,,Człowiek zostaje zmechanizowany w trakcie swojego życia , jego autentyzm się gubi"" Lecz jeśli człowiek kocha to co robi? jeśli świadomie godzi się na wyrzeczenia i narzuca sobie dyscyplinę i widzi w tym swój rozwój ? Byłoby wspaniale móc żyć szczęśliwie..., w dobrym nastroju, harmoniii itd , Wydaje się jakby to było wyzwaniem, sztuką
Wydaje mi się, że tutaj kwestia intencji/nastawienia odgrywa kluczową rolę. Egzystencjaliści zwracali na to uwagę: człowiek może wybrać cokolwiek, trudno jest oceniać cudze wybory. Kluczowe znaczenie ma to, aby były to wybory przemyślane, osobiste. Życie czasami posiada tak zaskakujące kształty, tyle nieprzewidywalnych czynników wchodzi w jego przypadku w grę, że każdy musi decydować o nim sam, każdy sam mierzy występujące w nim wartości. Być może kojarzy Pani film "Piętno śmierci/Ikiru" Akiry Kurosawy? Opowiada on o urzędniku, który orientuje się, że jest śmiertelnie chory i ma do siebie pretensje, że zmarnował życie. W ostatnich miesiącach stara się doprowadzić do ukończenia budowy placu zabaw dla dzieci, aby w swoim mniemaniu zrobić coś sensowego. Wydaje mi się, że przy podejmowaniu istotnych życiowych decyzji powinniśmy stawiać się na miejscu bohatera filmu, ponieważ to jest taka perspektywa, która pomaga nam potraktować własne życie poważnie, nie skupiać się na doraźnych celach, doraźnej wygodzie itd. Jeśli jednak ją przyjmiemy, będziemy prawdopodobnie mogli wybrać cokolwiek - wyłącznie zgodnie z własnym, a nie cudzym spojrzeniem. To "zmechanizowanie", o który wspominałem w nagraniu, dotyczy chyba właśnie intencji/nastawienia: takiego typu życia, gdy człowiek półprzytomnie spędza dzień za dniem. Wydaje mi się, że w zasadzie do każdego zajęcia w życiu można byłoby podejść w inny, niezmechanizowany sposób. To się rozstrzyga na jakimś osobistym poziomie: własnych przemyśleń, wyborów, wartości. BTW. Pisałem kiedyś o podobnej kwestii w tekście na temat filmu "Toni Erdmann", być może się Pani przyda: przemyslanekadry.pl/defunkcjonalizacja-podmiotu-toni-erdmann/
![Wall-E (2008) and "The Last Men" according to Nietzsche [ft. Urszula Dobrzańska]](http://i.ytimg.com/vi/RH8rUQW0Bec/mqdefault.jpg)
!["Network" (1976) and media [ft. dr Jacek Sobota]](http://i.ytimg.com/vi/TA0GoMdhC0w/mqdefault.jpg)
świetna analiza filmu
Dziękuję 🙂
Odcinki solo równie dobre jak rozmowy!!
Wielkie dzięki 🙂
,,Człowiek zostaje zmechanizowany w trakcie swojego życia , jego autentyzm się gubi"" Lecz jeśli człowiek kocha to co robi? jeśli świadomie godzi się na wyrzeczenia i narzuca sobie dyscyplinę i widzi w tym swój rozwój ? Byłoby wspaniale móc żyć szczęśliwie..., w dobrym nastroju, harmoniii itd , Wydaje się jakby to było wyzwaniem, sztuką
Wydaje mi się, że tutaj kwestia intencji/nastawienia odgrywa kluczową rolę. Egzystencjaliści zwracali na to uwagę: człowiek może wybrać cokolwiek, trudno jest oceniać cudze wybory. Kluczowe znaczenie ma to, aby były to wybory przemyślane, osobiste. Życie czasami posiada tak zaskakujące kształty, tyle nieprzewidywalnych czynników wchodzi w jego przypadku w grę, że każdy musi decydować o nim sam, każdy sam mierzy występujące w nim wartości.
Być może kojarzy Pani film "Piętno śmierci/Ikiru" Akiry Kurosawy? Opowiada on o urzędniku, który orientuje się, że jest śmiertelnie chory i ma do siebie pretensje, że zmarnował życie. W ostatnich miesiącach stara się doprowadzić do ukończenia budowy placu zabaw dla dzieci, aby w swoim mniemaniu zrobić coś sensowego.
Wydaje mi się, że przy podejmowaniu istotnych życiowych decyzji powinniśmy stawiać się na miejscu bohatera filmu, ponieważ to jest taka perspektywa, która pomaga nam potraktować własne życie poważnie, nie skupiać się na doraźnych celach, doraźnej wygodzie itd. Jeśli jednak ją przyjmiemy, będziemy prawdopodobnie mogli wybrać cokolwiek - wyłącznie zgodnie z własnym, a nie cudzym spojrzeniem.
To "zmechanizowanie", o który wspominałem w nagraniu, dotyczy chyba właśnie intencji/nastawienia: takiego typu życia, gdy człowiek półprzytomnie spędza dzień za dniem. Wydaje mi się, że w zasadzie do każdego zajęcia w życiu można byłoby podejść w inny, niezmechanizowany sposób. To się rozstrzyga na jakimś osobistym poziomie: własnych przemyśleń, wyborów, wartości.
BTW. Pisałem kiedyś o podobnej kwestii w tekście na temat filmu "Toni Erdmann", być może się Pani przyda: przemyslanekadry.pl/defunkcjonalizacja-podmiotu-toni-erdmann/