Mooie video Paulien, dankjewel hiervoor! Vallen wel wat kwartjes. Maar tegelijkertijd denk ik: geen enkele ouder is perfect. Het lijkt mij dat iedere moeder of vader zich wel eens schuldig maakt aan vrijwel alle van de genoemde vijftien punten. Is niet de echte vraag: waarom resulteert dat bij het ene kind in een onveilige hechting en bij de ander niet? Zou het hier zo eerder zo zijn dat het meer te maken heeft met dat (of: als) een kind hsp is? En dat dit alles dus veel intensiever binnen komt, en vaak ook zelfs wordt gedragen door het kind? 🤔
Hi Lisette! Ik snap je vraag helemaal, en het is een goede. Het heeft te maken met hoe vaak dit soort dingen gebeuren, en wat de emotionele intensiteit is. Dat creëert de trigger. Er zijn een heleboel mensen die de theorie aanhouden dat het ligt aan de gevoeligheid van een kind, maar wat ik daar gevaarlijk aan vindt is dat mensen daardoor gaan denken dat het aan henzelf ligt. 'Als ik maar niet zo gevoelig was geweest, had ik hier geen last van gehad.' Dat is niet eerlijk, en vaak ook echt niet het geval. In heel veel van de huidige en oude opvoedstijlen wordt (veel en onbewust) gebruik gemaakt van emotionele manipulatie en verwaarlozing. Dat is niemands schuld, dat is gewoon ontstaan van generatie op generatie (lang verhaal, maar we komen op een bepaalde manier op dit moment uit de 'emotional dark ages'). Iedereen die te maken krijgt met emotionele verwaarlozing en manipulatie heeft daar last van. En het vervelende is dat het omdraaien naar het kind (dat het ligt aan dat het kind te gevoelig is) precies is wat ouders die (onbewust) emotionele manipulatie gebruiken vaak zeggen en vinden van hun kind. Het geeft ze de vrijbrief om niet naar hun eigen gedrag te kijken (wat vaak geen onwil is maar onmacht), maar de reactie op dat gedrag te labelen als overdreven. Ik heb ondertussen zoveel meiden moeten helpen inzien dat het niet aan hen lag, dat zij niet 'te gevoelig' zijn, maar dat de manier waarop er tegen ze gesproken is door ouders die de beste bedoelingen hadden, maar niet de beste emotionele tools en skills, de reacties die ze hadden volledig legitiem maken. Je hoeft als ouder niet perfect te zijn, ook niet voor een veilige hechting, maar het 'niet perfect hoeven zijn' is geen excuus om de reactie of gevoelens van een kind als 'te gevoelig' te labelen en niet of nauwelijks te kijken wat jij als ouder in je gedrag kan veranderen om je kind veilig te laten voelen.
Dank je wel voor deze video. Ik vraag me af of het verschil maakt als een kind een emotioneel gezonde ouder heeft en een emotioneel ongezonde ouder. Kan het kind dat alsnog een hechtingsstoornis krijgen?
Paps en mams waren hele lieve ouders,maar mijn autisme en add maakte het best moeilijk om elkaar te begrijpen.dus liefde was hard werken.
Dankjewel! Dit is echt de video waar ik erg nieuwsgierig naar was
Waarom leren we dit niet allemaal voordat we (zelf) aan kinderen beginnen :)?
Mooie video Paulien, dankjewel hiervoor! Vallen wel wat kwartjes. Maar tegelijkertijd denk ik: geen enkele ouder is perfect. Het lijkt mij dat iedere moeder of vader zich wel eens schuldig maakt aan vrijwel alle van de genoemde vijftien punten. Is niet de echte vraag: waarom resulteert dat bij het ene kind in een onveilige hechting en bij de ander niet? Zou het hier zo eerder zo zijn dat het meer te maken heeft met dat (of: als) een kind hsp is? En dat dit alles dus veel intensiever binnen komt, en vaak ook zelfs wordt gedragen door het kind? 🤔
Hi Lisette! Ik snap je vraag helemaal, en het is een goede. Het heeft te maken met hoe vaak dit soort dingen gebeuren, en wat de emotionele intensiteit is. Dat creëert de trigger. Er zijn een heleboel mensen die de theorie aanhouden dat het ligt aan de gevoeligheid van een kind, maar wat ik daar gevaarlijk aan vindt is dat mensen daardoor gaan denken dat het aan henzelf ligt. 'Als ik maar niet zo gevoelig was geweest, had ik hier geen last van gehad.' Dat is niet eerlijk, en vaak ook echt niet het geval. In heel veel van de huidige en oude opvoedstijlen wordt (veel en onbewust) gebruik gemaakt van emotionele manipulatie en verwaarlozing. Dat is niemands schuld, dat is gewoon ontstaan van generatie op generatie (lang verhaal, maar we komen op een bepaalde manier op dit moment uit de 'emotional dark ages'). Iedereen die te maken krijgt met emotionele verwaarlozing en manipulatie heeft daar last van. En het vervelende is dat het omdraaien naar het kind (dat het ligt aan dat het kind te gevoelig is) precies is wat ouders die (onbewust) emotionele manipulatie gebruiken vaak zeggen en vinden van hun kind. Het geeft ze de vrijbrief om niet naar hun eigen gedrag te kijken (wat vaak geen onwil is maar onmacht), maar de reactie op dat gedrag te labelen als overdreven. Ik heb ondertussen zoveel meiden moeten helpen inzien dat het niet aan hen lag, dat zij niet 'te gevoelig' zijn, maar dat de manier waarop er tegen ze gesproken is door ouders die de beste bedoelingen hadden, maar niet de beste emotionele tools en skills, de reacties die ze hadden volledig legitiem maken. Je hoeft als ouder niet perfect te zijn, ook niet voor een veilige hechting, maar het 'niet perfect hoeven zijn' is geen excuus om de reactie of gevoelens van een kind als 'te gevoelig' te labelen en niet of nauwelijks te kijken wat jij als ouder in je gedrag kan veranderen om je kind veilig te laten voelen.
Dank je wel voor deze video. Ik vraag me af of het verschil maakt als een kind een emotioneel gezonde ouder heeft en een emotioneel ongezonde ouder. Kan het kind dat alsnog een hechtingsstoornis krijgen?