Wikipedia NL zegt Ironie is een stijlfiguur waarbij dat wat klaarblijkelijk gezegd of getoond wordt, afwijkt van dat wat bedoeld wordt. Zodoende is ironie veelal alleen herkenbaar voor de geoefende of ingewijde verstaander. Ironie ontleent haar effect aan een bepaalde ambiguïteit in taalgebruik of situatie of een combinatie van beide. Zij die het passend, zo niet vanzelfsprekend vinden om zich te scharen onder de intellectualia zijn dit stijlfiguur, Ironie, blijven gaan gebruiken om aan elkaar de signalen af te geven, dat zij HET inderdaad allemaal snàppen. En 'dus' de anderen niet. Een soort Strike-a-Pose. Binnen deze groep is deze ernstige vorm van arrogantie legitiem verklaard en volledig geaccepteerd. Indien iemand bij deze groep wil horen moet zij/hij dit ook gaan doen om niet buiten de boot te vallen. Het is echter een ònderontwikkeld gedrag als je het beziet vanuit de emotionele intelligentie. Om dit gebrek wederom te vergoelijken hebben de intelligentsia de mythe kracht bijgezet door zich asociaal te gedragen; het niet sociaal zijn is een vd hardnekkige clichés van de autist of de wiz-kid, een groep mensen, waar de intellectueel altijd al jaloers op is geweest. Bij de wiz-kid of de autist is het echter een inert gedrag, die de intellectueel bewust moet creëren, omdat hij/zij het niet van nature bezit. Het is hard werken om die vorm van zijn elke dag en elke keer acte de présence te geven en naar buiten te brengen. Daarom is het niet zo vreemd dat de intellectueel - mede door het hardnekkige klimaat binnen die wereld - ironie en zelfs cynisme als stijlfiguur levend moet houden, want anders valt ie door de mand en blijkt ie geen cent waard te zijn. Zij die het emotionele intellect wel hebben ontwikkeld, die wel die moeite genomen hebben, zijn in staat dit spel te doorzien en hebben een balans daarin kunnen aanbrengen tussen de ratio en de emotie. Daarnaast - en dat zien we vooral nu tijdens deze Corona Hoax - zijn de systemen waarin we leven ook schuld aan dit gedrag, omdat deze systemen nu ELK mens tegen elkaar uitspeelt en ons allen op de rand van de afgrond manoeuvreert. De intellectueel heeft zijn comfortabel speelveld verloren [ voor zover ie dat überhaupt al had ] omdat zijn kennis van zaken nu in deze tijd niet meer als expertise gezien wordt, maar geheel genivelleerd is tot een banale mening, dat zich niet onderscheid van de mening van Jan-met-de-Pet. De expert is stelselmatig ontdaan van zijn waarde voor een samenleving; dit, omdat er belangen prevaleren voor een rete-kleine groep 'mensen' op aarde, die ons allen bòven onze pet gaan en waarover niemand mag spreken.
En bovendien heeft de heer Pfeijffer het over zaken die het dagelijkse leven van iedereen (van elite tot de man in de straat) aangaan. Misschien niet voor iedereen in directe zin, maar na verloop van tijd en in indirecte zin toch zeker wel. Het kan zijn dat de discussie voor de man in de straat (uw woorden) te abstract is, maar dat maakt de discussie niet minder waardevol. Ik hoop dat de vrijheid van meningsuiting, de vrijheid van pers, de vrijheid van 'zijn wie u bent' ook door u hoog in het vaandel worden gehouden. Want dat is waar de heer Pfeijffer eigenlijk voor pleit. Ter bescherming van de rechten van iedereen. Zowel de rechten van de elite, als de - zelfde - rechten van de man in de straat.
Daarmee heeft de politieke/culturele elite bewust een voorsprong op de man in de straat. De laatste laat zich dan ook altijd door de politiek verrassen en raakt in paniek, niet begrijpend hoe, waarom en van waar! Grijpt in zijn wanhoop naar extremistische makkelijk en voor de hand liggende middelen. Het volk slaapt, de elite kiest, het volk in paniek wakker.
Zo'n gesprek is echt nodig in onze tijden.
Ironie als stijlmiddel versus ironie als levenshouding. Een prachtige manier om dit zeer actuele probleem uiteen te rafelen.
wauw. Er wordt geluisterd. Er wordt geduid. Het kan nog!
Hij heeft een punt, maar is sociale correctheid ook niet een vorm van ultieme ironie?
Ironische stelling: het is indrukwekkend hoe correct Ilja Milo heeft voorgesteld
Dat zijn geen nieuwe inzichten, toch?
mag van mij ook een oud inzicht zijn.
Wikipedia NL zegt Ironie is een stijlfiguur waarbij dat
wat klaarblijkelijk gezegd of getoond wordt, afwijkt van dat wat bedoeld
wordt. Zodoende is ironie veelal alleen herkenbaar voor de geoefende of
ingewijde verstaander. Ironie ontleent haar effect aan een bepaalde
ambiguïteit in taalgebruik of situatie of een combinatie van beide.
Zij die het passend, zo niet vanzelfsprekend vinden om zich te scharen onder de intellectualia zijn dit stijlfiguur, Ironie, blijven gaan gebruiken om aan elkaar de signalen af te geven, dat zij HET inderdaad allemaal snàppen. En 'dus' de anderen niet. Een soort Strike-a-Pose.
Binnen deze groep is deze ernstige vorm van arrogantie legitiem verklaard en volledig geaccepteerd. Indien iemand bij deze groep wil horen moet zij/hij dit ook gaan doen om niet buiten de boot te vallen. Het is echter een ònderontwikkeld gedrag als je het beziet vanuit de emotionele intelligentie.
Om dit gebrek wederom te vergoelijken hebben de intelligentsia de mythe kracht bijgezet door zich asociaal te gedragen; het niet sociaal zijn is een vd hardnekkige clichés van de autist of de wiz-kid, een groep mensen, waar de intellectueel altijd al jaloers op is geweest.
Bij de wiz-kid of de autist is het echter een inert gedrag, die de intellectueel bewust moet creëren, omdat hij/zij het niet van nature bezit. Het is hard werken om die vorm van zijn elke dag en elke keer acte de présence te geven en naar buiten te brengen.
Daarom is het niet zo vreemd dat de intellectueel - mede door het hardnekkige klimaat binnen die wereld - ironie en zelfs cynisme als stijlfiguur levend moet houden, want anders valt ie door de mand en blijkt ie geen cent waard te zijn.
Zij die het emotionele intellect wel hebben ontwikkeld, die wel die moeite genomen hebben, zijn in staat dit spel te doorzien en hebben een balans daarin kunnen aanbrengen tussen de ratio en de emotie.
Daarnaast - en dat zien we vooral nu tijdens deze Corona Hoax - zijn de systemen waarin we leven ook schuld aan dit gedrag, omdat deze systemen nu ELK mens tegen elkaar uitspeelt en ons allen op de rand van de afgrond manoeuvreert. De intellectueel heeft zijn comfortabel speelveld verloren [ voor zover ie dat überhaupt al had ] omdat zijn kennis van zaken nu in deze tijd niet meer als expertise gezien wordt, maar geheel genivelleerd is tot een banale mening, dat zich niet onderscheid van de mening van Jan-met-de-Pet. De expert is stelselmatig ontdaan van zijn waarde voor een samenleving; dit, omdat er belangen prevaleren voor een rete-kleine groep 'mensen' op aarde, die ons allen bòven onze pet gaan en waarover niemand mag spreken.
Ben je zelf autist?
Waarom ondertitels?
De man in de straat is hier niet mee bezig, werkelijk ❕
Iedereen mag bezig zijn waar hij mee bezig wil zijn toch? Of moet iedereen met hetzelfde bezig zijn?
En bovendien heeft de heer Pfeijffer het over zaken die het dagelijkse leven van iedereen (van elite tot de man in de straat) aangaan. Misschien niet voor iedereen in directe zin, maar na verloop van tijd en in indirecte zin toch zeker wel. Het kan zijn dat de discussie voor de man in de straat (uw woorden) te abstract is, maar dat maakt de discussie niet minder waardevol. Ik hoop dat de vrijheid van meningsuiting, de vrijheid van pers, de vrijheid van 'zijn wie u bent' ook door u hoog in het vaandel worden gehouden. Want dat is waar de heer Pfeijffer eigenlijk voor pleit. Ter bescherming van de rechten van iedereen. Zowel de rechten van de elite, als de - zelfde - rechten van de man in de straat.
Daarmee heeft de politieke/culturele elite bewust een voorsprong op de man in de straat. De laatste laat zich dan ook altijd door de politiek verrassen en raakt in paniek, niet begrijpend hoe, waarom en van waar!
Grijpt in zijn wanhoop naar extremistische makkelijk en voor de hand liggende middelen.
Het volk slaapt, de elite kiest, het volk in paniek wakker.
Pompeus geblaat. Langhaar heeft echt nergens verstand van.