Dorosłe dziecko alkoholika - prawda czy fałsz?
HTML-код
- Опубликовано: 15 сен 2024
- Czy przyjęcie na siebie tożsamości DDA jest błędem? Ilona odbyła terapię dla dorosłych dzieci alkoholików, ale postanowiła odciąć się od tej łatki. Czy taka postawa jest wzięciem odpowiedzialności za swoje życie, czy może jednak ucieczką od trudnej prawdy?
Prosimy Cię o wsparcie Sekielski Brothers Studio
patronite.pl/sekielski
wpłaty bezpośrednie:
Kombinat Medialny Sp. z o.o.
nr konta: PL 16 1950 0001 2006 0339 0016 0002
tytuł przelewu: Darowizna na film dokumentalny
Kod SWIFT Idea Bank: IEEAPLPA
EUR
PL91 1950 0001 2033 9004 5000 0003
Kod SWIFT Idea Bank: IEEAPLPA
paypal: m.sekielski@gmail.com
USD: www.paypal.com...
AUD: www.paypal.com...
CAD: www.paypal.com...
EUR: www.paypal.com...
GBP: www.paypal.com...
patronite.pl/s...
________________________________________
Pamiętajcie o subskrypcji:
/ @sekielski
FB: / sekielski
TT: @sekielski
TT: @mareksekielski
Instagram: / tomaszsekielski
Instagram: / mareksekielski
Instagram: / sekielski_brothers_studio
Dziękujemy firmie Notto za dostarczenie mebli do studia i Sony Polska za wsparcie sprzętowe.
Teraz wiem czemu wyrzuciłem telewizor ,nie było takich programów😎
O rety mocne. Marek nie wiem czy wiesz jaką dobrą robotę robisz ze swoimi gośćmi.
Marek wie🙂✌️
Dzięki Tobie Ilona zrozumiałem, że nigdy nikogo nie interesowało co czuję. Pewnie dlatego jest tak smutno i źle. Super jest mieć kogoś kto się Tobą interesuje.
Super jest odkryc ze sie ma siebie i ze mozna samemu dac sobie to czego sie potrzebuje i ze nie trzeba uzalezniac swojego samopoczucia od innych...
@@ilonafurgaa8313 Masz rację. Niestety nie zawsze się udaje. Pozdrawiam serdecznie.
Życzę Ci Jacku dobrze!:)
@@ilonafurgaa8313 Doskonale Cię rozumiem. Świetny wywiad. Zgadzam się, że jest coś poza tą etykietką DDA. W moim domu nie było w ogóle alkoholu. Zero używek. Ani fajek, ani nawet kawy. Wzorowa rodzina bez żadnej patologii. Za to zero rozmów o uczuciach. Zero emocji. Rygor. Wieczne wychowanie w poczuciu winy itd. Dlatego jak słucham wywiadów z DDA to w 99% mam zachowania i ich uczucia m. in. syndrom ofiary.
Brawo Pani Ilono za kawał ciężkiej pracy!
Dużo siły do dalszego samorozwoju.
Świetna babka, potrafiła przekazać, to co najważniejsze. Mnie, niestety nie przyszłoby to tak łatwo. Niektórzy zaczynają mówić, i właściwie wszystko co powiedzą, jest taką złotą myślą.
Wspaniała, mądra kobieta, szacunek
dlatego mowi sie tez o DDD czyli dorosle dzieci z rodzin dysfunkcyjnych niezaleznie od uzaleznien tylko od dysfunkcji roznych wystepujacych w rodzinie
Dorosłe Dziecko Cukiernika (nasunęło się i wywołało uśmiech, proszę o dystans). Słucham każdego programu
i gratuluję każdemu kto stawia czoła nałogowi pracując nad emocjami.
😅 Brawo . Ja też jestem DDC.
Oj rozumiem w 100% ten "narcyzm" matki, moja do tej pory w byle zdaniu widzi własną krzywdę i ryczy od razu z byle powodu jak jej źle, jak to od matki nic nie dostała w życiu i zawsze miała najgorzej. super wywiad i wszystkiego dobrego !
Fajnie, ze Marek pozwala wypowiadac sie gosciom swobodnie bez zadnego negowania. To rzadko spotykane. Ja pozwole sobie na nie zgodzenie sie z Ilona w kwestii budowania granicy od ktorej nie warto zaczac trzezwiec bo to juz za pozno. Nigdy nie jest za pozno, nigdy. Ale wezme w obrone Ilone myslac, ze mogla uzyc pewnego skrotu, ktory zostal opacznie zrozumiany przeze mnie. Pozdrawiam i podziwiam Goscinie za odwage.
Marek zabezpieczyl kozacki sweterek, zacne to!
mam podobne odczucia, każdy ma prawo do własnej drogi, ale totalnie nie zgadzam się z tym, co pani Ilona mówi. resztę wniosków zostawiam dla siebie, bo to ani miejsce, ani czas :)
"Nigdy nie jest za pozno, nigdy."
Ten pan ma "zjedzony" mózg. Więc naprawdę nigdy nie jest za późno? Jest teraz zdemenciałym wrakiem człowieka, który nie wie gdzie i kim jest. Wypowiedź Ilony była w tym kontekście.
"Żal, a potem ulga, aż do wdzięczności" - poczułam to jeszcze za życia rodziców. To jest dla takich doświadczonych osób niesłychany stan, że już nie trzeba się zajmować emocjami "najbliższych". Że to jest ich. Jest i zawsze było. I że za tę część siebie każdy bierze osobiście odpowiedzialność. Z tym jest jak z trawieniem, nie da się tego robić za kogoś. Dziękuję za dzisiejszy wywiad.
Bardzo fajna bohaterka! Życzę Ci wszystkiego dobrego!
Otóż to!!!!
Alkohol to tylko narzędzie, nie wiem po co tyle uwagi się mu daje...
Problemem jest regulacja emocji CZYMKOLWIEK co nie jest ich zwyczajnym przeżywaniem.
Sama terapia DDA była dla mnie tylko wstępem do wieloletniej terapii indywidualnej. Pod płaszczykiem DDA znajduje się cały worek różnych aspektów problemów psychologicznych - traum, doświadczania przemocy, porzucenia, zawłaszczenia, można długo wymieniać. I każdy DDA ma własny zestaw takich aspektów do przepracowania.
Panie Marku, jest Pan Mistrzem. Oglądając wywiad komentowałam słowa Pani Ilony. Słowa, które przychodzą mi do głowy to: wyparcie, foch jako przemoc psychiczna przerzucana z pokolenia na pokolenie, konieczna zmiana terapeuty, życie życiem rodziców (połowa wypowiedzi dotyczyła właśnie ich), współuzależnienie i najcudowniejszy facet na świecie ❤️ Długa droga przed Panią Ikoną, życzę Pani powodzenia 🙂
Tylko ketoza. Myślę, że też jestem DDA. Z cukrem radzę sobie dzięki ketozie. ( 4 lata ) Ketoza pomaga mi również w sytuacjach depresyjnych. Jakoś sobie radzę. Dziękuję za wspaniałą rozmowę i kanał. Czekam niecierpliwie na każdy kolejny odcinek. Dzięki Marek.
Jestem dorosłym dzieckiem alkoholika ( Panie świeć nad duszą mojego ojca ) Przeszłam terapię , zrobiłam SPP - i pomagałam ludziom którzy są w rodzinach w których alkohol sieje spustoszenie jak każde uzależnienie ! Mając takie doświadczenie mogłam skutecznie pomagać ! To była praca w której się spełniłam ! Spotykam czasem tych " moich" i cieszę się z nich jak ich nazywam " to moi bliźni z odzysku " 😊😄👵
"Świetny" obraz kobiety, dziecka, które wyszło z dysfunkcyjnej rodziny. Brak dzieciństwa, a później lata terapii, uczenia się jak żyć, czuć, rozpoznawać emocje. Nie każdy wykonuje tę pracę, dlatego duże uznanie za podjęcie terapii, za prace nad sobą.
Rodzice bohaterki to było pokolenie dzieci wychowywanych przez rodziców, którzy przeżyli wojnę. Prawdopodobnie jak oni sami i ich rodzice też nie bylii wydolni wychowawczo. Mam nadzieje że Pani Ilona ma tego świadomość i że swoim dzieciom jest w stanie dać wiecej niż sama otrzymała.
Analizowanie czy to DDA czy DDD chyba nie ma wiekszego znaczenia.
Wywiad bardzo pouczający, szczególnie w kwestii emocji.
Bohaterka bardzo ladnie tłumaczy co robić żeby poczuć się lepiej i nie tkwić wiecznie w tym kołowrotku emocji. Zycze powodzenia.
Świetna kobieta. Życzę wszystkiego co najlepsze 🌹💝
Wspaniale, tez w ten sposób czuję i myślę. I też tę drogę przeszłam. "Przerobić" przeszłość, dzieciństwo, zaakceptować, ze takie było, uwolnić trudne emocje, wspomnienia, zmienić fałszywe przekonania i zacząć zyc. Życ swoim życiem, tworzyć je, biorąc odpowiedzialność za samego siebie
Fajnie by było ale z tego co widać nawet zaawansowane i wielokrotne terapie nie uwalniają...
@@magdalenaka7097 bo to nie terapia ma uwolnić, tylko skłonić uczestnika do autorefleksji i przemyśleń. Można chodzić na 10 terapii, co rok inna i zupełnie nic nie wynieść.
Pozdrawiam wszystkich DDA łącznie ze mną. Głowa do góry !
🥰
Brawa dla prowadzącego za progres 💪,…. Przestrzeń dla wypowiedzi rozmówców ! Tez chciałabym umieć robić takie progresy rozwojowe w swoim życiu 😉
Bardzo dużo mi wyjaśniła ta rozmowa, świetna babka.
Też miałam sytuację w życiu, podobną z tej z 14:00 min, że obiecałam sobie, że nie zabiorę ojca-alkoholika do auta w podróż na pogrzeb jego chrześniaka, jak nie będzie trzeźwy. Był oczywiście pijany i to jak bela, a ja go i tak zabrałam, a potem się musiałam z nim tylko użerać... Rodzina go widziała pijanego nad grobem mojego kuzyna. Jego siostra-moja ciocia go widziała i mu to powiedziała. Po tym incydencie już nigdy nie oferowałam, że gdzieś go zabiorę w podróż. Miał po prostu bana.
Ilona, jesteś świetną dziewczyną ❤️
Wspaniała kobieta, świadoma i obiektywna. No i brawo za odwagę... Ja dopiero niedawno uświadomiłam sobie, że mój ojciec nadużywał ponieważ nie radził sobie z własnymi emocjami, smutkami, a być może nawet depresją.
Ciekawy aspekt z tą chęcią czucia się poszkodowanym, mam podobnie.
"Domyślcie się jak mi źle"
Panie Marku dziekuje za wywiad.
Bardzo wartościowa rozmowa.
Moja mama nie piła i była zupełnie niedostępna emocjonalnie
Moja aż zanadto emocjonalnie dostępna byla i jest .Normalnie tsunami emocji . W sumie nie wiadomo co gorsze. Tak źle i tak nie dobrze ;)
Nie jesteś narcyzem. Narcyz nie ma takich mądrych rozkmin, takiej świadomości, takiej empatii.
Cudo!
Wszystkim życzliwym serdecznie dziękuję za komentarze. To, że komuś ta rozmowa w najmniejszym choćby stopniu pomogła, jest dla mnie olbrzymią radością. A domorosłym psychologom, którzy nie mogą wytrzymać bez oceniania, krytykowania, stawiania niechcianych diagnoz i dawania rad, o które nikt nie prosił, mogę tylko powiedzieć - widocznie ta rozmowa nie jest do was adresowana... Pozdrowionka :)
Dziękuję Ci za ten wywiad, że wzięłaś w nim udział i tak szczerze o wszystkim opowiedziałaś. W trakcie słuchania tylko kiwałam głową z szeroko otwartymi oczami, bo czułam (albo czuję) te wszystkie emocje, o których mówiłaś. Od dwóch lat uczęszczam na terapię, która powoli będzie dobiegać końca. Moi rodzice również są alkoholikami, ale nie mam z nimi kontaktu. Zdjęłam z siebie ciężar odpowiedzialności, czego niestety nie potrafią zrobić moje siostry i myślę, że mają mi to za złe.
Bardzo ciekawie mówiłaś o cukrze, ja również mam problem z uzależnieniem. To nie jest takie proste, że uzależnienia i już, no po prostu tak jest. To próba zakrycia jakichś problemów i ucieczki. Super to opisałaś, czuję tak samo.
Życzę Ci wszystkiego dobrego. I jeszcze raz dziękuję za to, że podzieliłaś się z nami swoimi przeżyciami i przemyśleniami.
❤️❤️❤️
@@semperis_ Dziekuje za ogrom zyczliwosci! Siostry nie zrozumieja dopoki same tego nie przezyja. Niestety. Duzo szczescia zycze!
Pozdrawiam. Ja już nie mam rodziców
Jestem DDA i różne inne rzeczy niestety. Mówisz samą prawdę
Fajna ta Ilona . 😊 Dzięki Marku. Serdeczne pozdrowienia 👍❤️😊😘
Brawo - czuje ze zaczyna Pani brać odpowiedzialność za siebie 💜 i o to chodzi 🍀🙋🏻♀️
Na ten odcinek czekałam od początku ❤️już wiem dlaczego obejrzałam wszystkie rozmowy. Dziękuję 🙏Marku🙏Ilono❤️🙏
Mój Boże! Wreszcie usłyszałam dokładnie to do czego doszłam jakiś czas temu ...w dda można pobyć ale potem trzeba wziąć odpowiedzialność za siebie, zrobić krok do przodu... Obecnie jestem aktywnie w terapii i we wspólnocie AA i jestem z siebie wreszcie dumna a nie pogrążona w rozpaczy jak to mi spieprzyli życie za młodu inni ludzie...
Niestety nie zawsze jest się w stanie wziąć odpowiedzialność za siebie, mając nawet już 50 lat, ponieważ to co działo się w dzieciństwie nas blokuje i po prostu nie umiemy. I nieważne czy ma się 20 czy 50 lat, można całe życie próbować wziąć za siebie odpowiedzialność a i tak nam to może nigdy nie wyjść, mimo wszelkich starań.
Chyba rozumiem co Pani chciała przekazać, żeby nie zwalać wszystkiego na alkohol, ale od razu sięgnąć do źródła, dzięki czemu można szybciej u siebie zauważyć problemy emocjonalne. Dziękuję za uzewnętrznienie swoich przemyśleń :)
Teraz tak sobie myślę, że ja za dzieciaka nie pijąc już miałem problem z wyrażaniem emocji wobec moich 'dziewczyn'. Czyli człowiek przesiąkł tym już po części genowo i od maleńkości. Tak się mówi o tych 'winnych' rodzinach, a nikt nie bierze pod lupę dziadków, a tu może być pies pogrzebany.
oczywiście , starsi ludzie takie pokolenie że nie rozmawiali o uczuciach to normalka.
Dokładnie narcystyczna matka i dziadek.
Bardzo przyjemnie się Pani słucha. Jest Pani bardzo mądra :)
Odjąć ten pseudo katolicki background i cała reszta jest o mnie. Uwielbiam ten kanał, wspaniali goście . Dziękuję , to bardzo wspiera duchowo.
A może problem w ogóle nie leży w tym czy DDA to prawda czy nie. Słuchając dzisiejszej rozmowy miałam wrażenie, że jest bardzo duża obawa żeby zaakceptować ból związany z przyznaniem, że skrzywdzili nas Ci, którzy są najbliższymi dla nas ludźmi. DDA zostaje odrzucone jako to co być może zmusiłoby do zaakceptowanie i przepracowania tej krzywdy. Tutaj, mam wrażenie, ten etap "żałoby" został całkowicie pominięty, za to od razu nastąpił przeskok do tego, że nie można ciągle rozpamiętywać przeszłości. Oczywiście nie wiem, czy w tym wypadku tak jest. Mnie w każdym razie taki "przeskok" nie pomógł.
Alkohol niestety JEST problemem. Ja jestem DDA i również mam problem z jedzeniem i cukrem. Od dzieciństwa. I jest to kompulsywne. Bo ojciec był nieobecny emocjonalnie. I biegania nie da się zestawić z alkoholem. Dlaczego? Bo za pijanego rodzica "trzeba" się jeszcze wstydzić. I wiele razy zacierało się ślady. Ojciec był zamożnym przedsiębiorcą. Dziś na moim dochowaniu. To trzeba nazywać po imieniu.
Dziękuję Marku za tą rozmowę, mądre słowa Rozmówczyni, trzeba się z tym zmierzyć, zainwestować w Siebie👏👏👏pozdrawiam cieplutko 💞
Panie Marku przesłuchałam wszystko Pana z yt. Dziękuję za te rozmowy /bardziej wysłuchania/, za Pana pracę. Błagam za wybaczenie co napiszę: może to wszystko co Pan przeszedł było po to, żeby robił Pan to co robi. Bardzo dziękuję. Najszczerzej
Dziękuję za wypowiedź 🙂, kiedyś byłem takim narcyzem ..smutne że mama wciąż jest ,ale już podsyłam jej wywiad
Jestem DDA, właśnie dowiedziałam się o śmierci ojca (A), z którym nie miałam kontaktu od ok 14 lat. Czy jest mi żal? Czy martwi mnie, że się z nim nie pogodziłam/nie pojednałam/nie pożegnałam? Nie. Nie pamiętam go jako ojca, nie mam z nim dobrych wspomnień. Jego śmierć oznacza dla mnie jedynie sprawy, którymi muszę się zająć, a nie za bardzo mam pomysł jak (chodzi głównie o sprawy spadkowe - nie wiem czy założył inną rodzinę, czy miał więcej dzieci, nie wiem czy miał długi, jedynie po rozwodzie moich rodziców na pewno miał udział w mieszkaniu z którego został eksmitowany wyrokiem sądu i w którym mieszka moja mama. Żeby była jasność - absolutnie nie liczę tu na wielki spadek, bardziej się martwię że coś może się stać z mieszkaniem).
Czy przez to czuję się jak potwór? Trochę tak, bo przecież POWINNAM być smutna po śmierci rodziciela.
Jak potwór???Przecież ten człowiek nie był Twoim ojcem a tylko człowiekiem przez którego jesteś na świecie. Zupełnie obcy facet. Nie miałaś z nim żadnej więzi więc dlaczego miałoby Ci być smutno? Czy jest Ci smutno jak usłyszysz o śmierci kogoś z kim Cię nic nie łączyło? Niczym się nie różni tamten człowiek, który przyczynił się do Twojego poczęcia od takiego człowieka.Tyle. Zamknięty rozdział.
Idź do sprawdzonego poleconego prawnika - sprawy spadkowe to nie przelewki.
Myślę, że lepiej przyznać, że jest się DDA. Bo to jest klucz do tych zachowań. Nieprzypadkowo ten zespół cech został nazwany i opisany. Nie chodzi o bycie ofiarą, ale żeby dążyć do zdrowych zachowań. Tak jak Pani robi.
Bardzo fajna rozmowa. Dzięki.
W punkt o narcyzmie!u podłoża obu tych typów jest to samo-poczucie niskiej własnej wartości.
U mnie było odwrotnie. Po kilku trudnych związkach, zorientowałam się że trafiałam na toksycznych/narcystycznych partnerów (oczywiście w międzyczasie szukałam odpowiedzi co jest nie tak - trafiłam np. na określenie "uzależnienia od miłości"). Teraz staram się uwolnić od klasycznego narcyza . Zdobyłam sporo wiedzy na ten temat, ale uznałam, że muszę wrócić do dzieciństwa bo tam jest sporo pogrzebanych spraw i zrozumienia swoich reakcji i decyzji życiowych. Kiedyś nie byłam gotowa przyjrzeć się sobie. To trudne, zwłaszcza jak głos wewnętrznego krytyka ciągle się odzywa.
Fantastyczne język co pan robi i zaprasza te różne osoby z ich historiami i super jest to ,że są to osoby, które już dużo rozumieją co z nimi się dzieje.
🤗🤗🤗 Powodzenia. Życzę wytrwałości wszystkim w tym nie łatwym ale jednocześnie pięknym procesie zdrowienia.👍👍👍
Świetna rozmowa! Szacunek dla Pani i Pana!
Święte slowa Panie Marku! Nie dłubać w krzywdach!
Kto i co mnie skrzywdzilo gdy bylam dzieckiem (?)
Czy mam obwiniać rodzica za to, że nie poświęcił mi uwagi bo chorował, cierpiał i zmarł na raka gdy mialam
5 lat. A drugi uciekł w alkohol, bo problemy go przerosły?
Muszę iść do przodu i tyle.
A to czego nie dostałam jako dziecko daję teraz w nadmiarze swoim bliskim.
Może to też błąd.
Nienawidzę wszystkich alkoholików,którzy zniszczyli dzieciom życie,dzieciństwo,mlodość,możliwości. Nienawidzę i nie wybaczę nigdy.
jestem w polowie ale odnosze wrazenie ze przed panią Iloną jeszcze długa terapia przewrotnie powiem dla DDA
Też tak myślę.
Najłatwiej jest uciec ale to nie zalatwi sprawy.
Boże... Jak ja to dobrze znam... Świetny materiał!
Alkoholem tłumi się emocje...i tak z pokolenia na pokolenie, więc to też chodzi o alkohol. Jest nas 6 dzieci obojga rodziców alkoholików i każdy mierzy się ze swoimi problemami, które przekażemy dalej naszym dzieciom itd...TO my musimy przerwać, rozerwać ten łańcuch.Świadomość naszych problemów, może w tym pomóc dla dobra naszych dzieci...Pozdrawiam wszystkich DDA..gotowych do zmian;-)
Bardzo trudno rozmawiac o swoich uczuciach,wyartykułowac drugiemu człowiekowi czego potrzebujemy i pragniemy, to musi byc wielki komfort mówic o tym czego chcemy bez strachu i wstydu.
Rozumiem pani logikę doskonale. Mój psychiatra robił mi terapię dda, ale nigdy mi tego nie powiedział. Po latach zapytałam go czy jestem dda, a on odpowiedział, że etykiety nie wnoszą nic dobrego, bo potem ludzie mówią 'jestem xyz, więc nie jestem w stanie stworzyć zdrowej relacji' czy cokolwiek innego. I ja jestem mu wdzięczna
Bardzo mądra kobieta, Przemyślała swoje i wprowadza w życie pracując nad sobą. Pozdrawiam
Fajna dziewczyna z Ciebie Ilona, chyba rozumiem o co Ci chodzi z tym odejściem od tożsamości DDA. Jestem co prawda w innym miejscu bo moja terapeutka mi właśnie mówi - Patryk a może byś tak się chwilę nad sobą poużalał - ale chyba rozumiem.
Nie potrafię zrozumieć logiki bohaterki.Robi wszystko żeby nie przyznać,że jest DDA i ma problem.A juz porównanie narcyzmu to hit.Długa droga przed panią...
Bardzo dobry materiał. Wiele się można dowiedzieć nawet bez terapii .
Bardzo dziękuję za tę rozmowę
Dziękuję.
Artur, DDA.
Szarpie moje trzewia widok słodyczy.Na szczęście coraz mniej.
I Nie wszystkich.Ale tych moich ulubionych które dają mi luz.
Odkąd jem wysokotłuszczowo,niskowęglowodanowo ciągnie mnie zdecydowanie mniej.Szczerze polecam żywienie według doktora Jana Kwaśniewskiego.Można znaleźć doradców żywieniowych którzy zajmują się tym tematem czy walczyć samemu podpierając się jego książkami.
Książka już kupiona.
Ciezka lektura.... Ale warto!
Taaak, alkohol odcina emocjonalny kontakt z czlowiekiem ktory sie napil
Masz super szczęście, że się tak szybko wykończyli.
Niedługo będziemy uzależnieni od czerwonego mięsa, czekolady, ziemniaków, kaszy i na co popadnie.
Ciezko patrzec.. nie mozna barc oskarzen i tego co zle tego wszystko osobiscie bo oni sami nie wiedza gdzie sa.. moj ojcice byl tez taki a mi serce pekalo patrzac na niego. Bo dziecko kocha.... i tobardzo... ja mojego tylko uscisnelam przed smiercia... a mielismy piekne wspomnienia.
Dziękuję
Marek-jestem alkoholikiem i słucham Twoich programów na YT,wspaniała koncepcja dotarcia do ludzi uzaleźnionych .Mam jednak pewną uwagę która czasami zaburza mi odbiór programów mianowicie chodzi mi o dżwięk , jest on czasami niewyrażny i zaburzony np.był u ciebie człowiek który występował w masce i niewiele mogłem z tego wystąpienia zrozumieć.To nie jest krytyka a raczej prośba o poprawienie akustyki nagrywanych programów.Mój sprzęt działa poprawnie , ale moźe jestem przygłuchy mam 68lat .Życzę wielu sukcesów w Twojej pracy Krzysiek.
Witam serdecznie
I znów kawałek mnie...
Nie ma takiej jednostki diagnostycznej jak DDA, wielu psychologów wątpi w zasadność tego terminu, jeśli już to sensowniejsze jest DDD, bo DDA nie różnią się niczym istotnym od DDD. Poza tym jest wiele wątpliwości co do efektu horoskopowego przy diagnozowaniu DDA.
A odczucia w trakcie słuchania mam dominujące jedno tj. nieustające uzależnienie emocjonalne od rodziców nawet od nieżyjącej matki. Nie widzę nadal wolności w tej Pani choć widzę parę rzeczy przepracowanych, uświadomionych.
Kompletnie się nie zgadzam... Agresywny alkoholik to nie to samo i nie da się przyrównać do Ch) odu
''nalogowe kompulsywne czerpanie korzysci z bycia ofiara...''
Ja akurat nie znoszę słodyczy. Mogą dla mie nie istnieć.
Zazdroszczę bardzo 😁
Moi rodzice byli abstynentami! A Ja..niestety nie.
Moim zdaniem sam cukier nie uzależnia. Nie wyjadamy przecież cukru z cukiernicy. Połączenie cukru i tłuszczu jest problemem
Jak można się leczyć z uzależnienia od cukru? Czy są grupy wsparcia?
Polecam stronę braci rodzeń pozdrawiam
zawsze mozna zalozyc swoja grupe wsparcia :)
Tak, Anonimowi Jedzenioholicy. Jeżeli zna Pan/Pani angielski gorąco polecam program CEA HOW (również oparty na 12 krokach AA).
Morzna leczyć..ale nie wyleczyć. Mam to samo.
Ja nie mam problemów jako takich..piję bo lubię.
Uspokaja mnie ta rozmowa jakoś
Mam prawie stuletnich rodziców. Jaka terapia?
Nie
:)
All
Może terapia powinna polegać na tym, że możesz sobie zjeść to ciastko. Wiele osób je ciastka i od tego nie umiera. Dziwna przeczulica, szukanie problemu na siłę.
A alkoholik powinien sobie wypic to piwko, co nie? Jedno piwko nikogo jeszcze nie zabilo... :(
Dopiero zaczynam, ale powiem w ciemno że fałsz.
Komć zamiast łapki w górę.
Czy osoby ciągle mówiące aaaaaeeemmmm naprawdę tego nie słyszą u siebie ?
A jak słyszą to co?
Nie słyszą, chyba, że by potem obejrzeli jak mówią. Mi to BARDZO przeszkadza w odbiorze, a jak zwracam na to uwagę ludziom to myślą że jestem trollem.
Nie usłyszałam.
Ale myślę,że czasem nam samym przeszkadzają różne rzeczy.Ja nie mogę się skupić gdy ktoś sepleni.Aż mnie boli
A ja jezdem uzalerzniony od oronrzady.
z wygladu jak lesbijka a tu hetero
A co ma „ piernik do wiatraka „ ????
Chłop przebrany za babę
Emocje jednych i drugich chyba TAKIE SAME ???? !!! Myślisz czy tylko JESTEŚ ????