یک روز با یکی از دوستانم که نوازنده فلوت و ترومپت هستند رفتیم خدمت استاد فقید محمدرضا لطفی که آن موقع ایشان به بزرگداشت میرزا عبداله مرد گرانمایه موسیقی ایرانزمین مکتب خانه میرزا عبداله را که در خیابان حقوقی تهران بود تاسیس کرده بود. من هم سه تارم را با خودم بردم و تازه پیش درآمد ماهور را یادگرفته بودم ، اما خوب فرصت نشد که دیگر خدمت استاد محمدرضا لطفی برسیم. انگار دیدار ما با این بزرگمرد موسیقی ایران فقط همان یک سلام و السلام بود اما یک سلام و السلامی که عمق آن همواره در درازای عمر من به یاد خواهد ماند. روح هر دوی این عزیزان شاد
کسانی که با استاد کسایی از نزدیک محشور بودند بسیاری از سؤالات و ابهاماتی که مطرح شده را در ذهن خود حل شده می یابند. واقعا بسان چشمه ای که هر آن به شکلی می جوشد غیر قابل پیش بینی بودند. درود بر شما دوست داران فرهنگ اصیل ایرانی
سلام و درود در کنار استاد کسائی ساز زدن و بخصوص به سبک استاد شهناز ، کاری بس دشوار بود و الحق که نوازنده تار ، تا حد قابل قبولی در این راه هنر نمائی کرده است... 🌺 🌺 🌺 🌺 🌺 🌺 🌺 🌺 🌺 🌺 🌺
آقای لطفی استاد من بودند ولی با پوزش فراوان تنها شبیه نوازی استاد شهناز را میکنند و به هیچ رو جان و حال استاد بزرگ شهناز را نداشتند کار خودشان بسیار خوب بود و به دید من نباید برابری کرد و هر کس جایگاه خودش را دارد
مضراب راست لطفی ، بیگجه خانی و فریدون احتشامی باید برای نوازندگان جوان الگو باشد ، بر خلاف آنچه متداول است راست های این اساتید از آرنج و حتی کمی از شانه سرچشمه میگیرد نه از مچ به تنهائی ، در پیانوی مکتب روس و آرشه ویولن مکتب روس ، همه دست وحتی تشتک پشت شانه را فعال می کنند ، صدا پخته و عمیق می شود
Ravane jofteshoon shad., vali Tar yani Jalil shahnaz va farhang sharif ke be ghole bazia ke enagar panjehaye ostad Farhang sharif o dar yek man asal kardan va dar avardan.., yani sherafat e moosighie Iranzamin.. Albateh harkasi ke dar kare mosighie Irani ast bayad behesh dorood ferestad ke in moosighie sharif ro donbal mikonad va gerami midarad..!
نوازندگان جوان نی و تازه کاران به دقت گوش کنند که استاد کسائی هوا و صدای نی را از قسمت پائین شکم پرت و پشتیبانی می کنند ، نه از ناحیه سینه و دیافراگم ، حتی در بم وقتی استاکاتو میزنند بلا فاصله کشش نت استاکاتو را از پائین شکم ادامه می دهند .
جالبه دو تا از بزرگترین اساتید موسیقی ایران با هم به زیبایی وصف نشدنی دارند هموازی می کنند و اونوقت یه مشت ابله آمدند پیغام گذاشته اند و ایراد گرفته اند که مثلا ناخواسته وارد شدند و تقلید از شهناز است و ... اگه کوچیک هستیم با گیر دادند به بزرگان بزرگ نمی شویم. واقعا نمی شویم!
کسانی که نی می زنند می دانند که تکنیک نی به نحو اعجاب آوری بالاست ، تار هم عالی است فقط میکروفون تار را نزدیک گذاشته اند والیوم صدای تار زیاد تر از نی است ،
روز سفر استاد صبح زود همسرم پرسید ، چه خبر از لطفی گفتم : لطفی روح زیبای شقایق وارش را برداشت با خودش برد به سمت ملکوت قصد دارد تا ابد در سماوات بماند مطمئن هستم که ملایک دوستش می دارند خسرو توحیدی
قابل مقایسه با کارهای قدیم استاد کسایی نیست اصلا.توی چهار مضراب خواستن چکاوک بزنن رفتن توی صوفی نامه و اصفهان که اصلا توی همایون نیست که فکر میکنم ناخواسته بود.
از این کارهای ناخواسته حتی افراد مبتدی هم نمیکنند؛ استاد کارش حرف نداره. اونکه شما گفتید اگر اشتباه متوجه نشده باشم صوفی نامه نیست بلکه دوضربی شوشتری است که قبلا در برنامه گلها توسط استاد لطفی و کسایی اجرا شده و اینجا شاید برای تداعی خاطرات بود.
از این کارهای ناخواسته حتی افراد مبتدی هم نمیکنند؛ استاد کارش حرف نداره. اونکه شما گفتید اگر اشتباه متوجه نشده باشم صوفی نامه نیست بلکه دوضربی شوشتری است که قبلا در برنامه گلها توسط استاد لطفی و کسایی اجرا شده و اینجا شاید برای تداعی خاطرات بود.
از این کارهای ناخواسته حتی افراد مبتدی هم نمیکنند؛ استاد کارش حرف نداره. اونکه شما گفتید اگر اشتباه متوجه نشده باشم صوفی نامه نیست بلکه دوضربی شوشتری است که قبلا در برنامه گلها توسط استاد لطفی و کسایی اجرا شده و اینجا شاید برای تداعی خاطرات بود.
این حرف ها چیه در اینجا اصلا در این اجرا اشاره کمی به چکاوک شده و بعد از درآمد بیشتر روی شوشتری کار متمرکز بوده. آن دو ضربی هم صوفی نامه نیست بلکه دوضربی شوشتری است که قبل آن به گوشه باوی که از تبعات شوشتری است اشاراتی شده که حال و هوای اصفهان را ایجاد کرده وجنابعالی فکر کردی اجرا خارج است.پیشنهاد می کنم به جای عیب جویی بی مورد دانش ردیفی ات را گسترش بدهی.
ی مشت نادون جمع شدین و قیاس میکنین بزرگان موسیقی رو. واقعا خجالت آوره بیاین پایین ازین کوه غرورتون بدون هیچ دانش فنی از روی غرور و سطح پایین سوادتون حرف نزدین لطفا شماها کی باشی که بخاین کسائی و لطفی رو قیاس کنید
قابل مقایسه با کارهای قدیم استاد کسایی نیست اصلا.توی چهار مضراب خواستن چکاوک بزنن رفتن توی صوفی نامه و اصفهان که اصلا توی همایون نیست که فکر میکنم ناخواسته بود.
باعث افتخار که به گم من ایرانی از نسل استاد کسایی و استاد لطفی وغیره وغیره هستم .دست بوس تمام وطن پرستانم ❤❤❤
یک روز با یکی از دوستانم که نوازنده فلوت و ترومپت هستند رفتیم خدمت استاد فقید محمدرضا لطفی که آن موقع ایشان به بزرگداشت میرزا عبداله مرد گرانمایه موسیقی ایرانزمین مکتب خانه میرزا عبداله را که در خیابان حقوقی تهران بود تاسیس کرده بود.
من هم سه تارم را با خودم بردم و تازه پیش درآمد ماهور را یادگرفته بودم ، اما خوب فرصت نشد که دیگر خدمت استاد محمدرضا لطفی برسیم.
انگار دیدار ما با این بزرگمرد موسیقی ایران فقط همان یک سلام و السلام بود اما یک سلام و السلامی که عمق آن همواره در درازای عمر من به یاد خواهد ماند.
روح هر دوی این عزیزان شاد
روح و روانشان شاد ، فقط باید گوش داد لذت برد و گریست در فراق بزرگانی که دیگر در میان ما نیستند.
وای که فوق العادس.دیونه میکنه ایت تار و نی
نقش تو خود توست هر چه بر من بینی
با شمع درآ که خانه روشن بینی
یاد هر دو زنده یاد هنر ایران گرامی و جاودان
نقش خود توست هرچه در من بینی با شمع درآ ، که خانه روشن بینی
مضراب های لطفی در این اثرحیرت اوره.انگار از جایی ورای این جهان میاد.هرگز نمیشه مرگ این بزرگ مرد موسیقی رو هضم کرد
ahmad ahmadi اغا مگه شما مردمو هضم میفرمایید؟؟؟
روحشان شاد . یادشان گرامی
کسانی که با استاد کسایی از نزدیک محشور بودند بسیاری از سؤالات و ابهاماتی که مطرح شده را در ذهن خود حل شده می یابند. واقعا بسان چشمه ای که هر آن به شکلی می جوشد غیر قابل پیش بینی بودند. درود بر شما دوست داران فرهنگ اصیل ایرانی
خداوند هر دوی آنها را قرین رحمت کند انشاالله🙏🏼
دست روح انسان را می گیرند و در کوچه پس کوچه های احساس و زیبایی می گردانند...
درود بر شما و احساس شما
Rest in peace Ostads. Peace be upon your souls.
از این کارهای ناخواسته حتی افراد مبتدی هم نمیکنند؛ استاد کارش حرف نداره.
ravane har do shad o be omide inke dar in mihane ma ke farhange irani bishatro o bishtar az yad dare mire, yadeshan gerami bemanad
دیده ام چون خون بگرید از غمت
چونکه ساز ونی بگوید وز غمت
گشته ام بی کس در این وادی چه سود
سوخت جان از هجر تو کو مرهمت
سلام و درود
در کنار استاد کسائی ساز زدن و بخصوص به سبک استاد شهناز ، کاری بس دشوار بود و الحق که نوازنده تار ، تا حد قابل قبولی در این راه هنر نمائی کرده است...
🌺 🌺 🌺 🌺 🌺 🌺 🌺 🌺 🌺 🌺 🌺
Ostad Hassan Kasai
سلام بر بزرگان موسيقى ايران.
ما هذه الالحان التي تسلب اللب من العقول
آقای لطفی استاد من بودند ولی با پوزش فراوان تنها شبیه نوازی استاد شهناز را میکنند و به هیچ رو جان و حال استاد بزرگ شهناز را نداشتند کار خودشان بسیار خوب بود و به دید من نباید برابری کرد و هر کس جایگاه خودش را دارد
بله آخر کار وارد اصفهان میشه ولی به این زیبایی. چطور میشه گفت ناخواسته؟
اسم کاررابگذرایم:درکوچه باغ های اصفهان.
گردشگران همیشه شاداب در باغ کلام باشید.Www.baghekalaam.ir
معرفی کردید : احمد کسائی . ایشان استاد سید حسن کسائی هستند
حسن کسایی نه احمد کسایی
مضراب راست لطفی ، بیگجه خانی و فریدون احتشامی باید برای نوازندگان جوان الگو باشد ، بر خلاف آنچه متداول است راست های این اساتید از آرنج و حتی کمی از شانه سرچشمه میگیرد نه از مچ به تنهائی ، در پیانوی مکتب روس و آرشه ویولن مکتب روس ، همه دست وحتی تشتک پشت شانه را فعال می کنند ، صدا پخته و عمیق می شود
درود بر شما با نکته ی مهم و زیبایی که فرمودید
احمد کسایی؟!
Ravane jofteshoon shad., vali Tar yani Jalil shahnaz va farhang sharif ke be ghole bazia ke enagar panjehaye ostad Farhang sharif o dar yek man asal kardan va dar avardan.., yani sherafat e moosighie Iranzamin.. Albateh harkasi ke dar kare mosighie Irani ast bayad behesh dorood ferestad ke in moosighie sharif ro donbal mikonad va gerami midarad..!
Many aby
نوازندگان جوان نی و تازه کاران به دقت گوش کنند که استاد کسائی هوا و صدای نی را از قسمت پائین شکم پرت و پشتیبانی می کنند ، نه از ناحیه سینه و دیافراگم ، حتی در بم وقتی استاکاتو میزنند بلا فاصله کشش نت استاکاتو را از پائین شکم ادامه می دهند .
جالبه دو تا از بزرگترین اساتید موسیقی ایران با هم به زیبایی وصف نشدنی دارند هموازی می کنند و اونوقت یه مشت ابله آمدند پیغام گذاشته اند و ایراد گرفته اند که مثلا ناخواسته وارد شدند و تقلید از شهناز است و ...
اگه کوچیک هستیم با گیر دادند به بزرگان بزرگ نمی شویم. واقعا نمی شویم!
گربه دستش ب گوشت نمیرسید .درک و فهم میخاد درک بزرگان ایران.
با توهین به دیگران هم بزرگ نمی شویم
شعر از سعدی است بیت دوم یک رباعی است ،
کسانی که نی می زنند می دانند که تکنیک نی به نحو اعجاب آوری بالاست ، تار هم عالی است فقط میکروفون تار را نزدیک گذاشته اند والیوم صدای تار زیاد تر از نی است ،
آقای شاگرد میگن شاگرد از استاد بهتره خو توهم یه ویدئوازتار زدنت بزار باید به همه‌ی هنرمندان بزرگ احترام گذاشت
روز سفر استاد
صبح زود همسرم پرسید ، چه خبر از لطفی
گفتم : لطفی روح زیبای شقایق وارش را برداشت با خودش برد به سمت ملکوت
قصد دارد تا ابد در سماوات بماند
مطمئن هستم که ملایک دوستش می دارند
خسرو توحیدی
قایل مقایسه با کارهای قدیم تر استاد کسایی نیست.
قابل مقایسه با کارهای قدیم استاد کسایی نیست اصلا.توی چهار مضراب خواستن چکاوک بزنن رفتن توی صوفی نامه و اصفهان که اصلا توی همایون نیست که فکر میکنم ناخواسته بود.
از این کارهای ناخواسته حتی افراد مبتدی هم نمیکنند؛ استاد کارش حرف نداره. اونکه شما گفتید اگر اشتباه متوجه نشده باشم صوفی نامه نیست بلکه دوضربی شوشتری است که قبلا در برنامه گلها توسط استاد لطفی و کسایی اجرا شده و اینجا شاید برای تداعی خاطرات بود.
از این کارهای ناخواسته حتی افراد مبتدی هم نمیکنند؛ استاد کارش حرف نداره. اونکه شما گفتید اگر اشتباه متوجه نشده باشم صوفی نامه نیست بلکه دوضربی شوشتری است که قبلا در برنامه گلها توسط استاد لطفی و کسایی اجرا شده و اینجا شاید برای تداعی خاطرات بود.
از این کارهای ناخواسته حتی افراد مبتدی هم نمیکنند؛ استاد کارش حرف نداره. اونکه شما گفتید اگر اشتباه متوجه نشده باشم صوفی نامه نیست بلکه دوضربی شوشتری است که قبلا در برنامه گلها توسط استاد لطفی و کسایی اجرا شده و اینجا شاید برای تداعی خاطرات بود.
این حرف ها چیه در اینجا اصلا در این اجرا اشاره کمی به چکاوک شده و بعد از درآمد بیشتر روی شوشتری کار متمرکز بوده. آن دو ضربی هم صوفی نامه نیست بلکه دوضربی شوشتری است که قبل آن به گوشه باوی که از تبعات شوشتری است اشاراتی شده که حال و هوای اصفهان را ایجاد کرده وجنابعالی فکر کردی اجرا خارج است.پیشنهاد می کنم به جای عیب جویی بی مورد دانش ردیفی ات را گسترش بدهی.
ی مشت نادون جمع شدین و قیاس میکنین بزرگان موسیقی رو. واقعا خجالت آوره بیاین پایین ازین کوه غرورتون بدون هیچ دانش فنی از روی غرور و سطح پایین سوادتون حرف نزدین لطفا شماها کی باشی که بخاین کسائی و لطفی رو قیاس کنید
قابل مقایسه با کارهای قدیم استاد کسایی نیست اصلا.توی چهار مضراب خواستن چکاوک بزنن رفتن توی صوفی نامه و اصفهان که اصلا توی همایون نیست که فکر میکنم ناخواسته بود.