Από τον κόσμο των γρίφων φεύγω ήσυχη. Δεν έχω βλάψει στη ζωή μου αίνιγμα: δεν έλυσα κανένα. Ούτε κι αυτά που θέλαν να πεθάνουν πλάι στα παιδικά μου χρόνια: έχω ένα βαρελάκι που ’χει δυο λογιών κρασάκι. Το κράτησα ώς τώρα αχάλαστο ανεξήγητο, γιατί ώς τώρα δυο λογιών κρασάκι έχουν λυμένα κι άλυτα που μου τυχαίνουν. Συμβίωσα σκληρά μ’ έναν ψηλό καλόγερο που κόκαλα δεν έχει και δεν τον ρώτησα ποτέ ποιάς φωτιάς γιος είναι, σε ποιό θεό ανεβαίνει και μου φεύγει. Δεν του λιγόστεψα του κόσμου τα προσωπιδοφόρα πλάσματά του, του ανάθρεψα του κόσμου το μυστήριο με θυσία και με στέρηση. Με το αίμα που μου δόθηκε για να τον εξηγήσω. Ό,τι ήρθε με δεμένα μάτια και σκεπασμένη πρόθεση έτσι το δέχτηκα κι έτσι τ’ αποχωρίστηκα: με δεμένα μάτια και σκεπασμένη πρόθεση. Αίνιγμα δανείστηκα, αίνιγμα επέστρεψα. Άφησα να μην ξέρω πώς λύνεται ένα χθες, ένα εξαρτάται, το αίνιγμα των ασυμπτώτων. Άφησα να μην ξέρω τί αγγίζω, ένα πρόσωπο ή ένα βιάζομαι. Ούτε κι εσένα σε παρέσυρα στο φως να σε διακρίνω. Στάθηκα Πηνελόπη στη σκοτεινή ολιγωρία σου. Κι αν ρώτησα καμιά φορά πώς λύνεσαι, πηγή αν είσαι ή κρήνη, θα ’ταν κάποια καλοκαιριάτικη ημέρα που, Πηνελόπες και όχι, μας κυριεύει αυτός ο δαίμων του νερού για να δοξάζεται το αίνιγμα πώς μένουμε αξεδίψαστοι. Από τον κόσμο των γρίφων φεύγω ήσυχη. Αναμάρτητη: αξεδίψαστη. Στο αίνιγμα του θανάτου πάω ψυχωμένη.
Στο αίνιγμα του Ουρανού απάντησε Εγραφε ακατάπαυστα για να νικήσει το θάνατο Το σώμα έλεγε είναι το επιχείρημα της ψυχής για να υπάρχει και η ίδια πίστευε ότι γράφοντας είχε την διάθεση να αλλάξει αυτό που συμβαίνει ή να το περιγράψει αλλιώς Έγραφε αλλά δεν πίστεψε ότι αυτό είναι αντίσταση στη φθορά Ωσεί παρούσα ας μεριμνά υπέρ πάντων Έχει καθαρή εικόνα Γνωρίζει ότι "δεν είναι ξεκάθαρη καιρική συνθήκη η ευτυχία"εννοώντας την γήινη ευτυχία διότι τώρα με τον Άθω και τους αγγέλους η ευτυχία ζεί στην αιωνιότητα
Από τον κόσμο των γρίφων
φεύγω ήσυχη.
Δεν έχω βλάψει στη ζωή μου αίνιγμα:
δεν έλυσα κανένα.
Ούτε κι αυτά που θέλαν να πεθάνουν
πλάι στα παιδικά μου χρόνια:
έχω ένα βαρελάκι που ’χει δυο λογιών κρασάκι.
Το κράτησα ώς τώρα
αχάλαστο ανεξήγητο,
γιατί ώς τώρα
δυο λογιών κρασάκι
έχουν λυμένα κι άλυτα που μου τυχαίνουν.
Συμβίωσα σκληρά
μ’ έναν ψηλό καλόγερο που κόκαλα δεν έχει
και δεν τον ρώτησα ποτέ
ποιάς φωτιάς γιος είναι,
σε ποιό θεό ανεβαίνει και μου φεύγει.
Δεν του λιγόστεψα του κόσμου
τα προσωπιδοφόρα πλάσματά του,
του ανάθρεψα του κόσμου το μυστήριο
με θυσία και με στέρηση.
Με το αίμα που μου δόθηκε
για να τον εξηγήσω.
Ό,τι ήρθε με δεμένα μάτια
και σκεπασμένη πρόθεση
έτσι το δέχτηκα
κι έτσι τ’ αποχωρίστηκα:
με δεμένα μάτια και σκεπασμένη πρόθεση.
Αίνιγμα δανείστηκα,
αίνιγμα επέστρεψα.
Άφησα να μην ξέρω
πώς λύνεται ένα χθες,
ένα εξαρτάται,
το αίνιγμα των ασυμπτώτων.
Άφησα να μην ξέρω τί αγγίζω,
ένα πρόσωπο ή ένα βιάζομαι.
Ούτε κι εσένα σε παρέσυρα στο φως
να σε διακρίνω.
Στάθηκα Πηνελόπη
στη σκοτεινή ολιγωρία σου.
Κι αν ρώτησα καμιά φορά πώς λύνεσαι,
πηγή αν είσαι ή κρήνη,
θα ’ταν κάποια καλοκαιριάτικη ημέρα
που, Πηνελόπες και όχι,
μας κυριεύει αυτός ο δαίμων του νερού
για να δοξάζεται το αίνιγμα
πώς μένουμε αξεδίψαστοι.
Από τον κόσμο των γρίφων
φεύγω ήσυχη.
Αναμάρτητη:
αξεδίψαστη.
Στο αίνιγμα του θανάτου
πάω ψυχωμένη.
Από τα πολύ καλά πραγματικά,και με νόημα, γλώσσα, συμβολισμό.ευρηματικο,
μπράβο.
Στο αίνιγμα του Ουρανού απάντησε Εγραφε ακατάπαυστα για να νικήσει το θάνατο Το σώμα έλεγε είναι το επιχείρημα της ψυχής για να υπάρχει και η ίδια πίστευε ότι γράφοντας είχε την διάθεση να αλλάξει αυτό που συμβαίνει ή να το περιγράψει αλλιώς Έγραφε αλλά δεν πίστεψε ότι αυτό είναι αντίσταση στη φθορά Ωσεί παρούσα ας μεριμνά υπέρ πάντων Έχει καθαρή εικόνα Γνωρίζει ότι "δεν είναι ξεκάθαρη καιρική συνθήκη η ευτυχία"εννοώντας την γήινη ευτυχία διότι τώρα με τον Άθω και τους αγγέλους η ευτυχία ζεί στην αιωνιότητα
Πολύ καλό αυτό το ποίημα της
Αγαπημένη μου ♡