Βέβηλος | Αχέροντας
HTML-код
- Опубликовано: 29 сен 2024
- Στίχοι - Παρουσίαση: Βέβηλος
Μουσική: Τσέκος
Spotify: biturl.top/ayqmiu
Instagram: biturl.top/ZZVjmm
Facebook: biturl.top/An63In
Recording-mixing-mastering: Nikos Michalodimitrakis at MD recording studio
Director: Marios Tsipopoulos
Producer: Tsekos
Cinematography: Dionisis Moraitis
Production Design: Maria Lida Stavrakaki
Marios Tsipopoulos: biturl.top/3aaEv2
Τσέκος: biturl.top/B3iqaa
Starring:
Thodoris Karamalikis
Vevilos
1st AC: Ioannis Tsinogkos
Gaffer: Dimitris Konstantinou
Executive producer: Flow Town Factory
Production Designer Assistants:
Xristina Antsakli
Apostolos Barouxis
Production assistant:
Danai Siafaka
VFX: Kostas Karydas
Colorist: Andrew Gordeev
On set Supervisor: Ioannis Tsinogkos
Edited by: Marios Tsipopoulos
Special Thanx
Dromokaitio idrima
Vaso Karamaliki
Evangelia
Official Video "Βέβηλος - Αχέροντας"
Απο τον δίσκο "Το βιβλίο των σκιών"
Flow Town Factory 2022
Νομίζω το βιντεοκλιπ ταίριαξε απόλυτα με το τραγούδι.
Μεγάλη κατάθεση ψυχής Θανάση.. Σε ευχαριστούμε
Εσένα δεν σε βραβεύσανε κάπου.... αυτή είναι η κοινωνία μας... σάπια μέχρι το κόκκαλο... Πάντα ψηλά Θανάση. Ένα τεράστιο ευχαριστώ που ταράζεις τα νερά και τις ψυχές μας
Ζούμε σε μια κοινωνία που είναι σάπια αλλά όχι όσο θέλουν κάποιοι να πιστεύουμε. Δεν πρέπει να συμφιλιωνόμαστε με αυτή την ιδέα. Η κοινωνία είμαστε εμείς και όση βρωμιά υπάρχει πάντα πρέπει να κάνεις το καλό. ΄Εστω και αν αλλάξεις προς το καλύτερο τη ζωή ενός ανθρώπου είναι σαν να έχεις κάνεις καλύτερο όλον τον κόσμο.
ΤΟΝ ΒΡΑΒΕΥΣΑΜΕ ΟΛΟΙ ΕΜΕΙΣ ΤΟΝ ΘΑΝΑΣΗ ΕΝΑΣ ΕΝΑΣ
Πότε δεν κατάλαβαν το λιοντάρι τα πρόβατα......
Τι τον νοιάζουν τα βραβεία των κάθε τύπων; Καταλαβαίνω εγώ κ όχι εσείς; Έχουμε κατάθεση ψυχής σε κάθε κομμάτι... Βραβείο είναι κάθε φορά που τον ακούμε,κάθε φορά που τον νιώθουμε κάθε χαμόγελο κάθε δάκρυ κάθε λέξη από όλους μας
@@Ekati-Lakedaimonos74, α να γειά σου!!! Αυτά τα βραβεία είναι "στημένα" και τα παίρνουν οι φελλοί της μουσικής βιομηχανίας.
Ο Θανάσης δεν τα χρειάζεται για να αποδείξει το αστείρευτο ταλέντο του. 😎😎😎
Ένα τεράστιο μπράβο στον Διονύση Μωραΐτη που ανέλαβε την κινηματογραφική παραγωγή, πάρα πολύ καλή δουλειά! Εντάξει για τον Θανάση δεν λέμε κάτι γιατί θα γίνουμε και γραφικοί. Εξαιρετικό 5λεπτο γενικά.
Στιχοι μουσική βίντεο... όλα είναι πραγματικά πολύ πολύ καλοδουλεμενα
Ωραια σκηνοθεσία, μπράβο σε όλους.Φανταστική δουλειά.
Α ρε Θανάση να προσέχεις την υγεία σου ρε...
Θα μάστε εδώ παρέα σου και εσύ δικιά μας
Θα το πω με κάθε αντικειμενικότητα είναι ότι καλύτερο έχω ακούσει από Βέβηλο...
Σήμερα με ταρακουνήσες άσχημα και σε ευχαριστώ για αυτό....
Αυτά τα λίγα από ένα παλιό μέλος - οπαδό την φυλή της φωτιάς....
Τελικά δεν βουτηξαμε το κεφάλι στην φωτιά αλλά στα νερά του Αχέροντα...και το κατάλαβα τώρα στα 28 και βουτηξα στα 14.ακομα κολυμπάω να σωθώ
22-06 , τη μέρα που γέννησα το γιο μου. Θανάση σ'ευχαριστω γιατί ότι αγαπάω θα είναι για πάντα και σίγουρα βρήκα επιτέλους το σπίτι μου. ❤✊
Τι πω ρε Θανάση δεν υπάρχουν λόγια μόνο μπράβο ❤❤❤❤
Στίχοι🔥🔥🔥
Ε απόψε θα αφήσω τα ποιήματα όσο περνάω από τον Αχέροντα
κάποτε έγραφα μόνο για κάγκελα τώρα μιλάω και για έρωτα
τι κρύβω μέσα μου κάποιοι ρωτάνε και πως τ´ αντέχω
ντάξει, για να αντέχω τα κρύβω μέσα μου χωρίς όλα αυτά τι θα έχω
πάω στον κόσμο τους ότι μου ανήκει να πάρω χωρίς να πνίγω
και επιστρέφω στον κόσμο που ανήκω εγώ
στις νύχτες που έπαψα να μεταφράζω σιωπές επιτόπου
και δεν χρειάστηκε να βάλω χέρι στην τσέπη του κάθε ανθρώπου
είδα να χάνονται εκείνα που είπα πως θέλω και εγώ να αγαπήσω
κάτω από σκόνες βελόνες και φάρμακα με ένα παρόν παρόν και πίσω
πίσω απ τα λόγια μου κρύβονται δαίμονες ένα ποτάμι χωρίς γυρισμό
και εγώ σε μια κόλλα χαρτί παλεύω με τον εγκλεισμό
ως που ξημέρωνε και ένα κομμάτι μου πάντα χανότανε πολύ μεγάλο
κάθε μου φόβο έκανα στίχο να με γλυτώσει από έναν άλλο
και έγινα πέτρα που σμίγει ποτάμια μέσα στην λύπη μου
μα ίσως να βρήκα επιτέλους το σπίτι μου.
Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση
όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση
ήμουνα ανήμπορος πάνω σε εκείνα που είχα για χρόνια θαμμένα
είχα γεμίσει στιγμές μα είχα χάσει εμένα
Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση
όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση
έγινα δαίμονας γιατί φοβήθηκα ως την στιγμή που κουράστηκα
και έφτασα εδώ στις φωνές των ανθρώπων να μοιραστούμε τετράστιχα.
Απόψε κλείνω πληγές σε ένα σώμα από εκείνες γεμάτο
και έχω μια ελπίδα πως λίγο μελάνι αρκεί για να κρύψω τι θέλω από κάτω
απόψε ξέμεινα μόνος μου δίχως πυξίδα μα δεν φοβάμαι μπροστά του
ότι πω θα το πάρει μαζί στα φουσκωμένα νερά του
έχουν γεμίσει σημάδια τα χέρια μου από τις τσιμπιές και δεν φεύγουν με τίποτα
κι όπου ακουμπάω πονάω μα γράφω γράφω γράφω και ας είναι ασήκωτα
ερωτευόμουν τους στοίχους μου πάντα και όσο αν με έχουνε κουράσει
όταν κοιτάζω τον βέβηλο μέσα στα μάτια βρίσκω ξανά τον Θανάση
μεγαλώσαμε ντάξει δεν κλαίμε τώρα περνάω και εγώ τα σαράντα
ότι αγγίζω το ξέρω σαπίζει μα ότι αγαπώ θα είναι για πάντα
αναλαμβάνω λοιπόν την ευθύνη κι αν δεν μου βγαίνει μια μέρα η φωνή
Ο μεγαλύτερος φόβος μου να έρθει ακάλεστος να μετρηθούμε πάνω στην σκηνή
καμία φορά με πονάνε οι πληγές από τις μάχες εκείνες που αρνήθηκα
στην πρώτη αγάπη στο πρώτο τραγούδι στην πρώτη φορά που τρυπήθηκα
και ήμουνα ανήμπορος κόντρα σε εκείνα μέσα στην λύπη μου
μα ίσως να βρήκα επιτέλους το σπίτι μου
Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση
όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση
ήμουνα ανήμπορος πάνω σε εκείνα που είχα για χρόνια θαμμένα
είχα γεμίσει στιγμές μα είχα χάσει εμένα
Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση
όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση
έγινα δαίμονας γιατί φοβήθηκα ως την στιγμή που κουράστηκα
και έφτασα εδώ στις φωνές των ανθρώπων να μοιραστούμε τετράστιχα.
Απόψε κλείνω πληγές σε ένα σώμα από εκείνες γεμάτο
και έχω μια ελπίδα πως λίγο μελάνι αρκεί για να κρύψω τι θέλω από κάτω
απόψε ξέμεινα μόνος μου δίχως πυξίδα μα δεν φοβάμαι μπροστά του
ότι πω θα το πάρει μαζί στα φουσκωμένα νερά του
έχουν γεμίσει σημάδια τα χέρια μου από τις τσιμπιές και δεν φεύγουν με τίποτα
κι όπου ακουμπάω πονάω μα γράφω γράφω γράφω και ας είναι ασήκωτα
ερωτευόμουν τους στοίχους μου πάντα και όσο κι αν με έχουνε κουράσει
όταν κοιτάζω τον βέβηλο μέσα στα μάτια βρίσκω ξανά τον Θανάση. Αυτό!
Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση
όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση
ήμουνα ανήμπορος πάνω σε εκείνα που είχα για χρόνια θαμμένα
είχα γεμίσει στιγμές μα είχα χάσει εμένα
Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση
όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση
έγινα δαίμονας γιατί φοβήθηκα ως την στιγμή που κουράστηκα
και έφτασα εδώ στις φωνές των ανθρώπων να μοιραστούμε τετράστιχα.
Σε ευχαριστούμε Θανασάρα για ένα ακόμα αριστούργημα!!! 💪
Σε ευχαριστούμε που μας έδωσες αυτούς τους υπέροχους στοίχους και στη Σύρο..
Πρώτη φορά σε άκουσα και οι στίχοι σου δυνατοί όσο αισθητική είναι και η μουσική επένδυση τους. Αν και είμαι της παλιάς ‘μουσικής σχολής‘ σε συγχαίρω!
Όπου και αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα στη κόλαση...
Ποτε θα τελειώσει ρε θανασαρα???
Καλοτάξιδο.. Masterpiece...
Σε ευχαριστούμε πολύ. Τα λόγια είναι περιττά.
Εκπληκτικό ρε Βέβηλε!
Bro δεν σε γνωριζω και ομως σε Ξερω...Ευχαριστω Θεσσαλονικη εδω !
καλιτεχναρα!!!
👏👏👏👏🙋
Μπράβο✊️
Τέχνη!
❤️❤️❤️❤️
🔥🔥
🎈
Αντε ρε ειχες αργησει και αγχωθηκαμε
εισαι μεγαλος.
Ρε Θανάση, είσαι δικός μας άνθρωπος ρε γαμω
Μην ανάβετε φωτιές στην Τσιβλού
Σέ ευχαριστούμε πού μέσα από τούς στίχους σου πού μιλάνε μέσα στήν ψυχή μάς, μάς δίνεις δύναμη νά παλεύουμε καθημερινά για τίς αρχές μάς καί τά πιστεύω μάς. Υπέροχοι στίχοι, υπέροχο κλιπ, υπέροχη ερμηνεία.
Έτσι 🙏❤️
❤❤❤
Ππ000
Τα βραβεία τα έχει μέσα του.. Είμαστε εδώ.
Μένουμε αληθινοί
Δεν θα σας πω ψέμματα είμαι στην ηλικία του Θανάση με εγκλισμους ουσίες και ταλαιπωρία, δεν ήταν όμως όλη η ζωή μου αυτή ένα μεσημέρι κάνοντας το παλικάρι με παπούτσια και μεγάλη πετσέτα στο λαιμό πηγαίνοντας στη Πρέβεζα περπάτησα τα νερά του Αχέροντα (η πύλη των ψυχων) σε ένα σημείο βαθαίνει απότομα με αποτέλεσμα να με βγάλουν μισονεκρο σώθηκα καθαρά από μια ανάσα που ακόμα δεν πιστεύω πως το κατάφερα δεν ταυτίζομαι με κανέναν θα ήταν προσβολή για τον ίδιο τον καλλιτέχνη, ακούω hip hop απαρχή του είδους στην Ελλάδα, πραγματικά το δάκρυ δυσκολεύτηκα να μην μου βγει !RESPECT BEBILARA!!
Respect στον Θανάση πρώτα από όλα!!! Σεβασμός για την ψυχή σου αδερφάκι που έχεις τέτοια ψυχή 🙏🙏🙏🎩
Όλα είναι γραμμένα..Τα νερα του Αχέροντα ...δεν σε άφησαν να πας κάτω ...Ο Ερμής έχει κάποια μήνυματα για σένα ..γ αυτό δεν σε έδωσε στο βαρκάρη...Ψάξε ... σκέψου... πράξε..θέλει δύναμη να κρατηθείς στη ζωή ..Μπορείς ..🙂
❤❤❤megalosame,alla eutuxos akoma....klaime!Yperoxos!
@&#_-
Μανώλαρααα ψυχάρα ξανά ακου τις δύσκολες στιγμές ..!
Στοίχοι Lyrics:
Ε απόψε θα αφήσω τα ποιήματα όσο περνάω από τον Αχέροντα
Κάποτε έγραφα μόνο για κάγκελα τώρα μιλάω και για έρωτα
Τι κρύβω μέσα μου κάποιοι ρωτάνε και πως τ' αντέχω
Ντάξει, για να αντέχω τα κρύβω μέσα μου χωρίς όλα αυτά τι θα έχω
Πάω στον κόσμο τους ότι μου ανήκει να πάρω χωρίς να πνίγω
Και επιστρέφω στον κόσμο που ανήκω εγώ
Στις νύχτες που έπαψα να μεταφράζω σιωπές επιτόπου
Και δεν χρειάστηκε να βάλω χέρι στην τσέπη του κάθε ανθρώπου
Είδα να χάνονται εκείνα που είπα πως θέλω και εγώ να αγαπήσω
Κάτω από σκόνες βελόνες και φάρμακα με ένα παρόν παρόν και πίσω
Πίσω απ τα λόγια μου κρύβονται δαίμονες ένα ποτάμι χωρίς γυρισμό
Και εγώ σε μια κόλλα χαρτί παλεύω με τον εγκλεισμό
Ως που ξημέρωνε και ένα κομμάτι μου πάντα χανότανε πολύ μεγάλο
Κάθε μου φόβο έκανα στίχο να με γλυτώσει από έναν άλλο
Και έγινα πέτρα που σμίγει ποτάμια μέσα στην λύπη μου
Μα ίσως να βρήκα επιτέλους το σπίτι μου
Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση
Όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση
Ήμουνα ανήμπορος πάνω σε εκείνα που είχα για χρόνια θαμμένα
Είχα γεμίσει στιγμές μα είχα χάσει εμένα
Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση
Όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση
Έγινα δαίμονας γιατί φοβήθηκα ως την στιγμή που κουράστηκα
Και έφτασα εδώ στις φωνές των ανθρώπων να μοιραστούμε τετράστιχα
Απόψε κλείνω πληγές σε ένα σώμα από εκείνες γεμάτο
Και έχω μια ελπίδα πως λίγο μελάνι αρκεί
Για να κρύψω ο, τι θέλω από κάτω
Απόψε ξέμεινα μόνος μου δίχως πυξίδα μα δεν φοβάμαι μπροστά του
Ό, τι πω θα το πάρει μαζί στα φουσκωμένα νερά του
Έχουν γεμίσει σημάδια τα χέρια μου από τις τσιμπιές
Και δεν φεύγουν με τίποτα
Κι όπου ακουμπάω πονάω μα γράφω γράφω γράφω και ας είναι ασήκωτα
Ερωτευόμουν τους στοίχους μου πάντα και όσο αν με έχουνε κουράσει
Όταν κοιτάζω τον βέβηλο μέσα στα μάτια βρίσκω ξανά τον Θανάση
Μεγαλώσαμε ντάξει δεν κλαίμε τώρα περνάω και εγώ τα σαράντα
Ό, τι αγγίζω το ξέρω σαπίζει μα ότι αγαπώ θα είναι για πάντα
Αναλαμβάνω λοιπόν την ευθύνη κι αν δεν μου βγαίνει μια μέρα η φωνή
Ο μεγαλύτερος φόβος μου να έρθει ακάλεστος
Να μετρηθούμε πάνω στην σκηνή
Καμία φορά με πονάνε οι πληγές από τις μάχες εκείνες που αρνήθηκα
Στην πρώτη αγάπη στο πρώτο τραγούδι στην πρώτη φορά που τρυπήθηκα
Και ήμουνα ανήμπορος κόντρα σε εκείνα μέσα στην λύπη μου
Μα ίσως να βρήκα επιτέλους το σπίτι μου
Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση
Όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση
Ήμουνα ανήμπορος πάνω σε εκείνα που είχα για χρόνια θαμμένα
Είχα γεμίσει στιγμές μα είχα χάσει εμένα
Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση
Όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση
Έγινα δαίμονας γιατί φοβήθηκα ως την στιγμή που κουράστηκα
Και έφτασα εδώ στις φωνές των ανθρώπων να μοιραστούμε τετράστιχα
Απόψε κλείνω πληγές σε ένα σώμα από εκείνες γεμάτο
Και έχω μια ελπίδα πως λίγο μελάνι αρκεί για να κρύψω
Ό, τι θέλω από κάτω
Απόψε ξέμεινα μόνος μου δίχως πυξίδα μα δεν φοβάμαι μπροστά του
Ό, τι πω θα το πάρει μαζί στα φουσκωμένα νερά του
Έχουν γεμίσει σημάδια τα χέρια μου από τις τσιμπιές
Και δεν φεύγουν με τίποτα
Κι όπου ακουμπάω πονάω μα γράφω γράφω γράφω και ας είναι ασήκωτα
Ερωτευόμουν τους στοίχους μου πάντα και όσο κι αν με έχουνε κουράσει
Όταν κοιτάζω τον βέβηλο μέσα στα μάτια βρίσκω ξανά τον Θανάση
Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση
Όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση
Ήμουνα ανήμπορος πάνω σε εκείνα που είχα για χρόνια θαμμένα
Είχα γεμίσει στιγμές μα είχα χάσει εμένα
Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση
Όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση
Έγινα δαίμονας γιατί φοβήθηκα ως την στιγμή που κουράστηκα
Και έφτασα εδώ στις φωνές των ανθρώπων να μοιραστούμε τετράστιχα
Θανασάρα, το τί ταξίδι μας πήγες με τους στίχους σου...!
Μέσα, βουτιά στα νερά του Αχέροντα και πάλι έξω, δίνοντάς του άλλη μια, ακόμα βαθύτερη, και μετά πάλι μαζί, να μοιραστούμε τετράστιχα! Από το κενό, στη ζωή, κι από την απώλεια, στην πραγματικότητα και τις προκλήσεις της!
Αγάπη ρε τσάκαλε!
Πολλούς ακούω που κάνουν μουσική, λίγοι με αγγίζουν τόσο. Οι στίχοι είναι σαν μαχαιριές που δεν με κόβουν αλλά καθαρίζουν την μούχλα που βάζει το star system στην ψυχή μου
Το βίντεο κλιπ παίζει να είναι απ τα καλύτερα που έχω δει. Μπράβο σε όποιον το γύρισε, ξέρει τη δουλειά του.
Όχι παίζει είναι το καλύτερο
Η μοναξιά είναι πολύ δύσκολο πράγμα.... εύχομαι να μην συμβεί σε κανέναν και αν αναρωτηθείτε που κολλάει αυτό στο 4:40 η εικόνα τα λέει από μόνη της.... σε ευχαριστώ πολύ Θανάση... τα τραγούδια σου και τα ψυχοφάρμακα που παίρνω είναι τα μόνα που με βοηθάν να είμαι ακόμα όρθιος...
You are not alone...
Καλημέρα αδερφέ μου. Εδώ δεν είναι fb, που μπαίνει το κάθε άσχετο μαλακισμένο για να γράψει την εξυπνάδα του, ξέρουμε που είμαστε. Δεν είσαι ο μόνος αδερφάκο και είσαι μόνος.. Όλοι μαζί μπορούμε τα πάντα. Σου εύχομαι καλή συνέχεια και καλή δύναμη στην ζωή σου.
Οι περισσότεροι που είμαστε εδώ είναι γιατί ο Θανάσης, με όσα λέει αγγίζει τις ψυχές μας.....
Ο καθένας για το δικό του λόγο.
Καταλαβαίνουμε.
Να είσαι καλά κι εσύ!!!
Κράτα γερά αδερφέ μου...
Εγώ τα κοψα όλα και πίνω μόνο αλήθεια και πόνο... Και εγώ ξεμείνα μόνος μου και παλεύω να βρω τον εαυτό μου... Αλλά ήρθε ο ποιο μεγάλος μου φόβος ακαλεστος πάνω σε αυτή τη σκηνή και έπρεπε να αναμετρηθω... Κράτα γερα💪
Πνίγεσαι όχι αν πέσεις στο ποτάμι, αλλά αν παραμείνεις βυθισμένος σ’ αυτό.
- Πάουλο Κοέλιο
Έχω ζήσει ακριβώς αυτή τη ζωή , είμαι 43 ευχαριστώ το Θεό που ζω, με 4αποφυλακιστηρια στην πλάτη κ άλλα 5 χρόνια στο δρόμο, μην κρίνετε αν δεν ξέρετε,,χορτης νικος Μενίδι
Ενα μεγάλο respect ,,,,για τους στίχους,,για το κομμάτι,,για ολο το αυθεντικό hip hop που μας κερνάς τοσα χρόνια...
Θέλουμε συνεργασία με ΛΕΞ!!!!
«Κάποτε έγραφα μόνο για κάγκελα, τώρα και για έρωτα»
Αρε βεβηλαρααααα
" Και έγινα πέτρα που σμίγει ποτάμια μέσα στην λύπη μου ... μα ίσως να βρήκα επιτέλους το σπίτι μου "
Μόνο που δεν σαπίζει ο,τι αγγίζεις Θανάση , αγγίζεις τις ψυχές μας και ξαναπαίρνουν ανάσες πολύτιμες !
Κάθε φορά ταυτίζομαι με κάθε στίχο που έχει γράψει η πενα του Θανάση ....σε ευχαριστώ για όλα τα βράδυα που χάθηκα και ήρθα πίσω από αυτή ακριβώς την ταύτιση ...ένιωσα πως δεν είμαι μόνη 🙏
Όσες φορές και αν το πάτησα δεν κατάφερα να το δω από τα δάκρυα που τρέχουν σαν τον Αχέροντα.
Ετών 37…
Τι βίντεο κλιπ φτιάξατε ρε;
Ένα live ακόμα να κάνουμε τη νύχτα μέρα
Είδα να χάνονται εκείνα που είπα πως θέλω και γω ν αγαπήσω
Κάτω από σκόνες βελόνες και φάρμακα Μ ένα παρών παρών και πίσω....
Απίθανο!! απίστευτη δουλειά!!! απίστευτο πιτσιρίκι!!!!!
Long shot: Στην αρχή του βίντεο κλιπ βλέπουμε διάφορους τύπους με κουκούλα που μοιάζουν με αυτόν από το Ετοιμάζομαι του Novel. Νομίζω ότι τα δυο κλιπ συνδέονται. Στο κλιπ του Novel κάτι κρατάει πίσω τον ήρωα και εδώ βλέπουμε ότι κανείς από αυτούς με τη κουκούλα δεν τα έχει καταφέρει εκτός από έναν.
Νομιζω δεν παιζει καλύτερο τραγουδι που να μιλάει για την πάλη της φυγής απο την εξάρτηση.
δεν υπαρχει συγκριση αλλα κι αυτο υπεροχο ruclips.net/video/v4nJwWJ6Duc/видео.html
Εκπληκτικό clip! Τρομερή δουλειά !
Ψυχοθεραπευτικό κομμάτι
Καλοτάξιδο.... Τι κομματάρα είναι παλι αυτό.... Έχει ιδιαίτερη βαρύτητα όταν κάποιος έχει ζήσει αυτά που λέει και δεν είναι δήθεν όπως σχεδόν όλοι οι T-rappers.... Τα σπεκια μου από Σαλόνικα.....
Τι βιντεοκλιπαρα φτιαξατε!! Ανταξια της κομματαρας!
Είναι ο μόνος άνθρωπος πλέον που με ανατριχιάζει έτσι.ΑΠΙΣΤΕΥΤΟΣ ΑΝΕΞΙΤΗΛΟΣ.REPEAT REPEAT REPEAT…
Βεβηλάρα σ αγαπώ όχι μόνο για τα τραγουδια σου αλλά κ επειδή όσα πέρασες κατάφερες να τα μετατρέψεις κ να τα κάνεις τον δρόμο που σε οδήγησε στην εξέλιξη του εαυτού σου. Είσαι ο άνθρωπος που αποδεικνύει πως όταν πραγματικά το πάρεις απόφαση είναι δυνατόν να νικήσεις τα πιο βαθιά σκοτάδια σου, είσαι κ αυτός που θα σε πάρει ο άλλος σαν παράδειγμα για να σηκωθεί απ την πτώση του.
Συνέχισε να γεμίζεις τις ψυχές μας κ το μυαλό μας με τους στίχους σου💙
Αυτό είναι αγαπημένο μου κομμάτι. Με εκφράζει απόλυτα. Θανάση σ αγαπω❤
ε απόψε θα αφήσω τα ποιήματα όσο περνάω από τον Αχέροντα κάποτε έγραφα μόνο για κάγκελα τώρα μιλάω και για έρωτα τι κρύβω μέσα μου κάποιο ρωτάνε και πως αντέχω ντάξει για να αντέχω τα κρύβω μέσα μου χωρίς όλα αυτά τι θα έχω πάω στον κόσμο τους ότι μου ανήκει να πάρω χωρίς να πνίγω και επιστρέφω στον κόσμο που ανήκω εγώ στις νύχτες που έπαψα να μεταφράζω σιωπές επιτόπου και δεν χρειάστηκε να βάλω χέρι στην τσέπη του κάθε ανθρώπου είδα να χάνονται εκείνα που είπα πως θέλω και εγώ να αγαπήσω κάτω από σκόνες βελόνες και φάρμακα με ένα παρόν παρόν και πίσω πίσω απ τα λόγια μου κρύβονται δαίμονες ένα ποτάμι χωρίς γυρισμό και εγώ σε μια κόλλα χαρτί παλεύω με τον εγκλεισμό ως πού ξημέρωνε και ένα κομμάτι μου χανότανε πολύ μεγάλο κάθε φόβο έκανα στοίχο να με γλυτώσει από έναν άλλο και έγινα πέτρα που σμίγει ποτάμια μέσα στην λύπη μου μα ίσως να βρήκα το σπίτι μου ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση ήμουνα ανήμπορος πάνω σε εκείνα που είχα για χρόνια θαμμένα είχα γεμίσει στιγμές μα είχα χάσει εμένα ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση έγινα δαίμονας γιατί φοβήθηκα έως την στιγμή που κουράστηκα και έφτασα εδώ στις φωνές τον ανθρώπων για να μοιραστούμε τετράστιχα απόψε κλείνω πληγές σε ένα σώμα από εκείνες γεμάτο και έχω μια ελπίδα πως λίγο μελάνι αρκεί για να κρύψω τι θέλω από κάτω απόψε ξέμεινα μόνος μου δίχως πυξίδα μα δεν φοβάμαι μπροστά του ότι πω θα το πάρει μαζί στα φουσκωμένα νερά του έχουν γεμίσει σημάδια τα χέρια μου από τις τσιμπιές και δεν φεύγουν με τίποτα και όταν ακουμπάω πονάω μα γράφω γράφω γράφω και ας είναι ασήκωτα ερωτευόμουν τους στοίχους μου πάντα και όσο αν με έχουνε κούραση όταν κοιτάζω τον βέβηλο μέσα στα μάτια βρίσκω ξανά τον Θανάση μεγαλώσαμε ντάξει δεν κλαίμε τώρα περνάω και εγώ τα σαράντα ότι αγγίζω το ξέρω σαπίζει μα ότι αγαπώ θα είναι για πάντα αναλαμβάνω λοιπόν την ευθύνη κι αν δεν μου βγαίνει μια μέρα ή φωνή ο μεγαλύτερος φόβος μου να έρθει ακάλεστος να μετρηθούμε πάνω στην σκηνή καμία φορά με πονάνε η πληγές από τις μάχες εκείνες που αρνήθηκα στην πρώτη αγάπη στο πρώτο τραγούδι στην πρώτη φορά που τρυπήθηκα και ήμουνα ανήμπορος σε κόντρα σε εκείνα μέσα στην λύπη μου μα ίσως να βρήκα επιτέλους το σπίτι μου ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση ήμουνα ανήμπορος σε κόντρα σε εκείνα μέσα στην λύπη μου μα ίσως να βρήκα επιτέλους το σπίτι μου ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση ήμουνα ανήμπορος πάνω σε εκείνα που είχα για χρόνια θαμμένα είχα γεμίσει στιγμές μα είχα χάσει εμένα ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση έγινα δαίμονας γιατί φοβήθηκα έως την στιγμή που κουράστηκα και έφτασα εδώ στις φωνές τον ανθρώπων για να μοιραστούμε τετράστιχα απόψε κλείνω πληγές σε ένα σώμα από εκείνες γεμάτο και έχω μια ελπίδα πως λίγο μελάνι αρκεί για να κρύψω τι θέλω από κάτω απόψε ξέμεινα μόνος μου δίχως πυξίδα μα δεν φοβάμαι μπροστά του ότι πω θα το πάρει μαζί στα φουσκωμένα νερά του έχουν γεμίσει σημάδια τα χέρια μου από τις τσιμπιές και δεν φεύγουν με τίποτα και όταν ακουμπάω πονάω μα γράφω γράφω γράφω και ας είναι ασήκωτα ερωτευόμουν τους στοίχους μου πάντα και όσο αν με έχουνε κούραση όταν κοιτάζω τον βέβηλο μέσα στα μάτια βρίσκω ξανά τον Θανάση αυτό ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση ήμουνα ανήμπορος πάνω σε εκείνα που είχα για χρόνια θαμμένα είχα γεμίσει στιγμές μα είχα χάσει εμένα ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση έγινα δαίμονας γιατί φοβήθηκα έως την στιγμή που κουράστηκα και έφτασα εδώ στις φωνές τον ανθρώπων για να μοιραστούμε τετράστιχα
Ακολουθουσα σκιες,για να παρω τη λαθος αποφαση..
Οπου κι αν επεφτα να κοιμηθω θα ξυπνουσα συνεχεια στη κολαση...
Ημουν ανυμπορος πανω σε εκεινα που ειχα για χρονια θαμμενα..
Ειχα γεμισει στιγμες, μα ειχα χασει εμενα...
Ειχα γεμίσει στιγμες... Μα είχα χασει εμένα... Ακολοθουσα σκιές για να παρω τη λαθος αποφαση όπου κιαν επαιφτα να κοιμηθω θα ξυπνούσα συνέχεια στη κόλαση...
50 χρόνων και μ έκανες να κλάψω γμτ... Απίστευτο... Δυνατο
Άκουσα το τραγούδι και τους στίχους 2 ώρες μετά τον ..εξευτελισμό snik- light..
AYTO!!!
Αυτό που σέβομαι περισσότερο είναι ότι όσο μεγαλώνει αντί να κρατήσει μια "φόρμουλα" γίνεται κομμάτι με κομμάτι πιο εσωτερικός και πιο βαθύς... Καλός ο βεβυλος αλλά καλύτερος ο Θανάσης
Edoses resta ksana Thanasara. Den m'exeis apogoiteusei pote apo tote pou se protoakousa prin 25 xronia. Dorean psyxanalish kai aytokritikh gia ta lathi pou oloi exoume kanei sto parelthon
Δεν υπάρχει ψυχή βαριά που να μην σε νιώθει μαν Μ,να σε καλά!!..
Τέλειο.Θυμίζει λίγο το κουπλέ του Άμα ρωτήσουν που χάθηκα ή είναι η ιδέα μου;
Δεν ξέρω αν θα το δεις ποτέ το μύνημα μου..έχω ξεκινήσει off.ειμαι από Τοσίτσα εποχή φαντάσου..να ξέρεις ότι μου δίνει πολύ δύναμη το συγκεκριμένο κομμάτι... μακάρι να τα καταφέρω.ποναω..κουράστηκα.. Μαρίνα 30.
Εύκολα video clip από ταινία τρόμου που δεν θέλεις να τελειώσει....
😊
Η συνέχεια του "άμα ρωτήσουν που χάθηκα"
wow....
αυτο είναι η πραγματική εξέλιξη , σε ανθρωπινο και καλλιτεχνικο επίπεδο.
απίστευτο videoclip απλά απίστευτο
Βεβηλάρα πέστα γιατι ειναι πολλοι αυτοί που δεν ξερουν!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Είναι τρομερό να λες κάποια βιοματικα λόγια και να σε καταλαβαίνει ο άλλος!!! Μπράβο για το κομμάτι αυτό βεβηλε!!!
Είμαι πολύ περήφανος που μεγάλωσα σε αυτή την γενιά μουσικων στην Ελλάδα
Και εγώ!
Βέβηλε τι έγγραψες ρε άνθρωπε ??? αυτό είναι κατάθεση ψυχής!!! Σε ευχαριστούμε
Τι να πώ ρε Θανάση..δύναμη παιρνω..
Μετά από 2 χρόνια καλά είμαι στη φάση που ψάχνω γύρω μου να παρω δυναμη από όπου μπορώ, άλλη μία φορά.
Μια μέρα την φορά... Δύναμη μόνο...
Δεν μπορώ να θυμηθώ από πια ηλικία ακούω 12 δεν θα ξεχάσω όμως την στιγμή που ήρθε η κόρη μου στα 13 της κ με ρώτησε μαμά ξέρεις κάποιον Άκη από Θεσσαλονίκη που τραγουδάει ραπ μουσική? Ποιον λες της λέω τον 12???? Γεμάτη ελπίδα να λέει εσένα και η απάντηση ήταν Ναιιιιιι. Συγκινήθηκα όταν βάλαμε το τραγούδι σου πειρατές και το ακούγαμε τέρμα. Συνέχισε έτσι παλικάρι μου ένα μεγάλο ευχαριστώ που μέσα από τα τραγούδια σου περνάς μνμ κ αξίες πλέον κ στα παιδιά μας.
Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση.. Έτσι απλά τα είπες όλα
Τι τον νοιάζουν τα βραβεία των κάθε τύπων; Καταλαβαίνω εγώ κ όχι εσείς; Έχουμε κατάθεση ψυχής σε κάθε κομμάτι... Βραβείο είναι κάθε φορά που τον ακούμε,κάθε φορά που τον νιώθουμε κάθε χαμόγελο κάθε δάκρυ κάθε λέξη από όλους μας
Video Clip Έπος...στίχοι που αγγίζουν την ψυχή και σηκώνουν την τρίχα σαν καρφίτσα. Πολύ δυνατό συναίσθημα!
rip mauro louki
Έγραψες πάλι ρε βεβηλε...Σε ακούμε και κλαίμε...Respect...
Ορεος,τόρα μάλιστα κουραστικά από dis επιτέλους
Βρικα έναν άνθρωπο ,που δεν ντρεπομε να σε ακουο ,
Μεγάλος , ΜΠΡΑΒΟ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΒΡΙΚΑ ΣΟΣΤΟ ΧΙΠ-ΧΟΠ
και τα βίντεο πολύ επαγγελματικά,.!
Ότι καλύτερο έχω δει σε αυτή τη χώρα !
Daxei hremhse
Το παρα έκανες και εσύ.
Γιαυτο η χωρα παει κατα διαολου
μεχεις δει γυμνό?
Ξυδακι σ όσους ενοχλούνται. Ναι ρε είναι ο τι καλύτερο υπάρχει στη χώρα γιατί όσα γράφει τα χει ζήσει εν αντιθέσει με τους περισσότερους.
Σε κάθε στίχο δεν σταμάτησα να ανατριχιάζω και σε άλλους σαν να μιλάς μέσα από την ψυχή μου ❤
Θανάση, είναι δύσκολο πράγμα οι ψυχές να μιλάνε μεταξύ τους. Σε κάθε σου κομμάτι νιώθω πως πιάνουμε κουβέντα. Από τον άνθρακα (κάρβουνο) βγαίνει το διαμάντι μετά από μεγάλη πίεση. Σε ευχαριστώ πολύ. Ένας γείτονάς σου
Μόνο να γνώριζες τον βαθμό της ταύτισης, το ακούω και κλαίω, λύγισα...
ΕπισκόπησηΣτίχοι
Ε απόψε θ' αφήσω τα ποιήματα όσο περνάω απ' τον Αχέροντα
Κάποτε έγραφα μόνο για κάγκελα τώρα μιλάω και για έρωτα
Τι κρύβω μέσα μου κάποιοι ρωτάνε και πως τ' αντέχω
Ντάξει για να αντέχω τα κρύβω μέσα μου χωρίς όλα αυτά τι θα έχω
Πάω στον κόσμο τους ό, τι μου ανήκει να πάρω χωρίς να πνιγώ
Και επιστρέφω στον κόσμο που ανήκω εγώ
Στις νύχτες που έπαψα να μεταφράζω σιωπές επιτόπου
Και δε χρειάστηκε να βάλω χέρι στην τσέπη του κάθε ανθρώπου
Είδα να χάνονται εκείνα που είπα πως θέλω κι εγώ να αγαπήσω
Κάτω από σκόνες βελόνες και φάρμακα με ένα παρόν παρόν και πίσω
Πίσω απ' τα λόγια μου κρύβονται δαίμονες ένα ποτάμι χωρίς γυρισμό
Κι εγώ σε μια κόλλα χαρτί παλεύω με τον εγκλεισμό
Ως που ξημέρωνε κι ένα κομμάτι μου πάντα χανότανε πολύ μεγάλο
Κάθε μου φόβο έκανα στίχο να με γλυτώσει από έναν άλλο
Κι έγινα πέτρα που σμίγει ποτάμια μέσα στη λύπη μου
Μα ίσως να βρήκα επιτέλους το σπίτι μου
Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση
Όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση
Ήμουν ανήμπορος πάνω σ' εκείνα που είχα για χρόνια θαμμένα
Είχα γεμίσει στιγμές μα είχα χάσει εμένα
Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση
Όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση
Έγινα δαίμονας γιατί φοβήθηκα ως τη στιγμή που κουράστηκα
Κι έφτασα εδώ στις φωνές των ανθρώπων να μοιραστούμε τετράστιχα
Απόψε κλείνω πληγές σ' ένα σώμα από εκείνες γεμάτο
Κι έχω μια ελπίδα πως λίγο μελάνι αρκεί για να κρύψω τι θέλω από κάτω
Απόψε ξέμεινα μόνος μου δίχως πυξίδα μα δε φοβάμαι μπροστά του
Ό, τι πω θα το πάρει μαζί στα φουσκωμένα νερά του
Έχουν γεμίσει σημάδια τα χέρια μου απ' τις τσιμπιές και δε φεύγουν με τίποτα
Κι όπου ακουμπάω πονάω μα γράφω γράφω γράφω κι ας είναι ασήκωτα
Ερωτευόμουν τους στίχους μου πάντα κι όσο αν με έχουν κουράσει
Όταν κοιτάζω τον Βέβηλο μέσα στα μάτια βρίσκω ξανά τον Θανάση
Μεγαλώσαμε ντάξει δεν κλαίμε τώρα περνάω κι εγώ τα σαράντα
Ό, τι αγγίζω το ξέρω σαπίζει μα ό, τι αγαπάω θα είναι για πάντα
Αναλαμβάνω λοιπόν την ευθύνη κι αν δεν μου βγαίνει μια μέρα η φωνή
Ο μεγαλύτερος φόβος μου να έρθει ακάλεστος να μετρηθούμε πάνω στη σκηνή
Καμιά φορά με πονάνε οι πληγές απ' τις μάχες εκείνες που αρνήθηκα
Στην πρώτη αγάπη στο πρώτο τραγούδι στην πρώτη φορά που τρυπήθηκα
Κι ήμουν ανήμπορος κόντρα σ' εκείνα μέσα στη λύπη μου
Μα ίσως να βρήκα επιτέλους το σπίτι μου
Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση
Όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση
Ήμουν ανήμπορος πάνω σ' εκείνα που είχα για χρόνια θαμμένα
Είχα γεμίσει στιγμές μα είχα χάσει εμένα
Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση
Όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση
Έγινα δαίμονας γιατί φοβήθηκα ως τη στιγμή που κουράστηκα
Κι έφτασα εδώ στις φωνές των ανθρώπων να μοιραστούμε τετράστιχα
Απόψε κλείνω πληγές σ' ένα σώμα από εκείνες γεμάτο
Κι έχω μια ελπίδα πως λίγο μελάνι αρκεί για να κρύψω τι θέλω από κάτω
Απόψε ξέμεινα μόνος μου δίχως πυξίδα μα δε φοβάμαι μπροστά του
Ό, τι πω θα το πάρει μαζί στα φουσκωμένα νερά του
Έχουν γεμίσει σημάδια τα χέρια μου απ' τις τσιμπιές και δε φεύγουν με τίποτα
Κι όπου ακουμπάω πονάω μα γράφω γράφω γράφω κι ας είναι ασήκωτα
Ερωτευόμουν τους στίχους μου πάντα κι όσο κι αν με έχουν κουράσει
Όταν κοιτάζω τον Βέβηλο μέσα στα μάτια βρίσκω ξανά τον Θανάση. Αυτό
Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση
Όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση
Ήμουν ανήμπορος πάνω σ' εκείνα που είχα για χρόνια θαμμένα
Είχα γεμίσει στιγμές μα είχα χάσει εμένα
Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση
Όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση
Έγινα δαίμονας γιατί φοβήθηκα ως τη στιγμή που κουράστηκα
Κι έφτασα εδώ στις φωνές των ανθρώπων να μοιραστούμε τετράστιχα
Δυνατός στοίχος που κατευθείαν καρφώνει στη ψυχή. Ανατριχιασα αδελφέ.
Σπανίζουν άνθρωποι σαν εσένα.
Δύσκολα πλέον θα με κινήσει το ενδιαφέρον κάτι κ θα γράψω άποψη. Επιτέλους κάτι αφεντικό που είναι ανθρώπινο. Συγχαρητήρια για τον βέβηλο κ όλους τους ανθρώπους από πίσω. Εξαιρετική δουλειά.
Θανάση συγχαρητήρια για το Αριστούργημα που 2
έφτιαξες,εσυ αλλά και όσοι συμμετείχαν για όλο αυτό, από την στιγμή που το πρωτοακουσα 5 φορές το έβαλα να παίζει δεν το χόρταινα ...έναν από τα κομμάτια που μιλάνε στην ψυχή μου, για κομμάτια της ζωής μου,που πέρασαν..να είσαι καλά φίλε συνέχισε δυνατά.
Ερωτευόμουν τους στιχους σου κι ας περιγράφαν την κολαση παλι, οταν κοιταζω τον Βεβηλο μεσα στα ματια, βλεπω ξανα τον Μιχάλη.
ΔΠΘ αθανατος
Τι έγραψες ρε Θανάση;
Στίχοι, μουσική, clip 🦋🔥
Βέβηλος - Νιώθεις 🖤
Πόσα βράδυα θα περάσουμε ακομα μαζί ρε Θανάση
Πώς γίνεται τα βιώματα σου να γίνονται ταύτιση μας;;
Το μελάνι σου είναι ανεξίτηλο στην ψυχή μας...κοινά βιώματα... Απίστευτος καλλιτέχνης!
Αχ βρε Βέβηλε, μακάρι να ήξεραν όλοι πόσα σου "χρωστούν" που υπάρχεις
Ο μόνος που θα σε ακούω για Πάντα
Τι να πώ ρε Θανάση..δύναμη παιρνω..
Μετά από 2 χρόνια καλά είμαι στη φάση που ψάχνω γύρω μου να παρω δυναμη από όπου μπορώ, άλλη μία φορά.
Εκφράζεις ολο σου το ειναι με ηλικρινια και ειναι πολύ που νιώθουν τα κομμάτια σου εγώ συγκεκριμένα τα ακούω και ειναι σαν παρέα σαν παρηγοριά χωρίς να χρειάζεται να μιλήσεις κάπου και ούτε το θες αν σε εκφράζει το κομμάτι απλά ευχαριστώ που όλο αυτό φτάνει δωρεάν στα αυτιά μου !!!!👊🏾🧨🔥
Μόνο στο σκοτάδι που σε έριξαν μπορείς να βρεις την κατακρουργμενη ψυχή σου και να βρεις το φως
Ότι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό και πιο Άνθρωπο!!❤
Απίστευτη κλιπαρα και τι ψυχή βγάζει σε κάθε τραγούδι αυτός ο άνθρωπος απίστευτο 👌
Γιατί ο Θανάσης είναι #ΕΝΑΣ!
❤️Β❤️Ε❤️Β❤️Η❤️Λ❤️Ο❤️Σ
Η ΨΥΧΉ ΜΑΣ! ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΖΩΗΣ! ❤️ 🙏👍💪👌
2.20 respects....
τα τερατα παιζουν ακομα.
Έτσι..
Μίλησες στην καρδιά ♥...... Πέτυχες.... Πέτυχες το δάκρυ... Το έσπρωξες κσι τώρα κυλάει.... Είναι η ζωή μου αυτή που μιλάει...
ΤΙ ΝΑ ΠΩ ΘΑΝΑΣΗ ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΤΑΒΑΝΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΣΟΥ ΑΝΕΒΕΝΕΙΣ ΚΑΙ ΑΝΕΒΕΝΕΙΣ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙΣ ΜΑΛΛΟΝ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΕΣ ΤΑ ΠΕΡΑΣΕΣ ΓΙΑ ΕΜΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΣΕ ΑΚΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΘΕΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΖΩΗ