Dzięki za dyskusje 😉 pojawiło się kilka fajnych przemyśleń i przykładów, choć jest też sporo komentarzy na zasadzie, bo tak 🙂 Chciałbym też rozwiać kilka wątpliwości, żeby można było wyciągnąć lepsze wnioski. 1. Przede wszystkim chciałem zaznaczyć, że sposób rozpoczęcia przetaczania stopy ma znaczenie dużo mniejsze niż zazwyczaj nam się wydaje. 2. Celowe zmienianie sposobu przetaczania stopy często wiąże się z dodatkowymi napięciami, naprężeniami w jej obrębie, co też jest przyczyną naprawdę wielu kontuzji przy próbach bezpośrednich zmian w tym zakresie. 3. Znacznie lepiej jest skupić się na rzeczach, które pośrednio wpływają na przetoczenie stopy, ale będzie się to działo w sposób naturalny bez dodatkowych naprężeń i prawdodpobnie też będzie znacznie efektywniejsze. Mam tutaj na myśli kadencje czy miejsce przetoczenia stopy. Czyli lepiej skupić się na tym, zwłaszcza w pierwszej kolejności gdzie stawiamy stopę niż jak. 4. Znacznie ważniejszy jest rozkład siły oddziaływania podczas przetoczenia. Można biegać zaczynając przetoczenie z pięty, a mieć wzorzec obciążenia stopy jak w przypadku typowego biegacza ze śródstopia. Pod kątem kontuzji czy efektowności właśnie to ma NAJWIĘKSZE znaczenie. Czyli znowu samo miejsce kontaktu z podłożem to sprawa drugorzędną, ale to jak wygląda rozłożenie oddziaływania sił na nią ma większe znaczenie. Warto mieć świadomość, że bieganie z pięty może być baaardzo różne i nie należy traktować tego zero jedynkowo. 4. Tempo biegu owszem wpływa na technikę biegu, ale nie zawsze na samo ustawienie stopy. Biegacze którzy biegają na śródstopiu zazwyczaj trucht między powtórzeniami również biegają na śródstopiu, a jest to tempo bardzo wolne. 5. Po tym wpisie zacząłem być trochę utożsamiany jako zwolennik biegania z pięty 🙂 Nie. Tylko próbuję pokazać, że to która część stopy ma jako pierwsza kontakt z podłożem, nie jest jeszcze niczego wyznacznikiem! Zwłaszcza na nieco dłuższych dystansach. 6. Wkrótce wstawię więcej na ten temat 🙂
Tak jak ktoś juz wspomniał, zastosowanie bardzo ważnej rady, czyli stawianie stopy pod środkiem ciężkości naszego ciała sprawi, że będziemy biegać na śródstopiu :)
Dobry materiał 💪Z chęcią obejrzałbym film o tym jak przygotować się do Ironmana. Mam już za sobą 1/8 i stopniowo zwiększam dystans, a każda wskazówka jest na wagę złota 👊
Przygotowanie do IM to proces na który składa się masa elementów. Taki odcinek w pełni wartościowy musiałby trwać przynajmniej 5h 😅 ale elementy takiego przygotowania przemycam w tych filmikach ;)
a gdy ktoś z natury biega bardziej z palców? i jak się ma bieganie bardziej z palców do pronacji w normalnym chodzie :) ? skoro pronacja to generalnie przetaczanie stopy z nieco wiekszym naciskiem na wewnętrzną stronę pięty i duzy palec....ale podczas biegu ten ktoś nie za bardzo używa pięt..ale zostaje duzy palec, ale żaden but nie ma wsparcia na palec, chyba że na śródstopie... no własnie jak to jest w takim przypadku?
Super materiał, Myślisz że lepsza praca nad kadencją na rowerze przekłada się na bieg? I odwrotnie czy zamula na niskich kadencjach na rowerze zwolni bieg? Oczywiście musimy o osobie która nie jest naturalnym biegaczem haha tzn JA haha
Dobre pytanie. Jest to trochę kwestia indywidualna i dodatkowo zależy od dystansu. U zdecydowanej większości zawodników waha się między 85-95rpm 1/8IM a 70-80rpm IM. Sprawdź też jaka kadencja naturalnie Ci wychodzi przy intensywnościach startowych i czy Twoja technika pedałowania pozwala Ci być skutecznym na niższej kadencji i czy na zakładkach rowerowo biegowych nie masz z tego tytułu żadnego dyskomfortu.
@@szkolatriathlonu ja mam zupełnie na odwrót. Rowerem jadę do parku/lasu, żeby pobiegać (traktuje to jako rozgrzewkę, ale głownie dlatego, że nie lubię biegać po chodniku/asfalcie). O ile jazda rowerem nie ma kompletnie wpływu na mojego bieganie, to po bieganiu, wbrew sobie wracam rowerem MTB z prędkościami 35-45 km/h. Po prostu jakoś ten ruch z biegania tak się utrwala, że pedałuje z tą samą szybkością co macham nogami biegając i to niezależnie od przerzutki.
Bieganie "z pięty" ma sens w przypadku dużej kadencji kroków (190-220). Zwiększona szybkość kroku przy ustalonej prędkości poziomej minimalizuje negatywny efekt obciążenia większości partii ciała - począwszy od kości pięty, poprzez stawy kończyn, a skończywszy na kręgosłupie. Niemniej jednak uważam, że "bieganie z pięty" najbardziej obciąża właśnie kręgosłup. Przy odpowiedniej technice, zbliżonej do techniki chodu sportowego, stawy skokowe oraz kolanowe będą odciążone poprzez ruch bioder (właściwie to ruch okrężny miednicy). Bieganie z palców ma bio-fizjologiczny sens przy interwałach (przyspieszaniu) albo podbiegach. Z kolei wykorzystanie śródstopia najbardziej nadaje się w bieganiu terenowym na płaskim podłożu. Z mojego doświadczenia wynika, że stawianie kroku na całą stopę występuje najczęściej podczas zmęczenia (generalnie atakuję z pięty). Podczas zbiegania z góry, naturalna jest pozycja stopy na pięcie przy równoczesnym zgięciu kolan i bardziej wyprostowanej sylwetki z ramionami wysuniętymi nieco do przodu środka ciężkości.
Dzięki! Link nie działał tylko w mailach w trzech pierwszych dniach marca. Później podsyłaliśmy aktualny i teraz wszystko gra. Poproszę maila zwrotnego z tym linkiem i zobaczę o co chodzi ;)
@@szkolatriathlonu linki pod tym filmikiem nie działają (przekierowania są wadliwe do fb i insta też). pod innymi filmami z kanału (np. tym o kadencji biegowej) działają.
Tylko pięta palce. Kość pięty najmocniejsza i największa, kości śródstopia małe, drobne, np: kości trzeszczki wielkości grochu więc bardzo łatwo o uszkodzenia
U mnie zajęło około roku żeby przystosować sie do minimalistycznych butów, wcześniej nabawiłem się kontuzji kaletki achillesa od noszenia butów. A teraz od wiosny chodzę i biegam wyłącznie boso. Żadne zwierzę nie używa do biegania butów, a biegają doskonale, tylko ludzie powymyślali buty i po co? Tysiące lat ewolucji stopy do idealnego narzędzia do biegania, a człowiek marnuje czas, żeby zarobić na buty, które niszczą biomechanikę jego stopy i są przyczyną kontuzji i problemów ze stawami w wieku 30 lat xd
Zwierzęta mają poduszki np psy i wilk , inne mają kopyta racice , to zastępuje im buty chyba , ale szacun kolego za latanie boso , ja bym się bał że coś powbjiam sobie w nogę
@@Buszmenov Człowiek też ma poduszki, tylko nie wykształcają się bo całe życie chodzą ludzie w butach, od butów zanikają mięśnie. Po sobie widzę jak się stopy zmieniły przez ten czas jak porzuciłem buty, porównania nie ma, zgrubła nie tylko skóra, ale i całe kości palców, masywniejsze te nogi, mogę śmigać po wszystkim, na początku ledwo szedłem po kamieniach, a dzisiaj mogę po nich biegać. Kolce najgorsze, ale jak się nie chodzi po krzakach to sie nie wbije nic, ja chodzę po krzakach i często się wbija jakiś głóg, albo dzika róża, do wieczora poboli, a rano jak nowy. No i zima była paskudna, nic miłego chodzić boso na mrozie. W ciepłych krajach ludzie chodzą boso i są zdrowsi niż tutaj
Fajnie byłoby poprzeć to przykładem. Nie widzę żadnego zawodnika choćby w tri, który jest na poziomie światowym i nie idzie za tym systematyczny trening. Sukces i proces to dwie różne rzeczy. To pierwsze jest rezultatem tego drugiego.
jako piłkarz i fizjoterapeuta odpowiadam- zależy na jakim podłożu będę biegał i w jakim tempie. Czyli tak jak mówił autor filmu. Często po treningu piłkarskim robi się kilka kółek dookoła boiska na boso. Na miękkiej trawie w wolniutkim truchcie i wtedy raczej pierwszy kontakt stopy z podłożem to pięta. Kiedy biegnę sprintem nie ma innej możliwości niż bieg na palcach, a przecież biegnę w butach. Czyli głównie zależy to od tempa biegu
Dzięki za dyskusje 😉 pojawiło się kilka fajnych przemyśleń i przykładów, choć jest też sporo komentarzy na zasadzie, bo tak 🙂 Chciałbym też rozwiać kilka wątpliwości, żeby można było wyciągnąć lepsze wnioski.
1. Przede wszystkim chciałem zaznaczyć, że sposób rozpoczęcia przetaczania stopy ma znaczenie dużo mniejsze niż zazwyczaj nam się wydaje.
2. Celowe zmienianie sposobu przetaczania stopy często wiąże się z dodatkowymi napięciami, naprężeniami w jej obrębie, co też jest przyczyną naprawdę wielu kontuzji przy próbach bezpośrednich zmian w tym zakresie.
3. Znacznie lepiej jest skupić się na rzeczach, które pośrednio wpływają na przetoczenie stopy, ale będzie się to działo w sposób naturalny bez dodatkowych naprężeń i prawdodpobnie też będzie znacznie efektywniejsze. Mam tutaj na myśli kadencje czy miejsce przetoczenia stopy. Czyli lepiej skupić się na tym, zwłaszcza w pierwszej kolejności gdzie stawiamy stopę niż jak.
4. Znacznie ważniejszy jest rozkład siły oddziaływania podczas przetoczenia. Można biegać zaczynając przetoczenie z pięty, a mieć wzorzec obciążenia stopy jak w przypadku typowego biegacza ze śródstopia. Pod kątem kontuzji czy efektowności właśnie to ma NAJWIĘKSZE znaczenie. Czyli znowu samo miejsce kontaktu z podłożem to sprawa drugorzędną, ale to jak wygląda rozłożenie oddziaływania sił na nią ma większe znaczenie. Warto mieć świadomość, że bieganie z pięty może być baaardzo różne i nie należy traktować tego zero jedynkowo.
4. Tempo biegu owszem wpływa na technikę biegu, ale nie zawsze na samo ustawienie stopy. Biegacze którzy biegają na śródstopiu zazwyczaj trucht między powtórzeniami również biegają na śródstopiu, a jest to tempo bardzo wolne.
5. Po tym wpisie zacząłem być trochę utożsamiany jako zwolennik biegania z pięty 🙂 Nie. Tylko próbuję pokazać, że to która część stopy ma jako pierwsza kontakt z podłożem, nie jest jeszcze niczego wyznacznikiem! Zwłaszcza na nieco dłuższych dystansach.
6. Wkrótce wstawię więcej na ten temat 🙂
Logiczne wnioski.
Np. Skarżyński Jerzy wręcz zaleca bieganie ze pięty. 🤔
Tak jak ktoś juz wspomniał, zastosowanie bardzo ważnej rady, czyli stawianie stopy pod środkiem ciężkości naszego ciała sprawi, że będziemy biegać na śródstopiu :)
Dobry materiał 💪Z chęcią obejrzałbym film o tym jak przygotować się do Ironmana. Mam już za sobą 1/8 i stopniowo zwiększam dystans, a każda wskazówka jest na wagę złota 👊
Przygotowanie do IM to proces na który składa się masa elementów. Taki odcinek w pełni wartościowy musiałby trwać przynajmniej 5h 😅 ale elementy takiego przygotowania przemycam w tych filmikach ;)
Dzięki, skorzystam z rady 😁😁😁👋
Każda z technik jest ok to taki rodzaj naturalnej skrzyni biegów wszystko zależy od tego jak szybko i daleko chcesz pobiec
A jaką technika najlepsza na 200-300m bo ja jestem przyzwyczajona z pięty na bieganie i nie wiem
To jeszcze należy ludzi porównać do zwierząt jak gepardy czy charty ;). Ich technika biegu jest fascynująca.
a gdy ktoś z natury biega bardziej z palców? i jak się ma bieganie bardziej z palców do pronacji w normalnym chodzie :) ? skoro pronacja to generalnie przetaczanie stopy z nieco wiekszym naciskiem na wewnętrzną stronę pięty i duzy palec....ale podczas biegu ten ktoś nie za bardzo używa pięt..ale zostaje duzy palec, ale żaden but nie ma wsparcia na palec, chyba że na śródstopie... no własnie jak to jest w takim przypadku?
Super materiał, Myślisz że lepsza praca nad kadencją na rowerze przekłada się na bieg? I odwrotnie czy zamula na niskich kadencjach na rowerze zwolni bieg? Oczywiście musimy o osobie która nie jest naturalnym biegaczem haha tzn JA haha
Dobre pytanie. Jest to trochę kwestia indywidualna i dodatkowo zależy od dystansu. U zdecydowanej większości zawodników waha się między 85-95rpm 1/8IM a 70-80rpm IM. Sprawdź też jaka kadencja naturalnie Ci wychodzi przy intensywnościach startowych i czy Twoja technika pedałowania pozwala Ci być skutecznym na niższej kadencji i czy na zakładkach rowerowo biegowych nie masz z tego tytułu żadnego dyskomfortu.
@@szkolatriathlonu ja mam zupełnie na odwrót. Rowerem jadę do parku/lasu, żeby pobiegać (traktuje to jako rozgrzewkę, ale głownie dlatego, że nie lubię biegać po chodniku/asfalcie). O ile jazda rowerem nie ma kompletnie wpływu na mojego bieganie, to po bieganiu, wbrew sobie wracam rowerem MTB z prędkościami 35-45 km/h. Po prostu jakoś ten ruch z biegania tak się utrwala, że pedałuje z tą samą szybkością co macham nogami biegając i to niezależnie od przerzutki.
Bieganie "z pięty" ma sens w przypadku dużej kadencji kroków (190-220). Zwiększona szybkość kroku przy ustalonej prędkości poziomej minimalizuje negatywny efekt obciążenia większości partii ciała - począwszy od kości pięty, poprzez stawy kończyn, a skończywszy na kręgosłupie. Niemniej jednak uważam, że "bieganie z pięty" najbardziej obciąża właśnie kręgosłup. Przy odpowiedniej technice, zbliżonej do techniki chodu sportowego, stawy skokowe oraz kolanowe będą odciążone poprzez ruch bioder (właściwie to ruch okrężny miednicy). Bieganie z palców ma bio-fizjologiczny sens przy interwałach (przyspieszaniu) albo podbiegach. Z kolei wykorzystanie śródstopia najbardziej nadaje się w bieganiu terenowym na płaskim podłożu. Z mojego doświadczenia wynika, że stawianie kroku na całą stopę występuje najczęściej podczas zmęczenia (generalnie atakuję z pięty). Podczas zbiegania z góry, naturalna jest pozycja stopy na pięcie przy równoczesnym zgięciu kolan i bardziej wyprostowanej sylwetki z ramionami wysuniętymi nieco do przodu środka ciężkości.
Dobry film :)! Ale link do e-book'a nie działa :(
Dzięki! Link nie działał tylko w mailach w trzech pierwszych dniach marca. Później podsyłaliśmy aktualny i teraz wszystko gra. Poproszę maila zwrotnego z tym linkiem i zobaczę o co chodzi ;)
@@szkolatriathlonu linki pod tym filmikiem nie działają (przekierowania są wadliwe do fb i insta też). pod innymi filmami z kanału (np. tym o kadencji biegowej) działają.
Ciężko mi powiedzieć w czym może być problem, bo u mnie wszystkie linki działają prawidłowo :(
Tylko pięta palce. Kość pięty najmocniejsza i największa, kości śródstopia małe, drobne, np: kości trzeszczki wielkości grochu więc bardzo łatwo o uszkodzenia
U mnie zajęło około roku żeby przystosować sie do minimalistycznych butów, wcześniej nabawiłem się kontuzji kaletki achillesa od noszenia butów. A teraz od wiosny chodzę i biegam wyłącznie boso. Żadne zwierzę nie używa do biegania butów, a biegają doskonale, tylko ludzie powymyślali buty i po co? Tysiące lat ewolucji stopy do idealnego narzędzia do biegania, a człowiek marnuje czas, żeby zarobić na buty, które niszczą biomechanikę jego stopy i są przyczyną kontuzji i problemów ze stawami w wieku 30 lat xd
Zwierzęta mają poduszki np psy i wilk , inne mają kopyta racice , to zastępuje im buty chyba , ale szacun kolego za latanie boso , ja bym się bał że coś powbjiam sobie w nogę
@@Buszmenov Człowiek też ma poduszki, tylko nie wykształcają się bo całe życie chodzą ludzie w butach, od butów zanikają mięśnie. Po sobie widzę jak się stopy zmieniły przez ten czas jak porzuciłem buty, porównania nie ma, zgrubła nie tylko skóra, ale i całe kości palców, masywniejsze te nogi, mogę śmigać po wszystkim, na początku ledwo szedłem po kamieniach, a dzisiaj mogę po nich biegać. Kolce najgorsze, ale jak się nie chodzi po krzakach to sie nie wbije nic, ja chodzę po krzakach i często się wbija jakiś głóg, albo dzika róża, do wieczora poboli, a rano jak nowy. No i zima była paskudna, nic miłego chodzić boso na mrozie. W ciepłych krajach ludzie chodzą boso i są zdrowsi niż tutaj
@@Cahir222 mimo wszystko bał bym się że na jakieś szkło wpadnę stopa , kurde może spróbuję na boso
nie zgadzam sie na takie podejście ze systematyczność daje lepsze efekty. sukces jest nie liniowy zatem nie powinno się liniowo prowadzić trening
Fajnie byłoby poprzeć to przykładem. Nie widzę żadnego zawodnika choćby w tri, który jest na poziomie światowym i nie idzie za tym systematyczny trening. Sukces i proces to dwie różne rzeczy. To pierwsze jest rezultatem tego drugiego.
Ale serio!? Idzicie pobiegać boso... jak będziecie uderzać.- piętą czy palcami 🤦♂️
jako piłkarz i fizjoterapeuta odpowiadam- zależy na jakim podłożu będę biegał i w jakim tempie. Czyli tak jak mówił autor filmu. Często po treningu piłkarskim robi się kilka kółek dookoła boiska na boso. Na miękkiej trawie w wolniutkim truchcie i wtedy raczej pierwszy kontakt stopy z podłożem to pięta. Kiedy biegnę sprintem nie ma innej możliwości niż bieg na palcach, a przecież biegnę w butach. Czyli głównie zależy to od tempa biegu