้วยมันขึ้นอยู่กับแต่ละคนถ้าไม่อยากคุยก็อย่าไปบังคับถ้าจะคุยก็ควรจะคุยเรื่องที่เป็นจริงเป็นจังไม่ใช่คุยเล่นไปเรื่อย เรื่องที่แอบโพสต์ด่าลับหลังมีคนในห้องทำแต่ไม่ได้แปลว่าจะทำทุกคนก็ต้องแยกเป็นคนๆไป
จากประสบการณ์ส่วนตัวนะครับ สมัยมหาลัย ผมซิ่วจาก ม.แรก เพราะเรื่องสังคม โดนอิจฉา โดนลุมด่า จากเพื่อนในห้อง เวลา อ.ขานชื่อประกาศคะแนนสอบ ผมต้องเงียบ ไม่ขานรับ แล้วขอดูคะแนนจากอาจารย์ตอนท้ายคาบ พอเรียนจบ ออกมาใส่รองเท้าหน้าห้อง เพื่อนผู้หญิงก็ถามว่าได้กี่คะแนน เราก็ตอบไปตามจริง39เต็ม40 แล้วสิ่งที่ได้คือ เพื่อนชักสีหน้า เบ้ปาก วันถัดๆมา เริ่มไม่มีใครคุยกับผม จนกระทั่งวันที่ตัดสินใจลาออก ก็มารู้ว่า มีคนก่อหวอด ด่าทอผม ใส่ร้ายต่างๆ โดนด่าลอยๆแบบงงๆ ว่าตัวเองทำอะไรผิด พอมาเรียน รามคำแหง อยู่ในคาบๆหนึ่ง อ.ให้จับคู่ทำกิจกรรม ซึ่งรามคำแหงเป็นห้องบรรยายรวมห้องใหญ่ๆ ซึ่งผมไปเรียนคนเดียว ด้วยความที่ยังทำใจเรื่องสังคม ม.เก่าไม่ได้ ผมตัดสินใจเก็บของลุกออกจากห้อง ทั้งห้อง นักเรียนเป็นร้อยเพราะเป็นวิชาพื้นฐานลืมแล้วว่า วิชาอะไร เพราะเข้าแค่ครั้งนั้นครั้งเดียว พอผมลุกแล้วเดิน ทั้งห้องเงียบ อ.ผู้ชายที่บรรยายหน้าชั้น ก็มองหน้าผมแล้วส่ายหัวคือผมจะสื่อว่า พฤติกรรมบางอย่างที่ คนคนหนึ่งแสดงออกมา มันมีเหตุผลหมดแหละครับไม่ว่าจะเป็นเหตุผมส่วนตัวที่ไม่อยากเล่าให้ใครฟัง และไม่มีใครเข้าใจ หรือเหตุผลอื่นๆนอกจากเรื่องส่วนตัว ตราบใดที่พฤติกรรมนั้นๆของเขาไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อน ก็ปล่อยเขาไปเถอะ ผมเข้าใจคนที่มีพฤติกรรมแปลกแยกผิดจากวิธีเข้าสังคมนะครับ ผมผ่านมาก่อน
บางดราม่าไม่ขึ้นฟีดเลยทั้งที่ติดตามเพจดราม่าดังไว้
อย่างน้อยคิดในแนวความชอบไม่เหมือนกันก็ได้ปกติโดยทั่วไปสมมุติ เลิกงานไปดื่มกันไปเที่ยวผับ อาจแบบนี้ไม่ใช่ทุกคนชอบคนมีการใช้ชีวิตต่างกัน มันลำบากใจ แต่อันนี้เป็นหลังเลิกงาน ไม่ใช่เวลางานกรณีนี้ ตอนฝึกงานควรแนะนำน้องเค้าเลยอาจเหมือนไข่นุ้ยทำให้ไปจดชื่อแผนกจะได้ติดต่อกันง่ายขึ้นในเวลางี้ แต่ถ้าคุณไม่สอนน้องเค้าแต่แรกน้องเค้าจะทำอะไรก็เรื่องของเค้ามะการชอบไม่ชอบมันต่างกันบอกตั้งแต่วันแรกเลยว่าอยากให้น้องมาฝึกงานน้องจะได้อะไร การพูดคุยปรึกษา(ในเวลางานจะได้อะไร)
ผมว่าทักก็ดี ไม่ทักก็ชั่ง ทำงาน คอมพีส ร่วมงานเฉพาะหน้าไม่มีปัญหา ก็โอเคครับ เพราะบางครั้งก็ไม่ได้อยากก้าวข้าวเส้นไปใช้เวลาร่วมกันในชีวิตส่วนตัว
ต้องโทษพี่เลี้ยง (ผู้ควบคุมการฝึกงาน) ไม่รู้จักสอนน้องให้มีมารยาทที่ดีในที่ทำงาน บางทีเด็กมันไม่รู้ประสาจริงๆ ส่วนผู้ใหญ่ก็ขี้น้อยใจไป
ผมเองก็เป็นอินโทรเวิร์ตครับบอกเลยว่าการที่ต้องไปคุยกับคนอื่นๆที่ไม่สนิทเนี่ยสำหรับผมมันคือสงครามขนาดเล็กๆเลยนะ แบบถึงเขาจะเข้ามาคุยแบบเป็นมิตรแล้วนะแต่เราก็ทำได้แค่อืม ครับหรือตอบตามมารยาท ไปแค่นั้นเองแค่แบบไม่ได้หยิ่งหรืออะไรแต่คือแบบไม่ไหวครับไม่ใช่แนวทางในชีวิตของผมเลย กว่าจะมาคุยกันได้จริงๆก็ผ่านไปเกือบครึ่งปีแล้วยังดีที่เรียนคณะเดียวกันเลยมีเวลาเจอกันบ่อยเลยสามารถปรับจูกันได้
จากประสบการณ์คนที่โดนไล่ออกจากฝึกงานกลางคันมาแล้วเลยนะ อะไรแบบนี้มันอินมากๆ (แต่คนละกรณีกับคนนี้นะ,จากเรื่องที่ไม่เป็นเรื่องเท่าไหร่) ความคิดเห็นส่วนตัวในเรื่องนี้:เข้าใจว่าต้องทำความสัมพันธ์กับที่ทำงาน และการสื่อสารงานเป็นอะไรที่สำคัญมากๆ อันนี้ยอมรับว่าผิดจริง แต่ก็ไม่รู้เบื้องลึกว่าสภาพแวดล้อมจริงๆในบริษัทนี้เป็นยังไงเหมือนกันดูแล้วถ้าให้เข้าสังคมอาจจะเข้าได้ก็ได้ แต่ดูจากทัศนคติมันสุดโต่งไปรึเปล่าการที่ทำแบบนี้เหมือนการตัดคอกันชัดๆ การที่เค้าทำแค่นี้แล้วเอาเค้ามาแขวนและทำอะไรดูแบบเว่อร์มาก มันทำให้วุฒิภาวะและความน่าเชื่อดูหายไปเลย
เขาไม่อยากทักไม่อยากอะไร เขาอาจจะแค่อยากคุยเฉพาะเรื่องงานก็ได้ ไปเดือดร้อนอะไรเขาละ #ไม่เจ้าใจเลย
ผมคนหนึ่งครับที่เข้าสังคมไม่ค่อยได้ เพราะอยู่คนเดียวมาไม่ค่อยเข้าหาเพื่อนเท่าไร
ชีวิตคนสายตาสั้นมัน ลำบากมาก มองหน้าสาวไม่ชัด(อันนี้เลวร้ายสุด) เจอหน้าคนรู้จักถ้าไม่มาทักเราก่อนก็จำไม่ได้หรอกมองไม่เห็น จะให้ใส่เเวนก็ไม่ชอบด้วย มันลำคารหน้า สรุปเรื่องของกูชีวิตกู ถ้ากูไม่ดีก็ไล่กูออก สาดดดจบข่าว5555 หรือว่าพี่ น. แกชอบคนชอบเลีย คนประจบสอพรอ ก็ไม่อน่
ที่ทำงานมันก็คือสังสมที่เราต้องอยู่กับมันเยอะที่สุด แต่ละที่ทำงานก็จะมีสังคมที่แตกต่างกันออกไป บางที่เค้าก็โอเครกับความคิดและนิสัยของคุณ แต่บางที่ก็ไม่โอเคร เพราะฉนั้นถ้าปรับตัวเข้าหาไม่ได้ ก็ย้ายไปอยู่ที่ๆเข้ากับตัวเองจะง่ายกว่า เราไม่ใช้เจ้าขององค์กร จะให้เปลี่ยนทุกอย่างเข้าหาตัวเองก็ไม่ได้หรอก ต่อให้เราจะผิดที่เราหรือไม่ผิดก็ตาม ถ้ารู้ว่าเราปรับตัวไม่ได้ ก็เสียเวลาสักหน่อยเลือกที่ๆเราอยู่แล้วมีความสุขดีกว่า
ถ้าน้องเขาทำงานได้ดี ก็ไม่น่ามีปัญหาอะไรนิครับถ้าจะบอกว่าพูดคุยกันไม่ได้เลยก็คงไม่ใช่ เพราะเวลาสั่งงาน แล้วรายงานผลก็ต้องได้คุยอยู่แล้ว ซึ่งส่วนนี้หนุ่ยก็บอกมาเองว่าน้องทำได้ดีแล้ว แล้วทำไมถึงมีปัญหาอีก
งานมันไม่ได้ทำคนเดียวนี่สิครับ มันต้องมีการสื่อสารกับคน นี่ขนาดเจ้าของบริษัท ทักหรือเรียก มันยังไม่มองหน้า ทำเป้นอากาศธาตุเลย อาการแบบนี้ ไม่ต้องทำงานเป็นลูกจ้างใครหรอกครับ ทำงานออนไลน์ วันๆ ทำแต่งานคุยแต่งานคนเดียวพอละ
@@jackhothaed3540 คนที่คุยกันคนที่ไม่สนิทไม่เก่งเเต่ทำงานกลุ่มได้ดีมีเยอะเเยะครับ ถ้าน้องเค้ามีปัญหาตอนทำงานจริงก็สมควรออกเเต่ถ้าไม่มีเเล้วไปตัดสินว่ามีจากเเค่การไม่ทักทาย มันไม่เร็วไปหน่อยหรอ
@@win783 มันจะทำให้บรรยากาศเสียทั้งองค์กรครับ คนเก่งๆ มีเยอะแยะครับ ไม่ได้ขาดคนทำงาน ในมุมเจ้าของกิจการ ไม่ควรมีคนแบบนี้ครับ
@@jackhothaed3540 เสียตรงไหนหรอครับ เค้าไม่ได้ไปtoxicใส่เพื่อนร่วมงานหรือขัดขวางการทำงานของคนอื่น ส่วนเรื่องคนเก่งใช่ครับมีเยอะแยะ เเต่การทำงานไม่ใช้การเล่นเกมนะครับ ไม่ใช้พอมีตัวที่เก่งกว่าดีกว่าเเล้วโยนตัวเก่าไปได้ทันที การที่ทำเเบบนี้อยู่ที่อคติของเจ้าของเลยครับว่าเด็กมันขัดใจ ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับการทำงานเลย
@@win783 มิตรภาพในที่ทำงาน ไม่มี บรรยากาศในที่ทำงาน มันไม่ได้ครับ แล้วยิ่งเห็นเจ้านายเป็นธาตอากาศ ขนาดเจ้านายเรียกแล้วเดินหนี EGO ระดับนั้น ทำลายแน่นอนครับ
ทำไมอะ แค่ไม่อยากคุยด้วยเป็นอะไรชอบบังคับคนอื่น
มีปัญหาตอนที่ มีคนชวนแล้วเมินอันนึ้มารยาทไม่ดีนะครับ
ไปอยู่ป่าครับถ้าเป็นแบบนี้ทำงานร่วมกันลำบากแล้วละเขาคุยด้วยแล้วเมินแบบนี้ไร้มารยาท
@@karlx3x1 ที่ผมจะบอกอะคือว่าไม่ต้องไปยุ่งได้ไหมละ เขาไม่อยากคุยด้วย คุณรู้สึกไม่ดีก็ไม่ต้องคุยกับเขาอีกสิ เขาเมินไม่สนใจก็ว่าเขาหรอไม่ได้ว่านะ แต่แค่เมินกลับก็สงบสุขแล้ว
@@กลั้นน้ําตา แต่คนที่เขาเมินคือ ceo? จะเหตุผลใด ๆ ก็ไม่ควรเมินรึป่าว
คนที่เป็น social anxiety แบบเรา เจอเจ้านายแบบพี่หนุ่ย คือฝันร้ายเลย
จริง ล่าสุดเราเจอประเมินแย่จากหัวหน้าทีม เพราะ communication แย่กับพี่แค่คนเดียวในทีม กุโดนประเมินแย่เฉ้ยยย คุยกะทุกคนในทีมยกเว้นกะอีคนนั้นคนเดียว ละอีคนนั่นดันเป็นที่โปรดปรานของหัวหน้า😭😭 //บริษัทต่างชาตินะ Big4 เลย แต่ความเป็นไทย 99.99%
คุณหนุ่ยหวังดีหรือไม่ก็ไม่ทราบได้ แต่วิธีการโพสแบบนี้ไม่ใช่วิธีที่ถูกแน่นอน และยิ่งการโพสขอโทษแต่ใช้การโทษ "ความแตกต่างของเจนทำให้เกิดความเข้าใจผิด" แทนที่จะโทษตัวเองด้วยในฐานะหัวหน้าคนที่ไม่เข้าใจและไม่สามารถแก้ปัญหานี้ได้จนต้องโยนปัญหาทิ้งแล้วมาโพสระบายและเพื่อยืนยันความรู้สึกถูกต้องในการตัดสินใจของตัวเองสำหรับตัวผม ไม่ได้เชื่อถือคำพูดหรือเนื้อหาในรายการคุณหนุ่ยตั้งแต่เขาแนะนำโปรแกรม Baidu PC Faster เมื่อ 10 กว่าปีก่อนแล้วครับ
สมัยนี้รู้จักคนเยอะก็ยังมีลืมกันบ้าง ตอนผมฝึกงานยังเผลอสั่งGMเลยโคตรอาย555 🥹
ไม่ชอบก็ไม่ต้องให้ทำงานร่วมกันไล่ออกไปก็จบ แต่มาโพสต์แบบนี้น้องที่เป็นคนเงียบๆแล้วไม่อยากเป็นจุดเด่นจะเป็นคนเข้าสังคมยากเข้าไปอีก
บริษัทส่วนใหญ่ จึงมีทดสอบจิตวิทยา EQ ก่อนสัมภาษณ์งาน เพื่อคัดกรองระดับความฉลาดทางอารมณ์และบุคลิกภาพของพนักงานก่อนเข้ามาทำงานกับคนอื่น บุคลิกภาพมีผลต่อบรรยากาศในการทำงานจริงๆน่ะ เราเคยตกสัมภาษณ์บริษัทกฎหมายชื่อดังย่านสาทร เพราะบุคลิกภาพของเราไม่ตรงกับคนในองค์กร ทั้งที่ข้อสอบข้อเขียนเราได้ 85 เต็ม 100 และ TOEIC ได้ 890 คะแนน แต่เราก็ไม่เสียใจน่ะ เพราะตอนนี้เราได้บริษัทใหม่ที่วัฒนธรรมองค์กร และ Lifestyle ตรงกับเราแล้ว
ยอมรับ เราเป็นคนแบบนี้ค่ะ เป็นแบบพี่นักศึกษาเลย ไม่ค่อยอยากคุย ถ้าไม่มีเรื่องให้พูด ก็จะไม่พูด บางวันแทบนับคำพูดได้เลย แต่พอให้พนีเซ้นหน้าห้อง ก็ทำเต็มที่ ทำได้ดีด้วย เพราะเรามองว่ามันคืองานค่ะ มันคือคะแนนของเรา กลับกันถ้าบางครั้งโดนชวนคุยมากๆ จากแค่อึดอัด อาจจะกลายเป็นโมโหใส่เลยก็ได้55555
ทำงานดีแต่มนุษย์สัมพันแย่มันก็อยู่ร่วมกันในองค์กรลำบากสุดท้ายก็เป็นแกะดำในองค์กรต่อไปก็จะทำงานร่วมกันลำบากยิ่งทำงานเป็นทีมยิ่งฝืนยิ่งแย่
ไม่ทักทาย เน้นทำงาน เขาอาจเป็น อินโทรเวิร์ด ก็ได้ ไม่ได้อยากคุยอะไรมากมาย ถ้าคุยเรื่องงาน คือพร้อมคุยด้วยเต็มที่ แต่ส่วนใหญ่ที่เจอ คือ คุยเรื่องไร้สาระ คุยเรื่องนินทา มั่วซั่วไปหมด
เราเป็นพี่เลี้ยง.เด็กฝึกครั้งแรกในชีวิต..น้องน่ารักมาก
ผมก็Gen Xเจอมาเยอาะ ไม่เกี่ยวเลยต้องสอนจร้าผู้บริหารคนนี้อ่อน. ไม่สมควรทำอย่างยิ่งที่จะประจานน้องแบบนั้นผมเจอมาทุกรูปแบบเราต้องการแบบไหนต้องสอนซ้ำๆคุยซ้ำๆบางคนดีขึ้นเปลี่ยนได้บางคนไม่ชอบอึดอัดลาออกไปก็มี ก็แค่นั้น. นิสัยคนมันหลากหลายอย่ายึดติด
Gen มันแทบไม่เกี่ยวไรกันเลยน่ะ มันอยู่ที่ความเป็นมนุษย์ที่เราจะเห็นคุณค่าของมันรึเปล่า ในสถานะการไหนๆ ก็แค่นั้นเองเพื่อนผม ในสังคมไฟเย็น(คนเปลี่ยนระบอบ) ในสังคมที่ผมรู้จัก มีหลาย Gen หลายช่วงอายุมากๆ เราพูดคุยและอยู่ร่วมกันได้ บางทีก็ทะเลาะกันบ้าง แต่ทุกอย่างก็ขับเคลื่อนไปได้ เราช่วยเหลือกัน เข้าใจกัน เรื่อง Gen คือเรื่องขี้หมๅไปเลย เราอยู่ด้วยกัน โดยไม่ได้พึ่งกฏหมายเป็นที่ตั้ง แต่สิ่งที่เรายึดถือ คือ มนุษยธรรม
จริงๆในวงการไอที ก็ควรจะรู้เรื่อง โพสสื่อโซเชียลนะ มันเป็นเรื่องที่ควรจะรู้ๆกันอยู่แล้ว แต่ต้องบอกว่ามีความเป็นผู้ใหญ่อยู่ทำผิดแล้วยอมรับผิด แต่คิดว่าไม่ควรใช้ทัศนคติของเราตัดสินคนอื่นนะ อย่างบอกว่ารุ่นต่อๆไปจะไม่พูดไม่เตือนแล้วแต่จะลงดาบเลยเนี่ยต้องพูดให้ชัดๆก่อนว่า คำว่าให้ความสำคัญ คือให้ความสำคัญก็จริงแต่มันไม่ได้ร้ายแรงขนาดที่ถ้าไม่ทำแล้วจะต้องโดนต่อว่า หรือ ลงโทษ ไม่สร้างความเดือดร้อน มีความรับผิดชอบ แค่นี้ก็ถือว่าเป็น มารยาทพื้นฐานปกติของสังคม แต่ถ้ามีไมตรีต่อกันก็ถือว่าดี เราคงไม่อยากต้องปั้นหน้าเข้าหากันในที่ทำงานแล้วนอกเวลาก็เป็นคนแปลกหน้าแบบญี่ปุ่นหรอก การมีส่วนร่วมก็ดีแต่ไม่ใช่ต้องเหมือนโดนบังคับ เข้าใจว่าการทำงานหลักปฏิบัติหรือธรรมเนียมแต่ละที่ไม่เหมือนกัน แต่ถ้าเคร่งเครียดกับมันมากเกินไปจะทำให้คนที่มาทำงานจะมีแค่คนที่รับกับระบบ กับ คนที่ไม่มีทางเลือกจริงๆถึงมาทำงาน แล้วคุณจะเสียโอกาศได้คนดีๆมาทำงาน คนเก่งแต่นิสัยแย่ก็มีซึ่งอาจจะส่งผลเสียต่องานหรือ ระบบองค์ได้ก็มีอยู่ เคสนี้ยังไม่ถึงขี้นนั้น
จริง
ผมก็เป็นอินโทรเวิร์ตนะผมไม่ค้อยชอบทักใครก่อนเหมือนกันถ้าไม่สนิดผมจะพยายามไม่มองหน้าทำเหมือนมองไม่เห็นแต่ถ้าทักผมก่อนผมก็จะยิ้มไห้ถ้าถามก็จะตอบเท่าที่จำเป็น
จะจำหนิติเตียนอะไร มันเรียกไปคุยกันได้ ทำไมต้องเอามาพูดประจานให้เขาดูแย่ด้วย ผลกระทบมันร้ายแรงมาก ละคนที่โดนแขวนจากที่ไม่ค่อยปฏิสัมพันธ์กับใครอยู่แล้วก็ยิ่งสร้างกำแพงสูงขึ้นอีก
เห็นด้วยกับการที่บริษัทจะชี้วิสัยทัศน์อย่างชัดเจน ต้องการคนแบบไหน อยากได้บรรยากาศแบบไหน อยู่แบบครอบครัว หรือ เน้นคุณภาพงาน บางคนเข้าสังคมไม่เป็น แต่ทำงานคนเดียวได้เป็นอย่างดีมันมีอยู่จริง
คนพวกนี้คือคนโรคส่วนตัวสูงนั่นแหละบางทีการพูดคุยกับใครสำหรับคนพวกนี้จะเป็นการทำให้เหนื่อยมากสุดๆ
ใช่ครับ บางคนคุยเพื่อคลายเครียด แต่บางคนคุยแล้วเครียดเพราะต้องมานึกประโยคต่อๆไป
ต้องการให้ทัก ไม่ได้ต้องการให้ไหว้ แต่การทักผู้ใหญ่โดยไม่ไหว้ ก็จะงงๆหน่อยมั้ยเพิ่มเติม: เข้าใจทุกคอมเม้นเลยนะค้า 💖ขอบคุณที่เข้ามาแลกเปลี่ยนกัน ส่วนตัวที่เคยเจอตอนฝึกงานคือ เจอครั้งแรกของวัน=ต้องไหว้เพื่อให้เกียรติ เพราะเขาอายุมากกว่าและไม่ได้สนิทกัน แต่ละหว่างวันไม่ได้เป็นคนที่ชอบชวนคุยสัพเพเหระค่ะ ตั้งใจทำแค่งานให้ออกมาดีเป็นพอ
ไม่งงๆ ทักอะครับ แบบว่าไงพี่ กินไรยังครับ ไม่ต้องไหว้เลย
เราที่ทักพี่ๆ ว่ามอนิ่งค่าทู้กกกกกกคนทุกวัน ไหว้บ้าง ไม่ไหว้บ้าง เห็นเป็นเรื่องปกติมากค่ะ😅
ต่อให้ต้องทักแล้ว ใหว้ นานๆทำทีมันก็ไม่ตายหรอกนะคนทำงานด้วยกัน อาทิตย์1คุย2-3ประโยคมันไม่ตายหรอเห็นหน้ากันทุกวัน (ความเห็นส่วนตัว)ที่ฟังๆมาคือต้องการให้มีปฏิสัมพันธ์กับคนในที่ทำงานบ้าง บรรยากาศในที่ทำงานนะ รู้จักปะ
ในความคิดผม ถ้าไม่ใช่คุณหนุายแต่เป็นนายจ้างคนอื่น อาจจะไม่โดนแขวนแต่โดนเชือดไปเลยแล้วก็ไม่มีใครรับรู้ไม่เป็นข่าว
กรณีของผม ผมเป็นภูมิเเพ้ครับ เเล้วหูผมก็จะได้ยินน้อยลง สายตาก็จะสั้นลง เเล้วผมก็เข้าสังคมไม่ค่อยเก่งครับ เเต่กรณีผมไม่ใช่หัวหน้า เเต่เป็นรุ่นพี่ในม. เขาคล้ายๆหัวหน้าคนนี้เลยครับ เเต่ผมยังไม่ถึงขั้นโดนเเขวน เขาชอบเดินผ่าน ถ้าผมจะเห็นเขาผมต้องเพ่งมองระดับนึงเลย เเละตั้งใจฟังเสียงของเขาเเยกจากเสียงดังรอบๆอีก ผมเป็นประเภทที่ถ้าจะคุยกับผมให้เข้าหาตรงๆเเบบซึ่งหน้าเลยครับ จากนั้นผมเลยกลายเป็นพวกแปลกเเยก โดนนินทา ใช้ชีวิตในสังคมในสาขาตัวเองยากขึ้นเฉยเลย ผมไม่รุ็ว่าเขาคิดเองเออเองไปไกลเเค่ไหน เเต่ก็ช่างเถอะครับ ผมก็จะใช้ชีวิตของผมไป เเค่ผมไม่ทําให้ใครเดือดร้อนก็พอครับ🙂
เขาเรียก หนุ่ย baidu ครับ ตำนานความฉิบ
ไม่เคยเป็นเจ้าของไม่เข้าใจหรอกครับ มันคือปัญหาจริงๆในบริษัทคนแบบนี้ ลองเปิดบริษัทดูครับ พอเป็นลูกน้อง ไม่สนใจเจ้าของเลย คงตลกดีครับ
กูเข้าใจพี่หนุ่ยว่ะ
คนสมัยนี้อีโก้สูงครับ คนที่มีความเห็นไม่ตรงกับผู้ที่มีอำนาจหรือพรรคพวกมากกว่า มักจะถูแรงกดดัน ไม่ก็ตกอยู่ในสถานการณ์ต่างๆ ไม่ว่าจะ1. บูลลี่2. กีดกันทางสังคม ทำให้รู้สึกแปลกแยก3. เหน็บแนม จิกกัด กดดันให้ออกจากสังคมนั้นไป
เข้าใจทั้ง 2ฝ่าย แต่ผิดตรงที่เอาน้องมาแขวน
โลกของคนแต่ละคนที่เจอมาไม่เหมือนกัน ให้เวลาเด็กหน่อยครับ จู่ๆจะสอนเขาทันที มันจะทำให้เขาอึดอัด และเกลียดการเข้าสังคมได้ มันส่งผลถึงอนาคตเขามากนะ ถ้าไปฝืนเขา เมื่อถึงเวลาที่เขาพร้อม เขารับรู้ปัญหาในชีวิต เขาจะแก้ไขมันเอง เพราะแต่ละคนเจอประสบการณ์ชีวิตในสมัยเด็กไม่เหมือนกัน
ยังจำคำพูดของตนขับรถโดยสารประจำทางได้ขึ้นใจ “ถ้าจะด่าลูกน้อง อย่าด่าต่อหน้าคนอื่น เรียกไปด่าส่วนตัว”
หนูก็เป็นคนหนึ่งนะที่ไม่ค่อยชอบเข้าสังคมเพราะไม่รู้จะคุยอะไรแต่ถ้าใครยิ้มมาหนูก็ยิ้มกลับนะแต่ส่วนมากที่เจอสายตาที่มองเท้าถึงหัวอันเนี่ยไม่ชอบ
รู้สึกว่าเรื่องมองไม่เห็นเราเข้าใจได้นะคะเพราะเราก็สายตาสั้น แต่ที่บอกว่าคนผู้หญิงที่เมินไปเลยก็ดูไม่เหมาะสมจากที่เขาบอก เเต่เราก็ตัดสินไม่ได้เพราะฟังความแค่ด้านเดียว
เอ่อ...เท่าที่ผมเห็นคอมเม้นท์แล้ว ผมแปลกไหมอ่ะที่มีความคิดที่ว่าคนทำงานต้องคุยกัน ปรึกษากัน มีมารยาทต่อกันและทักทายกัน?
ผมคน Gen Z ครับ เพราะโตมากับ Dragon Ball Z หยอกๆ นะครับ ไม่ว่าจะคน Gen ไหน แค่คุยกับ รับฟังความคิดเห็นคนอื่น ผมเชื่อว่า เราก็สามารส คุยกันกันได้กับ คนทุก Gen
ตอนคุณหนุ่ยโพสต์ก็รู้แล้วว่าเดี๋ยวมีดราม่าแน่นอนไม่ระบุชื่อแต่รู้เรื่องว่าใคร ความเห็นส่วนตัวคิดว่าบริษัทเลือกคนมาฝึกงานไม่เหมาะสมกับวัฒนธรรมองค์กร
มันเป็นปมปัญหาในจิตใจของคนๆนั้น อาจฝังลึกมาตั้งแต่เด็ก จะมากจะน้อยแล้วแต่ปมปัญหา เข้ากับคนอื่นไม่ได้ โดนทิ้ง โดนบูลลี่ รู้สึกโดดเดี่ยว อยู่คนเดียวจนชาชิน ไม่รู้สึกอยากสื่อสารปฏิสัมพันธ์กับใคร เราก็เป็นและมีความคิดมาตลอดว่าไม่เห็นจำเป็นต้องมีเพื่อน บลาๆๆๆๆ
- - เอ็งตลกเรอะไอ้คุณหนุ่ย ตูก็สายตาสั้นต้องเพ่งก่อนถึงจะเห็น ไม่ค่อยกล้าทักใคร แต่ไม่ได้หยิ่งโว้ยยย!!!!
แต่ตอนฝึกงานของผมนะ สมัยฝึกงาน เราไหว้ทุกคนเลยอะ ไม่ว่าจะเคยเจอเคยทำงานหรือไม่ เราไหว้หมดนะ มันเหมือนแบบ แสดงความอ่อนน้อมอะ
อาจจะเป็นคนที่โลกส่วนตัวสูงครับ แฟนผมก็เป็นเข้าสังคมไม่เก่งเลย และแฟนก็เป็นคนชอบทำหน้าบึ้งอยู่แล้ว ทำให้คนนอกมองด้วยความไม่ชอบ แต่สำหรับผม นางนิสัยดีนะยิ่งกับคนสนิท กับคนไม่สนิทนางไม่แคร์อยู่แล้ว และนางก็ไม่ชอบทำงานร่วมกับผู้อื่น เพราะไม่เก่งเรื่องความสัมพันธ์และการเข้าสังคม
ตอนฝึกงาน ที่ทำงาน ดน้นทุกด้านอ่ะ 555 โชคดีเราเข้ากับคนง่าย อยู่ได้ทุกที่ แต่เราชอบนะ ชอบที่จะเรียนรู้คนในรูปแบบต่างๆ
ผมชอบนะ คนทำงานอย่างเดียว แล้วยิ่งงานดีด้วย แล้วไม่เอาเวลาไปเม้าท์หรือเสือกเรื่องชาวบ้าน
มีความสุขจริงๆหรอที่ทำงานอย่างเดียว
@@Ntpk123 มีความสุขได้ครับ ถ้าเป็นงานที่เราชอบงานที่เรารัก
@@Ntpk123 ทำงานก็คือทำงานครับ
เราเป็นคนหนึ่งที่เข้าใจน้องผู้ชายนะที่บอกมองไม่ชัด ไม่แน่ใจว่าใคร แต่มันมีจริงๆนะคนที่จำหน้าใครไม่ค่อยได้เพราะสายตาแอบสั้น ไม่ก็ถ้าไม่เจอบ่อยก็จำหน้าไม่ค่อยได้ ถ้าไม่ทัก เราไม่เพ็งดูก็ไม่รู้ว่าใคร อย่าไปมองว่าเขาอ้าง เพราะมันมีจริงๆ
ผมคนนึงอ่ะที่จำหน้าใครไม่ได้ จะจำจากเอกลักษณ์ของคนๆนั้น สมมติมีคนใส่แว่นผมจะจำหน้าตอนใส่แว่น ถ้าเขาถอดแว่นผมจะจำไม่ได้เลยว่าใคร
มันคือข้ออ้างของคน"หยิ่งยโสคะ"
ใช่ผมก็เป็น ถ้าไม่เพ่งตามองหน้าคนอื่นจะเบลอๆ ขนาดเพื่อนสนิทตัวเองเดินมาอยู่ฝั่งตรงข้ามถนนเราก็มองแล้วนะแต่หน้ามันเบลอๆก็อาจจะทักผิดคนเลยไม่สน แต่เพื่อนมันก็เดินตามมาทัก 555
@@iceburn7496 เขาเรียกสายตาสั้น
แล้วคนสายตาสั้นอ่ะ เวลาทักใครมันผิดบ่อยมากเพราะมองเห็นไม่ชัด ถ้าจะให้มองนานๆ คนอื่นก็อาจจะคิดว่าหาเรื่องได้อีก มันเลยทำให้เขาสูญเสียความมั่นใจไปด้วย ผมก็เป็นอยู่
#ค่ะ/คะ จะแซะคนอื่น พิมพ์ให้ถูกก่อน
จริงค่ะ บางทีกลัวทักไปเขาไม่ทักกลับเราก็เฟล
สมัยพ่อผมยังอยู่แกเป็นหัวหน้างานที่มีลูกน้องเยอะ พ่อผมสอนว่า เวลาจะตักเตือนลูกน้องให้เรียกมาคุยกันแค่ 2 คน แต่เวลาชมให้ชมในที่หมู่มาก
นึกถึงคำพี่เหว่ง ตอนออกรายการใต้โต๊ะทำงาน คุนทั้งบริษัทจำเค้าแค่คนเดียวแต่กลับกันน้องเข้ามาฝึกงานคนเดียวต้องจำพวกคุนกี่คน ควรจะทำตัวเป็นรุ่นพี่ที่ดีก่อนรึเปล่า ควรเข้าไปแนะนำตัวว่าชื่ออะไรเป็นยังไง เพราะยังไงแรกๆน้องเค้าไม่รู้จักใครหรอกเพราะเค้าเข้าไปคนเดียว ละก็คงเป็นพวกพูดไม่เก่ง สื่อสารกับคนในสังคมไม่เป็นมันเลยออกมาแบบนี้
มันก็อาจจะใช่ โลกส่วนตัวสูงก็แค่ข้ออ้าง เพราะอะไรรู้ไหม บริษัทไม่ใช่บ้าน ณ ที่ๆคุณอยู่คือสังคม มันไม่มีความเป็นส่วนตัวอยู่เเล้ว ตามหลักรุ่นพี่แนะนำตัวอ่ะถูกเเล้ว แต่ถ้าคนล่ะแผนก คุณต้องเดินเข้าไปทักเอง ถ้ามีงานในกับแผนกนี้ คุณก็ต้องเดินเข้าไปทักไปเสนองาน แล้วการทำงานทำกันเป็นทีม ไม่ใช่คนเดียว คุณจะเงียบไม่ได้ การเสนอไอเดียก็สำคัญ คุณต้องเข้าสังคมให้เก่ง เพราะมันมีผลต่อการคิดงาน จะไม่มีใครเชื่อถือคุณ มันก็เหมือนกฎรุ่นพี่คุมรุ่นน้องอ่ะแหละ มันจะมีรุ่นพี่ที่ฟังและไม่ฟัง
@@stop3564 ในงานทุกวันนี้ เขาแข่งขันกันแค่งานนิ เขาไม่ได้แข่งขันกันด้วยความประจบสอพอ อีกอย่างอย่าอ้างรุ่นเลย เด็กเขามุ่งมั่นคืองาน แล้วเด็กก็ไม่ได้อยากเข้าหาผู้บริหาร มองแล้วมันคนละชั้น เขาก็ทำตัวถูกแล้ว ไม่จำเป็นต้องทักหรือเข้าไปประจบ
@Dilve Tam คำว่าประธานบริษัท มันคือสูงที่สุดนะ ไม่จำเป็นที่เด็กจะต้องเข้าไปหาเลย ระดับมันต่างมาด เรื่องงานน้องก็ไม่มีปัญหา มันไม่จำเป็นต้องทำแบบที่โพสต์ออกมาเลย อีกอย่าง ทำงานเสร็จก็กลับบ้าน สังคมกับเพื่อนฝูงก็มี คนที่ทำงานรู้จักกันแค่ที่ทำงาน พอลาออกก็เหมือนคนไม่รู้จักกันแล้ว คิดเยอะไปทำไม เอาแค่งานดีกว่ามั๊ย
@Dilve Tam เอ่าเขาก็บอกอยู่ นี่ฟังที่เขาอ่านโพสต์จบมั๊ยนิ เด็กมันเรื่องงานหรือออกคงามคิดเห็นไม่มีปัญหา กลับเข้าไปฟังใหม่นะ เด็กมันแค่ไม่ทักทายไม่อยากจะเสวณากับใคร ประเด็นมันอยู่ตรงนี้จ๊ะ กลับไปฟังใหม่แล้วตีความให้แตกก่อนมาตอบนะ
@Dilve Tam น้องเขามาฝึกงาน เขาไม่ได้บอกสะหน่อยว่าเขาจะอยู่ต่อ ยิ่งโพสต์รังแกเด็กแบบนี้ ไม่จำเป็นที่เด็กรุ่นใหม่เก่งๆจะทำงานด้วยเลย บริษัทต่างชาติ ต้องการตัวมาก อย่างเราก็ทำงานกับต่างชาติ คุยหรือสั่งงานก็เฉพาะแผนก เข้าพบผู้บริหารบ้าง แต่ไม่จำเป็นต้องทำตัวสนิท เด็กมาฝึกงานไม่ได้จะอยู่ต่อ ฝึกงานเสร็จน้องเขาอาจจะไปเรียนต่อหรือไปทำงานที่อื่น อย่าไปคาดหวังว่าเด็กต้องเป็นแบบนั้นแบบนี้ นี่มันสมัยไหนแล้ว การมาโพสต์แบบนี้คุณเป็นระดับผู้บริหารแต่คุณทำตัวแบบนี้หรอ? น่าจะมีมุมมองที่ดีหกว่านี้นะ
ไม่เห็นด้วยกับการนำใครมาแขวนหรือประจานอยู่แล้วครับ มองส่วนดีของน้องฝึกงานดีกว่า บางครั้งน้องเขาอาจไม่ถนัดพูดคุยกับใครมากกว่าต้ังใจทำงานที่ได้รับมอบหมายให้เสร็จ ความคิดเห็นส่วนตัวครับ.
@watched with kapwing เรื่องนี้เป็นบทเรียนให้หัวหน้าองค์กรต้องศึกษาบริบทของสังคมให้มากขึ้นครับ มนุษย์มีความหลากหลายทางด้านบุคลิกภาพ หากเสริมเพิ่มเติมกับคนในองค์กร ลำพังแค่การพูดคุยโน้มน้าวจิตใจให้เห็นถึงประโยชน์ของการเข้าสังคมน่าจะเพียงพอแล้วหละครับ👍.
บางที.." เข้าเมืองตาหลิ่วต้องหลิ่วตาตาม"
โดยส่วนตัวเราเองก็เป็นคนไม่ชอบเข้าสังคมแถมไม่ค่อยมีหัวข้ออะไรจะคุยกับเขาด้วยแต่เวลาเห็นคนที่รู้จักหรือคนที่ทำงานด้วยก็ต้องแบบ พยักหน้าบ้างหวัดดีบ้าง ไรงี้ เคสนี้ เป็นเคสที่ดี ก็ถือได้ศึกษา ถือว่าได้ปรึกษาหารือหาทางออกร่วมกัน ปรับความเข้าใจ
เราจะโดนดราม่ามั้ย ถ้าเราบอกว่า เราเข้าใจคุณหนุ่ย
การที่ทำงานเก่ง แต่ถ้าคุณจะไม่สื่อสารกับใครเลยขนาดนี้ มันอาจจะส่งผลเสียกับงานในอนาคต
การทำงานในออฟฟิศ คุณต้องทำงานร่วมกับคนอื่น ถ้าปิดกั้นตัวเองขนาดนั้น คนรอบข้างจะอึดอัดนะ
ถ้าไม่อยากพูดอะไร แค่ยิ้มกลับไปก็พอ
แต่ก็เห็นด้วยกับคนอื่นที่ว่า ให้คุยกับน้องเขาโดยตรง ดีกว่าจะมาโพสท์ให้คนอื่นเห็นแบบนี้
เราก็คิดแบบนั้นนะคะ จริงๆ มันคงจะไม่ดราม่าเลยถ้าเริ่มด้วยการพูดคุยกันอย่างเป็นส่วนตัวกันก่อน
เห็นด้วยมากค่ะ ที่ว่าไม่สมควรเอามาแขวนเลย
+1 จริงครับ เห็นด้วยสุดๆเลย ไม่สื่อสารเลยมันก็ไม่ได้เพราะมันมีผลเสียจริงคนรอบข้างอึดอัดแน่นอน และคุยโดยตรงก็ดีกว่าครับ
แต่เขาบอกว่าทำงานดี แสดงว่างานกลุ่มเขาก็คงคุยตามปกติรึป่าวครับ ไม่งั้นจะเรียกว่าทำงานออกมาดีทุกครั้งได้ไง
ผมก็เห็นด้วยกับคุณ
ถ้าผมมีบริษัท ผมอยากได้คนแบบนี้ เยอะๆ เลยครับ วันๆทำงาน ไม่ต้องไปยุ่งเรื่องชาวบ้าน
แต่ผมก็ไม่รุ้ว่า มันอาการหนักขนาดไหน น่ะสิ
จริงครัย ทำงานอย่างเดียวเเถมส่วนใหญ่งานดีด้วยข้อเสียคือคนพวกนี้จะค่อนข้างสะสมความเครียดเเต่มันก็ไม่ใช่ปัญหาที่เราต้องไปเดือดร้อนอยู่ดี กลับกันพวกคุยเก่งคุยสนุกเรากลับต้องไปคอยช่วยงานเพราะสนิท จะไม่ช่วยก็หาว่าไม่มีน้ำใจอีก
ใช่ครับ ผมว่าบางทีคุณหนุ๋ยเค้าก็คิดว่าคนอื่นต้องเป็นเหมือนเค้ารึเปล่าครับ?
ยอมรับว่าเป็นอินโทรเวิดแล้วคือพ่อบังคับให้ไปร้านไปขายของเจอสังคมคือมันอึดอัดนะบางทีไม่อยากทักใครไม่อยากพูดกับใครสุดๆพูดแล้วเหนื่อยอะเวลาเจอสังคมเวลาเจอคนเยอะๆอยากมาชาจต์พลังแบบอยู่คนเดียวเจอสังคมแล้วปวดหัวจริงๆค่ะนินทาใครไม่เคยนินทาเพราะไม่อยากยุ้งเรื่องใครแล้วยอมรับว่ายุ้งแล้วเหนื่อยทั้งกายทั้งใจคุยเรื่องแมวเรื่องหนังกับเพื่อนดีกว่าสุขใจ5555
พูดแบบนี้แสดงว่าเด็กน้อยไม่เคยทำงานจริงๆ เดี๋ยวโตไปเจอสภาพมีแต่คนไม่สนหัวใครอยู่ด้วยกันแบบนั้น เดี๋ยวรู้เลยจ๊ะ เหอๆ
เคยเห็นลุงคนสวนที่ทำงาน ยืนรดน้ำต้นไม้ใครผ่านไปผ่านมาแกก็จะคุยๆคนนึง 20 30นาที ต้นไม้แทบสำลักน้ำตาย 555
คนเรามันไม่ได้สมบูรณ์เเบบไปทุกเรื่องหรอก เขามาเรียนรู้งานไม่ได้มาฝึกเข้าสังคม ทำงานได้ไม่ขาดตกบกพร่องก็เพียงพอเเล้ว หรืออยากได้คนทำงานเเบบอีตำรวจหญิงที่เป็นข่าวเข้าสังคมเก่งเเต่เนื้องานกาก เเละการเอามาประจานเเบบนี้เเหละที่ทำให้บรรยากาศมันเสีย คนทำงานประจำเขาจะคิดยังไงที่มีเจ้านายปากสว่าง
นี่มองว่าถ้าเด็กทำงานได้ดี ไม่มีปัญหาอะไร ไม่น่าไปยุ่งกับน้องเขา ส่วนหนุ่ยโตๆกันเเล้วเเต่โพสเหมือนเด็กเพิ่งหัดเล่นเฟส
เราก็คิดอย่างนั้นค่ะ สัมมาคาราวะควรมีในที่ทำงานก็จริง แต่ที่สำคัญที่สุดคือการทำงาน หากการทำงานไม่มีปัญหาก็ไม่น่าหยิบมาเป็นประเด็นใหญ่นะคะ
การทำงานเก่งงานอย่างเดียวไปไม่รอดหรอก ถ้างานที่ทำต้องทำงานร่วมกับคนอื่น
@@Goodwin147 ผมว่าเท่าทีฟังในคลิป น้องเขาไม่มีปัญหากับการสื่อสารระหว่างทำงานนะครับ
@@Goodwin147 ไม่รอดยังไง เขาก็บอกเอง "งานดี ไม่มีอะไรเสียหาย" เก่งงานอย่างเดียวไปไม่รอด ได้ยินบ่อยจากพวกไม่ค่อยได้งาน
เมื่อก่อนเลย ไม่ยอมรับคนอื่นเพราะนิสัยตัวเองไม่อยากเอาตัวเองไปอยู่กับสงคมที่ไม่ใช่ พอมาวันนี้เเค่ไปมุ้งเน้นที่ตัวเอง ผลคือ ไม่ไปจมกับสังคมเเต่เป็นตัวเองมากขึ้น อยู่ได้ทุกที่เข้าใจทุกคนเเสดงออกน้อยลงฟังมากขึ้น สบายใจขึ้นมากครับ เเละสามารถอยู่กับตัวเองได้
เป็นที่บุคลิกส่วนตัวมากกว่าค่ะไม่เกี่ยวกับวัยgenไหน ถ้าไม่สนิทกันก็จะไม่คุยด้วย อึดอัดใจที่จะพูดคุยเรื่องส่วนตัว ค่ะ ป้าอายุ52ปีแล้วก็ไม่ชอบพูดคุยกับบอสและเพื่อนร่วมงาน ทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุดแล้วก็แยกย้ายกันกลับบ้าน แล้วพรุ่งนี้ก็มาเริ่มงานอีก กิจวัตรก็จะเป็นแบบนี้ซ้ำๆมาหลายปีแล้ว จนเป็นความเคยชิน ค่ะ
ผมคือคนที่เป็นคนไม่มั่นใจ ไม่ทักใครเวลาทำงานใหม่ๆแรกไม่ว่าจะที่ไหนๆจนเพื่อนร่วมงานประเดิมพุดคุยผมจึงกล้าทักนะเพราะผมเขาสังคมไม่เก่งไม่เป็นเรยทำงานเลิกงานเข้าบ้าน ไม่ใช่แค่ที่ทำงานแม้กระทั่งคนรุ่จักแฟนเพื่อนของเพื่อน ญาติเป็นหมด เราเดาไม่ออกเขาคิดยังไง เพราะเคยเป็นฝ่ายทักคนไม่รู้จักแล้วบางคนเมินทำตึงใส่บางทีไม่พูดแค่ผยักหน้า คนเรามีหลายแบบจริงๆและการที่เรากลัวมันไม่ใช่เรื่องแปลกใช่มั้ย บางคนเขาอาจจะมีความกลัวกำแพงคนเราไม่เหมือนกันสำหรับเรานะ
เราคนรุ่น90เนาะ คือชอบทักทาย ยกหน้าทักทายให้คน ไม่ไหว้ก็ได้แต่แค่ยิ้มทัก เจอเหมือนกันเด็กคนนึงเรียนจบแล้ว น้องมาทำงานทุกวันเข้าได้กับทุกคนแต่ไม่คุยกับใครก่อนเลย แต่ถ้าจะคุยต้องเป็นคนถามเค้าก็ตอบแค่นั้น แต่น้องคนนี้ไม่เคยมีคำถามไม่เคยชวนใครคุยก่อน ไม่ได้หยิ่งแต่คือเค้าไม่คุย ประชุมถ้าไม่มีคนถามเค้าก็เงียบกริบ มีรอยยิ้มบ้างถ้าเอ็นเตอร์เทน เดินไปกินข้าวเที่ยงได้กับทุกคนในออฟฟิศ แต่จะไม่คุยกับใครเพราะติดสายแฟนตลอดเวลาพัก น้องไม่มีพิษมีภัยกับใครแต่แค่น้องไม่มีปฏิกิริยากับใครทั้งสิ้นแค่นั้นเอง อันนี้ก็ยังงงเหมือนกันว่าทนไม่พูดไม่จาได้ไง เรานี่ไม่พูดสัก2ชั่วโมงคืออกจะแตกตาย😹😹😹😹😹😹😹8เดือนที่อยู่กับน้องมาก็รักน้องนะเรามองว่าดีไม่พูดไม่มีพิษมีภัยดี😂
เราเป็นคนจำหน้าใครไม่ค่อยได้ค่ะ จำชื่อไม่ค่อยได้ด้วย55555 แล้วก็เป็นคนพูดน้อย ถ้าไม่สนิทแทบจะไม่พูดด้วยเลย แต่ถ้าเวลาทำงานเราจะไหว้ แล้วก็ยิ้มรับไว้ก่อนอะ เพราะส่วนตัวคิดว่ามันเป็นมารยาทที่ควรทำ
ก็สมควรแต่ไม่สมควรตรงเอามาโพสลงครับ มนุษย์เป็นสัตว์สังคมถ้าเอาแต่ทำงานแล้วให้คนอื่นเป็นอากาศก็ต้องปรับตัวนะครับ
ตามเริ่องนี้ไม่ทัน ต้องขอบคุณพี่ลัค เป็นอย่างสูงครับ
หัวข้อนี้ดีมากเลย มันเป็นตัวจุดชนวนความคิดให้เด็กๆที่กำลังเรียนอยู่และกำลังจะไปเจอกับโลกแห่งเป็นความจริงในอีกไม่กี่ปี ได้เตรียมตัวว่า สังคมการทำงานแท้จริงเป็นยังไง// มีเคล็ดไม่ลับอยู่ข้อนึงคือ จงปรับสภาพตามสังคมที่ทำงานให้ได้และคุณจะอยู่ง่ายขึ้นมาก แต่เมื่อไหร่ที่คุณไม่ลดอีโก้ตัวเองว่าฉันทำแค่งานให้ดีเป็นพอ สังคมไม่สน ผมบอกได้เลย ต่อให้งานดีเงินดีแค่ไหน ก็บั่นทอนจิตใจจนอยากจะลาออกแน่นอน
ถ้าเป็นรปภ.ไปอยู่ธนาคารเจอพนักงานบรูลี่ตั้งแต่วันอรกทำไง
บางคนมันก็แค่ไม่ได้อยากทักอะ เรายอมรับว่าเป็นคนที่ไม่ชอบเข้าสังคมเท่าไหร่ ไม่ใช่ไม่อยากมีเพื่อนนะแค่รู้สึกว่าเป็นคนนอกในวงสนทนาตลอด โดนเมินมาก่อนก็ไม่อยากจะเข้าหาใครละเหนื่อย พยายามนะมันยากกับการหาเพื่อนใหม่ในวงที่เขารู้จักกันมาก่อน สนิทกันมาก่อน แต่ของเราก็จะเป็นใครยิ้มก็ยิ้มจอบ ใครทักก็ตอบ แต่เลิกเข้าหาแล้ว
มันเหงาหน่อย แต่อยู่ได้ ไม่ชอบเรื่องเฟคๆ ไม่ชอบการใส่หน้ากากเข้าหากัน ไม่ชอบทำนั่นนี่เอาหน้า นี่เรียนในม.รัฐ ให้เก็บกิจกรรมให้ครบ42 แทบไม่ได้เรียนครูติดงานบ้าง งานกิจกรรมม.บ้าง กิจกรรมบางอันก็แค่ทำเอาหน้าถ่ายรูปเสร็จพอลวกๆ ขอโทษที่บ่นค่ะเบื่อเฉยๆ
แสดงถึงความเฉยชาเฉื่อยชา ความเบื่อหน่าย เข้าสังคมก็ไม่เก่ง เพื่อนก็เกือบไม่มี ช่องที่ทำในติกตอก40kก็หมดแพชชั่น เพราะปาร์ตี้มันแตกแบบงงๆ ในวงรู้กันหมดยกเว้นเรา เกิดอะไรขึ้นก็ไม่รู้แล้วมาตึงใส่กัน อยู่กันไม่ได้ ให้โอกาสให้เวลาอธิบายเป็นเดือนๆไม่มีใครพูด ขอฌทษค่ะนอกเรื่องอีกแล้ว
จริงๆเป็นคนตลก แต่ติดตรงหน้านิ่งและออกไปทางง่วงๆตลอดเวลา จะให้ยิ้มหรือทำหน้าปกติต้องมองกระจกไม่ก็กล้อง เป็นอีกสาเหตุที่ไม่ค่อยมีใครกล้าเข้าหาเราเพราะเราหน้าบูดบึ้งด้วย เห้อ~~~
หัวอกเดียวกันครับ
เหมือนผมเลยครับขอติ้กต้อกหน่อยครับ
ผมไม่เข้าใจทำไม พี่นุ่ย ทำตัวแบบนี้ นี่คือปัญหาของคนในองค์กร ไม่ควรเอามันออกมาเล่าให้ชาวบ้านเค้ารู้ อีกอย่างนี้เป็น เด็กฝึกงาน ไม่ใช่คนที่เคยทำงานใน องค์กร มาก่อนถ้าจะ เกิดเรื่องงี้ขึ้นก็ไม่แปลก ผมเคยมี นักศึกษาฝึกงาน เข้ามาในกลุ่มเหมือนกัน เค้าก็ไม่ได้ทักทายเหมือนกัน และ เหมือนจะมีปัญหาด้วย บรรยากาศก็ไม่ดีขึ้นมาเลย ผมก็เลยเปิด Meme ฮาๆ ให้คนในกลุ่มดู บรรยากาศก็ดีขึ้นมาทันที พอเป็นอย่างนี่หลายๆเดือนเข้า นักศึกษาฝึกงานก็เริ่ม พูดคุยกันมากขึ้น คงเริ่มชินแล้ว ทึ่อยากจะบอกก็คือ พี่นุ่ย ทำให้เรื่องเล็กๆต้องใหญ่ขึ้นมาเกินความจำเป็น ต้องแยกแยะให้ออก เรื่องงาน เรื่องส่วนตัว และ โลกออนไลน์ ในองค์กร ที่ผมทำงานอยู่จะมีแต่ ผู้ชาย(ในกลุ่ม) สิ่งที่จะพูดกันก็มีแต่ การทำงาน MEME และ เกม แบบมา Dota 2 มี But อะไรมันส์ๆบ้างวะ หรือ เดือนนี้ call of duty 4 ลดราคา 50% นะเล่นป่าว
สำหรับผมผมแบ่งคนที่ทำงานออกเป็น 3 ข้อ คือ 1 คนร่วมงาน คือคนที่อยู่แค่ในที่ทำงานพอไม่ต้องมายุ่งกันหรือเราไม่ชอบเขาเขาไม่ชอบ 2. เพื่อนร่วมงาน คือ คนที่พูดคุยกันเรื่องงาน แต่ไม่เป็นเพื่อนกันในชีวิตจริง เช่น เฟส ไลน์ หรือนัดเจอกันข้างนอก 3 เพื่อน คือคนที่พัฒนาจาก ข้อ1และข้อ2 มาเป็นเพื่อนในชีวิตจริง ผมจึงคิดว่าเด็กฝึกงานไม่ผิดอะไรเลย และเจ้านายควรทำความเข้าใจ เพราะบางทีเขาไม่ได้อยากเป็นเพื่อนคุณ
คุณต้องรู้จักมารยาททางสังคมบ้าง ทำงานได้แต่เมินทุกคนจะบอกสิทธิส่วนบุคคลก็ไม่ใช่ คุณเสนอชื่อไปไปขอฝึกงานกับเค้า อย่างน้อยๆการอ่อนน้อมถ่อมตนคือ1ในข้อนั้นและอีกอย่างวัฒนธรรมในองค์กร
ตามนี้เลยค่ะ ปัจจุบันเราทำงาน เราจัดกลุ่มเพื่อนร่วมงานคือแค่เพื่อนร่วมงานจริงๆ สื่อสารและทำงานแค่เรื่องงานพอ จะไม่ก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวและจะไม่ให้กลุ่มนี้เข้ามาก้าวก่ายในพื้นที่ส่วนตัว และวิธีนี้คือเป็นการจัดสภาพแวดล้อมล้อมในการทำงานที่ดีมากๆ เพื่อนๆ คนอื่นล้วนมีปัญหากับเพื่อนร่วมงาน แต่เราไม่มีเลย เพราะตัดปัญหาตั้งแต่ต้นลม คือจัดเขาไว้แค่ชั้นเพื่อนร่วมงานพอ แรกๆ ก็โดนมองและว่าแบบน้องฝึกงานนี่แหละ เช่นเป็นคนแปลกๆ ความลับเยอะจัง ไม่เอาใครเลย เห็นแก่ตัว แต่พอเวลาผ่านไปวิธีนี้มันช่วยได้เยอะมากๆ เวลาที่ต้องโดนบังคับเลือกข้าง หรือมีการนินทาบุคคลที่สาม เราสามารถเลือกเดินหนีหรือออกจากบริเวณนั้นได้เลย เพราะเราไม่ได้สนิทกับพวกเขาขนาดจับกลุ่มเมาส์มอยอยู่แล้ว ซึ่งมันทำให้เราอยู่ในที่ทำงานอย่างมีความสุขนะ
เขาไม่ได้อย่ารู้จักหรือเป็นเพื่อน เข้าใจคำว่า ทักทายปะเนี้ย
@@surachatfa.3354 แต่คือ เขาก็ทำงานได้
เก่งอ่ะ มีความสามารถ ต่างฝ่ายก็ต่างได้
ลองคิดกลับกันเค้าก็ไม่ได้อยากเป็นเพื่อนคุณหรอกแต่ในเมื่อคุณเป็นเพื่อนร่วมงานเค้าอย่างน้อยทักกันสักหน่อยจะเป็นไรไป รู้จักสร้างบรรยากาศในที่ทำงานให้มันดีๆจะช่วยให้การทำงานราบลื่นและไม่ดูน่าอึดอัดด้วย
เหตุผมมันอาจจะมีเยอะนะแบบ
เขาอาจจะไม่กล้าทักนะ เวลาเจอคนแปลกหน้าเขาคงไม่กล้าไปทักในทันทีหลอกโดยเฉพาะในที่ทำงานที่มีคนอายุเยอะกว่าหลายคน
หรือเหตุผลที่2
เขาอาจเป็นพวกส่วนตัวสูงไม่อยากยุ่งกับใครมากและไม่อยากให้ใครเข้าไปยุ่ง
ไม่เข้าข้างใครแต่จะพูดในความเป็นจริงที่เจอกับตัว ปกติเราไม่ใช่คนชอบคุย หรือมีปฏิสัมพันธ์กับใคร จริงๆ แอบรำคาญนิดๆด้วยซ้ำว่าทำไมต้องคอยไหว้ คอยพูดคุยกับคนอื่นตลอด แต่มันคือสังคมการทำงานไง ถ้าเราไม่ปรับตัวให้เข้ากับสังคมที่ทำงานเลย ปลีกตัว แยกตัวตลอด มีโอกาสสูงที่บรรยากาศการทำงานจะอึดอัดขึ้น ยิ่งเวลาคุณต้องไปขอให้ใครช่วย มันจะยิ่งยาก เพราะคุณไม่มีปฏิสัมพันธ์ที่ดีกับใครเลย ถ้างานคุณต้องขอเอกสารจากคนอื่น ต้องขอคำแนะนำจากคนอื่น คุณคิดว่าอยู่ๆเข้าไปถามจะมีใครอยากบอกคุณไหม เพราะมันไม่ใช่งานเขา และมันเสียเวลางานของเขา แทนที่เขาจะได้ทำงานตัวเอง กลับต้องมาช่วยใครก็ไม่รู้ที่อยู่ๆเดินมาหา พูดตรงๆอีกครั้ง สำหรับเราชีวิตคือการปรับตัว อยู่ที่ไหนก็ต้องปรับตัวให้เข้ากับคนอื่น มันคือเรื่องปกติมากๆ แต่เรื่องเอามาโพสลงโซเชียลนี่ไม่เห็นด้วยนะ ควรเรียกไปคุยมากกว่า แต่การที่ไม่ทักทายพูดคุยกันเลย บอกตรงๆอึดอัดเหมือนกัน เพราะถ้าต้องทำงานด้วยกันทุกวัน คงเหนื่อยแย่
เอาจริงผมก็ไม่ค่อยชอบคุยเยอะะ คุยเยอะเรื่องแยะ
ผมก็ไม่คุยชอบคุยเท่าไหร่แล้วก็ชวนคุยไม่เก่งชอบทำงานของตัวเองเงียบๆ
ทุกวันเหมือนการแสดง นี่แหละชีวิต
เราก็เป็น introvert คนหนึ่งที่ไม่ชอบคุย ไม่อยากเข้าสังคม แต่มันก็ต้องมีมารยาททางสังคม ยิ้มให้ คุยตอบบ้าง ต่อให้ไม่ชอบก็ต้องทำ
ใช่ครับผมก็เป็นแต่บางคนไม่เข้าใจแค่ไม่ชอบร้องเพลงหรือเต้นให้ใครเห็นก็มาบอกว่าจะบวชหรอบ้างละ ผมชอบนั่งเงียบๆพอเราพูดด้วยดันว่าพูดมากซะอีก
ผมว่าอินโทรเวิร์ดแบบคุณนี้ดีมากๆเลยครับ ปรับตัวได้ตามสถาการณ์ ดูเป็นอินโทรเวิร์ดที่โตเป็นผู้ใหญ่แล้ว
@@Watcher_0 จริงๆ มันเป็นมารยาทขั้นพื้นฐานในการอยู่ร่วมกันในสังคมด้วยซํ้าค่ะ คนเรามีหลายนิสัยหลากความคิด มันถึงมีตรงกลางที่ทุกคนสามารถอยู่ด้วยกันได้ไม่ทำให้อึดอัด เราไม่ชอบเข้าสังคมอยากให้คนอื่นเข้าใจเราก็ต้องเข้าใจคนอื่นเหมือนกัน จะสุดโต่งจนintrovert ด้วยกันยังเหนื่อยใจนี่ก็ไม่ได้ ( เราไม่ค่อยเจออินโทรเวิร์ดด้วยกันแบบคุณเลยค่ะ ส่วนใหญ่เจอแต่แบบสุดโต่งตลอด5555+ )
แบบนี้คือคนที่เป็นผู้ใหญ่เขาทำกันครับ ผมก็เป็นแบบนี้แหล่ะ โลกส่วนตัวค่อนข้างสูง แต่จะ introvert หรืออะไรก็ตามแต่ แต่มารยาททางสังคมก็ควรจะมี โดยเฉพาะในเวลางาน ถ้าเราไม่ได้ทำงานคนเดียวก็ควรจะลดอะไรที่มันเป็นอีโก้ของตัวเองลงบ้าง ไม่งั้นบอกเลยอยู่ยาก คนที่เป็นวัยทำงานจริงๆเขาจะรู้
ใช่ครับบบ👍🏾
เป็น Introvert มันเหนื่อยมากที่จะต้องมาแสร้งเป็น Extrovert ต้องมาปั้นหน้า ปั้นตาคุยกับคนอื่น ขออยู่เงียบๆ ไม่คุยกับใครก็หาว่าแปลก อึดอัดจนบรรยายไม่ถูก ไม่มีเวลาที่จะไปนินทาใครต่อใคร ไม่เสือ ก สมองไม่ได้มีไว้คิดเรื่องพวกนั้น รีบๆ ทำงานให้มันเสร็จๆ ไปดีกว่า
"ไม่วางใจ ไม่ไว้ใจ ไม่สบายใจ" ยุให้พูดแค่ไหน อยู่นิ่งเสียสะดีกว่า
ส่วนตัวผมนะ
ถ้าเราเข้า ร่วมไม่ได้
เราควร เลือกทางที่ใช่สำหรับเรา
เราเข้าสังคมไม่เก่ง ไม่ชอบ เข้าสังคม
ชอบโลกส่วนตัวสูง ชอบใช้เวลาว่าง
กับ นิยาย ธรรมชาติ ผมรู้ตัวว แบบนี้
ผมเลือกตั้งแต่ ม ปลาย เลยว่า
ผมจะทำงานที่มีอิสสระ ไม่ไปเปนลูกจ้างใคร ได้เงินไม่เท่า บริษัท หรือ ราชการชั่งมัน แต่เรา มีความสุขเราสบายใจ
ผมว่าเดกๆหลายๆคน อาจ ขาดการคิด
หรือการแนะนำที่ดี บางทีครอบครัวก้สำคัญ แต่บางทีครอบครัว ก้บังครับบ
ผมเปนคนหนึ่งที่ทนเรียน ตามที บังคับ
แต่พอผมโต ผมเกบเงินเอง ไปเรียน
ไปทำในสิ่งที่ชอบบบ
ผมว่าครอบครัวไทยก้มีส่วนมาก
สงสาร เดกๆรุ่นใหม่เหมือนกัน
การทำและอยู่กับสิ่งที่ไม้ชอบมันทรมาน
เข้าสังคมไม่เก่ง ไม่ชอบคุยไม่ว่านะคะ
แต่ส่วนมากที่เจอคือ ไม่ทักไม่คุยเชิดๆ
แต่พอโดนคนอื่นเชิดใส่บ้าง เล่นบทเหยื่อเฉย
เหนื่อยจริมๆ คนหลากหลาย มากความ
ผมก็เป็น introvert ยิ่งเพื่อนร่วมงานแย่ ก็ปิดกั้นการพูดคุยเลย เราไม่รู้ว่าจะโดนแทงตอนไหน ง่ายๆคือ ไม่ไว้ใจใครเลย เวลาคุยกะคุยเรื่องงานเป็นส่วนใหญ่ เรื่องส่วนตัวจะค่อนข้างระวังการพูดคุยเลย มันทำให้เพื่อนร่วมงานรู้จุดอ่อนของเรา แล้วอาจมาใช้เล่นงานเราภายหลังได้
การไม่สื่อสารของน้องฝึกงาน ถ้าพูดว่ามีผลต่องานไหมอาจจะไม่หนักหนาขนาดนั้น แต่บรรยากาศการทำงานมันส่งผลแน่นอน ถ้าเพื่อนร่วมงานจะไม่สนใจมันคงทำได้แต่ความอึดอัดมีมากแน่นอน คุณหนุ่ยเค้าเรียกคุยแล้วแสดงว่าพยายามแก้แล้ว การทำงานในองค์กรคือการทำงานกลุ่ม เราว่าการปฏิเสธเพื่อนร่วมงานมันก็เกินไป ความขี้อาย กับ การไม่สนใจมันแบ่งกันได้ง่ายมาก
ก็แล้วไงละ...งานที่รับผิดชอบก็ทำได้ดียังจะต้องเอาอะไรอีกละ
@@ononononon504 อันนั้น ก็ส่วนของ ผลงานครับ แต่เวลา มีประชุมหรือ มีการเข้าร่วมกิจกรรม หรืออะไรก็แล้วแต่ ถ้าคนนึง เก่งทำงานดีอย่างเดียว แต่ไม่สนใจคนรอบข้าง ว่า เขาจะเป็นอะไร ทำอะไร ถ้าทำแต่งานดี ผลงานได้ แต่ เวลามีการสอบถาม หรือ มีการมาสำรวจ แต่ตอบไม่ได้หรือ ช่วยเขาแนะนำในการ ปรับปรุง ซึ่ง บริษัท ต่างชาติ หรือ บริษัทใหญ่ ๆ เขาไม่ได้เน้น งานดีมีคุณภาพอย่างเดียว เขาก็อย่างให้มีสังคมพนักงานด้วย เพื่อที่จะได้ขับเคลื่อนอย่างมี ประสิทธิภาพ
@@ononononon504 แบบนั้น มันก็ไม่ต่างจะเป็น หุ่นยนต์ เลยหรอ ทำแต่งาน ไม่สนคนรอบข้าง หรือสิ่งรอบตัว แต่ก็เข้าใจอักฝั่งว่า อาจจะมบุคลิกที่ไม่สามารถ ปรับได้ หรือ มีการแก้ไขในตัวเอง อย่างล่าสุด ก็มีหลายๆคนบอกว่า เขาสายตาสั้น เลย ไม่สามารถ ทักทายได้ดีเพราะกลัวจะทักผิด หรือเสียมารยาท บางอย่าง
ผมเคยทำงานกับคนเเบบนี้ ไม่เห็นจะอึดอัดเลย
@@Fanny-fx1zm คนเรามันไม่เหมือนกันอยู่เเล้วครับ
เคยไปฝึกงาน เราต้องเดินไหว้ทุกคนเลยหรอ พอเจอหน้าค่อยสวัสดีก็ได้ หวังให้เดินไหว้ทั้งตึกเลยมั้ง
ไม่เกี่ยวกับเจน คนแบบนี้มีทุกรุ่น ดูง่ายๆ ตอนเข้ามหาลัย แล้วมีรับน้อง จะมีคนกลุ่มนึง ไม่เข้ารับน้อง ไม่ทักรุ่นพี่ มาเรียนเสร็จกลับบ้านทันที แล้วทั้งห้องทำยังไงกับเพื่อนแบบนี้ คำตอบคือ ไม่ต้องทำอะไรเลย แค่เข้าใจเค้า ยอมรับสิ่งที่เค้าเป็น เห็นเค้าเป็นส่วนนึงของกลุ่ม ตราบไดที่เค้าไม่ทำใครเดือดร้อน เรื่องไม่ถูกใจ ไม่ใช่เรื่องผิด
หนุ่ยเป็น extrovert หนุ่ยช่างพูด และมีมนุษยสัมพันธ์ แต่ไม่ใช่ว่าทุกคนจะเหมือนหนุ่ย ถ้าอยากรู้จักโลกของเค้า ก็แค่เดินเข้าไปหาเค้า แค่นั้นก็พอแล้ว
ต้องให้คนทั้งโลกมาปรับตัวเข้าหา ผมคนนึงไม่ยอมเป็นหนึ่งในนั้นแน่ มันจะง่ายกว่าไหมที่จะเริ่มปรับเปลี่ยนตัวเองเข้าหาสังคม ฟังดูเข้าท่าดีใช่ไหมคับ 😉
@@hostclub3227 เราบังคับคนอื่นไม่ได้หรอกครับ ถ้าไม่โอเคกับคนแบบนี้ ก็ทำได้แค่ ไม่คบหา ไม่ยุ่งกับเค้า เพราะเค้าเองก็คงไม่ค่อยอยากยุ่งกับใครเหมือนกัน
ไม่ยอมแล้วทำไงอะครับกดดันเค้า หรืออกกฏบังคับ ถ้าออกแนวๆนี้นะ คุณทำให้เค้าเหนื่อยและเบื่อจะทำลานกับคนแบบคุณมากกว่าปกติ อาจทำให้เค้าหมดไฟการทำงานก่อนเวลา แล้วเค้าต้องปรับตัวให้คน extrovert อย่างคุณพอใจ หรือเป็นคุณที่ควรปรับตัวเข้ากับโลกที่มีคนหลายประเภทได้แล้ว
@@newhuman09 ถ้าเป็นผม คงไม่ไปเสียเวลากะคนแบบนี้คับ โลกเรากว้างใหญ่ ก็แค่คนที่เข้ามาสบตาแล้วก็จากไปแค่นั้นสำหรับผม เสียเวลากะคนแบบนี้เสียเวลาชีวิต i don't care ทุกอย่างมันมีเอฟเฟคของมันเสมอ สังคมก็เหมือนแม่น้ำสายใหญ่ ว่ายทวนน้ำก็จะเหนื่อยหน่อย ผมขอตามกะแสน้ำไปแล้วกัน ความคิดไม่เหมือนกัน ไม่ว่ากันไครจะคิดแบบไหนก็คงจะแบบนั้น 🥲
@@hostclub3227 คุณคิดว่าการทำงานหรือคบหากับคนเงียบๆมันเสียเวลา ก็ความเห็นสวนตัวเลยครับสำหรับสังคมที่ผมอยู่ ทุกคนเข้าใจว่าคนแบบนี้มีทุกที่ แล้วก็คบหากันตามปกติทำงานกันปกติได้ เรากับเค้าแค่ไม่เหมือนกัน พวกเค้าเป็นคนประเภทเหนื่อยเวลาเห็นคน กระตือรือร้นในเรื่องที่เค้าไม่สนใจ แล้วต้องทำตามมารยาทแกล้งทำเป็นสนใจ ผลที่ออกมาคือ เค้าไม่เข้าใจคุณและใช้เวลากับสิ่งที่เค้าหลงใหลมากกว่าสนใจคุณ ส่วนคนแบบคุณน่าจะไหลไปตามโลกแล้วคุณยังสนุกกับมันได้อยู่ จนคุณอาจจะลืมไปว่า คุณอาจชอบเด็ก แต่คนอื่นอาจไม่ชอบเด็กเหมือนคุณ คุณจะบอกว่าเสียเวลาคุยกับเค้าเพราะ เค้าไม่ชอบเด็ก ก็คงไม่แฟร์นะ
สถานที่ฝึกงานแต่ละที่ก็จะมี mindset เรื่องการทำงานต่างกันเป็นธรรมดาครับ จะเน้นแค่ผลงานหรือเน้นทั้งงานทั้งมนุษยสัมพันธ์ก็แล้วแต่ การที่หัวหน้าและพนักงานคนอื่นๆพยายามชวนเด็กฝึกงานคุยก็ไม่ใช่เรื่องเสียหายอะไร คนฝึกงานถ้าเป็นพวก introvert หรือ ขี้อาย อย่างน้อยๆก็ทักนิดๆหน่อยๆพอเป็นพิธีไม่ต้องเคารพหรือทางการก็ได้ แต่เท่าที่ฟังจากพี่ลัคพูดมาเหมือนน้องแกหยิ่งมากกว่า คือทำงานดีแต่ไม่คุยไม่สนคนที่จ้างหรือรุ่นพี่ที่ทำงานเลยมันก็ดูแย่ๆได้ แต่การที่น้องไม่ชอบอะไรแบบนั้นก็อาจจะมีเหตุผลหรือความไม่ชอบอะไรแบบนี้เป็นส่วนตัวอยู่ ซึ่งจะไปว่าน้องมันก็ไม่ได้ กรณีนี้ก็ความคิดของใครของมัน ก็แล้วแต่คนจะพิจารณาเลยเพราะนิสัยคนเรามันเอามาเทียบกันไม่ได้อยู่แล้วครับ
ที่ทำงานก็คือที่ทำงานอ่ะ มาเพื่อทำงานไม่ได้มาหาเพื่อน ตราบใดที่ยังทำงานให้คุณได้ ไม่มีอะไรเสียหาย เขาจะคุยหรือไม่คุยกับใครก็สิทธิ์ของเขา
อย่าปล่อยผ่านนั้นถูกแล้ว แต่ควรเลือกวิธีที่ คุย ส่วนตัว เผื่อปรับทัศนคติต่อคนในองค์กร ไม่ว่าจะฝึกงาน หรือ เป็นส่วนนึงขององค์กรแล้ว ให้ได้มีคอนเนคชั่น ต่อแผนกอื่นๆที่ อาจจะร่วมงานกัน ค่อยๆเริ่มค่อยๆทักทายกันไป
ส่วนตัวเคยเจอ นศ.ฝึกงาน แต่ไม่เกี่ยวกับส่วนงานโดยตรง ยังจำได้ว่ามาขอความช่วยเหลือด้วยคำว่า
"พี่ค่ะ แผนก....ให้หนูมายืมของคะ" โดยไม่มีการไหว้หรือเคารพใดๆ แน่นอนผมเจองี้ก็ต้องนิ่งแล้วก็หยิบของให้น้องไป แบบ งงๆ แล้วก็ไม่ได้เจอน้องคนนั้นอีกเลย ผมทำได้แค่นั้นจริงๆครับ
แล้วคุณต้องการคนแบบไหน? ก้มไหว้ก่อนเข้ามาถามหรอ ? มันไม่มีหรอก คนละแผนกกันไม่รู้จักกันเป็นเรื่องปกติครับที่จะแค่ถามความต้องการอย่างเดียว คุณไปซื้อก๋วยเตี๋ยวร้านโชคชัย 4 คุณจะไปไหว้เจ้าของร้านแล้วค่อยเริ่มสั่งอาหารก่อนไหมล่ะ ! แน่นอนว่าไม่
ไม่ต้องการแบบไหนอย่างไรครับหากคุณเจอบ้างจะรู้เองครับ และก็ไม่ได้ติดใจอะไร ผมมีคำตอบในใจแล้วไม่ติดค้างอะไรครับ
@@eggs7459 แต่ถ้าจะเอาเรื่องร้านก๋วยเตี๋ยวมาเปรียบมันคนละเรื่องครับ เพราะซื้อ ไม่ได้ขอ ครับ
เจอคนต่างแผนกมาให้ช่วยนิดๆหน่อยๆ บ่อยๆ ไม่เคยอยากให้ใครมาไหว้เลย แค่พูดกันปกติก็พอ
@@wd4409 อย่างผมก็เจอและเป็นแบบนั้นแหละครับ แต่ส่วนที่ผมเจอ นับว่าน้อยคน จากประโยคที่ผมคอมเมนต์ไว้ เป็นไปตามนี้เลย ดูตึงๆ และไม่ขอบคุณ ผมก็ทำได้แค่ หยิบยื่นให้ไป ซึ่งผมจะไม่ช่วยก็ได้ เพราะอุปกรณ์นั้นเป็นของส่วนตัว
ผมว่าเท่าที่ฟังคุณหนุ่ยโพสมันเข้าใจและเห็นภาพมากเลยนะ และผมเข้าใจคุณหนุ่ยในทันที
เด็กนักเรียน นักศึกษาสมัยนี้ กำลังมองคนรุ่นก่อน(จะว่าไปคุณหนุ่ยก็ไม่ได้แก่)แต่เป็นรุ่นก่อนได้
ว่าเป็นคนละรุ่นกับตน บางคนเลยเลือกที่จะไม่ปฏิสัมพันธ์กับรุ่นพี่กว่าไปเลย เพื่อเอาง่ายตัดปัญหา
คุณหนุ่ยยกเรื่องนี้ขึ้นมา ผมว่ามันดีมากเลยนะ มันจะได้เริ่มมีการปรับตัว หรือทบทวนตัวเองมากขึ้น
เด็กสมัยนี้จะเริ่มดื้อ อาจจะด้วยเรื่องของการเมือง(ที่จริงๆแล้วผมก็ข้างเดียวกับน้องๆนะ) ไม่ค่อยฟังใคร
แต่เด็กยังไงก็ยังเป็นเด็ก ยังมีความคิดแบบไม่ใช่ผู้ใหญ่ คนที่มีความเป็นเด็ก แต่คิดว่าตัวเป็นผู้ใหญ่
คนพวกนี้น่ากลัวมากเลยนะ เพราะมันจะเป็นผู้ใหญ่แบบตื้นเขิน ที่มักจะตัดสินใจเรื่องโง่ๆได้
การทำงานในอนาคตของเด็กจบใหม่ ยังไงก็ต้องปฏิสัมพันธ์กับคนให้ได้ ไม่งั้นแทบจหมดทางเติบโต
พฤติกรรมของน้องๆมันน่าเป็นห่วงมากเลยนะครับ ว่าจะอยู่ร่วมสังคมต่อไปยาก
ผมเป็นคนที่เข้าหาใครไม่เป็นเหมือนกัน ถ้าไปทำงานใหม่ๆ แต่ผมหาอะไรที่เราเหมือนเขาๆมาคุยกันอย่างเช่น เกมส์ น้ำท่อม บลาๆ มันจะได้สนิทเร็วขึ้นมาก คุยกันยาวเลย แต่ถ้าไม่มีอะไร ผมทักคุยยากเลย คิดไปเองนี่แหละปัญหา
ผมก็ว่า ทำไมคาเเคร์เพื่อนผม รักกันกลมเกลียว เพราะมันต้มท่อมกินหลังร้านทุกวันยันเจ้าของ55555555555555555
@@Timsomenaja 555 ต้องหาอะไรเหมือนกันแบบนี้แหละ ผมไปที่ทำงานใหม่ๆ ก็หาเพื่อนกินท่อมก่อนเลย หลังจากนั้นก็คุยกันง่าย ที่ทำงานผมนี่ หัวหน้าต้มกินกับผมบ่อย ผมไปทำงานเอาน้ำท่อมไป 3-4 ขวดเอาไปใส่ตู้เย็นออฟฟิส คนในออฟฟิสก็ไม่ว่าไรเลย ทำไงได้ สายเดียวกัน ทำงานโรงงานนี้ชอบที่สุดเท่าที่เคยทำมาที่อื่น😂
เรื่องบางเรื่องควรไปพูดกับน้องตรงๆให้ปรับปรุงตัว แล้วก็จบๆกันไปไม่ต้องเอากลับมาคิดต่อ
ไม่ใช่ไม่ยอมพูดต่อหน้าแล้วเอาน้องมาแขวนในโลกโซเซียล
หัวหน้างานคนนี้เป็นคนที่น่ากลัวมาก เอาตัวเองเป็นใหญ่ คิดว่าตัวเองสูงส่ง ฉันต้องช่วยเขา บลาๆ ทั้งๆที่มันไม่ใช่สิ่งที่เขาต้องการ และการที่เขาไม่ทักมันไม่ได้ทำให้งานเสียหายอะ แล้วไปเรียกเขาน้องสาว คุกคามชัดๆ คนไม่รู้จักเขาไม่เรียกคนแบบนี้ แล้วเป็นอะไรอะ ต้องมาบังคับให้คนอื่นเหมือนตัวเอง ต้องร่าเริงเฮฮาแบบนี้ทุกคน พิมพ์เดียวกัน ทั้งๆที่เขาก็ทำงานได้ตามปกติไม่สร้างปัญหาให้ใคร ถ้าสมมติต้องทำงานร่วมกัน เชื่อว่าเขาไม่มีปัญหาหรอก นอกเวลางานก็ปล่อยเขาไป
แล้วลงโทษแขวนบนทวิตเตอร์บ้าอะไร แกไปแขวนเขาก่อนโว้ย
ยกตัวอย่างง่ายๆเลยครับ เด็กไทยเก่งมากถ้าไปแข่งแบบเดี่ยวๆ จะเห็นว่าได้เหรียญทองกลับมา แต่พอแบบเป็นทีมเท่านั้นแหละทั้ง100 ชนะ1 สู้ยุโรป-อเมริกา-ญี่ปุ่นไม่ได้ การปลูกฝังการทำงานเป็นทีมผมว่าสำคัญมากไม่ต่างจากหลักสูตรเลยครับ ให้เด็กนักเรียนนึกถึงผลงานของทีมมากกว่าบุคคล สำหรับผม เท่าที่ผมจำได้จับกลุ่มทีจะมี1คนที่ทำงาน(คนที่ทำมักจะเป็นพวกเรียนเก่ง คะแนนสอบก็จะแบ่งคนไปอีก)นอกนั้นให้กำลังใจ อย่างว่าแหละผมไม่อยุ่ในสถานะที่จะพูดได้ เรื่องการศึกษาจะใช้คำว่าเปลี่ยนแปลงยากต้นๆของประเทศ สุดท้ายถ้าผมมีลูกไม่ใช่ลูกผมแล้วหนึ่ง
ถ้ามีลูกน้องแบบนี้ทั้งหมดก็ดี เหมือนหุ่นยนต์ ก้มหน้าทำงานไป ไม่ต้องมีความสัมพันธ์กับองค์กร ทำงานไม่ดีก็ไล่ออกไม่ต้องเกรงใจ
เราคนหนึ่งมีญาตินักเรียนมาพักอยู่ด้วย ใกล้จบม,6แล้ว เราเห็นมาตั้งแต่เด็กก็พูดคุยกันตลอดที่เจอกันสนิทกับครอบครัวเขา เมื่อต้องมาพักบ้านเดียวกัน เราอึดอัดใจมาก เธอกลับมาจะขึ้นห้องพักชั้นบนแล้วไม่ลงมาเลย จะลงมาเมื่อหิวหาอะไรกิน เราจะถามตลอดว่ากินข้าวไหม หิวไหม ลงมาคุยกันบ้างเธอพยักหน้ารับรู้ เธอก็เหมือนเดิม วันหยุดเธอก็อยู่แต่ห้องตลอดเราก็กลัวว่าเป็นอะไรหรือเปล่า แสนจะเป็นห่วง งานบ้านเธอไม่เคยช่ายทำ ถ้าบอกจะทำ กืนข้าวล้างแค่จานตังเอง แล้วขึ้นห้อง เธอซื้ออะไรข้างนอกมากินกินคนเดียวไม่แบ่งใครทั้งที่นั่งกินด้วยกัน มาอยู่บ้านเราให้อยู่ฟรีทุกอย่าง เราอึดอัดใจมากกับเด็กสมัยนี้ ขนาดหลานแท้ๆเรายังเป็นแบบนี้ ไม่มีความสัมพันธุ์กับคนใกล้ตัวเลย แต่เธอเรียนดี ได้ทุนเรียนฟรี
น้องน่าจะมีอาการ Introvert ครับ ประมาณว่าชอบอยู่คนเดียว ทำอะไรเอง ไม่ชอบให้ใครมายุ่ง แต่ไม่ถึงขนาด ฮิคิโคโมริ สามารถเข้าสังคมได้แต่ไม่ถึงขนาดเก็บตัวไม่ออกไปไหนครับ
ผมเห็นด้วยกับพี่หนุ่ย เรื่องนึงคือ ถ้าต้องรับคนสไตล์นี้มาทำงานจริงๆคงไม่ไหว ต่อให้งานดีแค่ไหน แต่เข้าสังคมไม่ได้ บรรยากาศในที่ทำงานอะ? ลองคิดว่าคุณอยู่ในห้องทำงานเล็กๆ ที่ไม่มีใครพูดกัน หรือมองหน้าอะไรกันเลย มันจะเป็นยังไง ผมไม่รู้ว่าคนที่มาแสดงความคิดเห็นอีกฝั่งนึง ได้เคยใช้ชีวิตในช่วงวัยออฟฟิศรึยังนะ แต่ผมบอกเลย ต้องลองคิดในมุมที่เราเป็นคนเจอครับ ถ้ามีแต่คนแบบนี้ ไม่ต้องมีพนง.ก็ได้ครับอนาคต เอาหุ่นยนทำแทนเลยดีกว่า555555 บริษัทต้องระบุชัดเจนครับ ว่าจะรับคนแบบไหน ถึงจะไม่มีปัญหาแบบนี้
ผมเป็น introvert เข้าสังคมไม่เก่ง สายตาก็แบบถ้าเวลาเดินผ่านคนใกล้ๆก็มองไม่เห็นเพราะเวลาเดินคือถ้าไม่โฟกัสคนข้างๆ คือรอบข้างจะเบลอๆ บางทีเดินผ่านเพื่อนไปแบบผมไม่เห็นจริงๆจนเพื่อนต้องทัก การเข้าสังคมสำหรับผมคือเป็นอะไรที่เหนื่อยมากกินพลังงานมาก ถ้าไม่ใช่เรื่องงาน เราก็ไม่อยากยุ่งกับใครอยากอยู่เงียบๆสงบๆมากกว่า
ผลงานดีทุกอย่างแต่แพ้คนขี้ประจบประแจง (เข้าสังคมเก่ง) ปั้นหน้าเก่ง
ผมเด็กใต้ ตอนไปฝึกงานกรุงเทพเป็นเวลา1ปีในโรงเหล็กผมใหว้ทักทายหัวหน้าทุกครั้งทีไปทำงานแม้ตัวผมเองไม่ชอบเข้าสังคมไม่ชอบยุ่งกับใครแต่ผมก็รู้ตัวเองดีว่าควรทำตัวยังไงให้ผู้ใหญ่เขารัก เด็กใต้ทีไปฝึกงานด้วยกันมีประมาณ10-11คนเป็นแบบนี้ทุกคน เรายังวัยรุ่นไปขอความรู้ขอประสบการณ์จากเขาก็ควรมีมารยาทหน่อย
ผมมองว่าเขาเริ่มเรื่องก่อน แล้วโดนกระแสตีกลับ เลยออกมาอ้างว่ายุคเก่าตามไม่ทัน ผมว่าหลังจากนี้ความมั่นของเขาที่คิดว่าตัวเองดังแล้วมีผู้ติดตามจำนวนที่ติดตามเขาคิดว่าคิดเหมือนกันแต่ตีกลับแบบนี้ความมั่นใจคงลดลงทั้งองกรค์ เอาตามตรงจากประสบการณ์ฝึกงานกับสถาบัน บริษัทตั้งการความขยันทำงานมากกว่าการเข้าสังคม หัวหน้าที่รับหน้าที่ดูเคยบอกว่า โดนสั่งอะไรมาให้ทำตาม ถ้าอะไรคิดว่าทำได้ไม่ไหวให้บอกเด๋วมีคนมาทำแทนเพื่ออะไรให้เกิดข้อผิดพลาด อย่ากลัวที่จะพูดคุยกับผู้อื่นจงเหมือนพนักงานในบริษัทไม่ต่างจะรุ่นพี่ในสถาบัน สรุปจากตอนนั้นคือ เราไหวเราตั้งใจทำ สุดท้ายก็ได้เท่ากัยคนที่ทำๆไปบอกไม่ไหวบ่อยครั้ง เพราะจริงๆ บริษัทมองพนักงานฝึกงายจากสถาบันเป็นแค่พนักงานทั่วไป ที่จ่ายค่าแรงน้อยกว่าปกติแต่ไดด้ผลงานเท่าเดิมเพื่อเอายอดชื่อเสียงกับสถาบัน เพราะงั้น เด็กที่ไปฝึกงานจริงๆ แค่ทำงานไปวันๆ ไม่จำเป็นต้องพูดคุยอะไร ถ้าเราไม่ได้มองว่าอยากทำงานที่นี่ในอนาคต แล้วมองแค่ว่าทำเพื่อประสบการณ์แล้วผ่ายๆไป การที่พี่ออกมาแขวนแบบนี้ คือเหมือนอยากเรียกร้องหาความน่าคิดถึงยุคเก่า ที่เด็กเดินผ่านต้องไหว้แม้ไม่สนิท หรือทักทายง่ายๆ โดยไม่ได้ดูอารมณ์ของผู้อื่น คิดจะให้เป็นแบบที่ตัวเองต้องการ พอไม่ผ่านตัวเอง ต้องหาแนวร่วม สมควรอะ บทเรียนยุคเก่าเลยแบบนี้
เข้าใจทั้งสองฝ่าย แต่ถ้าไม่สนใจก็อาจจะได้คนที่ทำงานดีอีกคนเพิ่มแต่ บรรยากาศงานมันก็จะไม่ค่อยดี เพราะฝ่ายนึงก็ต้องให้ทักส่วนอีกฝ่ายไม่ทักก็ได้ป่าว ก็กูทำงานได้ดีอะแค่นั้นก็คงพอแล้วอะไรแบบนี้
เพิ่งเคยได้ยิน แบไต๋ ก็วันนี้ล่ะ ก่อนหน้านี้ไม่รู้จัก
สมัยนี้แม่งเยอะจริงๆบริษัทเนี่ย งานดีก็จะเอา งานนอบน้อมก็ต้องการ
ตอนเราไปฝึกงาน เราไหว้หมดทุกคนไหว้ซ้ำคนก็ช่างแม่ง สวัสดีเช้าบ่าย5555
เพราะเราไม่รู้ว่าใครถือไม่ถือเรื่องนี้ ไหว้ไว้ก่อนเลย ไม่อยากเป็นปัญหาทีหลัง+อาจารย์กำชับไว้ด้วย
ผมก็เป็น ไหว้สิ้นผัวป้าเเม่บ้านอะ เเต่ถ้าผมไม่ชอบใครก็ไม่ไหว้จริง เเละปัจจุบัน ก็ออกจากงานมาเเล้วคับ55555555
เหมือนผมเลย เจอหน้าใครสวัสดีหมด มีไหว้ซ้ำบ้างจนพี่แกบอกว่า ก่อนหน้านี้ไหว้ไปแล้วนะ 555+ คือปกติผมก็ไม่ค่อยคุยกับใครเท่าไหร่(จริงๆก็แล้วแต่หัวข้อที่คุยด้วย) แต่เรื่องทักทายนี่มันควรเป็นมารยาทพื้นฐานอ่ะ ไม่เกี่ยวกับ intovert หรอก
นี่เคยพิมพ์ในทวิตนะ คือมันไม่ใช่ทุกคนในเจนนั้นๆหรอกที่เป็นแบบนี้ เคยพิมพ์ว่า เออ เรื่องเจนเนี่ย มันก็มีส่วนสำคัญกับบางเรื่องในชีวิตนะ แต่ก็ไม่น่าจะยึดเจนเนอเรชั่นจนเป็นส่วนสำคัญในชีวิตเป็นเรื่องหลักขนาดนี้ และมันควรปรับตัวตามกันบ้าง ที่คุณหนุ่ยพูดเรื่องเจนไปน่ะนะคะ ก็ลองทักเด็กมันบ้าง ลองทักผู้ใหญ่ดูบ้างก็ได้ คือบางคนไม่ใช่นิสัยเสียมากๆเลยไม่ทักนะ แต่อาจจะเป็นพวกขี้อาย สายตาไม่ดี จำคนไม่แม่น ระแวงกลัวทักผิด โลกส่วนตัวสูงงี้ มันจริงอยู่ที่ต้องปรับตัว แต่บางคนก็ทำยาก และก็จริงที่ว่าควรมีมารยาท แต่ไม่น่าจะต้องมาใส่ใจจุดที่มันดูหยุมหยิมขนาดนี้อีกเหมือนกัน ในด้านการทำงาน
ผมอะคนนึง ไม่ชอบเข้าหาไครก่อน ไม่ค่อยชอบทักไคร ไม่สนิทก็ไม่คุย สนิทแล้วก็คุยเยอะ ทำงานเลิกงานกลับบ้าน
แต่ก็เคารพรักทุกคนเสมอแค่ไม่ได้แสดงออก บางคน ทัก แฟรนลี่ แต่ไม่จริงใจมีเยอะเยะไป
ก็ต้องแยกแยะด้วยว่ามาทำงานเพื่อเอาเงินเดือนไม่ได้มาคุยเพื่อเอาเงินเดือน ถ้าทำงานตัดต่อทำงานตั้งแต่เช้าถึงเย็นไม่มีเวลาพักเลยก็ไม่มีใครอยากจะคุยเพราะมันเสียเวลาเอาเวลากลับบ้านไปนอนพักดีกว่าก็บอกอยู่นี่ว่าเวลาทำงานไม่มีปัญหาอะไรเลยแต่แค่ว่าไม่ได้คุยเล่นอะไรด้วยออกมาโพสต์แบบนี้ไม่มืออาชีพเลยทำงานปกติไม่มีปัญหาแต่แค่ไม่ได้คุยเป็นจริงเป็นจังด้วยก็ไม่พอใจออกมาโพสต์อย่างนี้ไม่มีมารยาทเลยไม่ใช่ทุกคนที่เขาอยากจะคุยด้วยเพราะไม่ได้สนิทแล้วก็บังคับไม่ได้ด้วยว่าจะให้คนอื่นมาสนิทด้วย บางอยู่ด้วยกันมานานคน 3-4 ปีถึงจะยอมคุยเล่นด้วยมันขึ้นอยู่กับแต่ละคนถ้าไม่อยากคุยก็อย่าไปบังคับถ้าจะคุยก็ควรจะคุยเรื่องที่เป็นจริงเป็นจังไม่ใช่คุยเล่นไปเรื่อย เรื่องที่แอบโพสต์ด่าลับหลังมีคนในห้องทำแต่ไม่ได้แปลว่าจะทำทุกคนก็ต้องแยกเป็นคนๆไป
จากประสบการณ์ส่วนตัวนะครับ สมัยมหาลัย ผมซิ่วจาก ม.แรก เพราะเรื่องสังคม โดนอิจฉา โดนลุมด่า จากเพื่อนในห้อง เวลา อ.ขานชื่อประกาศคะแนนสอบ ผมต้องเงียบ ไม่ขานรับ แล้วขอดูคะแนนจากอาจารย์ตอนท้ายคาบ พอเรียนจบ ออกมาใส่รองเท้าหน้าห้อง เพื่อนผู้หญิงก็ถามว่าได้กี่คะแนน เราก็ตอบไปตามจริง39เต็ม40 แล้วสิ่งที่ได้คือ เพื่อนชักสีหน้า เบ้ปาก วันถัดๆมา เริ่มไม่มีใครคุยกับผม จนกระทั่งวันที่ตัดสินใจลาออก ก็มารู้ว่า มีคนก่อหวอด ด่าทอผม ใส่ร้ายต่างๆ โดนด่าลอยๆแบบงงๆ ว่าตัวเองทำอะไรผิด พอมาเรียน รามคำแหง อยู่ในคาบๆหนึ่ง อ.ให้จับคู่ทำกิจกรรม ซึ่งรามคำแหงเป็นห้องบรรยายรวมห้องใหญ่ๆ ซึ่งผมไปเรียนคนเดียว ด้วยความที่ยังทำใจเรื่องสังคม ม.เก่าไม่ได้ ผมตัดสินใจเก็บของลุกออกจากห้อง ทั้งห้อง นักเรียนเป็นร้อยเพราะเป็นวิชาพื้นฐานลืมแล้วว่า วิชาอะไร เพราะเข้าแค่ครั้งนั้นครั้งเดียว พอผมลุกแล้วเดิน ทั้งห้องเงียบ อ.ผู้ชายที่บรรยายหน้าชั้น ก็มองหน้าผมแล้วส่ายหัว
คือผมจะสื่อว่า พฤติกรรมบางอย่างที่ คนคนหนึ่งแสดงออกมา มันมีเหตุผลหมดแหละครับไม่ว่าจะเป็นเหตุผมส่วนตัวที่ไม่อยากเล่าให้ใครฟัง และไม่มีใครเข้าใจ หรือเหตุผลอื่นๆนอกจากเรื่องส่วนตัว ตราบใดที่พฤติกรรมนั้นๆของเขาไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อน ก็ปล่อยเขาไปเถอะ ผมเข้าใจคนที่มีพฤติกรรมแปลกแยกผิดจากวิธีเข้าสังคมนะครับ ผมผ่านมาก่อน
บางดราม่าไม่ขึ้นฟีดเลยทั้งที่ติดตามเพจดราม่าดังไว้
อย่างน้อยคิดในแนวความชอบไม่เหมือนกันก็ได้ปกติโดยทั่วไปสมมุติ เลิกงานไปดื่มกันไปเที่ยวผับ อาจแบบนี้ไม่ใช่ทุกคนชอบ
คนมีการใช้ชีวิตต่างกัน มันลำบากใจ แต่อันนี้เป็นหลังเลิกงาน ไม่ใช่เวลางาน
กรณีนี้ ตอนฝึกงานควรแนะนำน้องเค้าเลยอาจเหมือนไข่นุ้ยทำให้ไปจดชื่อแผนกจะได้ติดต่อกันง่ายขึ้นในเวลางี้ แต่ถ้าคุณไม่สอนน้องเค้าแต่แรกน้องเค้าจะทำอะไรก็เรื่องของเค้ามะ
การชอบไม่ชอบมันต่างกัน
บอกตั้งแต่วันแรกเลยว่าอยากให้น้องมาฝึกงานน้องจะได้อะไร การพูดคุยปรึกษา
(ในเวลางานจะได้อะไร)
ผมว่าทักก็ดี ไม่ทักก็ชั่ง ทำงาน คอมพีส ร่วมงานเฉพาะหน้าไม่มีปัญหา ก็โอเคครับ เพราะบางครั้งก็ไม่ได้อยากก้าวข้าวเส้นไปใช้เวลาร่วมกันในชีวิตส่วนตัว
ต้องโทษพี่เลี้ยง (ผู้ควบคุมการฝึกงาน) ไม่รู้จักสอนน้องให้มีมารยาทที่ดีในที่ทำงาน บางทีเด็กมันไม่รู้ประสาจริงๆ ส่วนผู้ใหญ่ก็ขี้น้อยใจไป
ผมเองก็เป็นอินโทรเวิร์ตครับบอกเลยว่าการที่ต้องไปคุยกับคนอื่นๆที่ไม่สนิทเนี่ยสำหรับผมมันคือสงครามขนาดเล็กๆเลยนะ แบบถึงเขาจะเข้ามาคุยแบบเป็นมิตรแล้วนะแต่เราก็ทำได้แค่อืม ครับหรือตอบตามมารยาท ไปแค่นั้นเองแค่แบบไม่ได้หยิ่งหรืออะไรแต่คือแบบไม่ไหวครับไม่ใช่แนวทางในชีวิตของผมเลย กว่าจะมาคุยกันได้จริงๆก็ผ่านไปเกือบครึ่งปีแล้วยังดีที่เรียนคณะเดียวกันเลยมีเวลาเจอกันบ่อยเลยสามารถปรับจูกันได้
จากประสบการณ์คนที่โดนไล่ออกจากฝึกงานกลางคันมาแล้วเลยนะ อะไรแบบนี้มันอินมากๆ (แต่คนละกรณีกับคนนี้นะ,จากเรื่องที่ไม่เป็นเรื่องเท่าไหร่) ความคิดเห็นส่วนตัวในเรื่องนี้:เข้าใจว่าต้องทำความสัมพันธ์กับที่ทำงาน และการสื่อสารงานเป็นอะไรที่สำคัญมากๆ อันนี้ยอมรับว่าผิดจริง แต่ก็ไม่รู้เบื้องลึกว่าสภาพแวดล้อมจริงๆในบริษัทนี้เป็นยังไงเหมือนกันดูแล้วถ้าให้เข้าสังคมอาจจะเข้าได้ก็ได้ แต่ดูจากทัศนคติมันสุดโต่งไปรึเปล่าการที่ทำแบบนี้เหมือนการตัดคอกันชัดๆ การที่เค้าทำแค่นี้แล้วเอาเค้ามาแขวนและทำอะไรดูแบบเว่อร์มาก มันทำให้วุฒิภาวะและความน่าเชื่อดูหายไปเลย
เขาไม่อยากทักไม่อยากอะไร เขาอาจจะแค่อยากคุยเฉพาะเรื่องงานก็ได้ ไปเดือดร้อนอะไรเขาละ #ไม่เจ้าใจเลย
ผมคนหนึ่งครับที่เข้าสังคมไม่ค่อยได้ เพราะอยู่คนเดียวมาไม่ค่อยเข้าหาเพื่อนเท่าไร
ชีวิตคนสายตาสั้นมัน ลำบากมาก มองหน้าสาวไม่ชัด(อันนี้เลวร้ายสุด) เจอหน้าคนรู้จักถ้าไม่มาทักเราก่อนก็จำไม่ได้หรอกมองไม่เห็น จะให้ใส่เเวนก็ไม่ชอบด้วย มันลำคารหน้า สรุปเรื่องของกูชีวิตกู ถ้ากูไม่ดีก็ไล่กูออก สาดดดจบข่าว5555 หรือว่าพี่ น. แกชอบคนชอบเลีย คนประจบสอพรอ ก็ไม่อน่
ที่ทำงานมันก็คือสังสมที่เราต้องอยู่กับมันเยอะที่สุด แต่ละที่ทำงานก็จะมีสังคมที่แตกต่างกันออกไป บางที่เค้าก็โอเครกับความคิดและนิสัยของคุณ แต่บางที่ก็ไม่โอเคร เพราะฉนั้นถ้าปรับตัวเข้าหาไม่ได้ ก็ย้ายไปอยู่ที่ๆเข้ากับตัวเองจะง่ายกว่า เราไม่ใช้เจ้าขององค์กร จะให้เปลี่ยนทุกอย่างเข้าหาตัวเองก็ไม่ได้หรอก ต่อให้เราจะผิดที่เราหรือไม่ผิดก็ตาม ถ้ารู้ว่าเราปรับตัวไม่ได้ ก็เสียเวลาสักหน่อยเลือกที่ๆเราอยู่แล้วมีความสุขดีกว่า
ถ้าน้องเขาทำงานได้ดี ก็ไม่น่ามีปัญหาอะไรนิครับ
ถ้าจะบอกว่าพูดคุยกันไม่ได้เลยก็คงไม่ใช่ เพราะเวลาสั่งงาน แล้วรายงานผลก็ต้องได้คุยอยู่แล้ว ซึ่งส่วนนี้หนุ่ยก็บอกมาเองว่าน้องทำได้ดีแล้ว แล้วทำไมถึงมีปัญหาอีก
งานมันไม่ได้ทำคนเดียวนี่สิครับ มันต้องมีการสื่อสารกับคน
นี่ขนาดเจ้าของบริษัท ทักหรือเรียก มันยังไม่มองหน้า ทำเป้นอากาศธาตุเลย
อาการแบบนี้ ไม่ต้องทำงานเป็นลูกจ้างใครหรอกครับ ทำงานออนไลน์ วันๆ ทำแต่งานคุยแต่งานคนเดียวพอละ
@@jackhothaed3540 คนที่คุยกันคนที่ไม่สนิทไม่เก่งเเต่ทำงานกลุ่มได้ดีมีเยอะเเยะครับ ถ้าน้องเค้ามีปัญหาตอนทำงานจริงก็สมควรออกเเต่ถ้าไม่มีเเล้วไปตัดสินว่ามีจากเเค่การไม่ทักทาย มันไม่เร็วไปหน่อยหรอ
@@win783 มันจะทำให้บรรยากาศเสียทั้งองค์กรครับ คนเก่งๆ มีเยอะแยะครับ ไม่ได้ขาดคนทำงาน ในมุมเจ้าของกิจการ ไม่ควรมีคนแบบนี้ครับ
@@jackhothaed3540 เสียตรงไหนหรอครับ เค้าไม่ได้ไปtoxicใส่เพื่อนร่วมงานหรือขัดขวางการทำงานของคนอื่น ส่วนเรื่องคนเก่งใช่ครับมีเยอะแยะ เเต่การทำงานไม่ใช้การเล่นเกมนะครับ ไม่ใช้พอมีตัวที่เก่งกว่าดีกว่าเเล้วโยนตัวเก่าไปได้ทันที การที่ทำเเบบนี้อยู่ที่อคติของเจ้าของเลยครับว่าเด็กมันขัดใจ ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับการทำงานเลย
@@win783 มิตรภาพในที่ทำงาน ไม่มี บรรยากาศในที่ทำงาน มันไม่ได้ครับ แล้วยิ่งเห็นเจ้านายเป็นธาตอากาศ ขนาดเจ้านายเรียกแล้วเดินหนี EGO ระดับนั้น ทำลายแน่นอนครับ
ทำไมอะ แค่ไม่อยากคุยด้วย
เป็นอะไรชอบบังคับคนอื่น
มีปัญหาตอนที่ มีคนชวนแล้วเมินอันนึ้มารยาทไม่ดีนะครับ
ไปอยู่ป่าครับถ้าเป็นแบบนี้ทำงานร่วมกันลำบากแล้วละเขาคุยด้วยแล้วเมินแบบนี้ไร้มารยาท
@@karlx3x1 ที่ผมจะบอกอะคือว่าไม่ต้องไปยุ่งได้ไหมละ เขาไม่อยากคุยด้วย คุณรู้สึกไม่ดีก็ไม่ต้องคุยกับเขาอีกสิ เขาเมินไม่สนใจก็ว่าเขาหรอไม่ได้ว่านะ แต่แค่เมินกลับก็สงบสุขแล้ว
@@กลั้นน้ําตา แต่คนที่เขาเมินคือ ceo? จะเหตุผลใด ๆ ก็ไม่ควรเมินรึป่าว
คนที่เป็น social anxiety แบบเรา เจอเจ้านายแบบพี่หนุ่ย คือฝันร้ายเลย
จริง ล่าสุดเราเจอประเมินแย่จากหัวหน้าทีม เพราะ communication แย่กับพี่แค่คนเดียวในทีม กุโดนประเมินแย่เฉ้ยยย คุยกะทุกคนในทีมยกเว้นกะอีคนนั้นคนเดียว ละอีคนนั่นดันเป็นที่โปรดปรานของหัวหน้า😭😭 //บริษัทต่างชาตินะ Big4 เลย แต่ความเป็นไทย 99.99%
คุณหนุ่ยหวังดีหรือไม่ก็ไม่ทราบได้ แต่วิธีการโพสแบบนี้ไม่ใช่วิธีที่ถูกแน่นอน และยิ่งการโพสขอโทษแต่ใช้การโทษ "ความแตกต่างของเจนทำให้เกิดความเข้าใจผิด" แทนที่จะโทษตัวเองด้วยในฐานะหัวหน้าคนที่ไม่เข้าใจและไม่สามารถแก้ปัญหานี้ได้จนต้องโยนปัญหาทิ้งแล้วมาโพสระบายและเพื่อยืนยันความรู้สึกถูกต้องในการตัดสินใจของตัวเอง
สำหรับตัวผม ไม่ได้เชื่อถือคำพูดหรือเนื้อหาในรายการคุณหนุ่ยตั้งแต่เขาแนะนำโปรแกรม Baidu PC Faster เมื่อ 10 กว่าปีก่อนแล้วครับ
สมัยนี้รู้จักคนเยอะก็ยังมีลืมกันบ้าง ตอนผมฝึกงานยังเผลอสั่งGMเลยโคตรอาย555 🥹
ไม่ชอบก็ไม่ต้องให้ทำงานร่วมกันไล่ออกไปก็จบ แต่มาโพสต์แบบนี้น้องที่เป็นคนเงียบๆแล้วไม่อยากเป็นจุดเด่นจะเป็นคนเข้าสังคมยากเข้าไปอีก
บริษัทส่วนใหญ่ จึงมีทดสอบจิตวิทยา EQ ก่อนสัมภาษณ์งาน เพื่อคัดกรองระดับความฉลาดทางอารมณ์และบุคลิกภาพของพนักงานก่อนเข้ามาทำงานกับคนอื่น บุคลิกภาพมีผลต่อบรรยากาศในการทำงานจริงๆน่ะ เราเคยตกสัมภาษณ์บริษัทกฎหมายชื่อดังย่านสาทร เพราะบุคลิกภาพของเราไม่ตรงกับคนในองค์กร ทั้งที่ข้อสอบข้อเขียนเราได้ 85 เต็ม 100 และ TOEIC ได้ 890 คะแนน แต่เราก็ไม่เสียใจน่ะ เพราะตอนนี้เราได้บริษัทใหม่ที่วัฒนธรรมองค์กร และ Lifestyle ตรงกับเราแล้ว
ยอมรับ เราเป็นคนแบบนี้ค่ะ เป็นแบบพี่นักศึกษาเลย ไม่ค่อยอยากคุย ถ้าไม่มีเรื่องให้พูด ก็จะไม่พูด บางวันแทบนับคำพูดได้เลย แต่พอให้พนีเซ้นหน้าห้อง ก็ทำเต็มที่ ทำได้ดีด้วย เพราะเรามองว่ามันคืองานค่ะ มันคือคะแนนของเรา กลับกันถ้าบางครั้งโดนชวนคุยมากๆ จากแค่อึดอัด อาจจะกลายเป็นโมโหใส่เลยก็ได้55555
ทำงานดีแต่มนุษย์สัมพันแย่มันก็อยู่ร่วมกันในองค์กรลำบากสุดท้ายก็เป็นแกะดำในองค์กรต่อไปก็จะทำงานร่วมกันลำบากยิ่งทำงานเป็นทีมยิ่งฝืนยิ่งแย่
ไม่ทักทาย เน้นทำงาน เขาอาจเป็น อินโทรเวิร์ด ก็ได้ ไม่ได้อยากคุยอะไรมากมาย ถ้าคุยเรื่องงาน คือพร้อมคุยด้วยเต็มที่ แต่ส่วนใหญ่ที่เจอ คือ คุยเรื่องไร้สาระ คุยเรื่องนินทา มั่วซั่วไปหมด
เราเป็นพี่เลี้ยง.เด็กฝึกครั้งแรกในชีวิต..น้องน่ารักมาก
ผมก็Gen Xเจอมาเยอาะ ไม่เกี่ยวเลย
ต้องสอนจร้า
ผู้บริหารคนนี้อ่อน. ไม่สมควรทำอย่างยิ่งที่จะประจานน้องแบบนั้น
ผมเจอมาทุกรูปแบบ
เราต้องการแบบไหนต้อง
สอนซ้ำๆคุยซ้ำๆ
บางคนดีขึ้นเปลี่ยนได้
บางคนไม่ชอบอึดอัดลาออกไปก็มี ก็แค่นั้น. นิสัยคนมันหลากหลายอย่ายึดติด
Gen มันแทบไม่เกี่ยวไรกันเลยน่ะ มันอยู่ที่ความเป็นมนุษย์ที่เราจะเห็นคุณค่าของมันรึเปล่า ในสถานะการไหนๆ ก็แค่นั้นเอง
เพื่อนผม ในสังคมไฟเย็น(คนเปลี่ยนระบอบ) ในสังคมที่ผมรู้จัก มีหลาย Gen หลายช่วงอายุมากๆ เราพูดคุยและอยู่ร่วมกันได้ บางทีก็ทะเลาะกันบ้าง แต่ทุกอย่างก็ขับเคลื่อนไปได้ เราช่วยเหลือกัน เข้าใจกัน เรื่อง Gen คือเรื่องขี้หมๅไปเลย เราอยู่ด้วยกัน โดยไม่ได้พึ่งกฏหมายเป็นที่ตั้ง แต่สิ่งที่เรายึดถือ คือ มนุษยธรรม
จริงๆในวงการไอที ก็ควรจะรู้เรื่อง โพสสื่อโซเชียลนะ มันเป็นเรื่องที่ควรจะรู้ๆกันอยู่แล้ว แต่ต้องบอกว่ามีความเป็นผู้ใหญ่อยู่ทำผิดแล้วยอมรับผิด แต่คิดว่าไม่ควรใช้ทัศนคติของเราตัดสินคนอื่นนะ อย่างบอกว่ารุ่นต่อๆไปจะไม่พูดไม่เตือนแล้วแต่จะลงดาบเลยเนี่ย
ต้องพูดให้ชัดๆก่อนว่า คำว่าให้ความสำคัญ คือให้ความสำคัญก็จริงแต่มันไม่ได้ร้ายแรงขนาดที่ถ้าไม่ทำแล้วจะต้องโดนต่อว่า หรือ ลงโทษ
ไม่สร้างความเดือดร้อน มีความรับผิดชอบ แค่นี้ก็ถือว่าเป็น มารยาทพื้นฐานปกติของสังคม แต่ถ้ามีไมตรีต่อกันก็ถือว่าดี
เราคงไม่อยากต้องปั้นหน้าเข้าหากันในที่ทำงานแล้วนอกเวลาก็เป็นคนแปลกหน้าแบบญี่ปุ่นหรอก การมีส่วนร่วมก็ดีแต่ไม่ใช่ต้องเหมือนโดนบังคับ
เข้าใจว่าการทำงานหลักปฏิบัติหรือธรรมเนียมแต่ละที่ไม่เหมือนกัน แต่ถ้าเคร่งเครียดกับมันมากเกินไปจะทำให้คนที่มาทำงานจะมีแค่คนที่รับกับระบบ กับ คนที่ไม่มีทางเลือกจริงๆถึงมาทำงาน แล้วคุณจะเสียโอกาศได้คนดีๆมาทำงาน คนเก่งแต่นิสัยแย่ก็มีซึ่งอาจจะส่งผลเสียต่องานหรือ ระบบองค์ได้ก็มีอยู่ เคสนี้ยังไม่ถึงขี้นนั้น
จริง
ผมก็เป็นอินโทรเวิร์ตนะผมไม่ค้อยชอบทักใครก่อนเหมือนกันถ้าไม่สนิดผมจะพยายามไม่มองหน้าทำเหมือนมองไม่เห็นแต่ถ้าทักผมก่อนผมก็จะยิ้มไห้ถ้าถามก็จะตอบเท่าที่จำเป็น
จะจำหนิติเตียนอะไร มันเรียกไปคุยกันได้ ทำไมต้องเอามาพูดประจานให้เขาดูแย่ด้วย ผลกระทบมันร้ายแรงมาก ละคนที่โดนแขวนจากที่ไม่ค่อยปฏิสัมพันธ์กับใครอยู่แล้วก็ยิ่งสร้างกำแพงสูงขึ้นอีก
เห็นด้วยกับการที่บริษัทจะชี้วิสัยทัศน์อย่างชัดเจน ต้องการคนแบบไหน อยากได้บรรยากาศแบบไหน อยู่แบบครอบครัว หรือ เน้นคุณภาพงาน บางคนเข้าสังคมไม่เป็น แต่ทำงานคนเดียวได้เป็นอย่างดีมันมีอยู่จริง
คนพวกนี้คือคนโรคส่วนตัวสูงนั่นแหละบางทีการพูดคุยกับใครสำหรับคนพวกนี้จะเป็นการทำให้เหนื่อยมากสุดๆ
ใช่ครับ บางคนคุยเพื่อคลายเครียด แต่บางคนคุยแล้วเครียดเพราะต้องมานึกประโยคต่อๆไป
ต้องการให้ทัก ไม่ได้ต้องการให้ไหว้ แต่การทักผู้ใหญ่โดยไม่ไหว้ ก็จะงงๆหน่อยมั้ย
เพิ่มเติม: เข้าใจทุกคอมเม้นเลยนะค้า 💖ขอบคุณที่เข้ามาแลกเปลี่ยนกัน ส่วนตัวที่เคยเจอตอนฝึกงานคือ เจอครั้งแรกของวัน=ต้องไหว้เพื่อให้เกียรติ เพราะเขาอายุมากกว่าและไม่ได้สนิทกัน แต่ละหว่างวันไม่ได้เป็นคนที่ชอบชวนคุยสัพเพเหระค่ะ ตั้งใจทำแค่งานให้ออกมาดีเป็นพอ
ไม่งงๆ ทักอะครับ แบบว่าไงพี่ กินไรยังครับ ไม่ต้องไหว้เลย
เราที่ทักพี่ๆ ว่ามอนิ่งค่าทู้กกกกกกคนทุกวัน ไหว้บ้าง ไม่ไหว้บ้าง เห็นเป็นเรื่องปกติมากค่ะ😅
ต่อให้ต้องทักแล้ว ใหว้ นานๆทำทีมันก็ไม่ตายหรอกนะคนทำงานด้วยกัน อาทิตย์1คุย2-3ประโยคมันไม่ตายหรอเห็นหน้ากันทุกวัน (ความเห็นส่วนตัว)
ที่ฟังๆมาคือต้องการให้มีปฏิสัมพันธ์กับคนในที่ทำงานบ้าง บรรยากาศในที่ทำงานนะ รู้จักปะ
ในความคิดผม ถ้าไม่ใช่คุณหนุายแต่เป็นนายจ้างคนอื่น อาจจะไม่โดนแขวน
แต่โดนเชือดไปเลยแล้วก็ไม่มีใครรับรู้ไม่เป็นข่าว
กรณีของผม ผมเป็นภูมิเเพ้ครับ เเล้วหูผมก็จะได้ยินน้อยลง สายตาก็จะสั้นลง เเล้วผมก็เข้าสังคมไม่ค่อยเก่งครับ เเต่กรณีผมไม่ใช่หัวหน้า เเต่เป็นรุ่นพี่ในม. เขาคล้ายๆหัวหน้าคนนี้เลยครับ เเต่ผมยังไม่ถึงขั้นโดนเเขวน เขาชอบเดินผ่าน ถ้าผมจะเห็นเขาผมต้องเพ่งมองระดับนึงเลย เเละตั้งใจฟังเสียงของเขาเเยกจากเสียงดังรอบๆอีก ผมเป็นประเภทที่ถ้าจะคุยกับผมให้เข้าหาตรงๆเเบบซึ่งหน้าเลยครับ จากนั้นผมเลยกลายเป็นพวกแปลกเเยก โดนนินทา ใช้ชีวิตในสังคมในสาขาตัวเองยากขึ้นเฉยเลย ผมไม่รุ็ว่าเขาคิดเองเออเองไปไกลเเค่ไหน เเต่ก็ช่างเถอะครับ ผมก็จะใช้ชีวิตของผมไป เเค่ผมไม่ทําให้ใครเดือดร้อนก็พอครับ🙂
เขาเรียก หนุ่ย baidu ครับ ตำนานความฉิบ
ไม่เคยเป็นเจ้าของไม่เข้าใจหรอกครับ มันคือปัญหาจริงๆในบริษัทคนแบบนี้ ลองเปิดบริษัทดูครับ พอเป็นลูกน้อง ไม่สนใจเจ้าของเลย คงตลกดีครับ
กูเข้าใจพี่หนุ่ยว่ะ
คนสมัยนี้อีโก้สูงครับ คนที่มีความเห็นไม่ตรงกับผู้ที่มีอำนาจหรือพรรคพวกมากกว่า มักจะถูแรงกดดัน ไม่ก็ตกอยู่ในสถานการณ์ต่างๆ ไม่ว่าจะ
1. บูลลี่
2. กีดกันทางสังคม ทำให้รู้สึกแปลกแยก
3. เหน็บแนม จิกกัด กดดันให้ออกจากสังคมนั้นไป
เข้าใจทั้ง 2ฝ่าย แต่ผิดตรงที่เอาน้องมาแขวน
โลกของคนแต่ละคนที่เจอมาไม่เหมือนกัน ให้เวลาเด็กหน่อยครับ จู่ๆจะสอนเขาทันที มันจะทำให้เขาอึดอัด และเกลียดการเข้าสังคมได้ มันส่งผลถึงอนาคตเขามากนะ ถ้าไปฝืนเขา เมื่อถึงเวลาที่เขาพร้อม เขารับรู้ปัญหาในชีวิต เขาจะแก้ไขมันเอง เพราะแต่ละคนเจอประสบการณ์ชีวิตในสมัยเด็กไม่เหมือนกัน
ยังจำคำพูดของตนขับรถโดยสารประจำทางได้ขึ้นใจ “ถ้าจะด่าลูกน้อง อย่าด่าต่อหน้าคนอื่น เรียกไปด่าส่วนตัว”
หนูก็เป็นคนหนึ่งนะที่ไม่ค่อยชอบเข้าสังคมเพราะไม่รู้จะคุยอะไรแต่ถ้าใครยิ้มมาหนูก็ยิ้มกลับนะแต่ส่วนมากที่เจอสายตาที่มองเท้าถึงหัวอันเนี่ยไม่ชอบ
รู้สึกว่าเรื่องมองไม่เห็นเราเข้าใจได้นะคะเพราะเราก็สายตาสั้น แต่ที่บอกว่าคนผู้หญิงที่เมินไปเลยก็ดูไม่เหมาะสมจากที่เขาบอก เเต่เราก็ตัดสินไม่ได้เพราะฟังความแค่ด้านเดียว
เอ่อ...เท่าที่ผมเห็นคอมเม้นท์แล้ว ผมแปลกไหมอ่ะที่มีความคิดที่ว่าคนทำงานต้องคุยกัน ปรึกษากัน มีมารยาทต่อกันและทักทายกัน?
ผมคน Gen Z ครับ เพราะโตมากับ Dragon Ball Z หยอกๆ นะครับ ไม่ว่าจะคน Gen ไหน แค่คุยกับ รับฟังความคิดเห็นคนอื่น ผมเชื่อว่า เราก็สามารส คุยกันกันได้กับ คนทุก Gen
ตอนคุณหนุ่ยโพสต์ก็รู้แล้วว่าเดี๋ยวมีดราม่าแน่นอนไม่ระบุชื่อแต่รู้เรื่องว่าใคร ความเห็นส่วนตัวคิดว่าบริษัทเลือกคนมาฝึกงานไม่เหมาะสมกับวัฒนธรรมองค์กร
มันเป็นปมปัญหาในจิตใจของคนๆนั้น อาจฝังลึกมาตั้งแต่เด็ก จะมากจะน้อยแล้วแต่ปมปัญหา เข้ากับคนอื่นไม่ได้ โดนทิ้ง โดนบูลลี่ รู้สึกโดดเดี่ยว อยู่คนเดียวจนชาชิน ไม่รู้สึกอยากสื่อสารปฏิสัมพันธ์กับใคร เราก็เป็นและมีความคิดมาตลอดว่าไม่เห็นจำเป็นต้องมีเพื่อน บลาๆๆๆๆ
- - เอ็งตลกเรอะไอ้คุณหนุ่ย ตูก็สายตาสั้นต้องเพ่งก่อนถึงจะเห็น ไม่ค่อยกล้าทักใคร แต่ไม่ได้หยิ่งโว้ยยย!!!!
แต่ตอนฝึกงานของผมนะ สมัยฝึกงาน เราไหว้ทุกคนเลยอะ ไม่ว่าจะเคยเจอเคยทำงานหรือไม่ เราไหว้หมดนะ มันเหมือนแบบ แสดงความอ่อนน้อมอะ
อาจจะเป็นคนที่โลกส่วนตัวสูงครับ แฟนผมก็เป็นเข้าสังคมไม่เก่งเลย และแฟนก็เป็นคนชอบทำหน้าบึ้งอยู่แล้ว ทำให้คนนอกมองด้วยความไม่ชอบ แต่สำหรับผม นางนิสัยดีนะยิ่งกับคนสนิท กับคนไม่สนิทนางไม่แคร์อยู่แล้ว และนางก็ไม่ชอบทำงานร่วมกับผู้อื่น เพราะไม่เก่งเรื่องความสัมพันธ์และการเข้าสังคม
ตอนฝึกงาน ที่ทำงาน ดน้นทุกด้านอ่ะ 555 โชคดีเราเข้ากับคนง่าย อยู่ได้ทุกที่ แต่เราชอบนะ ชอบที่จะเรียนรู้คนในรูปแบบต่างๆ