Γεια σας Δημητρη και Ντανα ! Να ειστε καλα ! Εχουμε φτασει στο σημειο, μερικοι, να νιωθουμε κι ασχημα που βαζουμε ενα οριο στην τρελα του νου και παταμε το pause. Οσοι το εχουμε κανει πραξη, ειναι πραγματι σωτηριο !
Δάσκαλε είναι εκπληκτικό πως κάποιος άνθρωπος χιλιάδες χρόνια πριν ανακάλυψε πως αν μάθεις να κάθεσαι στη σιωπή σιγά σιγά οι σκέψεις επιβραδύνουν ώσπου κάποια στιγμή είσαι ελεύθερος) Αυτό που με τρομάζει όμως όπως λέει κι ο Μαχαρατζ είναι ότι μπορεί να πάρει και χίλια χρόνια.Να είστε πάντα καλά.Ευχαριστώ για το ενδιαφέρων σας
Είναι σχήμα λόγου του Μαχαραζ διότι θυμίζει πως δεν υπάρχει συνταγή για τίποτε, αφενός, λίγοι το παίρνουν στα σοβαρά αφετέρου. Επιπλέον, λέει πως δεν έχει σημασία πότε θα φτάσεις εκεί, αύριο ή σε χίλια χρόνια. Το "θέλω τώρα για να τελειώνω με μια τεχνική" είναι αυτό που πρέπει να θανατώσει κάποιος
Πάντως Ντάνα και Δημήτρη νιώθω ότι αγκαλιαζοντας την σκεψη, απλώς παρατηροντας την δηλαδή εκείνη εγκαταλείπει τον νου. . Εκκενώεται δηλαδή ο χώρος της σκέψης μέσω της παρατήρησης, σπάει σαν κάτι ψευτικο... Δεν θεωρείτε μάταιο το να παλευεις με τις σκέψεις;Η αγκαλιά και αγαπη νομίζω ενυπάρχει στην παρατηρηση και αυτή ίσως(όχι χειροκίνητα εγκεφαλικά δηλαδή, εντολοδοχικα) μπορεί να δώσει την πραγματικη επανάσταση στον νου και στο Σώμα... Στην υπαρξη...
Καλέ μας Γιάννη, ο καθένας έχει τον τρόπο του. Σκέψη σημαίνει νους, όποτε ταπεινά, δεν καταλαβαίνω (που φταίω εγώ για αυτό και όχι εσύ) τι σημαίνει η πρόταση "η σκέψη εγκαταλείπει το νου". Για μένα είναι ο νους που εγκαταλείπει τον εαυτό του που είναι γεμάτος σκέψεις. Αρά, παύει ο νους, για την ακρίβεια, σταμάτα να ασχολείται, να ενδιαφέρεται, να παρατηρεί κάποιος το νου και το περιεχόμενο του. Ωστόσο, όσο πιο πολύ κάποιος παρατηρήσει τις σκέψεις, τόσο πιο πολύ εξοικειώνεται με τον παρατηρητή, με την απόσταση. Στην πραγματικότητα ούτε ο παρατηρητής δεν υπάρχει, αλλά λίγο νωρίς για αυτό. Άρα, η πρακτική είναι πρώτα να υπάρχει παρατήρηση, στις σκέψεις που ταυτίζομαι, που με ορίζουν, που με σκλαβώνουν. Μετά παρατηρώ πως στην ουσία είμαι χωρίς τις σκέψεις ή δεν με ορίζουν οι σκέψεις, δεν υπάρχω λόγω των σκέψεων, δεν είναι η προϋπόθεση η ουσία η αλήθεια μου, διότι απλά έρχονται και φεύγουν. Στη συνέχεια θα βιώσω πως υπάρχει μόνο παρατήρηση ή επίγνωση και όχι "εγώ ο παρατηρητής που παρατηρώ τη σκέψη. Και ναι η επίγνωση, η παρατήρηση είναι αγάπη ή αν προτιμάς μπορώ να παρατηρώ για να μάθω κάτι αληθινά, μόνο αν είμαι σε κατάσταση "αγάπης" δηλαδή απαλλαγμένος από τις πεποιθήσεις και τις προκαταλήψεις μου, άρα χωρίς σκέψεις, δηλαδή νου. Μόνο τότε ακούω, μόνο τότε βλέπω, αληθινά. Για αυτό κι αν δεν έχω κάνει την πιο πάνω διεργασία, ώστε να καθαρίσω από όλες τις σκέψεις και όλο το νου, δεν έχω συναντήσει την ουσία μέσα μου, την ατόφια παρατήρηση, επίγνωση, αγάπη. Για αυτό οι άνθρωποι δεν ξέρουν τι είναι αγάπη, για αρχή θα δεις πως δεν ξέρουν να ακούν, και να βλέπουν... την καρδιά του απέναντι.
Άραγε, είναι στην φύση του νου να μας φοβίζει, να μας κάνει να νιώθουμε μικροί κλπ ή εμείς για κάποιο λόγο / με κάποιο τρόπο τον έχουμε κάνει τρομοκράτη αντί ειρηνοποιό;
Το νευρικό σύστημα και ο νους, έχουν μόνο ένα σκοπό την επιβίωση, μαθαίνουν μόνο μέσα από τους κίνδυνος ώστε να μην πάθουν το κακό. Το κακό είναι, ότι το κάνουν ασταμάτητα, για όλα ,και άρα κάθε μέρα βλέπουν απειλές, κινδύνους και προκαλούν φόβο προκειμένου να μας κινητοποιήσουν. Μόνο που σε καθημερινή βάση, αντί ο φόβος να μας κινεί, το υπερβολικό του βάρος, με την πάροδο των ετών, μας γονατίζει και μας παγώνει, μας αδρανοποιεί. Για ποίους εμείς αναφέρεστε ως προς το νου. Όσο υπάρχει ταύτιση και υποταγή στο νου, υπάρχει μόνο αυτός το τρομοκράτης. Όταν απαλλαγείτε από αυτόν τον τύραννο, τότε τον χρησιμοποιείτε για τα πολύ βασικά και απαραίτητα.
Σας στέλνω 💝💝💝💝 έχω παρατηρήσει όταν είσαι δίπλα στο κορίτσι σου βγάζεις μια ανεπιτήδευτη γλύκα!
Οχι τώρα λοιπόν. Τέλειο!
Να έρχονται μόνο τα όμορφα στο νου❤
Είναι εκεί και έρχονται και την νύχτα που θες να κοιμηθείς και δεν σ αφήνουν και έτσι ξενυχταμε παρέα.... Ουκ ολίγες φορές. Καλό σας βράδυ!
Σε νιώθω 😂😂
Γεια σας Δημητρη και Ντανα ! Να ειστε καλα !
Εχουμε φτασει στο σημειο, μερικοι, να νιωθουμε κι ασχημα που βαζουμε ενα οριο στην τρελα του νου και παταμε το pause. Οσοι το εχουμε κανει πραξη, ειναι πραγματι σωτηριο !
Χαίρετε 👋 👋 👋 Δημήτρη κ Ντανα μας!!!!!!!!! 😌 😊 ΑΧ αυτός ο νους!!!!!! Μας ταλαιπωρεί..... ευτυχώς έρχεστε εσείς κ μας υπενθυμιζετε-βοηθάτε να αντιληφθούμε τη μικροτητα του!!!!!!!! Όχι τώρα....!!!!!!! Πόσο απλό ακούγεται, πόσο λειτουργικό συγχρόνως!!!!!!!!😌 😊 Μία 🔆 φωτεινή κ δημιουργική καλημέρα σας εύχομαι!!!!!!! 😌 😊 😘
Σας ευχαριστουμε πολυ-να ειστε παντα υγιεις,χαρουμενοι,και ευτυχισμενοι!καλο σας βραδυ.
Δάσκαλε είναι εκπληκτικό πως κάποιος άνθρωπος χιλιάδες χρόνια πριν ανακάλυψε πως αν μάθεις να κάθεσαι στη σιωπή σιγά σιγά οι σκέψεις επιβραδύνουν ώσπου κάποια στιγμή είσαι ελεύθερος) Αυτό που με τρομάζει όμως όπως λέει κι ο Μαχαρατζ είναι ότι μπορεί να πάρει και χίλια χρόνια.Να είστε πάντα καλά.Ευχαριστώ για το ενδιαφέρων σας
Είναι σχήμα λόγου του Μαχαραζ διότι θυμίζει πως δεν υπάρχει συνταγή για τίποτε, αφενός, λίγοι το παίρνουν στα σοβαρά αφετέρου. Επιπλέον, λέει πως δεν έχει σημασία πότε θα φτάσεις εκεί, αύριο ή σε χίλια χρόνια. Το "θέλω τώρα για να τελειώνω με μια τεχνική" είναι αυτό που πρέπει να θανατώσει κάποιος
@@kokkinias ❤️🙏
❤
Καλο βράδυ παιδιά !!! 🌛♥️
Πάντως Ντάνα και Δημήτρη νιώθω ότι αγκαλιαζοντας την σκεψη, απλώς παρατηροντας την δηλαδή εκείνη εγκαταλείπει τον νου. . Εκκενώεται δηλαδή ο χώρος της σκέψης μέσω της παρατήρησης, σπάει σαν κάτι ψευτικο... Δεν θεωρείτε μάταιο το να παλευεις με τις σκέψεις;Η αγκαλιά και αγαπη νομίζω ενυπάρχει στην παρατηρηση και αυτή ίσως(όχι χειροκίνητα εγκεφαλικά δηλαδή, εντολοδοχικα) μπορεί να δώσει την πραγματικη επανάσταση στον νου και στο Σώμα... Στην υπαρξη...
Καλέ μας Γιάννη, ο καθένας έχει τον τρόπο του. Σκέψη σημαίνει νους, όποτε ταπεινά, δεν καταλαβαίνω (που φταίω εγώ για αυτό και όχι εσύ) τι σημαίνει η πρόταση "η σκέψη εγκαταλείπει το νου". Για μένα είναι ο νους που εγκαταλείπει τον εαυτό του που είναι γεμάτος σκέψεις. Αρά, παύει ο νους, για την ακρίβεια, σταμάτα να ασχολείται, να ενδιαφέρεται, να παρατηρεί κάποιος το νου και το περιεχόμενο του. Ωστόσο, όσο πιο πολύ κάποιος παρατηρήσει τις σκέψεις, τόσο πιο πολύ εξοικειώνεται με τον παρατηρητή, με την απόσταση. Στην πραγματικότητα ούτε ο παρατηρητής δεν υπάρχει, αλλά λίγο νωρίς για αυτό. Άρα, η πρακτική είναι πρώτα να υπάρχει παρατήρηση, στις σκέψεις που ταυτίζομαι, που με ορίζουν, που με σκλαβώνουν. Μετά παρατηρώ πως στην ουσία είμαι χωρίς τις σκέψεις ή δεν με ορίζουν οι σκέψεις, δεν υπάρχω λόγω των σκέψεων, δεν είναι η προϋπόθεση η ουσία η αλήθεια μου, διότι απλά έρχονται και φεύγουν. Στη συνέχεια θα βιώσω πως υπάρχει μόνο παρατήρηση ή επίγνωση και όχι "εγώ ο παρατηρητής που παρατηρώ τη σκέψη. Και ναι η επίγνωση, η παρατήρηση είναι αγάπη ή αν προτιμάς μπορώ να παρατηρώ για να μάθω κάτι αληθινά, μόνο αν είμαι σε κατάσταση "αγάπης" δηλαδή απαλλαγμένος από τις πεποιθήσεις και τις προκαταλήψεις μου, άρα χωρίς σκέψεις, δηλαδή νου. Μόνο τότε ακούω, μόνο τότε βλέπω, αληθινά. Για αυτό κι αν δεν έχω κάνει την πιο πάνω διεργασία, ώστε να καθαρίσω από όλες τις σκέψεις και όλο το νου, δεν έχω συναντήσει την ουσία μέσα μου, την ατόφια παρατήρηση, επίγνωση, αγάπη. Για αυτό οι άνθρωποι δεν ξέρουν τι είναι αγάπη, για αρχή θα δεις πως δεν ξέρουν να ακούν, και να βλέπουν... την καρδιά του απέναντι.
Άραγε, είναι στην φύση του νου να μας φοβίζει, να μας κάνει να νιώθουμε μικροί κλπ ή εμείς για κάποιο λόγο / με κάποιο τρόπο τον έχουμε κάνει τρομοκράτη αντί ειρηνοποιό;
Το νευρικό σύστημα και ο νους, έχουν μόνο ένα σκοπό την επιβίωση, μαθαίνουν μόνο μέσα από τους κίνδυνος ώστε να μην πάθουν το κακό. Το κακό είναι, ότι το κάνουν ασταμάτητα, για όλα ,και άρα κάθε μέρα βλέπουν απειλές, κινδύνους και προκαλούν φόβο προκειμένου να μας κινητοποιήσουν. Μόνο που σε καθημερινή βάση, αντί ο φόβος να μας κινεί, το υπερβολικό του βάρος, με την πάροδο των ετών, μας γονατίζει και μας παγώνει, μας αδρανοποιεί. Για ποίους εμείς αναφέρεστε ως προς το νου. Όσο υπάρχει ταύτιση και υποταγή στο νου, υπάρχει μόνο αυτός το τρομοκράτης. Όταν απαλλαγείτε από αυτόν τον τύραννο, τότε τον χρησιμοποιείτε για τα πολύ βασικά και απαραίτητα.
Καλησπέρα σας. Αυτές οι σκέψεις δεν μ αφήνουν να πατήσω στα πόδια μου... Οι σκέψεις του παρελθόντος μου προκαλούν θλίψη...
ξεκινήστε το διάλειμμα για ένα μόλις λεπτό, απλά να νιώθετε την αναπνοή σας. Τονίζω για ένα λεπτό κάθε μέρα
Έλα μετααααααααά
Σαν αδέρφια μοιαζετε
Ευχαριστούμε για άλλη μια φορά... Άραγε φταιει ο νους που είναι αυτό που είναι ή μήπως εμείς του δίνουμε παραπάνω σημασία από όσο χρειάζεται?! 😁
το δεύτερο :)
@@kokkinias ναι! Το έχω καταλάβει. Εσείς μου το δωσατε να το καταλάβω και σας ευχαριστώ για αυτό! 🙏🙏🙏😊
TELEIO
Dana ❤ Καλησπέρα και στους δύο σας 😊😊
Σούπερ