- Okul Bahçesi - Yağmurlu bir Kasım günü, Cebimde ıslanmış bir mektup, Zar zor toparlamışım kendimi, Sol yanım alev, alev, Seni bekliyorum okul bahçesinde, İçimde deli bir cesaretle, Hayatım boyunca unutamayacağım O ses yankılanıyor uzaklardan ve gittikçe yaklaşıyor, Merdivenlerde bir koşuşturmaca, Acı siren sesleriyle bir ambulans geliyor okulun bahçesine, Bilinmez bir korku kaplıyor içimi, Ve sedyede görüyorum seni rengin soluk bembeyaz, bir melek gibi, Koşuyorum hiç durmak sızın boş sokaklarda yağmura karışan göz yaşlarımla, mezarlıkta alıyorum soluğu Annemin başucunda, Bir yandan dua ediyorum, bir yandan kendime, kaderime kızı yorum, ben sevdiğim için mi ölüyor insanlar önce Annem şimdi sen, Sevmem bir daha kimseyi, Mezarlıkta biraz ağladıktan sonra eve gidiyorum, dua ediyorum sabaha dek, Ve ertesi sabah okulda alıyorum acı haberi küçük kalbin hayata dayanamayıp durmuş kalp krizi geçirmiş sin ve melek olmuşsun. Şimdi yıllar geçti hala aynı mahalledeyim, evlendim çocuklarım oldu, hatta kızım bizim okulda okuyor o bahçede geziyor, seni son gördüğüm yerde, Annemi her ziyaretimde, senin yanında uğruyorum, her seferinde iki gülle gidiyorum mezara, biri sana biri Anneme iki beyaz gül, hayatıma giren iki meleğe. Birde o mektup var senden kalan, Sana vermek için beklediğim o ıslak mektup hala saklıyorum onu, Merak ediyorsundur ne yazıyor diye, Şöyle başlıyor; Bunları yazı yorum çünkü seninle konuşacak cesaretim yok, sana saçma gelebilir ama öyle işte, Annemi kaybettikten sonra fazla çevrem olmadı yalnız gezdim hep, sessiz yalnız bir çocuk oldum , bu yüzden okulda deli diyende oldu bir sürü şey zırvalayanda oldu, ama sen, sen başkaydın benim için, Annemin gülüşleri vardı sende, belki bu yüzden farklıydın, seni her gördüğümde boğazım düğümleniyor konuşamıyordum bu yüzden bu mektubu yazma kararı aldım bilmiyorum cesaret bulup da vere bilir miyim sana, ha birde ricam var senden tek sen okursan sevinirim, sana olan hislerime karşılık vermesen bile aşkıma saygı duymanı isterim... Sen hatırlar mısın bilmiyorum ama, benim hiç unutamadığım bir gün var. Hani okul gezisine çıkmıştık ya, sıcak bir haziran günüydü, okulların kapanmasına sayılı günler kala, hayatımda ilk defa uzun bir yolculuğa çıkacaktım çok korkuyordum. Cam kenarında oturuyordum, korkularım epilepsi nöbetlerimi tetiklemişti, kriz geçiriyordum ve sen yaklaştın o an, gözlerinden süzülen bir iki damla yaşa inat, güçlü gözüküyordun. Elini saçlarıma atıp kulağıma fısıldadın " ölmek için çok küçüksün lütfen yaşa" dedin . Boynuma , yüzüme kolonya sürüyordun. Öğretmenler dahi panik olmuşken, sen o minicik kalbinle, minnacık ellerimle bana şifa olmuştun. O gün aşık olmuştum sana, evet sana aşığım...... Yazıyordu o mektupta, bak ben hâlâ yaşıyorum, bak hâlâ ölmedim. O gün, o minik ellerini tutup sana şifa olamadım, " ölmek için çok küçüksün" diyemedim. Sanki sen doğa üstü güçlere sahiptin, sanki orada bütün gücünü bana verip beni hayata döndürdün, sanki bu yüzden, benim yüzümden yorgun düştün... Sen, sen öldün. Maalesef ben hâlâ yaşıyorum... Cem BOSTAN #sanaadanmışşiirler
Ben bilmeden sen oldum bilmeden çok sevdim bilmeden yüreğimi ortaya koydum sev beni savaş benim yüreğime seni sığdıramadığım gibi sev. korkularımı haklı çıkarma...
Korkularını haklı çıkarmak için gelmedim ben bilmeden de sevmiş olabiliriz yüreğinde bende başka kimse de kalmamış olabilir ben o beni sığdıramadığın yüreğine ihanet etmem senin o güzel yüreğini şiirlerle öpüyorum
Eğer olurda dinlemeye gelirse buraya tesadüfen aklına düşerim belki. Şimdilerde saçma bişeyin içindeyiz ondan ayrı olduğumda hersey saçma geliyo bana gerçi, o kadar ayrı kaldım ki ondan delireceğim gibi çoğu zaman. Sesi kulaklarımda hala kokusu burnumda yüzü gözümün önünde asılı duruyo ve ben bunlar asla silinsin istemiyorum onu cok seviyorum seviyorum demek biraz hafif kalabilir belki aşığım desemde cok sıradan geliyo daha fazlası var içimde.
Sevmek nasıl da garip bir duygu böyle. Nasıl kalbe dokunur bu sözler nasil da senin yüzünü gözlerimin önüne getiriyor böyle. Sevilmek nedir nasıl birşeydir bilmesemde seni sevmek çok güzel bunu çok iyi biliyorum. Can şenliğim
![Atilla İlhan - Ben sana mecburum [Şiir]](/img/1.gif)
Ne zaman yorulsam ne zaman çok üzülsem Eser Gökay dinlerken bulurum kendimi
Geçmiş olsun
Aşka cesaretimiz yoktu,
“Başka zaman görüşürüz” dedik biz de..
En uzak sevişmelerin, yeni yetme utancı ...❤
Kime niyet kime felaket bu aşk....
Şiire bu kadar güzel başlayan kaç kişi var ? Sesinde bir mana var .
❤Eser Gökay ❤
Mahşere kalır dert mi ..
- Okul Bahçesi -
Yağmurlu bir Kasım günü,
Cebimde ıslanmış bir mektup,
Zar zor toparlamışım kendimi,
Sol yanım alev, alev,
Seni bekliyorum okul bahçesinde,
İçimde deli bir cesaretle,
Hayatım boyunca unutamayacağım
O ses yankılanıyor uzaklardan ve gittikçe yaklaşıyor,
Merdivenlerde bir koşuşturmaca,
Acı siren sesleriyle bir ambulans geliyor okulun bahçesine,
Bilinmez bir korku kaplıyor içimi,
Ve sedyede görüyorum seni rengin soluk bembeyaz, bir melek gibi, Koşuyorum hiç durmak sızın boş sokaklarda yağmura karışan göz yaşlarımla, mezarlıkta alıyorum
soluğu Annemin başucunda,
Bir yandan dua ediyorum, bir yandan kendime, kaderime kızı yorum, ben sevdiğim için mi ölüyor
insanlar önce Annem şimdi sen,
Sevmem bir daha kimseyi,
Mezarlıkta biraz ağladıktan sonra eve gidiyorum, dua ediyorum sabaha dek,
Ve ertesi sabah okulda alıyorum acı haberi küçük kalbin hayata dayanamayıp durmuş kalp krizi
geçirmiş sin ve melek olmuşsun.
Şimdi yıllar geçti hala aynı mahalledeyim, evlendim çocuklarım oldu, hatta kızım bizim okulda okuyor
o bahçede geziyor, seni son gördüğüm yerde, Annemi her ziyaretimde, senin yanında uğruyorum, her
seferinde iki gülle gidiyorum mezara, biri sana biri Anneme iki beyaz gül, hayatıma giren iki meleğe.
Birde o mektup var senden kalan,
Sana vermek için beklediğim o ıslak mektup hala saklıyorum onu,
Merak ediyorsundur ne yazıyor diye,
Şöyle başlıyor;
Bunları yazı yorum çünkü seninle konuşacak cesaretim yok, sana saçma gelebilir ama öyle işte,
Annemi kaybettikten sonra fazla çevrem olmadı yalnız gezdim hep, sessiz yalnız bir çocuk oldum , bu
yüzden okulda deli diyende oldu bir sürü şey zırvalayanda oldu, ama sen, sen başkaydın benim için,
Annemin gülüşleri vardı sende, belki bu yüzden farklıydın, seni her gördüğümde boğazım
düğümleniyor konuşamıyordum bu yüzden bu mektubu yazma kararı aldım bilmiyorum cesaret bulup
da vere bilir miyim sana, ha birde ricam var senden tek sen okursan sevinirim, sana olan hislerime
karşılık vermesen bile aşkıma saygı duymanı isterim...
Sen hatırlar mısın bilmiyorum ama, benim hiç unutamadığım bir gün var. Hani okul gezisine çıkmıştık
ya, sıcak bir haziran günüydü, okulların kapanmasına sayılı günler kala, hayatımda ilk defa uzun bir
yolculuğa çıkacaktım çok korkuyordum. Cam kenarında oturuyordum, korkularım epilepsi nöbetlerimi tetiklemişti, kriz geçiriyordum ve sen yaklaştın o an, gözlerinden süzülen bir iki damla yaşa inat, güçlü
gözüküyordun. Elini saçlarıma atıp kulağıma fısıldadın " ölmek için çok küçüksün lütfen yaşa" dedin .
Boynuma , yüzüme kolonya sürüyordun. Öğretmenler dahi panik olmuşken, sen o minicik kalbinle,
minnacık ellerimle bana şifa olmuştun. O gün aşık olmuştum sana, evet sana aşığım...... Yazıyordu o
mektupta, bak ben hâlâ yaşıyorum, bak hâlâ ölmedim. O gün, o minik ellerini tutup sana şifa
olamadım, " ölmek için çok küçüksün" diyemedim. Sanki sen doğa üstü güçlere sahiptin, sanki orada
bütün gücünü bana verip beni hayata döndürdün, sanki bu yüzden, benim yüzümden yorgun
düştün... Sen, sen öldün. Maalesef ben hâlâ yaşıyorum...
Cem BOSTAN
#sanaadanmışşiirler
Ben bilmeden sen oldum bilmeden çok sevdim bilmeden yüreğimi ortaya koydum sev beni savaş benim yüreğime seni sığdıramadığım gibi sev. korkularımı haklı çıkarma...
Korkularını haklı çıkarmak için gelmedim ben bilmeden de sevmiş olabiliriz yüreğinde bende başka kimse de kalmamış olabilir ben o beni sığdıramadığın yüreğine ihanet etmem senin o güzel yüreğini şiirlerle öpüyorum
Eğer olurda dinlemeye gelirse buraya tesadüfen aklına düşerim belki. Şimdilerde saçma bişeyin içindeyiz ondan ayrı olduğumda hersey saçma geliyo bana gerçi, o kadar ayrı kaldım ki ondan delireceğim gibi çoğu zaman. Sesi kulaklarımda hala kokusu burnumda yüzü gözümün önünde asılı duruyo ve ben bunlar asla silinsin istemiyorum onu cok seviyorum seviyorum demek biraz hafif kalabilir belki aşığım desemde cok sıradan geliyo daha fazlası var içimde.
Gelmez bazı şeyler hayat gibi bir kere gelir geçer sadece
Sevmek nasıl da garip bir duygu böyle. Nasıl kalbe dokunur bu sözler nasil da senin yüzünü gözlerimin önüne getiriyor böyle. Sevilmek nedir nasıl birşeydir bilmesemde seni sevmek çok güzel bunu çok iyi biliyorum. Can şenliğim
Çok güzelsinnnnn🥲🥲
Lakin Aşk biraz da utanmaktır yaşamaktan …
Seni yalandan sevebilirim.
Aşk şiirleri yazamam evvelden
Bilmelisin.
Gizli öznelerde gezer arzularımız
Kendimiz dahi herkese yalan söyleriz.
Uzak sevgiliye mı yazılmış bütün şiirler
Kapak fotoğrafı 'Nun ve goldoon' filminden mi?
🤝
❤️
Hep niye 4. Kadehten sonra burdayım amk
Fon müziği bilen varmi
Koma demsal Derewe