⁴ᴷ Fietsen door de IJTUNNEL OV-staking Amsterdam cycling through ijtunnel

28-05-2019 the IJTUNNEL in AMSTERDAM is for bikes only today
The IJ tunnel (often written as IJ tunnel), opened on October 30, 1968, is a car tunnel under the IJ that connects the center of Amsterdam with the Amsterdam Noord district. The tunnel is part of a through route that connects to the A10 at Duivendrecht from the A10 ring road in Noord via the Nieuwe Leeuwarderweg (S116), Valkenburgerstraat, Weesperstraat, Wibautstraat and Gooiseweg (S112).
The total length of the tunnel, including the entry and exit ramps, is 1,682 meters. The closed section is 1,039 meters long. The lowest point of the road is 20.32 meters below sea level. The tunnel consists of a rectangular concrete construction of 24.80 x 8.75 meters, subdivided into two tubes for car traffic and between them tubes for cables and pipes.
Fans, installed in two ventilation buildings on the banks of the IJ, blow clean air through ducts arranged under the road surface and openings in the tunnel walls in the traffic areas and extract dirty air. Sun protection grilles have been installed above the road at the entrances on the north side. On the south side, these gratings have disappeared due to the Nemo building that was built on the tunnel on site. The traffic in the tunnel is monitored via 22 surveillance cameras. Heating elements in the road surface prevent the formation of black ice and a computer controls the light intensity at the beginning and the end of the tunnel, so that a gradual transition from tunnel light to daylight and vice versa takes place.
The traffic route through the IJtunnel is designed as a city motorway, consisting of two separate lanes, each with two lanes. This road profile is continued on the north side to the A10 and on the south side to the Prins Hendrikkade, after which the profile narrows to one lane for each direction of travel.
Nederlands :
De IJ-tunnel (vaak geschreven als IJtunnel), geopend op 30 oktober 1968, is een autotunnel onder het IJ die het centrum van Amsterdam verbindt met het stadsdeel Amsterdam Noord. De tunnel is onderdeel van een doorgaande route die vanaf de ringweg A10 in Noord via de Nieuwe Leeuwarderweg (S116), Valkenburgerstraat, Weesperstraat, Wibautstraat en Gooiseweg (S112) bij Duivendrecht aansluit op de A10.
De totale lengte van de tunnel bedraagt, inclusief de op- en afritten, 1.682 meter. Het gesloten deel is 1.039 meter lang. Het laagste punt van de weg ligt op 20,32 meter beneden NAP. De tunnel bestaat in doorsnede uit een rechthoekige betonconstructie van 24,80 x 8,75 meter, onderverdeeld in twee buizen voor autoverkeer en daartussen kokers voor kabels en leidingen.
Ventilatoren, opgesteld in twee ventilatiegebouwen op de IJ-oevers, blazen schone lucht via onder het wegdek aangebrachte kokers en openingen in de tunnelwanden in de verkeersruimten en zuigen vuile lucht af. Bij de toegangen aan de noordzijde zijn boven de weg zonwerende roosters aangebracht. Aan de zuidzijde zijn deze roosters verdwenen door het Nemogebouw dat ter plaatse op de tunnel is gebouwd. Via 22 bewakingscamera's wordt het verkeer in de tunnel gecontroleerd. Verwarmingselementen in het wegdek verhinderen de vorming van ijzel en een computer regelt de lichtintensiteit bij het begin en het einde van de tunnel, zodat een geleidelijke verlopende overgang van tunnellicht naar daglicht en omgekeerd plaatsvindt.
De verkeersroute door de IJtunnel is vormgegeven als stadsautoweg, bestaande uit twee gescheiden rijbanen, elk met twee rijstroken. Dit wegprofiel wordt aan de noordzijde voortgezet tot de A10 en aan de zuidzijde tot de Prins Hendrikkade, waarna het profiel versmalt tot één rijstrook voor elke rijrichting.