Η ουρά του αλόγου | Αλέξανδρος Κτιστάκης ( Πλατεία νερού 2018 )
HTML-код
- Опубликовано: 9 сен 2024
- Πλατεία Νερού Αθήνα Ιούνιος 2018
Θανάσης Παπακωνσταντίνου - Σωκράτης Μάλαμας
Η ουρά του αλόγου
Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
1. Φένια Παπαδόδημα
2. Γιάννης Χαρούλης
Ο καβαλάρης τ’ άλογο το `χε μες στην καρδιά του.
Που να `βρει φίλο πιο καλό να λέει τα μυστικά του.
Το τάιζε αγριοκρίθαρο, τετράφυλλο τριφύλλι,
στολίδια είχε στη σέλα του με λαμπερό κοχύλι.
Ήταν λευκό, ήταν κάτασπρο, ήταν γοργό και ξύπνιο,
κάλπαζε στα γυμνά βουνά και ξέφευγε απ’ τον ίσκιο.
Μα ένα παλιομεσήμερο, σε μια συκιά από κάτω,
αστρίτης στραβογάμησε και δίνει δαγκωσιά του.
Δεν πέρασαν πέντε λεπτά μα πέρασαν αιώνες
ο καβαλάρης το θρηνεί, χαϊδεύει τους λαγώνες.
«Σύντροφε που ξανοίγεσαι, που χάνεσαι και φεύγεις;
Ας δώσουμε όρκο, με καιρούς να σ’ εύρω ή να μ’ εύρεις».
Σκυφτός γυρνάει στο σπίτι του, σκυφτός την πόρτα ανοίγει,
καρφώνει τα παράθυρα και στο πιοτό το ρίχνει.
Το άλογο στο μεταξύ τα όρνια το τυλίξαν
το σκελετό και την ουρά μονάχα που τ’ αφήσαν.
Περνούσε κι ένας μάστορας που `μαθε στην Κρεμόνα
να φτιάχνει βιόλες και βιολιά που να κρατάνε χρόνια.
Είδε την τρίχα της ουράς άσπρη και μεταξένια,
την πήρε κι έφτιαξε μ’ αυτή δοξάρια ένα κι ένα.
Δυο μήνες έκανε ο νιος ν’ ανοίξει παραθύρι
την Τρίτη την πρωτομηνιά βγαίνει στο πανηγύρι.
Εκεί `ταν λαουτιέρηδες που θέλαν’ παρακάλια
ήτανε κι ένας βιολιτζής που έπαιρνε κεφάλια.
«Γεια και χαρά στου βιολιτζή. Χρήμα πολύ θα δώσω.
Θέλω ν’ ακούσω απ’ τα καλά, μήπως και ξαλαφρώσω».
Δέκα φορές το πέρασε ρετσίνι το δοξάρι,
ταιριάζει στο σαγόνι του, τ’ όργανο με καμάρι,
και σαν αρχίζει δοξαριές, μια πάνω και μια κάτω,
τον κόσμο φέρνει ανάποδα, τη γη μέσα στο πιάτο.
Πετάει με χούφτες τα λεφτά, ο άντρας και χορεύει
ακούγεται χλιμίντρισμα και το μυαλό του φεύγει.
Ιουλία Καραπατάκη: τραγούδι
Γιάννης Αντωνιάδης: κλαρίνο
Αποστόλης Γιάγκος: πλήκτρα
Δημήτρης Λάππας: κιθάρες, τζουρά, μπουζούκι
Νίκος Μαγνήσαλης: τύμπανα
Κώστας Παντέλης: ηλεκτρική κιθάρα
Γιάννης Παπατριανταφύλλου: μπάσο
Φώτης Σιώτας: βιολί, βιόλα, τραγούδι
Κυριάκος Ταπάκης: λάούτο, μπουζούκι
Τίτος Καργιωτάκης - Μάκης Πελοπίδας: ηχοληψία
Χρήστος Λαζαρίδης: σχεδιασμός φώτων
Δημήτρης Κατέβας - Αλέξανδρος Κτιστάκης: Τεχνικοί σκηνής
![Megan Thee Stallion - Neva Play (feat. RM) [Official Video]](http://i.ytimg.com/vi/TpYTyAaTRts/mqdefault.jpg)
Ήμουν κι εγώ σε αυτή ΤΗ συναυλία! Δεν έχω λόγια.Ο Σωκράτης αρρώστια, ο Θανάσης γιατρειά, ο Φώτης βάλσαμο, ο Κυριάκος μουσικό πολυεργαλείο, τι να λέμε. Κι ο Αλέξανδρος μου άρεσε πολύ. Μα πιο πολύ χάρηκα που ο γιος μου έγινε πιο σκληροπυρηνικός από τους γονείς του!
Ένα τραγούδι λες αλλά τα δίνεις όλα!!! Αγαπάμε Αλέξανδρο.
Του Κτιστάκη του βγαίνουν πιο πηγαία οι στίχοι παιδιά
Bravo re paidia ..respect !
Το συγκεκριμένο τραγούδι με τον κύριο Κτιστάκη είναι καλό, με το Γιάννη Χαρούλη θεϊκό!
Ο κύριος Κτιστάκης είναι τόσο καλός που να μπορεί άνετα να ασχοληθεί επαγγελματικά με το τραγούδι αν το θέλει.
Εντελώς διαφορετικές προσεγγίσεις του Αλέξανδρου και του Γιάννη, δεν μπορείς να τις συγκρίνεις, η καθεμία κάτι ξεχωριστό. Εμένα θα μου αρέσει πάντα κατιτις περισσότερο του Γιαννιού, είναι πιο ξεσηκωτική και το τραγούδι αυτό τι να κάνουμε, το εχω συνδέσει με το λαγούτο του και με τον Κώτσο να κουνάει το μαλλί έξαλλα, σαν να μην υπάρχει αύριο😁
Ελένη Ασημοπούλου συμφωνώ ,η εκτέλεση του Χαρούλη ειναι θεϊκή, αλλά.. Να...μονο του Αλεξάνδρου μου φέρνει δάκρυα στα ματια και κόμπο στο λαιμό,ισως γιατί πριν απο χρονια τον παρουσίασε για πρωτη φορα στο θέατρο δάσους και έτυχε να βρίσκομαι εκει
Θα συμφωνησω με την Ελενη ο Χαρουλης το λεει πολυ καλυτερα αλλα ο Αλεξανδρος δεν μου αρεσει τοσο πολυ δηλαδη με τον τροπο που το λεει αυτα ειναι και γουστα!!οπως το οταν χαραζει με τον Αγγελακα σας αρεσει η οπως το λεει ο Θανασης Παπ/νου?Εμενα ο Αγγελάκας