Η γη είναι γήπεδο, πηγαίνω για να βρίζω. Χειμώνας και τα φύλλα απ' την αυλή μου καθαρίζω. Όσο τοποθετώ την σκέψη σε σειρά, σαν συλλογή από εγκυκλοπαίδειες, ώσπου, να βρω την μπάλα που 'χουν χάσει τα παιδιά. Μου 'παν: "Πέρασε τα σύρματα!" Προχθές απ' τον θυμό τους, κατηφόριζε, περνώντας λεωφόρους. Έδειχνε σαν να μην την ένοιαζε να ζήσει, αρκεί, να γλίτωνε από άλλη μια κλωτσιά. Έμοιαζε σίγουρη πως θα 'φευγε μακρυά. Τότε ακολούθησα τον δρόμο που μου 'δείξαν και μου 'παν ότι είχε πάρει, που την ακούσαν τελευταία φορά να γελάει. Κατηφόριζα όσο πέρναγαν τα αμάξια με τους νέους καινούργιους νόμους. Πως όσο πατάνε μπάλες, δεν θα 'χουν φόρους, Και τότε ακούω: (Μπάλα) «Ακούς, έχω τρόπους. Μεγάλωσα μέσα σε γήπεδο κι όχι μέσα σε υπονόμους. Δεν ξέρω το τι μ' έπιασε με όλους. Σου υπόσχομαι πως άμα με βγάλεις απ' το φρεάτιο θα κάτσω φρόνιμη να με κλωτσάς μ' άλλους ανθρώπους. Δεν σπούδασα το κλώτσημα μαζί μ' όλες τις μπάλες. Αμόρφωτη παρέμεινα γιατί φούσκωναν άλλες. Δε ξέρω να πονάω, δε ξέρω να νικάω. Απλώς βγήκα για αέρα με δύο τρόμπες και με 'κλεψαν οι μανάδες. Στα πόδια των παιδιών κατέληξα, έχει δύο μήνες. Ήμουν το δώρο Χριστουγέννων μ' άλλες τρεις του γκολφ για να κλείνουν τις μεταξύ τους τρύπες. Το χάρηκα, μα τώρα νιώθω χάλια. Χαρούμενη θα δείχνω, γιατί είμαι απλά μια μπάλα. Είμαι απλά μια μπάλα! Είμαι απλά μια μπάλα! Είμαι απλά μια μπάλα!» Αφενός την έβγαλα μέσα απ' τον εφιάλτη. Η μυρωδιά ήταν αφόρητη κι η λάσπη. Την έπιασα στα χέρια μου, κατάλαβα πως είναι να 'χεις φόβο. Έτρεμε σα χρυσόψαρο έξω απ' το θόλο. Της λέω "Κοίτα τον κόσμο!" Της λέω να δει πως όλα έχουνε κόσμο. Ένα σπίτι, ένα σκοπό, μια προσευχή για κάθε νόσο. Το στόμα μου είχε αρχίσει να υπερβάλει τόσο, γιατί ήθελα επείγοντος απ' τη θλίψη που 'χε μπει να τη γλιτώσω. Λέει: (Μπάλα) «Εντάξει! Θα προσπαθώ να 'μαι ό,τι μ' έχουν φτιάξει, κι ας μη το 'χω επιλέξει θα το κάνω να μου μοιάσει. Ο ρόλος μου είναι αυτός κι εσύ ξέρεις ποιος ο δικός σου, μ' άμα τους αντιστρέψεις έλα πάλι κλωτσιά και δωσ' μου. Εκ του ασφαλούς μιλάνε μόνο οι άνθρωποι σε αυτό το τόπο. Δε ξέρεις καν πως είναι, το πώς νιώθω. Και τώρα πήγαινε με πίσω στα παιδιά, το προτιμώ από αυτό το βόθρο. Άντε! Ξεκίνα τις επιστροφής το δρόμο!» Σαν σκέψη μέσα μου μίλησε, την άκουσα ξεφύσηξε κι ελαφρότερα ζύγιζε. Όσο το βάρος το δικό μου ήταν στα ύψη, σκέφτηκα πως αν τη ξεφουσκώσω ίσως να ζήσει, (Μπάλα) «Αυτή είναι η λύση! Αυτή είναι η λύση!» (Μπάλα) «Καν' το και μη σκέφτεσαι πολλά!» μου ψιθυρίζει. (Μπάλα) «Καν' το! Χωρίς τύψεις και δώσε με στα παιδιά να πιστέψουν πως είμαι άδεια. Πως τρύπησα, φύγαν τα συναισθήματα, οπότε δεν πονάω κι αν με κλωτσάν δε θα 'χω πλάκα.» Αυτή ήταν μια ιστορία για τα παιδιά που βιώνουν βία. Στα σπίτια τους, στο δρόμο, στον έρωτα, στα θρανία. Μπορείς να ξεγελάσεις το κόσμο, μα όχι όλα τ' άλλα. Όλα τελειώνουν εκεί που τ' αφήσεις, πάντα! Αυτή ήταν μια ιστορία για τα παιδιά που ασκούνε βία, που ξεκινάει απ' το σπίτι και φταίει όλη η κοινωνία. Μπορείς να κουκουλώσεις το φόβο, μα όχι όλα τ' άλλα. Καμία εκδοχή δε φταίει, μονάχα η εκπαίδευση. Και γίνεσαι μια μπάλα! Δεν είσαι απλά μια μπάλα! Όχι, δεν είσαι απλά μια μπάλα! Δεν είσαι απλά μια μπάλα!
Η γη ειναι γηπεδο, πηγαινω για να βριζω χειμωνας και τα φυλλα απ την αυλη μου καθαριζω οσο τοποθετω τις σκεψεις σε σειρα σαν συλλογη απο εγκυκλοπαιδειες ωσπου να βρω την μπαλα που εχουν χασει στα παιδια μου παν περασε τα συρματα προχθες απ το θυμό τους κατηφοριζε παιρνωντας λεωφορους εδειχνε σαν να μην την ενοιαζε να ζησει αρκει να γλυτωνε απο αλλη μια κλωτσια εμοιαζε σιγουρη πως θα φευγε μακρια τοτε ακολουθησα το δρομο που μου δειξαν και μου παν οτι ειχε παρει που την ακουσαν τελευταια φορα να γελαει κατηφοριζα οσο περναγαν τα αμαξια με τους νεους καινουργιους νομους πως οσο πατανε μπαλες δεν θα 'χουν φορους και τοτε ακουω "ακουσε εχω τροπους μεγαλωσα σε γηπεδο και οχι μεσα σε υπονομους δεν ξερω το τι με επιασε με ολους σου υποσχομαι πως αμα με βγαλεις απ'το φρεατιο θα κατσω φρονιμη να με κλωτσας με αλλους ανθρωπους δε σπουδασα το κλωτσημα μαζι με ολες τις μπαλες αμορφωτη παρεμινα γιατι φουσκωναν αλλες δεν ξερω να ποναω, δεν ξερω να νικαω απλως βγηκα για αερα με δυο τρομπες και με κλεψαν οι μαναδες στα ποδια των παιδιων κατεληξα εχει δυο μηνες ημουν το δωρο χριστουγεννων με αλλες τρεις του γκολφ για να κλεινουν τις μεταξυ τους τρυπες το χαρηκα μα τωρα νιωθω χαλια, χαρουμενη θα δειχνω γιατι ειμαι απλα μια μπαλα" αφενος την εβγαλα μεσα απ΄τον εφιαλτη η μυρωδια ητανε αφορητη και η λασπη την επιασα στα χερια μου καταλαβα πως ειναι να εχεις φοβο ετρεμε σαν χρυσοψαρο εξω απ'το θολο της λεω κοιτα τον κοσμο της λεω να δει πως ολα εχουνε κοσμο ενα σπιτι, ενα σκοπο, μια προσευχη για καθε νοσο το σπιτι μου ειχε αρχισει να υπερβαλλει τοσο γιατι ηθελε επειγοντως απ τη θλιψη που ειχε μπει να την γλυτωσω λεει "ενταξει θα προσπαθω να μαι οτι με εχουν φτυαξει και ας μην το εχω επιλεξει θα το κανω να μου μοιασει ο ρολος μου ειναι αυτος και εσυ ξερεις ποιος ο δικος σου μα αμα τους αντιστρεψεις ελα παλι κλωτσια και δωσμου Εκ του ασφαλους μιλανε μονο οι ανθρωποι σε αυτο τον τοπο Δεν ξερεις καν πως ειναι το πως νιωθω και τωρα πηγαινε με πισω στα παιδια, το προτιμω απο αυτο το βοθρο Αντε ξεκινα της επιστροφης το δρομο" σαν σκεψη μεσα μου μιλησε την ακουσα ξεφυσηξε κι ελαφροτερα ζυγιζε οσο το βαρος το δικο μου ηταν στα υψη σκεφτηκα πως αν την ξεφουσκωσω ισως να ζησει αυτη ειναι η λυση, αυτη ειναι η λυση "καντο και μη σκεφτεσαι πολλα" μου ψιθυριζει "καντο χωρις τυψεις και δωσεμε στα παιδια να πιστεψουν πως ειμαι αδεια πως τρυπησα, φυγαν τα συναισθηματα οποτε δεν ποναω κι αν με κλωτσαν δε θα εχω πλακα" αυτη ηταν μια ιστορια για τα παιδια που βιωνουν βια στα σπιτια τους, στο δρομο, στον ερωτα, στα θρανια μπορεις να ξεγελασεις τον κοσμο, μα οχι ολα τ'αλλα ολα τελειωνουν εκει που τ αφησεις, πάντα αυτη ηταν μια ιστορια για τα παιδια που ασκουνε βια που ξεκιναει απ'το σπιτι και φταιει ολη η κοινωνια μπορεις να κουκουλωσεις το φοβο μα οχι ολα τ'αλλα καμια εκδοχη δε φταιει, μοναχα η εκπαιδευση και γινεσαι μια μπαλα! (εκατσα και το γραψα ολο εξ ακοης και μετα ανακαλυψα οτι εχει υποτιτλους -.-)
ΣΤΙΧΟΙ: Η γη είναι γήπεδο, πηγαίνω για να βρίζω Χειμώνας και τα φύλλα απ' την αυλή μου καθαρίζω Όσο τοποθετώ την σκέψη σε σειρά, σαν συλλογή από εγκυκλοπαίδειες ώσπου, να βρω την μπάλα που 'χουν χάσει τα παιδιά Μου 'παν: "Πέρασε τα σύρματα!" Προχθές απ' τον θυμό τους Κατηφόριζε, περνώντας λεωφόρους 'Έδειχνε σαν να μην την ένοιαζε να ζήσει, αρκεί, να γλίτωνε από άλλη μια κλωτσιά Έμοιαζε σίγουρη πως θα 'φευγε μακρυά Τότε ακολούθησα τον δρόμο που μου 'δείξαν και μου 'παν ότι είχε πάρει που την ακούσαν τελευταία φορά να γελάει Κατηφόριζα όσο πέρναγαν τα αμάξια με τους νέους καινούργιους νόμους Πως όσο πατάνε μπάλες, δεν θα 'χουν φόρους Και τότε ακούω: (Μπάλα) «Ακούς, έχω τρόπους Μεγάλωσα μέσα σε γήπεδο κι όχι μέσα σε υπονόμους Δεν ξέρω το τι μ' έπιασε με όλους Σου υπόσχομαι πώς άμα με βγάλεις απ' το φρεάτιο θα κάτσω φρόνιμη να με κλωτσάς μ' άλλους ανθρώπους Δεν σπούδασα το κλώτσημα μαζί μ' όλες τις μπάλες Αμόρφωτη παρέμεινα γιατί φούσκωναν άλλες Δε ξέρω να πονάω, δε ξέρω να νικάω Απλώς βγήκα για αέρα με δύο τρόμπες και με 'κλεψαν οι μανάδες Στα πόδια των παιδιών κατέληξα, έχει δύο μήνες Ήμουν το δώρο Χριστουγέννων μ' άλλες τρεις του γκολφ για να κλείνουν τις μεταξύ τους τρύπες Το χάρηκα, μα τώρα νιώθω χάλια Χαρούμενη θα δείχνω, γιατί είμαι απλά μια μπάλα Είμαι απλά μια μπάλα! Είμαι απλά μια μπάλα! Είμαι απλά μια μπάλα!» Αφενός την έβγαλα μέσα απ' τον εφιάλτη Η μυρωδιά ήταν αφόρητη κι η λάσπη Την έπιασα στα χέρια μου, κατάλαβα πως είναι να 'χεις φόβο Έτρεμε σα χρυσόψαρο έξω απ' το θόλο Της λέω "κοίτα τον κόσμο!" Της λέω να δει πως όλα έχουνε κόσμο Ένα σπίτι, ένα σκοπό, μια προσευχή για κάθε νόσο Το στόμα μου είχε αρχίσει να υπερβάλει τόσο, γιατί ήθελα επείγοντος απ' τη θλίψη που 'χε μπει να τη γλιτώσω Λέει: (Μπάλα) «Εντάξει! Θα προσπαθώ να 'μαι ό,τι μ' έχουν φτιάξει κι ας μη το 'χω επιλέξει θα το κάνω να μου μοιάσει Ο ρόλος μου είναι αυτός κι εσύ ξέρεις ποιος ο δικός σου, μ' άμα τους αντιστρέψεις έλα πάλι κλωτσιά και δωσ' μου Εκ του ασφαλούς μιλάνε μόνο οι άνθρωποι σε αυτό το τόπο Δε ξέρεις καν πως είναι, το πώς νιώθω Και τώρα πήγαινε με πίσω στα παιδιά, το προτιμώ από αυτό το βόθρο Άντε! Ξεκίνα τις επιστροφής το δρόμο!» Σαν σκέψη μέσα μου μίλησε την άκουσα ξεφύσηξε κι ελαφρότερα ζύγιζε Όσο το βάρος το δικό μου ήταν στα ύψη σκέφτηκα πως αν τη ξεφουσκώσω ίσως να ζήσει (Μπάλα) «Αυτή είναι η λύση! Αυτή είναι η λύση!» (Μπάλα) «Καν' το και μη σκέφτεσαι πολλά!» μου ψιθυρίζει (Μπάλα) «Καν' το! Χωρίς τύψεις και δώσε με στα παιδιά να πιστέψουν πως είμαι άδεια Πως τρύπησα, φύγαν τα συναισθήματα, οπότε δε πονάω κι αν με κλωτσάν δε θα 'χω πλάκα.» Αυτή ήταν μια ιστορία για τα παιδιά που βιώνουν βία Στα σπίτια τους, στο δρόμο, στον έρωτα, στα θρανία Μπορείς να ξεγελάσεις το κόσμο, μα όχι όλα τ' άλλα Όλα τελειώνουν εκεί που τ' αφήσεις, πάντα! Αυτή ήταν μια ιστορία για τα παιδιά που ασκούνε βία Που ξεκινάει απ' το σπίτι και φταίει όλη η κοινωνία Μπορείς να κουκουλώσεις το φόβο, μα όχι όλα τ' άλλα Καμία εκδοχή δε φταίει, μονάχα η εκπαίδευση. Και γίνεσαι μια μπάλα! Δεν είσαι απλά μια μπάλα! Όχι, δεν είσαι απλά μια μπάλα! Δεν είσαι απλά μια μπάλα! ❤
Είμαστε στη μέση αυτού του πολύ όμορφου project.Εύχομαι το τέλος του να είναι και η αρχή για πιο πολλούς μελλοντικούς εκπροσώπους της σκηνής που θα δημιουργηθούν επηρεασμένοι από αυτό το ταξίδι.Ταφ ο όρος ράππερ δεν σου ταιριάζει είσαι καλλιτέχνης,συγχαρητήρια ευχαριστούμε
Φέτος το hip-hop έδωσε ρέστα,φέτος έβγαλε δουλεία για να τρώμε και του χρόνου,φέτος είχαμε στίχοιμα,anser,sadoma και ταφ λάθος ακόμα να ταξιδεύει την ελπίδα για δεύτερη φορά και καλοταξιδεμένη ήδη με πολλούς ήχους και εικόνες(όπως μονο με χρώμα κλπ.).Η ραπ φέτος στην Ελλάδα δίνει τον μεγαλύτερο της αγώνα ενάντιας στον χρόνο και προς το παρών η μάχη θυμίζει εκείνη του Δαβίδ με του Γολιάθ με την σφεντόνα του Δαβίδ οπλισμένη με όλο το πάθος όλων των καλλιτεχνών.Αν μπορούσα να ευχηθώ κάτι είναι να έβλεπε ο Παύλος το τι χτίζουν εδώ κάτω,φαίνεται δεν έφυγε σκοπίμως και φαίνεται πως το ποντίκι δεν ορθόθηκε σκοπίμως στην κόμπρα.
Προσπαθούν δεν λέω και καλά κάνουν αλλά για τον Παύλο δεν θα συμφωνήσω . Γενικά δεν μου άρεσαν και τα τραγούδια του αλλά ότι έφυγε για οποιαδήποτε λόγο κάποιος δεν σημαίνει ότι ήταν άγιος . Τα τραγούδια του προκαλούσαν πάρα πολύ χωρίς λόγο κιόλας , είχε ακραίες απόψεις που με κάνουν να μην μπορώ να το σεβαστο . Καλό παράδεισο Παύλο !
@@unknownkostas3004 Άμα η γνώμη σου είναι πως ο Παύλος είχε ακραίες ιδέες,μάλλον δεν έχεις ακούσει ή μάλλον έχεις ακούσει τις καθώς φωνές και τέλος πάντων μιλάς δίχως να έχεις κάνει την μελέτη σου.Υπαρχουν δίσκοι του Παύλου με 400 και 700 views και υπάρχουν και δίσκοι που δεν έχουν αναρτηθεί, επίσης το τι έκανε πίσω από το όνομα του killah p ως Παύλος Φύσσας χρειάζεται να μιλήσεις με ανθρώπους που τον έζησαν όπου έχω απόλυτες αμφιβολίες πως δεν το έχεις κάνει.Οσο για το "απόλυτες ιδέες" επειδή είναι πιο γνωστό το ανέγγιχτο βασίλειο και ο Πειραιάς στην πλάτη μου αλλά παρόλα αυτά κάνεις δεν γνωρίζει πως ο Παύλος είχε πει αρκετές φορές "...μορφώστε τους ναζί..." δεν είναι μονάχα δική του ευθύνη και μιλάμε για έναν απλό άνθρωπο με ανθρώπινες αδυναμίες σαφώς δεν είναι τέλειος ή άγιος αλλά το λιγότερο που έχεις να κάνεις είναι να γνωρίσεις την ιστορία του πριν την κρίνεις.Και παρακαλώ μην κάνεις τον κόπο να απαντήσεις,κάνε τον κόπο να ψάξεις ώστε ακόμα και δίκιο να έχεις να μην το έχεις κατά τύχη,οφείλεις να γνωρίζεις.Οφειλουμε να γνωρίζουμε όχι μόνο για τον Παύλο αλλά για όποιον άλλον ενήλικο και ανήλικο Παύλο και κάθε άλλου ονόματος άνθρωπο,αν έχουμε σκοπό να μην δώσουμε δικαίωμα σε κανέναν επόμενο ραππερ να ταυτίζει δικαίως τους ανθρώπους και πόσο μάλλον τα παιδιά με μπάλες και παιχνίδια.
Νομίζω πως είναι απο τα πιο ενδιαφέροντα album που έχουν βγεί την τελευταία δεκαετία!!Επιτέλους μια θεματολογία διαφορετίκη και φιλοσοφημένη!!!Το κομμάτι αυτό θα μπορούσε χωρίς καμία αμφιβολία να παρουσιάζεται στα πανεπιστημία,οχι με εκπαιδευτίκο χαρακτηρά αλλά σαν ένας φάρος αληθίνης και ουσιώδους παιδείας!!
Μπράβο αδερφέ πάνε χρόνια από τότε πού ακούστηκες στα αυτιά μας πρώτη φορά. Πλέον μεγαλώσαμε κάναμε οικογένεια δουλεύουμε και έχουμε υποχρεώσεις,δεν σταμάτησες ποτέ να μας δίνεις συμβουλές, να φτιάχνουμε τους εαυτούς μας,να γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι και ακόμα και σήμερα το κρατάς είμαστε τόσο άγνωστοι μεταξύ μας αλλά τόσο γνωστοί κρατά το φιλαράκι μου έχεις ακόμα να δώσεις πολλά και εμείς σε στηρίζουμε 100%
Κάνω μουσική σημαίνει έχω γνώσεις και ευαισθησίες. Αυτό δεν είναι ένα κομμάτι με λογία και μελωδίες, αυτό είναι ένα μικρο βιβλίο για όλους, μικρούς και μεγάλους. Να ανοίξουμε τα μυαλά μας,να καθαρίσουμε τις ψυχές μας και αποκτήσουμε συνείδηση. Είμαστε ο ένας για τον άλλον, όχι ο ένας ενάντια στον άλλον Ταφ είσαι δάσκαλος!!
Τι μουσικάρα φτιάχνεις ρε αδερφέ. Όαση στον βούρκο που ζούμε. Πιανάρα, beatάρα, μουσική και lyrics που τσακίζουν. Συνέχισε να κάνεις κάτι που λείπει -ή μάλλον έλειπε-. Είμαι 36 και ήρθα σε hip hop live μετά από πολλά χρόνια να σε ακούσω. Και θα ξανάρθω. Respect. Αυτό.
Η γη είναι γήπεδο, πηγαίνω για να βρίζω Χειμώνας και τα φύλλα απ' την αυλή μου καθαρίζω Όσο τοποθετώ την σκέψη σε σειρά, σαν συλλογή από εγκυκλοπαίδειες ώσπου, να βρω την μπάλα που 'χουν χάσει τα παιδιά Μου 'παν: "Πέρασε τα σύρματα!" Προχθές απ' τον θυμό τους Κατηφόριζε, περνώντας λεωφόρους 'Έδειχνε σαν να μην την ένοιαζε να ζήσει, αρκεί, να γλίτωνε από άλλη μια κλωτσιά Έμοιαζε σίγουρη πως θα 'φευγε μακρυά Τότε ακολούθησα τον δρόμο που μου 'δείξαν και μου 'παν ότι είχε πάρει που την ακούσαν τελευταία φορά να γελάει Κατηφόριζα όσο πέρναγαν τα αμάξια με τους νέους καινούργιους νόμους Πως όσο πατάνε μπάλες, δεν θα 'χουν φόρους Και τότε ακούω: (Μπάλα) «Ακούς, έχω τρόπους Μεγάλωσα μέσα σε γήπεδο κι όχι μέσα σε υπονόμους Δεν ξέρω το τι μ' έπιασε με όλους Σου υπόσχομαι πώς άμα με βγάλεις απ' το φρεάτιο θα κάτσω φρόνιμη να με κλωτσάς μ' άλλους ανθρώπους Δεν σπούδασα το κλώτσημα μαζί μ' όλες τις μπάλες Αμόρφωτη παρέμεινα γιατί φούσκωναν άλλες Δε ξέρω να πονάω, δε ξέρω να νικάω Απλώς βγήκα για αέρα με δύο τρόμπες και με 'κλεψαν οι μανάδες Στα πόδια των παιδιών κατέληξα, έχει δύο μήνες Ήμουν το δώρο Χριστουγέννων μ' άλλες τρεις του γκολφ για να κλείνουν τις μεταξύ τους τρύπες Το χάρηκα, μα τώρα νιώθω χάλια Χαρούμενη θα δείχνω, γιατί είμαι απλά μια μπάλα Είμαι απλά μια μπάλα! Είμαι απλά μια μπάλα! Είμαι απλά μια μπάλα!» Αφενός την έβγαλα μέσα απ' τον εφιάλτη Η μυρωδιά ήταν αφόρητη κι η λάσπη Την έπιασα στα χέρια μου, κατάλαβα πως είναι να 'χεις φόβο Έτρεμε σα χρυσόψαρο έξω απ' το θόλο Της λέω "κοίτα τον κόσμο!" Της λέω να δει πως όλα έχουνε κόσμο Ένα σπίτι, ένα σκοπό, μια προσευχή για κάθε νόσο Το στόμα μου είχε αρχίσει να υπερβάλει τόσο, γιατί ήθελα επείγοντος απ' τη θλίψη που 'χε μπει να τη γλιτώσω Λέει: (Μπάλα) «Εντάξει! Θα προσπαθώ να 'μαι ό,τι μ' έχουν φτιάξει κι ας μη το 'χω επιλέξει θα το κάνω να μου μοιάσει Ο ρόλος μου είναι αυτός κι εσύ ξέρεις ποιος ο δικός σου, μ' άμα τους αντιστρέψεις έλα πάλι κλωτσιά και δωσ' μου Εκ του ασφαλούς μιλάνε μόνο οι άνθρωποι σε αυτό το τόπο Δε ξέρεις καν πως είναι, το πώς νιώθω Και τώρα πήγαινε με πίσω στα παιδιά, το προτιμώ από αυτό το βόθρο Άντε! Ξεκίνα τις επιστροφής το δρόμο!» Σαν σκέψη μέσα μου μίλησε την άκουσα ξεφύσηξε κι ελαφρότερα ζύγιζε Όσο το βάρος το δικό μου ήταν στα ύψη σκέφτηκα πως αν τη ξεφουσκώσω ίσως να ζήσει (Μπάλα) «Αυτή είναι η λύση! Αυτή είναι η λύση!» (Μπάλα) «Καν' το και μη σκέφτεσαι πολλά!» μου ψιθυρίζει (Μπάλα) «Καν' το! Χωρίς τύψεις και δώσε με στα παιδιά να πιστέψουν πως είμαι άδεια Πως τρύπησα, φύγαν τα συναισθήματα, οπότε δε πονάω κι αν με κλωτσάν δε θα 'χω πλάκα.» Αυτή ήταν μια ιστορία για τα παιδιά που βιώνουν βία Στα σπίτια τους, στο δρόμο, στον έρωτα, στα θρανία Μπορείς να ξεγελάσεις το κόσμο, μα όχι όλα τ' άλλα Όλα τελειώνουν εκεί που τ' αφήσεις, πάντα! Αυτή ήταν μια ιστορία για τα παιδιά που ασκούνε βία Που ξεκινάει απ' το σπίτι και φταίει όλη η κοινωνία Μπορείς να κουκουλώσεις το φόβο, μα όχι όλα τ' άλλα Καμία εκδοχή δε φταίει, μονάχα η εκπαίδευση. Και γίνεσαι μια μπάλα! Δεν είσαι απλά μια μπάλα! Όχι, δεν είσαι απλά μια μπάλα! Δεν είσαι απλά μια μπάλα!
Ειναι πραγματικά αξιοθαύμαστο όταν η μουσική σε κάνει να δακρύζεις.Πως και πόσο μπορεί να σε αγγίξει κάποιος που δεν σε ξέρει .Σε ευχαριστώ γι αυτό Πάνο.Τα παιδιά που πέρασαν τα ιδια με μια μπάλα είμαι σίγουρος ότι θα ταυτιστούν .
Ευχαριστώ την γενιά μου την γενιά του 90 που έμαθα να παίζω με μια μπάλα και με μια 20αρια άτομα στις πλατείες και τις αλάνες έχοντας αναμνήσεις από πράγματικα παιδικά χρόνια ..Ευχαριστώ που δεν κλειστικα σε ένα κόσμο του "κινητου" και της "ποζας" που ξερω να σέβομαι και να κρίνω πρώτα τον εαυτό μου και μετά τους υπόλοιπους.. δυστυχώς η νέα γενιά δεν προκειτε να το ζήσει και να μπει στο κόπο του να το καταλάβει αυτό..Στον κόσμο της φτώχειας και της κρισης τα σωστά πρότυπα πρέπει να τα πέρνεις ακούγοντας τέτοια κομμάτια..και όχι για κομμάτια για ναρκωτικά βία πουτανες και λεφτά..με τα λεφτά μπορείς να πραγματοποιεις ονειρα και να έχεις μια Ποιο άνετη ζωή..Δεν είναι όμως το "παν" δεν φέρνουν την ευτυχία..Όπως είπε και ο ταφ υπάρχει και αυτή η όμορφη πλευρά του ελληνικου ραπ που μπορεί να φτάσει και ψηλά στις τάσεις χωρίς να Είναι ανάγκη να ξεφτιληστει κανεις για να το πετύχει και το απέδειξε..ενας απλος σεβασμος και ευχαριστω είναι πολύ λίγο για αυτόν τον ανθρωπο!
Simfonoo apolita aderfe k gw geni8ika to 4 k jerw ti kakoma8imena uparxoun m lene kala r mlk 2019 k akoma tetoia akous re gelie pioi autoi p proskinane komplejikous p dn ajizou tipota kiriolektika se paradexome k jr apo proto xeri ti skata ginete stis meres mas gamw exei girisei to mialo ton paidion k pane proskinane anthrwpous=skoupidia dn jeroun ti simenei petiximenos an8rwpos k pragmatika kalh k swsth zwh
mistirio 7 κανεις λαθος ανήκω στη νέα γενιά και φροντίζω να ζω την παιδική μ ηλικία Γιατι ξερω τι μ γινετε ξερω οτι ειμαι μικρη και δεν ανοικω στη «μάζα» που ειναι οι ουρές των «προτύπων»με αυτο δεν θελω να δείχτω Αλλα να σ πω πως εγω και παρα πολλα ακομα παιδια ειναι παραγματικα παιδια και Οχι «ρομπότ»της κοινωνίας που τα ελέγχει το κράτος μαθαίνοντας τα με λαθος «πρότυπα»μέσο μιας οθόνης που εχει δημιουργηθεί κυριολεκτικά πλεον για να μας ναρκώνει
@@ΘεοδωραΠανταζοπουλου-η8χσαφώς υπάρχουν εξαίρεσεις μακάρι να το έβλεπαν όλοι στην ηλικία σου σαν και εσένα..αλλά εγώ δεν βλέπω κάτι τέτοιο από την πλειοψηφία
''Η Καλυψώ (το όνομά της σημαίνει "καλύπτω", "κρύβω" ή "παραπλανώ") ήταν μία γνωστή Νύμφη κατά την αρχαία Ελληνική μυθολογία, που ζούσε στο νησί Ωγυγία, όπου κρατούσε τον Οδυσσέα για επτά χρόνια, εμποδίζοντάς τον να γυρίσει στην πατρίδα του.'' Αψογη σκιαγραφηση της κοινωνιας μεσα απο πολλες αλληγοριες σε αυτο το προτζεκτ. Αναμενω και τα επομενα κομματια αλλα εχω την εντυπωση πως αυτος θα ειναι ο δισκος της χρονιας, ισως και της δεκαετιας για την ελληνικη ραπ (και οχι μονο) σκηνη
Χρόνια έπρεπε να σου δώσουν βραβείο αλλά αυτή η χώρα δεν θέλει να στέλνει μηνύματα είσαι ένα δίδαγμα για τα σχολεία και για την κοινωνία μας έχεις αποδείξει πολλές φορές ότι η ραπ χιπ χοπ μουσική έχει και άλλο πρόσωπο!
Σε ευχαριστρούμε που ήρθες Χανιά στο urbanfestival και είπες αυτην την υπέροχη ερμηνεία. Πραγματικά ένα απο τα πιο όμορφα και συγκινητικά τραγούδια σου ( μαζί με: Ξύπνα, διηγηματα χαμενης νιοτης,στο πλήθος χαμένος,εγω συγνώμη κτλ). Αγαπάμε ΤΛ
Ακούω την μουσική σου τόσα χρόνια και πραγματικά δεν με έχεις κάνει να ανατριχιασω τόσο πολύ όσο σε αυτό το τραγούδι. Ένα μεγάλο μπράβο για τους στίχους και την μουσική.
Mr.Fables αυτο που κανει τους υπόλοιπους να ανατριχιάζουν με αυτο που ακούνε ειναι οι στίχοι του τραγουδιού και Οχι ο ράπερ αυτο ειναι ενα δημιούργημα χωρις βρισιές χωρις προσβολές με βαθητατο νόημα και αν οντως δεν συγκινήθηκες ξανα Ακου το και αν παλι δεν συγκινήθεις ξανα Ακου το οταν περασεις και συ την δραματική εμπειρία του εκφοβισμού οπως εγω και πολλοί αλλοι ειμαι μονο δώδεκα και δυστυχως έζησα και γω το Δράμα κατι παραπανω ξερω ❤️
@@ΘεοδωραΠανταζοπουλου-η8χ Δεν είναι ότι δεν ένιωσα η εκτίμησα τη νέα δουλειά του Τάφ Λάθος , αντιθέτως τη βρήκα πολύ ουσιαστική , και αν δεν κατάλαβες να σε βοηθήσω ήμουν σαρκαστικός και το Γράψα διότι σχεδόν κανείς άλλος "ράπερ" δεν γράφει έτσι πλέον !
Δυστυχως τη σημερινη εποχη η bullying χρησιμοποιηται απο ολη τη κοινωνια και στη πραγματικοτητα λιγοι ξερουν την βαρυτητα που εχει ενα τετοιο προβλημα οπως ειναι το bullying. Πρωτη φορα βλεπω κατι τοσο αριστα στοχευμενο (μιλαω για τους στιχους και οχι για τη μουσικη επενδυση ουτε για το βιντεοκλιπ που βεβαια ηταν εξισου εκπληκτικα) και συγχαρητηρια για αυτο!
Αριστούργημα 5/5. Ο Ταφ δίνει ρέστα. Όπως έχω ξαναπεί, μακάρι να γίνει συνεργασία με Άσαρκο, X-Plicit και Άψινθο, να φτάσει ο λυρισμός και ο στίχος στο απόλυτο
den 3erw an eimai tsantismenos h sugkinmenos...poios 8a mou to lege oti sta 32 mou 8a eniw8a san mikro paidi 3ana akougontas ena tragougi! sunxarikia einai polu mikra k liga na ekfrasoun to "euxaristw" mou!
Η γη είναι γήπεδο,
πηγαίνω για να βρίζω. Χειμώνας και τα φύλλα
απ' την αυλή μου καθαρίζω.
Όσο τοποθετώ την σκέψη σε σειρά,
σαν συλλογή από εγκυκλοπαίδειες, ώσπου, να βρω την μπάλα
που 'χουν χάσει τα παιδιά.
Μου 'παν: "Πέρασε τα σύρματα!"
Προχθές απ' τον θυμό τους, κατηφόριζε, περνώντας λεωφόρους. Έδειχνε σαν να μην την ένοιαζε να ζήσει,
αρκεί, να γλίτωνε από άλλη μια κλωτσιά.
Έμοιαζε σίγουρη πως θα 'φευγε μακρυά. Τότε ακολούθησα τον δρόμο που
μου 'δείξαν και μου 'παν ότι είχε πάρει,
που την ακούσαν
τελευταία φορά να γελάει.
Κατηφόριζα όσο πέρναγαν τα αμάξια
με τους νέους καινούργιους νόμους.
Πως όσο πατάνε μπάλες,
δεν θα 'χουν φόρους,
Και τότε ακούω: (Μπάλα) «Ακούς, έχω τρόπους. Μεγάλωσα μέσα σε γήπεδο
κι όχι μέσα σε υπονόμους.
Δεν ξέρω το τι μ' έπιασε με όλους. Σου υπόσχομαι πως
άμα με βγάλεις απ' το φρεάτιο
θα κάτσω φρόνιμη να με κλωτσάς
μ' άλλους ανθρώπους.
Δεν σπούδασα το κλώτσημα μαζί μ' όλες τις μπάλες.
Αμόρφωτη παρέμεινα γιατί φούσκωναν άλλες.
Δε ξέρω να πονάω, δε ξέρω να νικάω. Απλώς βγήκα για αέρα με δύο τρόμπες
και με 'κλεψαν οι μανάδες. Στα πόδια των παιδιών κατέληξα,
έχει δύο μήνες.
Ήμουν το δώρο Χριστουγέννων μ' άλλες τρεις
του γκολφ για να κλείνουν τις μεταξύ τους τρύπες.
Το χάρηκα, μα τώρα νιώθω χάλια.
Χαρούμενη θα δείχνω,
γιατί είμαι απλά μια μπάλα.
Είμαι απλά μια μπάλα!
Είμαι απλά μια μπάλα!
Είμαι απλά μια μπάλα!»
Αφενός την έβγαλα μέσα απ' τον εφιάλτη.
Η μυρωδιά ήταν αφόρητη κι η λάσπη. Την έπιασα στα χέρια μου, κατάλαβα
πως είναι να 'χεις φόβο. Έτρεμε σα χρυσόψαρο
έξω απ' το θόλο. Της λέω "Κοίτα τον κόσμο!"
Της λέω να δει πως όλα έχουνε κόσμο. Ένα σπίτι, ένα σκοπό,
μια προσευχή για κάθε νόσο. Το στόμα μου είχε αρχίσει να υπερβάλει τόσο, γιατί ήθελα επείγοντος απ' τη θλίψη που 'χε μπει να τη γλιτώσω.
Λέει: (Μπάλα) «Εντάξει! Θα προσπαθώ
να 'μαι ό,τι μ' έχουν φτιάξει,
κι ας μη το 'χω επιλέξει
θα το κάνω να μου μοιάσει.
Ο ρόλος μου είναι αυτός κι εσύ ξέρεις ποιος ο δικός σου, μ' άμα τους αντιστρέψεις έλα πάλι κλωτσιά και δωσ' μου. Εκ του ασφαλούς μιλάνε μόνο
οι άνθρωποι σε αυτό το τόπο.
Δε ξέρεις καν πως είναι, το πώς νιώθω.
Και τώρα πήγαινε με πίσω στα παιδιά,
το προτιμώ από αυτό το βόθρο.
Άντε! Ξεκίνα τις επιστροφής το δρόμο!»
Σαν σκέψη μέσα μου μίλησε,
την άκουσα ξεφύσηξε κι
ελαφρότερα ζύγιζε.
Όσο το βάρος το δικό μου ήταν στα ύψη,
σκέφτηκα πως αν τη ξεφουσκώσω
ίσως να ζήσει,
(Μπάλα) «Αυτή είναι η λύση!
Αυτή είναι η λύση!»
(Μπάλα) «Καν' το και μη σκέφτεσαι πολλά!»
μου ψιθυρίζει. (Μπάλα) «Καν' το! Χωρίς τύψεις και δώσε με στα παιδιά να πιστέψουν πως είμαι άδεια. Πως τρύπησα, φύγαν τα συναισθήματα,
οπότε δεν πονάω κι αν με κλωτσάν δε θα 'χω πλάκα.»
Αυτή ήταν μια ιστορία
για τα παιδιά που βιώνουν βία.
Στα σπίτια τους, στο δρόμο,
στον έρωτα, στα θρανία. Μπορείς να ξεγελάσεις το κόσμο,
μα όχι όλα τ' άλλα.
Όλα τελειώνουν εκεί που τ' αφήσεις, πάντα!
Αυτή ήταν μια ιστορία για τα παιδιά που ασκούνε βία, που ξεκινάει απ' το σπίτι και
φταίει όλη η κοινωνία.
Μπορείς να κουκουλώσεις το φόβο,
μα όχι όλα τ' άλλα.
Καμία εκδοχή δε φταίει, μονάχα η εκπαίδευση.
Και γίνεσαι μια μπάλα!
Δεν είσαι απλά μια μπάλα!
Όχι, δεν είσαι απλά μια μπάλα!
Δεν είσαι απλά μια μπάλα!
Η γη ειναι γηπεδο, πηγαινω για να βριζω
χειμωνας και τα φυλλα απ την αυλη μου καθαριζω
οσο τοποθετω τις σκεψεις σε σειρα σαν συλλογη απο εγκυκλοπαιδειες
ωσπου να βρω την μπαλα που εχουν χασει στα παιδια
μου παν περασε τα συρματα προχθες απ το θυμό τους
κατηφοριζε παιρνωντας λεωφορους
εδειχνε σαν να μην την ενοιαζε να ζησει
αρκει να γλυτωνε απο αλλη μια κλωτσια
εμοιαζε σιγουρη πως θα φευγε μακρια
τοτε ακολουθησα το δρομο που μου δειξαν και μου παν οτι ειχε παρει
που την ακουσαν τελευταια φορα να γελαει
κατηφοριζα οσο περναγαν τα αμαξια με τους νεους καινουργιους νομους
πως οσο πατανε μπαλες δεν θα 'χουν φορους
και τοτε ακουω "ακουσε εχω τροπους
μεγαλωσα σε γηπεδο και οχι μεσα σε υπονομους
δεν ξερω το τι με επιασε με ολους
σου υποσχομαι πως αμα με βγαλεις απ'το φρεατιο
θα κατσω φρονιμη να με κλωτσας με αλλους ανθρωπους
δε σπουδασα το κλωτσημα μαζι με ολες τις μπαλες
αμορφωτη παρεμινα γιατι φουσκωναν αλλες
δεν ξερω να ποναω, δεν ξερω να νικαω
απλως βγηκα για αερα με δυο τρομπες και με κλεψαν οι μαναδες
στα ποδια των παιδιων κατεληξα εχει δυο μηνες
ημουν το δωρο χριστουγεννων με αλλες τρεις
του γκολφ για να κλεινουν τις μεταξυ τους τρυπες
το χαρηκα μα τωρα νιωθω χαλια,
χαρουμενη θα δειχνω γιατι ειμαι απλα μια μπαλα"
αφενος την εβγαλα μεσα απ΄τον εφιαλτη
η μυρωδια ητανε αφορητη και η λασπη
την επιασα στα χερια μου καταλαβα πως ειναι να εχεις φοβο
ετρεμε σαν χρυσοψαρο εξω απ'το θολο
της λεω κοιτα τον κοσμο
της λεω να δει πως ολα εχουνε κοσμο
ενα σπιτι, ενα σκοπο, μια προσευχη για καθε νοσο
το σπιτι μου ειχε αρχισει να υπερβαλλει τοσο
γιατι ηθελε επειγοντως απ τη θλιψη που ειχε μπει να την γλυτωσω
λεει "ενταξει θα προσπαθω να μαι οτι με εχουν φτυαξει
και ας μην το εχω επιλεξει θα το κανω να μου μοιασει
ο ρολος μου ειναι αυτος και εσυ ξερεις ποιος ο δικος σου
μα αμα τους αντιστρεψεις ελα παλι κλωτσια και δωσμου
Εκ του ασφαλους μιλανε μονο οι ανθρωποι σε αυτο τον τοπο
Δεν ξερεις καν πως ειναι το πως νιωθω
και τωρα πηγαινε με πισω στα παιδια,
το προτιμω απο αυτο το βοθρο
Αντε ξεκινα της επιστροφης το δρομο"
σαν σκεψη μεσα μου μιλησε
την ακουσα ξεφυσηξε κι ελαφροτερα ζυγιζε
οσο το βαρος το δικο μου ηταν στα υψη
σκεφτηκα πως αν την ξεφουσκωσω ισως να ζησει
αυτη ειναι η λυση, αυτη ειναι η λυση
"καντο και μη σκεφτεσαι πολλα" μου ψιθυριζει
"καντο χωρις τυψεις και δωσεμε στα παιδια
να πιστεψουν πως ειμαι αδεια
πως τρυπησα, φυγαν τα συναισθηματα
οποτε δεν ποναω κι αν με κλωτσαν δε θα εχω πλακα"
αυτη ηταν μια ιστορια για τα παιδια που βιωνουν βια
στα σπιτια τους, στο δρομο, στον ερωτα, στα θρανια
μπορεις να ξεγελασεις τον κοσμο, μα οχι ολα τ'αλλα
ολα τελειωνουν εκει που τ αφησεις, πάντα
αυτη ηταν μια ιστορια για τα παιδια που ασκουνε βια
που ξεκιναει απ'το σπιτι και φταιει ολη η κοινωνια
μπορεις να κουκουλωσεις το φοβο μα οχι ολα τ'αλλα
καμια εκδοχη δε φταιει, μοναχα η εκπαιδευση
και γινεσαι μια μπαλα!
(εκατσα και το γραψα ολο εξ ακοης και μετα ανακαλυψα οτι εχει υποτιτλους -.-)
Όπως και να έχει ευχαριστούμε αγορίνα
ΣΤΙΧΟΙ:
Η γη είναι γήπεδο, πηγαίνω για να βρίζω
Χειμώνας και τα φύλλα απ' την αυλή μου καθαρίζω
Όσο τοποθετώ την σκέψη σε σειρά, σαν συλλογή από εγκυκλοπαίδειες
ώσπου, να βρω την μπάλα που 'χουν χάσει τα παιδιά
Μου 'παν: "Πέρασε τα σύρματα!" Προχθές απ' τον θυμό τους
Κατηφόριζε, περνώντας λεωφόρους
'Έδειχνε σαν να μην την ένοιαζε να ζήσει, αρκεί, να γλίτωνε από άλλη μια κλωτσιά
Έμοιαζε σίγουρη πως θα 'φευγε μακρυά
Τότε ακολούθησα τον δρόμο που μου 'δείξαν και μου 'παν ότι είχε πάρει
που την ακούσαν τελευταία φορά να γελάει
Κατηφόριζα όσο πέρναγαν τα αμάξια με τους νέους καινούργιους νόμους
Πως όσο πατάνε μπάλες, δεν θα 'χουν φόρους
Και τότε ακούω: (Μπάλα) «Ακούς, έχω τρόπους
Μεγάλωσα μέσα σε γήπεδο κι όχι μέσα σε υπονόμους
Δεν ξέρω το τι μ' έπιασε με όλους
Σου υπόσχομαι πώς άμα με βγάλεις απ' το φρεάτιο
θα κάτσω φρόνιμη να με κλωτσάς μ' άλλους ανθρώπους
Δεν σπούδασα το κλώτσημα μαζί μ' όλες τις μπάλες
Αμόρφωτη παρέμεινα γιατί φούσκωναν άλλες
Δε ξέρω να πονάω, δε ξέρω να νικάω
Απλώς βγήκα για αέρα με δύο τρόμπες και με 'κλεψαν οι μανάδες
Στα πόδια των παιδιών κατέληξα, έχει δύο μήνες
Ήμουν το δώρο Χριστουγέννων μ' άλλες τρεις του γκολφ για να κλείνουν τις μεταξύ τους τρύπες
Το χάρηκα, μα τώρα νιώθω χάλια
Χαρούμενη θα δείχνω, γιατί είμαι απλά μια μπάλα
Είμαι απλά μια μπάλα!
Είμαι απλά μια μπάλα!
Είμαι απλά μια μπάλα!»
Αφενός την έβγαλα μέσα απ' τον εφιάλτη
Η μυρωδιά ήταν αφόρητη κι η λάσπη
Την έπιασα στα χέρια μου, κατάλαβα πως είναι να 'χεις φόβο
Έτρεμε σα χρυσόψαρο έξω απ' το θόλο
Της λέω "κοίτα τον κόσμο!"
Της λέω να δει πως όλα έχουνε κόσμο
Ένα σπίτι, ένα σκοπό, μια προσευχή για κάθε νόσο
Το στόμα μου είχε αρχίσει να υπερβάλει τόσο, γιατί ήθελα επείγοντος απ' τη θλίψη που 'χε μπει να τη γλιτώσω
Λέει: (Μπάλα) «Εντάξει! Θα προσπαθώ να 'μαι ό,τι μ' έχουν φτιάξει
κι ας μη το 'χω επιλέξει θα το κάνω να μου μοιάσει
Ο ρόλος μου είναι αυτός κι εσύ ξέρεις ποιος ο δικός σου, μ' άμα τους αντιστρέψεις έλα πάλι κλωτσιά και δωσ' μου
Εκ του ασφαλούς μιλάνε μόνο οι άνθρωποι σε αυτό το τόπο
Δε ξέρεις καν πως είναι, το πώς νιώθω
Και τώρα πήγαινε με πίσω στα παιδιά, το προτιμώ από αυτό το βόθρο
Άντε! Ξεκίνα τις επιστροφής το δρόμο!»
Σαν σκέψη μέσα μου μίλησε
την άκουσα ξεφύσηξε κι ελαφρότερα ζύγιζε
Όσο το βάρος το δικό μου ήταν στα ύψη
σκέφτηκα πως αν τη ξεφουσκώσω ίσως να ζήσει
(Μπάλα) «Αυτή είναι η λύση! Αυτή είναι η λύση!»
(Μπάλα) «Καν' το και μη σκέφτεσαι πολλά!» μου ψιθυρίζει
(Μπάλα) «Καν' το! Χωρίς τύψεις και δώσε με στα παιδιά να πιστέψουν πως είμαι άδεια
Πως τρύπησα, φύγαν τα συναισθήματα, οπότε δε πονάω κι αν με κλωτσάν δε θα 'χω πλάκα.»
Αυτή ήταν μια ιστορία για τα παιδιά που βιώνουν βία
Στα σπίτια τους, στο δρόμο, στον έρωτα, στα θρανία
Μπορείς να ξεγελάσεις το κόσμο, μα όχι όλα τ' άλλα
Όλα τελειώνουν εκεί που τ' αφήσεις, πάντα!
Αυτή ήταν μια ιστορία για τα παιδιά που ασκούνε βία
Που ξεκινάει απ' το σπίτι και φταίει όλη η κοινωνία
Μπορείς να κουκουλώσεις το φόβο, μα όχι όλα τ' άλλα
Καμία εκδοχή δε φταίει, μονάχα η εκπαίδευση. Και γίνεσαι μια μπάλα!
Δεν είσαι απλά μια μπάλα!
Όχι, δεν είσαι απλά μια μπάλα!
Δεν είσαι απλά μια μπάλα!
❤
Είμαστε στη μέση αυτού του πολύ όμορφου project.Εύχομαι το τέλος του να είναι και η αρχή για πιο πολλούς μελλοντικούς εκπροσώπους της σκηνής που θα δημιουργηθούν επηρεασμένοι από αυτό το ταξίδι.Ταφ ο όρος ράππερ δεν σου ταιριάζει είσαι καλλιτέχνης,συγχαρητήρια ευχαριστούμε
auto.
Άνετα έγραφε σενάριο για ταινία με θέμα την βία τον ρατσισμό
Και γενικά για τον δρόμο Και ότι συμβαίνει στις μέρες μας..!!
Άπειρα respect ταφ
Φέτος το hip-hop έδωσε ρέστα,φέτος έβγαλε δουλεία για να τρώμε και του χρόνου,φέτος είχαμε στίχοιμα,anser,sadoma και ταφ λάθος ακόμα να ταξιδεύει την ελπίδα για δεύτερη φορά και καλοταξιδεμένη ήδη με πολλούς ήχους και εικόνες(όπως μονο με χρώμα κλπ.).Η ραπ φέτος στην Ελλάδα δίνει τον μεγαλύτερο της αγώνα ενάντιας στον χρόνο και προς το παρών η μάχη θυμίζει εκείνη του Δαβίδ με του Γολιάθ με την σφεντόνα του Δαβίδ οπλισμένη με όλο το πάθος όλων των καλλιτεχνών.Αν μπορούσα να ευχηθώ κάτι είναι να έβλεπε ο Παύλος το τι χτίζουν εδώ κάτω,φαίνεται δεν έφυγε σκοπίμως και φαίνεται πως το ποντίκι δεν ορθόθηκε σκοπίμως στην κόμπρα.
Νταξει τρελέ χαλάρωσε:p
Προσπαθούν δεν λέω και καλά κάνουν αλλά για τον Παύλο δεν θα συμφωνήσω . Γενικά δεν μου άρεσαν και τα τραγούδια του αλλά ότι έφυγε για οποιαδήποτε λόγο κάποιος δεν σημαίνει ότι ήταν άγιος . Τα τραγούδια του προκαλούσαν πάρα πολύ χωρίς λόγο κιόλας , είχε ακραίες απόψεις που με κάνουν να μην μπορώ να το σεβαστο . Καλό παράδεισο Παύλο !
@@unknownkostas3004 Άμα η γνώμη σου είναι πως ο Παύλος είχε ακραίες ιδέες,μάλλον δεν έχεις ακούσει ή μάλλον έχεις ακούσει τις καθώς φωνές και τέλος πάντων μιλάς δίχως να έχεις κάνει την μελέτη σου.Υπαρχουν δίσκοι του Παύλου με 400 και 700 views και υπάρχουν και δίσκοι που δεν έχουν αναρτηθεί, επίσης το τι έκανε πίσω από το όνομα του killah p ως Παύλος Φύσσας χρειάζεται να μιλήσεις με ανθρώπους που τον έζησαν όπου έχω απόλυτες αμφιβολίες πως δεν το έχεις κάνει.Οσο για το "απόλυτες ιδέες" επειδή είναι πιο γνωστό το ανέγγιχτο βασίλειο και ο Πειραιάς στην πλάτη μου αλλά παρόλα αυτά κάνεις δεν γνωρίζει πως ο Παύλος είχε πει αρκετές φορές "...μορφώστε τους ναζί..." δεν είναι μονάχα δική του ευθύνη και μιλάμε για έναν απλό άνθρωπο με ανθρώπινες αδυναμίες σαφώς δεν είναι τέλειος ή άγιος αλλά το λιγότερο που έχεις να κάνεις είναι να γνωρίσεις την ιστορία του πριν την κρίνεις.Και παρακαλώ μην κάνεις τον κόπο να απαντήσεις,κάνε τον κόπο να ψάξεις ώστε ακόμα και δίκιο να έχεις να μην το έχεις κατά τύχη,οφείλεις να γνωρίζεις.Οφειλουμε να γνωρίζουμε όχι μόνο για τον Παύλο αλλά για όποιον άλλον ενήλικο και ανήλικο Παύλο και κάθε άλλου ονόματος άνθρωπο,αν έχουμε σκοπό να μην δώσουμε δικαίωμα σε κανέναν επόμενο ραππερ να ταυτίζει δικαίως τους ανθρώπους και πόσο μάλλον τα παιδιά με μπάλες και παιχνίδια.
Νομίζω πως είναι απο τα πιο ενδιαφέροντα album που έχουν βγεί την τελευταία δεκαετία!!Επιτέλους μια θεματολογία διαφορετίκη και φιλοσοφημένη!!!Το κομμάτι αυτό θα μπορούσε χωρίς καμία αμφιβολία να παρουσιάζεται στα πανεπιστημία,οχι με εκπαιδευτίκο χαρακτηρά αλλά σαν ένας φάρος αληθίνης και ουσιώδους παιδείας!!
Κομμάτια να ακούν τα παιδιά μας αύριο... Ευγνωμοσύνη μόνο!!
Μπράβο αδερφέ πάνε χρόνια από τότε πού ακούστηκες στα αυτιά μας πρώτη φορά. Πλέον μεγαλώσαμε κάναμε οικογένεια δουλεύουμε και έχουμε υποχρεώσεις,δεν σταμάτησες ποτέ να μας δίνεις συμβουλές, να φτιάχνουμε τους εαυτούς μας,να γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι και ακόμα και σήμερα το κρατάς είμαστε τόσο άγνωστοι μεταξύ μας αλλά τόσο γνωστοί κρατά το φιλαράκι μου έχεις ακόμα να δώσεις πολλά και εμείς σε στηρίζουμε 100%
Κάνω μουσική σημαίνει έχω γνώσεις και ευαισθησίες.
Αυτό δεν είναι ένα κομμάτι με λογία και μελωδίες,
αυτό είναι ένα μικρο βιβλίο για όλους, μικρούς και μεγάλους.
Να ανοίξουμε τα μυαλά μας,να καθαρίσουμε τις ψυχές μας και αποκτήσουμε συνείδηση.
Είμαστε ο ένας για τον άλλον, όχι ο ένας ενάντια στον άλλον
Ταφ είσαι δάσκαλος!!
αναφερεται σε καποιο κομματι του αυτο;
Γιατί δεν το δείχνουν στα σχολεία αυτό το κομμάτι;
Οι πιο "εύκολοι" και παράλληλα πιο δυσκολονοητοι στίχοι για το 2019.
Αριστούργημα.-
Εισαι σπουδαιος καλλιτεχνης. Ενα διαμαντι στο Ελληνικο χιπχοπ
Με αυτά που γίνονται ήρθα να το ακούσω....
Ελαφρύ το χώμα Άλκη...
Το συναίσθημα στο έπακρο.. Εσωτερική ενεργοποίηση προς αφύπνιση όλων μας. Μετά από αυτό νοιωθω πιο δυνατός. Ευχαριστούμε
Τι μουσικάρα φτιάχνεις ρε αδερφέ. Όαση στον βούρκο που ζούμε. Πιανάρα, beatάρα, μουσική και lyrics που τσακίζουν. Συνέχισε να κάνεις κάτι που λείπει -ή μάλλον έλειπε-. Είμαι 36 και ήρθα σε hip hop live μετά από πολλά χρόνια να σε ακούσω. Και θα ξανάρθω. Respect. Αυτό.
κι εγω 35 μια απο τα ιδια
Η γη είναι γήπεδο, πηγαίνω για να βρίζω
Χειμώνας και τα φύλλα απ' την αυλή μου καθαρίζω
Όσο τοποθετώ την σκέψη σε σειρά, σαν συλλογή από εγκυκλοπαίδειες
ώσπου, να βρω την μπάλα που 'χουν χάσει τα παιδιά
Μου 'παν: "Πέρασε τα σύρματα!" Προχθές απ' τον θυμό τους
Κατηφόριζε, περνώντας λεωφόρους
'Έδειχνε σαν να μην την ένοιαζε να ζήσει, αρκεί, να γλίτωνε από άλλη μια κλωτσιά
Έμοιαζε σίγουρη πως θα 'φευγε μακρυά
Τότε ακολούθησα τον δρόμο που μου 'δείξαν και μου 'παν ότι είχε πάρει
που την ακούσαν τελευταία φορά να γελάει
Κατηφόριζα όσο πέρναγαν τα αμάξια με τους νέους καινούργιους νόμους
Πως όσο πατάνε μπάλες, δεν θα 'χουν φόρους
Και τότε ακούω: (Μπάλα) «Ακούς, έχω τρόπους
Μεγάλωσα μέσα σε γήπεδο κι όχι μέσα σε υπονόμους
Δεν ξέρω το τι μ' έπιασε με όλους
Σου υπόσχομαι πώς άμα με βγάλεις απ' το φρεάτιο
θα κάτσω φρόνιμη να με κλωτσάς μ' άλλους ανθρώπους
Δεν σπούδασα το κλώτσημα μαζί μ' όλες τις μπάλες
Αμόρφωτη παρέμεινα γιατί φούσκωναν άλλες
Δε ξέρω να πονάω, δε ξέρω να νικάω
Απλώς βγήκα για αέρα με δύο τρόμπες και με 'κλεψαν οι μανάδες
Στα πόδια των παιδιών κατέληξα, έχει δύο μήνες
Ήμουν το δώρο Χριστουγέννων μ' άλλες τρεις του γκολφ για να κλείνουν τις μεταξύ τους τρύπες
Το χάρηκα, μα τώρα νιώθω χάλια
Χαρούμενη θα δείχνω, γιατί είμαι απλά μια μπάλα
Είμαι απλά μια μπάλα!
Είμαι απλά μια μπάλα!
Είμαι απλά μια μπάλα!»
Αφενός την έβγαλα μέσα απ' τον εφιάλτη
Η μυρωδιά ήταν αφόρητη κι η λάσπη
Την έπιασα στα χέρια μου, κατάλαβα πως είναι να 'χεις φόβο
Έτρεμε σα χρυσόψαρο έξω απ' το θόλο
Της λέω "κοίτα τον κόσμο!"
Της λέω να δει πως όλα έχουνε κόσμο
Ένα σπίτι, ένα σκοπό, μια προσευχή για κάθε νόσο
Το στόμα μου είχε αρχίσει να υπερβάλει τόσο, γιατί ήθελα επείγοντος απ' τη θλίψη που 'χε μπει να τη γλιτώσω
Λέει: (Μπάλα) «Εντάξει! Θα προσπαθώ να 'μαι ό,τι μ' έχουν φτιάξει
κι ας μη το 'χω επιλέξει θα το κάνω να μου μοιάσει
Ο ρόλος μου είναι αυτός κι εσύ ξέρεις ποιος ο δικός σου, μ' άμα τους αντιστρέψεις έλα πάλι κλωτσιά και δωσ' μου
Εκ του ασφαλούς μιλάνε μόνο οι άνθρωποι σε αυτό το τόπο
Δε ξέρεις καν πως είναι, το πώς νιώθω
Και τώρα πήγαινε με πίσω στα παιδιά, το προτιμώ από αυτό το βόθρο
Άντε! Ξεκίνα τις επιστροφής το δρόμο!»
Σαν σκέψη μέσα μου μίλησε
την άκουσα ξεφύσηξε κι ελαφρότερα ζύγιζε
Όσο το βάρος το δικό μου ήταν στα ύψη
σκέφτηκα πως αν τη ξεφουσκώσω ίσως να ζήσει
(Μπάλα) «Αυτή είναι η λύση! Αυτή είναι η λύση!»
(Μπάλα) «Καν' το και μη σκέφτεσαι πολλά!» μου ψιθυρίζει
(Μπάλα) «Καν' το! Χωρίς τύψεις και δώσε με στα παιδιά να πιστέψουν πως είμαι άδεια
Πως τρύπησα, φύγαν τα συναισθήματα, οπότε δε πονάω κι αν με κλωτσάν δε θα 'χω πλάκα.»
Αυτή ήταν μια ιστορία για τα παιδιά που βιώνουν βία
Στα σπίτια τους, στο δρόμο, στον έρωτα, στα θρανία
Μπορείς να ξεγελάσεις το κόσμο, μα όχι όλα τ' άλλα
Όλα τελειώνουν εκεί που τ' αφήσεις, πάντα!
Αυτή ήταν μια ιστορία για τα παιδιά που ασκούνε βία
Που ξεκινάει απ' το σπίτι και φταίει όλη η κοινωνία
Μπορείς να κουκουλώσεις το φόβο, μα όχι όλα τ' άλλα
Καμία εκδοχή δε φταίει, μονάχα η εκπαίδευση. Και γίνεσαι μια μπάλα!
Δεν είσαι απλά μια μπάλα!
Όχι, δεν είσαι απλά μια μπάλα!
Δεν είσαι απλά μια μπάλα!
Είσαι ο λόγος που δεν καταφεύγω τελείως στο ροκ. Ευχαριστώ
Ειναι πραγματικά αξιοθαύμαστο όταν η μουσική σε κάνει να δακρύζεις.Πως και πόσο μπορεί να σε αγγίξει κάποιος που δεν σε ξέρει .Σε ευχαριστώ γι αυτό Πάνο.Τα παιδιά που πέρασαν τα ιδια με μια μπάλα είμαι σίγουρος ότι θα ταυτιστούν .
374 π.Χ:Γράφτηκε η αλληγορία του σπηλαίου από το Πλάτωνα
2019 μ.Χ: Γράφτηκε η αλληγορία της μπάλας από τον Ταφ Λάθος
Βάλτα Spotify
Πάνο όλα τα κομμάτια που βγήκαν με έχουν συγκινήσει. Περιμένω να πάει 10 το βράδυ να κλειδωθω σπίτι να ακούσω το ανερχόμενο κομμάτι.
Πραγματικά δεν ξέρω τι να σχολιάσω για αυτό το κομμάτι. Απλά ευχαριστώ
Ευχαριστώ την γενιά μου την γενιά του 90 που έμαθα να παίζω με μια μπάλα και με μια 20αρια άτομα στις πλατείες και τις αλάνες έχοντας αναμνήσεις από πράγματικα παιδικά χρόνια ..Ευχαριστώ που δεν κλειστικα σε ένα κόσμο του "κινητου" και της "ποζας" που ξερω να σέβομαι και να κρίνω πρώτα τον εαυτό μου και μετά τους υπόλοιπους.. δυστυχώς η νέα γενιά δεν προκειτε να το ζήσει και να μπει στο κόπο του να το καταλάβει αυτό..Στον κόσμο της φτώχειας και της κρισης τα σωστά πρότυπα πρέπει να τα πέρνεις ακούγοντας τέτοια κομμάτια..και όχι για κομμάτια για ναρκωτικά βία πουτανες και λεφτά..με τα λεφτά μπορείς να πραγματοποιεις ονειρα και να έχεις μια Ποιο άνετη ζωή..Δεν είναι όμως το "παν" δεν φέρνουν την ευτυχία..Όπως είπε και ο ταφ υπάρχει και αυτή η όμορφη πλευρά του ελληνικου ραπ που μπορεί να φτάσει και ψηλά στις τάσεις χωρίς να Είναι ανάγκη να ξεφτιληστει κανεις για να το πετύχει και το απέδειξε..ενας απλος σεβασμος και ευχαριστω είναι πολύ λίγο για αυτόν τον ανθρωπο!
Simfonoo apolita aderfe k gw geni8ika to 4 k jerw ti kakoma8imena uparxoun m lene kala r mlk 2019 k akoma tetoia akous re gelie pioi autoi p proskinane komplejikous p dn ajizou tipota kiriolektika se paradexome k jr apo proto xeri ti skata ginete stis meres mas gamw exei girisei to mialo ton paidion k pane proskinane anthrwpous=skoupidia dn jeroun ti simenei petiximenos an8rwpos k pragmatika kalh k swsth zwh
mistirio 7 κανεις λαθος ανήκω στη νέα γενιά και φροντίζω να ζω την παιδική μ ηλικία Γιατι ξερω τι μ γινετε ξερω οτι ειμαι μικρη και δεν ανοικω στη «μάζα» που ειναι οι ουρές των «προτύπων»με αυτο δεν θελω να δείχτω Αλλα να σ πω πως εγω και παρα πολλα ακομα παιδια ειναι παραγματικα παιδια και Οχι «ρομπότ»της κοινωνίας που τα ελέγχει το κράτος μαθαίνοντας τα με λαθος «πρότυπα»μέσο μιας οθόνης που εχει δημιουργηθεί κυριολεκτικά πλεον για να μας ναρκώνει
@@ΘεοδωραΠανταζοπουλου-η8χσαφώς υπάρχουν εξαίρεσεις μακάρι να το έβλεπαν όλοι στην ηλικία σου σαν και εσένα..αλλά εγώ δεν βλέπω κάτι τέτοιο από την πλειοψηφία
Πολυ underrated το κομμάτι,απο τα καλύτερα που έχω ακούσει...το πιάνο το απογειώνει
μουσική που εξημερώνει το πνεύμα και ακονίζει το μυαλό, μόνο θαυμασμός για σένα
Τέτοια τραγούδια πρέπει να διδάσκονται στα σχολεία....
Tin idia skepsi kaname....
Ρε Πανό κάθε ιστορία του μυαλού σου γράφει ιστορία στην καρδιά μας..
''Η Καλυψώ (το όνομά της σημαίνει "καλύπτω", "κρύβω" ή "παραπλανώ") ήταν μία γνωστή Νύμφη κατά την αρχαία Ελληνική μυθολογία, που ζούσε στο νησί Ωγυγία, όπου κρατούσε τον Οδυσσέα για επτά χρόνια, εμποδίζοντάς τον να γυρίσει στην πατρίδα του.''
Αψογη σκιαγραφηση της κοινωνιας μεσα απο πολλες αλληγοριες σε αυτο το προτζεκτ. Αναμενω και τα επομενα κομματια αλλα εχω την εντυπωση πως αυτος θα ειναι ο δισκος της χρονιας, ισως και της δεκαετιας για την ελληνικη ραπ (και οχι μονο) σκηνη
Αυτό Θα έπρεπε να το δείχνουν στα σχολεία
Ξέρεις πόσο καλό είναι ένα τραγούδι που πρέπει να το ακούσεις 2-3 φορές για να αρχίσεις να το καταλάβεις
Πανέμορφο.
Το έχω πει και θα το ξαναπώ αυτά που γράφεις είναι ποίηση όχι ραπ
Χρόνια έπρεπε να σου δώσουν βραβείο αλλά αυτή η χώρα δεν θέλει να στέλνει μηνύματα είσαι ένα δίδαγμα για τα σχολεία και για την κοινωνία μας έχεις αποδείξει πολλές φορές ότι η ραπ χιπ χοπ μουσική έχει και άλλο πρόσωπο!
ΜΟΝΟ ΣΕΒΑΣΜΟΣ..
ΠΕΡΗΦΑΝΟΣ ΠΟΥ ΜΕΓΑΛΩΣΑ ΜΕ ΤΑΦ!
Η συγκινηση σε ενεργοποιηση και το επακρο σε λειτουργια οταν ανοιξει το τραγουδι αυτο. Θαυμασια δουλειααα
Τι κομματάρα είναι αυτή ρε Παναγιώτη;
Σεβασμός και μόνο..σου αξίζει..!
Ουαου.Το καλύτερο μέχρι τώρα.Ελπιζω τα επόμενα να με διαψεύσουν.Καταπληκτικο
Πολυ ωραιο κομματι συγχαρητήρια ..ωραία μουσικη ομορφοι στιχοι υπέροχο μήνυμα ,
Συνεχισε αυτο που κάνεις ετσι οπως μονο εσυ ξέρεις..07
Ανατριχιασα πραγματικά.Μονο σεβασμός.Καθε φορά και καλύτερος είσαι
Αυτή είναι μουσική. Αυτοί είναι στίχοι. Συγχαρητήρια είσαι μεγαλος! Ευχαριστούμε.
By far το καλύτερο μέχρι σήμερα.
Είσαι από τους πιο αξιόλογους καλλιτέχνες του σήμερα...μας τρέλανες πάλι!!!
οτι πιο ομορφο εχω ακουσει ...
ενα σπεκ για την τεχνη που φερνουν ανθρωποι σαν εσενα στη μικρη ελλαδιτσα ταφ..σας χρειαζομαστε
Μας συγκινησες,εισαι πραγματικα καλλιτεχνης!
Ανατριχίλα αυτό το κομμάτι...
Φανταστικό τραγούδι με στίχους , μελωδία και νόημα... Ολοκληρωμένο κομμάτι.. μπράβο ταφ
Ελπίδα στην Ελληνική μουσική! Μπράβο!
Το πιο έξυπνο τραγούδι που έχει υπάρξει
Σε ευχαριστρούμε που ήρθες Χανιά στο urbanfestival και είπες αυτην την υπέροχη ερμηνεία. Πραγματικά ένα απο τα πιο όμορφα και συγκινητικά τραγούδια σου ( μαζί με: Ξύπνα, διηγηματα χαμενης νιοτης,στο πλήθος χαμένος,εγω συγνώμη κτλ). Αγαπάμε ΤΛ
Ένα από τα πιο γεμάτα νόημα τραγούδια που έχω ακούσει. Ευχαριστώ. 👌🔥🙏
από τις ομορφότερες και πιο ηχηρές φωνές της γενιάς.
Συγκινήθηκα.. Πρώτη φορά με τραγούδι.. Μπράβο!
Ακούω την μουσική σου τόσα χρόνια και πραγματικά δεν με έχεις κάνει να ανατριχιασω τόσο πολύ όσο σε αυτό το τραγούδι. Ένα μεγάλο μπράβο για τους στίχους και την μουσική.
Den ta exeis akousei Ola mallon
@@nireaskatsavos1355 Δεν ξέρεις τι σημαίνει γούστο μάλλον.
ο Τάφ Λάθος δεν είναι απλά ένας καλός ράπερ...καλούς ράπερς έχουμε αρκετούς...
Mr.Fables αυτο που κανει τους υπόλοιπους να ανατριχιάζουν με αυτο που ακούνε ειναι οι στίχοι του τραγουδιού και Οχι ο ράπερ αυτο ειναι ενα δημιούργημα χωρις βρισιές χωρις προσβολές με βαθητατο νόημα και αν οντως δεν συγκινήθηκες ξανα Ακου το και αν παλι δεν συγκινήθεις ξανα Ακου το οταν περασεις και συ την δραματική εμπειρία του εκφοβισμού οπως εγω και πολλοί αλλοι ειμαι μονο δώδεκα και δυστυχως έζησα και γω το Δράμα κατι παραπανω ξερω ❤️
@@ΘεοδωραΠανταζοπουλου-η8χ Δεν είναι ότι δεν ένιωσα η εκτίμησα τη νέα δουλειά του Τάφ Λάθος , αντιθέτως τη βρήκα πολύ ουσιαστική , και αν δεν κατάλαβες να σε βοηθήσω ήμουν σαρκαστικός και το Γράψα διότι σχεδόν κανείς άλλος "ράπερ" δεν γράφει έτσι πλέον !
Δυστυχως τη σημερινη εποχη η bullying χρησιμοποιηται απο ολη τη κοινωνια και στη πραγματικοτητα λιγοι ξερουν την βαρυτητα που εχει ενα τετοιο προβλημα οπως ειναι το bullying. Πρωτη φορα βλεπω κατι τοσο αριστα στοχευμενο (μιλαω για τους στιχους και οχι για τη μουσικη επενδυση ουτε για το βιντεοκλιπ που βεβαια ηταν εξισου εκπληκτικα) και συγχαρητηρια για αυτο!
Μου χαρισε ξεκαθαρα ενα υπεροχο σαββατοβραδο!
«Αυτή ήταν μια ιστορία για τα παιδιά που βιώνουν βία.» 👏🏻👏🏻
yes
πιστευω πως ο γερος ειναι το παιδι οταν γερασε. ΤΑΦ θεος!
Ιτι καλυτερο κυκλοφορει το τελευταιο διάστημα. Μπράβο ρε ταφ περηφάνια και ανατριχίλα ❣️
Καθε φορα χρειαζομαι βιβλιο μεταφρασης, την τρελα μου ρε ΤΑΦ
Έχεις έναν τόσο ξεχωριστό κ'ομορφο τρόπο να περνάς τα μηνύματά σου.. Σ'ευχαριστουμε για όλα!
Η τέχνη σου είναι όπλο.
Με συγκίνησες. Καλοτάξιδο.
Και είμαστε μόνο στην μέση αυτό είναι το γαματο και δν θέλω να τελειώσει 🔥❤️
Βλέπω τις μπάλες με άλλο μάτι πλεον!
Χαχαχα ισχύει τόσο πολυ
Αυτό δεν είναι για MAD VMA, αυτό είναι για Grammy!
Τι έχει φτιάξει ο άνθρωπος θαυμάστε !!!
Work of Art.
Υπέροχο.
Αριστούργημα 5/5. Ο Ταφ δίνει ρέστα. Όπως έχω ξαναπεί, μακάρι να γίνει συνεργασία με Άσαρκο, X-Plicit και Άψινθο, να φτάσει ο λυρισμός και ο στίχος στο απόλυτο
Μπράβο...!!!
Υπέροχο, συγχαρητήρια
Όταν έχεις ψυχή κερδίζεις... Ανατριχιασα
den 3erw an eimai tsantismenos h sugkinmenos...poios 8a mou to lege oti sta 32 mou 8a eniw8a san mikro paidi 3ana akougontas ena tragougi!
sunxarikia einai polu mikra k liga na ekfrasoun to "euxaristw" mou!
Μεγάλωσα και μεγαλώνω με μια μπάλα ! Απο τα αγαπημένα μ κομμάτια απο σήμερα σε ευχαριστώ συνέχισε έτσι !
Τι albumαρες είναι αυτές που βγαίνουν τώρα τελευταία ρε;🔥🔥🔥🔥
Γαματο κλιπ και ωραια ιστορια μετριο τραγουδι.Μπιτ εννοειται οτι ειναι απαιχτο μιλαμε για τον Ταφ
Το πιο ωραιο κοινωνικο μηνυμα μεσα απο ενα τραγουδι❤️
Πολύ όμορφο μύνημα μπράβο τσακαλε
Υπέροχο!
Λίγα λόγια: Ότι καλύτερο μπρο
βαλε τα spotify ρε φιλε
ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΑΛΎΤΕΡΟ ΜΕΧΡΙ ΤΏΡΑ!
Ότι καλύτερο πραγματικά.
Παναγιωτη. μπραβο σου.
Ταφ είσαι θεός!
Διαφορετικές μπάλες διαφορετικοί άνθρωποι!
Ναι αλλα οι πεντε ηταν χρωματα, φυλες
Ανατριχιασα
Ότι και να πω για αυτόν τον άνθρωπο, λίγο θα ναι... αξία τάφ λαθος
Ταφ φιλε αγγιζεις. Να το ξερεις οτι αυτο σε σχεση με τη φημη ειναι απιστευτα πιο πολυτιμο
εγω προσωπικα σ'ευχαριστω
Φύγανε τα συναισθήματα κ αν με καλούσαν δεν θα έχω πλακα.ποσο αλήθεια μπράβο ταφ
Πολύ σημαντικό να περνάς αυτά τα μηνύματα Ταφ.
Τι να πει κανείς για σένα ..!
straight up art
Ταφ ενα ενα μας τα βγάζεις έχεις πάρει φόρα ωραίος man #respect
Ειμαστε μονο στα μισα..τα καλυτερα ερχονται
Μπράβο πασά μου, μπράβο!
Ααααα ρε ταφ...ααα ρε ταφ...!!!!εισαι πραγματικά υπέροχος!!!
WOW!