Τον θυμάμαι αυτόν τον αγώνα.Ημουν 6 χρονών,κι είχαμε την ασπρόμαυρη την τηλεόραση.Είμασταν όλοι οι συγγενείς μαζεμένοι στο σπίτι και το βλέπαμε.Καλή ομάδα είχαμε,αλλά οι Ιταλοί είχαν πολύ καλύτερη ομάδα απ`τη δικιά μας.
Μια ζωή σαν δημόσιοι υπάλληλοι παίζουν οι δικοί μας, ακόμα και όταν στην σύνθεση είναι τέτοιοι θρύλοι του ελληνικού ποδοσφαίρου...Φάγαμε 2 αστεία γκολ!
Ο ΚΥΡΑΣΤΑΣ ΕΠΑΙΞΕ ΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΚΑΡΙΕΡΑΣ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΓΑΥΡΟ 9ΗΤΑΝ ΓΑΥΡΟΣ ΑΠΟ ΜΙΚΡΟΣ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΣΗΜΑΙΑ ΤΟΥ ΓΑΥΡΟΥ ΓΕΝΝΗΜΑ ΘΡΕΜΑ ΑΠΟ ΤΑ ΤΣΙΚΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΓΕΝΝΗΜΕΝΟΣ ΣΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ ΕΠΑΙΞΕ ΑΠΟ ΤΟ 81-86 ΣΤΟΝ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟ ΒΕΒΑΙΑ ΑΝ ΚΑΙ ΣΥΝΔΕΘΗΚΕ ΣΑΝ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ ΤΟΥ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΥ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΜΕ ΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΤΩΝ ΟΠΑΔΩΝ ΤΟΥ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΥ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ
Αυτή τη φορά δεν σχολιάζεις αγώνα Γερμανίας-Ελλάδας ή ΠΑΟ-Γιουβέντους, αλλά η αλλεργία σου απέναντι στην Ελλάδα παραμένει σταθερή "αξία". Υπάρχει ελληνικό γήπεδο που θα ενέκρινες για τη διεξαγωγή του αγώνα; Για να είμαι πιο ακριβής, υπάρχει οτιδήποτε ελληνικό που δεν θα σχολίαζες ειρωνικά;
@@AntonesPap Φυσικά και υπήρχε καλύτερο ελληνικό γήπεδο για τη διεξαγωγή του αγώνα. Στάδιο Καραϊσκάκη (όπου συνήθως έπαιζε η εθνική) και Καυτατζόγλειο στάδιο. Γήπεδα διπλάσιας χωρητικότητας από Λεωφόρο και πιο σύγχρονα. Γι' αυτό άλλωστε στα γήπεδα αυτά είχαν γίνει και διεθνείς, κορυφαίοι, ποδοσφαιρικοί αγώνες όπως: Τσέλσι - Ρεάλ Μαδρίτης (τελικός κυπέλλου κυπελλούχων, 1971, Στάδιο Καραϊσκάκη) και Μίλαν - Λιντς (τελικός κυπέλου κυπελούχων, 1973, Καυτατζόγλειο στάδιο). Για τέτοιους αγώνες, το γήπεδο της Λεωφόρου ήταν ακατάλληλο και ουδέποτε προτάθηκε. Κατά τα άλλα, το ότι είμαστε άμπαλοι ποδοσφαιρικά εσύ δεν το έχεις καταλάβει; Σύγκρινε την Ελλάδα με άλλες χώρες, παρόμοιου πληθυσμού και θα το καταλάβεις, έστω και τώρα. Π.χ. Πορτογαλία, έτη φωτός μπροστά από εμάς. Βέλγιο, το ίδιο. Δανία, το ίδιο, με το μισό πληθυσμό από Ελλάδα. Ουρουγουάη, με μόλις 3 εκ. πληθυσμό το ίδιο κλπ. Κάποιες αναλαμπές, βέβαια, υπάρχουν όπως η πορεία του Παναθηναϊκού στο 1971, για την οποία κάνουμε περισσότερη φασαρία από ό,τι της αναλογεί (ελλείψει συνολικών επιτυχιών). Στον τελικό του Γουέμπλεϊ, ο Άγιαξ πήρε το ματς χαλαρά, αφού είχε πολύ καλύτερη ομάδα. Ήταν και τυχερός, αφού αν είχε περάσει η Έβερτον στον τελικό, θα έπρεπε να προσπαθήσει πολύ περισσότερο για να τα καταφέρει. Ήταν όμως, ο Άγιαξ, ομαδάρα, που πρωταγωνιστούσε από τη δεκαετία του 1960 στα ευρωπαϊκά γήπεδα και συνέχισε εντυπωσιακά και μετά το Γουέμπλεϊ. Η πορεία της ΑΕΚ το 1976 που έφτασε στα ημιτελικά και αποκλείστηκε από τη Γιουβέντους. Έπαιζε καλό ποδόσφαιρο και δίκαια προχώρησε τόσο. Η πορεία του Παναθηναϊκού το 1996, που έφτασε μέχρι τα ημιτελικά και αποκλείστηκε από τον Άγιαξ. Είχαμε και το 2004, όπου κοιμήθηκε ο θεός και παίζοντας αντιποδόσφαιρο με 10 παίκτες γύρω από τον τερματοφύλακα καταφέραμε αυτό που γίνεται κάθε 1000 χρόνια. Και επειδή γίνεται κάθε 1000 χρόνια, αυτή η εθνική, όπως και κάθε μικρή-μέτρια ομάδα, δεν είχε συνέχεια και από την επόμενη κιόλας χρονιά πήρε διαζύγιο από κάθε περαιτέρω επιτυχία.
@@esoteros Η εμμονή σου *να γυρίζεις από βίντεο σε βίντεο* και *να ειρωνεύεσαι* και *να προσπαθείς να υποτιμήσεις* ελληνικές επιτυχίες *φανερώνει πράγματα για σένα* κι όχι για το ελληνικό ποδόσφαιρο. *Το 2004 δεν "κοιμήθηκε" ο Θεός. Το 'θελε κι Αυτός,* προφανώς σε αντίθεση με σένα. *Ελλάδα & ΠΑΟ έχουν μεγάλη Ιστορία. Δεν έχουν ανάγκη "μικρούς" οπαδούς* σαν και σένα. *Κρίμα που "ξέχασες":* α) ακόμα 4-5 πορείες του ΠΑΟ & διακρίσεις άλλων ομάδων β) ότι η Έβερτον απέτυχε σε 2 αγώνες να αποκλείσει τον ΠΑΟ γ) ότι Βέλγιο & Δανία δεν πέρασαν δια πυρός & σιδήρου τον 20ο αιώνα δ) ότι Βέλγιο & Πορτογαλία έχουν/είχαν έναν σωρό ταλέντα από αποικίες ε) ότι Βέλγιο '80-'86 & Πορτογαλία 2016 έπαιζαν το ίδιο ή χειρότερο "αντιποδόσφαιρο" με Ελλάδα 2004 στ) ότι από 2004 & για μια 10ετία, η Ελλάδα ήταν παρούσα σχεδόν σε όλες τις μεγάλες διοργανώσεις. *Συνέχισε το "έργο" που επιτελείς στα social media.* *Είμαστε αρκετοί που μπορούμε να απαντήσουμε στα αφηγήματα περί "εθνικής μας αχρηστοσύνης".*
@@AntonesPap α) Γι' αυτό σου λέω. Ελλείψει επιτυχιών (δηλαδή κυπέλλων) , μετράμε τις πορείες. Αποκλείαμε 2-3 αντιπάλους στη σειρά (κι αυτό όχι συχνά) και πανηγυρίζαμε ότι κάτι κάναμε. Κάτι τέτοιες "επιτυχίες" τις είχανε και πολλές άλλες μικρομεσαίες ομάδες σε όλη την Ευρώπη. β) 1-1 και 0-0 ήρθαν τα αποτελέσματα με Έβερτον. Μεγάλος θρίαμβος. Στο δε γήπεδο της Έβερτον, μια επίθεση έκανε και έβαλε ένα γκολ. Το υπόλοιπο χρονικό διάστημα οι παίκτες του Παναθηναϊκού ήταν στημένοι όλοι γύρω από τον Οικονομόπουλο και απλά διώχνανε τη μπάλα. Με το σημερινό σύστημα (που δεν μετράει το εκτός έδρας γκολ) ούτε καν θα είχε προκριθεί. Βέβαια, για να τα λέμε όλα, το γκολ της Έβερτον ήταν άκυρο γιατί προηγήθηκε φάουλ στον Οικονομόπουλο. Εν κατακλείδι, κατά την άποψή μου, η Έβερτον είχε σαφώς καλύτερη ομάδα από τον Παναθηναϊκο, αλλά, ως γνωστόν, δεν προκρίνεται πάντα ο καλύτερος. γ) Δεν καταλαβαίνω που κολλάει αυτό στα ποδοσφαιρικά. Παρόλα αυτά και το Βέλγιο καταστράφηκε στους δυο παγκόσμιους πολέμους και η Γερμανία και η Σερβία και η Πολωνία κλπ. Θα έπρεπε να έχουν ξεχάσει να παίζουν μπάλα; Άλλωστε από το 1950 και μετά έχουμε μακροχρόνια περίοδο ειρήνης. Πόσες δεκαετίες χρειάζεται ο Έλληνας για να μάθει μπάλα, τη στιγμή που δεν απαιτούνται πανάκριβες εγκαταστάσεις, αλλά μόνο μερικές αλάνες για να δείξουν οι τυχόν παιχταράδες τα προσόντα τους; Κάτι που γίνεται ακόμα και σήμερα, τουλάχιστον στη Λατινική Αμερική. δ) Ισχύει αυτό, αλλά εν μέρει και κυρίως τα τελευταία χρόνια. Π.χ. πόσους παίχτες από αποικίες, είχε η ομαδάρα του Άγιαξ που κατέκτησε τρία συνεχόμενα πρωταθλήματα Ευρώπης (1971,1972,1973); Κανέναν. Πληθυσμός Ολλανδίας, λίγο παραπάνω από Ελλάδα. Η μεγάλη Άντερλεχτ της δεκαετίας του 1970 πόσους ποδοσφαιριστές είχε από αποικίες; Πάλι κανέναν. Ακόμα αν συγκρίνεις τους ποδοσφαιριστές που έχει αναδείξει η Πορτογαλία και το Βέλγιο, γηγενείς κι όχι από αποικίες και οι οποίοι έχουν διακριθεί σε διάφορες μεγάλες ποδοσφαιρικές ομάδες της Ευρώπης, με ανάλογους Έλληνες ποδοσφαιριστές θα δεις (και το ξέρεις ήδη) ότι δεν υπάρχει καν σύγκριση. ε) Έτσι θέλεις να πιστεύεις εσύ. Τελικά εγώ μπορώ να γράφω ό,τι να'ναι κι εσύ το ίδιο. Αλλά, σήμερα που οι δυνατότητες επικοινωνίας είναι τόσο εκτεταμένες, θα μπορούσες να ρωτήσεις κάποιον ποδοσφαιρόφιλο Γερμανό, Γάλλο, Άγγλο κλπ για τη γνώμη του σχετικά με το ελληνικό ποδόσφαιρο. Σε ποια θέση το κατατάσσει στη Ευρώπη ή και παγκοσμίως; Λες κι αυτοί να προσπαθούν, για κάποιο λόγο, να υποτιμήσουν τις ελληνικές "επιτυχίες";
Спорт
Είχαμε γεμίσει το γήπεδο από τις 11 το πρωί (ήμουν στο πέταλο). Αλλά οι Ιταλοί ήταν καθαρά καλύτεροι και πήραν τη νίκη άνετα.
Πως λες να λειξουν οι δυο αγωνε ς που εχουμε τωρα με την ιταλια
@@os7184 α, δεν ήξερα καν ότι παίζουμε με την Ιταλία. Αν όντως παίζουμε δεν νομίζω ότι η Ιταλία θα χάσει την πρόκριση.
@@cornelsen2974 ναι βρε παιζουμε πρωτο παιχνιδι ιουνιο ελλαδα δευτερο ιταλια δε παρακολουθεις επικαιροτητα για την κληρωση της εθνικης
Τι καθαρά καλύτεροι; Άλλα δείχνει το βίντεο.
@@ThanosZachs aplos 2 atomikes energies tou Antonioni kai Scirea kai afto eitane...tuxeroi oi Italoi 3 klasikes efkairies oles pano ston Joff
Τον θυμάμαι αυτόν τον αγώνα.Ημουν 6 χρονών,κι είχαμε την ασπρόμαυρη την τηλεόραση.Είμασταν όλοι οι συγγενείς μαζεμένοι στο σπίτι και το βλέπαμε.Καλή ομάδα είχαμε,αλλά οι Ιταλοί είχαν πολύ καλύτερη ομάδα απ`τη δικιά μας.
ο Ντινο Τζόφ... μεγαλος τερματοφύλακας !!!
Μια ζωή σαν δημόσιοι υπάλληλοι παίζουν οι δικοί μας, ακόμα και όταν στην σύνθεση είναι τέτοιοι θρύλοι του ελληνικού ποδοσφαίρου...Φάγαμε 2 αστεία γκολ!
O Kyrastas epeze to 80 ston Olympiako ?
Nai
Ο ΚΥΡΑΣΤΑΣ ΕΠΑΙΞΕ ΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΚΑΡΙΕΡΑΣ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΓΑΥΡΟ 9ΗΤΑΝ ΓΑΥΡΟΣ ΑΠΟ ΜΙΚΡΟΣ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΣΗΜΑΙΑ ΤΟΥ ΓΑΥΡΟΥ ΓΕΝΝΗΜΑ ΘΡΕΜΑ ΑΠΟ ΤΑ ΤΣΙΚΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΓΕΝΝΗΜΕΝΟΣ ΣΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ ΕΠΑΙΞΕ ΑΠΟ ΤΟ 81-86 ΣΤΟΝ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟ ΒΕΒΑΙΑ ΑΝ ΚΑΙ ΣΥΝΔΕΘΗΚΕ ΣΑΝ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ ΤΟΥ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΥ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΜΕ ΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΤΩΝ ΟΠΑΔΩΝ ΤΟΥ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΥ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ
Η λεωφόρος είχε χωρητικότητα 24 χιλ. Πρέπει να μπήκαν 30 χιλ.
Από τότε σιγά σιγά έσβησε το πάθος για την Εθνική μας Εκτός κάποιων αναλαμπή.
Το παιχνίδι έγινε στη Λεωφόρο μήπως και φοβηθούν οι Ιταλοί από τις φωνές του κόσμου. Αστεία πράγματα.
Αυτή τη φορά δεν σχολιάζεις αγώνα Γερμανίας-Ελλάδας ή ΠΑΟ-Γιουβέντους,
αλλά η αλλεργία σου απέναντι στην Ελλάδα παραμένει σταθερή "αξία".
Υπάρχει ελληνικό γήπεδο που θα ενέκρινες για τη διεξαγωγή του αγώνα;
Για να είμαι πιο ακριβής, υπάρχει οτιδήποτε ελληνικό που δεν θα σχολίαζες ειρωνικά;
@@AntonesPap Φυσικά και υπήρχε καλύτερο ελληνικό γήπεδο για τη διεξαγωγή του αγώνα. Στάδιο Καραϊσκάκη (όπου συνήθως έπαιζε η εθνική) και Καυτατζόγλειο στάδιο. Γήπεδα διπλάσιας χωρητικότητας από Λεωφόρο και πιο σύγχρονα. Γι' αυτό άλλωστε στα γήπεδα αυτά είχαν γίνει και διεθνείς, κορυφαίοι, ποδοσφαιρικοί αγώνες όπως: Τσέλσι - Ρεάλ Μαδρίτης (τελικός κυπέλλου κυπελλούχων, 1971, Στάδιο Καραϊσκάκη) και Μίλαν - Λιντς (τελικός κυπέλου κυπελούχων, 1973, Καυτατζόγλειο στάδιο). Για τέτοιους αγώνες, το γήπεδο της Λεωφόρου ήταν ακατάλληλο και ουδέποτε προτάθηκε.
Κατά τα άλλα, το ότι είμαστε άμπαλοι ποδοσφαιρικά εσύ δεν το έχεις καταλάβει; Σύγκρινε την Ελλάδα με άλλες χώρες, παρόμοιου πληθυσμού και θα το καταλάβεις, έστω και τώρα. Π.χ. Πορτογαλία, έτη φωτός μπροστά από εμάς. Βέλγιο, το ίδιο. Δανία, το ίδιο, με το μισό πληθυσμό από Ελλάδα. Ουρουγουάη, με μόλις 3 εκ. πληθυσμό το ίδιο κλπ.
Κάποιες αναλαμπές, βέβαια, υπάρχουν όπως η πορεία του Παναθηναϊκού στο 1971, για την οποία κάνουμε περισσότερη φασαρία από ό,τι της αναλογεί (ελλείψει συνολικών επιτυχιών). Στον τελικό του Γουέμπλεϊ, ο Άγιαξ πήρε το ματς χαλαρά, αφού είχε πολύ καλύτερη ομάδα. Ήταν και τυχερός, αφού αν είχε περάσει η Έβερτον στον τελικό, θα έπρεπε να προσπαθήσει πολύ περισσότερο για να τα καταφέρει. Ήταν όμως, ο Άγιαξ, ομαδάρα, που πρωταγωνιστούσε από τη δεκαετία του 1960 στα ευρωπαϊκά γήπεδα και συνέχισε εντυπωσιακά και μετά το Γουέμπλεϊ.
Η πορεία της ΑΕΚ το 1976 που έφτασε στα ημιτελικά και αποκλείστηκε από τη Γιουβέντους. Έπαιζε καλό ποδόσφαιρο και δίκαια προχώρησε τόσο.
Η πορεία του Παναθηναϊκού το 1996, που έφτασε μέχρι τα ημιτελικά και αποκλείστηκε από τον Άγιαξ.
Είχαμε και το 2004, όπου κοιμήθηκε ο θεός και παίζοντας αντιποδόσφαιρο με 10 παίκτες γύρω από τον τερματοφύλακα καταφέραμε αυτό που γίνεται κάθε 1000 χρόνια. Και επειδή γίνεται κάθε 1000 χρόνια, αυτή η εθνική, όπως και κάθε μικρή-μέτρια ομάδα, δεν είχε συνέχεια και από την επόμενη κιόλας χρονιά πήρε διαζύγιο από κάθε περαιτέρω επιτυχία.
@@esoteros Η εμμονή σου *να γυρίζεις από βίντεο σε βίντεο*
και *να ειρωνεύεσαι* και *να προσπαθείς να υποτιμήσεις* ελληνικές επιτυχίες
*φανερώνει πράγματα για σένα* κι όχι για το ελληνικό ποδόσφαιρο.
*Το 2004 δεν "κοιμήθηκε" ο Θεός. Το 'θελε κι Αυτός,* προφανώς σε αντίθεση με σένα.
*Ελλάδα & ΠΑΟ έχουν μεγάλη Ιστορία. Δεν έχουν ανάγκη "μικρούς" οπαδούς* σαν και σένα.
*Κρίμα που "ξέχασες":*
α) ακόμα 4-5 πορείες του ΠΑΟ & διακρίσεις άλλων ομάδων
β) ότι η Έβερτον απέτυχε σε 2 αγώνες να αποκλείσει τον ΠΑΟ
γ) ότι Βέλγιο & Δανία δεν πέρασαν δια πυρός & σιδήρου τον 20ο αιώνα
δ) ότι Βέλγιο & Πορτογαλία έχουν/είχαν έναν σωρό ταλέντα από αποικίες
ε) ότι Βέλγιο '80-'86 & Πορτογαλία 2016 έπαιζαν το ίδιο ή χειρότερο "αντιποδόσφαιρο" με Ελλάδα 2004
στ) ότι από 2004 & για μια 10ετία, η Ελλάδα ήταν παρούσα σχεδόν σε όλες τις μεγάλες διοργανώσεις.
*Συνέχισε το "έργο" που επιτελείς στα social media.*
*Είμαστε αρκετοί που μπορούμε να απαντήσουμε στα αφηγήματα περί "εθνικής μας αχρηστοσύνης".*
@@AntonesPap α) Γι' αυτό σου λέω. Ελλείψει επιτυχιών (δηλαδή κυπέλλων) , μετράμε τις πορείες. Αποκλείαμε 2-3 αντιπάλους στη σειρά (κι αυτό όχι συχνά) και πανηγυρίζαμε ότι κάτι κάναμε. Κάτι τέτοιες "επιτυχίες" τις είχανε και πολλές άλλες μικρομεσαίες ομάδες σε όλη την Ευρώπη.
β) 1-1 και 0-0 ήρθαν τα αποτελέσματα με Έβερτον. Μεγάλος θρίαμβος. Στο δε γήπεδο της Έβερτον, μια επίθεση έκανε και έβαλε ένα γκολ. Το υπόλοιπο χρονικό διάστημα οι παίκτες του Παναθηναϊκού ήταν στημένοι όλοι γύρω από τον Οικονομόπουλο και απλά διώχνανε τη μπάλα. Με το σημερινό σύστημα (που δεν μετράει το εκτός έδρας γκολ) ούτε καν θα είχε προκριθεί. Βέβαια, για να τα λέμε όλα, το γκολ της Έβερτον ήταν άκυρο γιατί προηγήθηκε φάουλ στον Οικονομόπουλο. Εν κατακλείδι, κατά την άποψή μου, η Έβερτον είχε σαφώς καλύτερη ομάδα από τον Παναθηναϊκο, αλλά, ως γνωστόν, δεν προκρίνεται πάντα ο καλύτερος.
γ) Δεν καταλαβαίνω που κολλάει αυτό στα ποδοσφαιρικά. Παρόλα αυτά και το Βέλγιο καταστράφηκε στους δυο παγκόσμιους πολέμους και η Γερμανία και η Σερβία και η Πολωνία κλπ. Θα έπρεπε να έχουν ξεχάσει να παίζουν μπάλα; Άλλωστε από το 1950 και μετά έχουμε μακροχρόνια περίοδο ειρήνης. Πόσες δεκαετίες χρειάζεται ο Έλληνας για να μάθει μπάλα, τη στιγμή που δεν απαιτούνται πανάκριβες εγκαταστάσεις, αλλά μόνο μερικές αλάνες για να δείξουν οι τυχόν παιχταράδες τα προσόντα τους; Κάτι που γίνεται ακόμα και σήμερα, τουλάχιστον στη Λατινική Αμερική.
δ) Ισχύει αυτό, αλλά εν μέρει και κυρίως τα τελευταία χρόνια. Π.χ. πόσους παίχτες από αποικίες, είχε η ομαδάρα του Άγιαξ που κατέκτησε τρία συνεχόμενα πρωταθλήματα Ευρώπης (1971,1972,1973); Κανέναν. Πληθυσμός Ολλανδίας, λίγο παραπάνω από Ελλάδα. Η μεγάλη Άντερλεχτ της δεκαετίας του 1970 πόσους ποδοσφαιριστές είχε από αποικίες; Πάλι κανέναν. Ακόμα αν συγκρίνεις τους ποδοσφαιριστές που έχει αναδείξει η Πορτογαλία και το Βέλγιο, γηγενείς κι όχι από αποικίες και οι οποίοι έχουν διακριθεί σε διάφορες μεγάλες ποδοσφαιρικές ομάδες της Ευρώπης, με ανάλογους Έλληνες ποδοσφαιριστές θα δεις (και το ξέρεις ήδη) ότι δεν υπάρχει καν σύγκριση.
ε) Έτσι θέλεις να πιστεύεις εσύ.
Τελικά εγώ μπορώ να γράφω ό,τι να'ναι κι εσύ το ίδιο. Αλλά, σήμερα που οι δυνατότητες επικοινωνίας είναι τόσο εκτεταμένες, θα μπορούσες να ρωτήσεις κάποιον ποδοσφαιρόφιλο Γερμανό, Γάλλο, Άγγλο κλπ για τη γνώμη του σχετικά με το ελληνικό ποδόσφαιρο. Σε ποια θέση το κατατάσσει στη Ευρώπη ή και παγκοσμίως; Λες κι αυτοί να προσπαθούν, για κάποιο λόγο, να υποτιμήσουν τις ελληνικές "επιτυχίες";
Η επιλογή της λεωφόρου έγινε γιατί 2 μήνες πριν η Γιουβέντους είχε χάσει 4-2 από τον Παναθηναϊκό και νόμιζαν ότι θα επαναληφθεί κάτι τέτοιο
Afti i Italia pou 2 xronia meta tha eperne to Mundial tis Ispanias to 82...omadara👌
Θυμάμαι πάντα την απόκρουση του τζοφ στο ψαλίδι του Λιβαθινού
Κυραστας