Размер видео: 1280 X 720853 X 480640 X 360
Показать панель управления
Автовоспроизведение
Автоповтор
Oba Wahanseta Amamaha Niwansuwa Athwewa
Theruvan saranin yahapathakma veva oba vahanseta ape hamuduruvane
❤
ලෞකික බලාපොරොත්තුත් කිහිප ආකාරයක් තියෙනවා : මෙන්න මේ විදිහට ලෝක සත්ත්වයා “පතන්න” බලාපොරොත්තු වෙනවා, විඳින්න - රැස් කරන්න බලාපොරොත්තු වෙනවා, විඳින්න බලාපොරොත්තු වෙනවා, දැනගන්න බලාපොරොත්තු වෙනවා. මෙන්න, අපිට - අපිට තේරුම් ගන්න පුළුවන් විදිහකින් අපි මේ බලාපොරොත්තු ඇති කරගන්න ආකාරය. අපි “ප්‍රාර්ථනා“ කරනවා. මේ ලෝකේ ඇහැට පෙනෙන ඒවා, කනට ඇහෙන ඒවා, දිවට දැනෙන ඒවා, නාසයට දැනෙන ඒවා, කයට දැනෙන ඒවා, හිතන දැනෙන ඒවා, යළි-යළි ගොඩ නඟ-නඟා අරගන්න, ස්ඵර්ශ කරන්න, විඳින්න ඒ වේදනා භුක්තිය සඳහා අපි යම් තරමක් බලාපොරොත්තු තියා ඉන්නවා නම්, මෙන්න අපි “පතනවා” කෙළවරක් නැතුව, “මතු-මතුත් මට ඕනේ, මතු-මතුත් එහෙම ලබන්න ඇත්නම්!” ඔන්න එක බලාපොරොත්තුවක්. ලැබුවාට පස්සේ? “අනේ, මගේ කියලා - මම කියලා, මගේ කියලා ගොඩගහගන්න ඇත්නම්!” ඊලඟ බලාපොරොත්තුව. එතකොට, රැස් කරගන්නවා, එතකොට විඳිනවා. විඳින්න ඕනේ නිසයි අර ගොඩගහගන්නේ. ඊලඟට වින්දනය කරනවා - ඇහෙන් මන වඩන රූප, කනෙන් මන වඩන ශබ්ද, දිවට මන වඩන රස, නාසයට මන වඩන ගන්ධ, කයට මන වඩන ඵොට්ටබ්බ, හිතට මන වඩන ධර්ම - මේවා වින්දනය කරන්න ආසයි. එහෙනම්, විඳීමේ බලාපොරොත්තුව. ඉතින් විඳීමේ බලාපොරොත්තුවෙන් තවත් එහාට එකක් තියෙනවා, “අරක මොකද්ද? මේක මොකද්ද? කවුද ඒ? කොහෙද යන්නේ? මොනවාද මේ?” ප්‍රශ්නාර්ථයක් නඟ නඟා පර්යේෂණයක් කරන බලාපොරොත්තුව. ඕකට කියනවා දැනගැනීමේ බලාපොරොත්තුව. යම් දවසක ඔන්න ඔය කියන බලාපොරොත්තු ඔක්කෝම නැති කරපු දවසට “අරිහත්වය!” එදාට කෙළෙසන ධර්ම ඉවරයි!{14:27} මේ අරමුණු ගැන ඇත්ත දැක්කොත් ඒවා පතන්නේ නැතිව යනවා : එහෙනම්, දැන් අපි දකින්න ඕනේ බලාපොරොත්තු යම් තරමක් යමකින් නැති වෙනවාද, මෙන්න මේ තරම තමයි අපිට නැති වෙච්ච, අත්හැරිච්ච කොටස. යම් තරමක් බලාපොරොත්තු අපිට තියෙනවාද, ඒ අපිට ඉතුරු තියෙන කොටස - අයින් කරගන්න තියෙන කොටස. මෙන්න අපිට “සිංහලෙන්” බණ අහනවා නම් ලේසියෙන් තේරුම් ගන්න ක්‍රමය. දැන් මේක පාලි පද වලින් කියන්න ගියොත් එහෙම මෙහෙම තේරෙන්නේ නෑ. ඕකයි කාරණය. අපිට තේරෙන අපේ බාසාවෙන් කියනවා නම් ඔය විදිහට තේරුම් ගත්තහාම හොඳ පැහැදිලිව තේරෙනවා. පස්සේ ඕක පාලියට දාලා බැලුවත් ඕක ක්‍රමාණුකූලව ම ගෙතිලා තියෙනවා. පෙල දහමට අනුව බැලුවත් ඕක ක්‍රමානුකූලව ගෙතිලා තියෙන්නේ. ඉතින් මෙන්න මේ නිසා මේ ලෝකේ අපේ තියෙන බලාපොරොත්තු වලින්, යම් කෙනෙක් සෝතාපන්නයෙක් වුනු දාට, එයාට “පතන්න” වටිනාකමක් මේ ලෝකේ නෑ කියලා දකිනවා. ඇහෙන් රූප පේනවා - බලනවා - විඳිනවා - ඒකට අවශ්‍යය දේ රැස් කරනවා, “හැබැයි මේවා තියාගන්න පුළුවන් දේවල් නෙමෙයි! මේවා රැස් කරලා තියාගන්න පුලුවන් වස්තු නෙමෙයි! මේක මට සදාතනික සැනසීමක් දෙන වස්තුවකුත් නෙමෙයි! මේ ලස්සනට පේන්න තියෙනවා, මේ මිහිරට ඇහෙන්න තියෙනවා, මට සදා සැනසීම දෙන වස්තුවකුත් නෙමෙයි!” ඒක දකිනවා. මේ ගඳ - සුගන්ධය සොයන අපි ආඝ්‍රහණය කරන මිහිරි ගන්ධයක් ඇත්නම්, “මේකත් කවදාවත් මම බලාපොරොත්තු වෙන සැනසිල්ල, සදාතනික සැනසීමට පත් වෙලා ඉන්න පුලුවන් වස්තුවක් නෙමෙයි! ලබන රසයක් ඇත්නම්, මේකත් සදාතනික සැනසිල්ලක් දෙන වස්තුවක් නෙමෙයි! ලබන ස්ඵර්ශයක් ඇත්නම්, මේකත් සදාතනික සැනසිල්ලක් දෙන වස්තුවක් නෙමෙයි! එහෙනම්, මට පත - පතා ගන්න තරම් මේකේ වටිනාකමක් නෑ!” හැබැයි වටිනාකම නැත්තේ - ඉවරෙට බැස්සේ නෑ! ඔන්න බැහැපු හරිය. මෙබඳු ස්ඵර්ශ - නමුත් මේ ස්ඵර්ශ සදාකාලිකව, සදහටම තියෙන්න තැනකුත් නෑ, එහෙම ලබාගෙන ඉන්න පුලුවන් දේකුත් නෙමෙයි කියලා. මෙන්න මේ විදිහට මූලික වශයෙන් මේ රූප - ශබ්ද - ගන්ධ - රස - ස්ඵර්ශ කියනා මේ පංච කාමයන් පිළිබඳව ම, ඒවා වටිනවා, ඒවා සදාතනිකව තියන් ඉන්න පුලුවන් වස්තු, හරයක් ඇති වස්තු කියන මෙන්න මේ දෘෂ්ඨිය ඉස්සෙල්ලා දුරු වෙනවා.
Ven.sadhu.sadhu. sadhu 🌻🌼👌✌🌻🌼⚘🌷
![Noob To Max With DRAGON REWORK In Blox Fruits [FULL MOVIE]](http://i.ytimg.com/vi/LnBMOinoOvA/mqdefault.jpg)
Oba Wahanseta Amamaha Niwansuwa Athwewa
Theruvan saranin yahapathakma veva oba vahanseta ape hamuduruvane
❤
ලෞකික බලාපොරොත්තුත් කිහිප ආකාරයක් තියෙනවා : මෙන්න මේ විදිහට ලෝක සත්ත්වයා “පතන්න” බලාපොරොත්තු වෙනවා, විඳින්න - රැස් කරන්න බලාපොරොත්තු වෙනවා, විඳින්න බලාපොරොත්තු වෙනවා, දැනගන්න බලාපොරොත්තු වෙනවා. මෙන්න, අපිට - අපිට තේරුම් ගන්න පුළුවන් විදිහකින් අපි මේ බලාපොරොත්තු ඇති කරගන්න ආකාරය. අපි “ප්‍රාර්ථනා“ කරනවා. මේ ලෝකේ ඇහැට පෙනෙන ඒවා, කනට ඇහෙන ඒවා, දිවට දැනෙන ඒවා, නාසයට දැනෙන ඒවා, කයට දැනෙන ඒවා, හිතන දැනෙන ඒවා, යළි-යළි ගොඩ නඟ-නඟා අරගන්න, ස්ඵර්ශ කරන්න, විඳින්න ඒ වේදනා භුක්තිය සඳහා අපි යම් තරමක් බලාපොරොත්තු තියා ඉන්නවා නම්, මෙන්න අපි “පතනවා” කෙළවරක් නැතුව, “මතු-මතුත් මට ඕනේ, මතු-මතුත් එහෙම ලබන්න ඇත්නම්!” ඔන්න එක බලාපොරොත්තුවක්. ලැබුවාට පස්සේ? “අනේ, මගේ කියලා - මම කියලා, මගේ කියලා ගොඩගහගන්න ඇත්නම්!” ඊලඟ බලාපොරොත්තුව. එතකොට, රැස් කරගන්නවා, එතකොට විඳිනවා. විඳින්න ඕනේ නිසයි අර ගොඩගහගන්නේ. ඊලඟට වින්දනය කරනවා - ඇහෙන් මන වඩන රූප, කනෙන් මන වඩන ශබ්ද, දිවට මන වඩන රස, නාසයට මන වඩන ගන්ධ, කයට මන වඩන ඵොට්ටබ්බ, හිතට මන වඩන ධර්ම - මේවා වින්දනය කරන්න ආසයි. එහෙනම්, විඳීමේ බලාපොරොත්තුව. ඉතින් විඳීමේ බලාපොරොත්තුවෙන් තවත් එහාට එකක් තියෙනවා, “අරක මොකද්ද? මේක මොකද්ද? කවුද ඒ? කොහෙද යන්නේ? මොනවාද මේ?” ප්‍රශ්නාර්ථයක් නඟ නඟා පර්යේෂණයක් කරන බලාපොරොත්තුව. ඕකට කියනවා දැනගැනීමේ බලාපොරොත්තුව. යම් දවසක ඔන්න ඔය කියන බලාපොරොත්තු ඔක්කෝම නැති කරපු දවසට “අරිහත්වය!” එදාට කෙළෙසන ධර්ම ඉවරයි!
{14:27} මේ අරමුණු ගැන ඇත්ත දැක්කොත් ඒවා පතන්නේ නැතිව යනවා : එහෙනම්, දැන් අපි දකින්න ඕනේ බලාපොරොත්තු යම් තරමක් යමකින් නැති වෙනවාද, මෙන්න මේ තරම තමයි අපිට නැති වෙච්ච, අත්හැරිච්ච කොටස. යම් තරමක් බලාපොරොත්තු අපිට තියෙනවාද, ඒ අපිට ඉතුරු තියෙන කොටස - අයින් කරගන්න තියෙන කොටස. මෙන්න අපිට “සිංහලෙන්” බණ අහනවා නම් ලේසියෙන් තේරුම් ගන්න ක්‍රමය. දැන් මේක පාලි පද වලින් කියන්න ගියොත් එහෙම මෙහෙම තේරෙන්නේ නෑ. ඕකයි කාරණය. අපිට තේරෙන අපේ බාසාවෙන් කියනවා නම් ඔය විදිහට තේරුම් ගත්තහාම හොඳ පැහැදිලිව තේරෙනවා. පස්සේ ඕක පාලියට දාලා බැලුවත් ඕක ක්‍රමාණුකූලව ම ගෙතිලා තියෙනවා. පෙල දහමට අනුව බැලුවත් ඕක ක්‍රමානුකූලව ගෙතිලා තියෙන්නේ. ඉතින් මෙන්න මේ නිසා මේ ලෝකේ අපේ තියෙන බලාපොරොත්තු වලින්, යම් කෙනෙක් සෝතාපන්නයෙක් වුනු දාට, එයාට “පතන්න” වටිනාකමක් මේ ලෝකේ නෑ කියලා දකිනවා. ඇහෙන් රූප පේනවා - බලනවා - විඳිනවා - ඒකට අවශ්‍යය දේ රැස් කරනවා, “හැබැයි මේවා තියාගන්න පුළුවන් දේවල් නෙමෙයි! මේවා රැස් කරලා තියාගන්න පුලුවන් වස්තු නෙමෙයි! මේක මට සදාතනික සැනසීමක් දෙන වස්තුවකුත් නෙමෙයි! මේ ලස්සනට පේන්න තියෙනවා, මේ මිහිරට ඇහෙන්න තියෙනවා, මට සදා සැනසීම දෙන වස්තුවකුත් නෙමෙයි!” ඒක දකිනවා. මේ ගඳ - සුගන්ධය සොයන අපි ආඝ්‍රහණය කරන මිහිරි ගන්ධයක් ඇත්නම්, “මේකත් කවදාවත් මම බලාපොරොත්තු වෙන සැනසිල්ල, සදාතනික සැනසීමට පත් වෙලා ඉන්න පුලුවන් වස්තුවක් නෙමෙයි! ලබන රසයක් ඇත්නම්, මේකත් සදාතනික සැනසිල්ලක් දෙන වස්තුවක් නෙමෙයි! ලබන ස්ඵර්ශයක් ඇත්නම්, මේකත් සදාතනික සැනසිල්ලක් දෙන වස්තුවක් නෙමෙයි! එහෙනම්, මට පත - පතා ගන්න තරම් මේකේ වටිනාකමක් නෑ!” හැබැයි වටිනාකම නැත්තේ - ඉවරෙට බැස්සේ නෑ! ඔන්න බැහැපු හරිය. මෙබඳු ස්ඵර්ශ - නමුත් මේ ස්ඵර්ශ සදාකාලිකව, සදහටම තියෙන්න තැනකුත් නෑ, එහෙම ලබාගෙන ඉන්න පුලුවන් දේකුත් නෙමෙයි කියලා. මෙන්න මේ විදිහට මූලික වශයෙන් මේ රූප - ශබ්ද - ගන්ධ - රස - ස්ඵර්ශ කියනා මේ පංච කාමයන් පිළිබඳව ම, ඒවා වටිනවා, ඒවා සදාතනිකව තියන් ඉන්න පුලුවන් වස්තු, හරයක් ඇති වස්තු කියන මෙන්න මේ දෘෂ්ඨිය ඉස්සෙල්ලා දුරු වෙනවා.
Ven.sadhu.sadhu. sadhu 🌻🌼👌✌🌻🌼⚘🌷