Jeśli chodzi o wyjaśnienie paradoksu hydrostatycznego, to ja bym osobiście dorysował jeszcze siły działające od wody na ścianki naczynia - zwłaszcza w przypadku 2, 3 i 4. W przedstawionej na filmie formie wygląda to trochę tak, że jakby każde naczynie zważyć po kolei na wadze, to wskazania wagi byłyby identyczne, a tak oczywiście nie będzie. Siła parcia na dno naczynia pochodząca od wody nie jest równoważna sile nacisku całego układu połączonego (ścianki, dno, woda) na wagę. Kompletne wyjaśnienie powinno wyglądać mniej więcej tak: naczynie 2) Pionowe siły działające na ścianki naczynia, pochodzące od wody, pchają te ścianki w dół powodując wzrost całkowitej siły nacisku (wskazanie wagi), ale jednocześnie, ponieważ działa 3 zasada dynamiki, to pionowa siła pochodząca od ścianek naczynia działająca na wodę będzie zmniejszać nacisk wody i tym samym zmniejszy siłę parcia na dno (która z definicji zależy od masy cieczy) i zmniejszy całkowitą siłę nacisku układu na wagę dokładnie o tyle, ile woda zwiększyła ją działając na ścianki naczynia. Używając Pani słów, w tym sensie, można powiedzieć, że "masa przeniosła się" z wody na ścianki naczynia w tym przypadku. naczynie 3) "masa przeniosła się" ze ścianek naczynia na wodę naczynie 4) analogicznie Chociaż przenoszenie masy wolałbym zastąpić pojęciem rozkładania się siły parcia wody na dno i ścianki naczynia w przypadku naczynia szerokiego. A w przypadku naczynia wąskiego i ostatniego to będzie istotnie dociskanie wody do dna poprzez siłę pochodzącą od ścianek naczynia. Problem z różnymi wskazaniami wagi przy jednocześnie identycznej sile parcia działającej na dno zniknąłby, gdyby ważyć samą ciecz (tylko nacisk na dno) zamiast stawiać na wadze całe naczynie. O tak jak zostało zrobione zmyślnie w tym filmiku np.: ruclips.net/video/6zeHWVUiXoc/видео.html. Naczynia podczas ważenia nie naciskają na wagę, są przymocowane do zewnętrznego układu. Za to dodatkowy element przenosi na wagę ciężar samej tylko wody.
Ciśnienie nie zależy od pola powierzchni podstawy, bo dane jest wzorem gestość * przyspieszenie grawitacyjne * wysokość słupa cieczy. Natomiast od pola powierzchni podstawy zależy siła parcia, bo ta dana jest wzorem ciśnienie * pole powierzchni podstawy. Tyle, że w paradoksie hydrostatycznym pola podstaw są takie same i wysokości są takie same, stąd siły pracia są takie same i niekoniecznie równe siłom grawitacji. Mam nadzieję, ze teraz będzie to jasne :)
Takie pytanie dodatkowe, czyli, jeśli mam układ otwarty instalacji centralnego ogrzewania, to na 10m wysokości będzie 1 bar z ciśnienia właśnie wysokości, plus średnio 1 bar ciśnienia atmosferycznego? Czyli w sumie 2 bary? Dziękuję serdecznie za odpowiedź
@@PolandRepublicOf muszę to przemyśleć pod kątem instalacji ;) natomiast pod katem fizyki to ciśnienie wynika z tygo co "nad" danym punktem. Czyli myślenie że na 10 m wysokości od poziomu zerowego jakiegoś będzie ciśnienie hydrostatyczne lub aerostatyczne (czyli wynikające z wysokości słupa cieczy lub gazu) jest błędne. To na tym poziomie zerowym będzie ciśnienie hydrostatyczne czy aerostatyczne związane z tym słupem. Czyli przykładowo jak masz basen to na granicy wody i powietrza jest tylko ciśnienie atmosferyczne (wynikające z wyskości słupa powietrza nad basenem) a na dnie basenu o głębokości h wypełnionego wodą o gęstości d będzie ciśnienie atmosferyczne plus hydrostatyczne czyli 1013,25hPa + dgh
@@fizyka_ktora_zrozumiesz Dziękuję uprzejmie drugi raz :) właśnie o to mi chodziło. Analizuję pewien projekt darmowej energii, który składa się z ogromnego zbiornika z wodą, który ma za zadanie zwiększyć ciśnienie wody na wylocie. Dzięki Pani już wiem, że znacząco można odchudzić taki zbiornik :) a ciśnienie wody ok. 2 bary powinno dać co najmniej 1,5 kW darmowej energii na turbinie Peltona. Pozdrawiam serdecznie
Jeśli chodzi o wyjaśnienie paradoksu hydrostatycznego, to ja bym osobiście dorysował jeszcze siły działające od wody na ścianki naczynia - zwłaszcza w przypadku 2, 3 i 4. W przedstawionej na filmie formie wygląda to trochę tak, że jakby każde naczynie zważyć po kolei na wadze, to wskazania wagi byłyby identyczne, a tak oczywiście nie będzie. Siła parcia na dno naczynia pochodząca od wody nie jest równoważna sile nacisku całego układu połączonego (ścianki, dno, woda) na wagę. Kompletne wyjaśnienie powinno wyglądać mniej więcej tak:
naczynie 2) Pionowe siły działające na ścianki naczynia, pochodzące od wody, pchają te ścianki w dół powodując wzrost całkowitej siły nacisku (wskazanie wagi), ale jednocześnie, ponieważ działa 3 zasada dynamiki, to pionowa siła pochodząca od ścianek naczynia działająca na wodę będzie zmniejszać nacisk wody i tym samym zmniejszy siłę parcia na dno (która z definicji zależy od masy cieczy) i zmniejszy całkowitą siłę nacisku układu na wagę dokładnie o tyle, ile woda zwiększyła ją działając na ścianki naczynia. Używając Pani słów, w tym sensie, można powiedzieć, że "masa przeniosła się" z wody na ścianki naczynia w tym przypadku.
naczynie 3) "masa przeniosła się" ze ścianek naczynia na wodę
naczynie 4) analogicznie
Chociaż przenoszenie masy wolałbym zastąpić pojęciem rozkładania się siły parcia wody na dno i ścianki naczynia w przypadku naczynia szerokiego. A w przypadku naczynia wąskiego i ostatniego to będzie istotnie dociskanie wody do dna poprzez siłę pochodzącą od ścianek naczynia. Problem z różnymi wskazaniami wagi przy jednocześnie identycznej sile parcia działającej na dno zniknąłby, gdyby ważyć samą ciecz (tylko nacisk na dno) zamiast stawiać na wadze całe naczynie. O tak jak zostało zrobione zmyślnie w tym filmiku np.: ruclips.net/video/6zeHWVUiXoc/видео.html. Naczynia podczas ważenia nie naciskają na wagę, są przymocowane do zewnętrznego układu. Za to dodatkowy element przenosi na wagę ciężar samej tylko wody.
Dzięki wielkie za ten cenny komentarz i podesłany link!
Czyli ciśnienie w naczyniu dla paradoksu hydrostatycznego zależy od pola powierzchni podstawy naczynia, czy nie?
Ciśnienie nie zależy od pola powierzchni podstawy, bo dane jest wzorem gestość * przyspieszenie grawitacyjne * wysokość słupa cieczy.
Natomiast od pola powierzchni podstawy zależy siła parcia, bo ta dana jest wzorem ciśnienie * pole powierzchni podstawy.
Tyle, że w paradoksie hydrostatycznym pola podstaw są takie same i wysokości są takie same, stąd siły pracia są takie same i niekoniecznie równe siłom grawitacji.
Mam nadzieję, ze teraz będzie to jasne :)
@@fizyka_ktora_zrozumiesz Teraz już tak. Dziękuję uprzejmie
Takie pytanie dodatkowe, czyli, jeśli mam układ otwarty instalacji centralnego ogrzewania, to na 10m wysokości będzie 1 bar z ciśnienia właśnie wysokości, plus średnio 1 bar ciśnienia atmosferycznego? Czyli w sumie 2 bary? Dziękuję serdecznie za odpowiedź
@@PolandRepublicOf muszę to przemyśleć pod kątem instalacji ;) natomiast pod katem fizyki to ciśnienie wynika z tygo co "nad" danym punktem. Czyli myślenie że na 10 m wysokości od poziomu zerowego jakiegoś będzie ciśnienie hydrostatyczne lub aerostatyczne (czyli wynikające z wysokości słupa cieczy lub gazu) jest błędne. To na tym poziomie zerowym będzie ciśnienie hydrostatyczne czy aerostatyczne związane z tym słupem. Czyli przykładowo jak masz basen to na granicy wody i powietrza jest tylko ciśnienie atmosferyczne (wynikające z wyskości słupa powietrza nad basenem) a na dnie basenu o głębokości h wypełnionego wodą o gęstości d będzie ciśnienie atmosferyczne plus hydrostatyczne czyli 1013,25hPa + dgh
@@fizyka_ktora_zrozumiesz Dziękuję uprzejmie drugi raz :) właśnie o to mi chodziło. Analizuję pewien projekt darmowej energii, który składa się z ogromnego zbiornika z wodą, który ma za zadanie zwiększyć ciśnienie wody na wylocie. Dzięki Pani już wiem, że znacząco można odchudzić taki zbiornik :) a ciśnienie wody ok. 2 bary powinno dać co najmniej 1,5 kW darmowej energii na turbinie Peltona. Pozdrawiam serdecznie