Heel knap dat je er zo over kan praten en dit wil delen met de buitenwereld, dankjewel! Ik weet hoe moeilijk het is, want mijn zoon (15 jaar) heeft ook selectief mutisme.
Ik vind het echt onwijs sterk dat je de momenten waarop je dichtklapt gewoon in het filmpje hebt laten zitten.En wat betreft het omgaan met: heb je ooit wel eens gesproken met iemand die heel erg stottert? Ik heb namelijk het idee dat heel erg stotteren en selectief autisme er heel anders uitzien, maar eigenlijk hetzelfde voelen voor de persoon die er last van heeft en eigenlijk ook hetzelfde vragen van de omgeving. Tijd geven. Niet teveel invullen. Een veilige omgeving creeren. Ik wil je daarover iets heel moois vertellen. Een vriend van mij stotterde echt heel heel erg. Hij heeft echt alle cursussen en therapieen gevolgd. Zelfs in het buitenland. Maar verstaanbaar werd het nauwelijks (ik verstond hem goed en zijn gezin uiteraard ook, maar de meeste mensen die hem niet zo goed kenden verstonden hem niet). Hij is veel depressief geweest. Zijn spraakprobleem belemmerde hem behoorlijk. Totdat, je gelooft het nooit, hij besloot dominee te worden (over uitdagingen aangaan gesproken!) . Ik dacht echt: hoe dan? Maar ook: wat onwijs dapper en gaaf! En het is hem gelukt! Het lukt hem gewoon om te preken, te spreken voor een kerk vol mensen en dat bijna elke zondag. Steeds weer andere mensen. En ze verstaan hem. Zo onwijs gaaf. (Dus houdt alsjeblieft hoop! Want echt, als ik hoor hoe je nu al praat en uitdagingen aan gaat bij gtst, dan komt het echt goed👍🏻) Stotteren gaat net als mutisme niet echt over. Je leert trucjes waardoor je beter kunt praten, maar je blijft de spanning voelen. Maar oefenen helpt! En positieve ervaringen opdoen ook. De jongen die ik ken (en heel graag mag) spreekt nu nagenoeg vloeiend. Wie had dat ooit durven hopen? Ik denk dat vloggen jou ook heel erg kan helpen. Nu praat je nog tegen een camera, maar naarmate je meer positieve reacties krijgt zul je merken dat je meer en meer gaat voelen dat het je toch gelukt is om tegen mensen te praten, weliswaar via het internet, maar toch. Misschien durf je over een tijdje wel een keertje live te gaan (doodeng, maar he...jij houdt van uitdagingen 😜) . Dan merk je nog meer dat je echt wel tegen mensen praat (ik hoop niet dat deze reactie je mutisme versterkt🤨). En je kunt het. Want al hoewel je meermaals zegt dat je moeilijk uit je woorden komt, merk ik daar echt weinig van. En dat zeg ik niet omdat het aardig klinkt. Ik meen het echt. Als het onderwerp niet selectief mutisme was had ik gewoon gedacht dat je graag zorgvuldig communiceerd en dat je daarom wat meer tijd pakt. Echt, je hebt het geweldig gedaan Louis! Ps mensen die stotteren kunnen ook wél zingen. En mensen met Gilles de la Tourette hebben minder tics als ze zingen. Zingen heeft klaarblijkelijk een ontspannende werking
Ik vind je echt onwijs dapper dat je dit zo durft! Wat een overwinning! Ik heb ooit een hele mooie documentaire gezien over een Amerikaans jochi met selectief mutisme. Ik heb een vraag. Tegenwoordig zijn er steeds meer mensen sie naar het Castlefest oid gaan of naar Mangafestivals. Volwassenen die een heel weekend verkleed als een avatar of iemand anders doorbrengen. Zou dat jou kunnen helpen praten? (Je zegt dat je niet zo goed naar concerten etc durft. Niet naar grote groepen mensen. Maar wellicht is het makkelijker als je niet als jezelf gaat?) Dat je ahw praat als een Pokemon oid waardoor het minder eng is voor Louis? Of zeg ik dan iets heel geks?
Sorry dat ik je commentruimte zo vol kwebbel. Ik hoop dat je mijn reacties wel zinnig vindt. Maar wees ajb trots op jezelf: je hebt drie kwartier !!! vol gesproken zonder echt vast te lopen, zonder paniek aanval, heel erg helder en zeer informatief. Zeker niet saai. Ik wist al wat selectief mutisme was, maar ik heb toch van je geleerd! Dank daarvoor!
Ik ben zelf bedlegerig en mensen vinden dat meestal behoorlijk “gehandicapt”. Maar als ik nadenk over selectief mutisme, dan realiseer ik me hoe sterk dat pas beperkt (en hoe onwijs fijn het is dat ik goed kan praten). Selectief autisme is echt een enorme onzichtbare handicap. Als ik jouw verhalen hoor over hoe de mensen met je om zijn gegaan, niet volwaardig....vreselijk gewoon. Niet aan durven geven wat je nodig hebt en dus heel vaak niet krijgen wat je nodig hebt. Niet durven zeggen wat je voelt en daardoor vaak niet begrepen worden en anderen ook niet kunnen laten weten dat je hen begrijpt. Eenzaam joh. Echt heel heel goed van je om meer aandacht te vragen voor selectief autisme. Zou je de uitdaging aan durven gaan om je op te geven voor “je zal het maar hebben?” Van BNN? Als je dat toch zou durven....wat zou je daar veel mensen mee helpen....
Heel knap dat je er zo over kan praten en dit wil delen met de buitenwereld, dankjewel! Ik weet hoe moeilijk het is, want mijn zoon (15 jaar) heeft ook selectief mutisme.
Dankjewel Louis voor deze film. Heel dapper van je om dit te vertellen !
Geweldig hoe je dit alles verwoord Louis! Je bent een kanjer en ben trots op je!
Ik vind het dapper wat jij nu kan vertellen omdat ik heb het ook selectief mutisme.
Ik vind het echt onwijs sterk dat je de momenten waarop je dichtklapt gewoon in het filmpje hebt laten zitten.En wat betreft het omgaan met: heb je ooit wel eens gesproken met iemand die heel erg stottert? Ik heb namelijk het idee dat heel erg stotteren en selectief autisme er heel anders uitzien, maar eigenlijk hetzelfde voelen voor de persoon die er last van heeft en eigenlijk ook hetzelfde vragen van de omgeving. Tijd geven. Niet teveel invullen. Een veilige omgeving creeren. Ik wil je daarover iets heel moois vertellen. Een vriend van mij stotterde echt heel heel erg. Hij heeft echt alle cursussen en therapieen gevolgd. Zelfs in het buitenland. Maar verstaanbaar werd het nauwelijks (ik verstond hem goed en zijn gezin uiteraard ook, maar de meeste mensen die hem niet zo goed kenden verstonden hem niet). Hij is veel depressief geweest. Zijn spraakprobleem belemmerde hem behoorlijk. Totdat, je gelooft het nooit, hij besloot dominee te worden (over uitdagingen aangaan gesproken!) . Ik dacht echt: hoe dan? Maar ook: wat onwijs dapper en gaaf! En het is hem gelukt! Het lukt hem gewoon om te preken, te spreken voor een kerk vol mensen en dat bijna elke zondag. Steeds weer andere mensen. En ze verstaan hem. Zo onwijs gaaf. (Dus houdt alsjeblieft hoop! Want echt, als ik hoor hoe je nu al praat en uitdagingen aan gaat bij gtst, dan komt het echt goed👍🏻) Stotteren gaat net als mutisme niet echt over. Je leert trucjes waardoor je beter kunt praten, maar je blijft de spanning voelen. Maar oefenen helpt! En positieve ervaringen opdoen ook. De jongen die ik ken (en heel graag mag) spreekt nu nagenoeg vloeiend. Wie had dat ooit durven hopen?
Ik denk dat vloggen jou ook heel erg kan helpen. Nu praat je nog tegen een camera, maar naarmate je meer positieve reacties krijgt zul je merken dat je meer en meer gaat voelen dat het je toch gelukt is om tegen mensen te praten, weliswaar via het internet, maar toch. Misschien durf je over een tijdje wel een keertje live te gaan (doodeng, maar he...jij houdt van uitdagingen 😜) . Dan merk je nog meer dat je echt wel tegen mensen praat (ik hoop niet dat deze reactie je mutisme versterkt🤨). En je kunt het. Want al hoewel je meermaals zegt dat je moeilijk uit je woorden komt, merk ik daar echt weinig van. En dat zeg ik niet omdat het aardig klinkt. Ik meen het echt. Als het onderwerp niet selectief mutisme was had ik gewoon gedacht dat je graag zorgvuldig communiceerd en dat je daarom wat meer tijd pakt. Echt, je hebt het geweldig gedaan Louis!
Ps mensen die stotteren kunnen ook wél zingen. En mensen met Gilles de la Tourette hebben minder tics als ze zingen. Zingen heeft klaarblijkelijk een ontspannende werking
Ik vind je echt onwijs dapper dat je dit zo durft! Wat een overwinning! Ik heb ooit een hele mooie documentaire gezien over een Amerikaans jochi met selectief mutisme. Ik heb een vraag. Tegenwoordig zijn er steeds meer mensen sie naar het Castlefest oid gaan of naar Mangafestivals. Volwassenen die een heel weekend verkleed als een avatar of iemand anders doorbrengen. Zou dat jou kunnen helpen praten? (Je zegt dat je niet zo goed naar concerten etc durft. Niet naar grote groepen mensen. Maar wellicht is het makkelijker als je niet als jezelf gaat?) Dat je ahw praat als een Pokemon oid waardoor het minder eng is voor Louis? Of zeg ik dan iets heel geks?
Sorry dat ik je commentruimte zo vol kwebbel. Ik hoop dat je mijn reacties wel zinnig vindt. Maar wees ajb trots op jezelf: je hebt drie kwartier !!! vol gesproken zonder echt vast te lopen, zonder paniek aanval, heel erg helder en zeer informatief. Zeker niet saai. Ik wist al wat selectief mutisme was, maar ik heb toch van je geleerd! Dank daarvoor!
Ik ben zelf bedlegerig en mensen vinden dat meestal behoorlijk “gehandicapt”. Maar als ik nadenk over selectief mutisme, dan realiseer ik me hoe sterk dat pas beperkt (en hoe onwijs fijn het is dat ik goed kan praten). Selectief autisme is echt een enorme onzichtbare handicap. Als ik jouw verhalen hoor over hoe de mensen met je om zijn gegaan, niet volwaardig....vreselijk gewoon. Niet aan durven geven wat je nodig hebt en dus heel vaak niet krijgen wat je nodig hebt. Niet durven zeggen wat je voelt en daardoor vaak niet begrepen worden en anderen ook niet kunnen laten weten dat je hen begrijpt. Eenzaam joh. Echt heel heel goed van je om meer aandacht te vragen voor selectief autisme. Zou je de uitdaging aan durven gaan om je op te geven voor “je zal het maar hebben?” Van BNN? Als je dat toch zou durven....wat zou je daar veel mensen mee helpen....
Dankjewel :)
Ik sta ook inmiddels in de telegraaf: www.telegraaf.nl/vrij/2872589/de-jongen-die-gewoon-wil-praten
Op het werk dan Louis ?