مستند به یاد حسین منزوی - In memory of Hossein Manzavi

حسین منزوی شاعرِ مثنوی، قصیده، رباعی، چهارپاره‌ و سرایندهٔ شعر نیمایی و سپید، ترانه‌‌سرا و زنده‌کنندهٔ غزل معاصر بود.
حسین منزوی را در شمار شاعرانی می‌شناسند که نوآوری‌ها و خلاقیت‌هایش در غزل کم‌نظیر بود تا بدان‌جا که با ادراک صحیح استعاره و صور خیال از یک‌سو و با نگاه متفاوت، بهره‌جستن از هنر تشبیه در انتقال مفاهیم، مضامین نو و تصویرسازی‌های جدید، از سوی دیگر، به‌راستی اشعارش با شاعران برجستهٔ معاصر هم‌پایه است. غزل منزوی را باید نوعی تلفیق آگاهانه‌ از شعرهای نیما و حافظ دانست. منزوی در کنار توجه به ترکیب‌های واژگانی غزل سنتی، توانست ترکیب‌هایی نو بسازد که پیش از او سابقه‌ نداشت. برخی نقش نیما یوشیج و حسین منزوی را در زنده‌کردن شعر، هم‌سنگ می‌دانند.
همچنین منزوی حدود ۱۵۰ ترانه برای آوازخوانان و هنرمندانی چون: حسین خواجه امیری (ایرج)، جمال وفایی، ناصر مسعودی، بانو فیروزه، بانو گیتی و مسعود خادم سروده است و ترانه‌هایش در مجموعه‌های شماری از خوانندگان نام‌آشنا همچون کوروش یغمایی، محمد نوری و داریوش اقبالی بارها شنیده شده است.