Czuję jakbym słyszała historię mojej Mamy, z tym, ze naszej trójce rodzeństwa udało się wyrwać ją z tego piekła po 40 latach małżeństwa. Więc przynajmniej na starość odzyskała godne życie. Niektórzy pytają - jak mogłam nie zaprosić swojego ojca na wesele? A ja odpowiedam, że nareszcie nie musiałam go zapraszać nigdzie na siłę, tylko po to, żeby Mama mogla przyjść i, ze w tym szczególnym na siebie dniu mogłam widzieć ją naprawdę wolną i szczęśliwą. I to też działo się w cywilizowanym mieście, na pięknym zielonym osiedlu a sprawca nie był jakimś tam pijakiem, tylko eleganckim, wykształconym, niegdyś wysoko postawionym człowiekiem.
Mój syn także nie zaprosił swojego ojca na własne wesele. Nie rozmawia z nim już z 10 lat. Nawet jak dowiedział się że jest chory,to powiedział że jego ojciec już dawno nie żyje.❤
@@gosiasapieja9965 Gosia dasz radę , to tylko siedzi w twojej głowie ze myślisz ze sobie nie poradzisz Ja wyszłam z takiego piekła po 13 latach Byłam kobieta po 40 , ułożyłam sobie życie jestem szczęśliwa mam teraz wspaniałego męża i udany związek
@@gosiasapieja9965 Kochana Gosiu-ja odeszłam .Rozwód i niezależność finansowa były tutaj kluczem powodzenia.On zabił we mnie wiarę we własne możliwości i wiele mnie kosztowało żeby uwierzyć w siebie.Kiedy poznał nowa kobietę podzielił majątek.Los wynagrodził mi materialnie te straszne lata.Ale on nie zmienił się i po jakimś czasie zaczął źle traktować nową partnerkę i ona po prostu wsadziła go do więzienia .Za napaść i szkody które w stanie upojenia alkoholowego zrobił jej w domu.Los jest sprawiedliwy.Musi być .Będzie dla Ciebie.Niestety ale jedyny pierwszy krok dla takich ja my to ucieczka.Jak najdalej od oprawcy.I wiara w siebie której nam tak bardzo brakuje.Życzę Ci powodzenia i stanowczego działania bo najbardziej pomagamy sobie same a napędza nas determinacja ze można żyć inaczej.Ja w wieku 60 lat odkrywam świat na nowo i wiesz co? Ten świat okazał się piękny .
Ja odeszlam od meza po pierwszym i jedynym uderzeniu mnie w twarz.Przed zawarciem zwiazku uprzedzalam ze nie bede tolerowac przemocy."Do tanga trzeba dwojga"Czesto wina jest po obu stronach a slabsza /czesto/kobieta przegrywa w ringu.Zostawilam mezowi nasz krotki ale wartosciowy dorobek i to byl moj najmadrzejszy krok.Wyjechalam z kraju, ulozylam sobie wygodne zycie i jestem szczesliwa.Moj apel do kobiet.Badzcie niezalezne /wyksztalcone/i planujcie macierzynstwo bo ono obciaza was w wiekszosci przypadkow, w nasze katolickiej kulturze.WALCZCIE O SWOJE PRAWA.Kosciol wam w tym nie pomoze bo to jest patriarchat.Nie jestem wojujaca feministka ale sympatyczka i wiem ile temu ruchowi zawdzieczmy my kobiety
Kościół mówi o nierozerwalności małżeństwa, ale też o SZANOWANIU ŻON przez mężów. A wystarczy przestrzegać X przykazań Bożych i najważniejszego przykazania miłości. Rozumiem że dla ludzi nie związanych z Kościołem i nie znajacych nauk Chrystusa, nie jest to jasne. Za to wygodne do plucia na katolicyzm. Zwłaszcza przez feministki i 6-cio kolorowe środowiska.
kobieta w bliskiej rodzinie była mocno bita (tak, że niemal ogłuchła) , w obecności dzieci, w bloku. Wszyscy oferowali jej pomoc (nawet że może zamieszkać u nas z dziećmi), mogła wrócic do swojej rodziny bo ją prosili, mieli kartę , leczenie odwykowe, terapię po której było lepiej przez jakiś czas a potem znowu... Najpierw mówiła, że mieszkanie wspólne, potem, że dzieci muszą mieć ojca, potem , że się na jakiś czas zmienił i już od dwóch miesięcy nie bije. .. teraz tłumaczenie jest takie, że "trzeba nieść swój krzyż" . Nie mam szacunku dla niej. Nie lubię cierpiętnic na własne życzenie. facet się uspokoił jak miał zawał, syn dorósł i kilka razy mu przywalił. Miłości w tym domu nigdy nie było. Wolałabym być bezdomna niż mieszkać z kimś takim.
Ja mam podobne zdanie na ten temat. Nie wyobrażam sobie życia w takim " klimacie". Rodzice nigdy mnie nie uderzyli i nie ma takiego gościa, któremu bym na to pozwoliła... Dziwi mnie "myślenie" tych kobiet. Zero szacunku dla samej siebie? P.S. Też 1986 😉
Współuzależnienie to stan jakiego czesto nie da sie racjonalnie wytłumaczyć. Tak samo wiele dzieci stara sie zasłużyć na miłość i usnanie rodziców, mimo iz wciąż nie wystarczy i za mało tego czy tamtego. Psychika ludzka to skomplikowana maszyna.
@@zosiabk5207 Tak, własnie tak. Żyłaś w kochającej rodzinie, więc g... na ten temat wiesz. Wyobraź sobie, że niektóre kobiety dorastają w rodzinach, w których NIGDY nie słyszą na swój temat dobrego słowa, nie znają miłości, zaznają jedynie przemocy psychicznej i fizycznej, są traktowane jak zagracający, niepotrzebny mebel. Jak myslisz, geniuszu, jak wygląda ich zycie, samoocena po LATACH spędzonych w czymś takim? One nie znają innego życia, innych schematów, dlatego pakują się w to samo, co było w domu rodzinnym. Do tego myślą, że nie zasługują na nic lepszego, bo niby czemu by miały, skoro nikt ich nigdy po ludzku nie traktował, nikt im nigdy nie powiedział, że są wartościowe, piękne, kochane?
To najbardziej smutna sprawa z tego roku. Bardzo mi szkoda tej biednej kobiety, o której świat zapomniał. Dlaczego wszystkie oczy i uszy są zamknięte, gdy cierpi ktoś bezbronny? Znam osobę z podobnym doświadczeniem, która na szczęście żyje i wiem, jak trudno jest pomóc takiej osobie w pojedynkę, jak i ja również jestem taką ofiarą, choć wszystkie trzy historie są zupełnie różne, to oprawca zawsze zostawia tak samo dotkliwy ślad. Błagam Was, jeśli ktoś wokół Was cierpi przez bliską lub nie osobę, nagłaśniajcie sprawę, gdzie tylko możecie, do wszelkich możliwych organizacji. Razem możemy położyć kres bestialstwu wobec niewinnych, które zgotowują im ci, co sami byli przez nich kochani i obdarzani zaufaniem i wszelkim dobrem... Spoczywaj w spokoju Halino, niech anioły opatrzą wszystkie Twoje rany w Niebie [*]
Dlaczego nie ma przepisu że wraz z założeniem niebieskiej karty jest przymusowa eksmisja kata, utrata praw do mieszkania, domu dożywotnie prace spoleczne, sprzątanie toalet, zbieranie psich kup, przymusowa terapia, a najlepiej od razu wjazd za kraty... Może wtedy baran jeden z drugim dwa razy by się zastanowił zamiast podniósłby rękę, i po pierwszym zgłoszeniu obowiązkowo paralizator dla każdej pani
Raczej powinien być od razu podział majątku/rozwód i nakaz sprzedazy mieszkania. Każde dostanie po kilkadziesiąt tysięcy i może ruszać swoją drogą. Znam przypadek kiedy kobieta sama się "pobiła i poddusiła na wannie, a potem wezwała policje na partnera. Aha i wmawiała 2 letniej dziewczynce, że ojciec ją zgwałcił. Na szczęście byli świadkowie, i obdukcja i psychiatra , która udowodniła, że baba to psychopatka.
Bo prawo broni przemocowców, a "meninisci" się prują, że kobiety fałszywie oskarżają i będą masowo niszczyć życia biednym mężczyznom. Uwaga: nie będą, bo zostaną zabite.
Dlatego droga pani, że są już kobiety, które się nauczyły, że jak wrobią męża w niebieską kartę, to łatwiej zgarną rozwód, dostaną korzystniejszy podział majątku i opiekę nad dziećmi. Cierpicie za cwaniary ze swojej płci.
Przerażająca sprawą, okropnie smutna a jaszcze bardziej smutne i przerażające jest to ilu ludzi w komentarzach podzielilo się podobnymi przeżyciami. Jakim trzeba być zerem żeby krzywdzic drugiego czlowieka a co dopiero najbliższych.
No ok... Gwałt ścigany z urzędu a nie z oskarżenia prywatnej osoby... Ale mimo wszystko to wychodzi na to samo. Bo jeśli ona nie powie o gwałcie to i tak nikt nie będzie tego kogoś ścigał.
Miałam sadystycznego ojca. Ostatni raz uderzył mnie gdy miałam 16 lat. Powiedziałam mu, że obetnę jemu rece podczas nocy. Mnie więcej nie uderzył. Z łapami leciał zawsze do matki i dziś uważam, że wiele winy było Jej. Nie było w domu ani raz policji, nie wystartowała do niego ani jeden raz z łapami. Ja rzucałam w niego wszystkim co miałam w ręku i darłam się ile w płucach było pary. Ona upominała mnie jeszcze, żebym tak się nie darła. Uspakajałam się gdy leciała kolejna szyba w drzwiach. Gdybym miała takiego partnera.... może bym i go zabiła. W swoim domu nie kóće się, jest cisza i spokój, gdyby tak nie było wyjebałabym takiego pana w 300 sekund.
To jest bardzo trudny temat, przypomnialo mi to opowiadanie policjanta ktory bardzo chcial pomoc kobiecie ktora regularnie byla bita przez partnera kiedy byl pod wplywem alkoholu i innych subsatancji, dawal jej sam numery telefonow do roznych instytucji kiedy byl na interwencji, za kazdym razem dziekowala,mowila ze zmieni swoje zycie, ze wyjedzie do siostry do innego miasta, po czym nie mijalo nawet 2 tygodnie, a kobieta ze swoim oprawca za raczke na spacerku ,az znowu dzwonila na policje kiedy ja pobil i to nie tylko jeden przypadek, ow policjant powiedzial ze to dla niego byla "syzyfowa praca " i bardzo przykre doswiadczenia jezeli w danej rodzinie byly dzieci. Moze dlatego wiele osob nie chce ingerowac w czyjes zycie,nikomu nie mozna pomoc jesli naprawde tej pomocy nie chce,pozdrawiam i zycze Szczesliwego Nowego 2021 Roku
Historie tego typu też powinny być przestrogą dla wszystkich matek córek, żeby wychować je na samodzielne, samoutrzymujące się niezależne osoby z poczuciem własnej wartości. Mnie również bulwersują podobne sprawy, ale w tym przypadku nie mam wspolczucia dla ofiar, które skazują swoje dzieci na takie życie, a później twierdzą, że to one są złe.
Też znam taki przypadek. Po latach "syzyfowej pracy" stwierdziłam, że koniec tego. Nikt tym ofiarom nie pomoże jeżeli one nie podejmą decyzji, że naprawdę chcą zmienić siebie i swoją sytuację. Moja strategia jest taka na teraz: nie pocieszam, nie pozwalam godzinami użalać się nad sobą, z całą stanowczością podkreślam, że to "Twoja decyzja czy zostajesz czy odchodzisz". Jestem gotowa pomoc, gdy decyzja zostanie podjęta w kierunku odejścia. Jeżeli ona jest zmieniana nie angażuje się już więcej. Ewentualnie dzwonię na policję. Ofiary przemocy są uzależnione od osoby sprawcy. To tak, jak alkoholicy od alkoholu. Tak, jak nikt na siłę nie uzdrowi alkoholika, tak nikt na siłę nie uzdrowi osoby pozostającej w uzależnieniu od przemocowca. Dla mnie kluczowym jest podkreślanie decyzji, np. rozumiem, że na teraz decydujesz się być w związku z nim i decydujesz się na ewentualność bycia ofiarą. Powiem szczerze nie znam do tej pory żadnego innego wyrazu tak otrzezwiającego, jak słowo DECYZJA. Zazwyczaj są oburzone, ponieważ żyją w iluzji, że tak po prostu się złożyło, one nic nie mogą zrobić, taki los. Oczywiście tego rodzaju stwierdzenia o złym losie są wygodne, bo nie trzeba samemu brać odpowiedzialności za swoje decyzje. Polecam wyraz decyzja. Znam kilka osób, którym ten wyraz pomógł i mogły wyjść z przemocy. W tym mnie.
@@marikamalinowa3649 dokladnie, wiadomo ze trzeba pomagac i warto to robic,ale tylko wtedy kiedy ta osoba chce tej pomocy,mnie sie juz raz dostalo za pomoc i to porzadnie, wiec dalej pomagam ale jestem bardziej ostrozna ,pozdrawiam😊
@@marikamalinowa3649 dokładnie tak, to jest decyzja, porównanie do alkoholika bardzo dobre. Kobiety decydują się na życie w patoli. Prawdziwa tragedia się zaczyna, kiedy dzieci, które żadnej decyzji podjąć nie mogą, są do tej patoli sprowadzane na świat. Niech się w takim życiu zatraca kobieta, ale jak wciąga w to inne istoty, scyzoryk mi się w kieszeni otwiera.
Znam z bardzo bliska 2 podobne przypadki. W obu kobiety wyszły z domu dosłownie tak, jak stały zabierając tylko trochę ubrań i rzeczy osobistych. Jedna miała już dorosłe dzieci a druga zabrała córkę i psa. Dopiero potem się rozwiodły. Początki nie były łatwe, ale obie stanęły na nogi.
Zawsze jest jakieś wyjście. Zwłaszcza gdy nie jest się uzaleznionym ekonomicznie, albo mimo to trzeba wybrać : albo życie, albo taki terror i przemoc, z niewiadomym zakończeniem.
Też znam kobietę z Rybnika, która wyjechała do Poznania. Zabrała ze sobą tylko walizkę. Mieszkanie własnościowe zostawiła mężowi (który wprowadził się kiedyś na gotowe). Straciła majątek, ale chciała tylko uciec.
Najniebezpieczny moment dla kobiet jest rozwod. Dlatego ze patologiczny mezczyzna w tym momencie traci swoja kontrole i wladze nad ofiara na co nie moze on na to pozwolic.
Jestem przyjaciółką osoby, która tkwi w toksycznym związku, doświadczała przemocy fizycznej, teraz jest to przemoc psychiczna, błagałam ją aby odeszła, niestety od kilku lat nic się nie zmienia, oglądam od jakiegoś czasu Pani podcasty i dzisiaj natrafiłam na ten, dzięki niemu będę jeszcze bardziej czujna, zapiszę numer telefonu do centrum praw kobiet i postaram się pomóc mojej przyjaciółce jak tylko się da choć osobę tkwiącą w toksycznym związku trudno z niego wyciągnąć ale będę próbować, Pani Justyno dziękuję za ten film
@@kamilamari9999 Nieraz się nie da wiem coś o tym to tak jakbym słuchała o swoim życiu i też mam na imię Halina nie podzieliłam jej losu bo mój oprawca zmarł ale pozostał jeden z synów i historia się powtarza .......
@@szarotka224 oczywiscie, ze ojcowie tez. Chodzilo mi tu tez o to, ze kobiety nie powinny tkwic w przemocowych zwiazkach, bo ich dzieci ucza sie takich schematów.
Co do faktu, że "dzieci od niej tylko pieniędzy chcą" - no skoro pamiętają swe dzieciństwo tak, a nie inaczej, to trudno oczekiwać, że będą matkę kochać oraz wspierać. Ona ich nie uchroniła (wiem, że to jest syndrom sztokholmski i dlatego jej nie obwiniam), ale stawianie ich w roli niewdzięcznych jest słabe.
Może bała się samodzielnego życia z dziećmi? Nie wierzyła że sobie da radę. Kluczowa tu jest niezależność finansowa. Łatwo oceniać czyjeś życie i podejmowane decyzje jeśli nie jest się w czyjejś sytuacji. Dlatego niezależnie jak postąpiła, nie zasłużyła na taką obojętność własnych dzieci
Łatwo mówić Pani teraz w tych czasach , kiedyś inne były czasy i nie było fundacji ,nie było pomocy . Od policji było przyzwolenie, wiem bo sama jestem z takiego domu i prawie zawsze policja nie robiła nic . I tak My czyli Ja i moje rodzeństwo zawsze wspierałyśmy mamę broniłyśmy od ciosów.... a nie wyciągałyśmy od niej pieniądze . To nie środowisko z niż wyszło tylko charakter- pazerność .
Też zwróciłam uwagę na to zdanie. Co ona zafundowała tym dzieciom? Życie w biedzie i strachu przed ojcem? A niestety zazwyczaj jest tak, że te biedne kobiety nie mają 1-2 dzieci tylko kilkoro.
Zdążyłam uciec. Żyję. Ale mogło być tak samo. Zrobiłam sprawę o znęcanie się, ale prokurator umorzył postępowanie. Uciekłam z małym, niepełnosprawnym dzieckiem. Zostałam z niczym, a sprawca nie został ukarany. Teraz znęca się nad kolejną kobietą. Skąd o tym wiem? Bo zgłosiła się do mnie po pomoc. Próbowałam, ale w krótkim czasie tak ją zmanipulował, że została z nim. Nawet wyszła za niego za mąż. Mam nadzieję, że cokolwiek się u nich zmieniło, choć niestety szczerze w to wątpię. Ale nie da się pomóc komuś na siłę :(
Też znam takiego. Wobec jednej stosował przemoc, poszedł do innej i też to robi. Chyba nawet gdzieś go zglaszała. W międzyczasie jeszcze chyba kilka takich zaliczył, lub jeśli nie jest z tą "drugą", to powtarza to dalej na babach które sobie na to pozwalają, że przyjdzie taki luj i po kilku miesiącach pokazuje swoje nerwy.
Mój koszmar z rodzicem trwał 14 lat - nadal trwa ale jest już po wyroku ( zawiasy) w listopadzie mija ich czas. Tego czasu się boje. Mieszkaliśmy również w bloku parter ( 4 piętra 15 mieszkań, 15 rodzin... Nikt nie widział. Nikt nie słyszał - ludzie mają gdzieś czy komuś dzieje się krzywda za ścianą albo pod podłogą... dopóki ich to nie dotyczy). Pozdrawiam i wszystkim ofiarom życzę siły, własnej wewnętrznej do walki o siebie.
Proszę jak najszybciej wyprowadzić się z takiego domu ludzie nie pomogą panuje znieczulica ja dzwoniłam na policję bo u sąsiada była awantura oni nie są chętni żeby pomóc dzwoniłam dwa razy trzymam kciuki żeby się udało pani pozdrawiam
@@bozenamalec1469 już po fakcie. Wyprowadziłam się 2018 roku a w 2021 roku spłaciłam matkę i od tamtej pory rodzinne mieszkanie jest moje a z nią nie ma kontaktu. I bardzo dobrze
Tragiczny skandaliczny przypadek. System chroniący sprawców przemocy! Idiotycznie nieskuteczny system niebieskiej karty - nie tylko w tym przypadku! A tu mąż okazał się jeszcze psychopatą i poszedł na całość. Tak, miejmy nadzieję że z zakładu karnego ten człowiek nie wyjdzie, bo nie zdąży...
Nie ma bardziej intymnej i dobitnej relacji wydarzeń, niż samej ofiary. Z tego powodu ciężko było mi wysłuchać podcastu do końca. Zbyt wiele elementów przypominało mi o własnym domu, na (nie)szczęście głównie te psychiczne.
U mnie w rodzinnym domu to samo. Tata stosuje przemoc psychiczną, fizycznej chyba tylko dlatego nie bo jest za stary i za słaby. Ja na prośbę mojej mamy już się z nim nie awanturuje, jeżeli mi się jego zachowanie nie podoba to bez słowa wstaje i wychodzę, albo jemu pokazuje drzwi. Szkoda mi tylko mojej mamy chociaż staram się ją wspierać psychicznie jak mogę.
@@malinowamambabwo3072 szczerze powiem, że kiedyś o mały włos nie wpier...... mojemu ojcu. Miałam dość jego pijackiego zachowania wobec mamy. Nie namawiam do przemocy ale spokój był.
Komentarze są najlepszym dowodem tego, że w wielu domach taka cicha przemoc ma miejsce.... ! A wydawałoby się, że dziś jesteśmy bardziej otwarci , prosimy o pomoc , mówimy o swoich problemach inaczej niż miało to miejsce choćby w latach 90-tych.
....... Nie wiem co napisać. Że wspmnienia. Że to boli jak sie słucha. Że myśli się o połamanych kościach Że wbity nóż w brzuch ......,co mam napisać w oczach pełnych łez. O ojcu co zgotował takie życie mamie... [*]
Byłam w podobnej sytuacji, po rozwodzie nadal byłam zmuszona mieszkać z byłym mężem w moi mieszkaniu po moich rodzicach sugerowano mi że mam się wyprowadzić przepraszam ale dalszym ciągu prawo chroni sprawcę to chore i zarazem smutne, w tej historii znalazłam namiastkę siebie z tym że ja żyje a ta biedna kobieta nie 😔😔😔
Prawo na szczęście się teraz zmieniło w tej kwestii, że sprawca przemocy jest zmuszony do opuszczenia mieszkania. Poza tym proszę mi wierzyć, że prawo i procedury często wiążą instytucjom pomocowym ręce zamiast dawać narzędzia do pomocy...
Samo zycie wielu kobiet na calym swiecie. Dzieki Justynko za Twoja wspaniala prace. Wszystkiego Najlepszego w Nowym 2021 roku dla Ciebie i Twojej rodziny.
Drogie czytające, jeśli jesteście w takiej sytuacji i macie dzieci, to dla ich dobra BŁAGAM, odejdźcie. One są jeszcze bardziej bezbronne od was i zawodzi je jedyny dorosły, jaki może im pomóc. Potem zostaje nienawiść do matki nie raz większa niż do ojca. Oglądałam wywiad z sutenerem, który nienawidzi kobiet. Wszystko zaczęło się, gdy jego matka uciekała z domu i zostawiała dzieci na pastwę agresywnego ojca
"Co 7 minut do służb zgłaszany jest akt przemocy wobec kobiet." Co jeszcze może zrobić ta osoba która zgłosiła? Iść do tego mieszkania i zabrać te kobietę? Mieć potem podpalone drzwi przez oprawcę tej kobiety? Nic nie jest takie łatwe jak się wydaje, często osoba będąca świadkiem przemocy sama się boi! Bo jeśli służby nie umieją/nie chcą pomóc samej ofierze to tym bardziej nie ochronią osoby pomagającej.
@@marcinkurak4076 Przede wszystkim DYSKRETNIE zbierać dowody (np. nagrania na telefonie, robić obdukcję po pobiciu) oraz powiedzieć komuś zaufanemu. Jeśli uważa Pan, że jest szansa na uratowanie małżeństwa to konieczna będzie terapia dla Was obojga. Musi być Pan bardzo ostrożny - gdy ofiara przemocy zaczyna wytmykać się oprawcy, często następuje eskalacja przemocy. Może się też zdarzyć, że żona spróbuje przedstawić siebie jako ofiarę. Życzę powodzenia!
Podoba mi się, z jaką powagą i przejęciem zaczęłaś odcinek, świetnie to wszystko przedstawiłaś. Ta historia jest przerażająca, tak okrutna, że aż nie wiem co powiedzieć. Siedzę po prostu jak słup, z pustką w głowie. Przeraża mnie to, że takie historie niestety dzieją się codziennie w wielu domach, nawet blisko nas... A ludzie, którzy biernie patrzyli na piekło tej kobiety i ignorowały jej prośby o pomoc, to takie same ścierwa jak ten mąż. Dołożyli swoją część do jej cierpienia.
Bardzo ważny temat został tu poruszony. Mowmy o tym głośno. Sama straciłam siostrę, A moi rodzice córkę , która została pobita przez swojego męża i po 10 dniach zmarła w szpitalu. On dostał 12 lat . Na barkach moich rodziców spoczął obowiązek wychowania jej syna ... Nikt z nas nie wiedział i nawet nie podejrzewał że może coś złego się dziać. Ta trauma odcisnela piętno na naszej rodzinie i po mimo upływu lat A minęło już 11 lat wcale nie boli mniej. Powiedziałabym że bardziej.
Bardzo smutna sprawa. Staram się pocieszac tym, że powoli te sprawy się zmieniają i kobiety mogą liczyć na większą pomoc. W mojej rodzinie były 2 przypadki przemocy w rodzinie, bardzo dramatyczne. Na szczęście po wielu latach udało się moim ciociom rozwieść i żyją sobie spokojnie. Jak miałam 4 latka byłam świadkiem pobicia jednej cioci... Nawet nie chce wspominać... Ale to były takie czasy, nikt się nie wtrącał i nawet mój przeraźliwy płacz nikogo nie wzruszył, to była noc, na osiedlu cisza, a balkon otwarty, pewnie sąsiedzi zatykali uszy, żeby móc spać.
Niestety prawda jest taka,że pomoc policji czy innych urzędów jest czysto pozorowana🤨znam problem osobiście a zdanie na ten temat wyrobiłem takie : przyjeżdża po psychopatę specjalna grupa egzekucyjna,wiążą ręce,wyprowadzają za dom,kula w łeb,ciało wywożą na śmietnik lub przeznaczają na nawóz, rodzinie zaś życzą wszystkiego najlepszego na nowej drodze życia
Moja koleżanka która jest regularnie bita przez partnera zawsze do niego wraca. On piję, leje ją, zabiera jej osobitne rzeczy ona odchodzi i zawsze wraca. Wcześniej była z spokojnym i dobrym facetem to go rzuciła . Poszła do tego pijaka. Najgorsze, że ona wiedziała jaki on jest. Wszyscy ją przestrzegali. Ten jej były facet długo jej pomagal, liczył że to niego wróci. Nie wróciła . Jest nadal z tym pijakiem i psychopatą. Na szczęście nie mają dzieci
@@anitafifielska4576 wierzę, że nie dociera. To też cecha charakterystyczna, że te panie nie są w stanie wytrzymać z dobrymi facetami. Też mam koleżankę, która zostawiła zwyczajnego, dobrego, odpowiedzialnego mężczyznę, bo "był nudny", a wybrała przemocowca, bo "cis się dzieje". Teraz może fantazjować, że jej miłość na pewno kiedyś go zmieni, że zrobi to dla niej, że jakoby uhonoruje jej osobę tą zmianą, będzie dzięki temu ważna, wybrana i naprawdę kochana. Poziom fantazji i oderwania od rzeczywistości często jest głęboki.
normalny facet najbardziej ceni sobie święty spokój, kobiety potrzebują emocji, dramaturgii, "żeby coś się działo" wcale mi tej pani nie szkoda, "chcącemu nie dzieje się krzywda"
@@janekovalsky3050 mam trochę lat, znam życie i wiele związków w których było "za nudno" bo facet dobry ale ciapa, wszystko mu pasuje, na wszystko się zgadza, w najlepszym przypadku taka kobieta znajduje sobie kochanka który dostarcza jej niezbędnych emocji w najgorszym rozwodzi się i wiąże z atrakcyjnym psychopatą który zapewnia jej nieustanny emocjonalny rollercoaster i później żali się po internetach jacy to faceci są źli.. Mam prawo tak sądzić bo to ze mną kilka pań zdradzało swoich dobrych nudnych mężów.. oczywiście ja się z nimi nie wiążę na stałe bo wiem że i ja się im w końcu znudzę . To wcale nie znaczy, że wszystkie kobiety takie są , to raczej margines ale patologia jest najbardziej widoczna. a to "chcącemu nie dzieje się krzywda" faktycznie było nie na miejscu
Właśnie najgorsze jest to, ze wszyscy, którzy sa w takich sytuacjach i sa ofiarami, niestety zostawieni sa sami sobie. Czlowiek staje pod ścianą i czuje sie bezsilny. Mowi sue, zgłasza, a i tak to ignorują.
Łzy cisnęły się do oczu. Jeden z najbardziej szokujących i wzruszających materiałów gdzie ofiara przez wiele, wiele lat żyła w piekle aby na koniec zostać zamordowana z zimna krwią..
Witam serdecznie! Jest to bardzo smutna historia Haliny, która skończyło się zabójstwem. Nie otrzymała żądnej pomocy. Bardzo tragiczna prawda. Sprawa nie powinna mieć takiego epilogu. Smutne! Pięknie dziękuję za opowiadanie i pozdrawiam cieplutko! 💓
Bardzo przykre są takie sprawy i szkoda czy jak to ująć że w ogóle są... Justynko zycza ci wszystkygo dobrygo i żebyś była zdrowo w 2021 roku i wszystkim słuchaczom tygo samygo 😘
to jest pierwszy z odcinków, którego po prostu nie potrafiłam odsłuchać do końca. Najgorsze w tym wszystkim jest to, że tego wszystkiego nie dopuszczał się jakiś nieznajomy, tylko osoba, która powinna być dla pani Haliny najbliższa. Najpierw kogoś kochasz, a później on zamienia twoje życie w piekło... :(
Justynko kochana cieszę się że uczulasz ludzi na krzywdę ludzką sama jestem ofiarą i uwierz mi nikt z sąsiadów nie chciał mi pomóc a bardzo by mi to pomogło....strasznie to przykre ale tak prawdziwe dziękuję ci za ten odcinek 😔
To jest straszne, zaznałam tego na własnej skórze, policja, wyrok (w zawieszeniu), kurator,. Pani kurator zamiast interesować się co dzieje się z ofiarą to wszystko "donosiła" oprawcy. Horror, u nas w Polsce prawo jest chore
Dziękuję za ten podkast,wiele kobiet cierpi w ciszy,pomagajmy sobie,nie bądźmy bierni,kiedyś obroniłam dziewczynkę przed koleżkami z jej klasy,okazało się że wystąpiła przeciwko mnie ale i tak pomyślałam że dobrze zrobiłam bo przestali jej dokuczać.pozdrawiam
Wszystkiego dobrego w Nowym Roku dla was i dla Justyny. Oby przy naszym boku zawsze był ktoś kto jest dla nas wsparciem. A moje życzenie osobiste jest takie abyśmy nigdy nie byli obojętni na los i krzywdę drugiego człowieka.
Proszę nie reklamować TEGO Centrum Praw Kobiet. Parę lat temu, będąc w tragicznej sytuacji życiowej, zadzwoniłam tam mając nadzieję na pomoc. Jakaś „nabzdyczona niunia” po prostu mnie zbyła. Do dziś nie mogę tego zapomnieć...
Też byłam ofiarą przemocy fizycznej w małżeństwie, dzisiaj 20 lat po rozwodzie, przyszedł mi do głowy pomysł, że kobiety powinny chodzić na treningi sztuki walki karate, żeby facet wiedział że nie podskoczy kobiecie, bo rozwód, i zaczynanie wszystkiego od nowa w wielu przypadkach jest bardzo trudne i nie wszystkie kobiety mają dokąd pójść.
Witam. Zawsze slucham takich "rzeczy" z mysla ze odeszlam w pore. Z dwojka malych dzieci. Bez pieniedzy. Bez niczego czego sie dorobilismy razem przez 6 lat malzenstwa. Rzucilam prace opuscilam duzy dom na wsi i ucieklam nie majac grosza w kieszeni na 20 metrow w centrum miasta na kilka msc. On nie placil nic na dzieci oczywiscie. Mialam 1000 plnz 500plus ale wiedzialam ze jestesmy bezpieczni. Nie wierze w zadne instytucje typu policja czy MOPS czy prokuratura. Zostalam przemielona i wypluta konczac zreszta z niebieska karta na siebie jako oaoba stosujaca przemoc w rodzinie bo kiedys nie wytrzymalalm... To byl moj blad. Dalam mu rozwod polubownie - zgodzilam sie na to i na alimenty smiesznie niskie jak na status pana kapitana. Pozwolilam okrasc caly dom i garaz i pomieszczenia gospodarcze ze wszystkiego podczas mojej nieobecnosci. Pozwolilam bo wiedzialam ze jemu tylko zalezy na pieniadzach. Nie na dzieciach. Wiedzialam baaaa powiedzial mi to na korytarzu sadu ze jesli zgodze sie na jego warunki nie bedzie wlaczyl nawet o uregulowanie kontaktow. Tak tez sie stalo. Przez lata z dyr. banku stalam sie cieniem wlasnej siebie. Oddalam wszystko dla dzieci domu dla niego. Nie zaluje lat spedzonych w domu z maluchami. Nigdy. Zaluje tego ze odeszlam dopiero po 6 latach. Dzieci za duzo widzialy. Najgorsze jest to ze odeszlam dopiero po tym jak podniosl pierwszy i ostatni raz reke na syna Najgorsze dlaczego? Bo przez lata nie zdawalam sobie sprawy ze jestem ofiara przemocy fizycznej, psychicznej i ekonomicznej. Najgorsze ze to ja czulam sie za to winna. Najgorsza bylam ja. Jestem trzy lata do przodu. Ucze sie zyc na nowo. Ucze sie doslownie-mam nowego cudownego partnera ktory caly czas pokazuje mi jak wyglada normalne zycie. Wapolne. W milosci i wzajemnym szacunku. W spokoju. Nie wierze czasem ze moglo byc nic a jest wszystko. Czekamy na nastepne bobo. Nasze juz teraz dzieci bardzo go pokochaly. Jest poprostu cudownie normalne... Zyczyla bym dla innych kobiet aby szybciej pomimo trudnosci np. ekonomicznych dla dobra swojego i dzieci odeszly. Pozbieraly sie. Zaczely zyc normalnie. O zapomnieniu nie powiem-bo tego mimo checi nie da sie zapniec. Pozdrawiam
Nigdy nie zaznałam tego co pani Halina. Męża miałam "trunkoweg" ale to my musimy znać swoją wartość. Jeden raz chciał mnie uderzyć ,jednak moją postawa nie pozwoliła mu na to. Ze złości podarł sweter. Nigdy mnie nie uderzył chociażby był pijany .Uważam , że niektóre kobiety za bardzo myślą o wszystkim ,a nie o sobie. Teraz sąsiedzi nie wtrącają się ,po prostu boją się.Ja mam już 60 lat i mieszkałam w bloku gdzie mężowie bili żony, żadna z reszty rodziny nie była obojętna.Teraz tego nie ma,teraz są ważne cztery ściany i pełny portfel.
Ofiara nie ma płci, nie ma wieku, nie ma żadnych ograniczeń. Przeżyłam to, wszystko, co powiedziała ta kobieta. I absolutnie nikomu tego nie życzę. Teraz żałuję, że nie byłam mądrzejsza, że nie uczyłam się jak posługiwać się nożem wcześniej.
Dotyka aż do głębi, niemoc i silne związanie poprzez kontrolę drugiej osoby,tak że pomimo chęci aby się wydostać brak jest bardziej radykalnych kroków a czas działa raczej na niekorzyść.Sama studiowałam pedagogike z elementami psychologii i często też zasatanawia mnie jak wpływ drugiej osoby działa tak mocno, że kiedy już od pierwszych symptomów pokazujących że nie jest dobrze łudząc się poprawą przeciągamy decyzję która już dawno powinna być podjęta.
Kiedyś miałam sąsiadkę która była traktowana jak pani Halinka.Raz próbowałam interweniować słysząc wrzaski i wołanie o pomoc.Niestety zostałam wyzwana prawie pobita i przez nią i jej męża.Przysięgłam sobie nigdy więcej nie będę się wtrącać w niczyje życie.
Jak bylem dzieckiem poszlismy z mama do jej kolezanki Ja siedziałem w kuchni Moja mama w pokoju nagle przyszła do kuchni "ciocia"jej maz pchnał ja na podloge myslalem ze sie połamała , ona wstala sie otrzepała i poszła do Mojej mamy chyba jej o tym nic nie mowiac . Ja bylem w szoku, Od mamy dzielił ja metr moze dwa nic nie powiedziała nie zawołała o pomoc. przykre to
Przemoc wobec kobiet to dotyczy calego swiata ,zrodlem przemocy sa traumy z dziecinstwa,ktore bylo dla kata pelne takiej przemocy,to nie usprawiedliwia nikogo
@@lilyfelix2582 to sa juz osobne tematy,przemoc wobec dzieci,mezczyzn,zwierzat,wszystkiego co ma prawo do zycia w pokoju,ten film poruszal tylko mala czasteczke piekla
Bezduszne sądy + realia naszej rzeczywistości- skazywanie ofiary przemocy na wspólne zamieszkiwanie że sprawcą przekreśla pomyślne rozwiązanie problemu. Oprawca winien być wyrokiem sądu ukarany relegowaniem z mieszkania ! Za lata zostaje potraktowany na równi z ofiarą
Takie rzeczy dzieją się za ścianą, to prawda, ale niejednokrotnie po wezwaniu policji lub zagajeniu rozmowy można się nasłuchać od pobitej sąsiadki, że co mi się tu pani wpierdala w moje sprawy, między mną a moim chłopem! Pilnuj lepiej swojego nosa, bo ci ktoś auto porysuje, albo kulasy poprzetrąca. Czy zna ktoś taki przypadek? Pewnie tak....
Często słyszę od kobiet, które nie doświadczyły przemocy, a są asertywne i świadome własnej wartości, że one nie dopuściłyby do sytuacji, w której mężczyzna ich krzywdzi - pierwszy rękoczyn byłby tym ostatnim. Tym samym, przemocy odbiera się niejako jej istotę - właśnie dlatego trwa, ponieważ nie jest oczywista i nie byłaby sobą, gdyby się zapalała się i gasła jak iskra. Przemoc jest podstępna, zdradliwa oraz wyrachowana. A kiedy spotyka się ze społeczną oceną ofiary - puchnie z dumy i rośnie jeszcze bardziej, chociaż subtelnie, tak, aby ofiara nie zauważyła, że właśnie jest w potrzasku. Zdziwienie jest przyzwoleniem na krzywdę. Prawie niewidocznym poklaskiem dla sprawcy. Wystrzegajmy się jej jeśli chcemy, aby zaklętych kręgów przemocy było jak najmniej.
Te kobiety nie są "asertywne i świadome własnej wartości". Gdyby były, nie musiałyby rozpaczliwie wmawiać sobie, że są w stanie zapewnić sobie bezpieczeństwo - po prostu miałyby świadomość, że tak, one są, ale na świecie żyje ogromna liczba kobiet (a także mężczyzn, dzieci i osób nb) które nie mają tego szczęścia. Przerzucanie odpowiedzialności na ofiarę - bo miała za krótką spódniczkę, bo nie uciekła, albo właśnie bo uciekła i wpadła w ręce handlarza ludźmi - to zaklęcie. Zaklęcie, mające zapewnić obwiniającą, że jej nic złego nie spotka, bo przecież zachowuje się tak jak powinna. Oczywiście poczucie bezpieczeństwa zapewniane przez to zaklęcie jest fałszywe, bo zaklinaczki kompletnie nie rozumieją mechanizmów rządzących przemocą. Nie wiedzą, że napastnik nie wybiera przypadkowych dziewczyn w krótkich spódniczkach, tylko przeważnie swoje znajome które mu zaufały, czy że "pierwszy rękoczyn" jest przeważnie poprzedzony stopniowym, składającym się z łatwych do zbagatelizowania zachowań podkopywaniem samooceny - i że to właśnie zaklinaczka jest najbardziej narażona na takie zachowania, bo przez konieczność stałego przekonywania siebie samej o własnej sile nie jest w stanie kopnąć faceta w dupę za pozorną błahostkę. Z resztą Twojego komentarza nie sposób się nie zgodzić.
@@janekovalsky3050 Ale z czym tu się nie zgadzać? No można wyłapać. Można też nie wyłapać. Mnóstwo ludzi nie ma pojęcia, jakie zachowania są ostrzegawczymi lampkami, bo w ich środowisku rodzinnym te lampki były normą.
@@janekovalsky3050 Nie manipuluj. Rozmawialiśmy o sygnałach ostrzegawczych, nie o biciu. Osoba wywodząca się z dysfunkcyjnego środowiska może nie mieć pojęcia o takich zjawiskach jak szantaż emocjonalny czy gaslighting, i sądzić że to ona jest winna zaistniałego stanu rzeczy i że powinna się zmienić dla partnera, a nie odejść. Zresztą gdybyś miał choćby minimum wiedzy o ofiarach przemocy, to wiedziałbyś, że nie, nie każdy wie "czy woli być bity czy nie". Ofiary przemocy bywają tak zmanipulowane, że sądzą że bicie jest przejawem troski.
Nie rozumiem po co tkwia w takich zwiazkach.... zwlaszcza z dziecmi. Pozniej pisze taka pani w pamietniku ze dzieci z nia nie rozmawiaja bo nie ma pieniedzy.. bzdura. Pewnie dzieci maja ogromny zal ze zmarnowano im dziecinstwo i mlodosc bo ojciec awanturnik a matka pozwalala na to zeby dzieci w tym chorym klimcie dorastaly. Matka byla ofiara z wyboru a dzieci niestety nie.
@@domzalm1 Poczytaj troche, bo to tak nie dziala... Kobiety czesto boja sie odejsc z prozaicznych powodow, np. boja sie ze nie podolaja finansowo po odejsciu, ze sasiedzi beda wytykac palcami, ze co rodzina powie, ze dzeieci musza miec rodzine, itd.. Czesto tez tu dziala aspekt czysto psychologiczny - kobiety zaczynaja same wierzyc w to ze one sa winne przemocy, ze nic nie znacza i dlatego maja taki los jaki maja.
@@agaaga7420 Jeśli nie rozumiesz, to nie oceniaj. Bo jeśli czyta to ofiara przemocy, to będzie myślała, że zasłużyła na swój los. Jedynym winnym jest sprawca.
@@agaaga7420 niestety z Twojej wypowiedzi wnioskuję, że kompletnie nie rozumiesz złożoności tego problemu. A zrzucanie winy na ofiary, jest obrzydliwe. Proponuję zgłębić temat, zanurzyć się w otchłań w jakiej tkwią ofiary przemocy , bo naprawdę nie wypada świecić taka ignorancją.
Znam to z dzieciństwa ojciec znęcał się najbardziej na mamie, siostrze i mnie synów zostawiał w spokoju My musiałyśmy w śniegu w piżamach uciekać na policję bo groził nam.Mama dzwi blokowala łóżkiem by nas nie atakował wybijał czesto szyby i szklo leciało na nas jak leżałyśmy w łóżku . Mieszkałyśmy w bloku w Warszawie i nikt nic nie robił z tego, nikt nie słyszał naszych krzyków. Policja jak byla wzywana to czesto na chwilę go zabierali i zaraz go wypuszczali. Sąd rozwodu nie chciał dać bo twierdził ze nie da rady z 4 dzieci sama. Tak trwało 18 lat kiedy mogłam zeznawać w sądzie i po mnie rodzenstwo, sędzia dziwił się ze po takiej przemocy pomagamy mu bo nie pracował. Za kilka lat bracia zaczęli znęcać się na mnie, moje dziecko ktore mialo kilka lat dokladnie 3 spytalo się dlaczego boję sie domu dla samotnych matek te slowa sprawiły ze zaczęłam ratować nas i zaczelam walczyć. Trafiłam na Walecznych ośrodka dla ofiar przemocy. Pozniej Centrum praw kobiet i udało się dostalam mieszkanie z miasta i nie musiałam wracać do sprawców przemocy. Miałam szczęście bo inne dziewczyny wracały do swoich tyranow bo kiedyś kończy sie termin w takich osrodkach. Kilku się udało wyrwać i jestem dumna z nich ze tak świetnie radzą sobie..Dla wszystkich kobiet z dziecmi radzę by ratowały je, by traumy z dzieciństwa nie mieli. Pamiętajcie ze warto!
Też nie mam i czasem myślę sobie jak mi jest dobrze.Nikt mi nie dokucza ,nie poniewiera mną. Czasem jak patrzę jak mężowie traktują swoje żony to na prawdę nie warto tak cierpieć.
O dobrego męża trzeba się modlić.To nie żart.Tak jest.Lepiej modlić się latami niż szybko wyjść za mąż za byle kogo i potem latami cierpiec😢Małżeństwo to poważna decyzja w życiu.Nie da się zbudować szczęśliwego małżeństwa bez solidnych fundamentów.Niejedna kobieta miała poważne sygnały ostrzegawcze już przed zawarciem związku małżeńskiego i niestety, te sygnały ignorowała. Nieraz rodzina, patrząc na wszystko z boku, przestrzega kobietę i ...nic.
Wszystkiego najlepszego w Nowym Roku wszystkim słuchaczom i Tobie Justynko. Zdrowia zdrowia i jeszcze raz zdrowia. Pozdrawiam bardzo serdecznie i do uslyszenia✨🌠🕛🥂🎉🍾💕♥️❤️👌👍
Ojciec policjant mowil mi, ze wszyscy policjanci jakich spotkal na swojej drodze przez 30+ lat pracy bili swoje zony i dzieci. Sam jest alkoholikiem jak jakies 99% policjantow, bo tak kiedys odreagowywal stres, szarpaniny, trupy, zatrzymania. Nie pije kilka lat, nigdy nie byl agresywny, tylko smutny lub śpiący, ale jego koledzy? Co innego.
Mąż kat. Dzieci - brak reakcji! Sąsiedzi - brak reakcji! Instytucje i fundacje - brak reakcji! Policja - brak reakcji! Znikąd pomocy! Czym ta kobieta zasłużyła sobie na tyle zła dookoła? Najbardziej nie rozumiem czemu dorosłe już dzieci nie zabrały jej do siebie... Nie wyobrażam sobie jak można tak lekceważyć zdrowie i życie własnej mamy 😡😭😭😭
A moze nie mialy gdzie jej zabrac, wychodzac z takiego domu w polsce, pewnie bez wyksztalcenia nie idziesz i nie kupujesz mieszkania 2 pokojowego. Ledwo utrzymujesz siebie a co dopiero dorosla matke. Pomysl serio... Pozatym moze ona nie chciala wyjsc, chciala czesc swojego mieszkania.
@@markalpl1712 wynajmujac pokoj placi sie za dwie osoby, ponadto dochadzi jedzienie, wyzsze rachunki i fakt ze malo kto zgodzi sie na mieszkanie z seniorka w wynajmowanym mieszkaniu. Mieszkalam na wynajmie spory czas i wiem jak to wyglada. Wciaz tp nie jest obowiazkiem dzieci by chronic matke, szczegolnie ze ta nie ochronila ich w dziecinstwie. Idac Twoim tokiem myslenia wiele lat wczesniej to matka mogla zabrac dzieci i wynajac pokoj by mogli spokojnie zyc.
A jak można lekceważyć zdrowie i życie dzieci skazując je na takie coś od urodzenia? Same się na świat prosiły? Ty wiesz co robi wychowanie w takim domu z psychika dziecka? Przekreślone życie od małego zero stabilizacji były wręcz przez matkę wikłane w problemy małżeńskie. Było rychło w pore uciec do domu samotnej matki i dać im szanse na normalne życie.
Spotkała mnie w życiu podobnie jak bohaterkę taka tragedia, szczęśliwie żyję i uwolniłam się od oprawcy. WSZYSTKIE sytuacje o których Justyna wspomina są faktem, brak jest pomocy dla ofiar przemocy w rodzinie, nikt nie wierzy, a instytucje bardzo nieskutecznie działają. Też pisałam pamiętnik, także bałam się o swoje życie, tak naprawdę chociaż minęło już ponad 10 lat, nadal się boję. Trauma zostaje na całe życie, a oprawcy chodzą nieosądzeni i pewni siebie :( . Mój oprawca próbuje teraz psychicznie znęcać się nad swoim synem, nadal brak narzędzi aby się spod tego wyzwolić. Dla instytucji zawsze jest za mało dowodów. Bardzo przykro mi z powodu tej kobiety, szczególnie, że nikt nie powiedział jej, że jest ofiarą, że tak, potrzebuje pomocy i wsparcia, to jest najważniejsze w takiej sytuacji. Zwracajcie uwagę, co dzieje się obok Was.
Czasem chyba tak jest, że dzieci żyjące w takim domu nabywają podświadomego przekonania, że tak po prostu wygląda życie, nie mają poczucia sprawczości, możliwości wpłynięcia na sytuację. Są również ofiarami i podobnie jak matka, nie widzą drogi ucieczki.
Jako DDA doskonale znam to, jak bardzo dziecko jest obwiniane za "zbyt małe wsparcie dla rodziców". To zbyt złożona relacja. Z jednej strony słyszy się że znieczulica, że dzieci się odwróciły. Z drugiej strony, dla własnego bezpieczeństwa i zdrowia psychicznego (a przypominam że dziecko ma do przeżycia jeszcze życie przed sobą) powinno pozwolić rodzicom zająć się swoimi problemami, a samo pójść na terapię. Nieustannie boję się o relację moich rodziców ale ja nie mogę wziąć za nich rozwodu ani podjąć za nich decyzji...
Ale dzieci są odpowiedzialne za swoje życie i moim zdaniem powinny się starać aby swoje relacje z partnerem jakoś ułożyć a nie ingerować i naprawiać relacje które "stworzyli" rodzice, to nie jest takie proste, one wychowując się w takiej rodzinie nie są silne, nie mają wiary w siebie, ojciec je najprawdopodobniej zgnoił i zdeptał podobnie jak matkę, pozbawił je poczucia własnej wartości i przed nimi ogromna praca żeby je w dorosłym życiu odbudować. Może się im to udało jeśli trafiły na właściwe osoby na swojej drodze, a może i nie. Myślę że dzieci chciały uciec jak najdalej i nie koniecznie oznacza to że się odcinają od matki. Może miały podświadomie żal że dopuściła do takiej sytuacji, że nie zabrała ich i nie odeszla od psychopaty, gdziekolwiek byle najdalej od niego... Dzieci z takich rodzin chyba nie są superbohaterami przybywającymi na ratunek niestety...
Niestety też miałam taką historie na swoim osiedlu. Zgłaszaliśmy przemoc domową na policję, jednak gdy ona przyjeżdżała ofiara udawała, że spadła ze schodów. Nawet dla policjantów było oczywiste, że to nie są ślady upadku, jednak nie mogli nic zrobić skoro ona sama nie chciała złożyć zawiadomienia. Zwyczajnie bała się, ze jeśli powie coś policji to mąż pobije ją jeszcze mocniej. Mino tego posłuszeństwa raz pobił ją ,,za mocno” i nie przeżyła. :(
Coooo?! 🤯🤯🤯🤦🏻♀️🤦🏻♀️🤦🏻♀️ Serio ją zabił? Siedzi? Rozumiem to wzywanie, gdy ofiara odwoluje akcje. Te kobiety moglyby inaczej. Może trzeba im zrobić przymusową pogadankę i na spokojnie, bez sprawcy powiedzieć o możliwościach.
Straszne. Najbardziej przeraża mnie, że dzieci tej pani nie zareagowały, nie pomogły. Poza tym o tym, co się dzieje wiedziała policja, sąsiedzi, ksiądz. Żadna z tych osób nie udzieliła sensownej pomocy. Nie dość, że taki potwór zniszczył jej życie, to jeszcze je odebrał.
Oczekujesz od dzieci, które miały zniszczone dziecinstwo, psychikę do końca życia i nigdy nie zaznały spokoju i stabilizacji, ze będą przezywać życie za swoich rodziców i ich ratować? Skąd ty w ogole wiesz w jakim stanie psychicznym i życiowym były te dzieci po tych przeżyciach. Obrzydliwe jest obwinianie największych ofiar tej sytuacji czyli dzieci które nią miały zadnego wyjścia. Zadnego.
Słuchałam tego odcinka z zapartym tchem. Ponieważ w rodzinie mam bardzo podobny małżeński przypadek i mało tego zbieżność imion, wieku oraz stażu małżeńskiego jest bardzo duża. Tylko że to małżeństwo nadal istnieje. Bardzo dobra robota
Jestem świadkiem tego jak nad dorosła niepełnosprawną koleżanka znęca się jej matka. Ponad 70letnia kobieta. Nikt z tym nic nie robi, bo koleżanka jest tak zastraszona, że nie przyzna się i wypiera to, że jest źle. Dla niej to sytuacja normalna, bo żyje już tak 37 lat i wiem, że w razie czego wszystkiego się wyprze.
Nie jest łatwo odejść... Kobieta się boi odejść, dzieci też. Pomogłam przyjaciółce wyjść z czegoś takiego... Ale było ciężko. Jestem z Niej bardzo dumna.
Jestem dopiero na początku ale już mnie skręca, co to za psycholog, który każe kobiecie zostać z mężem, który ją bije, bo "weźmie krople i będzie okej"? Aż szkoda, że jej nazwisko nie jest jawne, nie powinna wykonywać tego zawodu.
Czuję jakbym słyszała historię mojej Mamy, z tym, ze naszej trójce rodzeństwa udało się wyrwać ją z tego piekła po 40 latach małżeństwa. Więc przynajmniej na starość odzyskała godne życie. Niektórzy pytają - jak mogłam nie
zaprosić swojego ojca na wesele? A ja odpowiedam, że nareszcie nie musiałam go zapraszać nigdzie na siłę, tylko po to, żeby Mama mogla przyjść i, ze w tym szczególnym na siebie dniu mogłam widzieć ją naprawdę wolną i szczęśliwą. I to też działo się w cywilizowanym mieście, na pięknym zielonym osiedlu a sprawca nie był jakimś tam pijakiem, tylko eleganckim, wykształconym, niegdyś wysoko postawionym człowiekiem.
❤❤Brawo.Mama odżyła i miała panią, gorzej jak dzieci wdają się w przemocowego ojca
Mój syn także nie zaprosił swojego ojca na własne wesele. Nie rozmawia z nim już z 10 lat. Nawet jak dowiedział się że jest chory,to powiedział że jego ojciec już dawno nie żyje.❤
Ja z takiego piekła wyszłam po 35 latach małżeństwa .Mnie się udało.
Brawo za odwage 🙂wszystkiego dobrego 😊
Ogromnie podziwiam, im dłużej jest się w takiej sytuacji, tym mniej ma się siły żeby ją zakończyć. Jesteś niesamowicie silna, szacunek.
Pani Iwono, przesyłam ogrom wsparcia! Wszystkiego dobrego!
@@gosiasapieja9965 Gosia dasz radę , to tylko siedzi w twojej głowie ze myślisz ze sobie nie poradzisz Ja wyszłam z takiego piekła po 13 latach Byłam kobieta po 40 , ułożyłam sobie życie jestem szczęśliwa mam teraz wspaniałego męża i udany związek
@@gosiasapieja9965 Kochana Gosiu-ja odeszłam .Rozwód i niezależność finansowa były tutaj kluczem powodzenia.On zabił we mnie wiarę we własne możliwości i wiele mnie kosztowało żeby uwierzyć w siebie.Kiedy poznał nowa kobietę podzielił majątek.Los wynagrodził mi materialnie te straszne lata.Ale on nie zmienił się i po jakimś czasie zaczął źle traktować nową partnerkę i ona po prostu wsadziła go do więzienia .Za napaść i szkody które w stanie upojenia alkoholowego zrobił jej w domu.Los jest sprawiedliwy.Musi być .Będzie dla Ciebie.Niestety ale jedyny pierwszy krok dla takich ja my to ucieczka.Jak najdalej od oprawcy.I wiara w siebie której nam tak bardzo brakuje.Życzę Ci powodzenia i stanowczego działania bo najbardziej pomagamy sobie same a napędza nas determinacja ze można żyć inaczej.Ja w wieku 60 lat odkrywam świat na nowo i wiesz co? Ten świat okazał się piękny .
W tej historii bardzo przykre jest to, że kobieta tyle razy prosi o pomoc i nie siedzi cicho, a mimo wszystko nikt nie zwraca uwagi...
To akurat częste podejście w społeczeństwie
Ja odeszlam od meza po pierwszym i jedynym uderzeniu mnie w twarz.Przed zawarciem zwiazku uprzedzalam ze nie bede tolerowac przemocy."Do tanga trzeba dwojga"Czesto wina jest po obu stronach a slabsza /czesto/kobieta przegrywa w ringu.Zostawilam mezowi nasz krotki ale wartosciowy dorobek i to byl moj najmadrzejszy krok.Wyjechalam z kraju, ulozylam sobie wygodne zycie i jestem szczesliwa.Moj apel do kobiet.Badzcie niezalezne /wyksztalcone/i planujcie macierzynstwo bo ono obciaza was w wiekszosci przypadkow, w nasze katolickiej kulturze.WALCZCIE O SWOJE PRAWA.Kosciol wam w tym nie pomoze bo to jest patriarchat.Nie jestem wojujaca feministka ale sympatyczka i wiem ile temu ruchowi zawdzieczmy my kobiety
Kościół mówi o nierozerwalności małżeństwa, ale też o SZANOWANIU ŻON przez mężów. A wystarczy przestrzegać X przykazań Bożych i najważniejszego przykazania miłości. Rozumiem że dla ludzi nie związanych z Kościołem i nie znajacych nauk Chrystusa, nie jest to jasne. Za to wygodne do plucia na katolicyzm. Zwłaszcza przez feministki i 6-cio kolorowe środowiska.
Amen!!! Zgadzam się z Tobą w 100%
Przemoc jest zła, zarówno fizyczna jak i psychiczna, jaką wy stosujecie drogie feministki.
@@Arbago300 dobrze się czujesz? Gdzie autorka postu mówi o feminizmie?
@@MsFavorek czuję się dobrze i am nadzieję że Pani też. Proszę przeczytać uważniej powyższy post.
kobieta w bliskiej rodzinie była mocno bita (tak, że niemal ogłuchła) , w obecności dzieci, w bloku. Wszyscy oferowali jej pomoc (nawet że może zamieszkać u nas z dziećmi), mogła wrócic do swojej rodziny bo ją prosili, mieli kartę , leczenie odwykowe, terapię po której było lepiej przez jakiś czas a potem znowu... Najpierw mówiła, że mieszkanie wspólne, potem, że dzieci muszą mieć ojca, potem , że się na jakiś czas zmienił i już od dwóch miesięcy nie bije. .. teraz tłumaczenie jest takie, że "trzeba nieść swój krzyż" . Nie mam szacunku dla niej. Nie lubię cierpiętnic na własne życzenie. facet się uspokoił jak miał zawał, syn dorósł i kilka razy mu przywalił. Miłości w tym domu nigdy nie było. Wolałabym być bezdomna niż mieszkać z kimś takim.
Ja mam podobne zdanie na ten temat. Nie wyobrażam sobie życia w takim " klimacie". Rodzice nigdy mnie nie uderzyli i nie ma takiego gościa, któremu bym na to pozwoliła... Dziwi mnie "myślenie" tych kobiet. Zero szacunku dla samej siebie?
P.S. Też 1986 😉
Niestety,ale tez mam takie zdanie,nikt nie jest skazany na wspolne zycie z oprawcą poki śmierc nie rozłączy.
Tu się kłania katolickie wychowanie kobiet do "cnót niewieścich" - taka jest ich wartość i skutki
Współuzależnienie to stan jakiego czesto nie da sie racjonalnie wytłumaczyć. Tak samo wiele dzieci stara sie zasłużyć na miłość i usnanie rodziców, mimo iz wciąż nie wystarczy i za mało tego czy tamtego. Psychika ludzka to skomplikowana maszyna.
@@zosiabk5207 Tak, własnie tak. Żyłaś w kochającej rodzinie, więc g... na ten temat wiesz. Wyobraź sobie, że niektóre kobiety dorastają w rodzinach, w których NIGDY nie słyszą na swój temat dobrego słowa, nie znają miłości, zaznają jedynie przemocy psychicznej i fizycznej, są traktowane jak zagracający, niepotrzebny mebel. Jak myslisz, geniuszu, jak wygląda ich zycie, samoocena po LATACH spędzonych w czymś takim? One nie znają innego życia, innych schematów, dlatego pakują się w to samo, co było w domu rodzinnym. Do tego myślą, że nie zasługują na nic lepszego, bo niby czemu by miały, skoro nikt ich nigdy po ludzku nie traktował, nikt im nigdy nie powiedział, że są wartościowe, piękne, kochane?
Jako dda, mam prośbę do wszystkich kobiet: odejdźcie, jak nie dla siebie, to dla dzieci...
Odeszlam. ..pozdrawiam Katarzyna
Oj tak!!!!!
Dokładnie. A potem zdziwienie, że dzieci nie chca utrzymywać kontaktu
Kobiety twierdzą, że dla dzieci zostają, by dzieci miały ojca...
@@terapiadusza9296 omg.. jaki ojciec? 😱
jeśli tak mówią to albo do psychiatry odesłać albo niech same sobie swoje życie marnują.. a dzieci odebrać..!
To najbardziej smutna sprawa z tego roku. Bardzo mi szkoda tej biednej kobiety, o której świat zapomniał. Dlaczego wszystkie oczy i uszy są zamknięte, gdy cierpi ktoś bezbronny? Znam osobę z podobnym doświadczeniem, która na szczęście żyje i wiem, jak trudno jest pomóc takiej osobie w pojedynkę, jak i ja również jestem taką ofiarą, choć wszystkie trzy historie są zupełnie różne, to oprawca zawsze zostawia tak samo dotkliwy ślad. Błagam Was, jeśli ktoś wokół Was cierpi przez bliską lub nie osobę, nagłaśniajcie sprawę, gdzie tylko możecie, do wszelkich możliwych organizacji. Razem możemy położyć kres bestialstwu wobec niewinnych, które zgotowują im ci, co sami byli przez nich kochani i obdarzani zaufaniem i wszelkim dobrem... Spoczywaj w spokoju Halino, niech anioły opatrzą wszystkie Twoje rany w Niebie [*]
R.I.P. Adesso starai fra angeli. e no soffrirai più.
Bardzo potrzebny odcinek z ważnym przesłaniem. Tragedie rozgrywają się tuż za naszymi plecami.
Nie za plecami tylko zaraz pod nosem ...
Dlaczego nie ma przepisu że wraz z założeniem niebieskiej karty jest przymusowa eksmisja kata, utrata praw do mieszkania, domu dożywotnie prace spoleczne, sprzątanie toalet, zbieranie psich kup, przymusowa terapia, a najlepiej od razu wjazd za kraty... Może wtedy baran jeden z drugim dwa razy by się zastanowił zamiast podniósłby rękę, i po pierwszym zgłoszeniu obowiązkowo paralizator dla każdej pani
Raczej powinien być od razu podział majątku/rozwód i nakaz sprzedazy mieszkania. Każde dostanie po kilkadziesiąt tysięcy i może ruszać swoją drogą. Znam przypadek kiedy kobieta sama się "pobiła i poddusiła na wannie, a potem wezwała policje na partnera. Aha i wmawiała 2 letniej dziewczynce, że ojciec ją zgwałcił. Na szczęście byli świadkowie, i obdukcja i psychiatra , która udowodniła, że baba to psychopatka.
Przecież już jest prawo o możliwości eksmisji.
Bo prawo broni przemocowców, a "meninisci" się prują, że kobiety fałszywie oskarżają i będą masowo niszczyć życia biednym mężczyznom.
Uwaga: nie będą, bo zostaną zabite.
Dlatego droga pani, że są już kobiety, które się nauczyły, że jak wrobią męża w niebieską kartę, to łatwiej zgarną rozwód, dostaną korzystniejszy podział majątku i opiekę nad dziećmi. Cierpicie za cwaniary ze swojej płci.
@@TechnoScorpion2137 moze lepiej zapoznaj sie z tym jak to prawo dziala w Hiszpanii i ile falszywych oskarzen spowodowalo
Przerażająca sprawą, okropnie smutna a jaszcze bardziej smutne i przerażające jest to ilu ludzi w komentarzach podzielilo się podobnymi przeżyciami.
Jakim trzeba być zerem żeby krzywdzic drugiego czlowieka a co dopiero najbliższych.
No ok... Gwałt ścigany z urzędu a nie z oskarżenia prywatnej osoby... Ale mimo wszystko to wychodzi na to samo. Bo jeśli ona nie powie o gwałcie to i tak nikt nie będzie tego kogoś ścigał.
Miałam sadystycznego ojca. Ostatni raz uderzył mnie gdy miałam 16 lat. Powiedziałam mu, że obetnę jemu rece podczas nocy. Mnie więcej nie uderzył. Z łapami leciał zawsze do matki i dziś uważam, że wiele winy było Jej. Nie było w domu ani raz policji, nie wystartowała do niego ani jeden raz z łapami. Ja rzucałam w niego wszystkim co miałam w ręku i darłam się ile w płucach było pary. Ona upominała mnie jeszcze, żebym tak się nie darła. Uspakajałam się gdy leciała kolejna szyba w drzwiach. Gdybym miała takiego partnera.... może bym i go zabiła. W swoim domu nie kóće się, jest cisza i spokój, gdyby tak nie było wyjebałabym takiego pana w 300 sekund.
Ogromny szacunek, podziwiam i zazdroszczę..... Ja byłam taką, która kryła oprawcę, nie pytajcie, bo nie wiem dlaczego.
Ja tez się darlam na ojca… nie raz mu oddałam i zlorzeczylam
I brawo dla ciebie że byłaś silna a twoja matka no sorry ale była za słaba i gnój to wykorzystywał
To jest bardzo trudny temat, przypomnialo mi to opowiadanie policjanta ktory bardzo chcial pomoc kobiecie ktora regularnie byla bita przez partnera kiedy byl pod wplywem alkoholu i innych subsatancji, dawal jej sam numery telefonow do roznych instytucji kiedy byl na interwencji, za kazdym razem dziekowala,mowila ze zmieni swoje zycie, ze wyjedzie do siostry do innego miasta, po czym nie mijalo nawet 2 tygodnie, a kobieta ze swoim oprawca za raczke na spacerku ,az znowu dzwonila na policje kiedy ja pobil i to nie tylko jeden przypadek, ow policjant powiedzial ze to dla niego byla "syzyfowa praca " i bardzo przykre doswiadczenia jezeli w danej rodzinie byly dzieci.
Moze dlatego wiele osob nie chce ingerowac w czyjes zycie,nikomu nie mozna pomoc jesli naprawde tej pomocy nie chce,pozdrawiam i zycze Szczesliwego Nowego 2021 Roku
Historie tego typu też powinny być przestrogą dla wszystkich matek córek, żeby wychować je na samodzielne, samoutrzymujące się niezależne osoby z poczuciem własnej wartości. Mnie również bulwersują podobne sprawy, ale w tym przypadku nie mam wspolczucia dla ofiar, które skazują swoje dzieci na takie życie, a później twierdzą, że to one są złe.
Też znam taki przypadek. Po latach "syzyfowej pracy" stwierdziłam, że koniec tego. Nikt tym ofiarom nie pomoże jeżeli one nie podejmą decyzji, że naprawdę chcą zmienić siebie i swoją sytuację. Moja strategia jest taka na teraz: nie pocieszam, nie pozwalam godzinami użalać się nad sobą, z całą stanowczością podkreślam, że to "Twoja decyzja czy zostajesz czy odchodzisz". Jestem gotowa pomoc, gdy decyzja zostanie podjęta w kierunku odejścia. Jeżeli ona jest zmieniana nie angażuje się już więcej. Ewentualnie dzwonię na policję. Ofiary przemocy są uzależnione od osoby sprawcy. To tak, jak alkoholicy od alkoholu. Tak, jak nikt na siłę nie uzdrowi alkoholika, tak nikt na siłę nie uzdrowi osoby pozostającej w uzależnieniu od przemocowca. Dla mnie kluczowym jest podkreślanie decyzji, np. rozumiem, że na teraz decydujesz się być w związku z nim i decydujesz się na ewentualność bycia ofiarą. Powiem szczerze nie znam do tej pory żadnego innego wyrazu tak otrzezwiającego, jak słowo DECYZJA. Zazwyczaj są oburzone, ponieważ żyją w iluzji, że tak po prostu się złożyło, one nic nie mogą zrobić, taki los. Oczywiście tego rodzaju stwierdzenia o złym losie są wygodne, bo nie trzeba samemu brać odpowiedzialności za swoje decyzje. Polecam wyraz decyzja. Znam kilka osób, którym ten wyraz pomógł i mogły wyjść z przemocy. W tym mnie.
@@marikamalinowa3649 dokladnie, wiadomo ze trzeba pomagac i warto to robic,ale tylko wtedy kiedy ta osoba chce tej pomocy,mnie sie juz raz dostalo za pomoc i to porzadnie, wiec dalej pomagam ale jestem bardziej ostrozna ,pozdrawiam😊
@@marikamalinowa3649 dokładnie tak, to jest decyzja, porównanie do alkoholika bardzo dobre. Kobiety decydują się na życie w patoli. Prawdziwa tragedia się zaczyna, kiedy dzieci, które żadnej decyzji podjąć nie mogą, są do tej patoli sprowadzane na świat. Niech się w takim życiu zatraca kobieta, ale jak wciąga w to inne istoty, scyzoryk mi się w kieszeni otwiera.
Bo wiele kobiet nie ma dokąd pójść, kobiety pogrążone w depresji, nie potrafią coś z tym zrobić.
Znam z bardzo bliska 2 podobne przypadki. W obu kobiety wyszły z domu dosłownie tak, jak stały zabierając tylko trochę ubrań i rzeczy osobistych. Jedna miała już dorosłe dzieci a druga zabrała córkę i psa. Dopiero potem się rozwiodły. Początki nie były łatwe, ale obie stanęły na nogi.
Ja także zaliczam się do tych kobiet po 20 latach małżeństwa wyjechałam tylko z 1 walizką. Minęło 15 lat czas leczy rany.
Zawsze jest jakieś wyjście. Zwłaszcza gdy nie jest się uzaleznionym ekonomicznie, albo mimo to trzeba wybrać : albo życie, albo taki terror i przemoc, z niewiadomym zakończeniem.
Też znam kobietę z Rybnika, która wyjechała do Poznania. Zabrała ze sobą tylko walizkę. Mieszkanie własnościowe zostawiła mężowi (który wprowadził się kiedyś na gotowe). Straciła majątek, ale chciała tylko uciec.
Najniebezpieczny moment dla kobiet jest rozwod. Dlatego ze patologiczny mezczyzna w tym momencie traci swoja kontrole i wladze nad ofiara na co nie moze on na to pozwolic.
🧐
To fakt... najgorszy... I ten strach... Koszmar
O tym nie pomyślałam.
Jestem przyjaciółką osoby, która tkwi w toksycznym związku, doświadczała przemocy fizycznej, teraz jest to przemoc psychiczna, błagałam ją aby odeszła, niestety od kilku lat nic się nie zmienia, oglądam od jakiegoś czasu Pani podcasty i dzisiaj natrafiłam na ten, dzięki niemu będę jeszcze bardziej czujna, zapiszę numer telefonu do centrum praw kobiet i postaram się pomóc mojej przyjaciółce jak tylko się da choć osobę tkwiącą w toksycznym związku trudno z niego wyciągnąć ale będę próbować, Pani Justyno dziękuję za ten film
Kobiety, matki wychowujmy synow na dobrych mezow i ojcow! Wszystkiego dobrego w Nowym Roku!
Czemu kobiety i matki, a mężczyzni, ojcowie nie? Jak zwykle cała wina i odppowiedziaialność za wychowanie spychana na kobiety,
@@kamilamari9999 Nieraz się nie da wiem coś o tym to tak jakbym słuchała o swoim życiu i też mam na imię Halina nie podzieliłam jej losu bo mój oprawca zmarł ale pozostał jeden z synów i historia się powtarza .......
Właśnie? Dlaczego tylko kobiety i matki? A gdzie ojcowie i mężowie? I dlaczego tylko synów? Córki też potrafią być "diabłami"....
@@szarotka224 oczywiscie, ze ojcowie tez. Chodzilo mi tu tez o to, ze kobiety nie powinny tkwic w przemocowych zwiazkach, bo ich dzieci ucza sie takich schematów.
@@kamilamari9999 Dlatego moja droga, że tatusiow zwykle brak. Niestety. Zwijają żagle jak to się mówi.
Co do faktu, że "dzieci od niej tylko pieniędzy chcą" - no skoro pamiętają swe dzieciństwo tak, a nie inaczej, to trudno oczekiwać, że będą matkę kochać oraz wspierać. Ona ich nie uchroniła (wiem, że to jest syndrom sztokholmski i dlatego jej nie obwiniam), ale stawianie ich w roli niewdzięcznych jest słabe.
Dokładnie tak
Może bała się samodzielnego życia z dziećmi? Nie wierzyła że sobie da radę. Kluczowa tu jest niezależność finansowa. Łatwo oceniać czyjeś życie i podejmowane decyzje jeśli nie jest się w czyjejś sytuacji. Dlatego niezależnie jak postąpiła, nie zasłużyła na taką obojętność własnych dzieci
@@violetbiv4920 nikt tu matki nie ocenia. Za to ty oceniasz dzieci, a nie znasz wszystkich faktów. Łatwo się ocenia zza ekranu, nie?
Łatwo mówić Pani teraz w tych czasach , kiedyś inne były czasy i nie było fundacji ,nie było pomocy . Od policji było przyzwolenie, wiem bo sama jestem z takiego domu i prawie zawsze policja nie robiła nic . I tak My czyli Ja i moje rodzeństwo zawsze wspierałyśmy mamę broniłyśmy od ciosów.... a nie wyciągałyśmy od niej pieniądze .
To nie środowisko z niż wyszło tylko charakter- pazerność .
Też zwróciłam uwagę na to zdanie. Co ona zafundowała tym dzieciom? Życie w biedzie i strachu przed ojcem? A niestety zazwyczaj jest tak, że te biedne kobiety nie mają 1-2 dzieci tylko kilkoro.
Zdążyłam uciec. Żyję. Ale mogło być tak samo. Zrobiłam sprawę o znęcanie się, ale prokurator umorzył postępowanie. Uciekłam z małym, niepełnosprawnym dzieckiem. Zostałam z niczym, a sprawca nie został ukarany. Teraz znęca się nad kolejną kobietą. Skąd o tym wiem? Bo zgłosiła się do mnie po pomoc. Próbowałam, ale w krótkim czasie tak ją zmanipulował, że została z nim. Nawet wyszła za niego za mąż. Mam nadzieję, że cokolwiek się u nich zmieniło, choć niestety szczerze w to wątpię. Ale nie da się pomóc komuś na siłę :(
Też znam takiego. Wobec jednej stosował przemoc, poszedł do innej i też to robi. Chyba nawet gdzieś go zglaszała. W międzyczasie jeszcze chyba kilka takich zaliczył, lub jeśli nie jest z tą "drugą", to powtarza to dalej na babach które sobie na to pozwalają, że przyjdzie taki luj i po kilku miesiącach pokazuje swoje nerwy.
Szczęśliwego Nowego Roku dla wszystkich słuchaczy i oczywiście dla Justyny ❤ dzięki za taki prezent na Nowy Rok !😊 bądźcie zdrowi i szczęśliwi 😊
Mój koszmar z rodzicem trwał 14 lat - nadal trwa ale jest już po wyroku ( zawiasy) w listopadzie mija ich czas. Tego czasu się boje.
Mieszkaliśmy również w bloku parter ( 4 piętra 15 mieszkań, 15 rodzin... Nikt nie widział. Nikt nie słyszał - ludzie mają gdzieś czy komuś dzieje się krzywda za ścianą albo pod podłogą... dopóki ich to nie dotyczy).
Pozdrawiam i wszystkim ofiarom życzę siły, własnej wewnętrznej do walki o siebie.
Proszę jak najszybciej wyprowadzić się z takiego domu ludzie nie pomogą panuje znieczulica ja dzwoniłam na policję bo u sąsiada była awantura oni nie są chętni żeby pomóc dzwoniłam dwa razy trzymam kciuki żeby się udało pani pozdrawiam
@@bozenamalec1469 już po fakcie. Wyprowadziłam się 2018 roku a w 2021 roku spłaciłam matkę i od tamtej pory rodzinne mieszkanie jest moje a z nią nie ma kontaktu. I bardzo dobrze
Przeszłam przez podobne piekło,udało mi się odejść,miałam szczęście,pozdrawiam,nie dajcie się kobietki 😘😘
Tragiczny skandaliczny przypadek. System chroniący sprawców przemocy! Idiotycznie nieskuteczny system niebieskiej karty - nie tylko w tym przypadku! A tu mąż okazał się jeszcze psychopatą i poszedł na całość. Tak, miejmy nadzieję że z zakładu karnego ten człowiek nie wyjdzie, bo nie zdąży...
Też mam. nadzieję, że żywy nie wyjdzie już z więzienia.
Nie ma bardziej intymnej i dobitnej relacji wydarzeń, niż samej ofiary. Z tego powodu ciężko było mi wysłuchać podcastu do końca. Zbyt wiele elementów przypominało mi o własnym domu, na (nie)szczęście głównie te psychiczne.
Współczuję
😃 Przyszłość musi być lepsza niż przeszłość
U mnie w rodzinnym domu to samo. Tata stosuje przemoc psychiczną, fizycznej chyba tylko dlatego nie bo jest za stary i za słaby. Ja na prośbę mojej mamy już się z nim nie awanturuje, jeżeli mi się jego zachowanie nie podoba to bez słowa wstaje i wychodzę, albo jemu pokazuje drzwi. Szkoda mi tylko mojej mamy chociaż staram się ją wspierać psychicznie jak mogę.
@@malinowamambabwo3072 szczerze powiem, że kiedyś o mały włos nie wpier...... mojemu ojcu. Miałam dość jego pijackiego zachowania wobec mamy. Nie namawiam do przemocy ale spokój był.
Komentarze są najlepszym dowodem tego, że w wielu domach taka cicha przemoc ma miejsce.... !
A wydawałoby się, że dziś jesteśmy bardziej otwarci , prosimy o pomoc , mówimy o swoich problemach inaczej niż miało to miejsce choćby w latach 90-tych.
@@margot78M Brawo 👏 👏 👏 👏 👏 👏
Serdecznie Ci dziekujemy! Wszystkiego co najlepsze, powodzenia !
.......
Nie wiem co napisać.
Że wspmnienia.
Że to boli jak sie słucha.
Że myśli się o połamanych kościach
Że wbity nóż w brzuch
......,co mam napisać w oczach pełnych łez. O ojcu co zgotował takie życie mamie... [*]
Kochana, sciskam Cie mocno, pozdrawiam Katarzyna. Wiem o czym mowisz.....
🥺 ...tulę.
Dziękuję za ten odcinek...
Byłam w podobnej sytuacji, po rozwodzie nadal byłam zmuszona mieszkać z byłym mężem w moi mieszkaniu po moich rodzicach sugerowano mi że mam się wyprowadzić przepraszam ale dalszym ciągu prawo chroni sprawcę to chore i zarazem smutne, w tej historii znalazłam namiastkę siebie z tym że ja żyje a ta biedna kobieta nie 😔😔😔
Prawo na szczęście się teraz zmieniło w tej kwestii, że sprawca przemocy jest zmuszony do opuszczenia mieszkania. Poza tym proszę mi wierzyć, że prawo i procedury często wiążą instytucjom pomocowym ręce zamiast dawać narzędzia do pomocy...
Samo zycie wielu kobiet na calym swiecie. Dzieki Justynko za Twoja wspaniala prace. Wszystkiego Najlepszego w Nowym 2021 roku dla Ciebie i Twojej rodziny.
Dokładnie. Masa kobiet na całym świecie traci życie z rąk takich "partnerów".
Drogie czytające, jeśli jesteście w takiej sytuacji i macie dzieci, to dla ich dobra BŁAGAM, odejdźcie. One są jeszcze bardziej bezbronne od was i zawodzi je jedyny dorosły, jaki może im pomóc. Potem zostaje nienawiść do matki nie raz większa niż do ojca. Oglądałam wywiad z sutenerem, który nienawidzi kobiet. Wszystko zaczęło się, gdy jego matka uciekała z domu i zostawiała dzieci na pastwę agresywnego ojca
Dziękuję bardzo kochana za cały rok słuchania Twojego głosu i Twoich podcastów. Życzę w Nowym Roku wszystkiego co najlepsze. Powodzenia !!!
"Co 7 minut do służb zgłaszany jest akt przemocy wobec kobiet." Co jeszcze może zrobić ta osoba która zgłosiła? Iść do tego mieszkania i zabrać te kobietę? Mieć potem podpalone drzwi przez oprawcę tej kobiety? Nic nie jest takie łatwe jak się wydaje, często osoba będąca świadkiem przemocy sama się boi! Bo jeśli służby nie umieją/nie chcą pomóc samej ofierze to tym bardziej nie ochronią osoby pomagającej.
@@marcinkurak4076 Przede wszystkim DYSKRETNIE zbierać dowody (np. nagrania na telefonie, robić obdukcję po pobiciu) oraz powiedzieć komuś zaufanemu. Jeśli uważa Pan, że jest szansa na uratowanie małżeństwa to konieczna będzie terapia dla Was obojga. Musi być Pan bardzo ostrożny - gdy ofiara przemocy zaczyna wytmykać się oprawcy, często następuje eskalacja przemocy. Może się też zdarzyć, że żona spróbuje przedstawić siebie jako ofiarę. Życzę powodzenia!
@@marcinkurak4076
A co robiłeś wcześniej?
Podoba mi się, z jaką powagą i przejęciem zaczęłaś odcinek, świetnie to wszystko przedstawiłaś. Ta historia jest przerażająca, tak okrutna, że aż nie wiem co powiedzieć. Siedzę po prostu jak słup, z pustką w głowie. Przeraża mnie to, że takie historie niestety dzieją się codziennie w wielu domach, nawet blisko nas...
A ludzie, którzy biernie patrzyli na piekło tej kobiety i ignorowały jej prośby o pomoc, to takie same ścierwa jak ten mąż. Dołożyli swoją część do jej cierpienia.
miałam przemocowego partnera, dlatego trudno słucha mi się takich historii. Wracają wspomnienia
Bardzo ważny temat został tu poruszony. Mowmy o tym głośno. Sama straciłam siostrę, A moi rodzice córkę , która została pobita przez swojego męża i po 10 dniach zmarła w szpitalu. On dostał 12 lat . Na barkach moich rodziców spoczął obowiązek wychowania jej syna ... Nikt z nas nie wiedział i nawet nie podejrzewał że może coś złego się dziać. Ta trauma odcisnela piętno na naszej rodzinie i po mimo upływu lat A minęło już 11 lat wcale nie boli mniej. Powiedziałabym że bardziej.
Jesteś super Justyno!wszelkiej pomyślności w Nowym Roku serdecznie pozdrawiam Beata
Takich psycholi jest na pęczki. Najgorsze że często latami pozostają bezkarni i nie widzą w sobie najmniejszej winy.
Toksycznych kobiet również. Ile kobiet w czterech ścianach znęca się psychicznie nad swoim partnerem?
Dziwię się że ludzie pozwalają na to sobie, by ktoś się nad mimi znecał latami. Zawsze jest jakieś wyjście.
Wychodzę właśnie z podobnej relacji. Na szczęście po „tylko” siedmiu latach. Dziękuję za ten odcinek
Trzymaj się!!!! 😘😘😘😘😘Zobaczysz Twoje życie dopiero się zaczyna!!! Powodzenia!!!
Dasz radę! Trzymaj się!!
Życzę szczęścia, siły i wytrwałości:)
Bardzo smutna sprawa. Staram się pocieszac tym, że powoli te sprawy się zmieniają i kobiety mogą liczyć na większą pomoc. W mojej rodzinie były 2 przypadki przemocy w rodzinie, bardzo dramatyczne. Na szczęście po wielu latach udało się moim ciociom rozwieść i żyją sobie spokojnie. Jak miałam 4 latka byłam świadkiem pobicia jednej cioci... Nawet nie chce wspominać... Ale to były takie czasy, nikt się nie wtrącał i nawet mój przeraźliwy płacz nikogo nie wzruszył, to była noc, na osiedlu cisza, a balkon otwarty, pewnie sąsiedzi zatykali uszy, żeby móc spać.
Niestety prawda jest taka,że pomoc policji czy innych urzędów jest czysto pozorowana🤨znam problem osobiście a zdanie na ten temat wyrobiłem takie : przyjeżdża po psychopatę specjalna grupa egzekucyjna,wiążą ręce,wyprowadzają za dom,kula w łeb,ciało wywożą na śmietnik lub przeznaczają na nawóz, rodzinie zaś życzą wszystkiego najlepszego na nowej drodze życia
❤️
Dobrze napisane. Tacy ludzie się nie zmienią. Ofiarom pomóc może tylko eliminacja oprawcy.
Dokładnie, cytując klasyka: wyrwać chwasta.
Znam 2 blizsze przypadki I policja oraz opieka spol zachowala się wzorcowo, b.dużo zalezy od ofiary czy się nie wycofa od pomocy otoczenia
I to byłaby prawdziwa pomoc i uwolnienie się od psychopaty :)
Moja koleżanka która jest regularnie bita przez partnera zawsze do niego wraca. On piję, leje ją, zabiera jej osobitne rzeczy ona odchodzi i zawsze wraca. Wcześniej była z spokojnym i dobrym facetem to go rzuciła . Poszła do tego pijaka. Najgorsze, że ona wiedziała jaki on jest. Wszyscy ją przestrzegali. Ten jej były facet długo jej pomagal, liczył że to niego wróci. Nie wróciła . Jest nadal z tym pijakiem i psychopatą.
Na szczęście nie mają dzieci
proszę wyjaśnić kolezance że jest osobą współuzależnioną, ma tzw SLDD i powinna zgłosić się na terapię zanim do końca zniszczy sobie życie. Pozdrawiam
@@holikowa nic do niej nie dociera.
@@anitafifielska4576 wierzę, że nie dociera. To też cecha charakterystyczna, że te panie nie są w stanie wytrzymać z dobrymi facetami. Też mam koleżankę, która zostawiła zwyczajnego, dobrego, odpowiedzialnego mężczyznę, bo "był nudny", a wybrała przemocowca, bo "cis się dzieje". Teraz może fantazjować, że jej miłość na pewno kiedyś go zmieni, że zrobi to dla niej, że jakoby uhonoruje jej osobę tą zmianą, będzie dzięki temu ważna, wybrana i naprawdę kochana. Poziom fantazji i oderwania od rzeczywistości często jest głęboki.
normalny facet najbardziej ceni sobie święty spokój, kobiety potrzebują emocji, dramaturgii, "żeby coś się działo" wcale mi tej pani nie szkoda, "chcącemu nie dzieje się krzywda"
@@janekovalsky3050 mam trochę lat, znam życie i wiele związków w których było "za nudno" bo facet dobry ale ciapa, wszystko mu pasuje, na wszystko się zgadza, w najlepszym przypadku taka kobieta znajduje sobie kochanka który dostarcza jej niezbędnych emocji w najgorszym rozwodzi się i wiąże z atrakcyjnym psychopatą który zapewnia jej nieustanny emocjonalny rollercoaster i później żali się po internetach jacy to faceci są źli..
Mam prawo tak sądzić bo to ze mną kilka pań zdradzało swoich dobrych nudnych mężów.. oczywiście ja się z nimi nie wiążę na stałe bo wiem że i ja się im w końcu znudzę . To wcale nie znaczy, że wszystkie kobiety takie są , to raczej margines ale patologia jest najbardziej widoczna.
a to "chcącemu nie dzieje się krzywda" faktycznie było nie na miejscu
Właśnie najgorsze jest to, ze wszyscy, którzy sa w takich sytuacjach i sa ofiarami, niestety zostawieni sa sami sobie. Czlowiek staje pod ścianą i czuje sie bezsilny. Mowi sue, zgłasza, a i tak to ignorują.
Czasami ktos chce pomoc ale ofiara nie chce odejść bo sie boi i nie zna innego zycia...
Zdałam sobie w całej jasności sprawę, jakie ja mam wspaniałe małżeństwo
👍👏👏
Łzy cisnęły się do oczu. Jeden z najbardziej szokujących i wzruszających materiałów gdzie ofiara przez wiele, wiele lat żyła w piekle aby na koniec zostać zamordowana z zimna krwią..
Witam serdecznie! Jest to bardzo smutna historia Haliny, która skończyło się zabójstwem. Nie otrzymała żądnej pomocy. Bardzo tragiczna prawda. Sprawa nie powinna mieć takiego epilogu. Smutne! Pięknie dziękuję za opowiadanie i pozdrawiam cieplutko! 💓
Dramat dramatów!!! Smutne zakonczenie roku. Biedna ta kobieta!!!
Popłakałam się,dzięki za odcinek
Ta muzyka na początku jest the best. Dziękuję Justyna
Bardzo przykre są takie sprawy i szkoda czy jak to ująć że w ogóle są... Justynko zycza ci wszystkygo dobrygo i żebyś była zdrowo w 2021 roku i wszystkim słuchaczom tygo samygo 😘
to jest pierwszy z odcinków, którego po prostu nie potrafiłam odsłuchać do końca.
Najgorsze w tym wszystkim jest to, że tego wszystkiego nie dopuszczał się jakiś nieznajomy, tylko osoba, która powinna być dla pani Haliny najbliższa. Najpierw kogoś kochasz, a później on zamienia twoje życie w piekło...
:(
Justynko kochana cieszę się że uczulasz ludzi na krzywdę ludzką sama jestem ofiarą i uwierz mi nikt z sąsiadów nie chciał mi pomóc a bardzo by mi to pomogło....strasznie to przykre ale tak prawdziwe dziękuję ci za ten odcinek 😔
Nie dam rady wysłuchać tej historii, już po paru minutach słuchania to wiem, biedna kobieta.
To jest straszne, zaznałam tego na własnej skórze, policja, wyrok (w zawieszeniu), kurator,. Pani kurator zamiast interesować się co dzieje się z ofiarą to wszystko "donosiła" oprawcy. Horror, u nas w Polsce prawo jest chore
Dziękuję za ten podkast,wiele kobiet cierpi w ciszy,pomagajmy sobie,nie bądźmy bierni,kiedyś obroniłam dziewczynkę przed koleżkami z jej klasy,okazało się że wystąpiła przeciwko mnie ale i tak pomyślałam że dobrze zrobiłam bo przestali jej dokuczać.pozdrawiam
Wszystkiego dobrego w Nowym Roku dla was i dla Justyny. Oby przy naszym boku zawsze był ktoś kto jest dla nas wsparciem.
A moje życzenie osobiste jest takie abyśmy nigdy nie byli obojętni na los i krzywdę drugiego człowieka.
Proszę nie reklamować TEGO Centrum Praw Kobiet. Parę lat temu, będąc w tragicznej sytuacji życiowej, zadzwoniłam tam mając nadzieję na pomoc. Jakaś „nabzdyczona niunia” po prostu mnie zbyła. Do dziś nie mogę tego zapomnieć...
Moja mama została też tak potraktowana 15lat temu. Widać że nic się nie zmieniło.
Też byłam ofiarą przemocy fizycznej w małżeństwie, dzisiaj 20 lat po rozwodzie, przyszedł mi do głowy pomysł, że kobiety powinny chodzić na treningi sztuki walki karate, żeby facet wiedział że nie podskoczy kobiecie, bo rozwód, i zaczynanie wszystkiego od nowa w wielu przypadkach jest bardzo trudne i nie wszystkie kobiety mają dokąd pójść.
Justyno, to bardzo ważny odcinek. Dziękuję.
@@marcinkurak4076 do Centrum Wsparcia dla Ofiar przemocy w Rodzinie lub Ośrodka Interwencji Kryzysowej w Twojej okolicy.
Przykro że takie rzeczy się dzieją. Smutno.
0 0n
Witam.
Zawsze slucham takich "rzeczy" z mysla ze odeszlam w pore. Z dwojka malych dzieci.
Bez pieniedzy. Bez niczego czego sie dorobilismy razem przez 6 lat malzenstwa. Rzucilam prace opuscilam duzy dom na wsi i ucieklam nie majac grosza w kieszeni na 20 metrow w centrum miasta na kilka msc.
On nie placil nic na dzieci oczywiscie. Mialam 1000 plnz 500plus ale wiedzialam ze jestesmy bezpieczni. Nie wierze w zadne instytucje typu policja czy MOPS czy prokuratura. Zostalam przemielona i wypluta konczac zreszta z niebieska karta na siebie jako oaoba stosujaca przemoc w rodzinie bo kiedys nie wytrzymalalm... To byl moj blad.
Dalam mu rozwod polubownie - zgodzilam sie na to i na alimenty smiesznie niskie jak na status pana kapitana. Pozwolilam okrasc caly dom i garaz i pomieszczenia gospodarcze ze wszystkiego podczas mojej nieobecnosci. Pozwolilam bo wiedzialam ze jemu tylko zalezy na pieniadzach. Nie na dzieciach. Wiedzialam baaaa powiedzial mi to na korytarzu sadu ze jesli zgodze sie na jego warunki nie bedzie wlaczyl nawet o uregulowanie kontaktow. Tak tez sie stalo.
Przez lata z dyr. banku stalam sie cieniem wlasnej siebie. Oddalam wszystko dla dzieci domu dla niego.
Nie zaluje lat spedzonych w domu z maluchami. Nigdy.
Zaluje tego ze odeszlam dopiero po 6 latach. Dzieci za duzo widzialy.
Najgorsze jest to ze odeszlam dopiero po tym jak podniosl pierwszy i ostatni raz reke na syna
Najgorsze dlaczego? Bo przez lata nie zdawalam sobie sprawy ze jestem ofiara przemocy fizycznej, psychicznej i ekonomicznej.
Najgorsze ze to ja czulam sie za to winna. Najgorsza bylam ja.
Jestem trzy lata do przodu.
Ucze sie zyc na nowo.
Ucze sie doslownie-mam nowego cudownego partnera ktory caly czas pokazuje mi jak wyglada normalne zycie. Wapolne. W milosci i wzajemnym szacunku. W spokoju. Nie wierze czasem ze moglo byc nic a jest wszystko.
Czekamy na nastepne bobo. Nasze juz teraz dzieci bardzo go pokochaly.
Jest poprostu cudownie normalne...
Zyczyla bym dla innych kobiet aby szybciej pomimo trudnosci np. ekonomicznych dla dobra swojego i dzieci odeszly. Pozbieraly sie. Zaczely zyc normalnie.
O zapomnieniu nie powiem-bo tego mimo checi nie da sie zapniec.
Pozdrawiam
Nigdy nie zaznałam tego co pani Halina. Męża miałam "trunkoweg" ale to my musimy znać swoją wartość. Jeden raz chciał mnie uderzyć ,jednak moją postawa nie pozwoliła mu na to. Ze złości podarł sweter. Nigdy mnie nie uderzył chociażby był pijany .Uważam , że niektóre kobiety za bardzo myślą o wszystkim ,a nie o sobie. Teraz sąsiedzi nie wtrącają się ,po prostu boją się.Ja mam już 60 lat i mieszkałam w bloku gdzie mężowie bili żony, żadna z reszty rodziny nie była obojętna.Teraz tego nie ma,teraz są ważne cztery ściany i pełny portfel.
Znam to z autopsji niestety. Na szczęście w porę uciekłam.
Ja podobnie. Gratuluje i życzę szczęśliwego Nowego Roku 2021
@@olgajastrzebska5607 dziękuję , Tobie również życzę wszystkiego dobrego w Nowym Roku :)
Ja też znam to z autopsji już jest poza mną na szczescie
Miałam to samo:-(
Dziewczyny jesteście WIELKIE, miałam podobnie. Jestem niezależna, mam pracę, swój kawałek podłogi i dzieci które kochają mnie a ja ich nad życie.
Ofiara nie ma płci, nie ma wieku, nie ma żadnych ograniczeń. Przeżyłam to, wszystko, co powiedziała ta kobieta. I absolutnie nikomu tego nie życzę. Teraz żałuję, że nie byłam mądrzejsza, że nie uczyłam się jak posługiwać się nożem wcześniej.
Dziękujemy i powodzenia w nadchodzącym roku :)
Dotyka aż do głębi, niemoc i silne związanie poprzez kontrolę drugiej osoby,tak że pomimo chęci aby się wydostać brak jest bardziej radykalnych kroków a czas działa raczej na niekorzyść.Sama studiowałam pedagogike z elementami psychologii i często też zasatanawia mnie jak wpływ drugiej osoby działa tak mocno, że kiedy już od pierwszych symptomów pokazujących że nie jest dobrze łudząc się poprawą przeciągamy decyzję która już dawno powinna być podjęta.
Bardzo wazny i potrzebny temat.
Brawo Justyna❤
przerażająca jest skala tego zjawiska , nawet tu w komentarzach widać ilość poszkodowanych
Kiedyś miałam sąsiadkę która była traktowana jak pani Halinka.Raz próbowałam interweniować słysząc wrzaski i wołanie o pomoc.Niestety zostałam wyzwana prawie pobita i przez nią i jej męża.Przysięgłam sobie nigdy więcej nie będę się wtrącać w niczyje życie.
Jak bylem dzieckiem poszlismy z mama do jej kolezanki Ja siedziałem w kuchni Moja mama w pokoju nagle przyszła do kuchni "ciocia"jej maz pchnał ja na podloge myslalem ze sie połamała , ona wstala sie otrzepała i poszła do Mojej mamy chyba jej o tym nic nie mowiac . Ja bylem w szoku, Od mamy dzielił ja metr moze dwa nic nie powiedziała nie zawołała o pomoc. przykre to
Pewnie wstyd jej nie pozwolił przyznać się jak mąż ją traktuje.
Szok...
Ja bym sobie nie pozwoliła.Jak to moja babcia kiedyś powiedziała "lała bym takiego czym popadnie gdyby tylko mnie ruszył".
Przemoc wobec kobiet to dotyczy calego swiata ,zrodlem przemocy sa traumy z dziecinstwa,ktore bylo dla kata pelne takiej przemocy,to nie usprawiedliwia nikogo
Tak, dokładnie
@@lilyfelix2582 to sa juz osobne tematy,przemoc wobec dzieci,mezczyzn,zwierzat,wszystkiego co ma prawo do zycia w pokoju,ten film poruszal tylko mala czasteczke piekla
Bezduszne sądy + realia naszej rzeczywistości- skazywanie ofiary przemocy na wspólne zamieszkiwanie że sprawcą przekreśla pomyślne rozwiązanie problemu. Oprawca winien być wyrokiem sądu ukarany relegowaniem z mieszkania ! Za lata zostaje potraktowany na równi z ofiarą
Za lata upokorzeń i cierpienia
Takie rzeczy dzieją się za ścianą, to prawda, ale niejednokrotnie po wezwaniu policji lub zagajeniu rozmowy można się nasłuchać od pobitej sąsiadki, że co mi się tu pani wpierdala w moje sprawy, między mną a moim chłopem! Pilnuj lepiej swojego nosa, bo ci ktoś auto porysuje, albo kulasy poprzetrąca. Czy zna ktoś taki przypadek? Pewnie tak....
Niestety masz rację.
Często słyszę od kobiet, które nie doświadczyły przemocy, a są asertywne i świadome własnej wartości, że one nie dopuściłyby do sytuacji, w której mężczyzna ich krzywdzi - pierwszy rękoczyn byłby tym ostatnim. Tym samym, przemocy odbiera się niejako jej istotę - właśnie dlatego trwa, ponieważ nie jest oczywista i nie byłaby sobą, gdyby się zapalała się i gasła jak iskra. Przemoc jest podstępna, zdradliwa oraz wyrachowana. A kiedy spotyka się ze społeczną oceną ofiary - puchnie z dumy i rośnie jeszcze bardziej, chociaż subtelnie, tak, aby ofiara nie zauważyła, że właśnie jest w potrzasku. Zdziwienie jest przyzwoleniem na krzywdę. Prawie niewidocznym poklaskiem dla sprawcy. Wystrzegajmy się jej jeśli chcemy, aby zaklętych kręgów przemocy było jak najmniej.
Te kobiety nie są "asertywne i świadome własnej wartości". Gdyby były, nie musiałyby rozpaczliwie wmawiać sobie, że są w stanie zapewnić sobie bezpieczeństwo - po prostu miałyby świadomość, że tak, one są, ale na świecie żyje ogromna liczba kobiet (a także mężczyzn, dzieci i osób nb) które nie mają tego szczęścia.
Przerzucanie odpowiedzialności na ofiarę - bo miała za krótką spódniczkę, bo nie uciekła, albo właśnie bo uciekła i wpadła w ręce handlarza ludźmi - to zaklęcie. Zaklęcie, mające zapewnić obwiniającą, że jej nic złego nie spotka, bo przecież zachowuje się tak jak powinna. Oczywiście poczucie bezpieczeństwa zapewniane przez to zaklęcie jest fałszywe, bo zaklinaczki kompletnie nie rozumieją mechanizmów rządzących przemocą. Nie wiedzą, że napastnik nie wybiera przypadkowych dziewczyn w krótkich spódniczkach, tylko przeważnie swoje znajome które mu zaufały, czy że "pierwszy rękoczyn" jest przeważnie poprzedzony stopniowym, składającym się z łatwych do zbagatelizowania zachowań podkopywaniem samooceny - i że to właśnie zaklinaczka jest najbardziej narażona na takie zachowania, bo przez konieczność stałego przekonywania siebie samej o własnej sile nie jest w stanie kopnąć faceta w dupę za pozorną błahostkę.
Z resztą Twojego komentarza nie sposób się nie zgodzić.
Sylwia jaworska zgadzam sie w 100%
@@janekovalsky3050 Ale z czym tu się nie zgadzać? No można wyłapać. Można też nie wyłapać. Mnóstwo ludzi nie ma pojęcia, jakie zachowania są ostrzegawczymi lampkami, bo w ich środowisku rodzinnym te lampki były normą.
@@janekovalsky3050 No właśnie w tym sęk, że nie wiedzą.
@@janekovalsky3050 Nie manipuluj. Rozmawialiśmy o sygnałach ostrzegawczych, nie o biciu. Osoba wywodząca się z dysfunkcyjnego środowiska może nie mieć pojęcia o takich zjawiskach jak szantaż emocjonalny czy gaslighting, i sądzić że to ona jest winna zaistniałego stanu rzeczy i że powinna się zmienić dla partnera, a nie odejść.
Zresztą gdybyś miał choćby minimum wiedzy o ofiarach przemocy, to wiedziałbyś, że nie, nie każdy wie "czy woli być bity czy nie". Ofiary przemocy bywają tak zmanipulowane, że sądzą że bicie jest przejawem troski.
Znieczulica....Niestety tak też dzieje się z martletowanymi dziecmi...Nikt nic nie widział nie słyszał....
Póki nie wyladuje na oiomie to nikt się nie interesuje
Z dziećmi, ze zwierzętami... z wszystkimi bezbronnymi ofiarami 😢
Tak się dzieje co drugiej rodzinie nie mają żadnej pomocy ,mało tego kobiety ukrywają to w sobie będąc w takich związkach.
Nie rozumiem po co tkwia w takich zwiazkach.... zwlaszcza z dziecmi. Pozniej pisze taka pani w pamietniku ze dzieci z nia nie rozmawiaja bo nie ma pieniedzy.. bzdura. Pewnie dzieci maja ogromny zal ze zmarnowano im dziecinstwo i mlodosc bo ojciec awanturnik a matka pozwalala na to zeby dzieci w tym chorym klimcie dorastaly. Matka byla ofiara z wyboru a dzieci niestety nie.
@@domzalm1 Poczytaj troche, bo to tak nie dziala... Kobiety czesto boja sie odejsc z prozaicznych powodow, np. boja sie ze nie podolaja finansowo po odejsciu, ze sasiedzi beda wytykac palcami, ze co rodzina powie, ze dzeieci musza miec rodzine, itd.. Czesto tez tu dziala aspekt czysto psychologiczny - kobiety zaczynaja same wierzyc w to ze one sa winne przemocy, ze nic nie znacza i dlatego maja taki los jaki maja.
@@agaaga7420 To nie wybor, tylko strach i czesto brak wsparcia
@@agaaga7420 Jeśli nie rozumiesz, to nie oceniaj. Bo jeśli czyta to ofiara przemocy, to będzie myślała, że zasłużyła na swój los. Jedynym winnym jest sprawca.
@@agaaga7420 niestety z Twojej wypowiedzi wnioskuję, że kompletnie nie rozumiesz złożoności tego problemu. A zrzucanie winy na ofiary, jest obrzydliwe. Proponuję zgłębić temat, zanurzyć się w otchłań w jakiej tkwią ofiary przemocy , bo naprawdę nie wypada świecić taka ignorancją.
Znam to z dzieciństwa ojciec znęcał się najbardziej na mamie, siostrze i mnie synów zostawiał w spokoju My musiałyśmy w śniegu w piżamach uciekać na policję bo groził nam.Mama dzwi blokowala łóżkiem by nas nie atakował wybijał czesto szyby i szklo leciało na nas jak leżałyśmy w łóżku . Mieszkałyśmy w bloku w Warszawie i nikt nic nie robił z tego, nikt nie słyszał naszych krzyków. Policja jak byla wzywana to czesto na chwilę go zabierali i zaraz go wypuszczali. Sąd rozwodu nie chciał dać bo twierdził ze nie da rady z 4 dzieci sama. Tak trwało 18 lat kiedy mogłam zeznawać w sądzie i po mnie rodzenstwo, sędzia dziwił się ze po takiej przemocy pomagamy mu bo nie pracował. Za kilka lat bracia zaczęli znęcać się na mnie, moje dziecko ktore mialo kilka lat dokladnie 3 spytalo się dlaczego boję sie domu dla samotnych matek te slowa sprawiły ze zaczęłam ratować nas i zaczelam walczyć. Trafiłam na Walecznych ośrodka dla ofiar przemocy. Pozniej Centrum praw kobiet i udało się dostalam mieszkanie z miasta i nie musiałam wracać do sprawców przemocy. Miałam szczęście bo inne dziewczyny wracały do swoich tyranow bo kiedyś kończy sie termin w takich osrodkach. Kilku się udało wyrwać i jestem dumna z nich ze tak świetnie radzą sobie..Dla wszystkich kobiet z dziecmi radzę by ratowały je, by traumy z dzieciństwa nie mieli. Pamiętajcie ze warto!
..mam 42 lata..nigdy nie bylam mezatka..tu m.in .jest odpowiedz dla kazdej chamskiej osoby ktora mnie pyta:NO CO TY?42 LATA I NIE MASZ MEZA?!?..
Też nie mam i czasem myślę sobie jak mi jest dobrze.Nikt mi nie dokucza ,nie poniewiera mną. Czasem jak patrzę jak mężowie traktują swoje żony to na prawdę nie warto tak cierpieć.
O dobrego męża trzeba się modlić.To nie żart.Tak jest.Lepiej modlić się latami niż szybko wyjść za mąż za byle kogo i potem latami cierpiec😢Małżeństwo to poważna decyzja w życiu.Nie da się zbudować szczęśliwego małżeństwa bez solidnych fundamentów.Niejedna kobieta miała poważne sygnały ostrzegawcze już przed zawarciem związku małżeńskiego i niestety, te sygnały ignorowała. Nieraz rodzina, patrząc na wszystko z boku, przestrzega kobietę i ...nic.
Witaj.Życzę Tobie i Twoim najbliższym Szczęśliwego Nowego Roku.Serdecznie pozdrawiam.Buźka.
Wszystkiego najlepszego w Nowym Roku wszystkim słuchaczom i Tobie Justynko. Zdrowia zdrowia i jeszcze raz zdrowia. Pozdrawiam bardzo serdecznie i do uslyszenia✨🌠🕛🥂🎉🍾💕♥️❤️👌👍
Polska policja polskie prawo ręce opadają i krew zalewa na zachowanie ludzi którzy powinni nas bronić
Tak, zgadzam się. Wielu policjantów jest sprawcami przemocy i alkoholikami...
@@terapiadusza9296 to prawda. Moja przyjaciółka, córka policjanta, leczy się psychiatrycznie po latach spędzonych w domu rodzinnym
Ojciec policjant mowil mi, ze wszyscy policjanci jakich spotkal na swojej drodze przez 30+ lat pracy bili swoje zony i dzieci. Sam jest alkoholikiem jak jakies 99% policjantow, bo tak kiedys odreagowywal stres, szarpaniny, trupy, zatrzymania. Nie pije kilka lat, nigdy nie byl agresywny, tylko smutny lub śpiący, ale jego koledzy? Co innego.
Serdecznie dziekuje 🍾🎈❤️❤️
Mąż kat. Dzieci - brak reakcji! Sąsiedzi - brak reakcji! Instytucje i fundacje - brak reakcji! Policja - brak reakcji! Znikąd pomocy! Czym ta kobieta zasłużyła sobie na tyle zła dookoła? Najbardziej nie rozumiem czemu dorosłe już dzieci nie zabrały jej do siebie... Nie wyobrażam sobie jak można tak lekceważyć zdrowie i życie własnej mamy 😡😭😭😭
A moze nie mialy gdzie jej zabrac, wychodzac z takiego domu w polsce, pewnie bez wyksztalcenia nie idziesz i nie kupujesz mieszkania 2 pokojowego. Ledwo utrzymujesz siebie a co dopiero dorosla matke. Pomysl serio... Pozatym moze ona nie chciala wyjsc, chciala czesc swojego mieszkania.
@@elizawybieraa7357 W sytuacji takiego zagrożenie to nawet wspólny pokój na czas podziału majątku (tu mieszkania) i materac by wystarczyły.
@@markalpl1712 wynajmujac pokoj placi sie za dwie osoby, ponadto dochadzi jedzienie, wyzsze rachunki i fakt ze malo kto zgodzi sie na mieszkanie z seniorka w wynajmowanym mieszkaniu. Mieszkalam na wynajmie spory czas i wiem jak to wyglada. Wciaz tp nie jest obowiazkiem dzieci by chronic matke, szczegolnie ze ta nie ochronila ich w dziecinstwie. Idac Twoim tokiem myslenia wiele lat wczesniej to matka mogla zabrac dzieci i wynajac pokoj by mogli spokojnie zyc.
A jak można lekceważyć zdrowie i życie dzieci skazując je na takie coś od urodzenia? Same się na świat prosiły? Ty wiesz co robi wychowanie w takim domu z psychika dziecka? Przekreślone życie od małego zero stabilizacji były wręcz przez matkę wikłane w problemy małżeńskie. Było rychło w pore uciec do domu samotnej matki i dać im szanse na normalne życie.
Matka nigdy nie chciała wyjść z tego mieszkania także No... proszę nie oceniać dzieci bo matki często nie chcą wyjść a dzieci cierpią...
Wszystkiego najlepszego w Nowym Roku dla Ciebie i wszystkich odbiorców Twojego kanału. Robisz świetną i z każdym miesiącem coraz lepszą robotę!
Szczęśliwego i Zdrowego Nowego Roku Justynko .😊😊😊🎈🎈🎈
pękło mi serce, a jestem dopiero w połowie tego odcinka :(
Spotkała mnie w życiu podobnie jak bohaterkę taka tragedia, szczęśliwie żyję i uwolniłam się od oprawcy. WSZYSTKIE sytuacje o których Justyna wspomina są faktem, brak jest pomocy dla ofiar przemocy w rodzinie, nikt nie wierzy, a instytucje bardzo nieskutecznie działają. Też pisałam pamiętnik, także bałam się o swoje życie, tak naprawdę chociaż minęło już ponad 10 lat, nadal się boję. Trauma zostaje na całe życie, a oprawcy chodzą nieosądzeni i pewni siebie :( . Mój oprawca próbuje teraz psychicznie znęcać się nad swoim synem, nadal brak narzędzi aby się spod tego wyzwolić. Dla instytucji zawsze jest za mało dowodów.
Bardzo przykro mi z powodu tej kobiety, szczególnie, że nikt nie powiedział jej, że jest ofiarą, że tak, potrzebuje pomocy i wsparcia, to jest najważniejsze w takiej sytuacji. Zwracajcie uwagę, co dzieje się obok Was.
Szokujące jest to że miała trójkę dzieci i nikt jej stamtąd nie zabrał 🤦zwłaszcza ten najbardziej kochający syn...
Czasem chyba tak jest, że dzieci żyjące w takim domu nabywają podświadomego przekonania, że tak po prostu wygląda życie, nie mają poczucia sprawczości, możliwości wpłynięcia na sytuację. Są również ofiarami i podobnie jak matka, nie widzą drogi ucieczki.
Już pisałam.. Znam to z autopsji. Moja mama nie chciała pomocy. Chciała tylko żeby gnoja ustawić do pionu. Niestety nie na długo się to uda.
Nie wiesz co czuły jej dzieci. Skąd wiesz czy w pamiętniku podzieliła się wszystkim co było? Mogą mieć źal o coś do matki,ale pewnie, dzieci najgorsze
Jako DDA doskonale znam to, jak bardzo dziecko jest obwiniane za "zbyt małe wsparcie dla rodziców". To zbyt złożona relacja. Z jednej strony słyszy się że znieczulica, że dzieci się odwróciły. Z drugiej strony, dla własnego bezpieczeństwa i zdrowia psychicznego (a przypominam że dziecko ma do przeżycia jeszcze życie przed sobą) powinno pozwolić rodzicom zająć się swoimi problemami, a samo pójść na terapię. Nieustannie boję się o relację moich rodziców ale ja nie mogę wziąć za nich rozwodu ani podjąć za nich decyzji...
Ale dzieci są odpowiedzialne za swoje życie i moim zdaniem powinny się starać aby swoje relacje z partnerem jakoś ułożyć a nie ingerować i naprawiać relacje które "stworzyli" rodzice, to nie jest takie proste, one wychowując się w takiej rodzinie nie są silne, nie mają wiary w siebie, ojciec je najprawdopodobniej zgnoił i zdeptał podobnie jak matkę, pozbawił je poczucia własnej wartości i przed nimi ogromna praca żeby je w dorosłym życiu odbudować. Może się im to udało jeśli trafiły na właściwe osoby na swojej drodze, a może i nie. Myślę że dzieci chciały uciec jak najdalej i nie koniecznie oznacza to że się odcinają od matki. Może miały podświadomie żal że dopuściła do takiej sytuacji, że nie zabrała ich i nie odeszla od psychopaty, gdziekolwiek byle najdalej od niego... Dzieci z takich rodzin chyba nie są superbohaterami przybywającymi na ratunek niestety...
Rany, nie wiem czy zdołam do do końca wysłuchać. Równie mocno wstrząsnęło mną nagranie Karoliny Piaseckiej.
Klikam like w ciemno. Kocham ♥️
Najlepszego w Nowym Roku!!!
Dziękuję Pani Justyno za wrażliwość i odwagę w prowadzeniu tego programu. Zdrowego i Pomyślnego Nowego Roku dla Pani i wszystkich słuchaczy.
Niestety też miałam taką historie na swoim osiedlu. Zgłaszaliśmy przemoc domową na policję, jednak gdy ona przyjeżdżała ofiara udawała, że spadła ze schodów. Nawet dla policjantów było oczywiste, że to nie są ślady upadku, jednak nie mogli nic zrobić skoro ona sama nie chciała złożyć zawiadomienia. Zwyczajnie bała się, ze jeśli powie coś policji to mąż pobije ją jeszcze mocniej. Mino tego posłuszeństwa raz pobił ją ,,za mocno” i nie przeżyła. :(
Coooo?! 🤯🤯🤯🤦🏻♀️🤦🏻♀️🤦🏻♀️ Serio ją zabił? Siedzi? Rozumiem to wzywanie, gdy ofiara odwoluje akcje. Te kobiety moglyby inaczej. Może trzeba im zrobić przymusową pogadankę i na spokojnie, bez sprawcy powiedzieć o możliwościach.
Straszne. Najbardziej przeraża mnie, że dzieci tej pani nie zareagowały, nie pomogły. Poza tym o tym, co się dzieje wiedziała policja, sąsiedzi, ksiądz. Żadna z tych osób nie udzieliła sensownej pomocy. Nie dość, że taki potwór zniszczył jej życie, to jeszcze je odebrał.
Oczekujesz od dzieci, które miały zniszczone dziecinstwo, psychikę do końca życia i nigdy nie zaznały spokoju i stabilizacji, ze będą przezywać życie za swoich rodziców i ich ratować? Skąd ty w ogole wiesz w jakim stanie psychicznym i życiowym były te dzieci po tych przeżyciach. Obrzydliwe jest obwinianie największych ofiar tej sytuacji czyli dzieci które nią miały zadnego wyjścia. Zadnego.
Słuchałam tego odcinka z zapartym tchem. Ponieważ w rodzinie mam bardzo podobny małżeński przypadek i mało tego zbieżność imion, wieku oraz stażu małżeńskiego jest bardzo duża. Tylko że to małżeństwo nadal istnieje. Bardzo dobra robota
o, superowo w taki wieczór ;)
Jestem świadkiem tego jak nad dorosła niepełnosprawną koleżanka znęca się jej matka. Ponad 70letnia kobieta. Nikt z tym nic nie robi, bo koleżanka jest tak zastraszona, że nie przyzna się i wypiera to, że jest źle. Dla niej to sytuacja normalna, bo żyje już tak 37 lat i wiem, że w razie czego wszystkiego się wyprze.
masakra nagrac z ukrycia i działać
@@mgpa3481 niestety jedno nagranie to dla policji i prokuratury będzie za mało.. trzeba udowodnić, że jest to znęcanie i trwa od dawna..
@@arymanna5975 ktoś napewno pomoże
@@arymanna5975 zainstalowac podsluch jakis cos zostawic do nagrywania moze małego nie wiem bardzo nie fajna sytuacja i ciężka
Najpierw trzeba pokazać dziewczynie realną alternatywę. Mieszkanie i bezpieczeństwo zapewnić. Jak to będzie, to można rozmawiać.
Nie jest łatwo odejść... Kobieta się boi odejść, dzieci też. Pomogłam przyjaciółce wyjść z czegoś takiego... Ale było ciężko.
Jestem z Niej bardzo dumna.
Super odcinek NAJLEPSZEGO W NOWYM ROKU😆😆😆🎉🎉
Justynko, Najlepszego w Nowym Roku, zdrowia i kolejnych super odcinków, pozdrawiam 😘
Jestem dopiero na początku ale już mnie skręca, co to za psycholog, który każe kobiecie zostać z mężem, który ją bije, bo "weźmie krople i będzie okej"? Aż szkoda, że jej nazwisko nie jest jawne, nie powinna wykonywać tego zawodu.
Dokładnie tak