Ludu mój, ludu (ŚE nr 134)

1. Ludu mój, ludu, cóżem Ci uczynił?
W czymem zasmucił albo w czym zawinił?
Jam cię wyzwolił z mocy faraona,
a tyś przyrządził krzyż na me ramiona.
2. Ludu mój, ludu, cóżem ci uczynił?
W czymem zasmucił, albo w czym zawinił?
Jam cię wprowadził w kraj miodem płynący,
tyś mi zgotował śmierci znak hańbiący.
3. Ludu mój, ludu, cóżem ci uczynił?
W czymem zasmucił albo w czym zawinił?
Jam ciebie szczepił winnico wybrana,
a tyś mnie octem poił, swego Pana.
4. Ludu mój, ludu, cóżem ci uczynił?
W czymem zasmucił albo w czym zawinił?
Jam ci dał berło Judzie powierzone,
a tyś cierniową wtłoczył mi koronę.
5. Ludu mój, ludu, cóżem ci uczynił?
W czymem zasmucił albo w czym zawinił?
Jam cię wywyższył między narodami,
a tyś na krzyżu zrównał mnie z łotrami.
Tekst: starokościelne łac. improperia
Popule meus, quid feci tibi
opr. ks. Marcin Mioduszewski 1838
Melodia: Józef Nachbar 1856