جن آباد یا گناباد؟ واقعا اینجا رو کی ساخته؟ قنات قصبه گناباد _ Ghanat Ghasabe Gonabad

قنات ایرانی در اجلاس استانبول ترکیه در تاریخ ۲۴تیرماه ۱۳۹۵ در فهرست آثار ثبت شده در یونسکو قرار گرفت کاریز گناباد نیز از جمله قناتهای ثبت شده بود.
پرونده کاریز گناباد در سال ۱۳۹۳برای ثبت در میراث معنوی و ملموس بشریت به یونسکو ارسال شد و پس از رسیدگی به عنوان قنات ایرانی در یونسکو به ثبت رسید. کاریز قصبه گناباد در سال ۱۳۷۹ توسط سازمان میراث فرهنگی با شماره ۲۹۶۳ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید. مربوط به ۲۵۰۰ تا ۲۷۰۰ سال پیش و تنها اثر پیشنهاد شدهٔ خراسان بزرگ به سازمان جهانی یونسکو برای ثبت است که در شهر گناباد در جنوب خراسان رضوی واقع شده‌است.
کاریز قصبهٔ شهر گناباد که یکی از شاهکارهای آبی جهان است، و از دو رشتهٔ اصلی و شش شاخهٔ فرعی تشکیل شده‌است و مادرچاه آن در دامنهٔ شمالی سیاه کوه و خروجی کنونی قنات در جنوب محلهٔ معروف به قصبهٔ شهر قرار دارد. طول این قنات بیش از ۳۳ کیلومتر است و عمق مادرچاه اصلی در انتهای رشتهٔ «دولاب نو» با توجه به شیب زمین حدود ۳۰۰ متر (۵+-) و میزان آب دهی آن بیش از ۱۳۰ لیتر در ثانیه‌است.
The Qanats of Ghasabeh (Persian: قنات قصبه), also called Kariz eKay Khosrow, is one of the world's oldest and largest networks of qanats (underground aqueducts). Built between 700 and 500 BCE by the Achaemenid Empire in what is now Gonabad, Razavi Khorasan Province, Iran, the complex contains 427 water wells with a total length of 33,113 metres (20.575 mi). The site was first added to UNESCO's list of tentative World Heritage Sites in 2007, then officially inscribed in 2016, collectively with several other qanats, as "The Persian Qanat".