Hoi hoi, Heerlijk om naar jullie te kijken. Steeds weer genieten van wat jullie beleven. Wat een rust in de mooie natuur ! Ga lekker door met de geweldige vlogs 😚 Groetjes uit Dirksland.
Hoi Lineke , Dit was weer een hele mooie en gezellige leerzame vlog .En wat een fijne wandeling met de hondjes zo gezellig en toen kwam er weer sneeuw. Dan is het weer echt tijd voor chocomel in een grote mok met een koekje Mmmm lekker genieten samen . fijn weekend
Wat een heerlijke vlog weer, lieve Lineke. Jouw wandelingen zijn zo rustgevend en tegelijkertijd moet ik zo vaak lachen om de hondjes. Ach, die twee 😍 En deze ga ik nog net niet inlijsten, maar zeker onthouden…’Beslissingen neem je altijd op tijd, want dan ben je er klaar voor’. Dat is zo waar. Heb een fijn weekend samen 🥂🍀
Dank je wel weer voor de mooie vlog ,de rust en de natuur verveeld nooit . Goede uitleg over de kinderen mee betrekken in je plannen. Ik heb zelf geen kinderen maar ben het 100% met je eens. Ik kijk ook af en toe naar de Soldaatjes, ook een gezin met jonge kinderen, gaat heel goed met ze in Zweden.
Geweldige vlog weer, Lineke! Heerlijk dat wandelen. Roept mooie herinneringen op. Waarvoor dank. En ook waardeer ik de opnames steeds weer. Je bent er druk mee. Tack så mycket!! 🥰🥰
Al jou vlogs zijn gewoon leuk Lineke……dat het reizen, dan wandelen, dan klussen, dan de tuin, dan de kippen, dan de honden oftewel gewoon altijd leuk en niet saai! Ik heb in de loppis een elandje en vogelhuisje gekocht!
Een mooie, zinvolle indrukwekkende vlog Lineke. De wandelingen gaan nooit vervelen. En wat jullie leven betreft, ik vind het bijzonder. Natuurlijk haal je de dingen eruit die je het meeste raken. Ik zou zeggen voor ieder wat wils. En als honden ook vlogs zouden kunnen kijken, dan zouden heel veel honden graag bij jou / jullie komen wonen. Wat zouden ze graag die heerlijke wandelingen waar ze vrij kunnen lopen en zichzelf kunnen zijn, meelopen. Heerlijk om te zien👍👍🧡
Dank je wel voor weer een mooie vlog. Ik heb genoten van de hondjes. En zoals Binkie reageerde op die groene uitkijkpost. Te leuk toch? Mijn honden doen hetzelfde. Stilstaan, grommen, blaffen en er dan met een enorme boog omheen. Prachtige natuurbeelden en stevige sneeuwvlokken. Ik hou ervan. Ook je hele eerlijke kijk over emigreren en kinderen. Ik kijk ook " de Soldaatjes", en jong gezin met 4 kinderen die in 2022 in Zweden zijn gaan wonen. Persoonlijk zou ik, net als in Belgie, de voorkeur hebben schoolkleding te gaan invoeren. Dan vallen de verschillen al weg en pesterijen. En wat ze daar ook doen, en in Mallorca ook, is tijdens lange schoolvakanties culturele of sport programma's aan te bieden. Nederland is een zinkend schip. Crisis op crisis en geen duidelijk beleid. Het gaat niet goed hier. Lieve groet ook aan Geert
Op zo een school zat ik in Belgie. Gepest werd ik niet, maar buitengesloten. En dat is bijna net zo erg. Doe maar vrijheid blijheid en vrije keuze. Met schoolkleren vinden ze wel wat anders om te pesten.
Wat je zegt over kinderen, daar ben ik het helemaal mee eens. Mijn ervaring is dat pubers nauwelijks willen verhuizen, ze zijn zó met zichzelf bezig, zichzelf aan het ontwikkelen dt externe veranderingen daar eigenlijk niet bij kunnen. Kinderen serieus nemen en ook mee laten beslussen in grote kwesties, echt doen! Geldt ook voor studiekeuze: zij mieten zelf beslissen wat ze gaan doen na de middelbare school. Anders gaat het mis. Je vlogs zijn leuk Lineke, juist omdat je jullie gewone alledaagse leven laten zien. Het leven vluegt niet van het ene naar het andere hoogtepunt, gelukkig niet zeg! Het kabbelt voort, bij iedereen, en soms zijn er hobbels die genomen moeten worden, of omzeild. Jullie kracht zit hem in het gewone, in de hondjes, in het weer. O ja, wij hebben sneeuw en het vriest vandaag. De omgekeerde wereld!
Wat een mooie vlog,denk dat mensen die willen emigreren met kinderen hier heel veel aan hebben. Soms hou ik m,n hart vast als ik de honden zo ziet rennen en springen dat Binkie teveel belast wordt vooral z,n ruggetje. Het is allemaal speelsheid maar hij is erg klein tegenover Indy. Fijn weekend.
Kan ik over mee praten. Ik had een leuk leven in Nederland. Alles klopte in mijn jonge leventje, Vriendjes, school paardrijles. Maar van de ene op de andere dag besloten mijn ouders om in Belgie te gaan wonen. Ik was toen 14. Op school was ik een rustige en brave leerling. En thuis... Ik wist dat er naar mijn mening en gevoel nooit gevraagd werd. Die uiten was zelfs ongewenst. Ik had geleerd gevoelens te onderdrukken zonder dat ik dat wist toen . Dus we gingen naar Belgie. En ik werd op een school gezet met een uniform en leraressen die nonnen met hoofddoek waren uit een klosster en zwart/wit (uit frustratie noem ik het pinguincostuum). Het was een strenge school. Belsignaal alle in de rij boekentassen alle aan dezelfde kant zwijgen en bidden voor lesbegin enz. Dag en nacht verschil met mijn Nederlandse school. En we waren niet eens gelovig. Moest het bidden zelfs nog leren. In Nederland stond op mijn rapport dat ik best wat brutaler en gebekter mocht zijn zoiets. Maar in Belgie was ik het vervelendste kind van de klas. Deed het voor mijn gevoel nooit goed. Pesten mocht niet op school. Maar erbij horen deed ik ook niet.Het was een eenzaam leven als enig kind zonder vriendinntjes. Maar nooit heb ik erover kunnen of durven spreken thuis of op shool. Als volwassene daar beginnen werken in Belgie en ook toen nooit aansluiting kunnen vinden en altijd een gevoel gehad dat er iets ontbrak in mijn leven. 15 jaar terug was het tijd voor andere stappen in mijn leven en als gevolg daarop kwam ik in Duitsland terecht. Niet omdat ik wilde emigreren, maar om mijn droom financieel daar meer kans had. Maar er bleef een leegte er bleef iets.... Iets wat ik nu 25 jaar later pas begrijp. Ik ben Nederlander en mijn humor, mijn ik.... hoort in Nederland. Nu ik weet wat mijn ongelukkig maakt en gemaakt had denk je dat ik terug ga, maar Nederland is te duur dus het gaat toch weer naar een ander land, maar wel hopelijk met iets van een B&B, camping zoiets. Dan heb ik contact met Nederlanders.
Zo zie je, Monique, wat zo'n autoritaire beslissing kan veroorzaken voor een kind. Ik voel met je mee. Ik werd zonder overleg of inspraak ook geplaatst naar een school die totaal niet bij mij als creatief en dromerig kind hoorde. Niet door een verhuizing, maar omdat het wellicht beter uitkwam voor mijn ouders. Ik kwam ook bij nonnen terecht, die mij direct begonnen te slaan omdat ik linkshandig was en nog steeds ben. Toen mijn ouders merkten dat ik steeds stiller werd en introverter, werd ik opnieuw naar een andere school verhuisd. Daar werd ik direct gepest totdat ik naar de middelbare school kon. Ik heb daarom alleen maar traumatische herinneringen aan die tijd en er was thuis ook geen ruimte voor mijn emoties. Ik kan mij wel herinneren dat mijn moeder woedend en op hoge poten naar de directeur van die school ging, maar dat de consequenties daarvan alleen maar escalatie betekende voor het gepest. Ik leerde om te incasseren, mij te verbergen en er stil over te zijn thuis. Ik ben altijd mijzelf gebleven, vond alleen aansluiting bij enkelen op de middelbare school. Ik vond mij nooit in de grote meute, wilde geen trends volgen en ik voelde mij veel beter in mijn eentje dan in de drukke kudde. Die enkeling die mij begreep, maakte hetzelfde mee, maar dat zijn wel goede vrienden geworden. Thuis was er geen ruimte voor inspraak, er was geen luisterend oor, er was alleen autoritaire afstand. Ik was daarom zoveel mogelijk buiten in de natuur. Ik denk dat deze slechte start ervoor gezorgd heeft dat ik ook niet echt aarden kon in mijn adolescente leven en dat ik uiteindelijk emotioneel ben gaan zwerven... mijn koffers zijn daar achteraan gegaan... en uiteindelijk woon ik op een plek waar ik mij in balans voel. Ik kan je alleen maar zeggen dat het ongelooflijk belangrijk is om naar zo'n plek te zoeken. Niet dat een omgeving je geluksgevoel zou mogen beïnvloeden, maar dat is nu eenmaal wel zo, omdat we zeker in het drukke westen altijd deel uitmaken van een sociale omgeving.
@@LEVENINZWEDEN Onze jeugd lijkt echt op elkaar. Zoveel gelijkenissen. Merkte in nog een video en ook in je boek over het leven in Zweden. Begrijp jou ook gelijk. En de manier waarop je nu reageerd en in het leven staat. Zo voel ik het ook. Emotioneel ben ik hier al weg, moet alleen de bestemming nog vinden en koffers pakken als de dag komt dat dat mogelijk is.
Je zou de kleine een harnas om kunnen doen zodat hij niet steeds aan zijn nek belast wordt. Het trekken aan de riem wordt dan ook een stuk minder Heeft ook een voordeel dat je hem op kunt tillen mocht dat bij nood nodig zijn.maargoed wie ben ik🫣 Weer heerlijk met een bak koffie zitten genieten van “eenvoudig” vermaak, dank jullie wel.
We hebben er twee, maar hij is er met razende vaart uitgegroeid. Omdat zijn nek en schouders zo gespierd zijn, zijn we overgegaan op een riempje, maar ik ben idd ook een voorstander van een harnas.
bekend verhaal. wij waren ook bezig om te emigreren naar Canada. werk ,huis 5 jaar borg alles had ik al aangeboden gekregen maar de oudste zoon wilde niet mee. Dus het hele verhaal is niet door gegaan.
Mooie vlog weer met veel info. Ik heb wat vragen en aangezien jullie al veel ervaring hebben weten jullie vast wel antwoord hierop😊Kan je bijv gewoon alvast een persoonsnummer aanvragen als je hier nog in NL woont? Want een huis kopen in zweden kan dat alleen met een persoonnummer? En stel je wilt voorlopig alleen nog een zweeds vakantiehuis of pendelen de eerste jaren tussen NL en zweden. Moet je dan ook volledig inschrijven als inwoner van zweden, nee toch? Wij oriënteren ons op een mogelijke emigratie vandaar en moeten véél leren😅
Hallo Sammie, onze emigratie is inmiddels 11 jaar geleden, dus de regels zullen best veranderd zijn. Je kunt in ieder geval een huis in Zweden kopen zonder persoonsnummer. Je hoeft je niet in te schrijven als bewoner van Zweden. Wij hebben ons huis in 2005 gekocht als vakantiehuis en waren alleen in de vakanties hier. Pas in 2012 hebben we onze biezen gepakt en zijn verhuisd. Pas toen hebben we ons ingeschreven in Zweden. Of je in NL een Zweeds persoonsnummer kunt aanvragen, weet ik niet. Wellicht zijn er anderen die deze ervaring hebben.
Hopelijk komen dat soort avonturen van de zomer weer. Nu gaat dat natuurlijk niet. Met CD hadden we een heel huis bij ons en konden we maanden weg, maar dat is wel voorbij nu. De focus ligt nu meer bij onze eigen groenten en fruit. Maar natuurlijk blijven we tochten maken!
Ik hou erg van de wandelvlogs met de heerlijke honden en de prachtige natuur. Dank je wel 🥰🙏❣️
Hoi hoi,
Heerlijk om naar jullie te kijken. Steeds weer genieten van wat jullie beleven. Wat een rust in de mooie natuur ! Ga lekker door met de geweldige vlogs 😚
Groetjes uit Dirksland.
Goede morgen. Ik vind jullie zeker bijzondere mooie mensen.
Wat een gave beelden weer van Indy en Binkie.....en duidelijk verhaal hoor......heb er weer van genoten...
Hoi Lineke , Dit was weer een hele mooie en gezellige leerzame vlog .En wat een fijne wandeling met de hondjes zo gezellig en toen kwam er weer sneeuw. Dan is het weer echt tijd voor chocomel in een grote mok met een koekje Mmmm lekker genieten samen . fijn weekend
Het is inderdaad fijn om te zien en horen hoe en wat jullie doen en ervaren in het dagelijks leven.
Deze wandel vlogs zijn heel inspirerend. Ik geniet elke keer weer van je vlogs. Je geeft ook heel goed advies vandaag weer. Fijne dag💙❄️✨
Je heb helemaal gelijk met de kinderen.
Wat een heerlijke vlog weer, lieve Lineke. Jouw wandelingen zijn zo rustgevend en tegelijkertijd moet ik zo vaak lachen om de hondjes. Ach, die twee 😍 En deze ga ik nog net niet inlijsten, maar zeker onthouden…’Beslissingen neem je altijd op tijd, want dan ben je er klaar voor’. Dat is zo waar. Heb een fijn weekend samen 🥂🍀
Jullie doen het gewoon zo leuk samen ik zal zeggen ga zo door met de filmpjes
Dank je wel weer voor de mooie vlog ,de rust en de natuur verveeld nooit . Goede uitleg over de kinderen mee betrekken in je plannen. Ik heb zelf geen kinderen maar ben het 100% met je eens. Ik kijk ook af en toe naar de Soldaatjes, ook een gezin met jonge kinderen, gaat heel goed met ze in Zweden.
Geweldige vlog weer, Lineke! Heerlijk dat wandelen. Roept mooie herinneringen op. Waarvoor dank. En ook waardeer ik de opnames steeds weer. Je bent er druk mee. Tack så mycket!! 🥰🥰
Al jou vlogs zijn gewoon leuk Lineke……dat het reizen, dan wandelen, dan klussen, dan de tuin, dan de kippen, dan de honden oftewel gewoon altijd leuk en niet saai! Ik heb in de loppis een elandje en vogelhuisje gekocht!
Een mooie, zinvolle indrukwekkende vlog Lineke.
De wandelingen gaan nooit vervelen.
En wat jullie leven betreft, ik vind het bijzonder.
Natuurlijk haal je de dingen eruit die je het meeste raken.
Ik zou zeggen voor ieder wat wils.
En als honden ook vlogs zouden kunnen kijken, dan zouden heel veel honden graag bij jou / jullie komen wonen.
Wat zouden ze graag die heerlijke wandelingen waar ze vrij kunnen lopen en zichzelf kunnen zijn, meelopen.
Heerlijk om te zien👍👍🧡
Dank je voor je lieve woorden, Antje!
Tack så mycket voor de tips ❤️
Graag gedaan, Fran.
Fijn weekend voor jullie.
Dank je wel voor weer een mooie vlog. Ik heb genoten van de hondjes. En zoals Binkie reageerde op die groene uitkijkpost. Te leuk toch? Mijn honden doen hetzelfde. Stilstaan, grommen, blaffen en er dan met een enorme boog omheen. Prachtige natuurbeelden en stevige sneeuwvlokken. Ik hou ervan. Ook je hele eerlijke kijk over emigreren en kinderen. Ik kijk ook " de Soldaatjes", en jong gezin met 4 kinderen die in 2022 in Zweden zijn gaan wonen. Persoonlijk zou ik, net als in Belgie, de voorkeur hebben schoolkleding te gaan invoeren. Dan vallen de verschillen al weg en pesterijen. En wat ze daar ook doen, en in Mallorca ook, is tijdens lange schoolvakanties culturele of sport programma's aan te bieden. Nederland is een zinkend schip. Crisis op crisis en geen duidelijk beleid. Het gaat niet goed hier. Lieve groet ook aan Geert
Op zo een school zat ik in Belgie. Gepest werd ik niet, maar buitengesloten. En dat is bijna net zo erg. Doe maar vrijheid blijheid en vrije keuze. Met schoolkleren vinden ze wel wat anders om te pesten.
Geweldig vlog en fijn weekend 🙂👍
Wat je zegt over kinderen, daar ben ik het helemaal mee eens. Mijn ervaring is dat pubers nauwelijks willen verhuizen, ze zijn zó met zichzelf bezig, zichzelf aan het ontwikkelen dt externe veranderingen daar eigenlijk niet bij kunnen. Kinderen serieus nemen en ook mee laten beslussen in grote kwesties, echt doen! Geldt ook voor studiekeuze: zij mieten zelf beslissen wat ze gaan doen na de middelbare school. Anders gaat het mis.
Je vlogs zijn leuk Lineke, juist omdat je jullie gewone alledaagse leven laten zien. Het leven vluegt niet van het ene naar het andere hoogtepunt, gelukkig niet zeg! Het kabbelt voort, bij iedereen, en soms zijn er hobbels die genomen moeten worden, of omzeild. Jullie kracht zit hem in het gewone, in de hondjes, in het weer. O ja, wij hebben sneeuw en het vriest vandaag. De omgekeerde wereld!
Wat een mooie vlog,denk dat mensen die willen emigreren met kinderen hier heel veel aan hebben. Soms hou ik m,n hart vast als ik de honden zo ziet rennen en springen dat Binkie teveel belast wordt vooral z,n ruggetje. Het is allemaal speelsheid maar hij is erg klein tegenover Indy. Fijn weekend.
Ja, hij is een echte wildebras. Ik probeer hem soms te temperen, maar dat lukt echt niet. Hij en Indy passen wat dat betreft wel goed bij elkaar.
Kan ik over mee praten. Ik had een leuk leven in Nederland. Alles klopte in mijn jonge leventje, Vriendjes, school paardrijles. Maar van de ene op de andere dag besloten mijn ouders om in Belgie te gaan wonen. Ik was toen 14. Op school was ik een rustige en brave leerling. En thuis... Ik wist dat er naar mijn mening en gevoel nooit gevraagd werd. Die uiten was zelfs ongewenst. Ik had geleerd gevoelens te onderdrukken zonder dat ik dat wist toen . Dus we gingen naar Belgie. En ik werd op een school gezet met een uniform en leraressen die nonnen met hoofddoek waren uit een klosster en zwart/wit (uit frustratie noem ik het pinguincostuum). Het was een strenge school. Belsignaal alle in de rij boekentassen alle aan dezelfde kant zwijgen en bidden voor lesbegin enz. Dag en nacht verschil met mijn Nederlandse school. En we waren niet eens gelovig. Moest het bidden zelfs nog leren. In Nederland stond op mijn rapport dat ik best wat brutaler en gebekter mocht zijn zoiets. Maar in Belgie was ik het vervelendste kind van de klas. Deed het voor mijn gevoel nooit goed. Pesten mocht niet op school. Maar erbij horen deed ik ook niet.Het was een eenzaam leven als enig kind zonder vriendinntjes. Maar nooit heb ik erover kunnen of durven spreken thuis of op shool. Als volwassene daar beginnen werken in Belgie en ook toen nooit aansluiting kunnen vinden en altijd een gevoel gehad dat er iets ontbrak in mijn leven. 15 jaar terug was het tijd voor andere stappen in mijn leven en als gevolg daarop kwam ik in Duitsland terecht. Niet omdat ik wilde emigreren, maar om mijn droom financieel daar meer kans had. Maar er bleef een leegte er bleef iets.... Iets wat ik nu 25 jaar later pas begrijp. Ik ben Nederlander en mijn humor, mijn ik.... hoort in Nederland. Nu ik weet wat mijn ongelukkig maakt en gemaakt had denk je dat ik terug ga, maar Nederland is te duur dus het gaat toch weer naar een ander land, maar wel hopelijk met iets van een B&B, camping zoiets. Dan heb ik contact met Nederlanders.
Zo zie je, Monique, wat zo'n autoritaire beslissing kan veroorzaken voor een kind. Ik voel met je mee. Ik werd zonder overleg of inspraak ook geplaatst naar een school die totaal niet bij mij als creatief en dromerig kind hoorde. Niet door een verhuizing, maar omdat het wellicht beter uitkwam voor mijn ouders. Ik kwam ook bij nonnen terecht, die mij direct begonnen te slaan omdat ik linkshandig was en nog steeds ben. Toen mijn ouders merkten dat ik steeds stiller werd en introverter, werd ik opnieuw naar een andere school verhuisd. Daar werd ik direct gepest totdat ik naar de middelbare school kon. Ik heb daarom alleen maar traumatische herinneringen aan die tijd en er was thuis ook geen ruimte voor mijn emoties. Ik kan mij wel herinneren dat mijn moeder woedend en op hoge poten naar de directeur van die school ging, maar dat de consequenties daarvan alleen maar escalatie betekende voor het gepest. Ik leerde om te incasseren, mij te verbergen en er stil over te zijn thuis.
Ik ben altijd mijzelf gebleven, vond alleen aansluiting bij enkelen op de middelbare school. Ik vond mij nooit in de grote meute, wilde geen trends volgen en ik voelde mij veel beter in mijn eentje dan in de drukke kudde. Die enkeling die mij begreep, maakte hetzelfde mee, maar dat zijn wel goede vrienden geworden.
Thuis was er geen ruimte voor inspraak, er was geen luisterend oor, er was alleen autoritaire afstand. Ik was daarom zoveel mogelijk buiten in de natuur.
Ik denk dat deze slechte start ervoor gezorgd heeft dat ik ook niet echt aarden kon in mijn adolescente leven en dat ik uiteindelijk emotioneel ben gaan zwerven... mijn koffers zijn daar achteraan gegaan... en uiteindelijk woon ik op een plek waar ik mij in balans voel.
Ik kan je alleen maar zeggen dat het ongelooflijk belangrijk is om naar zo'n plek te zoeken. Niet dat een omgeving je geluksgevoel zou mogen beïnvloeden, maar dat is nu eenmaal wel zo, omdat we zeker in het drukke westen altijd deel uitmaken van een sociale omgeving.
@@LEVENINZWEDEN Onze jeugd lijkt echt op elkaar. Zoveel gelijkenissen. Merkte in nog een video en ook in je boek over het leven in Zweden. Begrijp jou ook gelijk. En de manier waarop je nu reageerd en in het leven staat. Zo voel ik het ook. Emotioneel ben ik hier al weg, moet alleen de bestemming nog vinden en koffers pakken als de dag komt dat dat mogelijk is.
Je zou de kleine een harnas om kunnen doen zodat hij niet steeds aan zijn nek belast wordt.
Het trekken aan de riem wordt dan ook een stuk minder
Heeft ook een voordeel dat je hem op kunt tillen mocht dat bij nood nodig zijn.maargoed wie ben ik🫣
Weer heerlijk met een bak koffie zitten genieten van “eenvoudig” vermaak, dank jullie wel.
We hebben er twee, maar hij is er met razende vaart uitgegroeid. Omdat zijn nek en schouders zo gespierd zijn, zijn we overgegaan op een riempje, maar ik ben idd ook een voorstander van een harnas.
bekend verhaal. wij waren ook bezig om te emigreren naar Canada. werk ,huis 5 jaar borg alles had ik al aangeboden gekregen maar de oudste zoon wilde niet mee. Dus het hele verhaal is niet door gegaan.
Precies en helaas voor het avontuur, maar je kind is veel belangrijker. Het zal wel pijn hebben gedaan, maar de tijd was er kennelijk niet rijp voor.
Mooie vlog weer met veel info.
Ik heb wat vragen en aangezien jullie al veel ervaring hebben weten jullie vast wel antwoord hierop😊Kan je bijv gewoon alvast een persoonsnummer aanvragen als je hier nog in NL woont? Want een huis kopen in zweden kan dat alleen met een persoonnummer? En stel je wilt voorlopig alleen nog een zweeds vakantiehuis of pendelen de eerste jaren tussen NL en zweden. Moet je dan ook volledig inschrijven als inwoner van zweden, nee toch?
Wij oriënteren ons op een mogelijke emigratie vandaar en moeten véél leren😅
Hallo Sammie, onze emigratie is inmiddels 11 jaar geleden, dus de regels zullen best veranderd zijn. Je kunt in ieder geval een huis in Zweden kopen zonder persoonsnummer. Je hoeft je niet in te schrijven als bewoner van Zweden. Wij hebben ons huis in 2005 gekocht als vakantiehuis en waren alleen in de vakanties hier. Pas in 2012 hebben we onze biezen gepakt en zijn verhuisd. Pas toen hebben we ons ingeschreven in Zweden. Of je in NL een Zweeds persoonsnummer kunt aanvragen, weet ik niet. Wellicht zijn er anderen die deze ervaring hebben.
@@LEVENINZWEDEN dank jullie wel voor de uitleg🙏🏼
ik vind het ook leuk maar mis wel een beetje jullie crazy daisy avonturen
Hopelijk komen dat soort avonturen van de zomer weer. Nu gaat dat natuurlijk niet. Met CD hadden we een heel huis bij ons en konden we maanden weg, maar dat is wel voorbij nu. De focus ligt nu meer bij onze eigen groenten en fruit. Maar natuurlijk blijven we tochten maken!