İkitane evladım var biri 4 diğeri 3 yaşında. İkiside kız çocuğu. Küçük olan çok ciddi büyüyor ciddi derken sanki çocuk değil de büyük insan gibi davranıyor. Oyuncak hevesi yok. Kıskançlığı yok oyuncak olsa bile 5 dakika ancak oynuyor. Büyük kızım ise onun tam tersi hergün oyuncak alıyorum ama inanın hergün alıyorum yeter demiyo. Ama küçük kızım oynamıyor diye ona almamazlık yapmıyorum. Gerekirse evin içinde kalsın gerekirse ayaklarının altında kırılsın yine de almamazlık yapmam. İkisi içinde canımı veririm. Ayırmam ayırt etmem. Ben çocukluğumu sürekli ayırt edilerek yaşadım. İlk çocuk abim ve ilk torun onun erkek oğlu. Kız çocukları sevilmiyo benim anne babamın kafasında. O yüzden allahıma hep dua ettim kız çocuğu nasip et diye. Şükür ikiside kız.ve kendime bir söz verdim elim ayağım sağ olduğu sürece saç tokalarını bile eksik etmiyecem. Çünkü 39 yaşındayım ben hiç oyun oynamadım. Oyuncağım olmadı. Varlığın içinde yoklukla büyüdüm.9 yaşında kömür madeni 14 yaşında göçük ve morg 17 yaşında tekrar göçük ve morg. Sonrasında inşaat askerlik tekrar inşaat ve hala daha inşaat.dediğim gibi iki çocuğum var ikisine de anne babam tarafından bir toka dahi alınmadı. O yüzden de kendilerinden haberim yok. Öldüler mi sağlar mı. Umrumda da değiller. Birini güldürüp diğerinin boynunu bükmek allahsızlıktır
@@LAZ34612 aynısını annesi babası benim eşime yapıyor, eşimde sanki bişey olmamış gibi günlük annesiyle konuşuyor, bildiğin sahtekarlık yapıyor yani annesine. Anneside aklınca arayıp sormuş olup görevini yaptığına ikna ediyor kendini. Yapma şunu diye kaç kez kavga ettim, ne var ne yok abisinin üstüne yaptılar, kızım çorunun çocuğunun rızkı onlar, niye göz yumuyorsun, yumuyorsan dahi tepkini belli et, annene niye bişey yokmuş sıkıntı yokmuş gibi konuşmasına müsaade ediyorsun dedim. Demedim daha doğrusu, sabaha kadar bağırdım kendisine kafasına katmak için. Çok şükür bugün kafasına dank etti, açtı ağzını yumdu gözünü annesine, hastaneye kaldırmışlar. Dedim sakın arama sorma, pişman olup gelinceye kadar sormak yok dedim. Hoş, zaten gelmişler 70 yaşına, bakıma muhtaç hale geldiler yavaştan yavaştan, bize çok büyük bi fırsat verdiler kabul etmemek için.
Benim annem duygusal olarak beni doğduğum günden beri istismar ediyor . Ciddi evlat ayrımı yapıyor. Erkek evlada düşkün. Erkek evladında güçlü olanına düşkün .
Ben abimle oğlan olarak bir ömür babam ölmek üzere ve anneden zulüm hırpalanmış haksızlığa uğramış ve doğuduktan 3ay sonra akrabalara 4sene bırakıldım, annem çalışıyor diye vermiş, bizde 2 oğlan mağdur olduk. Bütün miras 2kiz kardeşlerime verildi hepsi. Aynen böyle.
Ben tek çocuğum. Annem, babamla benim aramda ayrımcılık yapıyor. Ayrımcılık yapsın umrumda değil. Ama benden evlatlık vazifesi de beklemesin. Yok öyle bir dünya.
Bizde niyeyse tersi en büyük benim benden 13 yaş küçük ikiz kardeşlerim var ben 15 yaşındayım her durumda ben suçlanırım hastalandılarmı mutlaka benden kaynaklı olduğunu söylerler evde hep hizmetçi+bakıcı olarak görülüyorum psikolojik baskının aralıksız olması bi yana en ufak isyanımda şiddete maruz kalıyorum gözlerimin şişene kadar ağlattıkları gecenin sabahı hiçbirşey olmamış gibi devam ettirilmeye zorlanıyorum bu yüzden kardeşlerimi sevmeye bi türlü ikna edemiyorum kendimi . Üniversiteye gidince kurtulurum diye avutuyorum kendimi ama 3 yıl ne kadar sabredebilirim inanın bilmiyorum
Allah korkusu olan. Evlat arasında adaletli olur. Mahşer gününü unutmaz. Kulları değil Allah'ı razı eder öyle Yaşar. Anne baba hakkı varsa evlat Hakkı da var. Kul adaletli olursa. Allah her zaman ona yardımcı olur. Mahşer günü herkes tek başına hesaba çekilir. Kimsenin kimseye bir faydası olmaz. Allah bütün kullarını bilir. Kullar kendini bilsin diye dünyaya gönderir.
Ben adil olan anne baba hiç görmedim. Ayrıma maruz kalanlarin kırık kalpleri, tercih edilenlerin ise simartilmis egoları oluyor.
İkitane evladım var biri 4 diğeri 3 yaşında. İkiside kız çocuğu. Küçük olan çok ciddi büyüyor ciddi derken sanki çocuk değil de büyük insan gibi davranıyor. Oyuncak hevesi yok. Kıskançlığı yok oyuncak olsa bile 5 dakika ancak oynuyor. Büyük kızım ise onun tam tersi hergün oyuncak alıyorum ama inanın hergün alıyorum yeter demiyo. Ama küçük kızım oynamıyor diye ona almamazlık yapmıyorum. Gerekirse evin içinde kalsın gerekirse ayaklarının altında kırılsın yine de almamazlık yapmam. İkisi içinde canımı veririm. Ayırmam ayırt etmem. Ben çocukluğumu sürekli ayırt edilerek yaşadım. İlk çocuk abim ve ilk torun onun erkek oğlu. Kız çocukları sevilmiyo benim anne babamın kafasında. O yüzden allahıma hep dua ettim kız çocuğu nasip et diye. Şükür ikiside kız.ve kendime bir söz verdim elim ayağım sağ olduğu sürece saç tokalarını bile eksik etmiyecem. Çünkü 39 yaşındayım ben hiç oyun oynamadım. Oyuncağım olmadı. Varlığın içinde yoklukla büyüdüm.9 yaşında kömür madeni 14 yaşında göçük ve morg 17 yaşında tekrar göçük ve morg. Sonrasında inşaat askerlik tekrar inşaat ve hala daha inşaat.dediğim gibi iki çocuğum var ikisine de anne babam tarafından bir toka dahi alınmadı. O yüzden de kendilerinden haberim yok. Öldüler mi sağlar mı. Umrumda da değiller. Birini güldürüp diğerinin boynunu bükmek allahsızlıktır
@@LAZ34612 aynısını annesi babası benim eşime yapıyor, eşimde sanki bişey olmamış gibi günlük annesiyle konuşuyor, bildiğin sahtekarlık yapıyor yani annesine. Anneside aklınca arayıp sormuş olup görevini yaptığına ikna ediyor kendini. Yapma şunu diye kaç kez kavga ettim, ne var ne yok abisinin üstüne yaptılar, kızım çorunun çocuğunun rızkı onlar, niye göz yumuyorsun, yumuyorsan dahi tepkini belli et, annene niye bişey yokmuş sıkıntı yokmuş gibi konuşmasına müsaade ediyorsun dedim. Demedim daha doğrusu, sabaha kadar bağırdım kendisine kafasına katmak için. Çok şükür bugün kafasına dank etti, açtı ağzını yumdu gözünü annesine, hastaneye kaldırmışlar. Dedim sakın arama sorma, pişman olup gelinceye kadar sormak yok dedim. Hoş, zaten gelmişler 70 yaşına, bakıma muhtaç hale geldiler yavaştan yavaştan, bize çok büyük bi fırsat verdiler kabul etmemek için.
Benim annem duygusal olarak beni doğduğum günden beri istismar ediyor . Ciddi evlat ayrımı yapıyor. Erkek evlada düşkün. Erkek evladında güçlü olanına düşkün .
Annen narsist. O kadının iyi bir insan olmasını bekleme. Çünkü narsistler şeytnın avukatlarıdır. Geçmiş olsun.
Dibine kadar yaşanmıştır....
hocam bilgilerden çok fayda görüyorum,ancak genel olarak videoların ses düzeyi artırılabilir mi? teşekkürler
Ben abimle oğlan olarak bir ömür babam ölmek üzere ve anneden zulüm hırpalanmış haksızlığa uğramış ve doğuduktan 3ay sonra akrabalara 4sene bırakıldım, annem çalışıyor diye vermiş, bizde 2 oğlan mağdur olduk. Bütün miras 2kiz kardeşlerime verildi hepsi. Aynen böyle.
Babalar daha çok evlat ayrımcılığı yapar heleki erkek çocuğu olursa daha çok evlat ayrımcılığı yapar hatta kız çocuğunu dışlar
Ben tek çocuğum. Annem, babamla benim aramda ayrımcılık yapıyor. Ayrımcılık yapsın umrumda değil. Ama benden evlatlık vazifesi de beklemesin. Yok öyle bir dünya.
Üfff bi felsefe yapmadan düz anlatın şu konuyu
Ses çok az yaaa
Bizde niyeyse tersi en büyük benim benden 13 yaş küçük ikiz kardeşlerim var ben 15 yaşındayım her durumda ben suçlanırım hastalandılarmı mutlaka benden kaynaklı olduğunu söylerler evde hep hizmetçi+bakıcı olarak görülüyorum psikolojik baskının aralıksız olması bi yana en ufak isyanımda şiddete maruz kalıyorum gözlerimin şişene kadar ağlattıkları gecenin sabahı hiçbirşey olmamış gibi devam ettirilmeye zorlanıyorum bu yüzden kardeşlerimi sevmeye bi türlü ikna edemiyorum kendimi .
Üniversiteye gidince kurtulurum diye avutuyorum kendimi ama 3 yıl ne kadar sabredebilirim inanın bilmiyorum
Çok var çoook.
Allah korkusu olan. Evlat arasında adaletli olur. Mahşer gününü unutmaz. Kulları değil Allah'ı razı eder öyle Yaşar. Anne baba hakkı varsa evlat Hakkı da var. Kul adaletli olursa. Allah her zaman ona yardımcı olur. Mahşer günü herkes tek başına hesaba çekilir. Kimsenin kimseye bir faydası olmaz. Allah bütün kullarını bilir. Kullar kendini bilsin diye dünyaya gönderir.
kız çocuklarıya yazık o zaman
Benim kaynanamda görünceye yağdırıyor bize gelince 1cift corap gormedik