Frankrijk is al sinds jaar en dag geregeerd door dit soort Grandes Ecoles...in Nederland is er maar eentje, maar verder een prima inititatief na of naast de reguliere universiteit. Wellicht niet in plaats van...
Onverwachts leuk filmpje. Niet te kort, niet te lang. Mijn enige, milde kritiek: de muziek tijdens aanvang van eetzaal ronde had wat minder opdringerig mogen zijn: of wat lager volume of rustiger of beide. De zwartwitte kat aan zowel het begin als aan het einde: mooie finishing touch. Voelt als een verzorgde productie. En inhoudelijk ben ik ook wat wijzer geworden van Nijenrode. Mooi gedaan.
Na de beginjaren vond van Rossem het dus geen aardige, en in feite productieve opleiding meer. Geen idee of dat ook zo is. Ik zou trouwens meer willen weten over dat kasteel en zijn geschiedenis. Dat zou meer op de weg van Maarten van Rossem hebben gelegen dan het beoordelen van de productiviteit van opleidingen.
Ik meen dat het landgoed en kasteel Nijenrode voor de oorlog eigendom was van de Joodse handelaarJacques Goudstikker die in de oorlog op de vlucht voor de Duitsers was omgekomen. Na de oorlog kwam het tot een hele affaire mbt de erfenis van deze man. Of de erven Goudstikker ook daadwerkelijk schadeloos waren gesteld door de Nederlandse staat voor de 'onteigening' van landgoed en kasteel Nijenrode is mij onbekend. Nadat Goudstikker was overleden had de Duitse bezetter bezit genomen van dit landgoed en na de oorlog was het landgoed niet terug gegaan naar de rechtmatige erfgenamen vanwege het feit dat de erfgenamen zogenaamd 'zoek' waren. Feitelijk kwam dit dus neer op een verkapte onteigening van de erfgenamen.
Goudstikker's weduwe heeft het kasteel na de oorlog terug moeten kopen van de Nederlandse Staat. De Nederlandse Staat had het geerfd uit de oorlog door het te confisceren op de Duitsers. Personeel van Goudstikker had het namelijk in de oorlog ongevraagd aan de nazi Goering verkocht; buiten de familie om. Later heeft de weduwe het kasteel verkocht aan wat nu Nijenrode is.
De naam Nijenrode betekent nieuw gerooide grond. Rond 1275 liet Gerard Splinter van Ruwiel hier een eerste kasteel bouwen. Zijn familiewapen bestond uit een gouden veld en een rode balk, en deze kleuren sieren nog steeds de luiken op het landgoed. Het kasteel is omringd door water en toegankelijk over een tweetal ophaalbruggen. Er is een aantal bijgebouwen. Het landgoed is toegankelijk via het poortgebouw, dat tijdens de Eerste Wereldoorlog werd gebouwd. Ook het koetsgebouw werd in die tijd gerestaureerd. Boven de entree van het koetshuis is een reliëf met de ridder Gisbregt van Nijenrode.Nadat het kasteel in 1481 en 1511 was verwoest werd de ruïne in 1536 vererfd aan Johan van den Bongard, erfkamerheer van Gulik en ambtman van Grave. Na hem aan zijn zoon Bernard I van den Bongard, wiens zoon Bernard II van den Bongard het kasteel tussen 1632 en 1642 in Hollandse renaissancestijl herbouwde. Nadat het enige maanden als hoofdkwartier door de Fransen was gebruikt, werd het in 1673 in brand gestoken door Franse troepen onder bevel van Frans de Montmorency, hertog van Luxembourg. De ruïne werd in 1675 verkocht aan de Amsterdamse koopman Joan Ortt. Het kasteel werd weer opgebouwd en bleef tot 1849 in handen van de familie Ortt. Na een openbare veiling kwam het in 1849 in handen van Jhr. W.J.A. van Romondt. Willem Hendricus de Heus kocht op dezelfde veiling land rond Nijenrode. De verkoop volgde op het overlijden van de Vrouwe Ortt van Nijenrode, geboren Schroijensteijn, op 29-11-1848. In april 1853 werd Nijenrode via een publieke veiling gekocht door Willem Hendricus de Heus, een Utrechts ondernemer en Statenlid. Op 1 mei 1854 werd het kasteel in een advertentie in de Opregte Haarlemsche Courant te huur aangeboden. Voor De Heus was het een zakelijke investering. Hij woonde te Utrecht aan de Rijnkade en later in de zomermaanden op 'de Pietersberg' te Oosterbeek en in de wintermaanden eerst in Maria-Lust en later in villa Sophia's Hoeve, gebouwd bij zijn fabriek in Apeldoorn. Hoewel hij het kasteel niet bewoonde, liet hij het in 1860 voor een aanzienlijk bedrag verbouwen in neo-Tudorstijl. In 1872 stierf hij en het kasteel vererfde op zijn zoon Henri. De nieuwe eigenaar had geen interesse voor Nijenrode, omdat hij zowel woonde als werkte in Apeldoorn. Gedurende een aantal jaren verhuurde hij het aan C.J. van der Meulen, die er een kostschool in onderbracht. Na overlijden van Henri de Heus werd het kasteel door zijn erven verkocht. Van 1907 tot 1930 was het bezit van Michiel Onnes, een Amsterdams handelaar in koffie. Hij liet Nijenrode tot 1920 restaureren en uitbreiden. In 1930 werd het gekocht door de Amsterdamse kunsthandelaar Jacques Goudstikker. Hij gebruikte het kasteel als toonzaal voor zijn handelsvoorraad. Niet alleen mogelijke klanten werden op het kasteel uitgenodigd, Nijenrode werd ook opengesteld voor het publiek. Op deze wijze trachtte Goudstikker ook minder kapitaalkrachtigen in contact te brengen met kunst. Op en rond het kasteel organiseerde hij ook verschillende benefietconcerten en grote feesten voor de society. Zo heeft onder andere het Concertgebouworkest onder leiding van Willem Mengelberg in de tuin van Nijenrode opgetreden. De Joodse Goudstikker overleed aan boord van het schip waarmee hij in mei 1940 vanuit IJmuiden naar het Verenigd Koninkrijk vluchtte. In juli 1940 werd zijn kunsthandel door het personeel verkocht aan Hermann Göring en de in Nederland woonachtige Duitser Alois Miedl. Het onroerend goed van de kunsthandel, inclusief Kasteel Nijenrode, kwam in handen van Alois Miedl. Na de Tweede Wereldoorlog, heeft de weduwe Goudstikker Kasteel Nijenrode teruggekocht van de Nederlandse Staat, die het kasteel na de bevrijding in beheer had. Zij heeft het kasteel in 1950 weer verkocht. In 1946 vestigde de Stichting Nijenrode, Instituut voor Bedrijfskunde zich in het kasteel, dat in 1950 door de stichting werd aangekocht. In 1982 veranderde de naam in Universiteit Nijenrode, totdat eind jaren 1990, met het oog op internationaal opereren de 'ij' vervangen werd door de 'y', en daarmee de spelling veranderde naar "Universiteit Nyenrode". Sinds 2005 staat de universiteit bekend als Nyenrode Business Universiteit. Het kasteel is niet toegankelijk voor publiek.
Hij was in mijn ogen opstandig, compromisloos, ijdel, oprecht en rechtvaardigheid geen oplichter of het moet letterlijk bedoeld zijn. (Oplichten van informatie)
![Van Rossem Vertelt: Vrijstad Vianen - do 5 nov 2015, 07:01:00 uur [RTV Utrecht]](http://i.ytimg.com/vi/Kgb5YFScl7E/mqdefault.jpg)
![Van Rossem Vertelt: Vrijstad Vianen - do 5 nov 2015, 07:01:00 uur [RTV Utrecht]](/img/tr.png)
![Van Rossem Vertelt: Schimmels in Baarn - do 20 nov 2014, 07:11:00 uur [RTV Utrecht]](http://i.ytimg.com/vi/qOgNP2F1g2M/mqdefault.jpg)
![Van Rossem Vertelt: De vrouw des Huizes - do 26 nov 2015, 07:01:00 uur [RTV Utrecht]](http://i.ytimg.com/vi/fN-FiIOtjNw/mqdefault.jpg)
![Van Rossem Vertelt: Industrie - do 12 feb 2015, 07:11:00 uur [RTV Utrecht]](/img/1.gif)
Die hond op het laatst. Heerlijk symbolisch.
DAt boekje op 11:41, is iemand bekend met dit boekje? Is die al gedigitaliseerd? Zou ik graag eens doorheen bladeren!
'dat'.
Geweldig!
Prachtig kasteel maar ik ben niet helemaal overtuigt van de school
Frankrijk is al sinds jaar en dag geregeerd door dit soort Grandes Ecoles...in Nederland is er maar eentje, maar verder een prima inititatief na of naast de reguliere universiteit. Wellicht niet in plaats van...
Onverwachts leuk filmpje. Niet te kort, niet te lang. Mijn enige, milde kritiek: de muziek tijdens aanvang van eetzaal ronde had wat minder opdringerig mogen zijn: of wat lager volume of rustiger of beide. De zwartwitte kat aan zowel het begin als aan het einde: mooie finishing touch. Voelt als een verzorgde productie. En inhoudelijk ben ik ook wat wijzer geworden van Nijenrode. Mooi gedaan.
Voor mij is Willem Oltmans een held, maar u ziet het anders, oké.
Na de beginjaren vond van Rossem het dus geen aardige, en in feite productieve opleiding meer. Geen idee of dat ook zo is. Ik zou trouwens meer willen weten over dat kasteel en zijn geschiedenis. Dat zou meer op de weg van Maarten van Rossem hebben gelegen dan het beoordelen van de productiviteit van opleidingen.
+Ronald de Rooij Dat zegt die niet, hij definieert alleen zijn ervaringen.
Ik meen dat het landgoed en kasteel Nijenrode voor de oorlog eigendom was van de Joodse handelaarJacques Goudstikker die in de oorlog op de vlucht voor de Duitsers was omgekomen. Na de oorlog kwam het tot een hele affaire mbt de erfenis van deze man. Of de erven Goudstikker ook daadwerkelijk schadeloos waren gesteld door de Nederlandse staat voor de 'onteigening' van landgoed en kasteel Nijenrode is mij onbekend. Nadat Goudstikker was overleden had de Duitse bezetter bezit genomen van dit landgoed en na de oorlog was het landgoed niet terug gegaan naar de rechtmatige erfgenamen vanwege het feit dat de erfgenamen zogenaamd 'zoek' waren. Feitelijk kwam dit dus neer op een verkapte onteigening van de erfgenamen.
Goudstikker's weduwe heeft het kasteel na de oorlog terug moeten kopen van de Nederlandse Staat. De Nederlandse Staat had het geerfd uit de oorlog door het te confisceren op de Duitsers. Personeel van Goudstikker had het namelijk in de oorlog ongevraagd aan de nazi Goering verkocht; buiten de familie om. Later heeft de weduwe het kasteel verkocht aan wat nu Nijenrode is.
De naam Nijenrode betekent nieuw gerooide grond. Rond 1275 liet Gerard Splinter van Ruwiel hier een eerste kasteel bouwen. Zijn familiewapen bestond uit een gouden veld en een rode balk, en deze kleuren sieren nog steeds de luiken op het landgoed.
Het kasteel is omringd door water en toegankelijk over een tweetal ophaalbruggen. Er is een aantal bijgebouwen. Het landgoed is toegankelijk via het poortgebouw, dat tijdens de Eerste Wereldoorlog werd gebouwd. Ook het koetsgebouw werd in die tijd gerestaureerd. Boven de entree van het koetshuis is een reliëf met de ridder Gisbregt van Nijenrode.Nadat het kasteel in 1481 en 1511 was verwoest werd de ruïne in 1536 vererfd aan Johan van den Bongard, erfkamerheer van Gulik en ambtman van Grave. Na hem aan zijn zoon Bernard I van den Bongard, wiens zoon Bernard II van den Bongard het kasteel tussen 1632 en 1642 in Hollandse renaissancestijl herbouwde. Nadat het enige maanden als hoofdkwartier door de Fransen was gebruikt, werd het in 1673 in brand gestoken door Franse troepen onder bevel van Frans de Montmorency, hertog van Luxembourg.
De ruïne werd in 1675 verkocht aan de Amsterdamse koopman Joan Ortt. Het kasteel werd weer opgebouwd en bleef tot 1849 in handen van de familie Ortt. Na een openbare veiling kwam het in 1849 in handen van Jhr. W.J.A. van Romondt. Willem Hendricus de Heus kocht op dezelfde veiling land rond Nijenrode. De verkoop volgde op het overlijden van de Vrouwe Ortt van Nijenrode, geboren Schroijensteijn, op 29-11-1848. In april 1853 werd Nijenrode via een publieke veiling gekocht door Willem Hendricus de Heus, een Utrechts ondernemer en Statenlid. Op 1 mei 1854 werd het kasteel in een advertentie in de Opregte Haarlemsche Courant te huur aangeboden. Voor De Heus was het een zakelijke investering. Hij woonde te Utrecht aan de Rijnkade en later in de zomermaanden op 'de Pietersberg' te Oosterbeek en in de wintermaanden eerst in Maria-Lust en later in villa Sophia's Hoeve, gebouwd bij zijn fabriek in Apeldoorn. Hoewel hij het kasteel niet bewoonde, liet hij het in 1860 voor een aanzienlijk bedrag verbouwen in neo-Tudorstijl. In 1872 stierf hij en het kasteel vererfde op zijn zoon Henri. De nieuwe eigenaar had geen interesse voor Nijenrode, omdat hij zowel woonde als werkte in Apeldoorn. Gedurende een aantal jaren verhuurde hij het aan C.J. van der Meulen, die er een kostschool in onderbracht. Na overlijden van Henri de Heus werd het kasteel door zijn erven verkocht.
Van 1907 tot 1930 was het bezit van Michiel Onnes, een Amsterdams handelaar in koffie. Hij liet Nijenrode tot 1920 restaureren en uitbreiden. In 1930 werd het gekocht door de Amsterdamse kunsthandelaar Jacques Goudstikker. Hij gebruikte het kasteel als toonzaal voor zijn handelsvoorraad. Niet alleen mogelijke klanten werden op het kasteel uitgenodigd, Nijenrode werd ook opengesteld voor het publiek. Op deze wijze trachtte Goudstikker ook minder kapitaalkrachtigen in contact te brengen met kunst. Op en rond het kasteel organiseerde hij ook verschillende benefietconcerten en grote feesten voor de society. Zo heeft onder andere het Concertgebouworkest onder leiding van Willem Mengelberg in de tuin van Nijenrode opgetreden.
De Joodse Goudstikker overleed aan boord van het schip waarmee hij in mei 1940 vanuit IJmuiden naar het Verenigd Koninkrijk vluchtte. In juli 1940 werd zijn kunsthandel door het personeel verkocht aan Hermann Göring en de in Nederland woonachtige Duitser Alois Miedl. Het onroerend goed van de kunsthandel, inclusief Kasteel Nijenrode, kwam in handen van Alois Miedl. Na de Tweede Wereldoorlog, heeft de weduwe Goudstikker Kasteel Nijenrode teruggekocht van de Nederlandse Staat, die het kasteel na de bevrijding in beheer had. Zij heeft het kasteel in 1950 weer verkocht.
In 1946 vestigde de Stichting Nijenrode, Instituut voor Bedrijfskunde zich in het kasteel, dat in 1950 door de stichting werd aangekocht. In 1982 veranderde de naam in Universiteit Nijenrode, totdat eind jaren 1990, met het oog op internationaal opereren de 'ij' vervangen werd door de 'y', en daarmee de spelling veranderde naar "Universiteit Nyenrode". Sinds 2005 staat de universiteit bekend als Nyenrode Business Universiteit. Het kasteel is niet toegankelijk voor publiek.
Oltmans, grootste oplichter 20ste eeuw? Is het echt zo erg? ....
Hij was in mijn ogen opstandig, compromisloos, ijdel, oprecht en rechtvaardigheid geen oplichter of het moet letterlijk bedoeld zijn. (Oplichten van informatie)
@K. DV eens
@K. DV Er is een groot tekort aan dat soort mensen.
Overigens niet juist,gerehabiliteerd (was zo volgens Luns)
Het lijkt mij dat M. v. Rossem Willem Oltmans verwisselt met de oplichter Freek Oltmans.