Dobra, to teraz pora na komentarz z perspektywy osoby troszkę na granicy tych dwóch światów (moja siostra, szwagier i ciocia nie słyszą, ja mam "tylko" niedosłuch): 1. Co do tego, że głusi różnie słyszą to rzeczywiście różnie bywa, jednak nie wszystko może być odbierane dosłownie jako dźwięk. Dla przykładu - kiedy chcę kogoś zawołać siedząc na sofie a niesłyszący jest do mnie odwrócony plecami to po prostu mocniej walnę stopą o podłogę. Wątpię by ta osoba to usłyszała, ale jest duże prawdopodobieństwo, że to najzwyczajniej poczuje. Taka charakterystyka basów. 2. Co do niejednoznaczności niektórych wyrazów/pojęć.... Głusi rzeczywiście mogą czegoś nie zrozumieć, ale przecież gdy w szkole uczyli się języka migowego to polski też musieli znać. Dla nich taki czasownik "chcę" z pewnością nie jest obcy, niezależnie kontekstu w jakim chcemy go użyć. Poza tym równie często to słyszący mogą nie zrozumieć głuchych, ale o tym za chwilę. 3. Porozumiewanie się między słyszącymi a niesłyszącymi nie jest wcale takie abstrakcyjne. Przyznam się, że nie znam języka migowego - po prostu nie miałem za bardzo potrzeby się go uczyć. Kiedy np. ja chcę coś powiedzieć mojej siostrze, to zrozumie przekaz wyczytując to z ruchów warg. Wystarczy w miarę wyraźnie mówić. Z drugiej strony głusi często mają dosyć charakterystyczny sposób mówienia, przez co trudno ich czasami zrozumieć. Nie ma przecież w tym nic dziwnego skoro osoby, które często są pozbawione zmysłu słuchu od urodzenia lub przynajmniej wczesnego dzieciństwa nie mają do czego porównać swój głos, chociaż z tym różnie bywa. Wzajemne zrozumienie się wymaga tylko chwilkę praktyki i wcale nie jest takie trudne. Warto jednak wziąć pod uwagę, że w języku migowym raczej nie cackają się m. in. z przyrostkami dotyczącymi liczby, osoby, rodzaju czy przypadku; więc kiedy ktoś pierwszy raz zetknie się z niesłyszącym, niech nie dziwi się, że zdania mogą być trochę "uproszczone" lub niepoprawne. W komunikacji z niesłyszącą rodziną sam także w ten sposób upraszczam zdania, żeby łatwiej dotarło. 4. Nigdy nie drążyłem tego tematu, ale warto zdawać sobie sprawę, że istniej coś takiego jak PJN (polski język migowy) i SJM (system językowo-migowy), chociaż głusi korzystają raczej z tego pierwszego. Jak ktoś chce, to może sam sprawdzić o co w nich chodzi. Z relacji siostry wiem, że niektórych głuchych drażni to, że we wszelkich urzędach słyszący porozumiewają się głównie tym drugim, rzadziej tym pierwszym. 5. Wyjaśnię kilka kwestii dla zainteresowanych. Nazwy własne, imiona czy raczej rzadziej spotykane pojęcia (najlepiej rzeczowniki), które nie mają swoich migowych odpowiedników - czemu trudno się dziwić, bo jak to spamiętać tak dużo - są po prostu literowane w języku migowym. To jak wyraźnie osoba niesłysząca mówi może zależeć od różnych czynników. Przede wszystkim to, od kiedy nie słyszy. Jeśli ktoś stracił słuch w wieku kilkunastu lat, zapewne zdążył się już nauczyć mówić wyraźnie (chociaż może z czasem to trochę zanikać), w przeciwieństwie do osoby, która od początku swej egzystencji nie usłyszała nigdy żadnego dźwięku. Istotne znaczenie może mieć również to, w jakim stopniu ktoś ma uszkodzony słuch - są osoby z aparatami słuchowymi, posiadające jakieś resztki słuchu, a jednak uczęszczające do szkoły/szkół dla głuchych i pewnie mają jakieś tam porównanie - mogą mówić wyraźniej od innych, aczkolwiek nie jest to regułą. Kiedyś pytałem mamę jak uczyła moją siostrę mówić (jestem najmłodszy, więc to miało miejsce przed moim przyjściem na świat), ale było to dosyć dawno. Z tego co pamiętam, to m. in. przez pokazywanie obrazków i zwracanie uwagi na sposób poruszania wargami i językiem. Oczywiście miało to miejsce za czasów PRLu, więc dzisiaj może to wyglądać inaczej.
moi rodzice oraz ciocia i wujek również są głusi i potwierdzam wszystko co tu napisałeś, najbardziej zaciekawił mnie 3 punkt a konkretniej to, że upraszczasz zdania, bo myślałem że tylko ja tak robie pisząc do rodziców np. SMS'a :d
:) Co do upraszczania zdań, to Głusi używają własnej gramatyki, odmiennej dla gramatyki języka fonicznego, co dla słyszących może wydawać się uproszczoną wersją ich języka. Pisząc smsy Głusi nie posługują się więc nieskomplikowaną wersją języka polskiego, a po prostu używają własnego PJM w wersji pisanej ;)
Jestem ciekaw tego uproszczenia. Dajcie jakiś przykład. Z jedno do trzech zdań. Albo przykładem może być którykolwiek komentarz zmieniony w ten prosty sposób. Nawet ten.
Po obejrzeniu już wielu odcinków Polimatów jestem pełen podziwu dla prowadzącego. Za sposób przekazu. Za kulturę i szacunek dla widza. Poprawna polszczyzna i poprawna gestykulacja podkreślająca to co autor chce nam przekazać ( czy aby nie po jakichś kursach? ). No i ubiór, zawsze elegancko, czysto, schludnie. Styl faceta na poziomie. Mimo młodego wieku. Oby więcej takich w TV czy gdziekolwiek. Serdecznie pozdrawiam.
I jeszcze: wielki plus za pomysł zrobienia napisów do Twoich odcinków! Mam nadzieję, że inni youtuberzy pójdą za Twoim przykładem i stanie się to standardem.
Gratulacje :-D Trafiłeś w środek dziesiątki. Ten odcinek, ten film, to jeden z najlepszych Twoich filmów. Unaoczniłeś problem, który jest nie zauważany przed osoby słyszące. Tego własnie brakowało na polskim YT, aby osoby głuche, mogły bez problemów oglądać i ROZUMIEĆ, to co widzą. Gratulacje za pomysł :-) Pozdrawiam :-)
Panie Radoslawie, jak i cala ekipo Polimatow, fantastyczny odcinek, profesjonalny, wyczerpujacy, rzetelny. Gratuluje, zycze kolejnych odcinkow i trzymam za slowo z napisami w poprzednich! :) Milego dnia.
Radku, wspaniały film, dziękuję. Oby więcej takich. Czekam jeszcze na podobny dotyczący osób niewidomych i niedowidzących, a także o chorych psychicznie - zbyt mało mówimy o tym, i nie wiemy, z jakimi trudnościami zmagają się ludzie, którzy przecież są wśród nas. Niech to nie będzie tabu!
naprawdę bardzo dobrze, że poruszyłeś ten temat chociaż w minimalnym stopniu, nauka języka (krótka, bo krótka...) migowego na studiach to był jeden z lepszych wyborów w tym okresie. uważam, że od podstawówki dzieci powinny mieć pokazywany ten język tak samo jak inne języki mówione :)
Super! Fajnie, że przybliżyłeś nam sytuację w jakiej znajdują się osoby niesłyszące. Każdy youtuber powinien dodawać napisy pod swoimi filmikami właśnie dla takich osób! Popieram i pozdrawiam serdecznie Ciebie i wszystkich niesłyszących 🖐🏻
Już sobie wyobrażam jakiegoś polskiego rapera (a ci kochają machać rękoma i palcami) który w migowym pokazuje "chce mi sie kupe" a myslal ze "fajnie" rapuje i macha rękami do rytmu ;-) Jak ktoś gdzieś coś takiego wyłapał to proszę o linki ;D
Ogladam, czesto Twoje filmy, zrobiles mistrza, poruszyles, laska z rapem wywolala u mnie emocje i na koncu odwrucona scena, majstersztyk w przemowie do widza.
Jeżeli mam być szczery to chciałbym aby było coś takiego jak międzynarodowy język migowy. Po drugie chciałbym aby każdy program zawierał coś takiego jak w tym odcinku czyli kogoś kto tłumaczy wszystko na język migowy - bo nie powinno się wykluczać ludzi głuchych że społeczeństwa. Po trzecie to zamiast uczyć się języka angielskiego i innych, gdyby takowy międzynarodowy język migowy istniał moim zdaniem wszyscy mogli by się go nauczyć - cały świat zamiast drzeć mordę i chodzić że słownikiem i zastanawiać się czy zrozumieliśmy drugą osobę moglibyśmy się nauczyć takiego języka było by łatwiej. Ja słyszę ale nie widziałbym problemu z umówieniem się z głuchą dziewczyną/kobietą ... jestem trochę romantyk a takie przeżycie było by zajebiste - uczyć się od niej migowego a porozumiewając się pisząc
Ciekawe czy takie osoby lepiej odczytują mowę ciała. Jak czują drugą osobę... Dobrze że istnieją aparaty słuchowe, które mogą pomóc takim osobą. Człowiek ma dobre serce. Takimi pomysłami, pokazuje że potrafi kreatywność wykorzystać w słuszną stronę.
Każda osoba niesłysząca w swoim gronie znajomych, w swoim środowisku na przykład w PZG mają swój jeden przypisany znak. I za jego pomocą każdy z nich wie, że chodzi w rozmowie konkretnie o córce państwa Nowak i nie pomylą jej z nikim innym. Choć rzeczywiście jeśli po raz pierwszy komuś się przedstawiają literują swoje imię i nazwisko. Nawet miasta, państwa i większość wyrazów mają swoje odpowiedniki w języku migowym. A jeśli nie ma często są wymyślane na bieżąco - dobrym przykładem jest tutaj restauracja McDonald's czy też wyraz internet, nowości ze świata nauki.
+Agnieszka Samburska obejrzyjcie wywiady z p.Iwoną Cichosz jest Głucha od urodzenia,jest z tego dumna i umie porozumiec się w 5 językach a także w nich pisać ( polski język migowy, amerykański język migowy, międzynarodowy język migowy oraz j.polski i j.angielski :)
Świetny pomysł z napisami! U mnie od samego początku każdy odcinek (z małymi opóźnieniami, ale każdy) ma napisy. To oczywiście nie to samo co język migowy, ale zawsze ułatwienie dla wielu osób.
Właśnie rzecz w tym, że myślą tak samo, jak my. Wbrew pozorom kiedy myślisz, nie wypowiadasz w głowie słów. A wtedy, gdy to robisz, to jest już werbalizacja myśli - ich przełożenie na dany język.
Osoby głuche od urodzenia myślą obrazami, zapachami, możliwe, że po poznaniu języka migowego, także i przy pomocy niego - coś w stylu niemych filmów. Nie są w stanie 'wyobrazić' sobie złożonych dźwięków odpowiedzialnych za mowę w jakiś języku, kiedy my myślimy komputer, oni widzą w myślach komputer. Natomiast osoby niewidome od urodzenia nie są wstanie wyobrazić sobie wyglądu danej rzeczy, więc kierują się ich kształtem oraz dźwiękiem. Ich sny są zdominowane właśnie przez dźwięki (np. muzykę), jakieś odgłosy, rozmowy, ale też zapach czy uczucie obecności innej osoby lub jakieś rzeczy.
RE: Agata Ja też myślę obrazami, mimo że nie jestem głuchy. Kiedy, dla przykładu, robię się głodny, wtedy myślę, że muszę iść kupić sobie coś do jedzenia. Kiedy widzę, że pada deszcz, wtedy myślę, że trzeba wziąć ze sobą parasol. Ale nie mówię w głowie sam do siebie: "Teraz muszę iść do sklepu, bo jestem głodny" czy "Muszę zabrać parasol, bo pada deszcz". Po prostu to robię, a jednak wcześniej o tym pomyślałem. Tak samo w sytuacji, gdy mam do wykonania jakąś trudniejszą czynność lub gdy myślę o czymś, kimś, czyimś zachowaniu itd. Co nie zmienia faktu, że w wielu sytuacjach "mówimy" sami do siebie, np. gdy przygotowujemy sobie schemat jakiejś rozmowy albo kiedy wytężamy umysł, żeby rozwiązać zadanie matematyczne chociażby ("aha, tu wychodzi tak, to teraz trzeba tak..." itp.). Wtedy nasze myśli zostają zwerbalizowane w głowie, mimo że nie dochodzi do artykulacji (wypowiedzenia ich na głos). Tymczasem osoba głucha nadal będzie posługiwać się obrazem, w tym być może także znakami języka migowego. Tak rozumiem to ja, choć mogę być w błędzie, bo do eksperta mi daleko :) Dobrze byłoby, gdyby Radek w "plusie" podjął się wyjaśnienia tej kwestii, bo mnie również ona interesuje nie od dziś :) Pamiętajmy tylko o odróżnianiu myślenia od mówienia do siebie w myślach, bo moim zdaniem to dwie różne sprawy.
filmik idealny dla osób, które interesują się kulturą Głuchych :) niedawno zaczęłam kurs PJM i jestem z tego baaardzo dumna! otwórzmy się na świat Głuchych, a zyskamy więcej, niż sobie wyobrażamy!
Jeśli zamkniesz oczy i sobie coś wyobrażasz, to można powiedzieć, że widzisz to co sobie wyobrażasz, więc niewidomi mają taką samą sytuację, w zależności od tego co sobie wyobrażają. Jeśli osoba jest niewidoma od urodzenia, nie rozpoznaje żadnych kolorów, ani kształtów, więc nie można powiedzieć co sobie wyobraża i czy w ogóle jej mózg jest w stanie wyodrębnić jakikolwiek kształt, skoro nigdy nie dotarł do niego żaden bodziec z oczu.
Kiedyś gdzieś przeczytałam, że osoba, która niewidoma jest od urodzenia"widzi" sny za pomocą innych zmysłów, ale osoba, która wzrok straciła widzi sny, tak jak każdy człowiek. :D
O kurde, teraz sobie uświadomiłem, że to trochę straszne... To tak jakby cały czas chodzić w ciemnościach, słyszeć czyjeś głosy, czuć zapachy i jeszcze coś Cię znienacka dotknie! D:
Nie w przypadku większych miast, które mają swoje "nazwy" w języku migowym. Imiona i nazwiska rzeczywiście nie mają swoich odpowiedników, więc trzeba pokazywać po literce.
Moja ciocia jest głucha, w wakacje przyjechała do nas, jako że mama była na kursie migowego nauczyła mnie podstawowych gestów za pomocą których mogłabym się dogadać z ciocią, kwestią przyzwyczajenia było to że wspierałam się normalną mową. nie dość że ciocia rozumiała bardzo dużo z ruchu ust i sama próbowała mówić co jest dla mnie niesamowite, rozumiałam ją mimo że nie były to zbyt wyraźne słowa, to uczyła mnie migać słowa których nie umiałam i była szczęśliwa że staramy się nauczyć jej języka. Jest to osoba starsza a mimo swojej "niepełnosprawności" bardzo zaradna i komunikatywna co bardzo pozytywnie mnie zaskoczyło
A co tobie się śni, jako osobie posiadającej sprawne zmysły? W śnie widzisz, słyszysz, czujesz. U niewidomej od urodzenia osoby zabraknie tutaj wzroku, ale to nie będzie dla niej przecież czymś dziwnym, bo od zawsze była w takim stanie.
Nie bez powodu języki migowe istnieją od początku ludzkości. Dopiero z czasem zaczęły się bardziej formalizować, ale zawsze ludzie głusi znaleźli sposób, aby migać i się rozumieć!
Zawsze zastanawiało mnie ruszanie ustami podczas migania - czy ludzie głusi a także tłumacze wypowiadają migane słowa czy ruszają ustami w losowy sposób , czy to jakoś pomaga ? Pozdrawiam i dziękuje na świetny materiał
Widziałem wywiad z głuchą osobą na kanale emce kwadrat i z tego co mówiła to czytanie z ruchu warg to stereotyp , nie każdy głuchy czyta z ruchu ust , kobieta z wywiadu że głusi czytający z ruchu warg to bardzo mały procent
No i ta końcowa deklaracja! W końcu! Przecież napisy to same korzyści, kto jak to, ale Radek powinien wiedzieć (tłumaczenie na inne języki, itd.). Ciekawe tylko jaki to będzie czas (rok, czy dekada?) :D
Nasze myśli są abstrakcyjne. Zauważ, że gdy przyjdzie Ci do głowy jakiś pomysł, musisz go dopiero ubrać w słowa. Rzeczywiście jesteśmy w stanie jakby "mówić w myślach", ale znajomość jakiegokolwiek języka nie jest konieczna, żeby myśleć w ogóle.
A czy orientujecie się może dlaczego - akurat spotkało to kilkakrotnie mojego partnera, gdy pracował w sklepie - osoby głuche, albo niektóre z nich, gdy nie mogą porozumieć z osobą słyszącą, nie chce spróbować porozumieć się pisemnie? Mój partner spotkał się wręcz z oburzeniem, że zaproponował tę formę komunikacji, gdy nie mógł zrozumieć tego, czego chciała od niego głucha klientka.
Niestety, nie wszyscy głusi znają pisany język polski. Niektórzy, nawet jak znają paletę słów, to nie potrafią ich gramatycznie złożyć zgodnie z zaleceniami języka polskiego. Pamiętaj, że znajomość polskiego, którym teraz piszę jest zmienna u głuchych. Jak ktoś ogłuchł jako 18-latek, będzie pisać i mówić po polsku bez większych problemów. Jeśli ktoś jest głuchy od urodzenia, z polskim jako obcym sobie językiem może mieć wielki problem. W takim przypadku można przykładowo domówić się używając gestów (zupełnie jak na wakacjach za granicą, gdy nie znamy języka) :)
W takim wypadku napisy, które zapowiedziałeś pod filmami, będą ułatwieniem tylko dla części osób. Czy może umiejętność czytania nie musi oznaczać umiejętności pisania i jest szerszym zjawiskiem? Zastanawia mnie też jak w takim wypadku Ci głusi Polacy, którzy nie posługują się językiem polskim "zwykłym", radzą sobie z pismami urzędowymi, czy tekstami ogólnie na plakatach czy w książkach? Zawsze mi się wydawało, że pomimo uszkodzenia słuchu, głuchych uczy się pisania i czytania, tak jak każde dziecko pobierające edukację szkolną
Również ciekawi mnie to zagadnienie. Może dobry materiał na "plusa"? Nieznajomość jakiegokolwiek języka pisanego odcinałaby tych ludzi niemal od jakiegokolwiek kontaktu ze światem zewnętrznym i wydaje się tak niepraktyczna, że wręcz ciężko w nią uwierzyć. Nawet jeśli SignWriting byłby rozpowszechniony tak, jak alfabet Baille'a, to i tak ograniczenie się do niego byłoby dobrowolnym pozbawieniem się znakomitej większości źródeł informacji. Prosiłbym o rozwinięcie zagadnienia.
W urzędach są (choć nie zawsze) tłumacze języka migowego. Można to nieco przyrównać do sytuacji przebywania w kraju, którego języka nie znamy. Możemy tam spokojnie żyć i się dogadywać, nawet jak nie rozumiemy plakatów lub napisów na murach.
brzmi nieco naciąganie, ale z drugiej strony polska gramatyka - jak wynika z Twoich tłumaczeń - różni się od gramatyki migowego. Duży jest % głuchych nie znających słowa pisanego w społeczeństwie?
Bardzo sympatyczny odcinek ^^ dobra robota :) Tak wspomne jeszcze jeden z moich komentarzy - *wymachuje biala chusteczka* "Faaaaul byl drogi dzentelmenie" - wciaz uzywamy ze znajomymi w roznych sytuacjach :D
pytanie: język polski jest językiem żywym, co roku do sjp dodawane są nowe słowa, a jak to jest w języku migowym? W jaki sposób tworzy się nowe słowa I kto je wymyśla?
Zawsze myślałem i tak to sobie rozgraniczałem, że osoba głucha, to ta, która nie słyszy albo od dziecka albo która straciła słuch, ale nadal potrafi mówić (niemym dla mnie nie była osoba, która nie potrafi się komunikować, tylko która nie używa powiedzmy strun głosowych do mówienia... w ten sposób niema), a głuchoniema to ta, która i nie mówi (ustami, nie używa strun, dźwięków) i nie słyszy... ale wiem jedno, na pewno jest to dla nich trudne, a może i nie, ale dla mnie na pewno byłoby to piekło nie słyszeć. Nie móc słuchać muzyki. To bardzo ważny dla mnie zmysł, tym bardziej że w moim wypadku jest on jeszcze bardziej wyczulony. W każdym razie, popieram akcję !
Zastanawia mnie, jak głusi uczą się czytać i pisać, skoro litery są przypisane do głosek (dźwięków)? I jak głuche dzieci uczą się migać pojęcia abstrakcyjne? Rozumiem, że ucząc słowa kot, pokazuje się kota, a następnie odpowiedni gest, ale jak pokazać np. miłość?
ludzie niesłyszący kierują się przede wszystkim instynktem. Jeśli chodzi o ich naukę i jeżeli rodzice zdecydują się na rehabilitację łącznie z nauką języka migowego do gry wkracza logopeda ludzi niesłyszących. Główną metodą rehabilitacji jest nauka odczytywania ruchów warg, kojarzenia obrazów oraz wibracji, które niesłyszący wyczuwają lepiej niż my. Oczywiście istnieją szkoły podstawowa, gimnazjum, liceum, zawodowa, studium. Są to szkoły specjalne przygotowane właśnie do nauki osób niesłyszących. przygotowują one ich do życia i przede wszystkim do zawodów, które mogą wykonywać.
Ponoć osoby głuche mają dość spore problemy za nauką (opowiadała mi to nauczycielka pracująca w szkole dla głuchoniemych) ale to może być tak jak w przypadku osób słyszących. Kwestia chęci. U mnie było różnie, zależało od przedmiotu i chęci. Jak mi się chciało miałam dobre oceny, jak olałam kiepskie. Na pewno wzrok i węch jest tutaj kluczowym czynnikiem wspomagającym. Jestem osobą niedosłyszącą 30% słyszalność na lewe ucho, na prawe dużo więcej z 70% .
Np. angielski nie jest językiem fonetycznym. I dajemy radę i my i np. niemowlaki, które się uczą angielskiego na początku życia. Po prostu instynktownie.
A czy posługujesz się tylko językiem migowym czy też miganym? Jeżeli znasz ten drugi, to czy jego znajomość pomogła Ci w nauce czytania i pisania? Ciekawi mnie jak wygląda ten problem z perspektywy osoby, która ma problem ze słuchem. @@Kiejdaa
@@jso1954 nie używam żadnego z tych języków. Nigdy się nie uczyłam, miałam moment, że chciałam ale potem pomyślałam, że po co mi skoro nawet nie otaczają mnie takie osoby. Nie znam ani jednej głuchej osoby lub w podobnej sytuacji jak ja. Moja komunikacja jest tylko za pomocą słów jak u Ciebie i innych ludzi. Jeśli nie znam jakiegoś słowa, sprawia mi problem jego wypowiedzenie (mieszkam teraz w Niemczech więc często to teraz mam) muszę sobie dane słowo napisać i sama spróbować wypowiedzieć, dziele na sylaby, powtarzam bo kilka,kilkanaście razy i w końcu umiem.
Nie znam się, więc się wypowiem :-) Przez kilka lat pracowałem w obsłudze klienta, gdzie co jakiś czas pojawiał się niesłyszący klient. Tutaj taka mała ciekawostka - nie każdy głuchy potrafi pisać i czytać, ale co najważniejsze, rozumieć sens zdania tak, jak ludzie słyszący. Wbrew pozorom, czasem przy próbie komunikacji, trzeba wykazać się sporą kreatywnością i zasobem synonimów ;-) To osobny temat. Pomyślałem o tym, żeby po prostu wybrać się na jakiś kurs i nauczyć się języka migowego. Choćby w stopniu podstawowym, aby jakoś ułatwić komunikację miedzy mną a klientem. Widząc niejednokrotnie ich frustrację i bezsilność, naprawdę chciałem coś zrobić, aby umieć im pomóc. I tu nastąpiło ogromne rozczarowanie, ponieważ - pierwsze primo - koszt kursu podstawowego, to jakieś chore kwoty rzędu kilkaset złotych (pełny kurs to już tysiące złotych, ale to było kilka lat temu, może coś się zmieniło), a po drugie primo - okazało się, że głusi, to dosyć hermetyczna i zamknięta społeczność. Każdy "słyszak", czyli osoba słysząca, jest traktowana dosyć oschle i z dużym dystansem. Po tych niemiłych rozczarowaniach dałem sobie spokój z jakąkolwiek próbą wyciągania pomocnej dłoni w kierunku tego tematu. Może coś się zmieni, czego szczerze życzę :-)
Masz rację, że niestety głusi to często wyizolowana społeczność. Ale to też nie bez powodu. Tak jak mówisz, istnieje spora bariera w komunikacji między głuchym i słyszącym. To może frustrować dwie strony. Głusi dogadują się w języku migowym bez najmniejszych problemów, więc naturalnie w takim sosie czują się najbardziej swojsko. Tak jak Ty w grupie swoich znajomych, którzy często rozumieją Cię bez słów. A jeśli komunikacja ze słyszącymi to pasmo frustracji, wtedy nie dziwi, że może pojawić się dystans. Stąd potrzeba stopniowego usuwania tych barier i wysiłek z obu stron :)
Z niedowierzaniem spoglądam na sukces i splendor jaki zdobywa Radosław Kotarski, popularyzator wiedzy na portalu youtube oraz medialna twarz banku Millenium, zewsząd poklepywany po plecach, wzbudzający zaufanie i sympatię. Lubiany i adorowany przez młode Polki, które urzeka swoim uśmiechem i nienaganną polszczyzną, podziwiany przez młodych Polaków za grację i dopasowane garnitury, zaś przez starszych spośród Polaków niejednokrotnie stawiany za wzór młodego człowieka, który doszedł do sukcesu bez układów, bez powiązań. Nic bardziej mylnego. Tak się składa, że chodziłem z Kotarskim do jednej klasy w liceum, więc dobrze wiem jaki z niego sk***iel. Kotarski dołączył do nas w 3. klasie liceum. Już na rozpoczęciu roku szkolnego błyszczał swoimi zdolnościami oratorskimi, zjednując sobie serca wychowawczyni oraz klasowych niewiast. Wobec nas, chłopaków, był bardzo chłodny i tylko przywitał się rzymskim pozdrowieniem mówiąc: 'Radek'. Myślałem, że to po prostu nadęty bubek, jednak spokoju nie dawał mi dziwny starszy mężczyzna w skórzanej kurtce i zakazanej facjacie, który podążał za Kotarskim krok w krok z kamerą w ręku. To trochę dziwne, by rodzic odprowadzał dziecko w liceum, lecz gdy pytaliśmy Radka czy to jego ojciec to nabierał wody w usta i łypał na nas spode łba. Po paru dniach w klasie odbyły się wybory przewodniczącej oraz przewodniczącego - chłopcy głosowali na chłopaka, a dziewczyny na dziewczynę. Wśród dziewczyn wygrała Dominika, najładniejsza w klasie, pełna uroku i wigoru, na jej widok Kotarski dostawał spazmów. Oczywiście, Radek natychmiast zgłosił angaż na przewodniczącego, ale poległ ze mną stosunkiem głosów 14-1. Dzięki temu spędzałem sporo czasu z Dominiką i tak jakoś po tygodniu zaczęliśmy ze sobą chodzić. Widać było, że porażka w klasowym plebiscycie oraz dostanie kosza od Dominiki przybiło Radka, więc zaczął się powoli mścić na mnie oraz na kolegach. Nie minęły 2 tygodnie, a Kotarski został znienawidzony przez męską część klasy. Zaczęło się od niepozornych rzeczy - raz usłyszał w szatni po basenie, że nie odrobiliśmy pracy domowej z matematyki, więc szybko się ubrał i wybiegł, a gdy 15 minut później nauczyciel wszedł do klasy to Kotarski niezwłocznie przypomniał o zadanej pracy. Wszyscy dostaliśmy jedynki. Zerknąłem wówczas na twarz Kotarskiego, a ten, rozwalony w krześle w swoim błyszczącym garniturze, patrzył na mnie z perfidnym, ironicznym uśmieszkiem w kącikach ust. Innym razem na zajęciach praktycznych z biologii celowo rozstroił mikroskop, którym mieliśmy podziwiać stułbię płową, a zrobił to tak by cała wina spadła na mnie. I spadła, musiałem odkupić, 249.99 zł w Castoramie. Radek dokuczał w sprytny sposób - a to podrzucał do plecaka zgniłego banana, a to niby przypadkowe szturchał łokciem w ciemnym korytarzu, a to rozpuszczał wśród dziewczyn plotki, że ktoś z nas ma mikropenisa. Po kolejnym ekscesie, w którym oskarżono mnie o rzekome podpalenie parapetu w męskiej ubikacji odebrano mi tytuł przewodniczącego, który z dumą przejął Kotarski.
Mieliśmy już dość tego mściwego sk***iela, lecz Kotarski miał ogromne plecy w pokoju nauczycielskim, a ze szkoły zawsze odbierał go ów 'ojciec' w skórzanej kurtce. Nie mieliśmy pojęcia jakim cudem Kotarski ciągle zajmował 1. miejsca w konkursach, grał główne role w przedstawieniach szkolnych a nawet wymógł na dyrekcji aby podczas studniówki był wodzirejem. Co gorsza, zaczął spędzać sporo czasu z Dominiką, która opowiadała mi jak Kotarski się do niej zalecał sypiąc łacińskimi sentencjami i kupując drogie sygnety rodem z wysp Kokosowych. A nam ciągle dokuczał i uprzykrzał życie. Mijały miesiące, a my kombinowaliśmy jak tu się zaczaić na szykownego Radosława. Pewnego grudniowego, mroźnego poranka miarka się przebrała. Jak zwykle przed w-f przebieraliśmy się w szatni, a Kotarski tego dnia był jeszcze bardziej zadowolony z siebie i patrzył na każdego z nas z politowaniem. Gdy do szatni wkroczył w- fista Zbigniew, którego dres pamiętał jeszcze powstanie styczniowe, i jak zwykle spytał nas w co chcemy grać to Kotarski wystrzelił jak z procy, że ustaliliśmy iż w piłkę na dworzu. Zbigniew przystał na to ochoczo, a nasze gwałtowne protesty, że jest -15 stopni zbył machnięciem ręki i ku uciesze Radka nakazał natychmiastowy wymarsz. Myślałem, że uduszę Kotarskiego za pomocą jego pantofli z Wólczanki. Najlepsze było to, że nagle Kotarski teatralnie kichnął symulując przeziębienie i postanowił zgłosić nieprzygotowanie. W efekcie, on mógł wyjść w swoim palcie, zaś my w krótkich spodenkach. Co było dalej, wiadomo, graliśmy na potwornym mrozie w piłkę, a Kotarski zaśmiewał się z nas i jeszcze namówił w-fistę, że przyniesie z automatu gorącą czekoladę. Wzbierała we mnie fala nienawiści, a tego co zaszło w szatni po w-fie nie zapomnę do końca życia. Wróciliśmy zziajani i przemarznięci, a razem z nami wszedł tam Kotarski. Jeszcze na środku boiska ustaliliśmy, że bez względu na to kim jest jego stary to spuszczamy Radkowi dziś wpie**ol, najwyżej w duecie z ojcem. Jednak gdy tylko drzwi szatni się zamknęły to Kotarski ostatecznie zdjął maskę grzecznego chłopca i wypalił do nas: - I co j***ne polaczki, podobały wam się te spartańskie warunki? Ja was k***a nauczę szacunku do mnie, biedne k***y, od dziś będziecie robić co chcę albo doprowadzę do tego, że wyrzucą was ze szkoły. Po czym wyjął nóż myśliwski i z pianą na ustach zaczął obrzucać nas wyzwiskami. Zdębiałem. Zawsze wiedziałem, że gość ma nie po kolei w głowie, ale to jak jego twarz była w tamtym momencie podła, pełna nienawiści, wręcz nieludzka.. niesamowity kontrast do tej spokojnej buzi z Polimatów, na którą nabiera dziś Polaków. Nie odezwaliśmy się ani słowem, przytłoczeni tym co widzimy, a Kotarski pluł na nas wymach*jąc nożem, a po kolejnej porcji gróźb wyszedł z szatni i udał się wraz z 'ojcem' do domu. Myśleliśmy gorączkowo co zrobić i ustaliliśmy, że Radek zbierze karczemny wpie**ol następnego ranka na przerwie. Pal licho konsekwencje. Tej nocy długo nie spałem, a gdy zasnąłem to nie mogłem się rano obudzić, przez co zaspałem i w pośpiechu pobiegłem do szkoły. Przed budynkiem była jednak mała gromadka ludzi oraz kamera Polsatu. Zdziwiony podchodzę sprawdzić o co chodzi, a wnet Kotarski wskazał mnie swoim palcem i prosto na mnie ruszył jego 'ojciec' oraz paru innych podejrzanych typów. Starałem się bronić, lecz kamerzysta użył paralizatora, po czym wszystko spokojnie nakręcił. Zostałem doszczętnie pobity i zapakowany do pomarańczowej ciężarówki z logiem słoneczka. Zdziwiło mnie, że wszystko rozegrało się na oczach szkolnych ochroniarzy, którzy ani drgnęli. Zakrwawiony i ranny siedziałem w środku a naprzeciwko mnie siedział 'ojciec', który spytał czy wiem kim jest. Odparłem, że nie, więc przedstawił mi się. Okił Khamidow. Coś mi się te nazwisko kiedyś obiło o uszy, lecz po ciosie w potylicę nie byłem w stanie dokładnie skojarzyć. Mimo potwornego bólu głowy udało mi się jednak zidentyfikować jednego ze współsprawców bijatyki. Z niedowierzaniem poznałem tę twarz nieskalaną myślą, jaką miał nie kto inny jak słynny aktor i showman Misiek Koterski. Palił spokojnie jointa i zerkał co jakiś czas na innego mężczyznę siedzącego z boku. W ciężarówce był też sam Radosław Kotarski, który opowiadał wszystkim jak to dokuczałem mu w szkole i robiłem wszystko by zdyskredytować Radka w oczach rówieśników i nauczycieli. Po dłuższej chwili wypalił do mnie: - Wiesz k***o kim są ci ludzie? - Nie - odparłem nie do końca zgodnie z prawdą. - O tempora, o mores, parszywy ch*ju. To jest Okił Khamidow, reżyser seriali i show z Polsatu, ten tutaj to Marek Koterski, słynny reżyser filmowy, pewnie kojarzysz 'Dzień Świra' psie, a tamten to jego syn Misiek Koterski. Myślisz, że to przypadkowi dla mnie ludzie? Nic bardziej mylnego. Marek to mój ojciec, Misiek brat, a Okił to stryj. Używając sprytu zmieniłem jedną literkę w nazwisku, aby wyszło, że sam dochodzę do sukcesu, bez pomocy z zewnątrz. Tak naprawdę to oni przekupują nauczycieli, dyrekcję, ochroniarzy, abym mógł błyszczeć niczym Syriusz na nocnym niebie. Mam dopiero 19 lat, ale przede mną świetlana przyszłość, zaś przed Tobą mroczna trumna. Zapomnij o Dominice, Okił spreparował już fałszywe nagranie, na którym całujesz się z Klarą. Skończysz w rynsztoku, jak to mawiali Aztekowie. Gestykulował przy tym dokładnie tak jak w materiałach Polimatów. Ton głosu był jednak zimny, cyniczny, srogi. Rodzinne koneksje Kotarskiego zrobiły na mnie wrażenie. I pomyśleć, że kiedyś byłem fanem produkcji Khamidowa oraz filmów Koterskiego, swoich oprawców, katów. W końcu ciężarówka się zatrzymała i nakazali mi wysiąść. Byliśmy w jakimś lesie, a obok nas wykopany został wielki dół... w którym spoczywało już kilka ciał. Rozpoznałem Maćka, Andrzeja, Bartosza oraz Mateusza - największych klasowych zawadiaków. Gula w gardle rozrosła się olbrzymio, wiedziałem, że to już koniec, zginę młodo zakopany w lesie. Misiek Koterski, z pozoru ciotowaty i niegroźny narkoman, kazał mi się rozebrać i stanąć na krawędzi dołu. Uczyniłem to chlipiąc cichutko i marząc o bezbolesnej śmierci, gdy nagle usłyszałem aksamitny głos: - Już dość, Misiek, tego zostawcie. Musimy wracać, bo mam pilne spotkanie z Donaldem. Odwróciłem się wstrząśnięty i zauważyłem, że słowa te wypowiedział do tej pory milczący mężczyzna, który siedział obok kierowcy. Odziany był w pozłacaną szatę z wygrawerowanymi inicjałami JK, zaś na głowie miał kapelusz z napisem KULCZYK. Zrozumiałem w mig, że to słynny filantrop, prężny przedsiębiorca, rekin finansjery i dobrodziej narodu polskiego Jan Kulczyk. To on ocalił mi żywot, a cała polsatowska ekipa wraz z gangiem Koterskich bez mrugnięcia okiem usłuchała jego rady i oddaliła się ciężarówką. Ubrałem się szybko i uciekłem pieszo jak najdalej od miejsca zbrodni. Szedłem jakieś 5 godzin do domu i wiedziałem, że tylko wstawiennictwo magnata telewizji uratowało mi życie. Nerwowo oczekiwałem na wyrok we własnym domu, bo przecież odkrycie mojego adresu było dla Koterskich dziecinną igraszką. Po paru minutach zadzwonił telefon, odebrałem spanikowany i wysłuchałem tyrady Kotarskiego, a właściwie Koterskiego, który nakazał mi zmianę szkoły, zabronił kontaktów z Dominiką oraz zabronił wspominania o incydencie pod groźbą kary śmierci. Wiedząc z kim mam do czynienia tak też uczyniłem, a choć przekonanie rodziców o zmianie liceum tuż przed studniówką było niełatwym zadaniem, to zrobiłem to. Dominika ryzykując życie przekazała mi na GG, że w szkole Koterski puścił plotkę, wedle której ja oraz czterech kamratów zostaliśmy wyrzuceni ze szkoły za handel narkotykami na stołówce. Po paru tygodniach policja, którą kierował Kulczyk, odnalazła ciała kolegów, którzy mieli zostać zabici w wojnie narkotykowej. Próbne matury Koterski zdał na 100%. Wszystkie. Podobno Kulczyk przesłał mu arkusze egzaminacyjne dzień przed. Dominika relacjonowała mi, że na studniówce Koterskiemu towarzyszył Ibisz, a potem w kupionym konkursie został misterem balu. Po wszystkim próbował zgwałcić Dominikę w ubikacji dla sprzątaczek, a gdy ta zagroziła, że zgłosi to na policję to Radosław zaśmiał się jej w twarz, że ma dobre konszachty z kimś kto nadzoruje policję i, że jak nie będzie mu się dawała gwałcić to spotka ją gorszy los od śmierci. I spotkał - podczas walentynek, na które Koterski zabrał ją na gofry, nagle kazał jej zamknąć oczy, zawołał wynajętego recydywistę, który oblał jej twarz kwasem siarkowym H2SO3. Co było dalej już nie wiem, gdyż Dominika targnęła się na życie w szpitalu i tak oto straciłem ostatnią łączniczkę ze środowiskiem Koterskiego. Mogę tylko przypuszczać jakich forteli i ceregieli użył aby zdobyć popularność na youtube - mając w rodzinie speców od telewizji Marka Koterskiego oraz Okiła Khamidowa nie było to zapewne trudne. Pomyślicie, że ta historia to fikcja, że bajdurzę, że szkaluję sympatycznego Radosława Kotarskiego z zazdrości. To jednak prawdziwa historia, a piszę ją ku przestrodze, byście nie wierzyli w sztuczne uśmiechy celebrytów, za fasadą których czają się mafie, służby i loże. Zresztą spytajcie Kotarskiego o jego stosunek do zmarłego niedawno Jana Kulczyka. Nigdy nie usłyszycie z jego ust jakichkolwiek słów krytyki pod adresem swego największego dobrodzieja, na którego zresztą pogrzebie siedział w jednym z pierwszych rzędów. Nic dziwnego, wszak zawdzięcza mu wygodne życie oraz sławę. Tak to już niestety jest, że szuje, kanalie i podłe kreatury dążą po trupach do celu, udając dobrego człowieka i wręcz omamiając Polaków. Kotarski odebrał mi sporo zdrowia, życia, kolegów, dziewczynę oraz wiarę w ludzi. Jednak prawdy mi nie odbierze. Znam prawdziwe oblicze Kotarskiego i nie spocznę póki nie zapoznają się z nim także inni. Jak zobaczycie go w reklamie banku Millenium to pamiętajcie o szantażach, gwałtach i mordach. Jak zobaczycie nowy filmik Kotarskiego i ujrzycie te kilkanaście łapek w dół, to wiedzcie, że jedną z nich zostawiłem właśnie ja. Mała vendetta na sk***ielu. A Kulczyka szanuję, dobry z niego człowiek.
czy głuche osoby potrafią wyraźnie mówić? bo wtedy tylko odbiorca by odpowiadal jezykiem migowym, co ułatwiłoby komunikacje moze odpowiesz w polimatach+ ? :)
nie potrafią.Załóż sobie słuchawki przemysłowe na ryjec i spróbuj z kimś porozmawiać, ledwo będziesz mógł się wysłowić nie słysząc siebie i nie będziesz wiedział czy się drzesz czy mówisz za cicho, a co dopiero osoby które od lat nie słyszą swojego głosu
nie wiem ja w jezyku polskim migowym ale np. w norweskim sa znaki przeklenstw do tego szepczemy dane slowo(np faen) i mimika twarzy wyraza to co teraz czujemy- w tym przypadku czesto bedzie to gniew.
A co z nauką polskiego pisanego? Czy osoby głuche od narodzin/dzieciństwa potrafią się nauczyć pisać i czytać? Przecież niektóre słowa np. "że" nie mają w ogóle znaczenia. I co z gramatyką? Ona też musi się wydawać głuchym bez sensu.
Nie do końca, bo przecież w migowym też jest gramatyka, to nie jest losowe zlepianie słów, a co do "słów bez znaczenia", to też są, bo takie ważne słowo jak "i" też nie ma znaczenia, a jest bardzo potrzebne. A ogólnie co do pytania, to głusi potrafią pisać i to dobrze, czego dowodem jest mój kolega, który jest głuchy i zwraca mi nawet uwagę na interpunkcję :P
szymon boniecki no tak, tylko prostuje o co chodzilo mojemu poprzedniemu mowcy, nie mowilem ze sie z tym zgadzam czy ze to jest jakis wielki problem, mialem wrazenie ze nie zrozumiales o co chodzi jako tako
+szymon boniecki No niby tak, ale zauważ że małe dzieci uczą się tego ze słuchu, czyli dla głuchych jest to jakby część obcego języka. Coś na zasadzie jakbyś musiał rozmawiać po polsku i trochę po mołdawsku.
chodziło mi tutaj o relacje osoba Głucha - osoba Głucha. miganie jest szybsze i wygodniejsze niż pisanie, nie potrzeba do niego kartki i długopisu czy czegokolwiek innego
Nie wszyscy głusi, szczególnie ci głusi od urodzenia, znają język polski (pisany i mówiony). Jak ich mama i tata migają w domu, to uczą się tego tak naturalnie, jak Ty nauczyłeś się polskiego.
mi kiedyś podczas snu wpadła mucha do ucha, przez półtora tygodnia chodziłem nieświadomy tego faktu. Powiem tak- masakra, samochodu nie słyszysz, musisz się ustawiać bokiem do innych ludzi by coś usłyszeć na drugie zdrowe ucho, a w głowie totalna pustka,zero...nawet nie pisk, po prostu nic. Kiedyś ktoś powiedział, że człowiek nie wytrzyma dłużej w idealnie wyciszonym pomieszczeniu, bo zaczyna świrować, coś jednak w tym jest :O nie tyle, że zaczynasz coś sobie wyobrażać ale ogl stan psychiczny się pogarsza. Współczuje wszystkim niedosłyszącym. Mi to sprawiało problem przez półtora tygodnia, a oni mają to całe życie.
Utrata słuchu w późniejszym okresie życia wiąże się z taką nagłą zmianą i przedziwnym uczuciem. Ale głusi od urodzenia tego często nie czują. Bo dla nich "cisza" jest stanem naturalnym.
Podświadomie kątem oka zauważyłeś znak zapytania na końcu zdania, którego kształt Twój mózg skojarzył z literą P i dołączył ją do wyrazu "głusi" powodując pomyłkę. Nikt nie jest doskonały ^^
Znajoma niewidoma ma inteligencję wizualno-przestrzenną: kompas w głowie, mapa Warszawy ogarnięta (prowadzała po mieście MNIE, a nie ja ją), uwielbia mapy dotykowe i makiety, no i uczy orientacji w przestrzeni zbite z tropu ociemniałe dzieciaki :)
Dobra, to teraz pora na komentarz z perspektywy osoby troszkę na granicy tych dwóch światów (moja siostra, szwagier i ciocia nie słyszą, ja mam "tylko" niedosłuch):
1. Co do tego, że głusi różnie słyszą to rzeczywiście różnie bywa, jednak nie wszystko może być odbierane dosłownie jako dźwięk. Dla przykładu - kiedy chcę kogoś zawołać siedząc na sofie a niesłyszący jest do mnie odwrócony plecami to po prostu mocniej walnę stopą o podłogę. Wątpię by ta osoba to usłyszała, ale jest duże prawdopodobieństwo, że to najzwyczajniej poczuje. Taka charakterystyka basów.
2. Co do niejednoznaczności niektórych wyrazów/pojęć.... Głusi rzeczywiście mogą czegoś nie zrozumieć, ale przecież gdy w szkole uczyli się języka migowego to polski też musieli znać. Dla nich taki czasownik "chcę" z pewnością nie jest obcy, niezależnie kontekstu w jakim chcemy go użyć. Poza tym równie często to słyszący mogą nie zrozumieć głuchych, ale o tym za chwilę.
3. Porozumiewanie się między słyszącymi a niesłyszącymi nie jest wcale takie abstrakcyjne. Przyznam się, że nie znam języka migowego - po prostu nie miałem za bardzo potrzeby się go uczyć. Kiedy np. ja chcę coś powiedzieć mojej siostrze, to zrozumie przekaz wyczytując to z ruchów warg. Wystarczy w miarę wyraźnie mówić. Z drugiej strony głusi często mają dosyć charakterystyczny sposób mówienia, przez co trudno ich czasami zrozumieć. Nie ma przecież w tym nic dziwnego skoro osoby, które często są pozbawione zmysłu słuchu od urodzenia lub przynajmniej wczesnego dzieciństwa nie mają do czego porównać swój głos, chociaż z tym różnie bywa. Wzajemne zrozumienie się wymaga tylko chwilkę praktyki i wcale nie jest takie trudne. Warto jednak wziąć pod uwagę, że w języku migowym raczej nie cackają się m. in. z przyrostkami dotyczącymi liczby, osoby, rodzaju czy przypadku; więc kiedy ktoś pierwszy raz zetknie się z niesłyszącym, niech nie dziwi się, że zdania mogą być trochę "uproszczone" lub niepoprawne. W komunikacji z niesłyszącą rodziną sam także w ten sposób upraszczam zdania, żeby łatwiej dotarło.
4. Nigdy nie drążyłem tego tematu, ale warto zdawać sobie sprawę, że istniej coś takiego jak PJN (polski język migowy) i SJM (system językowo-migowy), chociaż głusi korzystają raczej z tego pierwszego. Jak ktoś chce, to może sam sprawdzić o co w nich chodzi. Z relacji siostry wiem, że niektórych głuchych drażni to, że we wszelkich urzędach słyszący porozumiewają się głównie tym drugim, rzadziej tym pierwszym.
5. Wyjaśnię kilka kwestii dla zainteresowanych. Nazwy własne, imiona czy raczej rzadziej spotykane pojęcia (najlepiej rzeczowniki), które nie mają swoich migowych odpowiedników - czemu trudno się dziwić, bo jak to spamiętać tak dużo - są po prostu literowane w języku migowym.
To jak wyraźnie osoba niesłysząca mówi może zależeć od różnych czynników. Przede wszystkim to, od kiedy nie słyszy. Jeśli ktoś stracił słuch w wieku kilkunastu lat, zapewne zdążył się już nauczyć mówić wyraźnie (chociaż może z czasem to trochę zanikać), w przeciwieństwie do osoby, która od początku swej egzystencji nie usłyszała nigdy żadnego dźwięku. Istotne znaczenie może mieć również to, w jakim stopniu ktoś ma uszkodzony słuch - są osoby z aparatami słuchowymi, posiadające jakieś resztki słuchu, a jednak uczęszczające do szkoły/szkół dla głuchych i pewnie mają jakieś tam porównanie - mogą mówić wyraźniej od innych, aczkolwiek nie jest to regułą.
Kiedyś pytałem mamę jak uczyła moją siostrę mówić (jestem najmłodszy, więc to miało miejsce przed moim przyjściem na świat), ale było to dosyć dawno. Z tego co pamiętam, to m. in. przez pokazywanie obrazków i zwracanie uwagi na sposób poruszania wargami i językiem. Oczywiście miało to miejsce za czasów PRLu, więc dzisiaj może to wyglądać inaczej.
moi rodzice oraz ciocia i wujek również są głusi i potwierdzam wszystko co tu napisałeś, najbardziej zaciekawił mnie 3 punkt a konkretniej to, że upraszczasz zdania, bo myślałem że tylko ja tak robie pisząc do rodziców np. SMS'a :d
Im prościej tym lepiej ;)
:)
:)
Co do upraszczania zdań, to Głusi używają własnej gramatyki, odmiennej dla gramatyki języka fonicznego, co dla słyszących może wydawać się uproszczoną wersją ich języka. Pisząc smsy Głusi nie posługują się więc nieskomplikowaną wersją języka polskiego, a po prostu używają własnego PJM w wersji pisanej ;)
Jestem ciekaw tego uproszczenia. Dajcie jakiś przykład. Z jedno do trzech zdań. Albo przykładem może być którykolwiek komentarz zmieniony w ten prosty sposób. Nawet ten.
Dobry jest ten raper w rogu.
A tak na serio. Świetny pomysł.
"Może z tej tematycznej półeczki" XDDDDD
Po obejrzeniu już wielu odcinków Polimatów jestem pełen podziwu dla prowadzącego. Za sposób przekazu. Za kulturę i szacunek dla widza. Poprawna polszczyzna i poprawna gestykulacja podkreślająca to co autor chce nam przekazać ( czy aby nie po jakichś kursach? ). No i ubiór, zawsze elegancko, czysto, schludnie. Styl faceta na poziomie. Mimo młodego wieku. Oby więcej takich w TV czy gdziekolwiek.
Serdecznie pozdrawiam.
I jeszcze: wielki plus za pomysł zrobienia napisów do Twoich odcinków! Mam nadzieję, że inni youtuberzy pójdą za Twoim przykładem i stanie się to standardem.
Odcinek, który do mnie jak najbardziej przemawia i powinno być takich więcej ponieważ niewiedza wielu ludzi jest naprawdę ogromna
Gratulacje :-D
Trafiłeś w środek dziesiątki.
Ten odcinek, ten film, to jeden z najlepszych Twoich filmów.
Unaoczniłeś problem, który jest nie zauważany przed osoby słyszące.
Tego własnie brakowało na polskim YT, aby osoby głuche, mogły bez problemów oglądać i ROZUMIEĆ, to co widzą. Gratulacje za pomysł :-)
Pozdrawiam :-)
Panie Radosławie Dziękuję za ten film :-) Bardzo Nam Szanowny Pan pomógł, ukazując Nasz Świat i obalając mity - Dziękuję!
Panie Radoslawie, jak i cala ekipo Polimatow, fantastyczny odcinek, profesjonalny, wyczerpujacy, rzetelny. Gratuluje, zycze kolejnych odcinkow i trzymam za slowo z napisami w poprzednich! :) Milego dnia.
Dzięki ;)
Świetnie prowadzisz filmy pełno w tym pasji aż chce się oglądać :)
Radku, wspaniały film, dziękuję. Oby więcej takich. Czekam jeszcze na podobny dotyczący osób niewidomych i niedowidzących, a także o chorych psychicznie - zbyt mało mówimy o tym, i nie wiemy, z jakimi trudnościami zmagają się ludzie, którzy przecież są wśród nas. Niech to nie będzie tabu!
Lekkostronniczy dobry aspekt tej książki w tym przypadku papier :D
ej, przynajmniej szukam pozytywów! ;)
Inteligentny pocisk
akurat to prawda. książka jest słaba :P
Mało tego: jeszcze ich wyciągnął z pomiędzy Hitlera i Stalina :D
Da się pojechać w sposób inteligentny? Da, jak widać.
naprawdę bardzo dobrze, że poruszyłeś ten temat chociaż w minimalnym stopniu, nauka języka (krótka, bo krótka...) migowego na studiach to był jeden z lepszych wyborów w tym okresie. uważam, że od podstawówki dzieci powinny mieć pokazywany ten język tak samo jak inne języki mówione :)
16:55 Piękne! Jesteś super. :)
Super! Fajnie, że przybliżyłeś nam sytuację w jakiej znajdują się osoby niesłyszące. Każdy youtuber powinien dodawać napisy pod swoimi filmikami właśnie dla takich osób! Popieram i pozdrawiam serdecznie Ciebie i wszystkich niesłyszących 🖐🏻
Lekko Stronniczy wśród Hitlera,Stalina czy Mussoliniego...jakie to genialne :D
Tak.
o co chodzi ?
Piotr432
wyciągnął książkę Lekkostronniczych z pomiędzy półki na której były same książki o okrutnych władcach xx wieku.
Oliwier EB
wiem kim oni byli debilem nie jestem. :P Chodziło mi bardziej co złego zrobili lekko stronniczy... ?
Piotr432 To są kumple. Dogryzają sobie już od dłuższego czasu :)
To jest takie piękne jak w tak profesjonalnym materiale znajduje się takie smaczki jak sytuacja z książką na tematycznej półeczce :D Dobra robota!
Język migowy świetnie pasuje do hip hopu. W zasadzie to jego naturalne środowisko.
Już sobie wyobrażam jakiegoś polskiego rapera (a ci kochają machać rękoma i palcami) który w migowym pokazuje "chce mi sie kupe" a myslal ze "fajnie" rapuje i macha rękami do rytmu ;-)
Jak ktoś gdzieś coś takiego wyłapał to proszę o linki ;D
głusi raperzy od dawna są i nagrywają rap, także to nic odkrywczego
@@Kekmit Nie tylko polscy raperzy machają rękoma lol
Wszystkie archiwalne odcinki w języku migowym 👍🏻 Wielki szacunek!
Żeby sprostować tę sprawę. Archiwalne odcinki będą miały napisy w języku polskim. Zrobić do nich migania by ię nie dało.
Świetna inicjatywa Radku! Głuchy nie znaczy gorszy! Czapki z głów :)
Sam byłem z niesłyszącą dziewczyną i dobrze się dogadywaliśmy ;)
+Kamil Biały
Czyli to jest... głuchoniemiec?
Pójdę się schować.
Ogladam, czesto Twoje filmy, zrobiles mistrza, poruszyles, laska z rapem wywolala u mnie emocje i na koncu odwrucona scena, majstersztyk w przemowie do widza.
takiego odcinka potrzebował RUclips! :) zapraszam na mój kanał MIGAJMY, by nauczyć się podstaw języka migowego!
Na Twoim kanale, nie można nauczyć się podstaw języka migowego, tylko podstaw systemu językowo-migowego, a to spora różnica ;)
Jeżeli mam być szczery to chciałbym aby było coś takiego jak międzynarodowy język migowy. Po drugie chciałbym aby każdy program zawierał coś takiego jak w tym odcinku czyli kogoś kto tłumaczy wszystko na język migowy - bo nie powinno się wykluczać ludzi głuchych że społeczeństwa. Po trzecie to zamiast uczyć się języka angielskiego i innych, gdyby takowy międzynarodowy język migowy istniał moim zdaniem wszyscy mogli by się go nauczyć - cały świat zamiast drzeć mordę i chodzić że słownikiem i zastanawiać się czy zrozumieliśmy drugą osobę moglibyśmy się nauczyć takiego języka było by łatwiej.
Ja słyszę ale nie widziałbym problemu z umówieniem się z głuchą dziewczyną/kobietą ... jestem trochę romantyk a takie przeżycie było by zajebiste - uczyć się od niej migowego a porozumiewając się pisząc
Olgierd Kosiba i
Tylko Radek umie robić zakończenia filmów z taką klasą i stylem :) przegenialny odcinek :)
elegancko wstrzeliłeś się w porę obiadu.
Dobre posunięcie z tymi napisami. Nie można zapominać o odbiorcach z różnymi przypadłościami!
świetny pomysł z tymi napisami w każdym odcinku.
Jesteś jedyną osobą, która wymawia -ą ,na kocu wyrazów.
Gratuluję podejścia. :)
w sprawie niesłyszących. :)
Jako mama chłopca z głębokim niedosłuchem odbiorczym dziękuję bardzo za ten materiał. :)
Super inicjatywa, świetny pomysł! Pozdrawiam:)
Ciekawe czy takie osoby lepiej odczytują mowę ciała. Jak czują drugą osobę... Dobrze że istnieją aparaty słuchowe, które mogą pomóc takim osobą. Człowiek ma dobre serce. Takimi pomysłami, pokazuje że potrafi kreatywność wykorzystać w słuszną stronę.
Jak w języku migowym "wypowiedzieć" nazwy własne np. imię i nazwisko? ( ͡° ͜ʖ ͡°)
Są chyba układy żeby pokazywać poszczególne literki, więc pewnie po literkach xD
Niektóre imiona mają własne znaki. Ale większość trzeba po literce wymigać.
Każda osoba niesłysząca w swoim gronie znajomych, w swoim środowisku na przykład w PZG mają swój jeden przypisany znak. I za jego pomocą każdy z nich wie, że chodzi w rozmowie konkretnie o córce państwa Nowak i nie pomylą jej z nikim innym. Choć rzeczywiście jeśli po raz pierwszy komuś się przedstawiają literują swoje imię i nazwisko. Nawet miasta, państwa i większość wyrazów mają swoje odpowiedniki w języku migowym. A jeśli nie ma często są wymyślane na bieżąco - dobrym przykładem jest tutaj restauracja McDonald's czy też wyraz internet, nowości ze świata nauki.
+Agnieszka Samburska obejrzyjcie wywiady z p.Iwoną Cichosz jest Głucha od urodzenia,jest z tego dumna i umie porozumiec się w 5 językach a także w nich pisać ( polski język migowy, amerykański język migowy, międzynarodowy język migowy oraz j.polski i j.angielski :)
Świetny pomysł z napisami! U mnie od samego początku każdy odcinek (z małymi opóźnieniami, ale każdy) ma napisy. To oczywiście nie to samo co język migowy, ale zawsze ułatwienie dla wielu osób.
Wychodzę z podobnego założenia :)
Mnie zawsze zastanawiało w jakim języku myślą osoby głuche od urodzenia
Właśnie rzecz w tym, że myślą tak samo, jak my. Wbrew pozorom kiedy myślisz, nie wypowiadasz w głowie słów. A wtedy, gdy to robisz, to jest już werbalizacja myśli - ich przełożenie na dany język.
Pewnie w takim jakim nauczą się czytać.
Myślą migami języka migowego albo literami języka pisanego
Osoby głuche od urodzenia myślą obrazami, zapachami, możliwe, że po poznaniu języka migowego, także i przy pomocy niego - coś w stylu niemych filmów. Nie są w stanie 'wyobrazić' sobie złożonych dźwięków odpowiedzialnych za mowę w jakiś języku, kiedy my myślimy komputer, oni widzą w myślach komputer. Natomiast osoby niewidome od urodzenia nie są wstanie wyobrazić sobie wyglądu danej rzeczy, więc kierują się ich kształtem oraz dźwiękiem. Ich sny są zdominowane właśnie przez dźwięki (np. muzykę), jakieś odgłosy, rozmowy, ale też zapach czy uczucie obecności innej osoby lub jakieś rzeczy.
RE: Agata
Ja też myślę obrazami, mimo że nie jestem głuchy. Kiedy, dla przykładu, robię się głodny, wtedy myślę, że muszę iść kupić sobie coś do jedzenia. Kiedy widzę, że pada deszcz, wtedy myślę, że trzeba wziąć ze sobą parasol. Ale nie mówię w głowie sam do siebie: "Teraz muszę iść do sklepu, bo jestem głodny" czy "Muszę zabrać parasol, bo pada deszcz". Po prostu to robię, a jednak wcześniej o tym pomyślałem. Tak samo w sytuacji, gdy mam do wykonania jakąś trudniejszą czynność lub gdy myślę o czymś, kimś, czyimś zachowaniu itd.
Co nie zmienia faktu, że w wielu sytuacjach "mówimy" sami do siebie, np. gdy przygotowujemy sobie schemat jakiejś rozmowy albo kiedy wytężamy umysł, żeby rozwiązać zadanie matematyczne chociażby ("aha, tu wychodzi tak, to teraz trzeba tak..." itp.). Wtedy nasze myśli zostają zwerbalizowane w głowie, mimo że nie dochodzi do artykulacji (wypowiedzenia ich na głos). Tymczasem osoba głucha nadal będzie posługiwać się obrazem, w tym być może także znakami języka migowego.
Tak rozumiem to ja, choć mogę być w błędzie, bo do eksperta mi daleko :) Dobrze byłoby, gdyby Radek w "plusie" podjął się wyjaśnienia tej kwestii, bo mnie również ona interesuje nie od dziś :) Pamiętajmy tylko o odróżnianiu myślenia od mówienia do siebie w myślach, bo moim zdaniem to dwie różne sprawy.
rewelacyjny materiał, więcej takich proszę!
Szkoda, że Podróże z Historią tylko raz na tydzień lecą. Na szczęście są jeszcze Polimaty :D Chętnie obejrzałbym odcinek o Kamieńcu Podolskim :)
Cierpliwi zostaną wynagrodzeni :)
To chyba dobre wieści :D Za to już jedno moje życzenie się spełniło, a mianowicie odcinek o Lwowie :)
filmik idealny dla osób, które interesują się kulturą Głuchych :) niedawno zaczęłam kurs PJM i jestem z tego baaardzo dumna! otwórzmy się na świat Głuchych, a zyskamy więcej, niż sobie wyobrażamy!
pozdrawiam Olę Włodarczak, moją wykładowczynię na kursie PJM, która pomagała w realizacji odcinka
To teraz następny odcinek- o czym śnią niewidomi? xd
Jeśli zamkniesz oczy i sobie coś wyobrażasz, to można powiedzieć, że widzisz to co sobie wyobrażasz, więc niewidomi mają taką samą sytuację, w zależności od tego co sobie wyobrażają. Jeśli osoba jest niewidoma od urodzenia, nie rozpoznaje żadnych kolorów, ani kształtów, więc nie można powiedzieć co sobie wyobraża i czy w ogóle jej mózg jest w stanie wyodrębnić jakikolwiek kształt, skoro nigdy nie dotarł do niego żaden bodziec z oczu.
Kiedyś gdzieś przeczytałam, że osoba, która niewidoma jest od urodzenia"widzi" sny za pomocą innych zmysłów, ale osoba, która wzrok straciła widzi sny, tak jak każdy człowiek. :D
O kurde, teraz sobie uświadomiłem, że to trochę straszne... To tak jakby cały czas chodzić w ciemnościach, słyszeć czyjeś głosy, czuć zapachy i jeszcze coś Cię znienacka dotknie! D:
Kształtów niewidomi nie widzą? No żartujecie sobie teraz? A od czego mają dłonie?
Dzięki Radku. Super odcinek.
Jak zamigać "nic bardziej mylnego"?
A jak to napisać w komentarzu?
Nie wiem, wymyśl coś!
Są piktogramy pokazujące w jaki sposób migać.
Naprawdę świetna robota panie Radku! :)
A jak utwory Chopina zagrac w języku migowym ?
Jak utwory Chopina zagrać w języku mówionym?
to język nucony nie migowy
tyn tyn tyn tun tun tun tryn tryn tryn tin tan tin tan xd
Możesz sobie zamachać. Dyrygentom wychodzi to całkiem nieźle :)
*****
faktycznie wychodzi...o ile dyryguje a nie macha....żenada
Nareszcie bardzo ciekawy odcinek
a jak to jest w przypadku nazw własnych? Imion, nazwisk czy nazw miejscowości? Migają po literce?
Niektóre nazwy mają swoje własne znaki
Nie w przypadku większych miast, które mają swoje "nazwy" w języku migowym. Imiona i nazwiska rzeczywiście nie mają swoich odpowiedników, więc trzeba pokazywać po literce.
Albo w grupie znajomych mają określone "znaki". Od lat pokazują to samo, utrwala się i po prostu wchodzi w "krew"
Ustalamy znaki na siebie między sobą. Po więcej zapraszam na mój kanał ;)
@@strefabezkomfortu I tu masz rację.
Moja ciocia jest głucha, w wakacje przyjechała do nas, jako że mama była na kursie migowego nauczyła mnie podstawowych gestów za pomocą których mogłabym się dogadać z ciocią, kwestią przyzwyczajenia było to że wspierałam się normalną mową. nie dość że ciocia rozumiała bardzo dużo z ruchu ust i sama próbowała mówić co jest dla mnie niesamowite, rozumiałam ją mimo że nie były to zbyt wyraźne słowa, to uczyła mnie migać słowa których nie umiałam i była szczęśliwa że staramy się nauczyć jej języka. Jest to osoba starsza a mimo swojej "niepełnosprawności" bardzo zaradna i komunikatywna co bardzo pozytywnie mnie zaskoczyło
Co śni się ludziom co są ślepi od urodzenia?
Pewnie dźwięki i uczucia.
Smaki, dźwięki i zapachy
chciałem to pisać
czyli przejebane
A co tobie się śni, jako osobie posiadającej sprawne zmysły? W śnie widzisz, słyszysz, czujesz. U niewidomej od urodzenia osoby zabraknie tutaj wzroku, ale to nie będzie dla niej przecież czymś dziwnym, bo od zawsze była w takim stanie.
Ludzka pomysłowość jest genialna. Jakich by przypadłości nie miała dana grupa ludzi, ludzka inwencja zawsze znajdzie jakiś środek porozumiewawczy
Nie bez powodu języki migowe istnieją od początku ludzkości. Dopiero z czasem zaczęły się bardziej formalizować, ale zawsze ludzie głusi znaleźli sposób, aby migać i się rozumieć!
Zawsze zastanawiało mnie ruszanie ustami podczas migania - czy ludzie głusi a także tłumacze wypowiadają migane słowa czy ruszają ustami w losowy sposób , czy to jakoś pomaga ? Pozdrawiam i dziękuje na świetny materiał
Jeśli chodzi o tłumaczy to podejrzewam, że robią to dlatego, że wiele osób głuchych czyta z ruchu warg. ;]
Widziałem wywiad z głuchą osobą na kanale emce kwadrat i z tego co mówiła to czytanie z ruchu warg to stereotyp , nie każdy głuchy czyta z ruchu ust , kobieta z wywiadu że głusi czytający z ruchu warg to bardzo mały procent
Radku, świetny odcinek!
8:10 Roześmiałem się na cały dom. XD
ok
ok
ok
XDDDDD TEMATYCZNA POLECZKA
nie ma emocji? :O
No i ta końcowa deklaracja! W końcu! Przecież napisy to same korzyści, kto jak to, ale Radek powinien wiedzieć (tłumaczenie na inne języki, itd.). Ciekawe tylko jaki to będzie czas (rok, czy dekada?) :D
Mógłbym pomóc dodać napisy do porzednich odcinków, po polsku i po angielsku... :)
ciekawy, nieoczywisty temat. Pozdrawiam!
6:47 Użył bym słów "postawić klocka "
boję się, że mógłby być problem ze zrozumieniem :))
+Polimaty wyszło by ciekawie :D
Bardzo dobre. Dzięki za doinformowanie :-)
Mnie zastanawia w jaki sposób myślą osoby niesłyszące od urodzenia
Myślą pewnie w taki sposób jakby miały to wymyślone zdanie pokazać. Krótko mówiąc myślą migowym.
Nasze myśli są abstrakcyjne. Zauważ, że gdy przyjdzie Ci do głowy jakiś pomysł, musisz go dopiero ubrać w słowa. Rzeczywiście jesteśmy w stanie jakby "mówić w myślach", ale znajomość jakiegokolwiek języka nie jest konieczna, żeby myśleć w ogóle.
Fantastyczny odcinek!
A czy orientujecie się może dlaczego - akurat spotkało to kilkakrotnie mojego partnera, gdy pracował w sklepie - osoby głuche, albo niektóre z nich, gdy nie mogą porozumieć z osobą słyszącą, nie chce spróbować porozumieć się pisemnie? Mój partner spotkał się wręcz z oburzeniem, że zaproponował tę formę komunikacji, gdy nie mógł zrozumieć tego, czego chciała od niego głucha klientka.
Niestety, nie wszyscy głusi znają pisany język polski. Niektórzy, nawet jak znają paletę słów, to nie potrafią ich gramatycznie złożyć zgodnie z zaleceniami języka polskiego. Pamiętaj, że znajomość polskiego, którym teraz piszę jest zmienna u głuchych. Jak ktoś ogłuchł jako 18-latek, będzie pisać i mówić po polsku bez większych problemów. Jeśli ktoś jest głuchy od urodzenia, z polskim jako obcym sobie językiem może mieć wielki problem.
W takim przypadku można przykładowo domówić się używając gestów (zupełnie jak na wakacjach za granicą, gdy nie znamy języka) :)
W takim wypadku napisy, które zapowiedziałeś pod filmami, będą ułatwieniem tylko dla części osób. Czy może umiejętność czytania nie musi oznaczać umiejętności pisania i jest szerszym zjawiskiem?
Zastanawia mnie też jak w takim wypadku Ci głusi Polacy, którzy nie posługują się językiem polskim "zwykłym", radzą sobie z pismami urzędowymi, czy tekstami ogólnie na plakatach czy w książkach?
Zawsze mi się wydawało, że pomimo uszkodzenia słuchu, głuchych uczy się pisania i czytania, tak jak każde dziecko pobierające edukację szkolną
Również ciekawi mnie to zagadnienie. Może dobry materiał na "plusa"? Nieznajomość jakiegokolwiek języka pisanego odcinałaby tych ludzi niemal od jakiegokolwiek kontaktu ze światem zewnętrznym i wydaje się tak niepraktyczna, że wręcz ciężko w nią uwierzyć. Nawet jeśli SignWriting byłby rozpowszechniony tak, jak alfabet Baille'a, to i tak ograniczenie się do niego byłoby dobrowolnym pozbawieniem się znakomitej większości źródeł informacji. Prosiłbym o rozwinięcie zagadnienia.
W urzędach są (choć nie zawsze) tłumacze języka migowego. Można to nieco przyrównać do sytuacji przebywania w kraju, którego języka nie znamy. Możemy tam spokojnie żyć i się dogadywać, nawet jak nie rozumiemy plakatów lub napisów na murach.
brzmi nieco naciąganie, ale z drugiej strony polska gramatyka - jak wynika z Twoich tłumaczeń - różni się od gramatyki migowego. Duży jest % głuchych nie znających słowa pisanego w społeczeństwie?
Bardzo sympatyczny odcinek ^^ dobra robota :)
Tak wspomne jeszcze jeden z moich komentarzy - *wymachuje biala chusteczka* "Faaaaul byl drogi dzentelmenie" - wciaz uzywamy ze znajomymi w roznych sytuacjach :D
Heheh, cieszę się, że mogłem pomóc :) Szczególnie w przypadku, gdy idzie kosa z wyprostowanymi nogami od tyłu :)
pytanie: język polski jest językiem żywym, co roku do sjp dodawane są nowe słowa, a jak to jest w języku migowym? W jaki sposób tworzy się nowe słowa I kto je wymyśla?
Zapisuję do Plusa. Ale na szybko - tak, to też żywy język :)
świetny materiał, brawo
miedzy Stalinem a Hitlerem..
:-D
...Polska... oznaczona Lekkostronniczymi, którzy no są Polakami :v
Bardziej trafne będzie, że "zostali włożeni na półkę między zbrodniarzy" patrząc również na takie osobistości jak Pol Pot czy Mussolini
Zawsze myślałem i tak to sobie rozgraniczałem, że osoba głucha, to ta, która nie słyszy albo od dziecka albo która straciła słuch, ale nadal potrafi mówić (niemym dla mnie nie była osoba, która nie potrafi się komunikować, tylko która nie używa powiedzmy strun głosowych do mówienia... w ten sposób niema), a głuchoniema to ta, która i nie mówi (ustami, nie używa strun, dźwięków) i nie słyszy... ale wiem jedno, na pewno jest to dla nich trudne, a może i nie, ale dla mnie na pewno byłoby to piekło nie słyszeć. Nie móc słuchać muzyki. To bardzo ważny dla mnie zmysł, tym bardziej że w moim wypadku jest on jeszcze bardziej wyczulony. W każdym razie, popieram akcję !
Zastanawia mnie, jak głusi uczą się czytać i pisać, skoro litery są przypisane do głosek (dźwięków)? I jak głuche dzieci uczą się migać pojęcia abstrakcyjne? Rozumiem, że ucząc słowa kot, pokazuje się kota, a następnie odpowiedni gest, ale jak pokazać np. miłość?
ludzie niesłyszący kierują się przede wszystkim instynktem. Jeśli chodzi o ich naukę i jeżeli rodzice zdecydują się na rehabilitację łącznie z nauką języka migowego do gry wkracza logopeda ludzi niesłyszących. Główną metodą rehabilitacji jest nauka odczytywania ruchów warg, kojarzenia obrazów oraz wibracji, które niesłyszący wyczuwają lepiej niż my. Oczywiście istnieją szkoły podstawowa, gimnazjum, liceum, zawodowa, studium. Są to szkoły specjalne przygotowane właśnie do nauki osób niesłyszących. przygotowują one ich do życia i przede wszystkim do zawodów, które mogą wykonywać.
Ponoć osoby głuche mają dość spore problemy za nauką (opowiadała mi to nauczycielka pracująca w szkole dla głuchoniemych) ale to może być tak jak w przypadku osób słyszących. Kwestia chęci. U mnie było różnie, zależało od przedmiotu i chęci. Jak mi się chciało miałam dobre oceny, jak olałam kiepskie. Na pewno wzrok i węch jest tutaj kluczowym czynnikiem wspomagającym. Jestem osobą niedosłyszącą 30% słyszalność na lewe ucho, na prawe dużo więcej z 70% .
Np. angielski nie jest językiem fonetycznym. I dajemy radę i my i np. niemowlaki, które się uczą angielskiego na początku życia. Po prostu instynktownie.
A czy posługujesz się tylko językiem migowym czy też miganym? Jeżeli znasz ten drugi, to czy jego znajomość pomogła Ci w nauce czytania i pisania? Ciekawi mnie jak wygląda ten problem z perspektywy osoby, która ma problem ze słuchem. @@Kiejdaa
@@jso1954 nie używam żadnego z tych języków. Nigdy się nie uczyłam, miałam moment, że chciałam ale potem pomyślałam, że po co mi skoro nawet nie otaczają mnie takie osoby. Nie znam ani jednej głuchej osoby lub w podobnej sytuacji jak ja. Moja komunikacja jest tylko za pomocą słów jak u Ciebie i innych ludzi. Jeśli nie znam jakiegoś słowa, sprawia mi problem jego wypowiedzenie (mieszkam teraz w Niemczech więc często to teraz mam) muszę sobie dane słowo napisać i sama spróbować wypowiedzieć, dziele na sylaby, powtarzam bo kilka,kilkanaście razy i w końcu umiem.
Szanuję, Radku!
w języku migowym występują przekleństwa?
owszem
Nie znam się, więc się wypowiem :-) Przez kilka lat pracowałem w obsłudze klienta, gdzie co jakiś czas pojawiał się niesłyszący klient. Tutaj taka mała ciekawostka - nie każdy głuchy potrafi pisać i czytać, ale co najważniejsze, rozumieć sens zdania tak, jak ludzie słyszący. Wbrew pozorom, czasem przy próbie komunikacji, trzeba wykazać się sporą kreatywnością i zasobem synonimów ;-) To osobny temat. Pomyślałem o tym, żeby po prostu wybrać się na jakiś kurs i nauczyć się języka migowego. Choćby w stopniu podstawowym, aby jakoś ułatwić komunikację miedzy mną a klientem. Widząc niejednokrotnie ich frustrację i bezsilność, naprawdę chciałem coś zrobić, aby umieć im pomóc. I tu nastąpiło ogromne rozczarowanie, ponieważ - pierwsze primo - koszt kursu podstawowego, to jakieś chore kwoty rzędu kilkaset złotych (pełny kurs to już tysiące złotych, ale to było kilka lat temu, może coś się zmieniło), a po drugie primo - okazało się, że głusi, to dosyć hermetyczna i zamknięta społeczność. Każdy "słyszak", czyli osoba słysząca, jest traktowana dosyć oschle i z dużym dystansem. Po tych niemiłych rozczarowaniach dałem sobie spokój z jakąkolwiek próbą wyciągania pomocnej dłoni w kierunku tego tematu. Może coś się zmieni, czego szczerze życzę :-)
Masz rację, że niestety głusi to często wyizolowana społeczność. Ale to też nie bez powodu. Tak jak mówisz, istnieje spora bariera w komunikacji między głuchym i słyszącym. To może frustrować dwie strony. Głusi dogadują się w języku migowym bez najmniejszych problemów, więc naturalnie w takim sosie czują się najbardziej swojsko. Tak jak Ty w grupie swoich znajomych, którzy często rozumieją Cię bez słów. A jeśli komunikacja ze słyszącymi to pasmo frustracji, wtedy nie dziwi, że może pojawić się dystans. Stąd potrzeba stopniowego usuwania tych barier i wysiłek z obu stron :)
Jeżeli ktoś urodził się głuchy to w jakim języku myśli?
Hubert Jeziorowski obrazami
Pewnie w języku migowym, idzie ulicą i miga do siebie a wszyscy czytają w jego myślach
ruclips.net/video/8Z1JcXuaczg/видео.html
Myśli niewerbalnie
Z niedowierzaniem spoglądam na sukces i splendor jaki zdobywa Radosław Kotarski, popularyzator wiedzy na portalu youtube oraz medialna twarz banku Millenium, zewsząd poklepywany po plecach, wzbudzający zaufanie i sympatię. Lubiany i adorowany przez młode Polki, które urzeka swoim uśmiechem i nienaganną polszczyzną, podziwiany przez młodych Polaków za grację i dopasowane garnitury, zaś przez starszych spośród Polaków niejednokrotnie stawiany za wzór młodego człowieka, który doszedł do sukcesu bez układów, bez powiązań. Nic bardziej mylnego. Tak się składa, że chodziłem z Kotarskim do jednej klasy w liceum, więc dobrze wiem jaki z niego sk***iel.
Kotarski dołączył do nas w 3. klasie liceum. Już na rozpoczęciu roku szkolnego błyszczał swoimi zdolnościami oratorskimi, zjednując sobie serca wychowawczyni oraz klasowych niewiast. Wobec nas, chłopaków, był bardzo chłodny i tylko przywitał się rzymskim pozdrowieniem mówiąc: 'Radek'. Myślałem, że to po prostu nadęty bubek, jednak spokoju nie dawał mi dziwny
starszy mężczyzna w skórzanej kurtce i zakazanej facjacie, który podążał za Kotarskim krok w krok z kamerą w ręku. To
trochę dziwne, by rodzic odprowadzał dziecko w liceum, lecz gdy pytaliśmy Radka czy to jego ojciec to nabierał wody w usta
i łypał na nas spode łba. Po paru dniach w klasie odbyły się wybory przewodniczącej oraz przewodniczącego - chłopcy
głosowali na chłopaka, a dziewczyny na dziewczynę. Wśród dziewczyn wygrała Dominika, najładniejsza w klasie, pełna uroku i wigoru, na jej widok Kotarski dostawał spazmów. Oczywiście, Radek natychmiast zgłosił angaż na przewodniczącego, ale poległ ze mną stosunkiem głosów 14-1. Dzięki temu spędzałem sporo czasu z Dominiką i tak jakoś po tygodniu zaczęliśmy ze sobą chodzić. Widać było, że porażka w klasowym plebiscycie oraz dostanie kosza od Dominiki przybiło Radka, więc zaczął się powoli mścić na mnie oraz na kolegach. Nie minęły 2 tygodnie, a Kotarski został znienawidzony przez męską część klasy.
Zaczęło się od niepozornych rzeczy - raz usłyszał w szatni po basenie, że nie odrobiliśmy pracy domowej z matematyki, więc szybko się ubrał i wybiegł, a gdy 15 minut później nauczyciel wszedł do klasy to Kotarski niezwłocznie przypomniał o zadanej pracy. Wszyscy dostaliśmy jedynki. Zerknąłem wówczas na twarz Kotarskiego, a ten, rozwalony w krześle w swoim
błyszczącym garniturze, patrzył na mnie z perfidnym, ironicznym uśmieszkiem w kącikach ust. Innym razem na zajęciach
praktycznych z biologii celowo rozstroił mikroskop, którym mieliśmy podziwiać stułbię płową, a zrobił to tak by cała wina
spadła na mnie. I spadła, musiałem odkupić, 249.99 zł w Castoramie. Radek dokuczał w sprytny sposób - a to podrzucał do
plecaka zgniłego banana, a to niby przypadkowe szturchał łokciem w ciemnym korytarzu, a to rozpuszczał wśród dziewczyn
plotki, że ktoś z nas ma mikropenisa. Po kolejnym ekscesie, w którym oskarżono mnie o rzekome podpalenie parapetu w
męskiej ubikacji odebrano mi tytuł przewodniczącego, który z dumą przejął Kotarski.
Mieliśmy już dość tego mściwego
sk***iela, lecz Kotarski miał ogromne plecy w pokoju nauczycielskim, a ze szkoły zawsze odbierał go ów 'ojciec' w skórzanej kurtce. Nie mieliśmy pojęcia jakim cudem Kotarski ciągle zajmował 1. miejsca w konkursach, grał główne role w
przedstawieniach szkolnych a nawet wymógł na dyrekcji aby podczas studniówki był wodzirejem. Co gorsza, zaczął spędzać sporo czasu z Dominiką, która opowiadała mi jak Kotarski się do niej zalecał sypiąc łacińskimi sentencjami i kupując
drogie sygnety rodem z wysp Kokosowych. A nam ciągle dokuczał i uprzykrzał życie. Mijały miesiące, a my kombinowaliśmy jak tu się zaczaić na szykownego Radosława.
Pewnego grudniowego, mroźnego poranka miarka się przebrała. Jak zwykle przed w-f przebieraliśmy się w szatni, a Kotarski
tego dnia był jeszcze bardziej zadowolony z siebie i patrzył na każdego z nas z politowaniem. Gdy do szatni wkroczył w-
fista Zbigniew, którego dres pamiętał jeszcze powstanie styczniowe, i jak zwykle spytał nas w co chcemy grać to Kotarski
wystrzelił jak z procy, że ustaliliśmy iż w piłkę na dworzu. Zbigniew przystał na to ochoczo, a nasze gwałtowne protesty, że jest -15 stopni zbył machnięciem ręki i ku uciesze Radka nakazał natychmiastowy wymarsz. Myślałem, że uduszę Kotarskiego za pomocą jego pantofli z Wólczanki. Najlepsze było to, że nagle Kotarski teatralnie kichnął symulując przeziębienie i postanowił zgłosić nieprzygotowanie. W efekcie, on mógł wyjść w swoim palcie, zaś my w krótkich spodenkach. Co było dalej, wiadomo, graliśmy na potwornym mrozie w piłkę, a Kotarski zaśmiewał się z nas i jeszcze namówił w-fistę, że przyniesie z automatu gorącą czekoladę. Wzbierała we mnie fala nienawiści, a tego co zaszło w szatni po w-fie nie zapomnę do końca życia.
Wróciliśmy zziajani i przemarznięci, a razem z nami wszedł tam Kotarski. Jeszcze na środku boiska ustaliliśmy, że bez względu na to kim jest jego stary to spuszczamy Radkowi dziś wpie**ol, najwyżej w duecie z ojcem. Jednak gdy tylko drzwi
szatni się zamknęły to Kotarski ostatecznie zdjął maskę grzecznego chłopca i wypalił do nas:
- I co j***ne polaczki, podobały wam się te spartańskie warunki? Ja was k***a nauczę szacunku do mnie, biedne k***y, od
dziś będziecie robić co chcę albo doprowadzę do tego, że wyrzucą was ze szkoły.
Po czym wyjął nóż myśliwski i z pianą na ustach zaczął obrzucać nas wyzwiskami. Zdębiałem. Zawsze wiedziałem, że gość ma nie po kolei w głowie, ale to jak jego twarz była w tamtym momencie podła, pełna nienawiści, wręcz nieludzka.. niesamowity kontrast do tej spokojnej buzi z Polimatów, na którą nabiera dziś Polaków. Nie odezwaliśmy się ani słowem, przytłoczeni tym co widzimy, a Kotarski pluł na nas wymach*jąc nożem, a po kolejnej porcji gróźb wyszedł z szatni i udał się wraz z 'ojcem' do domu.
Myśleliśmy gorączkowo co zrobić i ustaliliśmy, że Radek zbierze karczemny wpie**ol następnego ranka na przerwie. Pal licho konsekwencje. Tej nocy długo nie spałem, a gdy zasnąłem to nie mogłem się rano obudzić, przez co zaspałem i w pośpiechu pobiegłem do szkoły. Przed budynkiem była jednak mała gromadka ludzi oraz kamera Polsatu. Zdziwiony podchodzę sprawdzić o co chodzi, a wnet Kotarski wskazał mnie swoim palcem i prosto na mnie ruszył jego 'ojciec' oraz paru innych podejrzanych typów. Starałem się bronić, lecz kamerzysta użył paralizatora, po czym wszystko spokojnie nakręcił. Zostałem doszczętnie pobity i zapakowany do pomarańczowej ciężarówki z logiem słoneczka. Zdziwiło mnie, że wszystko rozegrało się na oczach szkolnych ochroniarzy, którzy ani drgnęli. Zakrwawiony i ranny siedziałem w środku a naprzeciwko mnie siedział 'ojciec', który spytał czy wiem kim jest. Odparłem, że nie, więc przedstawił mi się. Okił Khamidow. Coś mi się te nazwisko kiedyś obiło o uszy, lecz po ciosie w potylicę nie byłem w stanie dokładnie skojarzyć. Mimo potwornego bólu głowy udało mi się jednak zidentyfikować jednego ze współsprawców bijatyki. Z niedowierzaniem poznałem tę twarz nieskalaną myślą, jaką miał nie kto inny jak słynny aktor i showman Misiek Koterski. Palił spokojnie jointa i zerkał co jakiś czas na innego mężczyznę siedzącego z boku. W ciężarówce był też sam Radosław Kotarski, który opowiadał wszystkim jak to dokuczałem mu w szkole i robiłem wszystko by zdyskredytować Radka w oczach rówieśników i nauczycieli.
Po dłuższej chwili wypalił do mnie:
- Wiesz k***o kim są ci ludzie?
- Nie - odparłem nie do końca zgodnie z prawdą.
- O tempora, o mores, parszywy ch*ju. To jest Okił Khamidow, reżyser seriali i show z Polsatu, ten tutaj to Marek Koterski, słynny reżyser filmowy, pewnie kojarzysz 'Dzień Świra' psie, a tamten to jego syn Misiek Koterski. Myślisz, że to przypadkowi dla mnie ludzie? Nic bardziej mylnego. Marek to mój ojciec, Misiek brat, a Okił to stryj. Używając sprytu zmieniłem jedną literkę w nazwisku, aby wyszło, że sam dochodzę do sukcesu, bez pomocy z zewnątrz. Tak naprawdę to oni przekupują nauczycieli, dyrekcję, ochroniarzy, abym mógł błyszczeć niczym Syriusz na nocnym niebie. Mam dopiero 19 lat, ale przede mną świetlana przyszłość, zaś przed Tobą mroczna trumna. Zapomnij o Dominice, Okił spreparował już fałszywe nagranie, na którym całujesz się z Klarą. Skończysz w rynsztoku, jak to mawiali Aztekowie. Gestykulował przy tym dokładnie tak jak w materiałach Polimatów. Ton głosu był jednak zimny, cyniczny, srogi. Rodzinne koneksje Kotarskiego zrobiły na mnie wrażenie. I pomyśleć, że kiedyś byłem fanem produkcji Khamidowa oraz filmów Koterskiego, swoich oprawców, katów. W końcu ciężarówka się zatrzymała i nakazali mi wysiąść.
Byliśmy w jakimś lesie, a obok nas wykopany został wielki dół... w którym spoczywało już kilka ciał. Rozpoznałem Maćka, Andrzeja, Bartosza oraz Mateusza - największych klasowych zawadiaków. Gula w gardle rozrosła się olbrzymio, wiedziałem, że to już koniec, zginę młodo zakopany w lesie. Misiek Koterski, z pozoru ciotowaty i niegroźny narkoman, kazał mi się rozebrać i stanąć na krawędzi dołu. Uczyniłem to chlipiąc cichutko i marząc o bezbolesnej śmierci, gdy nagle usłyszałem aksamitny głos:
- Już dość, Misiek, tego zostawcie. Musimy wracać, bo mam pilne spotkanie z Donaldem.
Odwróciłem się wstrząśnięty i zauważyłem, że słowa te wypowiedział do tej pory milczący mężczyzna, który siedział obok
kierowcy. Odziany był w pozłacaną szatę z wygrawerowanymi inicjałami JK, zaś na głowie miał kapelusz z napisem KULCZYK. Zrozumiałem w mig, że to słynny filantrop, prężny przedsiębiorca, rekin finansjery i dobrodziej narodu polskiego Jan Kulczyk. To on ocalił mi żywot, a cała polsatowska ekipa wraz z gangiem Koterskich bez mrugnięcia okiem usłuchała jego rady i oddaliła się ciężarówką.
Ubrałem się szybko i uciekłem pieszo jak najdalej od miejsca zbrodni. Szedłem jakieś 5 godzin do domu i wiedziałem, że tylko wstawiennictwo magnata telewizji uratowało mi życie. Nerwowo oczekiwałem na wyrok we własnym domu, bo przecież odkrycie mojego adresu było dla Koterskich dziecinną igraszką. Po paru minutach zadzwonił telefon, odebrałem spanikowany i wysłuchałem tyrady Kotarskiego, a właściwie Koterskiego, który nakazał mi zmianę szkoły, zabronił kontaktów z Dominiką oraz zabronił wspominania o incydencie pod groźbą kary śmierci. Wiedząc z kim mam do czynienia tak też uczyniłem, a choć przekonanie rodziców o zmianie liceum tuż przed studniówką było niełatwym zadaniem, to zrobiłem to. Dominika ryzykując życie przekazała mi na GG, że w szkole Koterski puścił plotkę, wedle której ja oraz czterech kamratów zostaliśmy wyrzuceni
ze szkoły za handel narkotykami na stołówce. Po paru tygodniach policja, którą kierował Kulczyk, odnalazła ciała kolegów, którzy mieli zostać zabici w wojnie narkotykowej. Próbne matury Koterski zdał na 100%. Wszystkie. Podobno Kulczyk przesłał mu arkusze egzaminacyjne dzień przed. Dominika relacjonowała mi, że na studniówce Koterskiemu towarzyszył Ibisz, a potem w kupionym konkursie został misterem balu. Po wszystkim próbował zgwałcić Dominikę w ubikacji dla sprzątaczek, a gdy ta zagroziła, że zgłosi to na policję to Radosław zaśmiał się jej w twarz, że ma dobre konszachty z kimś kto nadzoruje policję i, że jak nie będzie mu się dawała gwałcić to spotka ją gorszy los od śmierci. I spotkał - podczas walentynek, na które Koterski zabrał ją na gofry, nagle kazał jej zamknąć oczy, zawołał wynajętego recydywistę, który oblał jej twarz kwasem siarkowym H2SO3. Co było dalej już nie wiem, gdyż Dominika targnęła się na życie w szpitalu i tak oto straciłem ostatnią łączniczkę ze środowiskiem Koterskiego. Mogę tylko przypuszczać jakich forteli i ceregieli użył aby zdobyć popularność na youtube - mając w rodzinie speców od telewizji Marka Koterskiego oraz Okiła Khamidowa nie było to zapewne trudne.
Pomyślicie, że ta historia to fikcja, że bajdurzę, że szkaluję sympatycznego Radosława Kotarskiego z zazdrości. To jednak
prawdziwa historia, a piszę ją ku przestrodze, byście nie wierzyli w sztuczne uśmiechy celebrytów, za fasadą których czają
się mafie, służby i loże. Zresztą spytajcie Kotarskiego o jego stosunek do zmarłego niedawno Jana Kulczyka. Nigdy nie usłyszycie z jego ust jakichkolwiek słów krytyki pod adresem swego największego dobrodzieja, na którego zresztą pogrzebie
siedział w jednym z pierwszych rzędów. Nic dziwnego, wszak zawdzięcza mu wygodne życie oraz sławę. Tak to już niestety
jest, że szuje, kanalie i podłe kreatury dążą po trupach do celu, udając dobrego człowieka i wręcz omamiając Polaków.
Kotarski odebrał mi sporo zdrowia, życia, kolegów, dziewczynę oraz wiarę w ludzi. Jednak prawdy mi nie odbierze. Znam
prawdziwe oblicze Kotarskiego i nie spocznę póki nie zapoznają się z nim także inni. Jak zobaczycie go w reklamie banku
Millenium to pamiętajcie o szantażach, gwałtach i mordach. Jak zobaczycie nowy filmik Kotarskiego i ujrzycie te kilkanaście łapek w dół, to wiedzcie, że jedną z nich zostawiłem właśnie ja. Mała vendetta na sk***ielu. A Kulczyka szanuję, dobry z niego człowiek.
arcydzieło. chyba sam Radek pisał- ten styl, ten kwiecisty język. prawdziwie przedni ubaw.
czy głuche osoby potrafią wyraźnie mówić? bo wtedy tylko odbiorca by odpowiadal jezykiem migowym, co ułatwiłoby komunikacje
moze odpowiesz w polimatach+ ? :)
nie potrafią.Załóż sobie słuchawki przemysłowe na ryjec i spróbuj z kimś porozmawiać, ledwo będziesz mógł się wysłowić nie słysząc siebie i nie będziesz wiedział czy się drzesz czy mówisz za cicho, a co dopiero osoby które od lat nie słyszą swojego głosu
Dworn1k to wtedy jak bedzie mowil za glosno, wystarczy mu powiedziec po migowemu zeby mowil ciszej. czy to naprawde takie skomplikowane?
Jak człowiek jest głuchy to nie ma jak się nauczyć mówić
+Mateusz Jaworek z Twojego toku myslenia wychodzi ze polak mowiac po polsku do niemca dogada sie jak niemiec odpowie mu po niemiecku
Mówią, ale niewyraźne.
naprawde DOBRY KANAL
moim zdaniem wszyscy Polacy są głusi na moje słowa.
ok
ok
ok
ok
ok
w końcu nowy odcinek!
Fajnego masz kota. Jaka rasa?
Wredna ;)
Jak każda ;)
Jest to kot perski.
Dzięki
Proszę bardzo.
Wspaniały odcinek.
Jak się klnie w języku migowym ?
Podłączam się pod pytanie :)
Pokazujesz fucka xDDDDDD
nie wiem ja w jezyku polskim migowym ale np. w norweskim sa znaki przeklenstw do tego szepczemy dane slowo(np faen) i mimika twarzy wyraza to co teraz czujemy- w tym przypadku czesto bedzie to gniew.
Są znaki na wulgaryzmy ;)
BTW, podobnie jak znak "dałem w szyję" 3:19 pokazuje się miejscowość "Wejherowo" (mega wesołość na lektoracie była)
Genialne zakończenie :)
utwory w języku migowym rewelacja! :V
Radek, jesteś świetny :)
A co z nauką polskiego pisanego? Czy osoby głuche od narodzin/dzieciństwa potrafią się nauczyć pisać i czytać? Przecież niektóre słowa np. "że" nie mają w ogóle znaczenia. I co z gramatyką? Ona też musi się wydawać głuchym bez sensu.
Nie do końca, bo przecież w migowym też jest gramatyka, to nie jest losowe zlepianie słów, a co do "słów bez znaczenia", to też są, bo takie ważne słowo jak "i" też nie ma znaczenia, a jest bardzo potrzebne. A ogólnie co do pytania, to głusi potrafią pisać i to dobrze, czego dowodem jest mój kolega, który jest głuchy i zwraca mi nawet uwagę na interpunkcję :P
+szymon boniecki slowo i ma znaczenie. ale tu nic chodzi o to ze jakies uzywane slowo cie ma znaczenia co to ze w jezyku migowym to slowo nie istnieje
Ale tak jak człowiek słyszący jest w stanie nauczyć tych różnic, tak człowiek głuchy jest w stanie się raczej tych kilku wyjątków nauczyć ;)
szymon boniecki
no tak, tylko prostuje o co chodzilo mojemu poprzedniemu mowcy, nie mowilem ze sie z tym zgadzam czy ze to jest jakis wielki problem, mialem wrazenie ze nie zrozumiales o co chodzi jako tako
+szymon boniecki No niby tak, ale zauważ że małe dzieci uczą się tego ze słuchu, czyli dla głuchych jest to jakby część obcego języka. Coś na zasadzie jakbyś musiał rozmawiać po polsku i trochę po mołdawsku.
Najlepsi to są ludzie, którzy jak widzą głuchoniemie osoby porozumiewające sie językiem migowym patrzą na Ciebie jakbyś był z innej planety... :)
Tysiąc sto pięćset milionowy
Oby tak było :)
Świetny odcinek :)
Nie łatwiej głuchym czytać napisy niż uczyć się języka migowego?
a jak mieli porozumiewać się miedzy soba?
Osoba normalna może pisać na kartce, a osoba głucha może odpowiadać pisząc na kartce albo odpowiadać, jeśli umie mówić.
chodziło mi tutaj o relacje osoba Głucha - osoba Głucha.
miganie jest szybsze i wygodniejsze niż pisanie, nie potrzeba do niego kartki i długopisu czy czegokolwiek innego
Jeśli myślisz o kontaktach osób głuchych to masz rację; język migowy będzie dla nich wygodniejszy.
Nie wszyscy głusi, szczególnie ci głusi od urodzenia, znają język polski (pisany i mówiony). Jak ich mama i tata migają w domu, to uczą się tego tak naturalnie, jak Ty nauczyłeś się polskiego.
odcinek ciekawy jak zawsze
chciałabym zobaczyć, jak ta laska rapuje "rap god" na migi
Próby są :) ruclips.net/video/0iDAkEpCmBs/видео.html
mi kiedyś podczas snu wpadła mucha do ucha, przez półtora tygodnia chodziłem nieświadomy tego faktu. Powiem tak- masakra, samochodu nie słyszysz, musisz się ustawiać bokiem do innych ludzi by coś usłyszeć na drugie zdrowe ucho, a w głowie totalna pustka,zero...nawet nie pisk, po prostu nic. Kiedyś ktoś powiedział, że człowiek nie wytrzyma dłużej w idealnie wyciszonym pomieszczeniu, bo zaczyna świrować, coś jednak w tym jest :O nie tyle, że zaczynasz coś sobie wyobrażać ale ogl stan psychiczny się pogarsza. Współczuje wszystkim niedosłyszącym. Mi to sprawiało problem przez półtora tygodnia, a oni mają to całe życie.
Utrata słuchu w późniejszym okresie życia wiąże się z taką nagłą zmianą i przedziwnym uczuciem. Ale głusi od urodzenia tego często nie czują. Bo dla nich "cisza" jest stanem naturalnym.
Nie wiem czemu, ale przeczytałem tytuł "Co słyszą głupsi" 0o
Podświadomie kątem oka zauważyłeś znak zapytania na końcu zdania, którego kształt Twój mózg skojarzył z literą P i dołączył ją do wyrazu "głusi" powodując pomyłkę. Nikt nie jest doskonały ^^
10:55 a co w tym specjalnego? Eminem robi to samo rękami kiedy rapuje.
ok
Aż się wzruszyłem przy tej ostatniej zamianie ról ;p
A ten na dole co tam rapuje?
Brawo Radek za postawę prospołeczną!
czy niemy może być słuchowcem mam na myśli działanie mózgu
ok
SFMArt aha
ok
Znajoma niewidoma ma inteligencję wizualno-przestrzenną: kompas w głowie, mapa Warszawy ogarnięta (prowadzała po mieście MNIE, a nie ja ją), uwielbia mapy dotykowe i makiety, no i uczy orientacji w przestrzeni zbite z tropu ociemniałe dzieciaki :)
ok
Inteligentny żart na temat LS zawsze spoko :D
Ciekawe ile osób na świecie używa języka migowego.
Uganda 70 milionów
jak nie ręką to nogą ;) wyjedz za granice bez znajomości języka, to migowy poznasz bardzo szybko.pozdrawiam
Ale nie obrażaj hitlera i goebelsa towarzystwem LS ....
Bardzo sympatyczny odcinek :)
Czyli osoby głuche, rzadziej mają bóle głowy ? :)
Bzdura. Mają bóle głowy tak samo jak normalnie słyszące osoby
Ja należę do osób niesłyszących, bóle głowy zdarzają mi się bardzo często :p
Matika17 Dziękuję za odp :)
jaki piękny kotek🐱🐈