Wet zorg en dwang - vrijheid als vanzelfsprekendheid

In onze zorg voor mensen met dementie sluiten we zo veel mogelijk aan bij het leven zoals elke cliënt dat wil leiden. Een leven waarin hij zo min mogelijk in zijn vrijheid wordt beperkt en waarin hij zijn eigen keuzes maakt. Dat geldt ook voor de zorg en ondersteuning. Een cliënt met dementie krijgt zo veel mogelijk de zorg waar hij zelf (vrijwillig) voor kiest.
In de dagelijkse praktijk merken we echter, dat er situaties voorkomen waarin we - soms onbewust - de vrijheid van een cliënt wél beperken. Bijvoorbeeld als we zijn rolstoel op de rem zetten om te voorkomen dat hij in zijn eentje naar buiten gaat. Of als we een paracetamol in zijn appelmoes doen omdat hij de tabletjes op een andere manier niet wil nemen. Of als we in de kappersstoel zijn handen vasthouden omdat hij zich anders niet wil laten knippen. We staan er niet zo bij stil dat we daarmee de vrijheid van een cliënt beperken. We denken dat het veiliger is of we doen het omdat we het altijd zo gedaan hebben.
Door de Wet zorg en dwang staan we nu bewuster stil bij de momenten waarop de vrijheid en de veiligheid van een cliënt met elkaar botsen. En bekijken we, samen met de cliënt en zijn vertegenwoordiger, óf en hoe het anders kan. Het welzijn van de cliënt staat daarbij voorop.
In deze animatie komen al deze aspecten aan bod en wordt duidelijk dat we samen (cliënt, vertegenwoordiger en zorgteam) van vrijheid een vanzelfsprekendheid kunnen maken!