Akatyst ku czci Bogurodzicy 2014
HTML-код
- Опубликовано: 9 дек 2014
- Wspólna modlitwa zorganizowana przez braci dominikanów z krakowskiego klasztoru i Dominikański Ośrodek Liturgiczny w sobotę, 6 grudnia 2014.
Wydarzenie ma charakter modlitewny, a nagranie było wykonywane na żywo, dlatego nie prezentuje jakości studio nagraniowego. 
Видеоклипы
Akatyst ku czci Bogurodzicy Maryjo. Piękną modlitwę czciliśmy Matkę Bożą Maryją. SZCZĘŚĆ.BOŻĘ WITAM MARYJO DZIEWICO BOGURODZICO Z NAZARET OPIEKÓJ SIĘ NARODEM POLSKIM I MÓDL SIĘ ZA NAMI ♥️🩵🙏🏻🩵AMEN 💙PANU BOGU NIECH BĘDĄ DZIĘKI 💖🌿.❤
Dzięki Maryjo że Nas Wysłuchujesz Bogu Chwała że Wybrał Maryję Najczystszą za Matkę Swojego Syna Jezusa Amen
Przepiękne słowa i głosy anielskie❤❤❤Bóg zapłać ❤❤❤Nasza ukochana Mateczko,Bogurodzico módl się za nami❤❤❤❤
Słucham pierwszy raz... Piękne i wzruszające... Boże, dzięki Ci, że dałeś nam Maryję ❤
❤Dziękuję za piękne modlitwy cudowne prośby i podziękowania Maryji Szacunek dla dla Jezusa Chrystusa Pana naszego Króla wszystkich narodów Maryjo Ucieczko grzeszników Wybaw nas pod Twoją Obronę uciekamy się Święta Boża Rodzicielko Wstawiaj się za nami Matko nasza Kochamy Was Amen ❤Szczęść Boże Amen ❤❤❤❤❤❤❤
Witaj Bogurodzico Maryjo...kłaniam się Tobie Maryjo i proszę usłysz moje i nasze blagalne wołanie do Ciebie o darowanie naszych kar za popełnione grzechy, o wybawienie od kar za nie .... Ponadto abyśmy przez całe życie nasze uwielbiali Cię Maryjo przez słowa tej pięknej pieśni i w naszych codziennych modlitwach..uchroń o Maryjo moje wnuki Hanusię I Maciejka przed złem i karą za niewdzięczność i obojętność..babciaEwa
Teraz Panu Bogu dziękuję że się urodziłam w Polsce i rozumiem takie piękne modlitwy! Chwała Panu Bogu!
Śpiew który sięga nieba, ratunek dla grzesznikow jedyny, który nam pozostał, broń nas Królowo Polski
Bogu niech będą dzięki.
Akatysk jest spiewany i w innych jezykach. Jest b. b. stary.
Akatyst to pieśń cerkiewna wiec nie pochodzi z Polski
@@poloniek973 z jakiej polski to polska zdradziła Chrystusa...szmaty
❤Maryjo Przepiekna Jestes i musza Byc Piekne Wyslawianie Ciebie. Ratuj Nas
❤Maryja jest Piękna i Śpiew do Niej Najpiękniejszy Alleluja Tys Nasza Wybawicielka Maryjo Dziewico Niepokalanie Poczętą
Podnieś z Upadku moje Dzieci jak również wszystkie Dzieci w mojej całej Rodzinie
Dzięki Piękna Córa Boga
Piękna, najpiękniejsza modlitwa do Matki Bożej niepokalanie poczetej. Witaj najjaśniejsza nasza Matko.
ONA NIE BYLA NIEPOKALANIE POCZETA TO WYMYSL ROZNYCH ZLYCH RELIGI,KROLUJE W TYM KATOLICKA RELIGIA.KUP BIBLIE BO ZNIMI NIE ZAJEDZIESZ DO NIEBA.
o mówi Biblia na temat Dziewicy Marii?
ODPOWIEDŹ
Maria, matka Jezusa była kobietą, która została nazwana przez Boga „pełną łaski” (Ew. Łukasza 1:28). Słowa „pełna łaski” pochodzi od słowa greckiego, które znaczy „wiele łaski”. Wielu otrzymało łaskę Bożą. Łaska oznacza, że otrzymujemy, pomimo że na to nie zasługujemy. Maria potrzebowała łaski Bożej, tak samo jak każdy z nas. Maria sama rozumiała ten fakt, jak deklaruje w Ew. Łukasza 1:47 „…raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy…” Maria wiedziała, że musi zostać zbawiona, że potrzebuje Boga, jako swojego Zbawiciela. Biblia nigdzie nie podaje, że Maria była kimś więcej niż zwykłą kobietą, którą Bóg wybrał, aby użyć w niezwykły sposób. Tak, Maria była prawą kobietą, i ubłogoslawioną przez Boga (Ew. Łukasza 1:27-28). Była jednak też grzeszną istotą ludzką, tak samo jak każdy z nas - która potrzebowała Jezusa Chrystusa jako swojego Zbawiciela, tak samo jak wszyscy inni (Ks. Koheleta 7:20; List do Rzymian 3:23; 6:3; 1 List Jana 1:8).
Maria nie została poczęta w “niepokalany sposób” - nie ma żadnych biblijnych podstaw do tego, aby uważać, iż narodziny Marii były czymś innym niż zwykłe narodziny ludzkiej istoty. Maria była dziewicą, kiedy narodził się Jezus (Ew. Łukasza 1:34-38), lecz idea „wiecznego dziewictwa” Marii jest niebiblijna. Ewangelia św. Mateusza 1:25, mówiąc o Józefie, podaje „lecz nie zbliżał się do Niej, AŻ porodziła Syna, któremu nadał imię Jezus.” Słowo „aż” jasno wskazuje na seksualne zbliżenie Józefa i Marii po tym, jak narodził się Jezus. Jezus miał czterech „pół-braci”: Jakuba, Józefa, Szymona i Judasza (Ew. Mateusza 13:55). Jezus miał również „pół-siostry”, lecz nie znamy ich imion czy liczby (Ew. Mateusza 13:55-56). Bóg ubłogosławił Marię, dając jej kilkoro dzieci, co w tamtej kulturze było jasnym wyznacznikiem, błogosławieństwa Bożego, spoczywającego na kobiecie.
Pewnego razu, kiedy Jezus przemawiał, kobieta w tłumie powiedziała “Błogosławione łono, które Cię nosiło, i piersi, które ssałeś.” (Ew. Łukasza 11:27) Nigdy nie było lepszej okazji dla Jezusa, aby zadeklarował, że Maria rzeczywiście była godna chwały i adorowania. Jaka była odpowiedź Jezusa? „On zaś rzekł: Błogosławieni są raczej ci, którzy słuchają Słowa Bożego i strzegą go.” (Ew. Łukasz 11:28) Dla Jezusa, posłuszeństwo względem Bożego Słowa było WAŻNIEJSZE niż bycie kobietą, z która go zrodziła. Nigdzie w Piśmie Świętym Jezus, czy ktokolwiek inny, nie kieruje uwielbienia czy adoracji w kierunku Marii. Elżbieta, krewna Marii, chwali Marię w Ew. Łukasza 1:42-44, ale bazuje to na fakcie, że Maria narodzi Jezusa. Nie było to spowodowane żadną nieodłączną chwałą, która byłaby zawarta w Marii.
Maria znajdowała się pod krzyżem, kiedy Jezus zmarł (Ew. Jana 19:25). Maria była z apostołami w Dzień Zielonych Świąt (Dz. Apostolskie 1:14). Jednakże, Maria nigdy nie została ponownie wymieniona po Dziejach Apostolskich, w rozdziale 1. Apostołowie nigdy nie przyznali Marii wyróżniającej roli. W Biblii nie znajdziemy wzmianki na temat śmierci Marii. Nie ma nic powiedzianego na temat Marii wstępującej do Nieba czy mającej jakąkolwiek wyróżniającą ją rolę w Niebie. Maria powinna być traktowana z szacunkiem, jako ziemska matka Jezusa, ale nie powinniśmy jej czcić czy adorować. Biblia nigdzie nie podaje, że Maria może słyszeć nasze modlitwy czy że może być naszą mediatorką przed Bogiem. Jezus jest naszym jedynym mediatorem, pośrednikiem w Niebie (1 List do Tymoteusza 2:5). Jeśli chodzi o ofiarowywanie chwały, uwielbienia, adoracji i modlitw, Maria powiedziałaby to samo, co aniołowie: „Uwielbiajcie Boga!”. (Apokalipsa św. Jana 19:10; 22:9). Maria sama ustanawia dla nas przykład, kiedy kieruje swoje uwielbienie, adorację i chwałę samemu Bogu „Wielbi dusza moja Pana, i rozradował się duch mój w Bogu, Zbawicielu moim, bo wejrzał na uniżoność służebnicy swojej. Oto bowiem odtąd błogosławioną zwać mnie będą wszystkie pokolenia. Bo wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny, i święte jest imię jego.” (Ew. Łukasza 1:46-49).
Przepięknie, serdeczne Bóg zapłać ❤ Słuchałam pierwszy raz w życiu, coś pięknego!!!
Modlitwa dziękczynna Akatystu ku czci Bogurodzicy
🙏💙🙏
Przyjmij, o Potężna, Najczyszystsza Pani i Królowo nasza,
Boża Rodzicielko, te pochwalne hymny,
które Tobie jedynej z wdzięcznością śpiewamy,my słudzy Twoi niegodni.
Wybrana spośród wszystkich pokoleń,
nad wszystkie stworzenia nieba i ziemi wspanialszą się okazałaś.
Przy Twoim udziale Pan zastępów jest z nami.
Przez Ciebie poznaliśmy Syna Bożego i nasyciliśmy się świętym Ciałem i Krwią najczystszą.
Dlatego błogosławiona jesteś z pokolenia na pokolenie, przez Boga wysławiona,
wspanialsza od Cherubinów i czcigodniejsza od Serafinów.
W tej oto godzinie, o pełna chwały Bogurodzico Najświętsza,
nie ustawaj w modlitwie za nas, niegodne Twe sługi,
byśmy od wszelkiej złej myśli i od wszelkiego nieszczęścia
wolni byli i od wszelkiej szatańskiej złośliwości uchronieni.
Aż do chwili ostatniej wstawiając się za nami, zachowaj nas nienagannymi.
Orędownictwem bowiem Twoim i opieką chronieni, Jedynemu w Trójcy Bogu,
Stwórcy wszechświata składamy chwałę, cześć, hołd i dziękczynienie teraz i zawsze i na wieki wieków.
🙏💖🙏
Amen.
Szczęść Boże wszystkim.
Akatyst przepiękna modlitwa,moge sie dziennie modlic .Mowie jak ta pani ciesze sie że jestem Polką i odwiedzac te piekne miejsce na Jasnej Gorze! Tylko tu na Polskiej ziemi,czuje sie obecność Maryji,naznaczyła tyle miejscowosci swoją obecnością.❤️😘🙏🌹
Tylko, że na Jasnej Górze, pozwolili, aby śpiewać banderowskie pieśni... Skandal !
@@wiesawamaga1287 tak nie myślą katolicy
@@annabochenek6511 Co Pani ma na myśli ?
Badz pozdrowiona i wywyzszona Bogurodzico Dziewico.Witaj Oblubienico Dziewica od wszelkich nieszczesc ,wybaw nas.Matko Napiekniejsza Oredowniczko nasza opiekuj sie ludzmi prowadz nas do Boga Najwyzszego.Blogoslawiona pelna Milosci modl sie za nami Maryjo.Amen.Pod Twoja obrone uciekamy sie Swieta Boza Rodzicielko naszymi prosbami racz nie gardzic w potrzebach naszych ale od wszelakich zlych przygod racz nas zawsze wybawiac,Panno Chwalebna i Blogoslawiona.Piekna modlitwa Liturgiczna piekne wykonanie.Amen.
Dzięki Ci Matko za wszelkie dary którymi nas obdarzasz i proszę Cię Pani broń nas od złego.❤❤
Maryjo, Matko moja prowadź mnie do Jezusa. Amen
Kochani cudowna pieśń i wykonanie ,niech was Bog Blogoslawi ❤❤❤🌹🌹🌹
Bog zaplac !!! Mysle ze tak spiewaja Aniolowie w Niebie Prawdziwe piekno
Zdrowaś Maryjo módl się za nami grzesznymi. Proszę Cię otocz swą świętą opieką Kasię Rut leżącą pod respiratorem w Poznaniu. Spraw aby jej płuca zajęte w 80 procentach wyzdrowiały. I mogła do nas wrócić .
Amen 🙏
Matko Boża otul nas i naszą ojczyznę płaszczem swej opieki. Nie pozwól byśmy kiedykolwiek zeszli z dróg Boga. AVE MARIA.🙏🙏🙏
Bóg zapłać 😇❤️😇
Maryjo Matko Nasza opiekuj się nami. Chroń swoje dzieci przed złem, które się panoszy na tym świecie. Zdrowaś Maryjo módl się za nami grzesznymi.Amen
Bog zaplac za piekna modlitwe ku czci Bogurodzicy. Bardzo piekna modlitwe.
Ten Akatyst ofiaruję ku czci Bogarodzicy i na przebłaganie wynagrodzenie zadośćuczynienie za wszystkie nieprawości popełnione przez Wojtka Szymona Klaudię Mateusza Hanię przyszłą synową moją za siebie i Zenka Maryjo ratuj tę rodzinę ♥️ Amen 💞 dziękuję 💕
Jakie to piękne ! Rozpływam się w tym jak bym był w przedpokoju nieba
Matko Nasza Królowo ulituj się nad nami i broń nas od złego.Amen!
Niech Pan Jezus błogosławi 🩵✝️❤️
Serce ściska i łzy same płyną gdy słucham tego akatystu do Bogurodzicy
Bóg zapłać za to piękne wykonanie Akatystu :)
🙏❤🙏O Najświętsza i Najwyższa Monarchini, najczystsza Panno, oraz Jezusa Chrystusa Wcielonego Boga mojego Matko; oto ja nikczemny i niegodny twoy poddany, bije czołem przed Majestatem Twoim, zaczynając z niegodnych ust moich pochodzące pochwały Twoje, które Ty Macierzyńskim przyjąwszy sercem, o! Matko Króla na Niebie i na Ziemi Królującego, racz offiarować najmilszemu Synowi Twoiemu, a Bogu mojemu, prosząc od niego odpuszczenia wszystkich grzechów moich, poprawy życia mojego, i w godzine śmierci bez nagabania piekielney mocy, na wieczne z tego doczesnego życia mieszkanie przejścia mojego.
Bądź pośredniczką u Syna Twoiego najmilszego Pani i Protektorko moja, aby mi raczył ułatwić wejście do Królestwa swojego Niebieskiego, i tam wiecznie mnie karmić pokarmem słodkości, i uciech górnego onego Miasta Niebieskiego Jeruzalem, które zawisły na widzeniu Boga, w Tróycy Świę: jedynego, i kochaniu tej nieskończonej dobroci, którey Aniołowie sławić swoiemi słodkiemi pieniami, i kochać nigdy nieprzestano, tey chwały i rozkoszy przez twoią poważną przyczynę, racz Pani moia, opiekunko, i ostatnia grzesznych nadzieio uczestnikiem mnie uczynić; albowiem ty wszystko możesz, iako ta która iesteś Matką wszystko mogącego.
A tym czasem skłoń ucho Twoie ku moim niegodnym modłom, które ważę się ofiarować Tobie w następuiących pochwałach tym sposobem:
Niezwyciężonej Monarchini my słudzy twoi, na dzięk czynienie za twoie zwycięstwo nad nieprzyjacielami naszemi, będąc od klęski wybawieni, pieśni zwycięzkie śpiewamy Tobie, o!
Bogarodzico! Ty zaś będąc mocy niezwyciężonej od wszelkich kłopotów, i niebespieczeństw racz nas wybawić, abyśmy do Ciebie wołali: Bądź pozdrowiona, Oblubienico nienaruszona.
🙏♥️🙏O Niepokalana Maryjo, Matko Miłosierdzia, która widziałaś święte Ciało ukochanego Syna Twojego wiszące na krzyżu, patrzyłaś na ziemię przesiąkniętą Jego Krwią i byłaś obecna przy Jego okrutnej śmierci. Polecam Ci, Matko Najświętsza, dusze cierpiące w czyśćcu i błagam, racz wejrzeć na nie okiem swego miłosierdzia i wyjednaj im wybawienie z mąk. Dla wyproszenia Twej łaski, o Matko Niepokalana, przebaczam szczerze i serdecznie tym wszystkim, którzy mnie obrazili i przez Twoje wstawiennictwo proszę Jezusa o udzielenie im wszelkiego dobra, łaski i błogosławieństwa w zamian za zło, które mi wyrządzili lub którego mi życzyli. Przez Twoje ręce, o Panno Święta, ofiaruję Bogu ten akt miłości dla uproszenia miłosierdzia dla dusz, które poddane są oczyszczeniu. Amen.
🙏❤🙏O Maryjo, swym litościwym sercem obejmij dusze zamknięte w ciemnych więzieniach pokuty, a nie mających na ziemi nikogo, kto by o nich pamiętał. Najlepsza Matko, wejrzyj swym miłosiernym wzrokiem na te dusze opuszczone, przyjdź im ze skuteczną pomocą wśród opuszczenia, w jakim pozostają i pobudź serca wielu wiernych do modlitwy za nie. O Matko Nieustającej Pomocy, zlituj się nad duszami opuszczonymi w czyśćcu!
Ten Akatyst ofiaruję ku czci NMP i w intencji dziękczynno przebłlagalnej zadośćuczynienie za siebie i dzieci moje Wojtka Szymona Klaudię Mateusza Hanię przyszłą synową moją i za Zenka Maryjo Matko Miłosierdzia Ratuj nas pomóż i pozostań z nami na zawsze dziękuję amen 💞
Piękne wykonanie ,aż ściska za gardło.AMEN.
Bog zaplac za te piekna modlitwe i jej wykonanie.Danuta.
Dziękuję Boże, że jesteś ❤️ przepiękna pieśń, słowa i śpiew...chwyta za serce❤️
Piękne wykonanie chóru. Szczególnie kocham głosy kobiece. Ładne A Cappella.
Dziękuję Ci Matko za opiekę i proszę nie opuszczaj mnie,potrzebuję Cię Pani!❤
Bogu niech będą dzięki, za tak piękne wykonanie tej przecudownej modlitwy.
Matenko Jezusa i nasza prowadz moja rodzine moje dzieci wnuki rodzenstwo braci i siostry calego swiata do Boga Ojca.
Królowo Różańca Świętego polecam się Tobie i proszę o opiekę Najświętrza Maryjo proszę prowadż mnie a wierzę,że nie zginę,ani ja,ani moja rodzina.Mateńńko kocham Ciebie i Twego Syna Jezusa Chrystusa Amen
Racz przyiąć, o najlitościwsza Pani Boga mojego Matko, te dary pochwał Tobie jedynie należyte, i Tobie, która ze wszech narodów iesteś wybrana i nad wszystkie ziemskie i Niebieskie stworzenia wywyższona, od nas niegodnych sług twoich w tych pozdrowieniach offiarowane; przez Cię iedyną albowiem Pan zastępów raczył z nami obcować, i przez ciebie przyszliśmy do poznania Syna Bożego, i uczestnikami staliśmy się Nayświętszego ciała i Krwi Jego przenajdroższey; przeto Ty bądź nad wszystko stworzenie błogosławiona, od Boga uwielbiona, jaśnieysza nad Cherubiny i nad Serafiny zacniejsza, a tym samym od wszystkiego stworzenia pochwał godna; nieustawaj modląc się za nami, niegodnymi sługami twoimi, abyśmy byli wybawieni od wszelkiey przewrotney zdrady, od wszelkiey dolegliwości, iak na duszy tak i cielesnej, i bez naruszenia sumienia naszego, ochronieni być mogli od wszekiey zarazy diabelskiej, aż do ostatniego tchu naszego w całości łaski Pana Boga, i zachowaniu jego Swiętych Przykazań racz nas zachować. A tak my pod twoią Nayswiętszą opieką będąc zbawieni, tobie pokłon i dziękczynienie Bogu w Trójcy Świętej Jedynemu Chwałę wiekuistą oddawać będziemy teraz, zawsze i na wieki wieków. Amen.
Bóg zapłać za piękne słowa modlitwy Matko opiekunko ludzi prowadź nas do Boga Najwyższego amen
Piękna modlitwa piękne wykonanie.
Bardzo piękne serce rwie się do Matki naszej ukochanej.
Bóg zapłać i szczęść Boże !
Witaj Święta Matko Jezusa i Matko nasza!!!💚❤️💛🥀
Brak słów...piękne!
Dziękuję bardzo.
Piękne wykonanie
Śliczne i tajemnicze ZPANEM BOGIEM
Pokój i Dobro.
Witaj Bogurodzico...witaj...
Piękne, czyste uwielbienie Boga w Maryi i Jej życiu.
Boga masz uwielbiac calym sercem ale jej nie.!!!!!
Zasadę twierdzącą, że wszelka chwała należna jest jedynie Bogu nazywamy „Soli Deo gloria” (Tylko Bogu chwała!). Źródłem radości i celem życia chrześcijanina jest życie Bogu na chwałę. Oddawanie czci komukolwiek innemu, przez przypisywanie mu cech bądź praktykowanie form uwielbienia zarezerwowanych tylko dla Boga, jest grzechem bałwochwalstwa.
„Panu, swojemu Bogu, będziesz oddawał pokłon i służył jedynie Jemu” (Mat. 4:10b).
„Tylko Bogu chwała” to najwspanialsza ze wszystkich zasad. Mówi ona o tym, że człowiek został stworzony, aby wszelką chwałę oddawać tylko Panu Bogu. Bóg jedynie jest właściwym obiektem czci dla człowieka. Człowiek, żyjąc dla Boga, żyjąc, aby Jemu się podobać i traktując Boga z należną czcią i szacunkiem, a jednocześnie wdzięcznością i radością za dar łaski Bożej, znajduje swe spełnienie. Jest to życie pełne chwały, radości i satysfakcji. A wszystko dlatego, że nie jest przeżywane dla siebie, ale dla Boga, bez którego wszystkie wartości są tylko pozorne.
Chrześcijanin choć obdarza szacunkiem zgodnym z Pismem Świętym wyznaczone przez Boga autorytety (rodziców, przywódców chrześcijańskich i urzędników państwowych), nie chce żyć pod władzą kogokolwiek innego i oddawać komukolwiek innemu należną cześć jak tylko Panu Bogu:
„Abyśmy żyli dla jeszcze większej Jego chwały - my, którzy już wcześniej złożyliśmy nadzieję w Chrystusie” (Efez. 1:12).
Zasada „Tylko Bogu chwała!” opiera się w głównej mierze na pierwszym i drugim przykazaniu Dekalogu:
„Ja jestem PAN, twój Bóg, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej, z domu niewoli. Nie oddawaj czci innym bogom obok Mnie. miał innych bogów obok mnie. Nie rzeźb sobie bóstw ani nie czyń żadnych wyobrażeń czegokolwiek, co jest wysoko na niebie, albo nisko na ziemi, albo w dole głęboko w wodzie. Nie składaj temu pokłonów ani nie oddawaj czci, ponieważ Ja, PAN, twój Bóg, jestem Bogiem zazdrosnym. Dochodzę winy ojców na synach do trzeciego i czwartego pokolenia tych, którzy mnie odrzucają, a okazuję łaskę tysięcznym pokoleniom tych, którzy Mnie kochają i przestrzegają moich przykazań” (2 Mojż. 20:2-6).
Zasadę tę wyraża także wiele innych tekstów Pisma Świętego, między innymi:
„Ja, PAN, a takie jest moje imię, swej chwały nie przekażę nikomu, mojej czci nie oddam bożyszczom!” (Izaj. 42:8).
Człowiek w swej grzesznej naturze ma tendencję do szukania sobie obiektów kultu poza Bogiem, lub obok Boga. Pismo Święte wyraźnie uczy nas, że nikomu ani niczemu poza Panem Bogiem nie powinniśmy oddawać chwały, ani czci. Chodzi tu zarówno o obiekty kultu, jak i o osoby, którym można bezkrytycznie oddawać chwałę zamiast Bogu.
W Piśmie Świętym spotykamy przykłady przestróg, kiedy w dobrej wierze jakiś człowiek złożył pokłon słudze Bożemu lub aniołowi. Apostoł Jan dwukrotnie popełnił ten błąd, kłaniając się aniołowi:
„On jednak mnie powstrzymał: Nie rób tego! - powiedział. Jestem współsługą twoim i twoich braci, proroków oraz tych, którzy trzymają się słów zapisanych w tym zwoju. Pokłon oddaj Bogu!” (Obj. Jana 22:9)
Korneliusz zafascynowany objawieniem, jakie otrzymał od Pana Boga, złożył pokłon Piotrowi, co wywołało natychmiastowy sprzeciw apostoła:
„Kiedy Piotr się zbliżał, Korneliusz wyszedł mu naprzeciw i w pokłonie upadł mu do stóp. Piotr podniósł go i powiedział: Wstań, ja też jestem człowiekiem” (Dz. AP. 10:25-26).
- „O Niepokalanym Poczęciu Maryi” - dogmat ogłoszony dopiero w 1854 r. Niewiele osób wie, co właściwie oznacza ten dogmat, błędnie odnosząc go do poczęcia Jezusa przez Marię. Natomiast w tym dogmacie chodzi o to, że to Maria została ponoć poczęta inaczej niż inni ludzie, bez przekleństwa grzechu. I choć nie czas i miejsce, aby mówić tutaj o "grzechu pierworodnym", to jednak warto zauważyć, iż ten dogmat musiał zaistnieć z uwagi na doktrynę, że Maria była przez całe życie bezgrzeszną niewiastą. Więcej o niepokalanym poczęciu Marii znajdziesz tutaj „Co to jest niepokalane poczęcie?”
- „O wniebowzięciu Najświętszej Maryi Panny” - dogmat ogłoszony dopiero w 1950 r. Oczywiście i o tym próżno szukać choćby najmniejszej wzmianki w Biblii !!! Jest on konsekwencją ustanowienia poprzednich dogmatów. Więcej o tym w artykule „Czym jest wniebowzięcie Marii?”
Więcej o wszystkich dogmatach maryjnych i ich niezgodności z Pismem Świętym można przeczytać w artykule „W pułapce dogmatu”.
Co jeszcze bardziej niepokojące, w „kolejce” czeka kolejny dogmat maryjny: o Maryi Współodkupicielce, Pośredniczce i Orędowniczce. Szacuje się, że od czasu narodzin ruchu na rzecz tzw. piątego dogmatu maryjnego pod petycją w tej sprawie do kolejnych papieży podpisało się przynajmniej 800 biskupów, w tym ok. 50 kardynałów, i ponad 7 mln wiernych (źródło). Wydaje się jednak, ze obecny papież nie jest tak gorącym zwolennikiem piątego dogmatu, jak jego poprzednik. Wystarczy jednak zajrzeć na stronę taką jak ta, żeby zobaczyć jak wielkie „nadzieje” łączą niektórzy z Maryją Współodkupicielką...
Gdyby kiedyś piąty dogmat maryjny został ogłoszony, wówczas rola Maryi w zbawczym dziele dla ludzkości zostałaby co najmniej zrównana z dziełem Jezusa Chrystusa.
Wróćmy teraz do Biblii. Sprawdziłem, ile razy w Dziejach Apostolskich pojawia się postać Marii. Wydaje się, że gdyby prawdą było powierzenie Marii przez Boga dalszych roli, innych niż urodzenie Jezusa, wówczas już w Dziejach Apostolskich powinno to być widoczne. Faktem jest jednak to, że Maria pojawia się tam tylko jeden raz, w tym wersecie:
Ci wszyscy trwali jednomyślnie w modlitwie wraz z niewiastami i z Marią, matką Jezusa, i z braćmi jego. (Dzieje Apostolskie 1:14)
Czy sensowne jest twierdzić, że apostołowie głoszący Ewangelię i piszący listy, które znalazły się w Piśmie Świętym, nie wiedzieliby nic o Marii współodkupicielce, pośredniczce, czy orędowniczce, gdyby taka była wola Boga dotycząca matki Jezusa?
Nie, prawdą jest Słowo Boże spisane i zawarte w Biblii, z którego jasno wynika, że Maria jest błogosławioną niewiastą, która urodziła Jezusa, wypełniając w ten sposób wolę Bożą. Niczego więcej Bóg od niej nie oczekiwał, ani też Maria niczego więcej nie czyniła, będąc posłuszną Bogu.
Nasz Pan, Jezus Chrystus, jest jedynym pośrednikiem, orędownikiem u Ojca i jedynym odkupicielem. Twierdzić cokolwiek innego, to negować Słowo Boże.
Lecz Chrystus, który się zjawił jako arcykapłan dóbr przyszłych, wszedł przez większy i doskonalszy przybytek, nie ręką zbudowany, to jest nie z tego stworzonego świata pochodzący, wszedł raz na zawsze do świątyni nie z krwią kozłów i cielców, ale z własną krwią swoją, dokonawszy wiecznego odkupienia. (List do Hebrajczyków 9:11-12)
Dzieci moje, to wam piszę, abyście nie grzeszyli. A jeśliby kto zgrzeszył, mamy orędownika u Ojca, Jezusa Chrystusa, który jest sprawiedliwy. On ci jest ubłaganiem za grzechy nasze, a nie tylko za nasze, lecz i za grzechy całego świata. (1 List Jana 2:1-2)
Bardzo cenię Marię, matkę Jezusa, jest osobą błogosławioną, jest wzorem do naśladowania dla mnie i dla każdego wierzącego w wielu aspektach. Zgadzam się ze wszystkim, co dotyczy Marii i co jest zapisane w Biblii. Stanowczo odrzucam jednak wszelkie objawienia i dogmaty, które stawiają Marię w świetle zupełnie innym, niż wynika to ze Słowa Bożego.
Czy skromna i uniżona wobec Boga Maria to ta sama osoba, która ponoć objawia się ludziom na całym świecie, twierdząc, że jest pośredniczką, orędowniczką, pocieszycielką i współodkupicielką? Oczywiście, że nie. W Piśmie Świętym NIGDZIE nie znajdziemy żadnych wersetów, sugerujących nadanie takich tytułów matce Jezusa. Kto zatem stoi za tymi objawieniami? Polecam każdemu obejrzenie znakomitego filmu „Objawienia maryjne”, który w bardzo rzetelny sposób przedstawia i porównuje Maryję z objawień z Marią - matką Jezusa.
Czytelniku! Jeśli w jakikolwiek sposób czcisz Maryję, jeśli modlisz się do niej i uważasz, że jest to zgodne z Biblią, koniecznie obejrzyj wspomniany powyżej film. Weź również do ręki Pismo Święte i sam się przekonaj, że kult maryjny nie ma żadnych podstaw w Słowie Bożym.
Zachęcam w tym miejscu do przeczytania interesującego artykułu dot. kultu maryjnego: Kult Marii - historia rozwoju kultu
Maryja z objawień nazywa siebie także Królową Niebios. Porównując ten tytuł z 7 rozdziałem Księgi Jeremiasza, widzimy wyraźnie, kto już dawno temu posługiwał się takim tytułem i co o tym mówił Bóg:
Czy sam nie widzisz, co oni robią w miastach judzkich i na ulicach Jeruzalemu? Dzieci zbierają drwa, a ojcowie rozniecają ogień; kobiety ugniatają ciasto, aby wypiekać placki dla królowej niebios, cudzym bogom wylewa się ofiary z płynów, aby mnie obrażać. Czy mnie tym obrażają - mówi Pan - czy nie raczej samych siebie ku zawstydzeniu własnemu? Dlatego tak mówi Wszechmocny Pan: Oto mój gniew zawzięty wyleje się na to miejsce, na ludzi i na bydło, na drzewa polne i na płody rolne - płonąć będzie i nie zgaśnie. (Ks. Jeremiasza 7:17-20)
Czcić Maryję z objawień to obrażać Boga ku własnemu zawstydzeniu...
Celem napisania niniejszego artykułu nie było obrażenie czyichkolwiek uczuć religijnych. Celem było jedynie przedstawienie Marii - matki Jezusa i tego, co o niej jest zapisane w Biblii. Dokonałem też przedstawienia innych tytułów, które przypisywane są Marii, i porównałem to ze Słowem Bożym. Wnioski z powyższego zostawiam czytelniku Tobie. I jak zawsze zachęcam do czytania Pisma Świętego, gdzie wszystko można samemu zweryfikować.
I nie ma w nikim innym zbawienia; albowiem nie ma żadnego innego imienia pod niebem, danego ludziom, przez które moglibyśmy być zbawieni. (Dzieje Apostolskie 4:12)
Dziękuję Ci, Panie Jezu.
Rafał Zbieć
Maria - matka Jezusa
Szczegóły Rafał Zbieć Opublikowano: 20 sierpień 2017
Artykuł z 2010 r., teraz nieznacznie uszczegółowiony i dostępny także w wersji audio/wideo.
Jest wiele postaci opisanych na kartach Biblii, które mogą i powinny być dla każdego wierzącego człowieka wzorem do naśladowania. Jednymi z wielu są na pewno Mojżesz, Abraham, Daniel, Noe, Dawid, czy też apostołowie Piotr, Paweł, Jan.... Takim wzorem jest też w wielu aspektach matka Jezusa - Maria. Dlaczego te postaci można postawić za wzór do naśladowania? Pomimo, że byli grzesznikami, jak wszyscy inni ludzie urodzeni już po grzechu Adama i Ewy w Edenie, to jednak ich życie charakteryzowało się wiarą w Boga oraz ufnością i posłuszeństwem wobec Stworzyciela Nieba i Ziemi.
W tym artykule chciałbym przybliżyć jedną z tych postaci - Marię z Nazaretu, która znalazła łaskę u Boga i została wybrana do poczęcia Jezusa. Już od chwili, gdy nawiedził ją anioł i oznajmił jej tę wspaniałą nowinę, okazała ona pokorę i posłuszeństwo wobec Boga. Rzekła bowiem aniołowi:
Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według słowa twego. (Ew. Łukasza 1:38)
Maria jest również przykładem uniżenia i posłuszeństwa Jezusowi. Gdy na weselu w Kanie Galilejskiej zabrakło wina, Maria powiedziała o tym Jezusowi, a po dość szorstkiej Jego odpowiedzi rzekła do sług, aby czynili wszystko to, co On powie.
A gdy zabrakło wina, rzekła matka Jezusa do niego: Wina nie mają. I rzekł do niej Jezus: Czego chcesz ode mnie, niewiasto? Jeszcze nie nadeszła godzina moja. Rzekła matka jego do sług: Co wam powie, czyńcie! (Ew. Jana 2:3-5)
Zdecydowanie jest to postawa godna naśladowania. Tak jak Maria mamy być posłuszni Jezusowi, zwracać się do Niego z naszymi troskami oraz zwracać uwagę wszystkich ludzi właśnie na Jezusa Chrystusa. Maria w Biblii nigdy nie zwraca uwagi ludzi na siebie, lecz tylko na Boga.
Maria została wybrana przez Boga do unikalnego zadania - urodzenia Mesjasza. Dlatego też została nazwana błogosławioną między niewiastami. To, co jednak łączy ją z wszystkimi innymi ludźmi, to fakt, że sama potrzebowała Zbawiciela, będąc świadomą swojej grzeszności. Tylko grzeszny człowiek potrzebuje bowiem Zbawiciela... Jej własne słowa to potwierdzają:
I rzekła Maria: Wielbi dusza moja Pana, i rozradował się duch mój w Bogu, Zbawicielu moim, bo wejrzał na uniżoność służebnicy swojej. (Ew. Łukasza 1:45-48)
Jednocześnie warto zauważyć, że Maria wraz z Józefem nie wszystko od razu rozumieli, dziwiąc się na przykład słowom Symeona o Jezusie, wypowiedzianymi w świątyni:
Temu Duch Święty objawił, iż nie ujrzy śmierci, zanim by nie oglądał Chrystusa Pana. Przyszedł więc z natchnienia Ducha do świątyni, a gdy rodzice wnosili dziecię Jezus, by wypełnić przepisy zakonu co do niego, on wziął je na ręce swoje i wielbił Boga, mówiąc: Teraz puszczasz sługę swego, Panie, według słowa swego w pokoju, gdyż oczy moje widziały zbawienie twoje, które przygotowałeś przed obliczem wszystkich ludów: Światłość, która oświeci pogan, i chwałę ludu twego izraelskiego. A ojciec jego i matka dziwili się temu, co mówiono o nim. (Ew. Łukasza 2:26-32)
Co sam Jezus Chrystus mówił o swojej matce? Czy traktował ją jakoś szczególnie?
A gdy On to mówił, pewna niewiasta z tłumu, podniósłszy swój głos, rzekła do niego: Błogosławione łono, które cię nosiło, i piersi, które ssałeś. On zaś rzekł: Błogosławieni są raczej ci, którzy słuchają Słowa Bożego i strzegą go. (Ew. Łukasza 11:27-28)
A gdy On jeszcze mówił do tłumów, oto matka i bracia jego stanęli na dworze, chcąc z nim mówić. I rzekł mu ktoś: Oto matka twoja i bracia twoi stoją na dworze i chcą z tobą mówić. A On, odpowiadając, rzekł temu, co mu to powiedział: Któż jest moją matką? I kto to bracia moi? I wyciągnąwszy rękę ku uczniom swoim, rzekł: Oto matka moja i bracia moi! Albowiem ktokolwiek czyni wolę Ojca mojego, który jest w niebie, ten jest moim bratem i siostrą, i matką. (Ew. Mateusza 12:46-50)
W powyższych wersetach widać wyraźnie, że Jezus zwraca naszą uwagę na każdego, kto słucha Boga i jest mu posłuszny. W żaden sposób nie wyróżnia tutaj swojej matki.
Niektórzy uważają, że słowa Jezusa wypowiedziane na krzyżu, dają podstawę do ogłoszenia Marii matką narodów, której Jezus powierzył jakieś szczególne zadanie.
A stały pod krzyżem Jezusa matka jego i siostra matki jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena. A gdy Jezus ujrzał matkę i ucznia, którego miłował, stojącego przy niej, rzekł do matki: Niewiasto, oto syn twój! Potem rzekł do ucznia: Oto matka twoja! I od owej godziny wziął ją ów uczeń do siebie. (Ew. Jana 19:25-27)
Gdyby tak faktycznie było, to Jan, uczeń, którego Jezus miłował, okazałby się bardzo nieposłuszny, gdyż "tylko" wziął Marię do siebie. Nic więcej. Również apostołowie Paweł i Piotr w swoich listach w żaden sposób nie zwracają uwagi na Marię, a tylko na Jezusa Chrystusa, jedynego pośrednika.
Albowiem jeden jest Bóg, jeden też pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek Chrystus Jezus, który siebie samego złożył jako okup za wszystkich, aby o tym świadczono we właściwym czasie. (1 List do Tymoteusza 2:5-6)
Kościół rzymskokatolicki na przestrzeni wielu wieków ustanowił następujące dogmaty maryjne:
- „O Bożym Macierzyństwie Maryi” - dogmat ogłoszony w 431 r. Maria została nazwana Matką Bożą, choć nie dała początku Jezusowi-Bogu, który jako Bóg istnieje od zawsze, nie ma matki, nie ma początku i końca, a dała początek Jezusowi-człowiekowi.
- „O Maryi zawsze Dziewicy” - dogmat ogłoszony w 649 r. Biblia wyraźnie wspomina o braciach i siostrach Jezusa. Stwierdza też, że Józef „nie obcował z nią, dopóki nie powiła syna” - Ew. Mat. 1:25, co nam wyraźnie sugeruje, że po urodzeniu Jezusa Józef współżył z Marią, tak jak każde inne małżeństwo. W Biblii nie ma również żadnej wzmianki o tym, że poród Jezusa odbył się w jakikolwiek inny sposób, niż naturalny, co musiało skutkować utratą dziewictwa przez Marię. Więcej o tym dogmacie można przeczytać w artykule „Czy zawsze-dziewictwo Marii jest Biblijne?”
Dobrze że są ludzie tacy jak p. Michał Karp i Jemu podobni, może ten nasz biedny naród nie zginie...
Dziękuję Ci Matko Królowo Nasza za wszystkie łaski, którymi nas obdarzsz.Ulituj się nad nami i broń nas od złego.Amen.
Mateczko Boza modl sie za nami i bądz naszą opiekunką
Chwała Panu
Matko Nieustającej Pomocy ,,nie opuszczaj nas.
Dziękuję za przepiękną wspólną modlitwę1
Dziękuję z całego serca 💖. Maryjo, Matko Pana Jezusa, bardzo proszę o opiekę w intencji Naszej Ojczyzny i całego Świata (!). Proszę również o szybkie zakończenie konfliktu biologicznego trwającego od 2015 r.
WITAJ, w każdej chwili, Pani Najukochańsza - Bogarodzico 💖.
Fundamentum Essendi: DEUS, PATRIA, FAMILIA, HONOR, VERITAS. Amen (!).
Ten CUDOWNY Akatyst doskonaliliśmy w naszym Kościele pw. Błogosławionego Michała Kozala w Świnoujściu. Wspomagali nas Wschodni Akatyści. Dziękujemy 💖.
(Modlitwa: ***55)
Dziękuję za polubienie 💖.
nie jest Bogurodzica, Bog jest poczatkiem i koncem.! Ona urodzila z Boli naszego stworcy Jezusa, dana jej byla wielka laska, ale nie byla swieta, dziewica po wsze czasy i nie wolno sie do niej modlic, nie mowiac juz o tym ze jest to bezcelowe bo ona nic niemoze.Prosze cie kup biblie bo katolicy nie ujrza domu Bozego.Boga zasady masz przestrzegac a nie ksiedza,ktory cie oklamuje .!!!
Zasadę twierdzącą, że wszelka chwała należna jest jedynie Bogu nazywamy „Soli Deo gloria” (Tylko Bogu chwała!). Źródłem radości i celem życia chrześcijanina jest życie Bogu na chwałę. Oddawanie czci komukolwiek innemu, przez przypisywanie mu cech bądź praktykowanie form uwielbienia zarezerwowanych tylko dla Boga, jest grzechem bałwochwalstwa.
„Panu, swojemu Bogu, będziesz oddawał pokłon i służył jedynie Jemu” (Mat. 4:10b).
„Tylko Bogu chwała” to najwspanialsza ze wszystkich zasad. Mówi ona o tym, że człowiek został stworzony, aby wszelką chwałę oddawać tylko Panu Bogu. Bóg jedynie jest właściwym obiektem czci dla człowieka. Człowiek, żyjąc dla Boga, żyjąc, aby Jemu się podobać i traktując Boga z należną czcią i szacunkiem, a jednocześnie wdzięcznością i radością za dar łaski Bożej, znajduje swe spełnienie. Jest to życie pełne chwały, radości i satysfakcji. A wszystko dlatego, że nie jest przeżywane dla siebie, ale dla Boga, bez którego wszystkie wartości są tylko pozorne.
Chrześcijanin choć obdarza szacunkiem zgodnym z Pismem Świętym wyznaczone przez Boga autorytety (rodziców, przywódców chrześcijańskich i urzędników państwowych), nie chce żyć pod władzą kogokolwiek innego i oddawać komukolwiek innemu należną cześć jak tylko Panu Bogu:
„Abyśmy żyli dla jeszcze większej Jego chwały - my, którzy już wcześniej złożyliśmy nadzieję w Chrystusie” (Efez. 1:12).
Zasada „Tylko Bogu chwała!” opiera się w głównej mierze na pierwszym i drugim przykazaniu Dekalogu:
„Ja jestem PAN, twój Bóg, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej, z domu niewoli. Nie oddawaj czci innym bogom obok Mnie. miał innych bogów obok mnie. Nie rzeźb sobie bóstw ani nie czyń żadnych wyobrażeń czegokolwiek, co jest wysoko na niebie, albo nisko na ziemi, albo w dole głęboko w wodzie. Nie składaj temu pokłonów ani nie oddawaj czci, ponieważ Ja, PAN, twój Bóg, jestem Bogiem zazdrosnym. Dochodzę winy ojców na synach do trzeciego i czwartego pokolenia tych, którzy mnie odrzucają, a okazuję łaskę tysięcznym pokoleniom tych, którzy Mnie kochają i przestrzegają moich przykazań” (2 Mojż. 20:2-6).
Zasadę tę wyraża także wiele innych tekstów Pisma Świętego, między innymi:
„Ja, PAN, a takie jest moje imię, swej chwały nie przekażę nikomu, mojej czci nie oddam bożyszczom!” (Izaj. 42:8).
Człowiek w swej grzesznej naturze ma tendencję do szukania sobie obiektów kultu poza Bogiem, lub obok Boga. Pismo Święte wyraźnie uczy nas, że nikomu ani niczemu poza Panem Bogiem nie powinniśmy oddawać chwały, ani czci. Chodzi tu zarówno o obiekty kultu, jak i o osoby, którym można bezkrytycznie oddawać chwałę zamiast Bogu.
W Piśmie Świętym spotykamy przykłady przestróg, kiedy w dobrej wierze jakiś człowiek złożył pokłon słudze Bożemu lub aniołowi. Apostoł Jan dwukrotnie popełnił ten błąd, kłaniając się aniołowi:
„On jednak mnie powstrzymał: Nie rób tego! - powiedział. Jestem współsługą twoim i twoich braci, proroków oraz tych, którzy trzymają się słów zapisanych w tym zwoju. Pokłon oddaj Bogu!” (Obj. Jana 22:9)
Korneliusz zafascynowany objawieniem, jakie otrzymał od Pana Boga, złożył pokłon Piotrowi, co wywołało natychmiastowy sprzeciw apostoła:
„Kiedy Piotr się zbliżał, Korneliusz wyszedł mu naprzeciw i w pokłonie upadł mu do stóp. Piotr podniósł go i powiedział: Wstań, ja też jestem człowiekiem” (Dz. AP. 10:25-26).
🙏💙🙏Przyjmij, o Potężna,
Najczyszystsza Pani i Królowo nasza,
Boża Rodzicielko, te pochwalne hymny,
które Tobie jedynej z wdzięcznością śpiewamy,
my słudzy Twoi niegodni.
Wybrana spośród wszystkich pokoleń,
nad wszystkie stworzenia
nieba i ziemi wspanialszą się okazałaś.
Przy Twoim udziale Pan zastępów jest z nami.
Przez Ciebie poznaliśmy Syna Bożego
i nasyciliśmy się
świętym Ciałem i Krwią najczystszą.
Dlatego błogosławiona jesteś z pokolenia
na pokolenie,
przez Boga wysławiona,
wspanialsza od Cherubinów
i czcigodniejsza od Serafinów.
W tej oto godzinie, o pełna chwały
Bogurodzico Najświętsza,
nie ustawaj w modlitwie za nas,
niegodne Twe sługi, byśmy od wszelkiej
złej myśli i od wszelkiego nieszczęścia
wolni byli i od wszelkiej szatańskiej
złośliwości uchronieni.
Aż do chwili ostatniej wstawiając się za nami,
zachowaj nas nienagannymi.
Orędownictwem bowiem Twoim i opieką chronieni,
Jedynemu w Trójcy Bogu, Stwórcy wszechświata
składamy chwałę, cześć, hołd i dziękczynienie
teraz i zawsze i na wieki wieków.
🙏💙🙏Amen.
Pięknie dziękuję.
Bóg zapłać !
przecudna modlitwa i wykonanie.gratuluje
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
80p⁰
@@grazynagorszczyk2355 p
Bądź uwielbiane Matko nasza
@@gabrielapapierak6559 to nie twoja matka a uwielbiac i oddawac chwale wolno tylko Bogu i jedynym posrednikiem miedzy nami a Bogiem jest Jezus chrystus.Kup biblie bo prowadza cie do piekla.!!!!!! Maria jako dziewica urodzila Jezusa z woli Boga.Reszte dzieci a miala ich wile urodzila jak kazda mezatka blogoslawiona przez Boga.!!!!Biblia sie klania.!
Odnośnie braci Jezusa, Biblia wspomina w kilku fragmentach:
„Gdy jeszcze przemawiał do tłumów, oto Jego Matka i bracia stanęli na dworze i chcieli z Nim mówić.” - Ew Mateusza 12:46
„Wtedy przyszli do Niego Jego Matka i bracia, lecz nie mogli dostać się do Niego z powodu tłumu.” - Ew Łukasza 8:19
„Tymczasem nadeszła Jego Matka i bracia i stojąc na dworze, posłali po Niego, aby Go przywołać.” - Ew Marka 3:21
Wszystkie te fragmenty wspominają, że matka oraz bracia Jezusa przyszli aby się z Nim zobaczyć. Biblia mówi
nam, że Jezus miał czterech braci: Jakuba, Józefa, Szymona i Juda.
„Czyż nie jest On synem cieśli? Czy Jego Matce nie jest na imię Mariam, a Jego braciom Jakub, Józef, Szymon i Juda?” - Ew Mateusza 13:55
Słowo Boże, także dodaje, że Jezus miał siostry, ale zarówno ich imion jak i dokładnej liczby nie znamy:
„Także Jego siostry czy nie żyją wszystkie u nas? Skądże więc ma to wszystko?” - Ew Mateusza 13:56
We fragmencie Ew. Jana 7.1-10, Jego bracia udają się na obchody święta namiotów, a Jezus pozostaje na miejscu.
„Rzekli więc Jego bracia do Niego: Wyjdź stąd i idź do Judei, aby i uczniowie Twoi ujrzeli czyny, których dokonujesz.” - Ew Jana 7:3
W Dziejach Apostolskich 1.14, Jego bracia i matka trwają w modlitwie z innymi uczniami.
„Wszyscy oni trwali jednomyślnie na modlitwie razem z niewiastami, Maryją, Matką Jezusa, i braćmi Jego.” - Dzieje Ap 1:14
Fragment z Galacjan 1.19 wspomina, że Jakub był bratem Jezusa.
„Spośród zaś innych, którzy należą do grona Apostołów, widziałem jedynie Jakuba, brata Pańskiego.” - List do Galacjan 1Ø19
Wniosek
Fragmenty te potwierdzają, że Jezus naprawdę miał rodzeństwo.
Inne niebiblijne wytłumaczenia
Niektórzy twierdzą, że ci „bracia” byli kuzynami Jezusa. Aczkolwiek w każdym z tych fragmentów użyte jest słowo, które w Grece oznacza „brata.”
„adelfós” - Słowo to może odwoływać się do innego pokrewieństwa, ale w naturalnym, literalnym tłumaczeniu chodzi o brata. Istniało w Grece słowo, które używano do określenia „kuzyna”
„exádelfos” - kuzyn - Ale nie zostało ono użyte w tych fragmentach.
Pytanie zasadniczne - gdyby to byli KUZYNI, z jakiego powodu tak często pojawiali by się przy matce Jezusa?
Z kontekstu jasno wynika, że gdy matka i bracia przyszli Go zobaczyć, to dotyczy to Jego braci (spokrewnionych krwią).
Kolejnym kłamliwym argumentem na to że być może byli to jego bracią jest wyjaśnienie, - że bracia i siostry Jezusa pochodzą z pierwszego małżeństwa Józefa. Cała teoria, jakoby Józef był zdecydowanie starszy od Marii, wcześniej żonaty, z gromadką dzieci, a potem wdowcem, który ponownie ożenił się z Marią są stworzone bez jakichkolwiek, biblijnych podstaw. Biblia nie daje żadnych wskazówek by przypuszczać, że Józef był żonaty i miał dzieci, zanim poślubił Marię.
Argumenty przeciw tej teorii
Gdyby nawet Józef posiadałby sześcioro dzieci zanim poślubił Marię, to dlaczego nie znajdujemy o tym żadnej wzmianki gdy Józef i Maria podróżowali do Betlejem (Ew. Łukasza 2.4-7) albo do Egiptu (Ew. Mateusza 2.13-15) czy też podczas ich drogi powrotnej do Nazaretu (Ew. Mateusza 2.20-23)?
Nie ma żadnych biblijnych podstaw by wierzyć, iż to rodzeństwo jest w innej relacji pokrewieństwa, jak tej że są dziećmi Józefa i Marii. Ci, którzy nie zgadzają się z faktem, iż Jezus miał rodzeństwo- braci i siostry, nie czynią tego na podstawie czytania Pisma Świętego, lecz dlatego że przyjęli wstępne założenie o wiecznym dziewictwie Marii, które bez wątpienia nie jest biblijne:
„Lecz nie współżył (Józef) z nią AŻ do narodzin Syna, któremu dał na imię Jezus.”
Jezus miał rodzeństwo (braci i siostry), będące dziećmi Józefa i Marii. To jest zrozumiałe, jednoznaczne nauczanie wynikające ze Słowa Bożego.
Zasadę twierdzącą, że wszelka chwała należna jest jedynie Bogu nazywamy „Soli Deo gloria” (Tylko Bogu chwała!). Źródłem radości i celem życia chrześcijanina jest życie Bogu na chwałę. Oddawanie czci komukolwiek innemu, przez przypisywanie mu cech bądź praktykowanie form uwielbienia zarezerwowanych tylko dla Boga, jest grzechem bałwochwalstwa.
„Panu, swojemu Bogu, będziesz oddawał pokłon i służył jedynie Jemu” (Mat. 4:10b).
„Tylko Bogu chwała” to najwspanialsza ze wszystkich zasad. Mówi ona o tym, że człowiek został stworzony, aby wszelką chwałę oddawać tylko Panu Bogu. Bóg jedynie jest właściwym obiektem czci dla człowieka. Człowiek, żyjąc dla Boga, żyjąc, aby Jemu się podobać i traktując Boga z należną czcią i szacunkiem, a jednocześnie wdzięcznością i radością za dar łaski Bożej, znajduje swe spełnienie. Jest to życie pełne chwały, radości i satysfakcji. A wszystko dlatego, że nie jest przeżywane dla siebie, ale dla Boga, bez którego wszystkie wartości są tylko pozorne.
Chrześcijanin choć obdarza szacunkiem zgodnym z Pismem Świętym wyznaczone przez Boga autorytety (rodziców, przywódców chrześcijańskich i urzędników państwowych), nie chce żyć pod władzą kogokolwiek innego i oddawać komukolwiek innemu należną cześć jak tylko Panu Bogu:
„Abyśmy żyli dla jeszcze większej Jego chwały - my, którzy już wcześniej złożyliśmy nadzieję w Chrystusie” (Efez. 1:12).
Zasada „Tylko Bogu chwała!” opiera się w głównej mierze na pierwszym i drugim przykazaniu Dekalogu:
„Ja jestem PAN, twój Bóg, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej, z domu niewoli. Nie oddawaj czci innym bogom obok Mnie. miał innych bogów obok mnie. Nie rzeźb sobie bóstw ani nie czyń żadnych wyobrażeń czegokolwiek, co jest wysoko na niebie, albo nisko na ziemi, albo w dole głęboko w wodzie. Nie składaj temu pokłonów ani nie oddawaj czci, ponieważ Ja, PAN, twój Bóg, jestem Bogiem zazdrosnym. Dochodzę winy ojców na synach do trzeciego i czwartego pokolenia tych, którzy mnie odrzucają, a okazuję łaskę tysięcznym pokoleniom tych, którzy Mnie kochają i przestrzegają moich przykazań” (2 Mojż. 20:2-6).
Zasadę tę wyraża także wiele innych tekstów Pisma Świętego, między innymi:
„Ja, PAN, a takie jest moje imię, swej chwały nie przekażę nikomu, mojej czci nie oddam bożyszczom!” (Izaj. 42:8).
Człowiek w swej grzesznej naturze ma tendencję do szukania sobie obiektów kultu poza Bogiem, lub obok Boga. Pismo Święte wyraźnie uczy nas, że nikomu ani niczemu poza Panem Bogiem nie powinniśmy oddawać chwały, ani czci. Chodzi tu zarówno o obiekty kultu, jak i o osoby, którym można bezkrytycznie oddawać chwałę zamiast Bogu.
W Piśmie Świętym spotykamy przykłady przestróg, kiedy w dobrej wierze jakiś człowiek złożył pokłon słudze Bożemu lub aniołowi. Apostoł Jan dwukrotnie popełnił ten błąd, kłaniając się aniołowi:
„On jednak mnie powstrzymał: Nie rób tego! - powiedział. Jestem współsługą twoim i twoich braci, proroków oraz tych, którzy trzymają się słów zapisanych w tym zwoju. Pokłon oddaj Bogu!” (Obj. Jana 22:9)
Korneliusz zafascynowany objawieniem, jakie otrzymał od Pana Boga, złożył pokłon Piotrowi, co wywołało natychmiastowy sprzeciw apostoła:
„Kiedy Piotr się zbliżał, Korneliusz wyszedł mu naprzeciw i w pokłonie upadł mu do stóp. Piotr podniósł go i powiedział: Wstań, ja też jestem człowiekiem” (Dz. AP. 10:25-26).
Maria - matka Jezusa
Szczegóły Rafał Zbieć Opublikowano: 20 sierpień 2017
Artykuł z 2010 r., teraz nieznacznie uszczegółowiony i dostępny także w wersji audio/wideo.
Jest wiele postaci opisanych na kartach Biblii, które mogą i powinny być dla każdego wierzącego człowieka wzorem do naśladowania. Jednymi z wielu są na pewno Mojżesz, Abraham, Daniel, Noe, Dawid, czy też apostołowie Piotr, Paweł, Jan.... Takim wzorem jest też w wielu aspektach matka Jezusa - Maria. Dlaczego te postaci można postawić za wzór do naśladowania? Pomimo, że byli grzesznikami, jak wszyscy inni ludzie urodzeni już po grzechu Adama i Ewy w Edenie, to jednak ich życie charakteryzowało się wiarą w Boga oraz ufnością i posłuszeństwem wobec Stworzyciela Nieba i Ziemi.
W tym artykule chciałbym przybliżyć jedną z tych postaci - Marię z Nazaretu, która znalazła łaskę u Boga i została wybrana do poczęcia Jezusa. Już od chwili, gdy nawiedził ją anioł i oznajmił jej tę wspaniałą nowinę, okazała ona pokorę i posłuszeństwo wobec Boga. Rzekła bowiem aniołowi:
Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według słowa twego. (Ew. Łukasza 1:38)
Maria jest również przykładem uniżenia i posłuszeństwa Jezusowi. Gdy na weselu w Kanie Galilejskiej zabrakło wina, Maria powiedziała o tym Jezusowi, a po dość szorstkiej Jego odpowiedzi rzekła do sług, aby czynili wszystko to, co On powie.
A gdy zabrakło wina, rzekła matka Jezusa do niego: Wina nie mają. I rzekł do niej Jezus: Czego chcesz ode mnie, niewiasto? Jeszcze nie nadeszła godzina moja. Rzekła matka jego do sług: Co wam powie, czyńcie! (Ew. Jana 2:3-5)
Zdecydowanie jest to postawa godna naśladowania. Tak jak Maria mamy być posłuszni Jezusowi, zwracać się do Niego z naszymi troskami oraz zwracać uwagę wszystkich ludzi właśnie na Jezusa Chrystusa. Maria w Biblii nigdy nie zwraca uwagi ludzi na siebie, lecz tylko na Boga.
Maria została wybrana przez Boga do unikalnego zadania - urodzenia Mesjasza. Dlatego też została nazwana błogosławioną między niewiastami. To, co jednak łączy ją z wszystkimi innymi ludźmi, to fakt, że sama potrzebowała Zbawiciela, będąc świadomą swojej grzeszności. Tylko grzeszny człowiek potrzebuje bowiem Zbawiciela... Jej własne słowa to potwierdzają:
I rzekła Maria: Wielbi dusza moja Pana, i rozradował się duch mój w Bogu, Zbawicielu moim, bo wejrzał na uniżoność służebnicy swojej. (Ew. Łukasza 1:45-48)
Jednocześnie warto zauważyć, że Maria wraz z Józefem nie wszystko od razu rozumieli, dziwiąc się na przykład słowom Symeona o Jezusie, wypowiedzianymi w świątyni:
Temu Duch Święty objawił, iż nie ujrzy śmierci, zanim by nie oglądał Chrystusa Pana. Przyszedł więc z natchnienia Ducha do świątyni, a gdy rodzice wnosili dziecię Jezus, by wypełnić przepisy zakonu co do niego, on wziął je na ręce swoje i wielbił Boga, mówiąc: Teraz puszczasz sługę swego, Panie, według słowa swego w pokoju, gdyż oczy moje widziały zbawienie twoje, które przygotowałeś przed obliczem wszystkich ludów: Światłość, która oświeci pogan, i chwałę ludu twego izraelskiego. A ojciec jego i matka dziwili się temu, co mówiono o nim. (Ew. Łukasza 2:26-32)
Co sam Jezus Chrystus mówił o swojej matce? Czy traktował ją jakoś szczególnie?
A gdy On to mówił, pewna niewiasta z tłumu, podniósłszy swój głos, rzekła do niego: Błogosławione łono, które cię nosiło, i piersi, które ssałeś. On zaś rzekł: Błogosławieni są raczej ci, którzy słuchają Słowa Bożego i strzegą go. (Ew. Łukasza 11:27-28)
A gdy On jeszcze mówił do tłumów, oto matka i bracia jego stanęli na dworze, chcąc z nim mówić. I rzekł mu ktoś: Oto matka twoja i bracia twoi stoją na dworze i chcą z tobą mówić. A On, odpowiadając, rzekł temu, co mu to powiedział: Któż jest moją matką? I kto to bracia moi? I wyciągnąwszy rękę ku uczniom swoim, rzekł: Oto matka moja i bracia moi! Albowiem ktokolwiek czyni wolę Ojca mojego, który jest w niebie, ten jest moim bratem i siostrą, i matką. (Ew. Mateusza 12:46-50)
W powyższych wersetach widać wyraźnie, że Jezus zwraca naszą uwagę na każdego, kto słucha Boga i jest mu posłuszny. W żaden sposób nie wyróżnia tutaj swojej matki.
Niektórzy uważają, że słowa Jezusa wypowiedziane na krzyżu, dają podstawę do ogłoszenia Marii matką narodów, której Jezus powierzył jakieś szczególne zadanie.
A stały pod krzyżem Jezusa matka jego i siostra matki jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena. A gdy Jezus ujrzał matkę i ucznia, którego miłował, stojącego przy niej, rzekł do matki: Niewiasto, oto syn twój! Potem rzekł do ucznia: Oto matka twoja! I od owej godziny wziął ją ów uczeń do siebie. (Ew. Jana 19:25-27)
Gdyby tak faktycznie było, to Jan, uczeń, którego Jezus miłował, okazałby się bardzo nieposłuszny, gdyż "tylko" wziął Marię do siebie. Nic więcej. Również apostołowie Paweł i Piotr w swoich listach w żaden sposób nie zwracają uwagi na Marię, a tylko na Jezusa Chrystusa, jedynego pośrednika.
Albowiem jeden jest Bóg, jeden też pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek Chrystus Jezus, który siebie samego złożył jako okup za wszystkich, aby o tym świadczono we właściwym czasie. (1 List do Tymoteusza 2:5-6)
Kościół rzymskokatolicki na przestrzeni wielu wieków ustanowił następujące dogmaty maryjne:
- „O Bożym Macierzyństwie Maryi” - dogmat ogłoszony w 431 r. Maria została nazwana Matką Bożą, choć nie dała początku Jezusowi-Bogu, który jako Bóg istnieje od zawsze, nie ma matki, nie ma początku i końca, a dała początek Jezusowi-człowiekowi.
- „O Maryi zawsze Dziewicy” - dogmat ogłoszony w 649 r. Biblia wyraźnie wspomina o braciach i siostrach Jezusa. Stwierdza też, że Józef „nie obcował z nią, dopóki nie powiła syna” - Ew. Mat. 1:25, co nam wyraźnie sugeruje, że po urodzeniu Jezusa Józef współżył z Marią, tak jak każde inne małżeństwo. W Biblii nie ma również żadnej wzmianki o tym, że poród Jezusa odbył się w jakikolwiek inny sposób, niż naturalny, co musiało skutkować utratą dziewictwa przez Marię. Więcej o tym dogmacie można przeczytać w artykule „Czy zawsze-dziewictwo Marii jest Biblijne?”
Boguniech będą dzięki!
Bądź pozdrowiona Mamo!
Wyrzekam się siebie i oddaję Tobie , Matko moja dobra !
Coś pięknego
Przepiękna modlitwa do naszej MATKI MARYJI która sławi RODZICIELKĘ naszego ZBWICIELA JEZUSA CHRYSTUSA KRÓLA ŚWIATA JEDYNEGO BOGA.
do niej nie wolno sie modlic, kup biblie.
Zasadę twierdzącą, że wszelka chwała należna jest jedynie Bogu nazywamy „Soli Deo gloria” (Tylko Bogu chwała!). Źródłem radości i celem życia chrześcijanina jest życie Bogu na chwałę. Oddawanie czci komukolwiek innemu, przez przypisywanie mu cech bądź praktykowanie form uwielbienia zarezerwowanych tylko dla Boga, jest grzechem bałwochwalstwa.
„Panu, swojemu Bogu, będziesz oddawał pokłon i służył jedynie Jemu” (Mat. 4:10b).
„Tylko Bogu chwała” to najwspanialsza ze wszystkich zasad. Mówi ona o tym, że człowiek został stworzony, aby wszelką chwałę oddawać tylko Panu Bogu. Bóg jedynie jest właściwym obiektem czci dla człowieka. Człowiek, żyjąc dla Boga, żyjąc, aby Jemu się podobać i traktując Boga z należną czcią i szacunkiem, a jednocześnie wdzięcznością i radością za dar łaski Bożej, znajduje swe spełnienie. Jest to życie pełne chwały, radości i satysfakcji. A wszystko dlatego, że nie jest przeżywane dla siebie, ale dla Boga, bez którego wszystkie wartości są tylko pozorne.
Chrześcijanin choć obdarza szacunkiem zgodnym z Pismem Świętym wyznaczone przez Boga autorytety (rodziców, przywódców chrześcijańskich i urzędników państwowych), nie chce żyć pod władzą kogokolwiek innego i oddawać komukolwiek innemu należną cześć jak tylko Panu Bogu:
„Abyśmy żyli dla jeszcze większej Jego chwały - my, którzy już wcześniej złożyliśmy nadzieję w Chrystusie” (Efez. 1:12).
Zasada „Tylko Bogu chwała!” opiera się w głównej mierze na pierwszym i drugim przykazaniu Dekalogu:
„Ja jestem PAN, twój Bóg, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej, z domu niewoli. Nie oddawaj czci innym bogom obok Mnie. miał innych bogów obok mnie. Nie rzeźb sobie bóstw ani nie czyń żadnych wyobrażeń czegokolwiek, co jest wysoko na niebie, albo nisko na ziemi, albo w dole głęboko w wodzie. Nie składaj temu pokłonów ani nie oddawaj czci, ponieważ Ja, PAN, twój Bóg, jestem Bogiem zazdrosnym. Dochodzę winy ojców na synach do trzeciego i czwartego pokolenia tych, którzy mnie odrzucają, a okazuję łaskę tysięcznym pokoleniom tych, którzy Mnie kochają i przestrzegają moich przykazań” (2 Mojż. 20:2-6).
Zasadę tę wyraża także wiele innych tekstów Pisma Świętego, między innymi:
„Ja, PAN, a takie jest moje imię, swej chwały nie przekażę nikomu, mojej czci nie oddam bożyszczom!” (Izaj. 42:8).
Człowiek w swej grzesznej naturze ma tendencję do szukania sobie obiektów kultu poza Bogiem, lub obok Boga. Pismo Święte wyraźnie uczy nas, że nikomu ani niczemu poza Panem Bogiem nie powinniśmy oddawać chwały, ani czci. Chodzi tu zarówno o obiekty kultu, jak i o osoby, którym można bezkrytycznie oddawać chwałę zamiast Bogu.
W Piśmie Świętym spotykamy przykłady przestróg, kiedy w dobrej wierze jakiś człowiek złożył pokłon słudze Bożemu lub aniołowi. Apostoł Jan dwukrotnie popełnił ten błąd, kłaniając się aniołowi:
„On jednak mnie powstrzymał: Nie rób tego! - powiedział. Jestem współsługą twoim i twoich braci, proroków oraz tych, którzy trzymają się słów zapisanych w tym zwoju. Pokłon oddaj Bogu!” (Obj. Jana 22:9)
Korneliusz zafascynowany objawieniem, jakie otrzymał od Pana Boga, złożył pokłon Piotrowi, co wywołało natychmiastowy sprzeciw apostoła:
„Kiedy Piotr się zbliżał, Korneliusz wyszedł mu naprzeciw i w pokłonie upadł mu do stóp. Piotr podniósł go i powiedział: Wstań, ja też jestem człowiekiem” (Dz. AP. 10:25-26).
Biblijna zasada „Tylko Bogu chwała” ma dzisiaj jeszcze głębsze znaczenie. Żyjemy w czasach, kiedy panującą koncepcją filozoficzną i wyznacznikiem w relacjach społecznych i kulturowych stał się humanizm, polegający na wstawianiu człowieka w centrum. Ludzkie prawa, a nie Boże, zajmują wtedy główne miejsce w życiu społecznym. Ważniejsze stało się to, co przyniesie korzyść ekonomiczną człowiekowi i to, co wywyższy człowieka, a nie to, co przyniesie chwałę Bogu.
Zasada „Tylko Bogu chwała” jest wyrazem teocentryzmu. Uwydatnia ona prawdę, że to Pan Bóg jest suwerenny i to On panuje nad wszystkim. Wszystkie sfery ludzkiej działalności muszą podlegać Panu Bogu. On, a nie jakiś człowiek ma przyjmować chwałę. To Boże prawa, a nie ludzkie mają określać i regulować nasze życie. Bóg ma prawo sprawować władzę, zarówno w życiu społecznym, jak i osobistym człowieka. Zasada „Tylko Bogu chwała” dobitnie określa miejsce Pana Boga w życiu wierzącego. Egoistyczna natura ludzka upomina się ciągle o chwałę dla siebie. Nasze ego chce objąć władzę nad naszym życiem pomimo że władza należy do Pana Boga.
Zasada „Tylko Bogu chwała” wyraża biblijną ideę, że to nie człowiek ma być panem dla siebie, ale Sam Pan Bóg. To Pan Bóg musi zajmować najważniejsze miejsce w naszym życiu. Prawdziwe szczęście można znaleźć tylko w uwielbianiu Boga i szukaniu Jego chwały. W oddawaniu Bogu czci całym swoim życiem i to nie tylko przez modlitwę czy przez udział w nabożeństwach, czytanie czy słuchanie Słowa Bożego, ale poprzez codzienną, uczciwą pracę i przez chrześcijańską postawę. Pismo Święte zachęca:
„A zatem cokolwiek jecie lub pijecie, albo cokolwiek czynicie, wszystko to czyńcie na chwałę Boga” (1 Kor. 10:31).
Chrześcijanin ma radość w tym, że może nareszcie oddać Panu Bogu należne miejsce. Może swoją wolę poddać Bożej woli:
„Nie nas, PANIE, nie nas,
Ale swoje imię otocz chwałą -
Ze względu na Twoją łaskę,
Ze względu na Twoją wierność!” (Psalm 115:1).
Jakiego rodzaju uwielbianie przyjmuje Bóg?
Uwielbianie, które jest osadzone na Słowie Bożym
Bóg przyjmuje uwielbianie, które jest oparte na prawdzie:
„Bóg jest duchem, dlatego ci, którzy Go czczą, powinni to czynić w duchu i w prawdzie” (Jan 4:24).
Prawda to treść objawiona w Piśmie Świętym. Prawdziwe uwielbianie musi być więc osadzone na Objawieniu Bożym. Formy uwielbiania, które mijają się z nauczaniem Słowa Bożego, bez względu na stopień gorliwości i szczerości uwielbiających, nie powinny być praktykowane przez chrześcijan. Przykładowo: ofiary z ludzi, otaczanie czcią bożków, oddawanie czci komuś innemu oprócz Boga, prostytucja sakralna. Bóg w Swoim Słowie objawił jakiego uwielbiania oczekuje. Prawda Słowa Bożego to podstawa uwielbiania Boga. Uwielbianie nie ma sensu, jeżeli nie jest osadzone na wskazówkach Bożego Słowa.
Uwielbianie, które koncentruje się na Bogu
„Nie będziesz oddawał czci innemu bogu! PAN bowiem, który ma na imię Zazdrosny, jest rzeczywiście zazdrosnym Bogiem” (2 Mojż. 34:14).
Zasada „Tylko Bogu chwała” jest zwrotem w kierunku uwielbiania Boga. Pismo Święte wyraźnie przeciwstawia się politeizmowi czy henoteizmowi. Bóg nienawidzi i jednego i drugiego. Politeizm to przekonanie o istnieniu wielu bóstw, henoteizm to kult wielu istot, z których jedna jest ponad pozostałymi. Uwielbianie czegokolwiek lub kogokolwiek oprócz Pana Boga, jest dla Boga nie do przyjęcia. Prawdziwe uwielbianie koncentruje się na Bogu.
Uwielbianie, które pochłania całą naszą istotę
„A On mu odpowiedział: Masz kochać Pana, swojego Boga, całym swoim sercem, z całej swojej duszy i każdą swoją myślą” (Mat. 22:37).
Nasz umysł i nasze uczucia muszą w uwielbianiu być skoncentrowane na Panu Bogu, który jest obiektem naszej miłości. Bezmyślne i pozbawione uczucia puste słowa, nawet te wyrażone w pieśni, nie są uwielbianiem Boga. Uwielbianie musi być wolne od wszelkiej obłudy. Bóg nienawidzi udawania i obłudy w jakiejkolwiek formie. Uwielbianie obejmuje nasze siły i nasze ciało. Apostoł Paweł pisze:
„Zachęcam was zatem, bracia, powołując się na miłosierdzie Boga, abyście oddali swe ciała na ofiarę żywą, świętą i miłą Bogu - na dowód, że Mu służycie z pełnym przekonaniem” (Rzym. 12:1).
Niczego na ziemi nie jesteśmy w stanie osiągnąć bez naszego ciała. Dlatego Bóg chce, aby w nasze uwielbianie było zaangażowane ciało. Nasz język ciała wyraża przywiązanie do Boga.
Jak zostać zbawionym ?
Często ludzie myślą sobie: "Nie jestem taki zły. Staram się być dobrym człowiekiem i nikomu nie robię krzywdy. Są przecież ludzie gorsi ode mnie". Ale gdybyś tak naprawdę spojrzał na swoje życie to na pewno znalazło by się coś, co mogłoby zostać uznane za grzech. Może kiedyś skłamałeś lub o kimś źle powiedziałeś, albo zrobiłeś coś innego, co powoduje, że jesteś grzesznikiem.
Zresztą sam posłuchaj, co Bóg o tym mówi:
"... Nie ma ani jednego sprawiedliwego"
List do Rzymian 3,10
"Gdyż wszyscy zgrzeszyli i brak im chwały Bożej"
List do Rzymian 3,23
Jak sam widzisz, w oczach Boga wszyscy jesteśmy grzesznikami, gdyż kiedyś, chcąc nie chcąc, na pewno złamaliśmy któreś z Jego przykazań.
Kara za złamanie Bożych przykazań to śmierć:
"Albowiem zapłatą za grzech jest śmierć ..."
List do Rzymian 6,23
Chodzi oczywiście o śmierć duchową, czyli wieczne oddzielenie od Boga. I nie ważne jest czy to był "mały" czy "duży" grzech, jak to niektórzy rozróżniają. Kara za odstępstwo od Bożych zasad jest jedna - śmierć.
Na szczęście dla nas Bóg znalazł wyjście z tej sytuacji. Wyjście, które może Cię uratować, a decyzja należy wyłącznie do Ciebie:
"Albowiem tak Bóg umiłował świat, że Syna swego jednorodzonego dał, aby każdy, kto weń wierzy, nie zginął, ale miał żywot wieczny."
Ewangelia Jana 3,16
"Bóg zaś daje dowód swojej miłości ku nam przez to, że kiedy byliśmy jeszcze grzesznikami, Chrystus za nas umarł."
List do Rzymian 5,8
Bóg tak bardzo nas umiłował, że gdy jeszcze nie było Ciebie, ani mnie na świecie, powiedział do swojego jedynego ukochanego Syna Jezusa: "Umrzesz za nich na krzyżu, aby ich ze mną pojednać".
To niesamowite, prawda? Boża miłość nie zna granic, a dzięki śmierci Jezusa na krzyżu możemy znowu przebywać w obecności Bożej i zostać usprawiedliwieni przez Jego krew.
"... usprawiedliwieni krwią jego, będziemy przez niego zachowani od gniewu."
List do Rzymian 5,9
Dobra nowina jest taka, że Jezus żyje i pragnie, abyś wrócił do Ojca i do Niego samego. Jezus żyje, ma moc i władzę zbawić Ciebie oraz mnie od śmierci i wiecznego potępienia. Wszystko to robi z miłości do Ciebie. To jest prezent dla Ciebie. On zdaje sobie sprawę z tego, że w żaden sposób nikt z nas nie potrafi zasłużyć na zbawienie, więc okazuje nam swoją łaskę.
"Albowiem łaską zbawieni jesteście przez wiarę, i to nie z was: Boży to dar; Nie z uczynków, aby się kto nie chlubił."
List do Efezjan 2,8-9
Jak każdy z nas, masz wolną wolę - możesz tę łaskę przyjąć lub odrzucić... Co należy zrobić aby zostać zbawionym? Słowo Boże mówi o tym jasno:
"Bo jeśli ustami swoimi wyznasz, że Jezus jest Panem, i uwierzysz w sercu swoim, że Bóg wzbudził go z martwych, zbawiony będziesz."
List do Rzymian 10,9
Oprócz przyjęcia Jezusa jako swojego Pana i Zbawiciela, uwierzenia w swoim sercu w Jego odkupieńczą śmierć na krzyżu i zmartwychwstanie, musisz także pokutować za swoje grzechy. Pokuta to przyznanie się do popełnionych błędów, żałowanie za swoje grzechy i przede wszystkim chęć zmiany swojego postępowania.
"Przeto upamiętajcie [pokutujcie] i nawróćcie się, aby były zgładzone grzechy wasze ..."
Dzieje Apostolskie 3,19
"Jeśli wyznajemy grzechy swoje, wierny jest Bóg i sprawiedliwy i odpuści nam grzechy, i oczyści nas od wszelkiej nieprawości."
1 List Jana 1,9
Jeśli jesteś gotowy, wierzysz w to co mówi Słowo Boże i masz szczere pragnienie w sercu przyjść teraz do Pana Jezusa, nie wahaj się. Bóg bardzo Cię kocha i czeka całe Twoje życie, abyś to uczynił. A w ten sposób, bez względu na Twoją przeszłość, staniesz się nową istotą.
"Tak więc, jeśli ktoś jest w Chrystusie, nowym jest stworzeniem; stare przeminęło, oto wszystko stało się nowe."
2 List do Koryntian 5,17
Jezus obiecał nam:
"... a tego, który do mnie przychodzi, nie wyrzucę precz"
Ewangelia Jana 6,37
Poniżej znajduje się krótka modlitwa. Pomódl się nią, jeśli podjąłeś decyzję o oddaniu swojego życia Bogu. Jeśli chcesz pomodlić się z zamiarem "pomodlę się, zobaczymy co będzie" to wiedz że nie tędy droga. Twoja modlitwa musi być szczera i płynąca z głębi serca, musisz zwrócić się do Boga z wiarą, niemalże tak jak gdyby miała by to być twoja ostatnia modlitwa w życiu na którą ci pozwolono. To nie jest zabawa. Wyznaj ją swoimi ustami, najlepiej na głos.
Panie Jezu,
Dziękuję, że umarłeś za mnie na krzyżu. Dziękuje Ci, że wziąłeś wszystkie moje grzechy i przekleństwa na siebie, abym mógł być wolny i szczęśliwy. Wierze w to, że umarłeś za mnie i zmartwychwstałeś. Przyjmuje twoje przebaczenie i z głębi mego serca zdecydowałem się, aby zaprosić Cię do mojego życia. Przepraszam Cię za wszystkie moje grzechy. Odwracam się od życia w buncie i życia z dala od Ciebie.
Dziękuje Ci, Panie Jezu, za to, że mnie w pełni zaakceptowałeś i że mnie kochasz. Zapraszam Cię do mojego życia, abyś zmienił moje serce w Twoją świątynię. Dzisiaj tu i teraz wyznaje swoimi ustami, że Ty, Jezu Chryste, jesteś moim Panem i zbawicielem. Tobie pragnę służyć i do Ciebie należeć.
W imieniu mojego Pana Jezusa Chrystusa
Amen .
Pomodliłeś się, ale co dalej? Gratuluję Ci! Podjąłeś trafną decyzję, pojednałeś się z Bogiem. Jeśli nigdy tego nie robiłeś, przeczytaj Ewangelię według Św. Jana i zacznij czytać Słowo Boże. Słuchaj, oglądaj i czytaj nauczania, świadectwa oraz wszystko, co przyczyni się do twojego wzrostu oraz do umacniania Twojej relacji z Bogiem.
Powinieneś także pomyśleć o znalezieniu jakiegoś miejsca (zboru, kościoła) w którym będziesz budował siebie i wzrastał w poznaniu Boga.
- „O Niepokalanym Poczęciu Maryi” - dogmat ogłoszony dopiero w 1854 r. Niewiele osób wie, co właściwie oznacza ten dogmat, błędnie odnosząc go do poczęcia Jezusa przez Marię. Natomiast w tym dogmacie chodzi o to, że to Maria została ponoć poczęta inaczej niż inni ludzie, bez przekleństwa grzechu. I choć nie czas i miejsce, aby mówić tutaj o "grzechu pierworodnym", to jednak warto zauważyć, iż ten dogmat musiał zaistnieć z uwagi na doktrynę, że Maria była przez całe życie bezgrzeszną niewiastą. Więcej o niepokalanym poczęciu Marii znajdziesz tutaj „Co to jest niepokalane poczęcie?”
- „O wniebowzięciu Najświętszej Maryi Panny” - dogmat ogłoszony dopiero w 1950 r. Oczywiście i o tym próżno szukać choćby najmniejszej wzmianki w Biblii !!! Jest on konsekwencją ustanowienia poprzednich dogmatów. Więcej o tym w artykule „Czym jest wniebowzięcie Marii?”
Więcej o wszystkich dogmatach maryjnych i ich niezgodności z Pismem Świętym można przeczytać w artykule „W pułapce dogmatu”.
Co jeszcze bardziej niepokojące, w „kolejce” czeka kolejny dogmat maryjny: o Maryi Współodkupicielce, Pośredniczce i Orędowniczce. Szacuje się, że od czasu narodzin ruchu na rzecz tzw. piątego dogmatu maryjnego pod petycją w tej sprawie do kolejnych papieży podpisało się przynajmniej 800 biskupów, w tym ok. 50 kardynałów, i ponad 7 mln wiernych (źródło). Wydaje się jednak, ze obecny papież nie jest tak gorącym zwolennikiem piątego dogmatu, jak jego poprzednik. Wystarczy jednak zajrzeć na stronę taką jak ta, żeby zobaczyć jak wielkie „nadzieje” łączą niektórzy z Maryją Współodkupicielką...
Gdyby kiedyś piąty dogmat maryjny został ogłoszony, wówczas rola Maryi w zbawczym dziele dla ludzkości zostałaby co najmniej zrównana z dziełem Jezusa Chrystusa.
Wróćmy teraz do Biblii. Sprawdziłem, ile razy w Dziejach Apostolskich pojawia się postać Marii. Wydaje się, że gdyby prawdą było powierzenie Marii przez Boga dalszych roli, innych niż urodzenie Jezusa, wówczas już w Dziejach Apostolskich powinno to być widoczne. Faktem jest jednak to, że Maria pojawia się tam tylko jeden raz, w tym wersecie:
Ci wszyscy trwali jednomyślnie w modlitwie wraz z niewiastami i z Marią, matką Jezusa, i z braćmi jego. (Dzieje Apostolskie 1:14)
Czy sensowne jest twierdzić, że apostołowie głoszący Ewangelię i piszący listy, które znalazły się w Piśmie Świętym, nie wiedzieliby nic o Marii współodkupicielce, pośredniczce, czy orędowniczce, gdyby taka była wola Boga dotycząca matki Jezusa?
Nie, prawdą jest Słowo Boże spisane i zawarte w Biblii, z którego jasno wynika, że Maria jest błogosławioną niewiastą, która urodziła Jezusa, wypełniając w ten sposób wolę Bożą. Niczego więcej Bóg od niej nie oczekiwał, ani też Maria niczego więcej nie czyniła, będąc posłuszną Bogu.
Nasz Pan, Jezus Chrystus, jest jedynym pośrednikiem, orędownikiem u Ojca i jedynym odkupicielem. Twierdzić cokolwiek innego, to negować Słowo Boże.
Lecz Chrystus, który się zjawił jako arcykapłan dóbr przyszłych, wszedł przez większy i doskonalszy przybytek, nie ręką zbudowany, to jest nie z tego stworzonego świata pochodzący, wszedł raz na zawsze do świątyni nie z krwią kozłów i cielców, ale z własną krwią swoją, dokonawszy wiecznego odkupienia. (List do Hebrajczyków 9:11-12)
Dzieci moje, to wam piszę, abyście nie grzeszyli. A jeśliby kto zgrzeszył, mamy orędownika u Ojca, Jezusa Chrystusa, który jest sprawiedliwy. On ci jest ubłaganiem za grzechy nasze, a nie tylko za nasze, lecz i za grzechy całego świata. (1 List Jana 2:1-2)
Bardzo cenię Marię, matkę Jezusa, jest osobą błogosławioną, jest wzorem do naśladowania dla mnie i dla każdego wierzącego w wielu aspektach. Zgadzam się ze wszystkim, co dotyczy Marii i co jest zapisane w Biblii. Stanowczo odrzucam jednak wszelkie objawienia i dogmaty, które stawiają Marię w świetle zupełnie innym, niż wynika to ze Słowa Bożego.
Czy skromna i uniżona wobec Boga Maria to ta sama osoba, która ponoć objawia się ludziom na całym świecie, twierdząc, że jest pośredniczką, orędowniczką, pocieszycielką i współodkupicielką? Oczywiście, że nie. W Piśmie Świętym NIGDZIE nie znajdziemy żadnych wersetów, sugerujących nadanie takich tytułów matce Jezusa. Kto zatem stoi za tymi objawieniami? Polecam każdemu obejrzenie znakomitego filmu „Objawienia maryjne”, który w bardzo rzetelny sposób przedstawia i porównuje Maryję z objawień z Marią - matką Jezusa.
Czytelniku! Jeśli w jakikolwiek sposób czcisz Maryję, jeśli modlisz się do niej i uważasz, że jest to zgodne z Biblią, koniecznie obejrzyj wspomniany powyżej film. Weź również do ręki Pismo Święte i sam się przekonaj, że kult maryjny nie ma żadnych podstaw w Słowie Bożym.
Zachęcam w tym miejscu do przeczytania interesującego artykułu dot. kultu maryjnego: Kult Marii - historia rozwoju kultu
Maryja z objawień nazywa siebie także Królową Niebios. Porównując ten tytuł z 7 rozdziałem Księgi Jeremiasza, widzimy wyraźnie, kto już dawno temu posługiwał się takim tytułem i co o tym mówił Bóg:
Czy sam nie widzisz, co oni robią w miastach judzkich i na ulicach Jeruzalemu? Dzieci zbierają drwa, a ojcowie rozniecają ogień; kobiety ugniatają ciasto, aby wypiekać placki dla królowej niebios, cudzym bogom wylewa się ofiary z płynów, aby mnie obrażać. Czy mnie tym obrażają - mówi Pan - czy nie raczej samych siebie ku zawstydzeniu własnemu? Dlatego tak mówi Wszechmocny Pan: Oto mój gniew zawzięty wyleje się na to miejsce, na ludzi i na bydło, na drzewa polne i na płody rolne - płonąć będzie i nie zgaśnie. (Ks. Jeremiasza 7:17-20)
Czcić Maryję z objawień to obrażać Boga ku własnemu zawstydzeniu...
Celem napisania niniejszego artykułu nie było obrażenie czyichkolwiek uczuć religijnych. Celem było jedynie przedstawienie Marii - matki Jezusa i tego, co o niej jest zapisane w Biblii. Dokonałem też przedstawienia innych tytułów, które przypisywane są Marii, i porównałem to ze Słowem Bożym. Wnioski z powyższego zostawiam czytelniku Tobie. I jak zawsze zachęcam do czytania Pisma Świętego, gdzie wszystko można samemu zweryfikować.
I nie ma w nikim innym zbawienia; albowiem nie ma żadnego innego imienia pod niebem, danego ludziom, przez które moglibyśmy być zbawieni. (Dzieje Apostolskie 4:12)
Dziękuję Ci, Panie Jezu.
Rafał Zbieć
Piękna Prawosławna Modlitwa.
Wcale nie prawosławna. Pochodzi z wieków tak odległych, że nikomu się wtedy nie śniło o żadnym prawosławiu. Po prostu chrześcijańska i Maryjna.
Totus Tuus Maryjo 😇❤️😇
Bardzo ładnie i świetnie! 😇😇🎆
Uwielbiam!
pięknie. Bóg zapłać
Cudnie😘
🌿❤️🌿❤️🌿❤️🌿👑🌿⚜️🌿Maryjo, Matko Zbawiciela i nasza Najukochańsza Matko, Niepokalanie Poczęta, najczcigodniejsza z ludzi, Królowo Pokoju i Królowo Polski, módl się za nami nieustannie, dopomagaj nam i strzeż nas od wszystkiego złego. Amen.🌿❤️🌿❤️🌿❤️🌿👑🌿⚜️🌿
Bóg Wam zapłać ,za dzieło. Przepiękne wykonanie. Miłości o Miłosierdzia życzę .
Cudowne przeżycie
piękne
Super😊
Modlitwa ta może sprawić, że zacznie się konstruktywnie działać w chwili trudnej.
Słucham teraz w starokoscielne Święto Zaśnięcia Bogurodzicy Marii
❣
Przydałby się podobny na Wielkanoc
Pod Twoja obrone.. Matuchno upros łaski
U Syna swojego dla syna mojego
Tylko boga mozesz o to prosic lub Jezusa,ktory jest JEDYNYM posrednikiem pomiedzy nami i Bogiem.!
Zasadę twierdzącą, że wszelka chwała należna jest jedynie Bogu nazywamy „Soli Deo gloria” (Tylko Bogu chwała!). Źródłem radości i celem życia chrześcijanina jest życie Bogu na chwałę. Oddawanie czci komukolwiek innemu, przez przypisywanie mu cech bądź praktykowanie form uwielbienia zarezerwowanych tylko dla Boga, jest grzechem bałwochwalstwa.
„Panu, swojemu Bogu, będziesz oddawał pokłon i służył jedynie Jemu” (Mat. 4:10b).
„Tylko Bogu chwała” to najwspanialsza ze wszystkich zasad. Mówi ona o tym, że człowiek został stworzony, aby wszelką chwałę oddawać tylko Panu Bogu. Bóg jedynie jest właściwym obiektem czci dla człowieka. Człowiek, żyjąc dla Boga, żyjąc, aby Jemu się podobać i traktując Boga z należną czcią i szacunkiem, a jednocześnie wdzięcznością i radością za dar łaski Bożej, znajduje swe spełnienie. Jest to życie pełne chwały, radości i satysfakcji. A wszystko dlatego, że nie jest przeżywane dla siebie, ale dla Boga, bez którego wszystkie wartości są tylko pozorne.
Chrześcijanin choć obdarza szacunkiem zgodnym z Pismem Świętym wyznaczone przez Boga autorytety (rodziców, przywódców chrześcijańskich i urzędników państwowych), nie chce żyć pod władzą kogokolwiek innego i oddawać komukolwiek innemu należną cześć jak tylko Panu Bogu:
„Abyśmy żyli dla jeszcze większej Jego chwały - my, którzy już wcześniej złożyliśmy nadzieję w Chrystusie” (Efez. 1:12).
Zasada „Tylko Bogu chwała!” opiera się w głównej mierze na pierwszym i drugim przykazaniu Dekalogu:
„Ja jestem PAN, twój Bóg, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej, z domu niewoli. Nie oddawaj czci innym bogom obok Mnie. miał innych bogów obok mnie. Nie rzeźb sobie bóstw ani nie czyń żadnych wyobrażeń czegokolwiek, co jest wysoko na niebie, albo nisko na ziemi, albo w dole głęboko w wodzie. Nie składaj temu pokłonów ani nie oddawaj czci, ponieważ Ja, PAN, twój Bóg, jestem Bogiem zazdrosnym. Dochodzę winy ojców na synach do trzeciego i czwartego pokolenia tych, którzy mnie odrzucają, a okazuję łaskę tysięcznym pokoleniom tych, którzy Mnie kochają i przestrzegają moich przykazań” (2 Mojż. 20:2-6).
Zasadę tę wyraża także wiele innych tekstów Pisma Świętego, między innymi:
„Ja, PAN, a takie jest moje imię, swej chwały nie przekażę nikomu, mojej czci nie oddam bożyszczom!” (Izaj. 42:8).
Człowiek w swej grzesznej naturze ma tendencję do szukania sobie obiektów kultu poza Bogiem, lub obok Boga. Pismo Święte wyraźnie uczy nas, że nikomu ani niczemu poza Panem Bogiem nie powinniśmy oddawać chwały, ani czci. Chodzi tu zarówno o obiekty kultu, jak i o osoby, którym można bezkrytycznie oddawać chwałę zamiast Bogu.
W Piśmie Świętym spotykamy przykłady przestróg, kiedy w dobrej wierze jakiś człowiek złożył pokłon słudze Bożemu lub aniołowi. Apostoł Jan dwukrotnie popełnił ten błąd, kłaniając się aniołowi:
„On jednak mnie powstrzymał: Nie rób tego! - powiedział. Jestem współsługą twoim i twoich braci, proroków oraz tych, którzy trzymają się słów zapisanych w tym zwoju. Pokłon oddaj Bogu!” (Obj. Jana 22:9)
Korneliusz zafascynowany objawieniem, jakie otrzymał od Pana Boga, złożył pokłon Piotrowi, co wywołało natychmiastowy sprzeciw apostoła:
„Kiedy Piotr się zbliżał, Korneliusz wyszedł mu naprzeciw i w pokłonie upadł mu do stóp. Piotr podniósł go i powiedział: Wstań, ja też jestem człowiekiem” (Dz. AP. 10:25-26).
@@vabanknine8417a kto powiedział że Maryja jest pośrednikiem do Boga?
🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
CUDNIE
Bellissima. Grazie 🙏❤️
🙏💙🙏O Pani moja, o Matko moja, Tobie oddaję się cała a na dowód mego oddania poświęcam dziś Tobie moje oczy, uszy, usta i serce, poświęcam całą siebie. Skoro więc jestem Twoja, o Dobra Matko, strzeż mnie i broń mnie jako własności swojej Amen
🙏💙🙏Maryjo, Matko Chrystusa-Kapłana
Matko kapłanów na całym świecie,
Ty ukochałaś kapłanów w szczególny sposób
bo są oni żywym obrazem Twojego Jedynego Syna
Przez całe swoje ziemskie życie pomagałaś Jezusowi,
a teraz wstawiasz się za nami w niebie.
Błagamy Cię, módl się za kapłanów!
Módl się do Ojca Niebieskiego, "by posłał robotników na żniwo swoje".
Módl się, by nie zabrakło nam kapłanów,
którzy będą udzielać nam sakramentów,
będą wyjaśniać Ewangelię Chrystusa,
i uczyć nas, jak stać się dziećmi Bożymi!
Maryjo, Ty sama uproś Boga Ojca,
by dał kapłanów, jakich nam potrzeba,
bo Twoje Serce może wszystko u Niego wyprosić,
Uproś nam kapłanów, którzy będą święci. Amen.
❤💞MODLITWA DO NIEPOKALANEGO SERCA MARYI UKOCHANEJ MATKI💞❤
O Niepokalane Serce Maryi, mojej ukochanej Matki, ofiaruję Ci ten dzień i wszystkie dni mojego życia. Błagam Cię, pobłogosław każdą chwilę, by ona była przeżyta dobrze, pobłogosław wszystkie modlitwy, by były odmówione pobożnie, wszystkie prace, by zostały uświęcone i wykonane zgodnie z Wolą Bożą, wszystkie myśli i słowa, by nie zakradła się do nich niegodziwość, a wreszcie wszystkie skłonności, aby były całkowicie skierowane do Boga. Pobłogosław też, Najukochańsza Matko, wszystkich moich krewnych, przyjaciół i nieprzyjaciół. A przede wszystkim pobłogosław ostatnią decydującą godzinę mojego życia, gdy będę umierała. Niechaj umrę w Twoich świętych Ramionach, przytulona do Twojego Niepokalanego Serca do samego końca. Amen.
Zdrowaś Maryjo...
✝❤✝
o, zle czynisz kobieto!!Bardzo zle!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!Nie znasz zupelnie Bibli ani Boga nakazow. Katolicy nie ujrza oblicza Boga.Radze kupic biblie, prosze cie z calego serca, zamiast sie na mnie denerwowac wez Biblie do reki i sama sie przekonaj jak grzeszysz!
Zasadę twierdzącą, że wszelka chwała należna jest jedynie Bogu nazywamy „Soli Deo gloria” (Tylko Bogu chwała!). Źródłem radości i celem życia chrześcijanina jest życie Bogu na chwałę. Oddawanie czci komukolwiek innemu, przez przypisywanie mu cech bądź praktykowanie form uwielbienia zarezerwowanych tylko dla Boga, jest grzechem bałwochwalstwa.
„Panu, swojemu Bogu, będziesz oddawał pokłon i służył jedynie Jemu” (Mat. 4:10b).
„Tylko Bogu chwała” to najwspanialsza ze wszystkich zasad. Mówi ona o tym, że człowiek został stworzony, aby wszelką chwałę oddawać tylko Panu Bogu. Bóg jedynie jest właściwym obiektem czci dla człowieka. Człowiek, żyjąc dla Boga, żyjąc, aby Jemu się podobać i traktując Boga z należną czcią i szacunkiem, a jednocześnie wdzięcznością i radością za dar łaski Bożej, znajduje swe spełnienie. Jest to życie pełne chwały, radości i satysfakcji. A wszystko dlatego, że nie jest przeżywane dla siebie, ale dla Boga, bez którego wszystkie wartości są tylko pozorne.
Chrześcijanin choć obdarza szacunkiem zgodnym z Pismem Świętym wyznaczone przez Boga autorytety (rodziców, przywódców chrześcijańskich i urzędników państwowych), nie chce żyć pod władzą kogokolwiek innego i oddawać komukolwiek innemu należną cześć jak tylko Panu Bogu:
„Abyśmy żyli dla jeszcze większej Jego chwały - my, którzy już wcześniej złożyliśmy nadzieję w Chrystusie” (Efez. 1:12).
Zasada „Tylko Bogu chwała!” opiera się w głównej mierze na pierwszym i drugim przykazaniu Dekalogu:
„Ja jestem PAN, twój Bóg, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej, z domu niewoli. Nie oddawaj czci innym bogom obok Mnie. miał innych bogów obok mnie. Nie rzeźb sobie bóstw ani nie czyń żadnych wyobrażeń czegokolwiek, co jest wysoko na niebie, albo nisko na ziemi, albo w dole głęboko w wodzie. Nie składaj temu pokłonów ani nie oddawaj czci, ponieważ Ja, PAN, twój Bóg, jestem Bogiem zazdrosnym. Dochodzę winy ojców na synach do trzeciego i czwartego pokolenia tych, którzy mnie odrzucają, a okazuję łaskę tysięcznym pokoleniom tych, którzy Mnie kochają i przestrzegają moich przykazań” (2 Mojż. 20:2-6).
Zasadę tę wyraża także wiele innych tekstów Pisma Świętego, między innymi:
„Ja, PAN, a takie jest moje imię, swej chwały nie przekażę nikomu, mojej czci nie oddam bożyszczom!” (Izaj. 42:8).
Człowiek w swej grzesznej naturze ma tendencję do szukania sobie obiektów kultu poza Bogiem, lub obok Boga. Pismo Święte wyraźnie uczy nas, że nikomu ani niczemu poza Panem Bogiem nie powinniśmy oddawać chwały, ani czci. Chodzi tu zarówno o obiekty kultu, jak i o osoby, którym można bezkrytycznie oddawać chwałę zamiast Bogu.
W Piśmie Świętym spotykamy przykłady przestróg, kiedy w dobrej wierze jakiś człowiek złożył pokłon słudze Bożemu lub aniołowi. Apostoł Jan dwukrotnie popełnił ten błąd, kłaniając się aniołowi:
„On jednak mnie powstrzymał: Nie rób tego! - powiedział. Jestem współsługą twoim i twoich braci, proroków oraz tych, którzy trzymają się słów zapisanych w tym zwoju. Pokłon oddaj Bogu!” (Obj. Jana 22:9)
Korneliusz zafascynowany objawieniem, jakie otrzymał od Pana Boga, złożył pokłon Piotrowi, co wywołało natychmiastowy sprzeciw apostoła:
„Kiedy Piotr się zbliżał, Korneliusz wyszedł mu naprzeciw i w pokłonie upadł mu do stóp. Piotr podniósł go i powiedział: Wstań, ja też jestem człowiekiem” (Dz. AP. 10:25-26).
Biblijna zasada „Tylko Bogu chwała” ma dzisiaj jeszcze głębsze znaczenie. Żyjemy w czasach, kiedy panującą koncepcją filozoficzną i wyznacznikiem w relacjach społecznych i kulturowych stał się humanizm, polegający na wstawianiu człowieka w centrum. Ludzkie prawa, a nie Boże, zajmują wtedy główne miejsce w życiu społecznym. Ważniejsze stało się to, co przyniesie korzyść ekonomiczną człowiekowi i to, co wywyższy człowieka, a nie to, co przyniesie chwałę Bogu.
Zasada „Tylko Bogu chwała” jest wyrazem teocentryzmu. Uwydatnia ona prawdę, że to Pan Bóg jest suwerenny i to On panuje nad wszystkim. Wszystkie sfery ludzkiej działalności muszą podlegać Panu Bogu. On, a nie jakiś człowiek ma przyjmować chwałę. To Boże prawa, a nie ludzkie mają określać i regulować nasze życie. Bóg ma prawo sprawować władzę, zarówno w życiu społecznym, jak i osobistym człowieka. Zasada „Tylko Bogu chwała” dobitnie określa miejsce Pana Boga w życiu wierzącego. Egoistyczna natura ludzka upomina się ciągle o chwałę dla siebie. Nasze ego chce objąć władzę nad naszym życiem pomimo że władza należy do Pana Boga.
Zasada „Tylko Bogu chwała” wyraża biblijną ideę, że to nie człowiek ma być panem dla siebie, ale Sam Pan Bóg. To Pan Bóg musi zajmować najważniejsze miejsce w naszym życiu. Prawdziwe szczęście można znaleźć tylko w uwielbianiu Boga i szukaniu Jego chwały. W oddawaniu Bogu czci całym swoim życiem i to nie tylko przez modlitwę czy przez udział w nabożeństwach, czytanie czy słuchanie Słowa Bożego, ale poprzez codzienną, uczciwą pracę i przez chrześcijańską postawę. Pismo Święte zachęca:
„A zatem cokolwiek jecie lub pijecie, albo cokolwiek czynicie, wszystko to czyńcie na chwałę Boga” (1 Kor. 10:31).
Chrześcijanin ma radość w tym, że może nareszcie oddać Panu Bogu należne miejsce. Może swoją wolę poddać Bożej woli:
„Nie nas, PANIE, nie nas,
Ale swoje imię otocz chwałą -
Ze względu na Twoją łaskę,
Ze względu na Twoją wierność!” (Psalm 115:1).
Jakiego rodzaju uwielbianie przyjmuje Bóg?
Uwielbianie, które jest osadzone na Słowie Bożym
Bóg przyjmuje uwielbianie, które jest oparte na prawdzie:
„Bóg jest duchem, dlatego ci, którzy Go czczą, powinni to czynić w duchu i w prawdzie” (Jan 4:24).
Prawda to treść objawiona w Piśmie Świętym. Prawdziwe uwielbianie musi być więc osadzone na Objawieniu Bożym. Formy uwielbiania, które mijają się z nauczaniem Słowa Bożego, bez względu na stopień gorliwości i szczerości uwielbiających, nie powinny być praktykowane przez chrześcijan. Przykładowo: ofiary z ludzi, otaczanie czcią bożków, oddawanie czci komuś innemu oprócz Boga, prostytucja sakralna. Bóg w Swoim Słowie objawił jakiego uwielbiania oczekuje. Prawda Słowa Bożego to podstawa uwielbiania Boga. Uwielbianie nie ma sensu, jeżeli nie jest osadzone na wskazówkach Bożego Słowa.
Uwielbianie, które koncentruje się na Bogu
„Nie będziesz oddawał czci innemu bogu! PAN bowiem, który ma na imię Zazdrosny, jest rzeczywiście zazdrosnym Bogiem” (2 Mojż. 34:14).
Zasada „Tylko Bogu chwała” jest zwrotem w kierunku uwielbiania Boga. Pismo Święte wyraźnie przeciwstawia się politeizmowi czy henoteizmowi. Bóg nienawidzi i jednego i drugiego. Politeizm to przekonanie o istnieniu wielu bóstw, henoteizm to kult wielu istot, z których jedna jest ponad pozostałymi. Uwielbianie czegokolwiek lub kogokolwiek oprócz Pana Boga, jest dla Boga nie do przyjęcia. Prawdziwe uwielbianie koncentruje się na Bogu.
Uwielbianie, które pochłania całą naszą istotę
„A On mu odpowiedział: Masz kochać Pana, swojego Boga, całym swoim sercem, z całej swojej duszy i każdą swoją myślą” (Mat. 22:37).
Nasz umysł i nasze uczucia muszą w uwielbianiu być skoncentrowane na Panu Bogu, który jest obiektem naszej miłości. Bezmyślne i pozbawione uczucia puste słowa, nawet te wyrażone w pieśni, nie są uwielbianiem Boga. Uwielbianie musi być wolne od wszelkiej obłudy. Bóg nienawidzi udawania i obłudy w jakiejkolwiek formie. Uwielbianie obejmuje nasze siły i nasze ciało. Apostoł Paweł pisze:
„Zachęcam was zatem, bracia, powołując się na miłosierdzie Boga, abyście oddali swe ciała na ofiarę żywą, świętą i miłą Bogu - na dowód, że Mu służycie z pełnym przekonaniem” (Rzym. 12:1).
Niczego na ziemi nie jesteśmy w stanie osiągnąć bez naszego ciała. Dlatego Bóg chce, aby w nasze uwielbianie było zaangażowane ciało. Nasz język ciała wyraża przywiązanie do Boga.
Dziesięć przykazań
O Bożych przykazaniach Biblia mówi: „Miłość względem Boga polega na spełnianiu Jego przykazań, a przykazania Jego nie są ciężkie”. 1 J 5,3 (BT).
Oto treść Dekalogu według Biblii Tysiąclecia:
„Wtedy mówił Bóg wszystkie te słowa:
Ja jestem Pan, twój Bóg, który cię wywiódł z ziemi egipskiej, z domu niewoli.
Nie będziesz miał cudzych bogów obok Mnie!
Nie będziesz czynił żadnej rzeźby ani żadnego obrazu tego, co jest na niebie wysoko, ani tego, co jest na ziemi nisko, ani tego, co jest w wodach pod ziemią! Nie będziesz oddawał im pokłonu i nie będziesz im służył, ponieważ Ja Pan, twój Bóg, jestem Bogiem zazdrosnym, który karze występek ojców na synach do trzeciego i czwartego pokolenia względem tych, którzy Mnie nienawidzą. Okazuję zaś łaskę aż do tysiącznego pokolenia tym, którzy Mnie miłują i przestrzegają moich przykazań.
Nie będziesz wzywał imienia Pana, Boga twego, do czczych rzeczy, gdyż Pan nie pozostawi bezkarnie tego, który wzywa Jego imienia do czczych rzeczy.
Pamiętaj o dniu szabatu, aby go uświęcić. Sześć dni będziesz pracować i wykonywać wszystkie twe zajęcia. Dzień zaś siódmy jest szabatem ku czci Pana, Boga twego. Nie możesz przeto w dniu tym wykonywać żadnej pracy ani ty sam, ani syn twój, ani twoja córka, ani twój niewolnik, ani twoja niewolnica, ani twoje bydło, ani cudzoziemiec, który mieszka pośród twych bram. W sześciu dniach bowiem uczynił Pan niebo, ziemię, morze oraz wszystko, co jest w nich, w siódmym zaś dniu odpoczął. Dlatego pobłogosławił Pan dzień szabatu i uznał go za święty.
Czcij ojca twego i matkę twoją, abyś długo żył na ziemi, którą Pan, Bóg twój, da tobie.
Nie będziesz zabijał.
Nie będziesz cudzołożył.
Nie będziesz kradł.
Nie będziesz mówił przeciw bliźniemu twemu kłamstwa jako świadek.
Nie będziesz pożądał domu bliźniego twego. Nie będziesz pożądał żony bliźniego twego, ani jego niewolnika, ani jego niewolnicy, ani jego wołu, ani jego osła, ani żadnej rzeczy, która należy do bliźniego twego”. Wj 20, 1-17 (BT).
Mimo iż Biblia mówi: „Zaprawdę, bowiem powiadam wam: Dopóki niebo i ziemia nie przeminą, ani jedna jota, ani jedna kreska nie zmieni się w Prawie, aż się wszystko spełni”. Mt 5,18 (BT), to Dekalog nauczany jest z pominięciem niektórych fragmentów oraz z pewnymi zmianami:
Zostało całkowicie usunięte drugie przykazanie: „Nie będziesz czynił żadnej rzeźby ani żadnego obrazu tego, co jest na niebie wysoko, ani tego, co jest na ziemi nisko, ani tego, co jest w wodach pod ziemią!”. Wj 20, 4-6 (BT).
Nastąpiła zmiana numeracji. I choć w tekście biblijnym numeracja nie występuje, można ją łatwo ustalić, gdyż Dekalog porusza 10 problemów, stanowiących odrębne dla siebie całości. Więc po zmianie, tam, gdzie było przykazanie drugie, jest treść przykazania trzeciego.
Rozdzielono przykazanie dziesiąte na dwie części i utworzono w ten sposób przykazanie dziewiąte i dziesiąte, celem zachowania liczby 10.
W przykazaniu czwartym zmieniono nakaz święcenia soboty (ze stosownym komentarzem) na ogólny nakaz święcenia „dnia świętego”, czyli niedzieli.
Jak traktować dokonane zmiany? Biblia mówi: „nieodmienne są wszystkie przykazania Jego”. Ps 111,7 (BG) oraz „Lepiej bowiem byłoby im nie znać drogi sprawiedliwości, aniżeli poznawszy ją odwrócić się od podanego im świętego przykazania”. 2 P 2,21 (BT). Przypomnijmy sobie wprowadzenie do Dekalogu: „Wtedy mówił Bóg wszystkie te słowa…”. Wj 20,1 (BT), a Biblia mówił, że „Trzeba bardziej słuchać Boga niż ludzi”. Dz 5,29 (BW), ponieważ „Każde słowo Boga w ogniu wypróbowane, tarczą jest dla tych, co Doń się uciekają. Do słów Jego nic nie dodawaj, by cię nie skarał”. Prz 30,5.6 (BT).
Podsumowanie. Choć Dekalog był przekazany Izraelitom pod górą Synaj, gdy Mojżesz „obwieścił ludowi wszystkie słowa Pana i wszystkie Jego zlecenia”. Wj 24,3 (BT), to musimy wiedzieć, że istniał on od czasów stworzenia. Wtedy to Adamowi i Ewie nadane zostało przykazanie święcenia szabatu: „A gdy Bóg ukończył w dniu szóstym swe dzieło, nad którym pracował, odpoczął dnia siódmego po całym swym trudzie, jaki podjął. Wtedy Bóg pobłogosławił ów siódmy dzień i uczynił go świętym; w tym bowiem dniu odpoczął po całej swej pracy, którą wykonał, stwarzając”. Rdz 2,2-3 (BT). Po upadku pierwszych ludzi, przykazanie to nie zostało zmienione - do niego dodano pozostałe. Dowodem tego jest fakt, iż Kain nie mógłby być potępiony za zabicie brata, gdyby nie wiedział, że zabójstwo jest grzechem, o czym mówi szóste przykazanie: „Nie będziesz zabijał”. Wj 20,13 (BT). Nie jest więc prawdą, że Dekalog obowiązywał tylko Izraelitów. Obowiązuje nas wszystkich w niezmienionej formie, ponieważ przestrzegając go, nie wpadniemy w sidła szatana. Biblia mówi: „Staczaj dobry bój wiary, uchwyć się żywota wiecznego, do którego też zostałeś powołany... Nakazuję ci… abyś zachował przykazanie bez skazy i bez nagany aż do przyjścia Pana naszego Jezusa Chrystusa”. 1 Tm 6,12-14 (BW).
o mówi Biblia na temat Dziewicy Marii?
ODPOWIEDŹ
Maria, matka Jezusa była kobietą, która została nazwana przez Boga „pełną łaski” (Ew. Łukasza 1:28). Słowa „pełna łaski” pochodzi od słowa greckiego, które znaczy „wiele łaski”. Wielu otrzymało łaskę Bożą. Łaska oznacza, że otrzymujemy, pomimo że na to nie zasługujemy. Maria potrzebowała łaski Bożej, tak samo jak każdy z nas. Maria sama rozumiała ten fakt, jak deklaruje w Ew. Łukasza 1:47 „…raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy…” Maria wiedziała, że musi zostać zbawiona, że potrzebuje Boga, jako swojego Zbawiciela. Biblia nigdzie nie podaje, że Maria była kimś więcej niż zwykłą kobietą, którą Bóg wybrał, aby użyć w niezwykły sposób. Tak, Maria była prawą kobietą, i ubłogoslawioną przez Boga (Ew. Łukasza 1:27-28). Była jednak też grzeszną istotą ludzką, tak samo jak każdy z nas - która potrzebowała Jezusa Chrystusa jako swojego Zbawiciela, tak samo jak wszyscy inni (Ks. Koheleta 7:20; List do Rzymian 3:23; 6:3; 1 List Jana 1:8).
Maria nie została poczęta w “niepokalany sposób” - nie ma żadnych biblijnych podstaw do tego, aby uważać, iż narodziny Marii były czymś innym niż zwykłe narodziny ludzkiej istoty. Maria była dziewicą, kiedy narodził się Jezus (Ew. Łukasza 1:34-38), lecz idea „wiecznego dziewictwa” Marii jest niebiblijna. Ewangelia św. Mateusza 1:25, mówiąc o Józefie, podaje „lecz nie zbliżał się do Niej, AŻ porodziła Syna, któremu nadał imię Jezus.” Słowo „aż” jasno wskazuje na seksualne zbliżenie Józefa i Marii po tym, jak narodził się Jezus. Jezus miał czterech „pół-braci”: Jakuba, Józefa, Szymona i Judasza (Ew. Mateusza 13:55). Jezus miał również „pół-siostry”, lecz nie znamy ich imion czy liczby (Ew. Mateusza 13:55-56). Bóg ubłogosławił Marię, dając jej kilkoro dzieci, co w tamtej kulturze było jasnym wyznacznikiem, błogosławieństwa Bożego, spoczywającego na kobiecie.
Pewnego razu, kiedy Jezus przemawiał, kobieta w tłumie powiedziała “Błogosławione łono, które Cię nosiło, i piersi, które ssałeś.” (Ew. Łukasza 11:27) Nigdy nie było lepszej okazji dla Jezusa, aby zadeklarował, że Maria rzeczywiście była godna chwały i adorowania. Jaka była odpowiedź Jezusa? „On zaś rzekł: Błogosławieni są raczej ci, którzy słuchają Słowa Bożego i strzegą go.” (Ew. Łukasz 11:28) Dla Jezusa, posłuszeństwo względem Bożego Słowa było WAŻNIEJSZE niż bycie kobietą, z która go zrodziła. Nigdzie w Piśmie Świętym Jezus, czy ktokolwiek inny, nie kieruje uwielbienia czy adoracji w kierunku Marii. Elżbieta, krewna Marii, chwali Marię w Ew. Łukasza 1:42-44, ale bazuje to na fakcie, że Maria narodzi Jezusa. Nie było to spowodowane żadną nieodłączną chwałą, która byłaby zawarta w Marii.
Maria znajdowała się pod krzyżem, kiedy Jezus zmarł (Ew. Jana 19:25). Maria była z apostołami w Dzień Zielonych Świąt (Dz. Apostolskie 1:14). Jednakże, Maria nigdy nie została ponownie wymieniona po Dziejach Apostolskich, w rozdziale 1. Apostołowie nigdy nie przyznali Marii wyróżniającej roli. W Biblii nie znajdziemy wzmianki na temat śmierci Marii. Nie ma nic powiedzianego na temat Marii wstępującej do Nieba czy mającej jakąkolwiek wyróżniającą ją rolę w Niebie. Maria powinna być traktowana z szacunkiem, jako ziemska matka Jezusa, ale nie powinniśmy jej czcić czy adorować. Biblia nigdzie nie podaje, że Maria może słyszeć nasze modlitwy czy że może być naszą mediatorką przed Bogiem. Jezus jest naszym jedynym mediatorem, pośrednikiem w Niebie (1 List do Tymoteusza 2:5). Jeśli chodzi o ofiarowywanie chwały, uwielbienia, adoracji i modlitw, Maria powiedziałaby to samo, co aniołowie: „Uwielbiajcie Boga!”. (Apokalipsa św. Jana 19:10; 22:9). Maria sama ustanawia dla nas przykład, kiedy kieruje swoje uwielbienie, adorację i chwałę samemu Bogu „Wielbi dusza moja Pana, i rozradował się duch mój w Bogu, Zbawicielu moim, bo wejrzał na uniżoność służebnicy swojej. Oto bowiem odtąd błogosławioną zwać mnie będą wszystkie pokolenia. Bo wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny, i święte jest imię jego.” (Ew. Łukasza 1:46-49).
Odnośnie braci Jezusa, Biblia wspomina w kilku fragmentach:
„Gdy jeszcze przemawiał do tłumów, oto Jego Matka i bracia stanęli na dworze i chcieli z Nim mówić.” - Ew Mateusza 12:46
„Wtedy przyszli do Niego Jego Matka i bracia, lecz nie mogli dostać się do Niego z powodu tłumu.” - Ew Łukasza 8:19
„Tymczasem nadeszła Jego Matka i bracia i stojąc na dworze, posłali po Niego, aby Go przywołać.” - Ew Marka 3:21
Wszystkie te fragmenty wspominają, że matka oraz bracia Jezusa przyszli aby się z Nim zobaczyć. Biblia mówi
nam, że Jezus miał czterech braci: Jakuba, Józefa, Szymona i Juda.
„Czyż nie jest On synem cieśli? Czy Jego Matce nie jest na imię Mariam, a Jego braciom Jakub, Józef, Szymon i Juda?” - Ew Mateusza 13:55
Słowo Boże, także dodaje, że Jezus miał siostry, ale zarówno ich imion jak i dokładnej liczby nie znamy:
„Także Jego siostry czy nie żyją wszystkie u nas? Skądże więc ma to wszystko?” - Ew Mateusza 13:56
We fragmencie Ew. Jana 7.1-10, Jego bracia udają się na obchody święta namiotów, a Jezus pozostaje na miejscu.
„Rzekli więc Jego bracia do Niego: Wyjdź stąd i idź do Judei, aby i uczniowie Twoi ujrzeli czyny, których dokonujesz.” - Ew Jana 7:3
W Dziejach Apostolskich 1.14, Jego bracia i matka trwają w modlitwie z innymi uczniami.
„Wszyscy oni trwali jednomyślnie na modlitwie razem z niewiastami, Maryją, Matką Jezusa, i braćmi Jego.” - Dzieje Ap 1:14
Fragment z Galacjan 1.19 wspomina, że Jakub był bratem Jezusa.
„Spośród zaś innych, którzy należą do grona Apostołów, widziałem jedynie Jakuba, brata Pańskiego.” - List do Galacjan 1Ø19
Wniosek
Fragmenty te potwierdzają, że Jezus naprawdę miał rodzeństwo.
Inne niebiblijne wytłumaczenia
Niektórzy twierdzą, że ci „bracia” byli kuzynami Jezusa. Aczkolwiek w każdym z tych fragmentów użyte jest słowo, które w Grece oznacza „brata.”
„adelfós” - Słowo to może odwoływać się do innego pokrewieństwa, ale w naturalnym, literalnym tłumaczeniu chodzi o brata. Istniało w Grece słowo, które używano do określenia „kuzyna”
„exádelfos” - kuzyn - Ale nie zostało ono użyte w tych fragmentach.
Pytanie zasadniczne - gdyby to byli KUZYNI, z jakiego powodu tak często pojawiali by się przy matce Jezusa?
Z kontekstu jasno wynika, że gdy matka i bracia przyszli Go zobaczyć, to dotyczy to Jego braci (spokrewnionych krwią).
Kolejnym kłamliwym argumentem na to że być może byli to jego bracią jest wyjaśnienie, - że bracia i siostry Jezusa pochodzą z pierwszego małżeństwa Józefa. Cała teoria, jakoby Józef był zdecydowanie starszy od Marii, wcześniej żonaty, z gromadką dzieci, a potem wdowcem, który ponownie ożenił się z Marią są stworzone bez jakichkolwiek, biblijnych podstaw. Biblia nie daje żadnych wskazówek by przypuszczać, że Józef był żonaty i miał dzieci, zanim poślubił Marię.
Argumenty przeciw tej teorii
Gdyby nawet Józef posiadałby sześcioro dzieci zanim poślubił Marię, to dlaczego nie znajdujemy o tym żadnej wzmianki gdy Józef i Maria podróżowali do Betlejem (Ew. Łukasza 2.4-7) albo do Egiptu (Ew. Mateusza 2.13-15) czy też podczas ich drogi powrotnej do Nazaretu (Ew. Mateusza 2.20-23)?
Nie ma żadnych biblijnych podstaw by wierzyć, iż to rodzeństwo jest w innej relacji pokrewieństwa, jak tej że są dziećmi Józefa i Marii. Ci, którzy nie zgadzają się z faktem, iż Jezus miał rodzeństwo- braci i siostry, nie czynią tego na podstawie czytania Pisma Świętego, lecz dlatego że przyjęli wstępne założenie o wiecznym dziewictwie Marii, które bez wątpienia nie jest biblijne:
„Lecz nie współżył (Józef) z nią AŻ do narodzin Syna, któremu dał na imię Jezus.”
Jezus miał rodzeństwo (braci i siostry), będące dziećmi Józefa i Marii. To jest zrozumiałe, jednoznaczne nauczanie wynikające ze Słowa Bożego.
to tylko czaseczki tego co masz wiedziec! Bog z toba, nie gniewaj sie ,ja cie probuje uratowac.
Jak zostać zbawionym ?
Często ludzie myślą sobie: "Nie jestem taki zły. Staram się być dobrym człowiekiem i nikomu nie robię krzywdy. Są przecież ludzie gorsi ode mnie". Ale gdybyś tak naprawdę spojrzał na swoje życie to na pewno znalazło by się coś, co mogłoby zostać uznane za grzech. Może kiedyś skłamałeś lub o kimś źle powiedziałeś, albo zrobiłeś coś innego, co powoduje, że jesteś grzesznikiem.
Zresztą sam posłuchaj, co Bóg o tym mówi:
"... Nie ma ani jednego sprawiedliwego"
List do Rzymian 3,10
"Gdyż wszyscy zgrzeszyli i brak im chwały Bożej"
List do Rzymian 3,23
Jak sam widzisz, w oczach Boga wszyscy jesteśmy grzesznikami, gdyż kiedyś, chcąc nie chcąc, na pewno złamaliśmy któreś z Jego przykazań.
Kara za złamanie Bożych przykazań to śmierć:
"Albowiem zapłatą za grzech jest śmierć ..."
List do Rzymian 6,23
Chodzi oczywiście o śmierć duchową, czyli wieczne oddzielenie od Boga. I nie ważne jest czy to był "mały" czy "duży" grzech, jak to niektórzy rozróżniają. Kara za odstępstwo od Bożych zasad jest jedna - śmierć.
Na szczęście dla nas Bóg znalazł wyjście z tej sytuacji. Wyjście, które może Cię uratować, a decyzja należy wyłącznie do Ciebie:
"Albowiem tak Bóg umiłował świat, że Syna swego jednorodzonego dał, aby każdy, kto weń wierzy, nie zginął, ale miał żywot wieczny."
Ewangelia Jana 3,16
"Bóg zaś daje dowód swojej miłości ku nam przez to, że kiedy byliśmy jeszcze grzesznikami, Chrystus za nas umarł."
List do Rzymian 5,8
Bóg tak bardzo nas umiłował, że gdy jeszcze nie było Ciebie, ani mnie na świecie, powiedział do swojego jedynego ukochanego Syna Jezusa: "Umrzesz za nich na krzyżu, aby ich ze mną pojednać".
To niesamowite, prawda? Boża miłość nie zna granic, a dzięki śmierci Jezusa na krzyżu możemy znowu przebywać w obecności Bożej i zostać usprawiedliwieni przez Jego krew.
"... usprawiedliwieni krwią jego, będziemy przez niego zachowani od gniewu."
List do Rzymian 5,9
Dobra nowina jest taka, że Jezus żyje i pragnie, abyś wrócił do Ojca i do Niego samego. Jezus żyje, ma moc i władzę zbawić Ciebie oraz mnie od śmierci i wiecznego potępienia. Wszystko to robi z miłości do Ciebie. To jest prezent dla Ciebie. On zdaje sobie sprawę z tego, że w żaden sposób nikt z nas nie potrafi zasłużyć na zbawienie, więc okazuje nam swoją łaskę.
"Albowiem łaską zbawieni jesteście przez wiarę, i to nie z was: Boży to dar; Nie z uczynków, aby się kto nie chlubił."
List do Efezjan 2,8-9
Jak każdy z nas, masz wolną wolę - możesz tę łaskę przyjąć lub odrzucić... Co należy zrobić aby zostać zbawionym? Słowo Boże mówi o tym jasno:
"Bo jeśli ustami swoimi wyznasz, że Jezus jest Panem, i uwierzysz w sercu swoim, że Bóg wzbudził go z martwych, zbawiony będziesz."
List do Rzymian 10,9
Oprócz przyjęcia Jezusa jako swojego Pana i Zbawiciela, uwierzenia w swoim sercu w Jego odkupieńczą śmierć na krzyżu i zmartwychwstanie, musisz także pokutować za swoje grzechy. Pokuta to przyznanie się do popełnionych błędów, żałowanie za swoje grzechy i przede wszystkim chęć zmiany swojego postępowania.
"Przeto upamiętajcie [pokutujcie] i nawróćcie się, aby były zgładzone grzechy wasze ..."
Dzieje Apostolskie 3,19
"Jeśli wyznajemy grzechy swoje, wierny jest Bóg i sprawiedliwy i odpuści nam grzechy, i oczyści nas od wszelkiej nieprawości."
1 List Jana 1,9
Jeśli jesteś gotowy, wierzysz w to co mówi Słowo Boże i masz szczere pragnienie w sercu przyjść teraz do Pana Jezusa, nie wahaj się. Bóg bardzo Cię kocha i czeka całe Twoje życie, abyś to uczynił. A w ten sposób, bez względu na Twoją przeszłość, staniesz się nową istotą.
"Tak więc, jeśli ktoś jest w Chrystusie, nowym jest stworzeniem; stare przeminęło, oto wszystko stało się nowe."
2 List do Koryntian 5,17
Jezus obiecał nam:
"... a tego, który do mnie przychodzi, nie wyrzucę precz"
Ewangelia Jana 6,37
Poniżej znajduje się krótka modlitwa. Pomódl się nią, jeśli podjąłeś decyzję o oddaniu swojego życia Bogu. Jeśli chcesz pomodlić się z zamiarem "pomodlę się, zobaczymy co będzie" to wiedz że nie tędy droga. Twoja modlitwa musi być szczera i płynąca z głębi serca, musisz zwrócić się do Boga z wiarą, niemalże tak jak gdyby miała by to być twoja ostatnia modlitwa w życiu na którą ci pozwolono. To nie jest zabawa. Wyznaj ją swoimi ustami, najlepiej na głos.
Panie Jezu,
Dziękuję, że umarłeś za mnie na krzyżu. Dziękuje Ci, że wziąłeś wszystkie moje grzechy i przekleństwa na siebie, abym mógł być wolny i szczęśliwy. Wierze w to, że umarłeś za mnie i zmartwychwstałeś. Przyjmuje twoje przebaczenie i z głębi mego serca zdecydowałem się, aby zaprosić Cię do mojego życia. Przepraszam Cię za wszystkie moje grzechy. Odwracam się od życia w buncie i życia z dala od Ciebie.
Dziękuje Ci, Panie Jezu, za to, że mnie w pełni zaakceptowałeś i że mnie kochasz. Zapraszam Cię do mojego życia, abyś zmienił moje serce w Twoją świątynię. Dzisiaj tu i teraz wyznaje swoimi ustami, że Ty, Jezu Chryste, jesteś moim Panem i zbawicielem. Tobie pragnę służyć i do Ciebie należeć.
W imieniu mojego Pana Jezusa Chrystusa
Amen .
Pomodliłeś się, ale co dalej? Gratuluję Ci! Podjąłeś trafną decyzję, pojednałeś się z Bogiem. Jeśli nigdy tego nie robiłeś, przeczytaj Ewangelię według Św. Jana i zacznij czytać Słowo Boże. Słuchaj, oglądaj i czytaj nauczania, świadectwa oraz wszystko, co przyczyni się do twojego wzrostu oraz do umacniania Twojej relacji z Bogiem.
Powinieneś także pomyśleć o znalezieniu jakiegoś miejsca (zboru, kościoła) w którym będziesz budował siebie i wzrastał w poznaniu Boga.
🙏❤️🙏
Ave Maryja 💙💙💙
Śpiewy duszy - dziekuję
nie za dużo tych reklam ? jedna, druga, n-ta?? pieśn wspaniała, wykonanie średnie bardzo...
Znam tę melodię, chyba ta sama co po raz pierwszy usłyszałam we Francji w Paray le Monial n'a rekolekcjach ruche charyzmatycznego Emanuelle
❤
🙏🙏🙏❤️🇵🇱🇱🇷🇮🇱
ku czci i chwale KROLOWEJ NIEPOKALANEJ PANI WSPOLODKUPICIELKO - MATKO MILOSIERDZIA - UCIECZKO NASZA - AVE , AVE , AVE MIRJAM
Piękno zbawia świat!!! Dziękuję i zapraszam na swój kanał. Na razie może skromny, aczkolwiek regularnie uzupełniany z prośbą o propozycje oraz sugestie kolejnych tematów!
To nie piękno zbawia świat. Chrystus na krzyzu piękny nie był. Mówi o tym Izajasz nawet " niema blasku aby na niego popatrzeć ani wdzięku żeby się podobać" jak przekrecilem to przepraszam ale z głowy pisze. Modlitwa rzeczywiście piękna. Ja płakałem jak ja usłyszałem pierwszy raz.
Odnośnie braci Jezusa, Biblia wspomina w kilku fragmentach:
„Gdy jeszcze przemawiał do tłumów, oto Jego Matka i bracia stanęli na dworze i chcieli z Nim mówić.” - Ew Mateusza 12:46
„Wtedy przyszli do Niego Jego Matka i bracia, lecz nie mogli dostać się do Niego z powodu tłumu.” - Ew Łukasza 8:19
„Tymczasem nadeszła Jego Matka i bracia i stojąc na dworze, posłali po Niego, aby Go przywołać.” - Ew Marka 3:21
Wszystkie te fragmenty wspominają, że matka oraz bracia Jezusa przyszli aby się z Nim zobaczyć. Biblia mówi
nam, że Jezus miał czterech braci: Jakuba, Józefa, Szymona i Juda.
„Czyż nie jest On synem cieśli? Czy Jego Matce nie jest na imię Mariam, a Jego braciom Jakub, Józef, Szymon i Juda?” - Ew Mateusza 13:55
Słowo Boże, także dodaje, że Jezus miał siostry, ale zarówno ich imion jak i dokładnej liczby nie znamy:
„Także Jego siostry czy nie żyją wszystkie u nas? Skądże więc ma to wszystko?” - Ew Mateusza 13:56
We fragmencie Ew. Jana 7.1-10, Jego bracia udają się na obchody święta namiotów, a Jezus pozostaje na miejscu.
„Rzekli więc Jego bracia do Niego: Wyjdź stąd i idź do Judei, aby i uczniowie Twoi ujrzeli czyny, których dokonujesz.” - Ew Jana 7:3
W Dziejach Apostolskich 1.14, Jego bracia i matka trwają w modlitwie z innymi uczniami.
„Wszyscy oni trwali jednomyślnie na modlitwie razem z niewiastami, Maryją, Matką Jezusa, i braćmi Jego.” - Dzieje Ap 1:14
Fragment z Galacjan 1.19 wspomina, że Jakub był bratem Jezusa.
„Spośród zaś innych, którzy należą do grona Apostołów, widziałem jedynie Jakuba, brata Pańskiego.” - List do Galacjan 1Ø19
Wniosek
Fragmenty te potwierdzają, że Jezus naprawdę miał rodzeństwo.
Inne niebiblijne wytłumaczenia
Niektórzy twierdzą, że ci „bracia” byli kuzynami Jezusa. Aczkolwiek w każdym z tych fragmentów użyte jest słowo, które w Grece oznacza „brata.”
„adelfós” - Słowo to może odwoływać się do innego pokrewieństwa, ale w naturalnym, literalnym tłumaczeniu chodzi o brata. Istniało w Grece słowo, które używano do określenia „kuzyna”
„exádelfos” - kuzyn - Ale nie zostało ono użyte w tych fragmentach.
Pytanie zasadniczne - gdyby to byli KUZYNI, z jakiego powodu tak często pojawiali by się przy matce Jezusa?
Z kontekstu jasno wynika, że gdy matka i bracia przyszli Go zobaczyć, to dotyczy to Jego braci (spokrewnionych krwią).
Kolejnym kłamliwym argumentem na to że być może byli to jego bracią jest wyjaśnienie, - że bracia i siostry Jezusa pochodzą z pierwszego małżeństwa Józefa. Cała teoria, jakoby Józef był zdecydowanie starszy od Marii, wcześniej żonaty, z gromadką dzieci, a potem wdowcem, który ponownie ożenił się z Marią są stworzone bez jakichkolwiek, biblijnych podstaw. Biblia nie daje żadnych wskazówek by przypuszczać, że Józef był żonaty i miał dzieci, zanim poślubił Marię.
Argumenty przeciw tej teorii
Gdyby nawet Józef posiadałby sześcioro dzieci zanim poślubił Marię, to dlaczego nie znajdujemy o tym żadnej wzmianki gdy Józef i Maria podróżowali do Betlejem (Ew. Łukasza 2.4-7) albo do Egiptu (Ew. Mateusza 2.13-15) czy też podczas ich drogi powrotnej do Nazaretu (Ew. Mateusza 2.20-23)?
Nie ma żadnych biblijnych podstaw by wierzyć, iż to rodzeństwo jest w innej relacji pokrewieństwa, jak tej że są dziećmi Józefa i Marii. Ci, którzy nie zgadzają się z faktem, iż Jezus miał rodzeństwo- braci i siostry, nie czynią tego na podstawie czytania Pisma Świętego, lecz dlatego że przyjęli wstępne założenie o wiecznym dziewictwie Marii, które bez wątpienia nie jest biblijne:
„Lecz nie współżył (Józef) z nią AŻ do narodzin Syna, któremu dał na imię Jezus.”
Jezus miał rodzeństwo (braci i siostry), będące dziećmi Józefa i Marii. To jest zrozumiałe, jednoznaczne nauczanie wynikające ze Słowa Bożego.
🌟☀️🙏😇
Nic nie rejestruję sam,bez wiarygodnego światka!!!
Witaj ...
...
Dziesięć przykazań
O Bożych przykazaniach Biblia mówi: „Miłość względem Boga polega na spełnianiu Jego przykazań, a przykazania Jego nie są ciężkie”. 1 J 5,3 (BT).
Oto treść Dekalogu według Biblii Tysiąclecia:
„Wtedy mówił Bóg wszystkie te słowa:
Ja jestem Pan, twój Bóg, który cię wywiódł z ziemi egipskiej, z domu niewoli.
Nie będziesz miał cudzych bogów obok Mnie!
Nie będziesz czynił żadnej rzeźby ani żadnego obrazu tego, co jest na niebie wysoko, ani tego, co jest na ziemi nisko, ani tego, co jest w wodach pod ziemią! Nie będziesz oddawał im pokłonu i nie będziesz im służył, ponieważ Ja Pan, twój Bóg, jestem Bogiem zazdrosnym, który karze występek ojców na synach do trzeciego i czwartego pokolenia względem tych, którzy Mnie nienawidzą. Okazuję zaś łaskę aż do tysiącznego pokolenia tym, którzy Mnie miłują i przestrzegają moich przykazań.
Nie będziesz wzywał imienia Pana, Boga twego, do czczych rzeczy, gdyż Pan nie pozostawi bezkarnie tego, który wzywa Jego imienia do czczych rzeczy.
Pamiętaj o dniu szabatu, aby go uświęcić. Sześć dni będziesz pracować i wykonywać wszystkie twe zajęcia. Dzień zaś siódmy jest szabatem ku czci Pana, Boga twego. Nie możesz przeto w dniu tym wykonywać żadnej pracy ani ty sam, ani syn twój, ani twoja córka, ani twój niewolnik, ani twoja niewolnica, ani twoje bydło, ani cudzoziemiec, który mieszka pośród twych bram. W sześciu dniach bowiem uczynił Pan niebo, ziemię, morze oraz wszystko, co jest w nich, w siódmym zaś dniu odpoczął. Dlatego pobłogosławił Pan dzień szabatu i uznał go za święty.
Czcij ojca twego i matkę twoją, abyś długo żył na ziemi, którą Pan, Bóg twój, da tobie.
Nie będziesz zabijał.
Nie będziesz cudzołożył.
Nie będziesz kradł.
Nie będziesz mówił przeciw bliźniemu twemu kłamstwa jako świadek.
Nie będziesz pożądał domu bliźniego twego. Nie będziesz pożądał żony bliźniego twego, ani jego niewolnika, ani jego niewolnicy, ani jego wołu, ani jego osła, ani żadnej rzeczy, która należy do bliźniego twego”. Wj 20, 1-17 (BT).
Mimo iż Biblia mówi: „Zaprawdę, bowiem powiadam wam: Dopóki niebo i ziemia nie przeminą, ani jedna jota, ani jedna kreska nie zmieni się w Prawie, aż się wszystko spełni”. Mt 5,18 (BT), to Dekalog nauczany jest z pominięciem niektórych fragmentów oraz z pewnymi zmianami:
Zostało całkowicie usunięte drugie przykazanie: „Nie będziesz czynił żadnej rzeźby ani żadnego obrazu tego, co jest na niebie wysoko, ani tego, co jest na ziemi nisko, ani tego, co jest w wodach pod ziemią!”. Wj 20, 4-6 (BT).
Nastąpiła zmiana numeracji. I choć w tekście biblijnym numeracja nie występuje, można ją łatwo ustalić, gdyż Dekalog porusza 10 problemów, stanowiących odrębne dla siebie całości. Więc po zmianie, tam, gdzie było przykazanie drugie, jest treść przykazania trzeciego.
Rozdzielono przykazanie dziesiąte na dwie części i utworzono w ten sposób przykazanie dziewiąte i dziesiąte, celem zachowania liczby 10.
W przykazaniu czwartym zmieniono nakaz święcenia soboty (ze stosownym komentarzem) na ogólny nakaz święcenia „dnia świętego”, czyli niedzieli.
Jak traktować dokonane zmiany? Biblia mówi: „nieodmienne są wszystkie przykazania Jego”. Ps 111,7 (BG) oraz „Lepiej bowiem byłoby im nie znać drogi sprawiedliwości, aniżeli poznawszy ją odwrócić się od podanego im świętego przykazania”. 2 P 2,21 (BT). Przypomnijmy sobie wprowadzenie do Dekalogu: „Wtedy mówił Bóg wszystkie te słowa…”. Wj 20,1 (BT), a Biblia mówił, że „Trzeba bardziej słuchać Boga niż ludzi”. Dz 5,29 (BW), ponieważ „Każde słowo Boga w ogniu wypróbowane, tarczą jest dla tych, co Doń się uciekają. Do słów Jego nic nie dodawaj, by cię nie skarał”. Prz 30,5.6 (BT).
Podsumowanie. Choć Dekalog był przekazany Izraelitom pod górą Synaj, gdy Mojżesz „obwieścił ludowi wszystkie słowa Pana i wszystkie Jego zlecenia”. Wj 24,3 (BT), to musimy wiedzieć, że istniał on od czasów stworzenia. Wtedy to Adamowi i Ewie nadane zostało przykazanie święcenia szabatu: „A gdy Bóg ukończył w dniu szóstym swe dzieło, nad którym pracował, odpoczął dnia siódmego po całym swym trudzie, jaki podjął. Wtedy Bóg pobłogosławił ów siódmy dzień i uczynił go świętym; w tym bowiem dniu odpoczął po całej swej pracy, którą wykonał, stwarzając”. Rdz 2,2-3 (BT). Po upadku pierwszych ludzi, przykazanie to nie zostało zmienione - do niego dodano pozostałe. Dowodem tego jest fakt, iż Kain nie mógłby być potępiony za zabicie brata, gdyby nie wiedział, że zabójstwo jest grzechem, o czym mówi szóste przykazanie: „Nie będziesz zabijał”. Wj 20,13 (BT). Nie jest więc prawdą, że Dekalog obowiązywał tylko Izraelitów. Obowiązuje nas wszystkich w niezmienionej formie, ponieważ przestrzegając go, nie wpadniemy w sidła szatana. Biblia mówi: „Staczaj dobry bój wiary, uchwyć się żywota wiecznego, do którego też zostałeś powołany... Nakazuję ci… abyś zachował przykazanie bez skazy i bez nagany aż do przyjścia Pana naszego Jezusa Chrystusa”. 1 Tm 6,12-14 (BW).
tu tez jest piekny akafist ruclips.net/video/zBZUgqvo_Sc/видео.html