STRAY KİDSLE HAYAL ET 9. ÜYE 10. BÖLÜM 🎀
HTML-код
- Опубликовано: 6 ноя 2024
- 10. BÖLÜM SEZON FİNALİ!
9.Bölüme burdan bakabilirsiniz 👉🏻
🖋️Patroniçe-jk kaleminden yani benim!
🦋Eğlence için yazıyorum.
❗Yorum yapmayı abone olmayı unutmayın!
❕Her yazan oppacı olmuyor!
❕S/mut yok ve yazmıyorum!
(❗Bir benzerini kopyasını lütfen bildirin hakkımın yenmesini istemiyorum okadar emek verip yazıyorum bin kere kontrol edip düzeltiyorum.
❗Benzeri varsa kopyalanırsa telif atarım yasal soruna, kanal kapatılmaya vb. Durumlara kadar gider!
❗CR bile vermenizi istemiyorum benzerini görmek bile rahatsız ediyor. Ciddiyim!)
🦋Okumak istemeyen linçleyecek olanlar için kapı hımmm
👉🏻🚪 Tam olarak burda
10. Bölüm (sezon finali...)
Bu Arada Devamı Gelecek Final Değil!
Şarkıyla okumanızı rica ediyorum öyle daha güzel oluyor. Tavsiye ederim💃🏻💗
STRAY KİDS İLE HAYAL ET DOKUZUNCU ÜYE
🎀 İYİ OKUMALAR 🎀
YAZARIN ANLATIMIYLA
Hyunjin yaşadığı şoku atlatmış telefonunu yavaşça ellerine almıştı aklına gelen tek bir kişi vardı. Chan...
Telefon rehberine girerek Chan'ı arama tuşuna bastı telefonu ikinci çalışta açmıştı...
"Nasıl geçti Reklamınız bakalım!" Heyecanlı bir sesle konuştu Chan.
"Chan... Y/n..." Dedi titreyen ve korku dolu sesiyle Hyunjin.
"Hyunjin? Ne oldu Y/n iyimi?"
Chan'nın heyecanı solmuş yerini korku almıştı.
"Saldırı düzenlendi. Yardım! Y/n vuruldu!" Dedikleri o kadar anlamsızdıki o bile anlamıyordu Hyunjin'nin korkmuştu kalbi hızlıca artıyordu!
Dışarısı bir gök gürledi. Hyunjin nefes alamıyor ve karşında hareket etmeyen Y/n'e bakıyordu.
Ne yapacağına anlam veremiyordu Chan'nında sesi kesilmişti. Telefon yüzlerine kapanmıştı.
Telefonu cebine attı. Kucagındaki Y/n'e son kez baktı. Başka çareleri yoktu. Hyunjin'in yüzünden akan giden yaşlar Y/n'in yüzüne düşüyordu.
Arabadan indi. Şöför yoktu!
Arabaya baktı tekerlekler patlamış.
Tek çare araba bulana kadar gitmekti. Bulundukları konum orman alanıydı neden buraya getirildiler? Onlara bir tuzakmı hazırlanmı bilmiyorlardı ama en hızlı zamanda bir araba bulup Y/n'i hastaneye yetiştirmekti.
Derin bir nefes aldı Hyunjin kalbini sıkılıyor ne yapacağını kestiremiyordu. Çiseleyen yağmur hızlanmıştı. Yağmur sesleri ve Hyunjin'in çamurların üzerine basa basa koşma sesiydi.
Aklından geri dönmek vardı. Ama dönemezdi. Çoktan asfalta çıkmış bir arabanın gelmesini beklemekti.
Hyunjin'in ümidi kalbolmuş öylece duruyordu yolun ortasında bırakın arabayı bir kuş bile yoktu yere çömeldi.
Kucagındaki Y/n'i daha sıkı tuttu telefonunu cebinden çıkardı. Sinyal göstergesine baktı.
Çekmiyordu.
Derin nefes aldı Y/n ağır kan kaybediyordu. Ortada kalmış göz yaşlarıyla birleşmişti yağmur.
Başını kararmış kasvetli gök yüzüne kaldırdı.
Telefonunu sertçe yere attı ümidi kalmamıştı. Çoktan Chanların gelmesi gerekirdi.
O Chandı başları belaya girse helikopterle bile gelebilirdi!
Eli Y/n'in nabızını kontrol etti. Atıyordu bir umut vardı.
Başını Y/n'nin kucagına gömdü ve ağlamaya başladı. Y/n *lemezdi!
Gözlerinden akan yaşlar giderek artıyordu bir araba sesi duydu uzaktan gelen siyah uzun bir arabaydı son hız yaklaşıyordu.
Ümitle kalktı ayağıya Hyunjin.
Yana çekildi araba önlerinde durdu. Arabadan bir adam indi.
Kızarmış gözleriyle kimin indiğine baktı.
"Hyunjin..." Dedi titrek bir ses
Bu kişi Jisung'tu kucagında baygın halde üzerinde kan olan Y/n'ye kaydı gözleri...
Hyunjin arabaya bir hışımla bindi.
"Çok kan kaybediyor."
Islanmıştı hem kendisi hem Y/n...
Devamı 1~
Hyunjin hâylen kucagında duran Y/n'ye baktı arabadaki meraklı bakışlara rağmen.
"Üşüyor! Görmüyor musunuz! Bir şeyler verin! Üşüyor!" Göz yaşları içinde haykırıyordu.
"Y/n..." Felix ellerini Y/n'nin yüzüne deydirdi çok soğuktu gözünden bir damla yaş akıp giderken.
"Üşüyor diyorum anlamıyor musunuz!!" Haykırmaya devam ediyordu Hyunjin.
"Jeongin hızlan." Chanın donuk sesiyle gaza dahada basmış bir şekilde yakınlarda Hastane arıyordu Jeongin.
Lee Know üzerindeki kabanı çıkarıp Y/n'in üzerine attı.
"Nasıl oldu!" Diye sitem etti Hyunjin.
"Araba durdu..." Dedi o anlar aklına geldi gözlerinden yaşlar akıp giderken Chan uzandı Y/n'i kucağına almak için.
Hyunjin geriye doğru gitti. Olayların sorumlusunu kendisi olarak görüyordu.
Araba şehir merkezine girmişti. En yakın Hastanenin önünde durmuştu.
Arabanın kapısı açıldı. Kucagındaki baygın halde ağır kan kaybeden Y/n ile hızlıca arabadan indi Hyunjin.
Arabadan bütün üyeler indiler.
Etrafta birilerini arıyorlardı gecenin bir saati.
Bir hemşire gördü Changbin
"Lütfen sedye getirin!!" Diyerek bağırdı.
Başıyla onayladı hemşire ve gitti. Elinde sedye ile gelen iki kişiyle beraber kısa zamanda geri döndü.
Hyunjin istemeye istemeye bıraktı Y/n'i sedyeye.
Derin bir nefes aldı.
Sedye hızlıca hastanenin içine girmişti Stray Kids sedyenin peşinden son hız içeriye girmişlerdi.
Bir doktor geldi yanlarına hızlıca hastanenin koridorlarında koşar adım
"Hastanın durumu nedir?"
Diyerek hemşireye bir soru yöneltti.
Hemşire önce derin bir nefes aldı.
"Kalb'e yakın bir yere kurşun gelmiş ve karın bölgesine."
"Nabız?"
"Yavaş!"
Ameliyathaneye yaklaştıklarında biri Stray Kids'e yöneldi.
"İçeriye giremezsiniz!"
Bu onlar için ne kadar zor da olsa durdular yere oturdu bazıları bazıları ayakta bazıları ameliyathane'nin içerisini gösteren bir camın önünde bekliyorlardı.
"Hyung..." Hyunjin'in sessiz çıkan sesi Chan'a yönelmişti.
Chan Hyunjin'e yönelmiş ne diyeceğini bekliyordu.
"Y/n'e birşey olmuyacak dimi?" Dedi göz yaşlarının ve ıslak bir vaziyette.
"Olmayacak." Dedi doğruldu ve ağlayan Hyunjin'e sarıldı.
Göz yaşları akıp giderken onlar yorgun düşmüştüler.
...
Y/n yetimhaneye düştüğü dönemler konuşamıyordu. Yaşları 4-5 aralığındaydı. İlk kelimesi yoktu. İçine kapanmıştı. Gözlerini açtığı ilk yer yetimhaneydi.
Her gece yıldızlara bakardı. Gök yüzünde iki yıldız vardı en çok parlayan iki yıldız...
Birine baba birine anne demişti. O inanıyordu. Konuşamıyordu yada istemiyordu.
Bir bir kadın ve bir adam geldi yetimhaneye onlar ölen kızlarına benziyen bir kız bulmak için gelmişlerdi aslında.
Ve o gün Y/n'i gördüler. Y/n başta istemiyordu. Ama bir kadına anne demek de çok istiyordu.
Devamı 2~
Onlarla gitmeyi kabullenmişti. İlk başlar çok güzel gidiyordu beş yıl kadar onlarla yaşadı. Yavaşta olsa konuşabiliyordu. Ama bir gün babası evine sarhoş gelmişti annesi denen kadına vurmaya kalkmıştı. Bıçağını kadına tutmuştu Y/n'in babası.
Tam kalp kısmına getirmişti.
Y/n o gün ilk cinayetini işlemişti o kadar küçük yaşında yapmıştı.
Babasının arkasından bir vazo kırdı. Adamın başı dönmüştü kadının üzerine düşmüştü sarhoş haliyle elinde bıçak kadının canını almıştı.
Evde gelen bağırışma sesleri yüzünden komşular polisi aramışlardı.
Y/n karakola götürülmüştü ifadesini almışlardı.
O küçük yaşında hiçbir şey bilmiyordu. 10 yaşlarındaydı. Onun yaşındakiler okula giderken o gidemedi hapisaneye düştükten sonra o yaşta bir çoçuk hapisaneye düşmüştü yapacagı bir şey yoktu.
Hapisanede şiddete maruz kaldı.
Oradakiler ona kötü davrandılar.
Bi kaç hafta sonra nedenini bilmediği bir şey oldu biri ona avukat tutmuş çıkarmıştı onu hapisaneden.
Yetimhaneye geri dönmüştü.
Okul hayatı çokta parlak geçmedi katil diye zorbaladılar.
Bir çoçuktan hoşlanmıştı. Çok seviyordu. Ama çocuk onla dalga geçti.
Oda istemezdi böyle olmasını...
Yetimhanede bir arkadaş edindi. Kızın adı Mona... Sesi çok güzeldi idol olmak istiyordu. Tek hayali oydu.
Yatağının başı kpop posterleriyle doluydu.
Mona ve Y/n çok iyi anlaşıyorlardı aynı yaştaydılar.
Hep şarkı söyledi Mona Y/n'de dinledi onu...
Mona Y/n'e şarkı söylemesi gerektiğini söyledi beraber şarkı söyleyip dans ettiler.
Y/n bu işte çok iyi olduğunu anladı. Monadan bile daha esnek daha iyi dans ediyordu.
Yaşları 18 oldu. Beraber gittiler şirket binalarına beraber sınava girdiler. Ama Mona kazanamadı.
Kaybetti...
Y/n kazanmıştı. Stajyer olarak şirkete girdi. Yaklaşık bir yıla yakın zamanda staj yaptı.
Kendi grupları olacaktı. Ama olmadı.
Y/n'nin bünyesi düştü iğneler vuruldu. Hassaslaştı.
Ama o iğneler iyileştirmek için değildi...
Jin Young kuracagı bir kız grubuna Y/n'i de alacaktı. Ama Y/n'nin beklemediği bir şey oldu...
Stray Kids onu gruplarına almak istediler. Başta Jin Young ne kadar istemese de güzel olacagını düşündüğü için aldı onu gruba ve herşey öyle başladı...
...
Hastane koridorlarında bekliyorlardı Stray Kids ne yapacaklarını bilmiyorlardı...
Y/n'e bir şey olacak korkusu onları mahvediyordu.
Napocaklarını bilmiyorlardı.
Jisung ameliyat odasının camı karşına geçti...
"Y/n..." Diyerek haykırdı
Üyeler telaş içinde koşarak cama geldiler ellerini cama yasladır.
Gözlerinden akıp gidiyordu yaşlar.
Titriyorlardı.
Kalp atımı durmuştu... Dev monitörde öyle görünüyordu.
Gözlerini bile kırplmadılar.
Hemşireler telaş içinde etrafta koştuyorlardı.
Jeonjin ellerini cama vurdu
"Y/n!!!"
Monitörde dümdüz bir çizgi oluştu...
"Hastanın kalbi durdu!!!" Dedi telaşlı bir hemşire!
"Hemen şok cihazını hazırlayın!"
Hemşire koşarak şok cihazına ilerledi.
Doktor aldı eline cihazı tuttu ve kaldırdı. Olmuyordu.
"Arttır!" Diyerek haykırdı doktor.
"Daha fazla olmaz!" Diyerek isyan etti.
Bütün gözler monitöre dönmüştü
O çizgi hiç harek etmedi.
Doktor başını salladı.
Hemşireler beyaz çarşafın üzerinden tuttu ve Y/n'in yüzünü kapattılar...
Bir devrin bitişi yeni bir devrin başlangıcıydı.
İşte o zaman Stray Kids diye bir şey kalmamıştı.
Chan camı yumrukluyordu.
Diğer üyeler yere çömelmişlerdi.
Artık bir kişileri yoktu...
Doktor kapıdan çıktı.
Bir umutla doktorun başına toplandılar umut içinde baktılar doktora ama o umut artık yoktu.
Devamı 3~
"Elimizden geleni yaptık ama hastayı kaybettik." Dedi göz yaşları gittikçe arttı.
Artık Y/n diye bir şey yoktu.
Çığlıklar vardı ağlama sesleri vardı!
"Ne demek hastayı kaybettik!"
Bağırdılar. Ama artık çok geç
Hemşireler üzgün bir şekilde tuttular sedyeyi yavaş yavaş çıkardılar.
Y/n o gece *lmüştü.
Kalbi artık artmıyordu.
Artık oda hayata karşı verdiği bu savaşı kaybetti.
Y/n *ldü.
Y/n *ldü.
Y/n *ldü.
Sedyenin peşinden koştular.
"Y/n!!! Gitme ne olur!" Dedi bir ses
"Y/n bizim herşeyimizsin gitme!"
"Bırakma bizi lütfen" Y/n'nin arkasından ağlamaktan başka bir şey yapamadılar.
"Y/n!!!" "Götürmeyin onu hassatır üşür!"
"Bizi bırakma!"
Yere çömelip ağlamaktan başka çareleri yoktu.
Birbirlerine sarıldılar.
Göz yaşları yanaklarından akıp gitti.
O gün artık aralarından biri *lmemişti o gün hepsi *lmüştü...
"Y/n..."
Pekiya bundan sonra ne olacaktı?
Son
-devam edecek-
Ben yazarken ağladım umarım ağlamamış sınızdır.
-8.753 kelime
@@Patronice-jk olamaz ya isdemedığım şey oldu ağağğ ağladım ama gerı gelmıyecek değilmi
(Olduyse nasıl gelcek mæl ama yınede olsun)
@@gulnarosmanova4529sen bir bilsen 11. Bölümden sonraki fantezikerimi ben mezarından çıkıracammm MEZARRRRRR!!!!
@@Patronice-jkne zaman gelcek okul başlıyınca okuyamıyacam uhuğğ MEZARRRR!!!!!!!
YENI BOLUM AT LA KEZOOO
Güzel olmuş
Yaaaaa yerim seniiii 💖💖💖💗💗💗💞
@@Patronice-jk (^.^) 😘😘
Sezon finalimi neee olamaz ühhhüüü ühü･ﾟ･(●´Д｀●)･ﾟ･
Okullar açılıyor toparlanmam gerek bir kaç bölüm yazıcam
@@Patronice-jk tamandır sen kendini toparla sen daha önemlisin bitanem 🙂🙂🙃🫠🫠
@@Nisagülçifçi ölürüm ölürümmmmmmmm teşekkür ederim bitanem 💞💞💗
@@Patronice-jk bir şey değil canım 💗💗💗💓💓
Sezon fınalmi ben dayanamamm ama ağğağağa
@@gulnarosmanova4529 ben bir kaç bölim yazıp hazırlayana kadar öyle
@@gulnarosmanova4529 sonundaki tepkini çok merak ediyorum ya
@@Patronice-jk bende sonunu merak edıyorum bitanemm
@@gulnarosmanova4529 oku hemennnnnn
@@Patronice-jk yn geberdı ağğağğa