සෝවාන් වූවෙකු මරණාසන්න මොහොතේදී රහත් වෙන උපක්‍රමයක් - AA0113
HTML-код
- Опубликовано: 9 фев 2025
- සෝවාන් වූවෙකු මරණාසන්න මොහොතේදී රහත් වෙන උපක්‍රමයක් - AA0113
• සෝවාන් වූවෙකු මරණාසන්න...
මෙම දේශනාවේ අන්තර් ගත කරුණු කිහිපයක්:
සිහිසුන් වෙනවා කියන තත්වය ක්‍රම 2කට සිද්ධ වෙනවා.
1)ඥාන ගෝචර නොවන වැඩ පිළිවෙලක් කරගෙන ගියා නම් කර්ම විපාකයක් වශයෙන් සිහිසුන් වෙන්න පුළුවන්.
2) ශරීර දුර්වලතාවය උඩ සිහිසුන් වෙන්න පුළුවන්
ශරීරයක් හටගන්න කොට, ඉස්සෙල්ලම කර්ම ශක්තිය මුල් කරගෙන තමයි ජීවන පැවැත්ම හටගන්නේ - කර්මජ කය අත්‍යාවශ්‍යයි.
සිත් පහළ වෙන්න පටන් ගත්තට පස්සෙ, චිත්තජ කය හැදෙනවා.
අසංඥ තත්වයේ ඉන්න කෙනෙක්ට චිත්තජ කයක් හම්බෙන්නෑ. පූර්ණ කර්මජ කයක් හම්බෙන්නේ.
දෙවෙනි කායික ආකාරයක් පිහිටන නිසා ඒකට කියනවා ද්විජ කායිකයි කියලා.
උපතය, සන්තති, ජරතා, අනිච්ඡතා කියන රූපයේ අවස්ථා 4
කර්මජ රූප, උතුජ රූප, චිත්තජ රූප - ත්‍රිජ කායික
ගන්ධබ්බයා ගැබකට ඔක්කන්ති වූ තැන් පටන්, එයාට චතුජ කායික ඝනීභවන කයක් හම්බෙනවා.
බාහිර සතර මහා භූතයෝ කර්ම ශක්තියට සම්බන්ධ වෙලා ජනකානුවක් හැදෙන හැටි.
මස් ලේ කයක් හා සම්බන්ධ වූ තැන් පටන් මනෝමය කයෙන් බලන්න බැරි වෙන හැටි
වයසට යද්දි මස් ලේ කය දුර්වලයි. මස් ලේ කයෙන් ගන්න තිබ්බ මාධ්‍ය දුර්වලයි. මේ තත්වයට තමයි අපි කියන්නේ සිහි නැතුව ඉන්නවා කියලා.
පින් දහම් කරගෙන යහපත් සේ ජීවත් වුණු සත්වයෙක් එයාට අවශ්‍ය කරන කර්ම ශක්තිය ගොඩ නගලා තියෙන්නේ කල්තියා.
අනේපිඬු සිටුතුමා මරණාසන්න මොහොතේ දුක් සහගත කායික වේදනාවක් විඳිමින්, සුගති උපතකට මානසිකත්වය යොමු කළේ කොහොමද?
දුකෙන් ඉන්න කෙනාට, දුක්ඛ සහගත අසහනයෙන් මිදිච්ච අවස්ථාවක් දැක්කොත් ඒක සිහිකරලා විශාල සුවයක් දැනෙන්න ගන්නවා.
ඇස, කන, නාසය, දිව, කය කියන මේ ඉන්ද්‍රිය 5 කායික දුක්ඛය දෙන්නේ.
භෞතික ශරීරයේ තියන ක්‍රියාකාරීත්වයෙන් මිදෙන කොටම එයා කායිකව වින්ද දුකක් තිබ්බා නම්, ඒ දුකෙන් නිදහස් වුණා වගේ මානසිකත්වයක් ගොඩ නැගෙනවා.
මේ ජීවිත රූපය යම් මොහොතක හිඳිල යනවද එතැන් පටන් මස් ලේ කය අක්‍රියයි.
මරණය කියන්නෙ චුතිය නෙමේ.
නාම ජීවිතේන්ද්‍රියයි. රූප ජීවිතේන්ද්‍රියයි කියල දෙකක් තියනවා.
මස් ලේ කයත් එක්ක තියෙන්නෙ රූප ජීවිතේන්ද්‍රිය.
නාම ජීවිතේන්ද්‍රිය තුළ මනෝමය කයෙන් එයා ජීවත් වෙනවා.
මනෝමය කය නිර්මාණයට අවශ්‍ය ශක්ති විශේෂය එයා කල්තියා නිෂ්පාදනය කරල ඉන්නේ, හොඳට හෝ නරකට.
කර්ම අවස්ථාවෙ තිබ්බ ඒවා ධර්ම අවස්ථාවට පත් වුනාට පස්සෙ, අපේ හිතේ තියන ඒවා ඒකට අවශ්‍ය නෑ.
අපි මනසේ ධර්ම අවස්ථාවට ගොඩ ගහලා තියන හොඳ හෝ නරක ජාති වල ප්‍රභල ඒවත් තියනවා. දුබල ඒවත් තියනවා.
යම් මොහොතක ජීවිත රූපය හිඳෙනකොටම කර්ම භවයේ තිබුණු හොඳ හෝ නරක ශක්තිමත් එකක් තිබුණා නම්, ඒක ඉස්මතු වෙලා එනවා.
මැරෙන්නෙ භෞතික කය. භෞතික කයේ ජීවිත රූපය හිඳෙනකොටම එතනින් නිදහස් වෙන්නෙ “නාම කය”. චුත වෙන්න අවස්ථාවක් තිබ්බත් නාම කය මතුවෙලා චුත වෙන්න පුළුවන්.
මනෝමය කයට විපාක වශයෙන් ආපු දේ තමා අරමුණු වෙන්නේ. ඒ අරමුණ මුල් කරගෙනයි අවසාන චිත්ත වීථිය හටගන්නේ.
සූක්ෂම කය සහජාත ප්‍රත්‍යයෙන් බැඳිලා තිබුණු බන්ධනය ඉවරයි, ජීවිත රූපය හිඳෙනකොටම. නිදහස් වෙච්ච ගමන් පෙරවාගෙම මනෝමය කයට බලන්න, අහන්න, ක්‍රියාත්මක වෙන්න පුළුවන් ශක්තිය ලැබෙනවා.
එතකොට හොඳ හෝ නරක කර්ම ශක්තියක් නිපදවලා තිබ්බා නම් කර්ම භවයට ඒ දක්වා එම උප්පත්තිය පත්වාගැනීමට තිබ්බ බලය ඉක්මවා ගිය හොඳ හෝ නරක බලයක් මතුවුනොත්, ඊට අනුකූලව ඒක ක්‍රියාත්මක වෙලා කලින් එක හිඳෙනවා. අන්න එතනදි චුත වුනා.
අන්න ඒ අවසාන චිත්ත වීථියට අරමුණු වෙන්නේ, ඇදලා එන්නේ, විපාක වශයෙන් අරන් තිබුණ හොඳ හෝ නරක අරමුණු. ඇසිපිය ගහන මොහොතකින් චුත වෙලා පටිසන්ධි වෙනවා ඊලඟ අත්බැවට.
මේ කය අත්හැරියා, මතු කයකට ගියෙත් නැත්නම්, ඒ අතර තණ්හාව උපාදානය කරගෙන ජීවත් වෙනවා නම්,එතන හිත-කය-වචනය 3 ක්‍රියාත්මක වෙන්න ඕනේ උපාදාන භුක්තිය විඳින්න.
උපාදානයක් වෙන්න ඇස,කන,දිව,නාසය,කය හැදුවේ පූර්ණ කර්මජව.
අවිද්‍යා පච්චයා පුන්‍යාභිසංකාරා හෝ අපුන්‍යාභිසංකාරා කියන දෙකෙන් ආවා නම්, අවිද්‍යාව මුල් කර ගත්ත පිනක් හෝ පවක් නැගිලා ඒක උපාදානය කර ගන්න ඕනේ.
මරණාසන්න මොහොතෙදි අපි අතර ජීවත් වන කාලය තුළ හැම වෙලේම කර්ම ශක්තිය තුළින් නිෂ්පාදනය කරල දුන්න එකතු වෙච්ච පොදියක් තියනවා.
විපාක වශයෙන් නිෂ්පාදනය කරල දෙනවා අනිෂ්ට අරමුණක් එක්ක.
සිහියෙන් ඉන්න ඕනෙ නෑ මරණාසන්න මොහොතේ ඊලඟ භවයට යන්න.
මනෝ විඤ්ඤාණයක් හටගන්න ඕනෙ මොනා හරි සිහිකරන්න. මනෝ විඤ්ඤාණයක් හටගන්නවා නම්, “මනංච පටිච්ච ධම්මේච උප්පජ්ජති මනෝ විඤ්ඤාණං” වෙන්න ඕනේ.
මනයි, ධර්මයයි පුරේජාතයි. ඒ දෙක නිසා හටගන්න දෙවෙනි ප්‍රතිඵලය තමයි මනෝ විඤ්ඤාණය.
පුද්ගලයාට සිහිබුද්ධිය තියන වෙලාවක දෙයක් කියන කොට ඒ චිත්ත ප්‍රසාදය මතු කළා නම්, එයා ඉස්සෙල්ලත් ඒකෙ බැඳිලා හිටියා නම් තමයි ඒක මතුවෙලා එන්නේ. මුලදි අපි බැඳිලා හිටිය එකක් මතක් කලොත් හොඳට පැහැදිලිව එනවා.
මුලදි අපි වැඩිම උපාදානයකින් හිටියෙ මොකටද, කොච්චර පින් දහම් කරගෙන හිටියත් වැඩක් නෑ, අරකයි මතුවෙලා එන්නේ.
පිරිත් ශාන්තියට හිත තියාගෙන ඉඳලා ඒක මහා ගුණයක් හැටියට වඩපු කෙනෙක් හිටියොත් එයා උපාදානය කරල තියෙන්නේ ඒ පිරිතේ තියන ශාන්තභාවය. එහෙම කෙනෙක්ට පිරිත් කිව්වොත් ඒක හරි.
කම්මස්ස කෝමි, කම්ම දායාදෝ, කම්ම යෝනි, කම්ම බන්ධු, කම්ම පටිසරණෝ…..
පැහැදිලි හීනයක් පේන්න ගන්න අවස්ථාවක් මේ මරණාසන්න මොහොත
මෙන්න මෙහෙම අවස්ථාවක් කෙනෙක්ට යෙදෙන කොට එයාට කල් තියා පෙන්න ගන්නවා.
සමහර විට මාස ගාණක් කල්තියා එන්න පටන් ගන්නවා. ඒ පැත්තම කියවනවා. ඒ පැත්තම දකිනවා.
මරණාසන්න කාලෙදි මිනිස්සුන්ගෙ ස්වභාවය වෙනස් වෙන්න ගන්නවා කියන්නෙ ඕක.
මරණාසන්න මොහොත වෙනකොට සෝවාන් වෙලා හිටපු කෙනෙක් එකින් එකට ගිහිල්ලා ගිහිල්ලා අරිහත් ඵලයෙන් කෙළවර කරන්නත් පුළුවන් බව දේශනාවේ සඳහන්.
................................................................
Ariya Chinthashrama USA Inc ආයතනය විසින්
සිදුකෙරෙන සදහම් සත්කාරයකි
අසන සියළුම පිංවතුන්ට නිවන් අවබෝධ වේවා!!!
🙏🙏🙏🙏🙏🙏
🙏🙏🙏
🙏🌹🙏🌹🙏🌹
🇮🇱🙏🙏🙏
🙏🙏🙏